| κατεχετε . Στησιχορον ἰστε και Κονωνα και Δρωπιδαν περαιουμενους ἀπο Παχυνου εἰς Πελοποννησον ἀντι Κορινθιων , προς οὑς γ ' | ||
| σταδιων χιλιων ἑπτακοσιων , ἡ δ ' ἀπο Λιλυβαιου μεχρι Παχυνου της Συρακοσιας χωρας σταδιων χιλιων και πεντακοσιων , ἡ |
| ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
| τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
| και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
| : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| , το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
| ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
| ἐν τουτῳ λογος ἐχει την μεν ἐξωτατω και ἀπλανη σφαιραν ἀτμητον φυλαχθηναι , την δ ' ἐντος ἑξαχη τμηθεισαν ἑπτα | ||
| το δε παρεληλυθος εἰς πλειονα τεμνεται , ἀναγκαιον ἠν το ἀτμητον και μονοειδες προταξαι των τεμνομενων και ἀκολουθιαν ἐχοντων , |
| τῃ οὐρᾳ της Ἀρκτου , ὁς ἐστιν ἐσχατος των προς ἀνατολας των ἑπτα , κατα παραλληλον τῳ ἰσημερινῳ κυκλον ἐπεχει | ||
| μεγιστην ἡμεραν ὡρων ιε δʹ , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς ἀνατολας μιας ὡρας γʹ : ἡ δε Ἀγκυρα την μεγιστην |
| ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
| ] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
| φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
| το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| ' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
| δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
| ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ||
| γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| . που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
| κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
| θρυλουμενον , ὁτι των ἐπιθυμιων αἱ μεν εἰσι φυσικαι και ἀναγκαιαι , αἱ δε φυσικαι μεν , οὐκ ἀναγκαιαι δε | ||
| τουτων ἀποδειξις οὐκ ἐστι . πασων γαρ ἀποδειξεων αἱ προτασεις ἀναγκαιαι . το δε τουτῳ ἀντικειμενον , ὁτι ὡν αἱ |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
| αὐθυποστατον ὑπαρχει πραγμα και γενικωτατον γενος : αἱ γαρ ἀλλαι κατηγοριαι συμβεβηκοτα ὑπαρχουσιν αὐτης : εἰ γαρ πασαι αἱ ἀλλαι | ||
| προς τι ὑλην οἰκειαν οὐκ ἐχει , αἱ δε ἐννεα κατηγοριαι οἰκειαν ὑλην ἐχουσιν : εἰκοτως οὐν τελευταιαν ὠφειλον ἐχειν |
| * * οὐ χρη γραφειν εὐθυν προς το πλοον : ἀσυντακτον γαρ τουτο : ἀλλα στελλε ἠγουν στελλου : οὑτω | ||
| περι την λειαν σεσοβημενοις ἐπιπεσοντες οἱ πολεμιοι και δια το ἀσυντακτον του πληθους και δια το βαρεις εἰναι τους ἀποχωρουντας |
| , ἐνδειαν , ὡν οὐδεμιᾳ τον κοσμον ἁλωτον εἰναι : πεπηγεναι τε γαρ ἐξ ὁλων των στοιχειων , ὡς ὑπο | ||
| φησιν αὐτος ἐν τεταρτῳ μη γαρ ὡς θεῳ νομιζετε ἐκεινῳ πεπηγεναι , δηλον ὁτι προς καθαιρεσιν ἡκει λοιπον αὐτῳ τα |
| καλουμενης ἐτι της ἐκκλησιας ὑπο των ὑπατων ἐνισταντο , και παρηγγελλον τῳ μειρακιῳ τον νεκρον ἀποφερειν . οὐ μην ὁ | ||
| εἰς το ταυτην ἐχειν . ” Ἁ δε σοι συνεχως παρηγγελλον , ταυτα και πραττε και μελετα , στοιχεια του |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| δευτερῳ ἐτει καταστρωννυμενης . Την μεντοι εὐφορον , οὐχι ἀπο πρωτου και δευτερου ἐτους δοκιμαζομεν , ἀλλα [ την ] | ||
| ἐλαττονος λεγω ἀναγκαιας , ἀναγεται εἰς τον τεταρτον τροπον του πρωτου σχηματος . ἐστω γαρ το μεν Α τῳ Γ |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| Περσευς δε καταγει το γενος ἐξ Ἀβαντος : Ἀβαντος γαρ Προιτος και Ἀκρισιος Ἀκρισιου Δαναη Δαναης και Διος Περσευς Περσεως | ||
| δε ἐπι πλειστον της συμφορας , τους αἰτηθεντας μισθους ὁ Προιτος ἐδιδου . ὁ δε ὑπεσχετο θεραπευειν ὁταν ἑτερον τοσουτον |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| ἐκ δε του γλωσσης κρατειν και εἰναι ἠρεμαιον ἐκ μεν νεικους γιγνεται φιλια σβεννυμενου πυρος θυμικου , και αὐτος οὐκ | ||
| γενοιτ ' ἀν και σωτηρια ψυχης και ἀποκαθαρσις του μαινομενου νεικους και ἀνακλησις της θεοθεν φυγης . την γαρ καταγωγον |
| : τοὐνεκα δια πολλην ἀγαθοτητα ἡ θεια προνοια οὐκ εἰασεν ἀπρονοητον το παθος , ἀλλα δυο προσενειμε προς τοις ἀλλοις | ||
| κινησεως ταδε ἰσθι , ὡς το μεν αὐτοφυες αὐτης και ἀπρονοητον χρη διαγινωσκειν κατα το πρεπον . ὁσοι δε σχηματιζουσιν |
| αὐτῳ και συμφερον νομισειεν ; και ἐν ἀλλοις οἱον των ἀνδροφονων οἱ μεν ἀειφυγιᾳ , οἱ δε δημευσει , οἱ | ||
| ὁρωντες . οἰκτιστον δε ἐφανη μαλιστα αὐτοις , ὁτι των ἀνδροφονων Δεκμος ὁ Βρουτος ἐν τοις δευτεροις κληρονομοις ἐγεγραπτο παις |
| και το ἀκενοδοξον περι τας δοκουσας τιμας : και το φιλοπονον και ἐνδελεχες : και το ἀκουστικον των ἐχοντων τι | ||
| . ἐρεθιζεται γαρ ἀει ῥᾳδιως ὑπο του φιλονεικου προς το φιλοπονον ἡ ψυχη . δια τουτο οὐκ ἀποκλειεις την ἀγαθην |
| μυριων και τετρακισχιλιων . οἱ δε περιλειφθεντες καταφυγοντες εἰς την παρεμβολην της νυκτος ἐπιγενομενης διεσωθησαν . οἱ δε Καρχηδονιοι μεγαλῃ | ||
| οὐν και λαβοντες περι τουτων πιστεις ταχεως ἐπανηλθον εἰς την παρεμβολην : εἰποντες δε πεπεικεναι τους Ῥωμαιους περι της εἰρηνης |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| φιλων τι και περι πλειστου ποιουμενος προοιτο ἀν αὐτο πολεμῳ διαφθειραι ἐπιχειρουντι , ἠ διαμαχοιτο ἀν παντι σθενει και εἰργοι | ||
| και δεδοικα περι αὐτου ἰσχυρως . αἰσθανομαι γαρ τινας ἐπιβουλευοντας διαφθειραι αὐτον . και ὁ Σωκρατης ἀκουσας , Ἡρακλεις , |
| εἰδος λογων εὐδοκιμουντων ἀνδρων , μεθ ' ὡν και τον Νικοστρατον ἐταξαμεν , τοσαυτα εἰρησθω . ἑξης δ ' ἀν | ||
| ] Λυσιμαχος και ἀλλοι τινες ἱστορουσι γενεσθαι ἐξ Ἑλενης και Νικοστρατον . Ὁ δε τας Κυπριακας ἱστοριας συνταξας Πλεισθενην φησι |
| αἰτιον συγχωρησῃ τις , ἀκαταληπτον ἀν εἰναι νομισθειη δια την διαφωνιαν . οἱ μεν γαρ φασιν εἰναι τι τινος αἰτιον | ||
| και δισχιλιων ; Ἐρουμεν δ ' ὁτι οὐ ψιλην την διαφωνιαν ᾐτιασατο , ἀλλα συγκρινων προς την ὁμολογιαν και την |
| Ἀλεξανδρειᾳ ὑψος ἀπεχων του ὁριζοντος , ἐπειδαν ἀκριβως μεσουρανησῃ , τεταρτον ζῳδιου , ὁ ἐστι τεσσαρακοστον ὀγδοον του ζῳδιακου . | ||
| δυναμιν δε τους ἀριθμους . οἱον τι λεγω ; το τεταρτον παρωνυμον ἐστιν : ἀπο γαρ του δ ἀριθμου γεγονε |
| τουτοις δε το καθ ' ἑν τῳ κατ ' εἰδη προσακτεον ἐν ἑκασταις ταις συνουσιαις , ἐρωτωντα τε και ἐλεγχοντα | ||
| δε και πλειστη ἀπαντᾳ ὠφελεια . τα δε διουρητικα συμμετρως προσακτεον : ἐστι δε ναρδος , σχοινος , σιον , |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| πολυγωνος ἐστι πρωτον ἀπο της μοναδος , και ἐχει γωνιας τοσαυτας ὁσον ἐστιν το πληθος των ἐν αὐτῳ μοναδων : | ||
| των ἐφορων δεσμον της βασιλικης ἀρχης σωτηριον , ὡστε γενεας τοσαυτας ἠδη μετ ' εὐκλειας σῳζεσθαι , νομος ἐπειδη κυριος |
| ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
| σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
| ὡς συμβαλλομενος αὐτῃ προς την ἀποδειξιν : τα γαρ τινι συντελουντα προς ἀποδειξιν προηγειται κατα την μαθησιν , ὡς ἁπλουστερα | ||
| λογῳ παραστησαι παγχαλεπον : ὡσπερ γαρ ὁ ζωγραφος τα μεν συντελουντα προς την μιξιν χρωματα τῳ μανθανοντι παραδιδωσι , κατα |
| Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
| ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
| “ συ δε γ ' εὐ πραττεις ” μονομετρον ἐξ ἀναπαιστου και σπονδειου : το μγʹ “ καιτοι προτερον γ | ||
| βʹ σπονδειων : το κδʹ ὁμοιον ἐκ δʹ σπονδειων και ἀναπαιστου : το κεʹ ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ |
| Δαμωνος ἠδη περι ἀναγωγην ὀντα με περιστασιν ποιησαμενου και μαρτυρειν ἀξιουντος και τα ἑξης . μηποτε τοιουτον ἐστι το λεγομενον | ||
| της σωτηριας , εἰ ἠδη τις ἐθελοι , και μονον ἀξιουντος μαθειν , τις ἐστι το γυναιον , ὁ Ἐρασιστρατος |
| κολακα φαινεσθαι τον ἱστοριογραφον ἠ περι τας κατα μερος ἀποφασεις ἀνοητον και μειρακιωδη τελειως , εἰ δια της ἀλογου και | ||
| βασιλευς κατ ' Αἰγυπτον , βοηθησειν : μη γαρ εἰναι ἀνοητον ὡσπερ ἐπιτειχισμα κατασκευασαι της οἰκειας ἀρχης : εἰ δε |
| του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
| ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
| ἡμεραν εἰσεβαλεν , ὑπελαβομεν ἀν μαλλον ἐχειν το κυρος τον ἀμφημερινον ἠπερ τον τριταιον . Συνεισεβαλλε δε αὐτῳ και ὁ | ||
| και τῃ γαστρι πλεοναζον , ὁταν τυχῃ ποτε σαπεν , ἀμφημερινον ἐπαγει πυρετον . αὐτο δε το στομα μονον εἰπε |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| μονον , τα τε ἀναλωματα μητε καλως μητε αἰσχρως ἐθελοντα ἀναλισκεσθαι των καλων και εἰς καλα ἐθελοντων δαπανασθαι διπλασιῳ ἐλαττονα | ||
| εἰδος τουτου του πυρετου ἑκτικον ὀνομαζουσιν . Εἰ δ ' ἀναλισκεσθαι μελλει ἡ οὐσιωδης ὑγροτης ἐν ἡμιν , μαρασμωδης ὁ |
| τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του λογου κακιζει Περικλεα οὐ πανυ τι οὐδε του πραγματος ἀναγκαζοντος . | ||
| στομα ἠλπιζον εἰναι , μαντικῃ βρυον τεχνῃ , ὡς ψευδομαντιν κακιζει τον Ἀπολλω ὁ Αἰσχυλος , ὁ δ ' αὐτος |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| οἱ ἀνθρωποι και λεγει τα παιδια ; εἰ δε ἀριθμον παρεμφαινει , σαφες ὁτι συμπληθυνθησεται τοις συνουσι πληθυντικοις , και | ||
| οὐ του δηλουμενου . οὐ δη οὐν το ἐπει τοπον παρεμφαινει , ὡσπερ ἐχει το εἱ τα των χοιραγχαν . |
| Τοις Νεμεακοις ἀγωσι . Ἀφανεια τυχας ] Ἠγουν της μελλουσης ἐκβασεως , Φοινιον ] Τον φονιαν και πολεμικον . Προφρονων | ||
| περι των ἠδη ἐκβεβηκοτων ἀποφαινομενους ὁτι και οἱ προ της ἐκβασεως αὐτων διαβεβαιουμενοι ἐκβησεσθαι αὐτα το ἀληθες ἐξ ἀναγκης ἐχουσι |
| αὐτον , οὑς ἐζηλωκεν και παλαι μοι πραγματα παρεχει , ἀξιων ἐπιμεληθηναι με ἑαυτου και χρηματα τελεσαι τινι των σοφιστων | ||
| ὀντων γαρ ἰσορροπων των ἑκατερωθεν ὑβρισματων και των μαχομενων παραπλησιως ἀξιων τιμης του μεν την ἀρετην , του δε την |
| ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
| , οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
| ἠ Παυσανιου του ἐν τῳ τεμενει της Ἀθηνας λιμῳ κινδυνευσαντος διαφθαρηναι , ἠ τα περι Θεμιστοκλεα και τον πολεμον τον | ||
| καθαπερ και παρα τῳ Φιλομητορι , ὑστερον ὑπ ' αὐτου διαφθαρηναι . Μιθριδατου δ ' ἀναγραφει κολακα Σωσιπατρον ἀνθρωπον γοητα |
| βροτους . καρποι τ ' ὀλουνται τετραποδων τε σωματα : σκοτος τε θησω τρεις ἐφ ' ἡμερας ὁλας ἀκριδας τε | ||
| ἐκρευσας ὡς ὑδωρ ῥεον της γαιας ἀρδευσει παν ὡς μελαν σκοτος . οὑτως ἑαυτον αὐτος ἐκλυει ῥαον . πιων δε |
| της ἀμιδος πολλην την ἀτονιαν την ἐπι τῃ τριτῃ πεψει κατηγορει της φυσεως . Εἰ γαρ τοι ἰσχυεν αὑτη , | ||
| ὑμιν χρωμενος . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια , ἡς οὑτος κατηγορει , ἀντι μεν του Θηβαιους μετα Φιλιππου συνεμβαλειν εἰς |
| ὁ εἰσιν αἱ Πλειαδες , ὡστε ἀνεστραμμενην και τουτοις την ἀνατολην γινεθαι . ἐρις δε ἀντι του δια την ἐριν | ||
| : ἡ διπλη ὁτι ἐξ ἡρωικου προσωπου ὑπερ γης την ἀνατολην λεγει , αὐτος δε ἐκ του ἰδιου προσωπου ἐξ |
| ὡς ἐχων την παραληγουσαν βραχειαν παρα τῳ Ὁμηρῳ , οἱον Ἀρητος ὡς λεβητος . Και παλιν ὡς τα σπονδιακα , | ||
| † ἐν τ ὀρθοις † , . , . . Ἀρητος : ὀνομα ἡρωος , οὐ μεμνηται ὁ ποιητης , |
| οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
| ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
| το μιγμα : μονον γαρ πληρουται ἀληθως , ὁτιπερ και πεπληρωται τῃ ἑαυτου φυσει : ὁ δε δια την συνουσαν | ||
| το δε τελευταιον του δραματος πασαν ἀπεκαλυψε την αἰδω , πεπληρωται δε ἀναισχυντιας . του γαρ ἀνδρος στειλαμενου τινα μακραν |
| , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ μεμψεως ἀξιου ἀλλα ἐπαινου δηλονοτι , ἠτοι δια | ||
| ἐαν μεν περιττοσυλλαβως κλινωνται εἰς συμφωνον ἐχουσι την κλητικην , τουτεστιν εἰς ς ἠ εἰς ν , ἐαν δε ἰσοσυλλαβως |
| ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
| και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
| ἀλλους δε , ἀν δυνωμεθα , προσληψομεθα . του δε Μηδου ἠκουες ἀποκαλουντος τους ἱππεας : εἰ δ ' οὑτοι | ||
| , ὁν φασιν ἀντιποιησασθαι της Ἀττικης ὡς ἰδιας : ἀπο Μηδου γαρ του Μηδειας και Αἰγεως ἐδοκει εἰναι . Δατις |
| ἐθνη , ἐαν ὑμεις σκοτισθητε ἐν ἀσεβειᾳ , και ἐπαξετε καταραν ἐπι το γενος ἡμων , ὑπερ ὡν το φως | ||
| οἱ ἀνθρωποι ] ἀφ ' ἑαυτων [ ἐκτισαν και εἰς καταραν ] μεγαλην ἀφιξονται οἱ ποιουντες [ αὐτην ] . |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| μεταδεδωκασιν : ὡστε εἰκοτως ἀταμιευτοις χρωμενοι ταις εἰς θεον τεινουσαις προσηγοριαις ἀπατωσι μεν τους ὀλιγοφρονας και ἀπειρους της Αἰγυπτιακης ἀθεοτητος | ||
| οἱ τα γεωργικα γραψαντες σοφωτατοι ἀνδρες οὐ ταις εἰθισμεναις ἡμιν προσηγοριαις ὀνομαζουσι τους καρπους , ἀλλα ποτε μεν μνημην ποιουνται |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν γαρ την μεν του πραγματος του ζητουμενου ἀρχην εἰς | ||
| τα δε των τελων τελη , ἁπερ εἰς το ἐκβησομενον ἀναγομεν , ἐκεινα ὁτι ἐν Μακεδονιᾳ μεν πολεμουντες πλειστα κερδανουμεν |
| ξυμμετροι ἀνθρωπῳ : ἀλλα διακεκρισθαι γαρ τοις ἀνθρωποις ὁσαι τε ἀνθρωπιναι τιμαι και ὁσαι θειαι πολλοις μεν και ἀλλοις , | ||
| τας διαφορας ληπτεον . ὡσπερ γαρ εἰρηται αἱ μεν εἰσιν ἀνθρωπιναι ἐπιθυμιαι και ἡδοναι και φυσικαι τῳ γενει : αὑται |
| ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
| μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
| πολις της Προποντιδος κειμενη ἐπι χερρονησῳ . ἐκαλειτο δε και Ἀρκτων νησος . το ἐθνικον Κυζικηνος και Κυζικηνις ἡ ποιησις | ||
| το δε μεσον αὐτου προς τῃ καμπῃ του δια των Ἀρκτων Ὀφεως . Παλιν ἐπι της Κασσιεπειας ὁ μεν Εὐδοξος |
| προεμενους εἰς τας ἀλλας τεχνας ὁμως ἐξ ὀλιγου χρονου θεοντας παρεληλυθεναι ταις ἀκριβειαις , σημειον μοι δοκει της περι την | ||
| πλοιον ; Μηδαμως , ἀλλα προϊωμεν . εἰκος γαρ ἠδη παρεληλυθεναι ἐκεινον ἀποσοβουντα ἐς το ἀστυ , ἐπει μηκεθ ' |
| βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | ||
| ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες |
| οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
| προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
| : δυναμει δ ' , ὡς ἐοικεν , ἀπογεννωσι τον πεντηκοστον δια του τρις τρια και τετρακις τεσσαρα και πεντακις | ||
| εἰ δη τον νεωτερον των υἱων ἐσχατον ἐκυησεν ἐτος ἐχουσα πεντηκοστον : προσωτερω γαρ οὐκετι κυϊσκεται τουτου του χρονου γυνη |
| ' ἐτ ' εὐσεβους πατρος κρεισσω φανεισαν † τἀμ ' ἀποδουναι † λεχη . εἰ δ ' ἐμε γυναικα την | ||
| : ἐπι αἰσχροτητι . φιαλεις : ⌈ οὐδ ' ἐπιβαλῃ ἀποδουναι . Γ Ὁμηρος : αὐτος γαρ ἐπιηλεν ταδε ἐργα |
| ἠν δε μη , ἀλητον ὡς θερμοτατον διδοναι και οἰνον ἀκρητον . Ταραχης γαστρος , κυαμους ἑφθους διδοναι , ἠν | ||
| παντα τουτεων γινομενων . Εἰλεου λαπαρου , ψυχρον οἰνον πολλον ἀκρητον κατ ' ὀλιγον διδοναι , ἐστ ' ἀν ὑπνος |
| ἐνταυθα ἐγω και πιττης ὑγρας βραχυ μιγνυς οἰδα μετριως λυσιτελες ἀποφηνας το ἐπιπλασμα . τουτο δε και ταις ποδαλγικαις φλεγμοναις | ||
| οὑτως ὁ Ἀ . των ἀνθρωπων πατερα και μητερα κοινον ἀποφηνας τον ἰχθυν διεβαλε προς την βρωσιν . . . |
| θεον τουτον Ἀπολλω φιλαλεξανδρον , τῳ δε Ἡρακλει μεγαλοπρεπεις θυσιας συντελεσας και τους ἀνδραγαθησαντας τιμησας , ἐτι δε τους τετελευτηκοτας | ||
| οἰκονομοις διαπυκτευων και προς τοσαυτας φροντιδας μεριζομενος , ἀλλα κρηπιδα συντελεσας ἑπτα ὀβολους τον μισθον ἐχων , ἀπαναστας περι δειλην |
| Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | ||
| , και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
| νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
| ὁ δε μεμψιμοιρος τοιοσδε τις , οἱος ἀποστειλαντος μεριδα του φιλου εἰπειν προς τον φεροντα : Ἐφθονησας μοι του ζωμου | ||
| ὀρεγεται ἐχειν την οἰκειαν ζωην : ἀλλα μην ἡ του φιλου ζωη αὐτος ἐστιν ὁ φιλος , ὁ εὐδαιμων ἀρα |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| , ἐν ἀλλῳ δε μη , οὑ μεν συμπληροι , συντακτεον , οὑ δε μη συμπληροι , μονον ἐφ ' | ||
| των ἐπων σαφεστερον εἰποιμι , Νυν δε και τα ἐπη συντακτεον . Ἀλλα Ζευς και ἡ Εἱμαρμενη ἐκρυψε , χολωσαμενη |
| κερτομον και σατυρικην παιδιαν . ἐφειται γαρ τοις καταγουσι τας νικας ἰαμβιζειν τε και κατασκωπτειν τους ἐπιφανεστατους ἀνδρας αὐτοις στρατηλαταις | ||
| Πυθια και Ἰσθμια , και γεγραφε Πινδαρος εἰς τας τουτου νικας : κοινας οὐν φησιν αὐτων εἰναι τας νικας δια |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
| , ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
| φυσει μεσα λεγονται . και ταυτα μεν περι του δευτερου ἰδιου του ποσου . Τα δε δυο ἰδια του ποσου | ||
| νοσουντι παρακλινεται γυμνῳ γυμνος , και του χρωτος οἱ του ἰδιου προσανατριψας την ἰσχυν την συμφυη , εἰτα μεντοι του |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| ἐμβαλλομενον : ἐϲτι δε μαλακτικον . και καθολου χλιαρον ἐϲτι παρηγορικον μαλακτικον εὐωδεϲ εὐτοκιον . Τηλινον δυναμιν ἐχει μαλακτικην , | ||
| γη φαρμακωδεστερα τυγχανουσα ξηραινει και διαφορει , το ἀδηκτον και παρηγορικον οὐκ ἐχουσα , καθαπερ ἡ Σαμια τε και ἡ |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
| . ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
| εἱς καλου μιμημα θεου . Ἠδη δε τινες και τουτο προσεθεσαν οἱος ἀν γαμος γενοιτο Ἁβροκομου και Ἀνθιας . Και | ||
| ὡς ἑνος προς αὐτο το ἑπομενον ] οἱ νεωτεροι τουτον προσεθεσαν τον ὁρον : οὐδε γαρ συνθεσις μεγεθων ταὐτον ἐστι |
| που τινες εἰεν ζῳοι ἠτοι ζωντες . . [ συνεισφερειν πιστας βουλας ἡμιν πιστοις οὐσιν εἰς ὑμας . εἰ δε | ||
| δια ταυτα παντα μη πασας τας φαντασιας εἰναι ἀληθεις και πιστας , και μην οὐδε πασας ψευδεις δια τας ἀναλογους |