τουτου τελευτην ὁ πρεσβυτατος ἀει των ἐκγονων ἐβασιλευσε μεχρι της Κυψελου τυραννιδος , ἡτις της καθοδου των Ἡρακλειδων ὑστερει ἐτεσι | ||
† Λαμβδα ἐκαλειτο ἡ γυνη μεν Ἠετιωνος , μητηρ δε Κυψελου του Κορινθιου τυραννου . εἰρηται βλαισος ὁ βεβλαμμενος το |
συντομως αὐτῳ συνακολουθησειν θανατον . ὁμοιως δε και κατα τους νεωτερους χρονους ἐπι πολλων καταστρεφοντων τον βιον ἱστορειται γεγονεναι το | ||
οἱ ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ , οἱ ἐκκλησιασται , διαφθειρουσι τους νεωτερους ; ἠ κἀκεινοι βελτιους ποιουσιν ἁπαντες ; Κἀκεινοι . |
Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
, το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
τεσσαρας φθογγους ἀποτεμνειν προς τοις ΑΒΓΔ περασι , τους δε ὀξυτερους προς τοις ΕΖΗΘ , του μεν ΔΘ διαιρουμενου εἰς | ||
ποιειν , τα δε λεπτοτερα και ὀξυτερα , νυγματωδεις και ὀξυτερους . παντα δε ταις τε καθ ' ὁλον το |
σαφες εἰπειν ποτερον ἀδικιας ἠρξεν Αἰγισθος ἠ προϋπηρξεν Ἀγαμεμνονι φονος Τανταλου του Θυεστου : συνοικειν δε φασιν αὐτον Κλυταιμνηστρᾳ παρθενῳ | ||
? [ τον ] δοντα ? και φυσαντα ? , Τανταλου βιαν [ , εἰς οἱον ] ? ἐξωκειλεν ἀλιμενον |
καρπον , ἠτοι την νικην . οὑτοι γαρ οἱ του Ἀλκιμεδοντος προγονοι . ὑμνον . ἐπειδη Τιμοσθενης και Ἀλκιμεδων ἑκτοι | ||
αὐτους ἐν τῳ ταφῳ . . Ἰφιων και Καλλιμαχος συγγενεις Ἀλκιμεδοντος . . Ἐπειδη ὁ Ἑρμης ἀγγελος των θεων ἐστι |
Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
: ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
, ὁτι ἀτελεστα εἰσιν : εἰ δε ἐν τροπικοις ἀπο καταδικης ἐξοριζεται τις της πατριδος , παλιν ἐρχεται : βεβαιον | ||
την οὐσιαν ἐς αἰσχρα δαπανησαι και κλοπης ἁλοντι φυγειν ἐκ καταδικης . Κικερων δε , ὁς μετα Γαιον Καισαρα ἰσχυσεν |
αὐτα δυναμεως . τα δε ὑπ ' αὐτης ἀνεχομενα σωματα πιπτοντα μεν κατα την οἰκειαν φυσιν , ἀνεγειρομενα δε κατα | ||
βαλω κοτταβον . τοις δε τετελευτηκοσι των φιλων ἀπενεμον τα πιπτοντα της τροφης ἀπο των τραπεζων : διο και Εὐριπιδης |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
τοτε μεν αὑτου κατεγνωκεναι δοκει , νυν δε την ἀρχην κολακευειν . ὁ δε Ἀγαμεμνων τα τε ἀλλα ἠν , | ||
σε τῳ συνεχει της ἐρωτησεως , τα νυν ἐπι το κολακευειν σε τραπησομαι : συνδιοικησουσιν ἀποκαταστησουσι θεραπευσουσι την μοιχειαν : |
ἐλθων δ ' εἰς τα οἰκια του Περιφαντος και καταλαβων ὁμιλουντα τῃ γυναικι , πιεσας αὐτον ἀμφοτεραις ταις χερσιν ἐποιησεν | ||
πανυ αὐτου : ἰδιον δε τινα τροπον ἡδιω παρα πολυ ὁμιλουντα ὀψει με . Ἀλλα μη Ἑρμαφροδιτος εἰ , ἐφην |
οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
. [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
. Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
, τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
των δε πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοις Χειρισοφου μονοις κακιον ἐστι διακινδυνευειν ἠ τωνδε σωθεντων παντας εἰς ταὐτον ἐλθοντας κοινῃ της | ||
διαφερειν . αὐτοι δ ' ἐκριναν πολιτικοις μεν σωμασι μη διακινδυνευειν , μισθοφορους δε ἀλλοεθνεις ἀθροιζειν και μαλιστα Ἑλληνας : |
; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
, οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
τι δει γαρ ὀντα θνητον , ἱκετευω , ποιειν πλην ἡδεως ζην τον βιον καθ ' ἡμεραν , ἐαν ἐχῃ | ||
ἐξερριψ ' ὑπεραντλος γενομενος : ἀφηκα τον τοιουτον : οὐθεν ἡδεως ποιει γαρ οὑτος , ἀλλ ' ὁσον νομου χαριν |
ξενικα των σπερματων μαλιστα μεν ἐν τρισιν ἐτεσιν εἰς τα ἐπιχωρια . συμφερει δε ἐκ των ἀλεεινων εἰς τα μικρον | ||
μεγαλων κακων . γυνη τις ἀφικετο προς τον τυραννον οὐκ ἐπιχωρια βυβλους ἐννεα μεστας Σιβυλλειων χρησμων ἀπεμπολησαι θελουσα . οὐκ |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
Ζευς δηλοι τον κλεπτην δια τινος ἐπιπλαστου ἠθους ἀγαθου και ὑποκρισει ἐπιεικειας πιστευθεντα κλεψαι ἁ ἐκλεψεν , ἐαν δε ὁ | ||
εὐρυμετωπους , τριχας ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας |
νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
. διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
. τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
τουτων δε τα μεν ὁρων , τα δε ἀκουων ἐγω προσεκυνουν την Τυχην , δι ' ἡν οὐκ ἐστιν ὁτε | ||
τε τουτους , και πολλων αἰτιους ἀγαθων ἡγουμενοι ὡς θεους προσεκυνουν , και εἰς το χρεων μετασταντας ναους κατασκευασαμενοι στηλας |
χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
παρ ' ἡμων : εἰ ταυτ ' ἐλεγον και κεφαλαια προσετιθεσαν , ὁτι εἰ μεν δεχεσθε ἐπι τουτοις : εἰ | ||
της ἀληθειας την καταληπτικην ταυτην φαντασιαν , οἱ δε νεωτεροι προσετιθεσαν και το μηδεν ἐχουσαν ἐνστημα . ἐσθ ' ὁτε |
το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
. την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι το σωμα και εὐσαρκον : πλαδαραν | ||
ἀπο του νομου . εἰςηλθες παρα τον νομον εἰς το γυμνασιον . ΛΥσις του ῥητου ἡ διανοια . εἰσιεναι κωλυει |
, ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
νομιζειν , εἰ δε τἀναντια συμβαιη , ἐμε παντες αἰτιασονται θρηνουντες την αὐτων δυστυχιαν , ὡς οὐ τα προσηκοντα συμβουλευσαντα | ||
πετομενοι . μινυροι δε ἀντι του μινυριζοντες και λεπτῃ φωνῃ θρηνουντες . σεισαμενας : πτερυσσομενης , ὁπως ὑπο τας πτερυγας |
τῳ αὐτῳ ἀναπαυομεναι ὁ τι περ πονηρον του χρωτος τῳ πλησιαζειν τε και ἐκθερμαινειν ἐπαυξουσιν : ὡστε ψωρας ἐμπιμπλασθαι το | ||
και τον Ἀλκιβιαδην αὐτον οὐ προς ὑβριν φαναι τῃ Τιμαιᾳ πλησιαζειν , ἀλλα φιλοτιμουμενον βασιλευεσθαι Σπαρτιατας ὑπο των ἐξ ἑαυτου |
. . . . . Ἐν ταὐτῳ . Ἐπει τας πρακτικας και κατα λογισμον ἀρχας ἁ μεν ἐστι δεσποτικα , | ||
τας ἐπιστημας και τας τεχνας ἀποτελουμενα τας τε θεωρητικας και πρακτικας και ποιητικας . Προθεμενος ἐν τῳ τριτῳ προοιμιῳ περι |
δυνωνται , φιλιαν τῳ δημῳ συνθεσθαι προς τους πατρικιους ἀτερ δολου και ἀπατης και καταγαγειν τους φευγοντας ἐπι τα σφετερα | ||
μη ῥᾳδιως συνειναι δυναμενοι , εἰ τι μετα πανουργιας ἠ δολου λεγοιτο ἠ πραττοιτο . πιστευσαντες γουν τῳ Σεβηρῳ προσποιουμενῳ |
προσπιπτοντα βελη ὑπο των ἐναντιων μηδεν αὐτους ἀδικῃ εἰς αὐτους ἐμπιπτοντα . το δε σχημα οἱον ἐστιν ὑπογεγραπται . Ἐχομενως | ||
τα πνευματα των γιγαντων νεμομενα , ἀδικουντα , ἀφανιζοντα , ἐμπιπτοντα και συμπαλαιοντα και ῥιπτουντα ἐπι της γης και δρομους |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
τῳ δεσμωτηριῳ τοσουτον ἀρετης μεγεθος ἐπεδειξατο , ὡς και τους πονηροτατους των ἐκει τεθηπεναι και καταπληττεσθαι και παρηγορημα των συμφορων | ||
γενει προσηκοντας , τους ἀτυχουντας των πολιτων , οὐχι τους πονηροτατους , ὁ ἐστιν ἐκ της του ἀκολουθου ἀπαιτησεως , |
την ἐν τοπῳ και την εἰς τοπον : και ἀντι χρονικου ἐπιρρηματος του τοτε . ἐπι μεν οὐν του ἐνταυθοι | ||
εὐθειας , οἱον εὐθυ χωριον : το δε εὐθεως ἀντι χρονικου ἐπιρρηματος . ἀρα και ἀρα διαφερει : ὁ μεν |
ὑπ ' Γ [ παρ ' ] ἐμου . Γ τουτι περι : ⌈ ἐν τῳ γραμματειῳ ὁ Βδελυκλεων ἀπογραφεται | ||
ψυχῃ , καθ ' ὑποκειμενου δε οὐδενος λεγεται : και τουτι το λευκον ἐν ὑποκειμενῳ μεν ἐστι τῳ σωματι , |
μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
, λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
κεφαλαιου εἰσαγωγη ἐκ των τεσσαρων πεπληρωται , προτασεως ὑποφορας ἀντιπροτασεως λυσεως . ἁπαντες γαρ οἱ λῃσται ] τεταρτη λυσις ἐκ | ||
πριν πελιδνον γενεσθαι το μοριον , καταπλαττειν δι ' ὠμης λυσεως : εἰ δε και φθασειε γενεσθαι πελιδνον , ἀποσχαζοντα |
ἐχοντας και τους ὠμους πλατεις , μακροσκελεις και ὠκεις , φθονερους και ἁρπαγας : τα δε ἐσχατα περι το κεντρον | ||
ἡ κωμῳδια τῳ ἀδοκητῳ τους Ἀθηναιους , εἰτα και φυσει φθονερους ὀντας και τοις ἀριστοις βασκαινειν προῃρημενους οὐ μονον τοις |
, την κατα του στρατηγησαντος ὑβριν καλως ᾠηθη τῳ Δαρειῳ θεραπευειν το πενθος . ἐγω δε τον Μαραθωνα πηγην ἐχων | ||
δοξομεν ἠ ἡμας αὐτους γιγνωσκειν , ἠ την πολιν καλως θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν |
ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα . ἀλλα τουτο μεν δεικνυσιν Ἀλεξανδρος ὁτι ἀντικειμενα , ὁς και τα λαβδοειδη ξυλα παραδειγμα λαμβανει , | ||
και ἀλλοτε νουν και τα λοιπα . τα δ ' ἀντικειμενα τῳ ἀγαθῳ ἀνῃρει , μη εἰναι φασκων . Ταις |
αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
ἐαν δε ἐν παθεσιν ἠ ἐν ἐργοις , κατα τας ἀντιθετικας : και τας ἐν λογοις δε ἀπ ' ἀρχης | ||
του προβληματος δυο στασεων εἰδη ἐμπιπτει , καθολου ἀποφαινεται τας ἀντιθετικας δι ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει |
οἱον ἐπι των μη ὀντων ὁλως ξυλων οὐχ οἱα τε ἀκολουθειν . εἰπομεν γαρ , ὁτι ἡ ἁπλη ἀποφασις και | ||
ἐστω μη προηγουμενως μεν οὑτως ἑνεκα του ὁραν γεγονεναι , ἀκολουθειν δε τῳ οὑτως ἐχειν ἐξ ἀναγκης . Δια τι |
κοσμειν ἰσως ἁρμοττοντες και οἱ παρελθοντες ἠδη σοι της γενεσεως ἐνιαυτοι δηλουν ἁπαντα τα σοι προσοντα , πολυ δε μοι | ||
: Κριος Ταυρος Καρκινος Σκορπιος Ὑδροχοος . ἐν τουτοις οἱ ἐνιαυτοι γινομενοι ἐπισφαλεις τυγχανουσι : του δε Ἡλιου κατ ' |
δυνατου μερους ἀν εἰη . οὐκουν προς την φυσιν των κεφαλαιων ἑκατερον ἀν εἰη των προοιμιων μικτον , ἐπει και | ||
ἀντιπαραστασιν προσωπου ἠ πραγματος . και ἀπο μεν των τελικων κεφαλαιων οὑτως : ἐφονευσας , ἀλλα συν τῳ δικαιῳ : |
ἐλαττον κρειττον ἐσται σοι πολυ . ἀνοια θνητοις δυστυχημ ' αὐθαιρετον : τι σαυτον ἀδικων την Τυχην καταιτιᾳ ; χαλεπον | ||
. ἐπισμυγερως ἐπιπονως : “ ἐπισμυγερως ναυτιλλεαι . ” ἐπισπαστον αὐθαιρετον : “ ἠ ταχα Ἰρος ἀειρος ἐπισπαστον κακον ἀξει |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
, ἑτερα δε παλιν ἀλλην . δολοῤῥαφεων : των ἐπι δολοις ἐῤῥαμμενων . κολπων : δικτυων . Κυρτοισιν : σκευεσιν | ||
περικαθηται , ἐπιτηρει . Δαιννυμενος : εὐωχουμενος . τεχνῃσιν : δολοις . πανουργιαις . ἑλων : λαβων . δυσμηχανον : |
, μη ἀν ὀργιζεσθαι , ὁτι δε την ψυχην ἀγροικοτερως διακειμενῳ περιετυχες , τουτο σε λυπει . Ἀλλου δε λεγοντος | ||
ἀφθονια τῳ το σωμα , κτησεως δε τῳ την ψυχην διακειμενῳ κακως . και ἐπισφαλες και ὁμοιον μαινομενῳ δουναι μαχαιραν |
ἑν δωδεκαωρον εἰς τοὐναντιον , παρα μεντοι το θαττον ἠ βραδιον αὐτα ταυτα ἀποδιδοναι ἠτοι μεγαλου ἡμιτριταιου λεγομενου ἠ μικρου | ||
βραβευτην αἰσχρον εἰη αἱρεισθαι „ . βραδυτερον λεγουσιν , οὐ βραδιον , ὁτι μη Ἡσιοδος μονος εἰρηκε βραδιον συνεσταλμενως : |
δυνατωτερου κατειργεσθαι , ἀξιοι τε ἁμα νομιζοντες εἰναι και ὑμιν δοκουντες μεχρι οὑ τα ξυμφεροντα λογιζομενοι τῳ δικαιῳ λογῳ νυν | ||
πλαστιγξ τῳ βαρει καθελκεται : λεγει δε ὁτι οἱ πονηροι δοκουντες ἀει εὐδαιμονως διαγειν ἐπιχειρουσι βλαπτειν , οὑς ἀν ἐθελωσιν |
μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
προπαρασκευασαι ῥᾳδιον ἐς ἰασιν το σωμα και της ἁπασης ἑξεως φροντισαι κενουντα και ἰσχναινοντα και οἱς χρη τρεφοντα και κινουντα | ||
το τους Καππαδοκας και Λυκαονας δια τι μεν Ὁμηρος παρελιπε φροντισαι και ἀπολογησασθαι , δια τι δ ' Ἐφορος παρηλθε |
χηρᾳ ὁμοιως γαμον , πλουσιῳ ζημιαν και ἐπιβουλην , στρατιωτῃ προκοπην , ναυτῃ χειμωνα : ἐπι δε κορυφης αὐτου οἱ | ||
την ἀπο του ἀτελους της γνωσεως ἡμων ἐπι το τελειοτερον προκοπην . ἐν μεντοι τῃ περι αὐτων διδασκαλιᾳ ὡσπερ ἀναπαλιν |
θαυμαζω σε , Ὠκεανε , ὁτι ἐκτος αἰτιας και μεμψεως ὑπαρχεις τῳ Διϊ , και οὐδεν κακον ἀπ ' αὐτου | ||
, ἐγω δε εἰμι πνευμα : συ μεν ἐν πληγῃ ὑπαρχεις , ἐγω εἰμι ἐν ὀχλησει μεγαλῃ : ἐγενου γαρ |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
οὐ μην οὑς γε ὁρωμεν μισθωτους και θητας πασιν ἑτοιμοτατα ὑπηρετουντας , μη ποτε βασιλικης μεταποιουμενους εὑρωμεν . Πως γαρ | ||
ὁτι ἠδυνηθη πλουτον ἐχων , οἰκειους , ἀλλους φιλους τους ὑπηρετουντας αὐτῳ προς ἡδονην , καιρον την νυκτα , ἐν |
κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
ἐν τοιϲ καθολικοιϲ βοηθημαϲιν ἐν τῳ θ λογῳ . Περι ἐξανθηματων παιδιων . Προειρηται ἠδη ὡϲ μοχθηρᾳ τροφῃ χρηϲαμενα τα | ||
εἰ γε θερμη θερμοτερα προξενουσα παθη . πεμπτον ἀπο των ἐξανθηματων . τα γαρ ἐρυθρα και στρογγυλα αἱματωδη : τα |
: τοις δε κρατιστοις των σκαφων βιασαμενοι διετειναν μεχρι του Κασιου . τουτο δε του μεν Νειλου διεστηκεν οὐ μακραν | ||
Λυσιου δε του σοφιστου Μετανειρα . ἠσαν δε αὑται δουλαι Κασιου του Ἠλειου μετα και ἀλλων ἑταιρων , Ἀντειας , |
, ἡ δ ' ὑπο ΘΑΜ γωνια της κατα πλατος παραχωρησεως , οἱων μεν εἰσιν αἱ β ὀρθαι τξ , | ||
ἀποτεμνομενης αὐτου καθ ' ἑκαστον ἐφ ' ἑκατερα τα μερη παραχωρησεως . ἐπει δε και μεγιστος οὑτος ὁ κυκλος θεωρειται |
μεν γαρ φυσικας ἀπομιμουμενοι δια της τομης , ἐπι το εὐμορφον ποιουμεθα την ἀναφοραν : εὐθυτενως δε τεμνοντες , οἱον | ||
ἐλπιδες ἐγρηγοροτων εἰσιν ἐνυπνια „ . Κυρος θεασαμενος ποτε γυναικα εὐμορφον και τινος εἰποντος ὁτι ” ἐξεστι σοι , εἰ |
, τοτε δε ἐπικαταδυομενον ἑσπερον καλεισθαι . Μητροδωρος ἁπαντας τους ἀπλανεις ἀστερας ὑπο του ἡλιου προσλαμπεσθαι . Στρατων και αὐτος | ||
ἀλλα και την προς τους της αὐτης φυσεως κεκοινωνηκοτας ἠτοι ἀπλανεις ἀστερας ἠ τοπους ζῳδιακους κατα τας ἀποδεδειγμενας αὐτων προς |
τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
οἰεσθαι τελειους ἐξ ἀρχης ἠγνοηκοτων ἐστι νομους φυσεως , θεσμους ἀκινητους . αἱ μεν γαρ ἡμετεραι γνωμαι προσαναματτομεναι το πλημμελες | ||
και ἐκνοσηλευουσι τα ψυχης ἀρρωστηματα , παραινεσεις ἱερας ὡσπερ νομους ἀκινητους τιθεντες και ἐπι τα τουτων γυμνασια καλουντες και τροπον |
” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
. ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
ζῳον πρωτον λεγεται του ἀνθρωπου , ἐπειδη ἀναιρουμενον το ζῳον συναναιρει τον ἀνθρωπον : ζῳου γαρ μη ὀντος οὐδε ἀνθρωπος | ||
φυσει προτερα ἐστιν ἡ ἀτομος οὐσια παντων : ὁτι γαρ συναναιρει , ἐδειξεν αὐτος ὁ Ἀριστοτελης , ὁτι δε οὐ |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
ὀλιγων σκουτατων εἰς το δηφενδευσαι τους εἰς το ἐξωτερον ἑστωτας καβαλλαριους , ἐαν πολλοι εἰσιν οἱ ψιλοι . Οἱ δε | ||
συμμικτου ταξεως , της ἐπικαμπιου ὀπισθιας , ἐχουσης πεζους και καβαλλαριους : ἡτις ἀναγκαια ἐστιν ἐν ταις περιστασεσι φαλαγξι . |
περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων των ἰδιον τι ἐχοντων | ||
καινον εἰ και της εἰσεπειτ ' ἀσφαλειας ὑπερ του κοινῃ λυσιτελουντος ἐδεηθη Λεπτινης ; ἀλλ ' οὐ περι τῳ νομῳ |
πανυ παλαιας ἐνιας αὐτων . οἱ δε κεκραγασιν ἁπανταχοθεν και ἀγανακτουσιν και την δικην ἐπιβοωνται κἀμε της βραδυτητος αἰτιωνται , | ||
τουτων τους λογους ἐνεβαλες , και δη λεγω . πανυ ἀγανακτουσιν , ὠ πατερ , και σχετλιαζουσιν και εἰς το |
, πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
. τουτο δε μαλιστα βουλεται δια πασης της νομοθεσιας ὁ ἱερωτατος προφητης κατασκευαζειν , ὁμονοιαν , κοινωνιαν , ὁμοφροσυνην , | ||
εἰδος και μιαν οὐσιαν την φυσιν αὐτης . Ἐνθεν ὁ ἱερωτατος Ζωσιμος ὑπομνηματιζων το μιας φυσεως νικωσης το παν , |
τελεσι μαχεσθαι προς ὀκτω . οὑτω μεν ὁ Κασσιος ἐκ παραδοξου δυωδεκα τελων ἀριστων ἀθροως ἐκρατει . και αὐτῳ τινες | ||
πραττειν παντα και μηδεποτε ἐπιτυγχανειν , εἰ μη ἐκ του παραδοξου : παραδειγμα δε αὐτης ἐστιν ὁ ἐπιδιφριος ἰατρος : |
χρησθαι και αὐτου ὀντος του ἐν ταις βουλαις εἰς την δεουσαν ἡμας ὁδον ἀναγοντος , ταχα δε και ἐπει ἐρημιας | ||
του οὐρανου ἡκον . ἀωριαν ἡκειν : οἱον παρα την δεουσαν ὡραν . οὐκ ἐπι νυκτων μονον , ἀλλ ' |
πεπρακται : τῃ τυχῃ δ ' , ἡν ὁ δαιμων ἐνειμεν ἑκαστοις , ταυτῃ κεχρηνται . ἐπειτ ' , ὠ | ||
, δηθακι δ ' οὐδ ' ὁσσον κληρου παρα πατρος ἐνειμεν , πρηξεις δ ' ἀπροκοπους και νωχελεας μαλα τευχει |
μεντοι τι κατα το σωμα , ὑπομεινειεν ἀν ὡστε ἐθελειν ἀσπαζεσθαι . Μανθανω , ἠν δ ' ἐγω : ὁτι | ||
νεικειν , ὁ δε κακος ἀνομοιος , ὁν οὐ δει ἀσπαζεσθαι . μηδε πολυξεινον μηδ ' ἀξεινον : εὐκαταφρονητον το |
δια του πεμπτου τροπου των ὑποθετικων δεικνυμενου , του δε κατηγορικου λημματος ὀντος . οἱον ἡ διαμετρος του τετραγωνου τῃ | ||
γαρ τουτο ἐστι το ζητουμενον . πασα δε ὑποθεσις δια κατηγορικου λογου κατασκευαζεται παντως . τις γαρ οὐκ οἰδεν ὁτι |
Αἱρεισθαι χρη τιτθην μηδε ὁτιουν νοσημα ἐχουσαν , μητε ἀγαν νεωτεραν μητε ἀγαν πρεσβυτεραν . ἐστω δ ' ἡ μεν | ||
ἠ τους φωρας . Ἀρισταρχος δε φησι την κιβωτον λεξιν νεωτεραν εἰναι . ἀγνοει δε , ὁτι και Σιμωνιδης και |
. : Χησιον , Ἰωνιας πολιχνιον , ὡς Ἀπολλοδωρος ἐν Χρονικων πρωτῳ . : Μεναι , πολις Σικελιας ἐγγυς Παλικων | ||
τιθασσους ἰχθυς ἐχειν ἀπο χειρος ἐσθιοντας , ὡς Ἀπολλοδωρος ἐν Χρονικων πρωτῃ . : Μυους , πολις Ἰωνιας , ὡς |
κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ , ἀλλα και τον τροπον της ὁμοιωσεως προσεθηκεν εἰπων ὁμοιωσις δε ἐστι δικαιον και ὁσιον γενεσθαι | ||
ὁμοιωσιν παρα των ταυτας εἰσαγοντων ἐτιθεντο οὐκ ἀντιστρεφουσης ἐνταυθα της ὁμοιωσεως . ἐνθα μεν γαρ πλειοσιν ἑνος ἐστι μετοχη , |
τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
τε ἐλεγξας ληρουντα , ὡς το εἰκος , και σε ὁμολογουντα , καταδυς ἀν οἰχοιτο ἀποτρεχων . ἀλλ ' ἡμιν | ||
ἀποδεδωκα γαρ τουτῳ τῳ παρεστηκοτι το χρυσιον , και ἁμα ὁμολογουντα παρεχειν τον Λαμπιν : νυνι δ ' οὐδετερος αὐτων |