οὐν ὁπως , “ ἰττω Ζευς , ” φησιν ὁ Θηβαιος : διεξηλθον μεν γαρ ὡς εἰπον τε ἐγω και | ||
οἱ δε , παραπλεοντι νησῳ . οὑτως † Ὠριων ὁ Θηβαιος . . . . αἰγυπτος : ἀπο ἠ ἀπο |
Θηβαιων φυγαδων ἀξιωσαι τον Ἀλεξανδρον συγχωρησαι τῳ δημῳ τους πεφευγοτας Θηβαιους ὑποδεχεσθαι . ὁ δε Δημαδης πρεσβευσας και τῃ του | ||
εἰμι μεν , ὠ Ἀθηναιοι , των οὐ προτερον φιλους Θηβαιους ἠπερ ὑμεις ἁπαντες κριναντων , ὁρω δε τοις μεν |
Ἀχαιων Πελληνεας και Ἀθηναιων οὑς Χαβριας ἠγεν ἐξ Ἀθηνων . Θηβαιοις δε ἠν καθεστηκος τους μεν ἀλλους , ὁποσους αἰχμαλωτους | ||
Εἰρηνης το ἀγαλμα Ἀθηναιοις Πλουτον ἐχουσαν πεποιηκεν . Ἀφροδιτης δε Θηβαιοις ξοανα ἐστιν οὑτω δη ἀρχαια ὡστε και ἀναθηματα Ἁρμονιας |
νοσωδεα . Ταυτα μεν τῃσι γυναιξιν . Τοισι δε λοιποισι δυσεντεριας , και ὀφθαλμιας ξηρας : και ἐνιοισι καταῤῥους ἀπο | ||
ῥινηματα των ξυλων αὐτου προς τε ῥουν γυναικειον ἁρμοττει και δυσεντεριας και κοιλιακους . ἐναφεψεται δε ποτε μεν ὑδατι , |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
τα ὁμογενη δει συγκρινειν , οὐδε γαρ γραμμην προς ἐπιφανειαν συγκρινομεν , ἀλλα δει τα ὑπο το αὐτο προσεχες γενος | ||
, ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα : εἰ μεν συγκρινομεν τουτο δεχομενοι προς τα ἀφ ' ὡν αὐτος ἐποιησε |
το κοινον . . . . Κυπριδος Ἁρμονιαν ] Δερκυλος Θηβαιου τινος Δρακοντος , Ἀρεως δε υἱου φησιν εἰναι την | ||
ἀοιδιμοι Ἑλλαδος ἐρεισμ ' Ἀθαναι , και ὁτι Πινδαρου του Θηβαιου το ἐπος τουτο ἐστι και ὁτι ἐζημιωσαν αὐτον Θηβαιοι |
οὐδεμιας πραξεως ἀρχη ἡ αἰσθησις , ἐπει και ἐν τοις λογικοις , ὁταν τα αἰσθησει ἡδεα φαινομενα καταδιωκῃ ἡ ὀρεξις | ||
τα ἡδεα του σωματος σφοδροτερα ὁρμη , ἐν δε τοις λογικοις ἡ τε παντελης κατορθουται εὐπαθεια και ἡ συν μετρῳ |
ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
τῳ Θηραιῳ Βαττῳ και Κυρηνην οἰκισαι συν ἐκεινῳ και Λιβυων καταστρεψασθαι τους προσχωρους λεγουσιν . το δε ἱερον της Θετιδος | ||
τον ἡλιον μηδεμιαν οἱ συντυχιην τοιαυτην γενεσθαι ἡ μιν παυσει καταστρεψασθαι την Εὐρωπην προτερον ἠ ἐπι τερμασι τοισι ἐκεινης γενηται |
, ὡν ἀναγκαιον ἑνα τῃ συμφορᾳ περιπεσειν . Ἀξιον δε μεμψασθαι τον θεντα τον νομον , ὁς ἐναντια τῳ ὁρκῳ | ||
δε ἡ ἀπο του καλου προς το χειρον ἀλλοιωσις . μεμψασθαι , ἐγκαλειν και ψεγειν διαφερει . μεμψις μεν ἐστιν |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
δε , ὡς διωρισται προτερον , ὁτι τα τριτα των ὁριστικων εἰς τα γενη ἀναγεται : δηλη δε και ἡ | ||
ὑποτακτικα τρισι γραμμασι ὑστερει και μιᾳ συλλαβῃ των ἐξ αὐτων ὁριστικων , ὡν το α παρατελευτον : τοιουτον γαρ το |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
ἑτοιμαζοντος τῳ βασιλει , την σωτηριαν δε , οἰμαι , λαμπροτεραν ποιουντος . οὐ γαρ ἰσον εἰς ἐλεγχον φωνη μαρτυρος | ||
; ὁτι εὐσχημονει ; [ ὁτι ] κατηγορει ; ὁτι λαμπροτεραν ἐπιδεικνυται την ἀρετην την ἑαυτου ; ἀγε , περι |
Ἀ . ὑπ ' Ἀλεξανδρου μηλοις βαλλομενος παρα δειπνον , ἐπαναστας και εἰπων βεβλησεται . . . χερι . . | ||
ποιωι φονωι ; φονον ἐγω κρινω τα τοιαυθ ' ὁστις ἐπαναστας ποει . αὐος εἰμι και πεπηγα τωι κακωι , |
πληθους ποτε στρατευματων των ἐργων στερηθωσιν οἱ ἐν τῃ γεωργιᾳ ἀναστρεφομενοι και σφοδρως και ἀνδρικως παιδευομενοι , οὑτοι εὐ παρεσκευασμενοι | ||
, εὐπρεπεις , τιμης και δοξης καταξιουμενοι , μετα μειζονων ἀναστρεφομενοι και πιστεων και οἰκονομιων μεταλαμβανοντες , συγκοσμουμενοι τῳ βιῳ |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
ληψομεθα τας ἐπιχειρησεις , πρωτον μεν ἀπο της διανοιας του δεδρακοτος , ὁτι πονηρα , δευτερον δε ἀπο του πραγματος | ||
δολοφονησαι δοκουντι . ἡ μεν οὐν ἀγανακτησις ἐπι τῃ του δεδρακοτος γνωμῃ γινεται , ὁτι το καλον ἀνελειν ἐβουλευσεν : |
ἱματια , σχηματα . Τοιαυτα εὐφορως , ἁπερ και αὐτοματα ἐπιφαινομενα ὠφελεει , και ὁκοτε κρισιν τα τοιαυτα ἐμποιεει , | ||
- νωδεσιν ἑξεσι μετα πυρετου ἐς οὐλα και ὀδοντας ῥευματα ἐπιφαινομενα , κακον . Ἐπι πασιν ὑποχονδρια μετεωρα , κακον |
προτερον ὁ Κικερων ἐδημηγορει : και πλειους ὀψομενοι συνεθεον ἠ ἀκροωμενοι . λεγεται δε και ἐπι της διαιτης ὁ Ἀντωνιος | ||
οἱ των σπονδειων αὐληματων ἠ των Δωριων τε κἀναρμονιων μελων ἀκροωμενοι . ὁταν δε των Δημοσθενους τινα λαβω λογων , |
. ἀπο κοινου δε δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ | ||
σκοπελος αἱματοσταγης ” . και Ἀχερουντιας ἐξ αὐτου . Ἀχιλλειος δρομος , νησος μετα την Ταυρικην . ἐστι και νησος |
προτερον , ὑστερον ταυτας λαμβανομεν , πως ταυτας γινωσκομεν και μανθανομεν ἀνευ προϋπαρχουσης γνωσεως ; κειται γαρ ὁτι πασα μαθησις | ||
ἐπει τουτο ὑστερον ἡμιν εὑρισκεται , ἀλλ ' ἐξ αὐτων μανθανομεν ὁτι ἀπο του Ἡρακλεους καταγονται . ὑστερον δε τῃ |
Μακεδοσι διωκειν . Και ἐν τουτῳ Ἀλεξανδρος Ἀρταβαζον μεν της σατραπειας της Βακτριων ἀπαλλαττει δεηθεντα δια γηρας , Ἀμυνταν δε | ||
προσεοικεν ἀστραπῃ λαμπρᾳ : ἡς γε και διαλυθεισης ἐς πολλας σατραπειας ἐπι πλειστον ἐξελαμπε τα μερη . και τοις ἐμοις |
ὀφειλειν το αἰτιον ἀλλο εἰναι . Λογικον συλλογισμον τον μη ἀποδεικτικον ἀλλα διαλεκτικον τε και δι ' ἐνδοξων συναγοντα εἰωθε | ||
λογος εἰς δυο τεμνεται : εἰς τε το παθητικον και ἀποδεικτικον : και παθητικου μεν μερη προοιμια και ἐπιλογοι , |
δειπνωμεν που , τοτε πλειστα λαλουμεν ἁπαντες . ὁτι των θαλασσιων ἰχθυων , οἱ πετραιοι εὐφθαρτοι , εὐχυλοι , σμηκτικοι | ||
. κθʹ . ἀλλο περι κυρτων . λʹ . κεστρεων θαλασσιων . λαʹ . σκορπιων μονων . λβʹ . φαγρων |
γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
και κυβερνητης πειρας και της ἀπο της των πραγματων τριβης ἐμπειριας . ὁτι ἀρχη τον ἀνδρα δειξει : εἱς οὑτος | ||
ἀπο των καθολου καταβαινων . οὑτος δε ὁ νους ἀπο ἐμπειριας περιγινομενος ἐν τοις πρεσβυτεροις εὑρισκεται : δια τουτο δει |
Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
ἀληθες λεγων το συμπερασμα , ἐλεγχοντες αὐτον το του συμπερασματος λαμβανομεν ἀντικειμενον , ὁπερ και τιθεται , το οὐ πας | ||
Γ , ἀν τε προ του Α τον Δ ὁρον λαμβανομεν , ἐσται και προτασις προστιθεμενη ἡ Δ Α οὐδεμιᾳ |
ἐγω ἠ εἰπερ αὐτος ἐτυγχανον ὁ πεπονθως . και οὐκ ἀπιθανος ὁ λογος : εἰ γαρ κοινα τα φιλων , | ||
μυθου εἰπειν . Και μα τον Δια οὐδαμως φαυλος οὐδε ἀπιθανος δοκει μοι εἰναι . και οὐκ οἰδα ὁπως δοκει |
ἑσταναι , κατακεισθαι , ἐκ του ἐργου , ἐκ του ἀφεισθαι . Ὁτι χρησις κρατυνει , ἀργιη δε τηκει . | ||
ἠτοι γαρ εὐ μαλα κοπτεται ὡς μηδ ' ὁτιουν ἀργον ἀφεισθαι μερος , μητε οὐν αὐτου του συκου μητε , |
, ἀνθεμις ἠ χαμαιμηλον , ἀρον , ἀψινθιον , λαδανον πληρουμενης , λευκακανθης ἡ ῥιζα και ὁ καρπος , λινοσπερμον | ||
δε μονης μενουσης , ἐκεινης δε ὡς εἰκος τοτε μεν πληρουμενης ἀτακτως , τοτε δ ' ἐκλειπομενης . της δε |
ἐχει , διο οὐδ ' ἐπιτριτου δεκτικος , και ὁ τεταρτος τεσσαρων ἡγεμων ἐστι λογων και ὁ πεμπτος δηλονοτι πεντε | ||
, ὁ δευτερος δυο , ὁ τριτος τρεις , ὁ τεταρτος τεσσαρας , ὁ πεμπτος πεντε , ὁ ἑκτος ἑξ |
δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
: ἀπ ' αὐτων τουτων ἀν τις λαβοι και ὁτι τιμιωτερον ἐστι το διανοεισθαι του αἰσθανεσθαι , τουτ ' ἐστιν | ||
και ἀμιγης , τῃ οὐσιᾳ ὠν ἐνεργεια : ἀει γαρ τιμιωτερον το ποιουν του πασχοντος και ἡ ἀρχη της ὑλης |
σκηνην παραγαγειν μεθυοντα , μεθ ' ὁν Κρατητα . και Ἀλκαιος δε ὁ μελοποιος και Ἀριστοφανης ὁ κωμῳδοποιος μεθυοντες ἐγραφον | ||
παλαιοτερα ἀντιγραφα οὑτως εἰχεν . Ἀριστοφανης δε ἐστιν ὁ μεταγραψας Ἀλκαιος : περι γαρ παλαιων ἐστιν ὁ λογος , ὁ |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
, τηρει το ἐργαστηριον , κἀγω ἀπελθων δειξω σοι . Κυμαιος ἐπ ' Ἀλεξανδρειᾳ του πατρος αὐτου ἀποθανοντος το σωμα | ||
δειπνον ἐκ παλαιου τεταγμενον ἐστιν . Ἡρακλειδης δ ' ὁ Κυμαιος ὁ τα Περσικα συγγραψας ἐν τῳ δευτερῳ των ἐπιγραφομενων |
ἀμφοτεραι αἱ προτασεις το ἐνδοξον ἐχουσι . των δ ' ἐριστικων δριμυτατος μεν ὁ πρωτον εὐθυς ἀδηλος ποτερον συλλελογισται ἠ | ||
πασχειν ἠ πεπονθεναι αʹ , Περι ἐπιστημων αʹ , Περι ἐριστικων αʹ βʹ , Λυσεις ἐριστικαι δʹ , Διαιρεσεις σοφιστικαι |
καιρος δε τοις λῃσταις οἱος οὐχ ἑτερος , χρηματων μεν κομιζομενων , ῥᾳστωνης δε οὐσης εἰς σφαγην . φερει δε | ||
ἀν ἁμαρτανοιτε . οὐ μην ἀλλα και * * των κομιζομενων ἀποδωσουσι μεν ὑμιν ὡμολογημενως οἱ πρεσβεις , δηλωσει δε |
το ἐναντιον αὐτων ἐνδεικνυται : και ὁπερ ἐνδεικνυται ταυτα , παραλαμβανομεν . διοπερ οὐ τα παθη , ἀλλα τα αἰτια | ||
παραιτουμεθα , ἐν δε ταις ἀκμαις ἠ και παρακμαις τεθαρρηκοτως παραλαμβανομεν . δει δε και τους παρα τα ὠτα μυς |
γενικωτατα μονως κατηγορειται . ἐπειδη τοινυν αἱ δεκα φωναι των γενικωτατων εἰσι και μονως κατηγορουνται μηδενι ὑποκειμεναι , δια τουτο | ||
ἠν ἡ ἐλασσων του συλλογισμου προτασις , δεικνυσιν ἐκ των γενικωτατων γενων , ὡς ὑπαρχοντος ἐν πασι του ἀγαθου . |
ἐξ ἀναγκης τουτο . Χολη : οὑτος ὁ χυμος ἀποδεδεικται θερμοτατος εἰναι των ἀλλων χυμων . ἐν μεν οὐν τοις | ||
και τους ἀε - τους τα πολλα ταυτῃ διαλανθανουσι . θερμοτατος δε ἀρα ὠν και διαπυρωτατος την φυσιν ὁ χην |
σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
το ψηφισμα . Ἀξιοπιστον δε και το τα ζητουμενα των ἀποδεδειγμενων και ὁμολογουμενων προσποιεισθαι εἰναι περιφανεστερα , ὡς ἐν τῳ | ||
τμηματων ἐστιν ρξζ λϚ , των ΕΗ , ΘΖ συναμφοτερων ἀποδεδειγμενων μοιρων ιβ κδ . Ἐαν τοινυν την ἐν Παρθενῳ |
ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | ||
τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και |
κεκυρωμενῃ θεων κρισει συντελεισθαι . των δ ' ἀστρων πολυχρονιους παρατηρησεις πεποιημενοι , και τας ἑκαστου κινησεις τε και δυναμεις | ||
, και τους Χαλδαιους ἐν αὐτῳ τας των ἀστρων πεποιησθαι παρατηρησεις , ἀκριβως θεωρουμενων των τ ' ἀνατολων και δυσεων |
το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
, το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
τα του ὁλου σωματος ὑγρα . διο και προς ταυτην ἐνιστασθαι δει την δυσκρασιαν και οὑτω ποιεισθαι την πασαν θεραπειαν | ||
κατα το ὁμοιον και μηδαμου ἐγκοπας εἰναι του λογου μηδε ἐνιστασθαι που προς την ἀκοην : ὁπου δε προϊοντος του |
δε παις Μυκηνευς , ὁς Μυκηνας ἐκτισε . Φορωνεως δε ἀπολωλοτος και των παιδων διασκεδασθεντων Ἀργος ὁ Νιοβης βασιλευσας ὁλην | ||
' αὐτους : ἐδοκει μεν ἀπιεναι πασι , πολλου πληθους ἀπολωλοτος και των ἀριστων ἀνδρων : κινδυνος δε ἠν μη |
παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ||
μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
, ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
ὠτων ἐπιδεσιν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν κατασχειν κεφαλην θελομεν χειριζομενων . λαγωος συν ὠτοις . Θεντες την ἀρχην | ||
ὁ μεσος Μο η μοριου ΔΥ α ʂ α . θελομεν δε τουτον μειζονα μεν εἰναι ʂ α , ἐλασσονα |
ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
την Ἀσιαν μεχρι του νυν διαμενει των ὑπ ' ἐκεινης κατασκευασθεντων και καλειται Σεμιραμιδος ἐργα . μετα δε ταυτα την | ||
το ΑΒΓ τριγωνον τῳ ΔΕΖ τριγωνῳ . Των γαρ αὐτων κατασκευασθεντων ὁμοιως δειξομεν , ὁτι ἰση ἐστιν ἡ ΒΓ τῃ |
κατα τον ἰσον ἀριθμον της ἰδιας περιοδου εἰκοτως κινησιν των σπερματικων πορων ἀρχεται ποιειν και ὁρμην ἐπι την των ἀφροδισιων | ||
ἐπι των ἀλλων ποιειν . ὁσα δ ' ἰσχυρα των σπερματικων ταυτα διαμενει μαλλον ὡσπερ ὁ τε φοινιξ και πευκη |
ψυχρον και ὁ παγος εἰ και ἀοσμοτερον ποιει δια το συστελλειν , ἀλλ ' οὐκ ἀφαιρειται γε την δυναμιν τελεως | ||
νυκτας ἑπτα , ἡλιου μη θεωρησαντος δια το τας ἡμερας συστελλειν αὐτο και νυκτος αἰθριαζειν , τουτο εὑρησεις γινομενον σκορπιον |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον ; ἠ μονον ἀνεγνωτε συγγραμματων αὐτου το περιεχον λεκιθου και φακης συγκρισιν ; ὁρω | ||
. προς ὁ λεγομεν , ὁτι την προς ἀλληλα των συγγραμματων φυσικην ἀκολουθιαν φυλαττων κἀνταυθα προεταξε το περι διαιρεσεως του |
τμηματος ἀει παρειληφαμεν τοσουτων ἐφ ' ἑκαστης αὐτων την πηλικοτητα παρατιθεντες , οἱων ἐστιν ἡ μια ὀρθη Ϙ . και | ||
τομων ἀρξαμενοι διελουμεν τον δια μεσων εἰς τα τξ τμηματα παρατιθεντες αὐτῳ τους ἀριθμους , δι ' ὁσων ἀν εὐχρηστον |
σου θεος , ᾡ ποτε πεισθεις , Ζευ , δια χαλκειων χρυσος ἐδυς θαλαμων . Φειδῃ παρθενιης . και τι | ||
ἐς τα τρυπηματα , και ἐγχεοι ἡσυχῃ ἐς ἑν των χαλκειων ὑδωρ μεχρις οὑ ἐμπλησθῃ ἀπο του ὑδατος παντα : |
δε το λεγειν , και ταυτα των νεων βοαις τουτο ἀπαιτουντων . ὁποτε γαρ δη προς αὐτο γιγνοιμην , ἀπεφερομην | ||
ὠφεληϲεν . εἰπων δε περι των ὀξυτατων και των ἀνυπερθετωϲ ἀπαιτουντων την βοηθειαν ἑξηϲ και περι των ἀναβεβλημενων διδαϲκει καιρων |
μεντοι γραψῃ , πειρασθω καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐντυγχανειν και ἀναγινωσκειν , ὑπερ τε συνεχους και ἀδιαστατου μνημης καλων και | ||
ὁτε αὐτον εἰδον οὑτως ἐσταλμενον . Ἐν τῳ γραφειν και ἀναγινωσκειν οὐ προτερον ἀρξεις πριν ἀρχθῃς . τουτο πολλῳ μαλλον |
ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
, οἱ δε τοις ἐτι μαχομενοις κατα νωτου ἐπηγον . τρεψαμενοι δε κἀκεινους εἰς φυγην ἐπιπονον τε και βραδειαν την | ||
ναυς : τους δ ' ἐπι τουτου του μερους ὑπολελειμμενους τρεψαμενοι παρεισεπεσον εἰς την στρατοπεδειαν . οὑ γενηθεντος οἱ Καρχηδονιοι |
λυπουντα και γενναιως ἐγκαρτερησαι ταις περιστασεσι και ταυτας εἰς τοὐναντιον ἀποδεικνυειν : και ἐν ταις σπονδαις ἀσυμβατον , ὡστε μηδε | ||
ἰσον εἰναι το πεπραγμενον , ὁ δε μη ἰσον εἰναι ἀποδεικνυειν : ὁ γαρ συλλογισμος , ὁπερ εἰρηκαμεν , τα |
ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
οὐδεν οἱ γονεις , μονα δε των παιδων τα τερπνα λογιζομενοι δεινως ἀποδυρονται . τινας οὐν οἰεσθε τον οὑτω δυστυχως | ||
ἀρχειν και ὑμιν αὐτοις ἐδοκουμεν , μεχρι οὑ τα συμφεροντα λογιζομενοι νυν , τουτεστιν ἐν τῳ προλαβοντι χρονῳ , νυν |
μαρτυρειν ἀγραμματῳ οὐκ ἐξεστιν . Ἀταραντες Λιβυες των θυγατερων ἀριστας κρινουσι τας πλειστον χρονον μεμενηκυιας παρθενους . Παρα Καρχηδονιοις οὐκ | ||
, ἁς ἀνωτερω των ἀλλων ὑπεξειλομεθα . ὁπου γαρ δικασται κρινουσι Λακεδαιμονιων οἱ παραγενομενοι και κρινεται προς την ἐρωτησιν ὁ |
: ὁκοσων μεν αἱ κοιλιαι σκληραι εἰσι , και ξυγκαιειν ἀγαθαι , τουτεοισι μεν τα γλυκυτατα ξυμφερει και κουφοτατα και | ||
. ἡ δε σωφρο - συνη και ὑγιεια , ἐπει ἀγαθαι εἰσι , λοιπον και κατα φυσιν εἰσιν . παν |
των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
και βοαν , μαλλον δε ὀγκασθαι ἠ ὑλακτειν , και λοιδορεισθαι ἁπασιν : την ἀσφαλειαν γαρ αὐτοις του μηδεν ἐπι | ||
ἀσχημων : το γαρ ἐν κακοις ἐπιτιθεσθαι τῳ βασιλει και λοιδορεισθαι ἀπρεπεστατον . και ἐοικε πως ὁ Διομηδης ὁμολογειν , |
ὁθεν ἀρχεται , τας δε ψυχας των ἀνθρωπων θελγων και διεγειρων αἰτιος δοξης και πραξεως και πασης προκοπης τυγχανει , | ||
σε ποιων κατα τους οἰκους : θοαζων : ἐπιδιωκων ταχυνων διεγειρων ἐκμαινων . κητος θοαζον Ἀνδρομεδᾳ [ . ] : |
τουτους δε τους λογους λεγοντος του Ἐπαινετου και την γραφην γεγραμμενου , γνους Στεφανος οὑτοσι ὁτι ἐξελεγχθησεται πορνοβοσκων και συκοφαντων | ||
. δυοιν γαρ τουτοιν ὑπαρχοντων περι την γνωσιν τουτου του γεγραμμενου τριγωνου , ὁτι τε τριγωνον και ὁτι δυσιν ὀρθαις |
μειζονα ὀρκυνον , ὑπερβαλλοντως δε αὐξανομενον γινεσθαι κητος . ὀμμα παραβαλων θυννου δικην . φησιν Αἰσχυλος , ὡς του θυννου | ||
θυννος ὡς ἠνειχετο ἀναυδος , και ἀλλαχου το σκαιον ὀμμα παραβαλων θυννου δικην , ὡς του θυννου τωι σκαιωι ὀφθαλμωι |
μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
ἀλλ ' ὁ μεν ἐντελεστερος περι τουτων λογος ἀφεισθω τοις σπουδαιοτερον ἑκαστον σκοπειν βουλομενοις ἠ φιλοτιμοτερον διαγωνιζεσθαι προς τους διαφερομενους | ||
σπουδαιου ὀντος και αὐτου και δικαιου , το ἐπιεικες δικαιον σπουδαιοτερον ἐστι . ταυτην δε την ἀποριαν εἰσηγαγεν , ὁτι |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
και τα ἀνω : και εἰ τις βουλεται του σωματος ἀπολαβων μερος κακως ποιεειν το σμικροτατον , παν το σωμα | ||
των Ἀθηναιων καταλυσαντες ἐλυμηναντο τους Δρακοντος και Σολωνος νομους . ἀπολαβων οὐν ὁ δημος την ἐλευθεριαν εἱλετο πολιτας κʹ τους |
Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
τα στοιχεια * * * αἱ οὐσιαι γνωριζονται των ἀρχων γινωσκομενων , τας δε ἀρχας πασων δεικνυσιν ὁ πρωτος φιλοσοφος | ||
οὐδε μην τοπος ἐπουρανιος : ὁ γαρ Ὁμηρος ἀπο των γινωσκομενων πασι ποιειται τας ὁμοιωσεις . καταλειπεται τοινυν το ὀρος |
παραγειν , και τους μεν προς των πολεμιων ἱππεας ἑκαστης δεκαδος ὀρθα τα δορατα ἐχειν , τους δ ' ἀλλους | ||
δυναμει δεκαδος : ἐαν γαρ ἐκ των ἀπο μοναδος μεχρι δεκαδος πολλαπλασιασῃς , συνθησεις τον προειρημενον ἀριθμον τον τπεʹ , |
γαρ , φαναι , ὁτι ἐχομεν τα πιστα ἐν ταις ἡμετεραις ψυχαις και ταις ἡμετεραις χερσιν . οὑτω γαρ δοκουμεν | ||
ἠλειμμενος τῳ φαρμακῳ ταις ἀσπισιν ἐπιτυχῃς , ταχεως ἀν ταις ἡμετεραις προσταξεσιν ὑποχωρησαις και ἐκφυγοις ἀν τα δηγματα και τον |
οὐχι εὐκαιρως και ἀσφαλως και συνετως , ἐτι δ ' ἀπταιστως και ἀπαραποδιστως , ἐπι πασι δε τουτοις τεθαρρηκοτως ; | ||
ἀρα ἐστιν ἀρετη . Ὁ δε οὑτως λειως τε και ἀπταιστως και ἀνυσιμως ἐρχεται ἐπι τας μαθησεις τε και ζητησεις |
. οὐ γαρ ὁτι κολασεις , ἀλλ ' οὐδ ' ὑπερβαλλουσας και ἀκρατους εὐεργεσιας χωρησαι δυναμεθα , ἁς ἀν αὐτος | ||
δε το ἐγρηγορεναι δοκειν νυκτος κατακεκλιμενον ἐν τῃ κοιτῃ φροντιδας ὑπερβαλλουσας τινας τοις εὐπορουσι προαγορευει , πενησι δε και τοις |
το αὐτο περας ἀσυστατον : νομος τους παιδας ἐξ ἰσου κληρονομειν : δυο τις ἐχων παιδας ἀπεκηρυξε τον ἑτερον : | ||
τα μεν μεγαλα ὑπαρχοντα και ὑπαρκτα , ἁ τῳ γνησιῳ κληρονομειν ἐφειται μονῳ , τα δε μικρα δοματα , ὡν |
αὐτοι ἠ ἡμετεροι φιλοι , ἠ αὐτους ἠ ὡν κηδομενοι τυγχανουσιν , ἠ παλιν τους κρινοντας αὐτους ἠ ὡν κηδομενοι | ||
ἰσως κωλυοιτ ' ἀν δια το χαλεπον εἰτε πλειους αἰτιαι τυγχανουσιν εἰτε μια : περι δε των ἐν τοις καθ |
οὐ γαμετη . τι δε ; ἡγῃ ὑπ ' αὐτης ἐρασθαι ; „ νη Δι ' , ” εἰπεν ” | ||
τυχων της ἐπιθυμιας . γυνη δε εὐαλωτον ἐστιν , ὁταν ἐρασθαι δοκῃ . ταυτ ' οὐν προκατασκευασαμενος ὁ δημιουργος του |
, μονῃ τῃ των κωλων ἁρμονιᾳ χρωμενοι διαφερουσῃἀλλα γαρ ἐστι κατασκευαζοντων κωλα και ἀλλα διασκευαζοντων , προσετι δε και τας | ||
δε ἡ κατα Περικλεα . φασι γαρ ὁτι των Ἀθηναιων κατασκευαζοντων την ἐλεφαντινην Ἀθηναν και ἀποδειξαντων ἐργεπιστατην τον Περικλεα , |
και ἐγγραφεντας ὡς Πλαταιεις συμπολιτευσασθαι αὐτοις , διεξιων τα ἐπι Ἀντιγενους του προ Καλλιου . 〚 ἠ ὁμοιους ἡγεισθαι τοις | ||
: τα Φιλοκρατεος δε Διυλλου τραυλιζει ψυχῃ φιλτρα κατ ' Ἀντιγενους . Εὑρεν Ἐρως τι καλῳ μιξαι καλον , οὐχι |
] βαδισεσιν , ταις των ἀνθρωπων τριβαις . , τοις μετεωροις δηλονοτι . . τὠφθαλμω ] τας ὁρασεις . ⌈ | ||
” παρα το ὀρος πορευσομεθα ” , τουτεστιν ὑψηλαις και μετεωροις ἐθος ἐχοντες ἐνομιλειν δυναμεσι και ὁρικως ἑκαστα σκοπειν , |
εἰς ψυχροτητα : ἐπει και οἱ τα σπουδαια γελοια ταυτι συντιθεντες του γελοιου γ ' ἑνεκα οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
εὐθεια δια τουτου του θεωρηματος . φανερον δε , ὁτι συντιθεντες ἀει μετα των προεκτεθειμενων πασων την ὑπο την α |
περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων των ἰδιον τι ἐχοντων | ||
καινον εἰ και της εἰσεπειτ ' ἀσφαλειας ὑπερ του κοινῃ λυσιτελουντος ἐδεηθη Λεπτινης ; ἀλλ ' οὐ περι τῳ νομῳ |
ἡψω δικων , περι τε του καθ ' ἑκαστον δικαστηριον κρατους και ὡς οὐκ εὐ βεβουλευσθαι δοκων ἀφιεις τα προτερα | ||
τις ἀρχης κρατος ἐν τουτῳ λαβῃ , Πτωσιν παρευθυς του κρατους προμηνυει . Οὑτως δ ' ἐχουσης της Σεληνης εἰ |
ἀναγινωσκοντας . . . , Ἀ . μεν γαρ Ἡγησιβουλου Κλαζομενιος , κοινωνησας της Ἀναξιμενους φιλοσοφιας , πρωτος μετεστησε τας | ||
ἀπο Μωχου τινος ἀνδρος Φοινικος καταγομενην , Ἀναξαγορας δε ὁ Κλαζομενιος ὁμοιομερειας , Διοδωρος δε ὁ ἐπικληθεις Κρονος ἐλαχιστα και |