' Αἰγυπτιους Μεσορη ιηʹ ἑσπερας , ὡς ἐν ταις παρα Θεωνος εἰλημμεναις τηρησεσιν εὑρομεν , το πλειστον , φησιν , | ||
δε αἱ καθ ' ἑκαστον ἰδιοτητες , ὡς Διωνος , Θεωνος , των ἀλλων . εἰπερ οὐν αἰσθητον ἐστι το |
? [ ] ! [ ] μουκο ? [ ] Θεων ? ! ! ! [ ] οναυχα [ ! | ||
ἀλλ ' ὁ δημος κυριος ἐστιν ἁπαντων . Ἀλλα πως Θεων ἀγαθων ὀντων και παντα ποιουντων τα κακα ἐν τῳ |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
Ἀτρευς . ] Ἀτρεως δε ὁ κλεινος , εἰ δη κλεινος , Ἀγαμεμνων ἐφυ Μενελεως τε Κρησσης μητρος Ἀεροπης ἀπο | ||
ταις περιεχουσαις : ἡνικα Πυθαγορης το περικλεες εὑρατο γραμμα , κλεινος ἐφ ' ᾡ κλεινην ἠγαγε βουθυσιην . ἠν δε |
και χαος καλει ὁ Φερεκυδης , ὡς εἰκος , τουτο ἐκλεξαμενος παρα του Ἡσιοδου οὑτω λεγοντος ἠτοι μεν πρωτιστα χαος | ||
το φλυαρω : σημαινει δε το ἑκουσιως : το κακον ἐκλεξαμενος : ἐνεοχμωσεν , ἠλλοιωσεν : ἠ ἐκαινοποιησεν : ἀπο |
Λυσις ἀπο του ῥητου . ὡς και ἐπι των ἑτερων ζητηματων , ᾑ ὁ νομος εἰπεν , εἰτε ἑκοντα , | ||
Ἰσθμον βραδυναι : ὁθεν οὐδε ἀμειβομενου του προσωπου ἐπι των ζητηματων τουτων συνισταται : Ἑρμογενης μεντοι φευγων τον ἀπο πραγματος |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
περι τουτων ἐρω . ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και κατασκευαζων ἐπιτειχισμ ' ἐπι την Ἀττικην , και | ||
την ὀρθην πτωσιν οἱον ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος : ἀπο γαρ του σφετεριζομενος ἡ ἐπιμονη γενομενη το |
σοι τροπον ἐπιβαλλουσαν ἀρχην ; ταυτα λεγων ἁμα προσεδραμε και δραξαμενος της του Τυλλιου χειρος ἐρριψεν αὐτον κατα της κρηπιδος | ||
ἐφηλατο και τον ὑπνον αὐτου ἐξυπνικεν : ὁν ὁ λεων δραξαμενος ἀναιρειν ἠβουλετο . ἐκεινος δε συγγνωμην ᾐτησατο ὑπερ του |
λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ὡς και παρ ' Ἡσιοδῳ “ εὐ μεν μετρεισθαι παρα γειτονος , εὐ δ ' ἀποδουναι ” . ἐπετριβην ] | ||
δανεισον . και Ἡσιοδος : “ εὐ μεν μετρεισθαι παρα γειτονος , εὐ δ ' ἀποδουναι ” . και Θεοπομπος |
κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
Ἑβραιοις Ἐνωχ , ὡς δ ' ἀν Ἑλληνες εἰποιεν „ κεχαρισμενος „ , ἐφ ' οὑ και ταυτι λελεκται , | ||
. λαμπρον δε ἡμιν πεποιηκως τον χρηστον Ἀννιανον και ταυτῃ κεχαρισμενος ἰσθι κεχαρισμενος ἡμιν και δια της κατηγορουσης ἡμων ἐπιστολης |
ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
μεχρι της ἑω . ἐγω δε δι ' ὁλης της νυκτος ἀγρυπνων ἐκλαον παρακαθημενος και βλεπων ἐλεγον τα δεσμα : | ||
ἀνηρ Περσης : τουτον ἐφη αὐτον , εἰ ἐλθοι της νυκτος συν τριακοσιοις ἀνδρασι , λαβειν ἀν και αὐτον και |
δευτερᾳ των Περι τον Φιλοπατορα ἱστοριων συμποτας φησι τῳ βασιλει συναγεσθαι ἐξ ἁπασης της πολεως , οὑς προσαγορευεσθαι γελοιαστας . | ||
καταλειπεσθαι των λοιπων κϚ Ϛ , την δε ΑΚ ὑποτεινουσαν συναγεσθαι των αὐτων κϚ ζ , και οἱων ἐστιν ἡ |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
, πολυς δε των ἀλλων ἐγιγνετο φονος , οὐ τους Μιλωνος ἐτι φιλους ἐρευνωντων , ἀλλα τον ἐντυγχανοντα ἀναιρουντων , | ||
του εἰδυλλιου . τινες δε λεγουσιν , ὁτι ἐκ του Μιλωνος ἐστιν ὁ λογος το ἠ καλας ἀμμε ποων μεχρις |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
. Ῥοδιοι οὑτως ἀριστοι ἀνδριαντοποιοι ἠσαν , ὡς ζωσιν ἐοικοτας ἀνδριαντας κατασκευαζειν και δεσμειν αὐτους τοις ποσιν ὡσπερ δεδοικοτας μη | ||
μεν ὁπλου λαβων νικην , Δημοκρατης δε ἀνδρων παλης : ἀνδριαντας δε του μεν Μιλησιος Διονυσικλης , του δε Κριαννιου |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
ἡ προς τα φαυλα ἐστειρωμενη και παθων ἀμετριας και κακιων ἀγονος μονη σχεδον εὐτοκιᾳ χρηται , τα ἀξιεραστα τικτουσα , | ||
ἐτεκες ποτε , ὁποτε γυνη ἠσθα , ἠ στειρα και ἀγονος διετελεσας ἐν ἐκεινῳ τῳ βιῳ ; Τι τουτο , |
και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
ἀπολαυσιν του ὀρεκτου , εἰ μονον εἰπῃ ὁ λογος ὁ διεφθαρμενος ἠ ἡ αἰσθησις , ὁτι τοδε ἡδυ ἐστιν , | ||
διακεκναισμενον : ἠμαυρωμενον , ὠχρον , διεφθαρμενον . διακεκναισμενος : διεφθαρμενος , ἠμαυρωμενος . ὡς ἱππαζομενον και τουτον μετα των |
ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
ἐπομπευσαν τρισχιλιοι διακοσιοι , ἑτερος τε μυστικος χρυσους λιθοις πολυτελεσι κεκοσμημενος ὀγδοηκονταπηχυς : οὑτος δε περιετιθετο τῳ του Βερενικειου θυρωματι | ||
μακαριος δ ' ὑπειληπτο τοις πολλοις οὐχ ὁ ταις ἀρεταις κεκοσμημενος , ἀλλ ' ὁ ταις προσηνεσταταις ἡδοναις παντα τον |
της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
ἀπο της μουσικης : ταυτα δε ἐνεργειαι : του δε τεκτονος τα ῥηθεντα ἀποτελεσματα και τα λοιπα ὁσα ἡ τεκτονικη | ||
κατα την τεχνην διαφεροντατουτο γαρ οὐχ οἱον τε , του τεκτονος τον ἰδιωτην ἀμεινον ποιησαι τι κατα την τεκτονικην ἠ |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
, . . . / . : ἀνηστις : ὁ ἀσιτος . Κρατινος ἐν Διονυσαλεξανδρωι : . . . φοιταις | ||
ἀναριστος ] : λειπει το πορευεσθαι . ἀναριστος : ἠτοι ἀσιτος . χὡνηρ ὀξος ἀγαν : ἀντι του ὀξυθυμος και |
το ω κατα την γενικην : ἀνδερεων ἀνδερεωνος : ἀνθερεων ἀνθερεωνος : κενεων κενεωνος : κυκεων κυκεωνος : καυκεων καυκεωνος | ||
ὑπο τον ἀνθερεωνα ὁ τελαμων ἀγεται , ἀπο δε του ἀνθερεωνος λοξη πλησιον του χαλινου ἐκ πλαγιων του της ῥινος |
ὁ θυμος : οὐ μην ὁ μετα θυμου δρων παντως ἀνδρειος ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον | ||
μερους οὐσιαις , ὁταν ὁ μεν εἰπῃ καλως ἐποιησεν , ἀνδρειος ἐστιν : οὐ , ἀλλ ' ἀπονενοημενος . ἐνθεν |
οὑτος ὁ ἀνηρ πολλους συνδιενεγκας Ῥωμυλῳ πολεμους και μεγαλα ἐργα ἀποδειξαμενος ἐν ταις προς Σαβινους μαχαις , ἀποθνησκει καταλιπων παιδιον | ||
ὡς εἰς μαχην . Ἐνθα δη πρωτον πολλην ἀνδρειαν Κυρος ἀποδειξαμενος συν τρισι Περσαις κτεινει περι ςʹ και νʹ ἱππεις |
, ὡστε , της μαχης ἐν Σελλασιαι γενομενης και του Κλεομενους ἀποβεβληκοτος την δυναμιν και την πολιν , εὐθυς παρειναι | ||
οὐ μην ἀλλα και προς αὐτον ἐλθειν Μεγιστονουν παρα του Κλεομενους δεομενου παραλαβειν τον Ἀκροκορινθον και πολλα χρηματα διδοντος : |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
, ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
ὡς οἱ ἐδοκεε εὐ ὑποτιθεσθαι : αἰνεσας δε πολλα και ἐντειλαμενος τοισι δορυφοροισι τα Κροισος ὑπεθηκατο ἐπιτελεειν , εἰπε προς | ||
το ἐπιτασσομενον ἐπετελεον . Ξερξης δε ἐκ της Ἀκανθου , ἐντειλαμενος τοισι στρατηγοισι του ναυτικου στρατου ὑπομενειν ἐν Θερμῃ , |
Ἐλθοντος δε του ἐσχατου ἀγγελου και δηλωσαντος μοι την των ἐμων τεκνων ἀπωλειαν , ἐταραχθην ἐν μεγαλῃ ταραχῃ και διερρηξα | ||
ὁτι Ἀρχεβιαδης οὐκ ἀλλο τι ἐζητει κομισασθαι , ἀλλα των ἐμων ἠμφεσβητει . Ἀρχιππος γαρ οὑτοσι , ὠ Ἀθηναιοι , |
τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
, ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
Λιπαραν νησον πλους ἡμερας ἡμισυ 〚 Ἐστι δε ἡ Σικελια τριγωνος : το δε κωλον ἑκαστον αὐτης ἐστι μαλιστα σταδιων | ||
ἐξ αὐτου σημεια βεβαιοτερα παρεχει . Ἡλιος προς τον ὡροσκοπον τριγωνος ἠ τετραγωνος ἠ διαμετρος ὠν τα αὐτα σημαινει ὁσα |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
ἀνελευθερους . ὡς δ ' αὑτως ἡ των χρηματων και κτηματων κτησις , και τιμησεως κατα τον αὐτον ῥυθμον ἐχει | ||
χρησιν δε ἐχοντες ἐαν μεν γνωμεν , ἐπιμελησομεθα ὡς θεου κτηματων , προλαβοντες ὁτι τῳ δεσποτῃ νομος ὁταν θελῃ τα |
Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
καλων ἀξιον φθεγξομαι ; ποιαν δε ἁρμονιαν θρηνωδη και τραγικην ἁρμοσαμενος στεναξω τοσουτον , ὁποσον βουλομαι ; οἱαν τυχην ἀνθ | ||
. Ἐνταυθα περι ἀσυστατων διαλαμβανει κατα ἀκολουθιαν προς τον λογον ἁρμοσαμενος : εἰπων γαρ το προοιμιον , ἀποδειξας ὁτι τεχνη |
προς το ἀπο της ΓΑ ἐστι το ἀπο της ΖΓ διαμετρου της τομης προς το ἀπο της συζυγους ἑαυτῃ διαμετρου | ||
λογος συνισταται . εἰσιν γαρ ἡλιου τοις Ϛ δακτυλοις της διαμετρου ἐμβαδοι δ # μεσου ἀποστηματος , και τοις αὐτοις |
οὐχ ὁ Περσης , ὁ κακιστος ἀνθρωπων : λελυπηκας με σκεπτομενος περι φυγης ἐν ἐπινικιοις : νικωμεν γαρ , ἀν | ||
ἐκ των Πετοσιριδος εἰληφως , ὁ δε Δωροθεος περι τεκνων σκεπτομενος λεγει . δει τους τριγωνοκρατορας του Διος σκοπειν πως |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
. Ἀλλ ' ὁτε δη πορον ἱξον ἐϋρρειος ποταμοιο Ξανθου δινηεντος , ὁν ἀθανατος τεκετο Ζευς , Ἑρμειας μεν ἐπειτ | ||
, χρυσου δε τετυγμενος αὐτος ἐην Ζευς . ἀμφι δε δινηεντος ὑπο στεφανην ταλαροιο Ἑρμειης ἠσκητο , πελας δε οἱ |
και μητρομητωρ ἐφη . και ἀναστρεψασιν ὁ μεν υἱου υἱος υἱωνος τε και υἱιδους παππῳ τε και τηθῃ λεγεται , | ||
α Ἀττικοι , μακρως Ἑλληνες . ὑϊδους ὑϊδη Ἀττικοι , υἱωνος υἱωνη Ἑλληνες . ὑγιεια Ἀττικοι , ὑγεια Ἑλληνες . |
των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
τιμην ἐχειν ; ἀλλα ταυτ ' εἰσι πιστεις ἐναργεις του συναιτιον γεγενησθαι των βλασφημιων Φλακκον : ὁ γαρ ἐπιπληττειν ἠ | ||
. ἐμφαινεσθαι δε μεθ ' ἡμεραν , ὁτι το φως συναιτιον της ἐμφασεως : την δε χροαν την κρατουσαν μαλλον |
δε τους πανηγυρικους των λογων οὐ σφοδρα ἐπιτηδειως ἐχωντον γουν ἐπιταφιον αὐτου τινες αἰτιωνται ὡς παρα την ἀξιαν του ῥητορος | ||
πασχοντας ἑωρων , ἀπηλθον μακρα χαιρειν φρασας θανατιωντι σοφιστῃ τον ἐπιταφιον ἑαυτου προ τελευτης διεξιοντι . Πλην το γε τοσουτον |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
δε διπλασιαζεται . παλιν δε και ὁ δυο ἀριθμος και συντιθεμενος και πολυπλασιαζομενος ὁ αὐτος μενει . ὡστε οὐχ ὑπαρχουσιν | ||
γαρ παραλληλογραμμα και ἰσογωνια , και ὁ των πλευρων λογος συντιθεμενος μενει ὁ αὐτος τῳ ἐξ ἀρχης λογῳ δια το |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
ὠμοτητος ἠ βιας ; και ταδε πραττοντι κατα της πατριδος συνεισιν τινες ἐωνημενοι χρηματων ὡν ἐκεινος ἀπο της ὑμετερας Γαλατιας | ||
πεζῃ , πραιδας μαλιστα ἐν χερσιν οὐσης , εἰτε πεζοι συνεισιν , οἱς μαλλον εὐχερης ἡ των δασεων και δυσβατων |
ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
πυκνα . ἀλλ ' ὁτε δη Τρωεσσιν ἐν ἀγρομενοισιν ἐμιχθεν σταντων μεν Μενελαος ὑπειρεχεν εὐρεας ὠμους , ἀμφω δ ' | ||
ὀνοματα „ δια τας μετοχας : δοντες δοντων , σταντες σταντων . σεσημειωται ταυτα μη περισπασθεντα : Τρωες Τρωων , |
ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
, Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
ἐκει θηριον οὐ παραπλεει , και κεκτηνται αὐτον οἱ ἁλιεις οἰωνος ἀγαθον . Ἀναζαρβος ἐπι Κιλικιᾳ πολις ἡ πατρις Ἀγησιλαου | ||
: δει οὐν κἀμε κατα τον κωμικον Μεταγενην ἐπειποντα εἱς οἰωνος ἀριστος , ἀμυνεσθαι περι δειπνου τετλαναι . σιωπησαντος δ |
αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
ἐπιστημην , ἐστι δε και ὡς ἑνα αὐτους τῳ λογισμῳ περιλαμβανειν : ἐπειδαν γαρ ὡς παρ ' ἀλλου και ἀλλοτρια | ||
την λειοτητα των φθογγων λυμαινομενας ἐξισταται περιοδῳ τε και κυκλῳ περιλαμβανειν τα νοηματα πειραται ῥυθμοειδει πανυ και οὐ πολυ ἀπεχοντι |
ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
: ἐπι του τειχεων βελεων ἡ μακρα καταβιβασασα τον τονον συναιρεσιν ἐποιησεν ἐπι της γενικης . Πασα δοτικη πληθυντικη ἐπ | ||
. . . ἀναδουμενος : δεω δεομαι δεομενος και κατα συναιρεσιν ἀναδουμενος . . . . ἀναρροιβδει : ἀντι του |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
δενδρων και ἀβατων , τους δε ἐγχωριους μολιβδον τοις ὀϊστοις προστιθεντας τοξευειν και καταρρηγνυειν τας νεοττειας . Τον δε κοκκυγα | ||
διαιρουντας μεν ἐστιν ἐλαττον ἀει λαβειν παντος ὡρισμενου μεγεθους , προστιθεντας δε οὐ παντος μειζον μεγεθους : οὐ γαρ παντος |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |