γαρ ποθει , ποθων δ ' οὐκ ἀξιοι φανηναι . Θαρσει μοι , θαρσει , τεκνον : ἐτι μεγας οὐρανῳ | ||
, και ὡσπερ ἐκ μιας ψυχης ἁπαντες ἀνεβοησαν ἁμα : Θαρσει τε και ἀγε . και ὁ Ποστομιος ἐπαινεσας το |
ὁ ] Ψαμμητιχος θελων ἀκουσαι των παιδιων , ἀπαλλαχθεντων των ἀσημων κνυζηματων , ἡντινα φωνην ῥηξουσι πρωτην . Τα περ | ||
Ναυπλιας ἐκεισε ἀνεχωρησαν . Ἑρμιονη δ ' ἐστι των οὐκ ἀσημων πολεων , ἡς την παραλιαν ἐχουσιν Ἁλιεις λεγομενοι θαλαττουργοι |
καθευδειν οὐτε μεθ ' ἡμεραν οὑ ἀν ᾐ μενειν , θει δε ποθουσα ὁπου ἀν οἰηται ὀψεσθαι τον ἐχοντα το | ||
και ἐπιστημων της ὁδου , κατα μεν την ῥωμην ὀξεως θει , κατα δε την ἐμπειριαν ἀπλανως , κατα δε |
ἑρσηεντος ὑπ ' εἰαρος ἀλδαινεσθαι : ὡς υἱον Πριαμοιο θεοις ἐναλιγκιον εἰδος Πηλειδης κατεπεφνεν , ἐτ ' ἀχνοον , εἰσετι | ||
δε μιν φιλος υἱος , ὡς ἰδεν ἀθανατοισι θεοις ' ἐναλιγκιον ἀντην , και μιν φωνησας ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : |
“ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι δε φασιν ὁτι το παραθαλασσιον πεδιον οὑτω λεγεται . τινες δε φασι παρα το | ||
βασιλεως ἠ ὁτι το πλειον μερος της Ἀττικης ἀκτη ἠτοι παραθαλασσιον ἐστιν . * λειπει το ἑνεκεν . . . |
μερος ὑποτιθεσθω τῳ ἰσχιῳ , τῳ δε μηρῳ κατα τα ἀποληγοντα μερη τα προς τῳ γονατι ἰσοτονος βροχος περιτιθεσθω , | ||
: του τελαμωνος την ἀρχην προστιθεντες του βραχιονος κατα τα ἀποληγοντα μερη τα πλησιαζοντα τῳ ἀγκωνι , κυκλοτερη περιειλησιν ἐργαζομενοι |
ἀποριας , ἐαν αὐτον διερευνωμεν ἐν τῃ των ψευδουργων και γοητων τεχνῃ τιθεντες , ὁρᾳς ὡς εὐποροι και πολλαι . | ||
σπανει γενναιων και ἐλευθερων ἀνδρων , ἀφθονιᾳ δε κολακων και γοητων και σοφιστων . ἐγω μεν γαρ οὐκ ἀπ ' |
φερομενου ἐντος του στοματος , ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ἐκπεσοντος ἐκτος : στενον γαρ το στομα ἐνιαις ὑπαρχει . | ||
: ἐν δε τοις παιασιν εἰρηται περι του χρησμου του ἐκπεσοντος Λαϊῳ : καθα και Μνασεας ἐν τῳ περι χρησμων |
των φυομενων καρπων . ληʹ . Ὡς τα πλησιοχωρα των ἐθνων τα μεν προσηγαγετο , τα δε κατεπολεμησεν . λθʹ | ||
Ἐφορος δε και ταυτηι κρειττω την Βοιωτιαν ἀποφαινει των ὁμορων ἐθνων , και ὁτι μονη τριθαλαττος ἐστι και λιμενων εὐπορει |
πνευματος οὐ δυνανται αὐξεσθαι , ἐν μεν τοις ψυχροτεροις των κλιματων , πυκνουμενων των ἐν ταις βοταναις πορων , οὐκ | ||
μεν γεννηθεις της ἀνω τυχης ἐστι , κυριευσει πολεων και κλιματων και πληθυνθησεται το ὑπηκοον αὐτου και ληψεται γυναικα περιφανη |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
και κακωσιν και δεινην , ὡς αὐτος ἐφη , ταπεινωσιν ἐπαγοντα τῃ ψυχῃ τα κατα γην ἐστιν οἰκιδια : νοθα | ||
εἰκοντα τῃ του παθους ἀκμῃ , νυν δε την τεχνην ἐπαγοντα προς ὀλιγον ἐνδιδοντος του κακου ; ἐστιν δε των |
πολεμοις λαβωσι , θυειν τοις θεοις τους αἰχμαλωτους . εἰ αὐταρκειαν ἀσπαζῃ , φιλοσοφε , τι οὐ τους Πυθαγορικους ζηλοις | ||
παντα τἀμα κινηματα τερπνα νομισας ἐκ νεου . ἐζηλωσαμεν την αὐταρκειαν οὐχ ὁπως τοις εὐτελεσι και λιτοις παντως χρωμεθα , |
εἰ μη χαρακτηρ κωλυσῃ και χωρις των δια του θος κλινομενων : τουτο δε προσκειται δια τα εἰς ιξ και | ||
ἰσοσυλλαβειν τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ : και γαρ ἐπι των ἰσοσυλλαβως κλινομενων και αἱ πλαγιοι ἰσοσυλλαβουσι τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ , οἱον |
τουτο γε : ὡς των συνακολουθησοντων ἐσομενον τῳ θεῳ δει διανοηθηναι παντα ἀνδρα . “ Τις οὐν δη πραξις φιλη | ||
Ἀλωειδων , οὑς ὁ μεγιστος και δοκιμωτατος των ποιητων Ὁμηρος διανοηθηναι φησι τρια τα περιμηκιστα των ὀρων ἐπιφορησαι και ἐπιχωσαι |
ἐπι των πατερων ἡμων , ἡμεις δε ἡμεραν ἐξ ἡμερας προσδεχομενοι οὐδεν τουτων ἑωρακαμεν . ἀνοητοι , συμβαλετε ἑαυτους ξυλῳ | ||
ἐτι προσδεομενοι , την δ ' ἀπο Λακεδαιμονιων ἐλευθεριαν ὁσημεραι προσδεχομενοι : και γαρ και φυγη αὐτων ἐξω ἠν ὑπο |
: τοις γαρ ποιηταις και τας κωμας λεγουσι πολεις οὐ προσεκτεον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ ἐν Ἰξιωνι Εὐβοι ' | ||
ἀπο των μηνιαιων τοπων κατα ζῳδιον ἡμερας δυο τριτον . προσεκτεον δε και ταις ἐπεμβασεσι ταις προς τους των χρονων |
της Ἰωνων . ἀρχιτεκτονα δε ἐπυνθανομην Σκοπαν αὐτου γενεσθαι τον Παριον , ὁς και ἀγαλματα πολλαχου της ἀρχαιας Ἑλλαδος , | ||
χρυσου : μηνυει δε ἐπιγραμμα τον εἰργασμενον εἰναι Θρασυμηδην Ἀριγνωτου Παριον . καθηται δε ἐπι θρονου βακτηριαν κρατων , την |
ἐκελευσθησαν δε ὁμως ἐν Σαλαμινι οἰκειν , δια το μη ἐξειναι της Ἀττικης ἐπιβαινειν τον ὁλως φονευσαντα . Τριτον δ | ||
το ποιειν ἀλληλους εὐ , συ δε τοὐναντιον εἰσενηνοχας μη ἐξειναι τῳ δημῳ των αὑτου δουναι μηδενι μηδεν , πως |
την ἀδειαν της καταφορας και του φευγοντος ἀντιστασει χρησαμενου και λεξαντος ἀντεγκληματικως μεν , ὁτι ἀξιος ἠν ἀποθανειν ὁ τρισαριστευς | ||
τυχης ἰσορροπου προς το ἀντιπαλον ἐπιτηδειοτητι . Τοσαυτα του Φουφεττιου λεξαντος και παντων την γνωμην ἐπαινεσαντων μικρον ἐπισχων ὁ Τυλλος |
της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
μη προβαλλοιτο μαρτυρα ὁ διωκων , τοτε ἐξην τῳ φευγοντι προσαγαγειν τινα μαρτυρουντα μη εἰσαγωγιμον εἰναι την δικην : και | ||
ὑπο των χρεων καταπονουμενος δια την του παιδος ἱπποτροφιαν βουλεται προσαγαγειν τῳ Σωκρατει τον παιδα , ἱν ' ὑπ ' |
ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
ἰδιως δε το κεχαρισμενα λεγειν και το ἀπαιδευτα λεγειν . διαφορους δε , οἱον ἀνθρωπος γενους ὀνομα και ἠθους ἡμερου | ||
νομιμως και το κρατεισθαι φεροντα ; ὁς και προς τους διαφορους ἐν τῃ πολει ὡσπερ πατηρ προς παιδας προσεφερετο . |
νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
ξενους τους Ἀνδρομαχου . Νικανωρ δε ὁ Παρμενιωνος ὁ των ὑπασπιστων ἀρχων τετελευτηκει ἠδη νοσῳ . ἰοντι δε Ἀλεξανδρῳ την | ||
ἐπι τῳ ἀνελπιστῳ προεχυθη ἀκουσια . και οἱ μεν των ὑπασπιστων κλινην προσεφερον αὐτῳ ἐκκομιζομενῳ ἐκ της νεως , ὁ |
γενος ; ἠ ταυτην ἐχουσι την ταξιν οὐ κατα το ἀποφανσεις εἰναι ἀλλα κατα τι συμβεβηκος ἐξωθεν , οἱον την | ||
ἐν δε γε τουτοις τας μεν καθολου ἐπι των καθολου ἀποφανσεις ἐναντιας εἰναι φησι , δι ' ἁς ἐλεγομεν αἰτιας |
ἐγινετο . Ὡς δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων χρονος , ἐλθοντων των ὑπατων πολλη σπουδη και παραταξις ἐγενετο του δημου | ||
των Φρυγων και Περσων περι της ἀρχαιοτητος και εἰς κρισιν ἐλθοντων Ψαμμητιχος ὁ βασιλευς Αἰγυπτου λαβων δυο ἀρτιτοκα παιδια ἐν |
μεν γαρ κατα τας διπλασιους και ἀρτιους χωρας τῳ παθητικῳ προσνεμει βαθει , το δε κατα το τριπλασιον και περιττον | ||
την στασιν ὁρισαμενος ἐν τῃ διαιρεσει των κεφαλαιων τῳ κατηγορῳ προσνεμει τον ὁρον : τριτον οὐ τι ἐστιν ὁ ὁρισμος |
ἡγειτο , τους περι τον Ἀγαθοκλεα βαρεις ἐπικειμενους ὑπεστησαν . ἀγωνισαμενων δ ' αὐτων λαμπρως οἱ πλειστοι μεν ἀνῃρεθησαν μαχομενοι | ||
ὡσπερ γαρ ἐν τοις γυμνικοις ἀγωσιν ἑνα δει νικησαι των ἀγωνισαμενων : ἐπει δε παρευδοκιμησεν ἡμας ὁ μηδεν ὑπερ του |
τοις νοσουσιν . . . . [ . ] και προσθεν μεν ἐρις ἠν οὐ σμικρα νικησαι τωι πληθει των | ||
συντεινουσιν εἰς βασιν μιαν : ἑκτον δ ' ὁπερ και προσθεν εἰφ ' , ὁ βοστρυχος ἀπο των θεων ἀρχην |
ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
θυμου ἠν αὐτοις ἀρχων ὁ Αὐγαρος . . . . ἀποδεον : τοσον δε ἀποδειν του την πεπορισμενην ἠδη αὐτῳ | ||
ὀπισθε ναος Τυχης και ἀγαλμα λιθου πεποιηται ποδων πεντε οὐκ ἀποδεον . στοαν δε ἡντινα καλουσι Μυροπωλιν , ἐστι μεν |
οὐτε ἀπειρους : μιαν μεν ὁτι δυο τα ἐναντια , ἀπει - ρους δε ὁτι τα ἐναντια ἀμηχανον ἀπειρα εἰναι | ||
ὑδωρ οὐκ εἰποις , ἀλλα προσφατον , ἀκραιφνες . Ποι ἀπει δια του ι εἰποις : που δε ἀπει δια |
πριν ἀπολειφθεις φρενων : των πριν : ἑως τουτου ὀφειλεις στιζειν , εἰτα ἀπολειφθεις φρενων . δει δε νοειν : | ||
ὁτε και ἀπο του φευγοντος : οἱον νομος τον μοιχον στιζειν : στιζων τις μοιχον ἀπεκτεινε και κρινεται φονου : |
συλλεγονται , συναγουσιν . Σπιλαδων : πετρων . Νωλεμες : διολου , διηνεκες . ἐμπεφυωτα : κεκολλημενα , συγκεκολλημενα . | ||
ψυχης μερος , ὁ δη καλουσι διανοιαν και ἡγεμονικον , διολου τρεπομενον και μεταβαλλον ἐν τε τοις παθεσι και ταις |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
ὁ ἡλιος ἐπεποιητο : νυν δε ἀλλα ἀλλοις προκατασκευαζων και διοικων , ὀργανον οἱον τῳ δημιουργῳ γενεσεως τε και φθορας | ||
και φθαρτος λεγειν κἀκεινους , και ὁτι σφαιροειδης ὁ τε διοικων αὐτον και ποιων θεος δι ' ὁλου διαπεφοιτηκεν αὐτου |
τροπον εὑρεθη το μαντειον και δι ' ἁς αἰτιας ὁ τριπους κατεσκευασθη ἱκανως εἰρησθαι νομιζω . θεσπιῳδειν δε το ἀρχαιον | ||
ἐμπυριβητης ὁ και λοετροχοος Αἰσχυλος ἐν Ἀθαμαντι : τον μεν τριπους ἐδεξατ ' οἰκειος λεβης αἰει φυλασσων την ὑπερ πυρος |
' ἡν παρεληλυθας ἐπι το λεγειν , ὁτι συγγενης των γαμουντων , ὁτι παρακληθεις ἠλθον ἐπι τον λογον , ὁτι | ||
τοποις . ταυτα δε χρη στοχαζεσθαι ἐπι των ἐγγυς ὑποπτων γαμουντων , σκεπτεον δε ὁμοιως και τους γαμικους κληρους τοτε |
εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
μεν οὐν κομιζων ἠν , ὁν διεδεξω , γενναιος γενναιῳ παραδους τας πολεις . ἐδωκε δε ἐν τοις βασιλειοις ποιητου | ||
βιβλιον ἀχρι τουτων ὁ στοιχειωτης συνεπληρωσεν πολλα μεν ἀντιστροφων εἰδη παραδους , πολλην δε ποικιλιαν προβληματων ἐπινοησας , ἐφαψαμενος δε |
ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
ἀδικησας οὐτε τον ὀφθαλμον οὐτε το ἰσχιον οὐτε τον ἀγρον ἀπολλυει . ἡμεις δ ' ἀλλο οὐδεν ἐθελομεν ἠ ταυτα | ||
πεποιηκε την πνοην . τους μεν ἐκτρεφει τους δ ' ἀπολλυει και διαφθειρει τελειως . Αἰτιον δε τῳ μεν καικιᾳ |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
' ὑστερον , οὐκ ἐστιν ἀξια μη ὁτι δυοιν ταλαντοιν προσοδου , ἀλλ ' οὐδ ' εἰκοσι μνων . μηδεν | ||
περι κοσμου γυναικειου και καρπων χαριν , το βʹ περι προσοδου ἠ κοσμων , τιμων ἠ ἐσθητος , το γʹ |
το φυτον , ἀγονον τι ὀν παρα το τους ἐσθιοντας ἀγονους τηρειν . . . . , . ἀγνοω : | ||
ἐξυγραινεσθαι το σπερμα ὡστε και ἐκ του αὐτοματου ῥειν : ἀγονους φησι τους πινοντας γινεσθαι δια το διαλυεσθαι το σπερμα |
# α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | ||
ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων |
μητηρ του παιδιου το ἀμμωνιακον μαϲηϲαμενη ἐμφυϲατω εἰϲ τον του παιδιου ὀφθαλμον . ποιει και ἀνεμωνηϲ ῥιζα ἡ βολβοειδηϲ λειοτατη | ||
οὐδ ' ὑπαυγος ἡλιακαις ἀκτισιν Ἐν τοις γενεθλοις εὑρεθῃ του παιδιου , Την εὐτροφιαν μαρτυρειν τουτῳ θελει , Τοὐναντιον δε |
προς Πολυκρατη τινα σοφιστην , ἐξ ἀναγκης ἐλθοντα ἐπι το σοφιστευειν δια πενιαν , Ἀθηναιον μεν τῳ γενει , σοφιστευοντα | ||
διαλογων δωρα λαβειν . ἐπειτ ' ἀφικομενον Ἀθηναζε μη τολμαν σοφιστευειν , εὐδοκιμουντων τοτε των περι Πλατωνα και Ἀριστιππον . |
και Συηνης ἡκοντος μεσημβρινου πεντεκαιδεκατον μερος ἐστιν ἡ ἀπο του δρακοντος μεχρι καρκινου περιφερεια , ὡς γε δια των σκιοθηρικων | ||
παιδων ἀπολωλοτων , ἀλλα προς την γενυν αὐτην ἐλθουσα του δρακοντος κατεσθιεται : ὡς και ἐπι τῳ δελφινι βουλομενην κτεινουσι |
. ὁ δε θνῃσκων ἐβοα : „ ἀθλιος ἐγω και ἀνοητος : πολεμιστων γαρ μη ὠν γονεων τινος χαριν εἰς | ||
εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . και Μοιροκλης εἰληφε χρυσιον πολυ . ἀνοητος ὁ διδους , εὐτυχης δ ' ὁ λαμβανων . |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
συνηθειας παρ ' ἡμιν πλειων γεγονεν , οὐ μην ὡστε ἀπειπειν . ἀλλ ' εἰσι πολεις , ἐν αἱς ἀει | ||
και εὐρημοσυνη και εὐθυρρημοσυνη . και ὡς Δημοσθενης αἰσχρορρημοσυνη . ἀπειπειν , συνειπειν . διαρρηδην , διαφαδην . φησαι , |
αἱ γναθοι βακτηρια : ἐπι των προς το γηρας πολλα ἐσθιοντων . Ἀνδρος κακως πρασσοντος ἐκποδων φιλοι : ἐπι των | ||
της των τριγλων : ἀναλογον οὐν αὐτῃ και το των ἐσθιοντων σωμα τρεφεται . Οἱ μεν ὀνισκοι τροφῃ χρηστῃ χρωμενοι |
. θεοξενιων ἑορται παρ ' Ἑλλησιν οὑτως ἐπιτελουνται κατα τινας ὡρισμενας ἡμερας , ὡς αὐτων των θεων ἐπιδημουντων ταις πολεσιν | ||
θηριον , τους δε φιλους οὐ δεδιεν : ὡστε οἰδεν ὡρισμενας τας φυσεις των πραγματων , κἀν μη λεγῃ οὑτως |
τε ὁ τραγικος και Θεοπομπος ὁ συγγραφευς και Θεοκριτος ὁ σοφιστης . . . , : συνδειπνησαι δε τωι Κιμωνι | ||
ἀλλοι δε Φερεκυδην τον Συριον . . . Σαβινος : σοφιστης : γεγονως ἐπι Ἀδριανου Καισαρος . ἐγραψεν . . |
ἐστιν : οὐτε γαρ ἐαν ᾐ ὁ Σωκρατης του Πλατωνος θερμοτερος , κατα τουτο διοισει αὐτου : ἀμελει γινεται και | ||
περιεχων ἡμας ἀηρ συνεχως ἡμων τρεπει τας κρασεις , ἠτοι θερμοτερος ἀμετρως ἠ ψυχροτερος ἠ ξηροτερος ἠ ὑγροτερος γινομενος : |
και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
, χρησμον παρα της Ἀθηνας εἰληφεν , ὁτι νικησει : ἐνσταντος δε του ἀγωνος εἰσελθων εἰς το θεατρον και κατω | ||
σικυας , ἀφαιρεσις δε και κλυσμος και ἀποσιτια ἁρμοδιος . ἐνσταντος δε του παθους ἐπιβροχαι καρωτικαι τε και ὑπνωτικα ἐπιχρισματα |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
, πλαγια δε ἡ ΕΔ . Ἐαν αἱ κατα κορυφην ἐπιφανειαι ἐπιπεδῳ τμηθωσι μη δια της κορυφης , ἐσται ἐν | ||
ἐχων ἐσω κοιλοτητα . . δυο εἰσιν αἱ της ἐπιπεδου ἐπιφανειαι κατ ' ἐναντιοτητα θεωρουμεναι ἀκραν , ἡ τε κοιλη |
τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
. ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
ἀντι του Ὑαντας λεγειν ἐκαλουν Ὑς : ὡστε τοις ὑστερον διαδοθηναι την λεξιν ἐπι των Βοιωτων και λοιπον νομισθηναι δια | ||
ὀλεθρῳ τῳ σφων αὐτων γελωντων , ἡν Δημων μεν φησι διαδοθηναι , ὁτι οἱ Σαρδονα κατοικουντες αἰχμαλωτων τε τους καλλιστους |
ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
χρονον οὐδεν διαφερει . ἐκεινο μονον ἰστεον ὁτι ἐν πασῃ προτασει , τῃ ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου , ἐπαν προστεθῃ | ||
λεγουσα το οὐκ ἀγαθον κακον ἐστιν οὐ μαχεται τῃ ῥηθεισῃ προτασει : ἐνδεχεται γαρ ἀμφοτερα συναληθευειν ἐπι τινων , οἱον |
γαρ αὐτος παρην , ὁτε περιεβαλου την ἀρχην , οὐτε ἀπων ἐδυναμην ἐναντιουσθαι , οὐθ ' ὁλως ἠ λογος ἠ | ||
, και κομισθεις οἰκετων χερσιν , ὁ γαρ ἱππος ἐτυχεν ἀπων , τα μεν ἐπιτιμησας , τα δε παραινεσας , |
και του πορρωτερω βαινειν ληγετω , και τοι πολλων ἑτερων βιαζομενων τον λογον εἰς ἐπιδοσιν , ὡστ ' ἀν μη | ||
† . ταττεται δε ἡ παροιμια ἐπι των την φυσιν βιαζομενων ἐξ ἐπιτεχνησεως . κυμβιον : εἰδος [ τι ] |
λεγειν ἠ γραφειν . Διονυσιῳ γαρ ἐαν τις λεγῃ περι θερμων , αἰσχρον γε οἰμαι δια τως των τυραννων νομως | ||
ἐστι δυναμεως . το μελι λεπτομερεστατον ἐστι το γεννωμενον ἐκ θερμων και ξηρων φυτων : διο και το μελικρατον ἐπιτηδειον |
Διονυσος και Εὐπατωρ ἐπωνυμα ἠν . Ῥωμαιοι δ ' αὐτον ἐκστηναι Καππαδοκιας ἐκελευσαν Ἀριοβαρζανῃ , καταφυγοντι τε ἐς αὐτους και | ||
ἐστιν ἡ ὁδος ἡ φερουσα , ἀφειναι τα ἀπροαιρετα και ἐκστηναι αὐτων και ὁμολογησαι αὐτα ἀλλοτρια ; το οὐν ἀλλον |
οὐ γαρ νυν ἐδει λεγειν , οὐδ ' εἰς την προκλησιν γραφειν ἐν ᾑ βασανιζειν ἐξῃτει , ἀλλα λαχοντ ' | ||
θαρρησαι τῳ Ἀπολλωνι περι μουσικης . δεξαμενου δε τουτου την προκλησιν , κατηκουσαν μεν αἱ Μουσαι ἀμφοιν , γινεται δε |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
και ἰδια δε γυναικων ἐπωμις , διπλοιδιον , ἡμιδιπλοιδιον , καταστικτος , καταγωγις και ἐπιβλημα και χιτων : πεπλος : | ||
διψηρη τε και αὐχμηεσσα τετυκται , τῃ και τῃ κυανῃσι καταστικτος φολιδεσσιν . ἀλλ ' ἠτοι πυματῃ μεν ὑπο γλωχινι |
τοις Αἰγυπτιοις ταχυ πολλους ἐσχε τους κοινοπραγειν βουλομενους . Ὁτι ἐνιαι των ἐπιβολων του Ἀντιοχου και των πραξεων βασιλικαι και | ||
των συγγενεστατων και τας μεγιστας παρασχομενων δωρεας ὀλιγωρουντες , ὡν ἐνιαι δι ' ὑπερβολην οὐδ ' ἀμοιβας ἐνδεχονται ; πως |
το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
, παραστηναι παραχωρησαι των χρηματων , των ὀντων , των ὑπαρχοντων , του κληρου , των πατρῳων , της κτησεως | ||
των ἐργων οὐτε τοις τολμημασιν οὐθ ' ὁλως οὐδενι των ὑπαρχοντων . Λακεδαιμονιοι μεν γαρ ἐν Λευκτροις ἀτυχησαντες οὐκ ἀνηνεγκαν |
βραχυ δωσα - μεν . ἐπι δε των χολην μελαιναν ἐμουντων και φυσωμενων τον στομαχον σπογγους ὀξει δριμυτατῳ θερμῳ βεβρεγμενους | ||
τροχισκου εἰρησεται μετα των λοιπων ἀντιδοτων . Ἐπι δε των ἐμουντων την τροφην , εἰ μεν διψωδης εἰη ὁ καμνων |
δε παντα νοει και ἀμειβετο μυθῳ : “ οὐτε τοι ἡμιονων φθονεω , τεκος , οὐτε τευ ἀλλου . ἐρχευ | ||
ἠ μετα τεσσαρων και ἐνικων τεθριππῳ , ἠ μετα βʹ ἡμιονων και ἐνικων ἀπηνῃ . Ἰστεον ὁτι οἱ λυρικοι ἐν |
ἀνθρωπον ὀντα ἀναξιον ἡγησαιτο τουτων και ἐπιπληξειεν , εἰ και ἐπιοι αὐτῳ τι τοιουτον ἠ λεγειν ἠ ποιειν , ἀλλ | ||
, εἰ δενδρον : και ὁ λεων καλος , κἀν ἐπιοι κατα λογον της ἀλογου ζωης : οὐ γαρ ἠν |
, ἀλλα φυλαττετε ἀποκειμενα ὡς χρησομενοι τοτε , της χρειας ἐπιστασης : τα δε σωματα των νεων οὐδενος δεινου ἐπειγοντος | ||
ἐκελευσεν εἰσελθειν . ὁ δε Λεωνας και παντες οἱ ἐνδον ἐπιστασης αἰφνιδιον κατεπλαγησαν , οἱ μεν δοκουντες θεαν ἑωρακεναι : |
Σωφρων ἐν γυναικειοις μιμοις μνημονευει λεγων οὑτως : δειπνον ταις θειαις κριβανιτας και ὁμωρους και ἡμιαρτιον ἑκαστᾳ . οἰδα δ | ||
ἐστιν ἑστια : κἀκειθεν ὁρμωμενοι τα λοιπα εὐμαρως διοικησομεν , θειαις τε προρρησεσι πιστευοντες και τῃ των ὑμετερων ἀνδρειᾳ ὁπλων |
. Τα λαλουντα στρουθια πολλου πωλειται . Τῳ τραγῳ ὁ ἐριφος ἐλεγεν : “ ὠ πατερ μου , οἱ μαγειροι | ||
καθαπερ ἁρπαγες τε και φαγοι παντα προσαναλωσαν ἐξ ἀπληστιας . ἐριφος ποτε των καιρων της οἰκειας ποιμνης χωρισθεισα ὑπο λυκου |
δια τον κινδυνον , μισθωσαμενων δε ξενους εἰς πολεμον και τρεφοντων αὐτους : τουτο δε ἐν τοις πολλοις των πολεμων | ||
οὐ γαρ βουλομαι χειρων φανηναι των κυνων , αἱ των τρεφοντων προσϋλακτουσι [ ] και κηδονται : μοιχος πολιορκει την |
καταπλασσε . Πισσῃ ὑγρᾳ καταχριε . καρκινον ἠ ποταμιον ἠ θαλασσιον καυσας ἐπ ' ἀνθρακων ἀποξεσον το ὀστρακον και μετ | ||
. ” εἱς των σχολαστικων εἰπεν “ ἐμε ποτε εἰπεν θαλασσιον προβατον εἰναι . ” ἀλλος εἰπεν “ τα μεν |
μετα σπουδης ἐλαυνοντες το ῥοθιον ἐφιλοτιμουντο προς ἀλληλους , ἑκαστου σπευδοντος πρωτου καταρξασθαι της μαχης . ἐμπειροι τε γαρ ἠσαν | ||
ὁλην την οἰκουμενην περιβλεπτος ἐγινετο , κατα πασαν πολιν ἑκαστου σπευδοντος θεασασθαι τον ἀνδρα . , . . ) Ὁτι |
ἐοντες ἀρθμιοι . Θελω μεντοι και το ἀπο σεο , ὁκοιον τι περι αὐτων λεγεις , πυθεσθαι . Ὁ μεν | ||
ϲτομαχου βιαζομενων , ἑφθα ἐν μελικρητῳ ἠ ὀπτα ἐν ϲτεατι ὁκοιον μηλα δοτεον : των ἀλλων θερμῳ ὑδατι ἑκαϲτον ἐκλυειν |
πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
. καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
του ἀνισου κρατηθεισης . ὑπ ' ἀμφοτερων δε των πολεμων φθειρεται τα ἐπιγεια , προς μεν ἐχθρων δενδροτομιαις , δῃωσεσιν | ||
. δυστερπει φιλοτησιῳ : γαμῳ ἐρωτικῳ . ὀλλυτ ' : φθειρεται , δια την μιξιν ὀλλυται . Ὡς δ ' |
θηῃς χηρην τε γυναικα : λαον δε στησον παρ ' ἐρινεον , ἐνθα μαλιστα ἀμβατος ἐστι πολις και ἐπιδρομον ἐπλετο | ||
τραγον τον πινοντα ἐκ της Νεδας προειπεν ἡ Πυθια τον ἐρινεον τουτον και ὡς ἠδη Μεσσηνιοις ἡκει το χρεων : |
ὡς Ἀριστοτελης λεγει , ἐν τῃ ἀριστερᾳ χειρι ἐχει δυναμιν ὑπνοποιον , και ἐνεργαζεται καρον μονον προσθιγουσα . παρεισι γουν | ||
μαλασσον και πνευμα διαχεον , ἐνθα ἀν στηριχθῃ , και ὑπνοποιον και εὐσαρκιαν παρεχον . ἐστι δε και εὐμεταχειριστον παντι |