| ὁ ] Ψαμμητιχος θελων ἀκουσαι των παιδιων , ἀπαλλαχθεντων των ἀσημων κνυζηματων , ἡντινα φωνην ῥηξουσι πρωτην . Τα περ | ||
| Ναυπλιας ἐκεισε ἀνεχωρησαν . Ἑρμιονη δ ' ἐστι των οὐκ ἀσημων πολεων , ἡς την παραλιαν ἐχουσιν Ἁλιεις λεγομενοι θαλαττουργοι |
| εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
| ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| του Ὠξου πηγας . Διατεινει δε ὀρη μεταξυ των δυο ποταμων καλουμενα Σογδια , ὡν τα περατα . . ρια | ||
| ἀπο Κανυσιου φασιν ὁρασθαι . Των δε ἐν τῃ οἰκουμενῃ ποταμων μεγιστοι μεν εἰσιν , ἐν μεν τῃ Ἀσιᾳ πολλων |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | ||
| ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν |
| ἐντευθεν ὁριζειν , ὡσπερ ἐκεινων κατεγνωκοτας , ὁτι μη τουτο συνειδον , ἠ συνιδοντες ὑπο βασκανιας ἀπειπον . καιτοι ὁταν | ||
| ἐκνομον τε και ἐκδικον ἐκεινο ἐργον . ὡς δε ἀμφω συνειδον το πραχθεν , εἰτα μεντοι το ἀσεβημα διελυσαντο θανατῳ |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| . ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
| κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| ἐχουσα . κηρ ἀχεϊ σμυχουσα : τῃ λυπῃ την ψυχην καιομενη και ἀναλισκουσα . νοος δε οἱ ἠυτ ' ὀνειρος | ||
| αὐτου . . . ὡσπερ πρινος : Ὁτι ἡ πρινος καιομενη ψοφον ποιει . ἐστι δε ἡ πρινος ξυλον πικροτατον |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| δεικνυμενου . το μεν γαρ εἰς πιστιν της μοιχειας τον καλλωπισμον λαμβανειν οὐκ οἰκεια ἀρχη του συμπερασματος , οὐδε αἰτιον | ||
| ἐπιμελητικον ἐμμετρως , οὐτε ὡς ἀν τις φιλοζωος οὐτε προς καλλωπισμον οὐτε μην ὀλιγωρως , ἀλλ ' ὡστε δια την |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| και ἐπιλεκτος ἀκμη δισμυριων μαλιστα πεζων ἐγενετο , και των συντεταγμενων τοις τετταρσι ταγμασιν ἱππεων ὁμου τι χιλιων και διακοσιων | ||
| αἱ γαρ ἐπιστημαι ὁρισμοι ὑπαρχουσιν , οἱ δε ὁρισμοι των συντεταγμενων εἰδων ὑπαρχουσιν : αὐτοι δε τας ἰδεας ἐξαιρουσι της |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | ||
| ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και |
| της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
| μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
| γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
| ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| ἐπιμερισμον ἀπο [ ὁριου ] ἀγαθοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν ὁριοις κακοποιου . τριτος το μεθιστασθαι ἀπο κακοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν | ||
| δεχεται ἀπ ' ἐκεινου την κακοποιησιν και διενεργει τας του κακοποιου ἐνεργειας ὁ ἀγαθοποιος δια την συγκρασιν . Ὁ μεν |
| και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
| την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
| ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
| και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
| κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
| της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| ἁπλως συνθελω . ἀποκλεισμος ἐμοι οὐ γινεται , ἀλλα τοις βιαζομενοις . δια τι οὐν οὐ βιαζομαι ; οἰδα γαρ | ||
| και τους φυγαδας και τους μετοικους τοις προς τα τειχη βιαζομενοις ἀντεταξαν , αὐτοι δε τοις μετα του βασιλεως Μακεδοσι |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
| πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
| . ληʹ . τοις ἐν Σαρδεσιν . Ἀρετης μεν ὑμιν πρωτειον οὐκ ἐστι , ποιας γαρ ἀρετης ; εἰ δε | ||
| και συνδιατριβων ὠνομασθη μεν εἱς των ἑπτα σοφων και το πρωτειον της συνεσεως οὐ μονον παρα τουτοις τοις ἀνδρασιν , |
| ὁποιον αὐτο οἱ Πυθαγορειοι λεγουσι . τοις οὐν οὑτως αὐτο τιθεμενοις ἀναγκη ποιειν το ἀπειρον ἀδιαιρετον : εἰ γαρ διαιρεθησεται | ||
| του ἀριθμου . ὁταν δε μητε εἰναι μητε μη εἰναι τιθεμενοις αὐτο ὁ λογος εὐοδῃ , του διαιτησοντος χρεια και |
| χρονου ἐννοιαν , τῃ ἐγκλισει διηλλαχος , καθο το μεν προστακτικον , το δε ὁριστικον . . Αἱ προκειμεναι συνταξεις | ||
| , τα δε της ἀπαγορευσεως ἠ της παρακελευσεως προς τον προστακτικον , τα δε της ἐρωτησεως προς τον ἐρωτηματικον . |
| τουσδ ' ἀπο γνωμης φερειν ψηφον δικαιαν , ὡς ἁλις λελεγμενων ; ἡμιν μεν ἠδη παν τετοξευται βελος . μενω | ||
| δε των τεινεσμων οὐδεν ἀλλοιοτερον ἐχοιμι ἀν εἰπειν των προσθεν λελεγμενων : τοσουτο δε μονον ὑποδειξαι χρη , ὁτι μαλλον |
| : ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
| ! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
| δ ' αἱμα αἰσθησιν οὐ παρεχομενον ἐχειν οὐ δοκεικαιτοι ἀναγκη ἐνειναι και ἐν αὐτῳἐπει και οὐδεν ἐστι βιαιον γινομενον περι | ||
| ἡν ἀνισταται το ζητουμενον . ἐστιν οὐν το ἀναμιμνῃσκεσθαι το ἐνειναι δυναμιν την κινουσαν , λεγω δε δυναμιν την ὑπαρχουσαν |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
| : παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
| προϊον μενον ποιεισθαι την προοδον φαμεν , και αὐ παλιν ἐπιστρεφεσθαι προς το ἀφ ' οὑ γεγονεν ἡ προοδος , | ||
| ' αὐ φευγων οὐ δια τουτο ἐρει , ἀλλ ' ἐπιστρεφεσθαι μεν αὐτους δια της κωμῳδιας ἐβουλετο , οὐκουν ἀνειλε |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| δη τροπον φασι και ἐπι τουτων , τους μεν εὐεργετας βουλεσθαι εἰναι και σωζεσθαι τους εὐ παθοντας , ὡς οὑτω | ||
| ὑπο πλειστων γιγνωσκομενον οἱ θεοι οὑτως διεθεσαν ὡστε τους ἐχθρους βουλεσθαι αὐτον ζην μαλλον ἠ τεθναναι παραδειγμα τοις ἀλλοις , |
| , κυριε , ἀσυνετος εἰμι , και οὐ συνιω τας παραβολας ταυτας : πως γαρ δυναται ἐκτριβειν και παλιν σωζειν | ||
| και μη νοων ὁτι ἐστιν : ὡσαυτως και ἐαν μοι παραβολας λαλησῃς και μη ἐπιλυσῃς μοι , εἰς ματην ἐσομαι |
| κοινος ἠν ὁ φοβος των τε ἠδικηκοτων των τε οὐχ ἁμαρτοντων , ὡς ἐν τοις τοιουτοις κακοις κοιναι των πολεων | ||
| ' αὐτο και παρακαλουμεν . ἐστι δε των μεν οὐδεν ἁμαρτοντων δικαιολογια , των δ ' ἁμαρτοντων παρακλησις . ἐφ |
| και παντα συλλογον και θιασον ἀνθρωπων ἀπατωσιν , ὡσπερ οἱ προσωπεια καλα αἰσχισταις ὀψεσι περιτιθεντες προνοιᾳ του μη ὑπο των | ||
| χρονος ταχα , ἐν ᾡ οἱ τραγῳδοι οἰησονται ἑαυτους εἰναι προσωπεια και ἐμβαδας και το συρμα . ἀνθρωπε , ταυτα |
| , οὑ φασι τους ἐξωλεστατους σχολῃ και ῥᾳστωνῃ τον βιον καταναλισκειν . Ἀρτι μοι την ἁλω διακαθηραντι και το πτυον | ||
| αὐτο δε τουτο ἁπλως , το πλειω του δεοντος χρονον καταναλισκειν ἐν ταις βουλευσεσι , ψεκτον και οὐκ εὐβουλον . |
| οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
| δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| , θαυμαζομενος δε ἐπ ' ἀρετῃ και μεγαλας του μελλοντος ὑποφαινων ἐλπιδας πολυ των ἡλικιωτων προειχε δοξῃ . Ὁτι ὁ | ||
| βλεφαροις καθευδει . κατηγορει δε αὑτου τα ἐτη τρωγλας τινας ὑποφαινων . φερει δε και ἐν τῃ νηδυι τα μεν |
| ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
| ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
| λεγει , δια του Αἰθιοπηας το ἀφανες παν και νοητον σημαινων . Ὁτι δε παντα οὑτος ὁ Ζευς ἀναγει ἐπι | ||
| προσαγαγειν τοις τειχεσι δια το βαρος , ταις δυο σαλπιγξι σημαινων ὑπο της ἁδροτητος του ἠχου τους στρατιωτας ἠναγκασε προθυμηθεντας |
| και ταυτῃ λεγοιτ ' ἀν και ποιειν , ἐγειρων και ἐπιστρεφων προς αὑτον τον τε νουν αὐτης και αὐτην ὡσπερ | ||
| τα κατα μερος των εἰκονων ἀνερευνωσαις . εἰτα προς ἑαυτον ἐπιστρεφων : τρυγονες διαφθερουσι Δωριζουσαι παντα . το γαρ πλατυασδοισαι |
| , ἀλλ ' ἀνδρων προς ἀρετην πεφυκοτων και μηδεν ταυτης ἐπιπροσθεν ποιουμενων , ἀλλ ' οὐχι σαρκος εὐσταθες καταστημα ἀγαπωντων | ||
| , και τοσουτον γε μερος , ὁσον ἀν ἡ σεληνη ἐπιπροσθεν γενηται . ἐαν δε μη κατα τον συνδεσμον ἡ |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| τι και σαθρον Ἀθηναιων μετεξετεροισι ἐγγενεσθαι , θεων τα ἰσα νεμοντων οἱοι τε εἰμεν περιγενεσθαι τῃ συμβολῃ . Ταυτα ὠν | ||
| παρασκευαζοντος και ἁμα των παιδων ὡς τα πολλα μη τοσαυτην νεμοντων τοις τικτουσιν εὐνοιαν , ὁσης αὐτοι παρ ' ἐκεινων |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| μετα τουτους τους προειρημενους ἀνδρας τρεις ὑφ ' ἑκαστῳ τουτων τεταγμενων και οἱον τα δευτερα και τριτα φερομενων καθ ' | ||
| ἐνιοι δε τριπλασιον ἐποιησαν τον ἀριθμον των ἐν τῳ μηκει τεταγμενων παρα τους ἐν τῳ βαθει , οὑτως δοκουντες τετραγωνον |
| ἑαυτον ἐφασκεν ἀνδρι μηδεν ὁμοιῳ , και ἀλλως πλειω χρονον ἀποδημων του εἰκοτος αἰσχυνεσθαι τους οἰκοι φιλους ὑπερορασθαι δοκουντας . | ||
| δεινα ἠ τον δεινα ἐξεταζομενον : ] εἰ δε ἀρα ἀποδημων ἡδομαι , τας μεγιστας πολεις ἐπιεναι μετα πολλου ζηλου |
| κελης μεν γαρ ἐστι πλοιαριον τι μικρον , ἐπακτροκελης δε κακουργον και λῃστρικον σκαφος μεταξυ ἐπακτριδος και κελητος . Αἰσχινης | ||
| , τρομος τε αὐτους καταλαμβανει , και παν ὁσον ἠν κακουργον διασπειρονται ἀλλος ἀλλῃ , και μεντοι και καταληφθεντας τινας |
| συμμετρου : ἐαν γαρ ἀπ ' ἀρχης ἐμβαλῃς αὐτα , καταναλισκεται δια της ἑψησεως ὁ χυλος αὐτων , ὁν βουλομεθα | ||
| και πιτταν και ῥητινην ὁλως οὐκ ἐχει τα νεα : καταναλισκεται γαρ ἡ τροφη πασα προς την αὐξησιν και καρπογονιαν |
| , σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
| δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
| ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
| πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
| ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
| μητε χρωμασιν ἀλλοις οἱς γινεται γραμματα , σκευεσι δε φωτος εἰργασμενοις εὐφημουμεν τους εὐεργετας πληθος ἐτων αὐτοις συνευχομενοι . τις | ||
| αὐτον ἐπιμελεστερον . ἠν δε ὁμοιος τοις ἀνδριασι τοις ἀκριβως εἰργασμενοις : εἰχε δε και το χρωμα ὁμοιον χαλκῳ κεκραμενῳ |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
| Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
| ἀρωμασι . Ποιεειν δε ταυτα , ὁκως τῃ προτερῃ των ἐπιμηνιων ᾐ πεποιημενα : και μη γενηται ἀλουτουσα και ἀσιτουσα | ||
| δε τροφης μεταβαλλουσης : διο τα γαλακτα , ἀδελφα των ἐπιμηνιων : προς δεκαμηνον τεινοντων γενομενα , κακον . Τρωματων |
| δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
| την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
| και Συηνης ἡκοντος μεσημβρινου πεντεκαιδεκατον μερος ἐστιν ἡ ἀπο του δρακοντος μεχρι καρκινου περιφερεια , ὡς γε δια των σκιοθηρικων | ||
| παιδων ἀπολωλοτων , ἀλλα προς την γενυν αὐτην ἐλθουσα του δρακοντος κατεσθιεται : ὡς και ἐπι τῳ δελφινι βουλομενην κτεινουσι |
| . ὁ δε ὑπολαβων ἡκειν τον Νικανορα μονον ἐπιβας ἐπικωπου κελητος ἑτοιμος ἠν ποιεισθαι τας συνθηκας . ὡς δε ἐγγυς | ||
| φορον ὑπελαβε την τριηρη και ὡσπερ κατ ' ἰχνος του κελητος ἐτρεχεν . ἐν δε ταις ἰσαις ἡμεραις εἰς Ἰωνιαν |
| . , . τους ἀνθρωπους φησιν Ἀ . δια τουτο ἀπολλυσθαι , ὁτι οὐ δυνανται την ἀρχην τωι τελει προσαψαι | ||
| τι δη κλυει και οὑτως τα πολλα γιγνεσθαι τε και ἀπολλυσθαι , ἐξ ὀντος ἀει εἰς ὀν μεταβαλλοντος ταις εἰρημεναις |
| τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
| ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
| τα προσφορα θελοντων . Ἑαυτῳ νουμηνιας κηρυττει : ἐπι των βουλομενων αὑτοις τι ἀγαθον γενεσθαι ἀταλαιπωρως , ἠτοι ἐπι των | ||
| ἀγαθα οὐ θελουσι , των φιλων συμπονειν ἀλληλοις και συγκακοπαθειν βουλομενων . διο μεταφερων φαιη ἀν αὐτην τις εἰναι ἀρχην |
| λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
| και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
| του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
| μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
| παντα δε ἠν το ὁλον . κἀν ἐπι των ἐκ διωρισμενων δε μερων ἐρωτησῃς τον λογον , τα αὐτα ἀπορα | ||
| δυναται , εἰπερ ἡ δοξα του καθολου . Τουτων οὑτω διωρισμενων σκεπτεον και περι των ἀτελων , τι το κινουν |
| ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
| του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
| πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
| , ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
| δοξει τα αὐτα τοις φιλοις ἐπιτηδευειν . Τους μεν οὐν κατηγορουντας οὑτω χρη μετιεναι το εἰκος : τοις δε ἀπολογουμενοις | ||
| και πραττοντας και λεγοντας , ἡδονης τε αὐ σχεδον ἁπαντας κατηγορουντας , ἰδιᾳ δε μονῃ ταυτῃ προσηρτημενους . Σφαλεις οὐν |
| προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
| τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
| του στρατηγου του ἀνελοντος τον συστρατηγον ὡς μοιχον και κρινομενου συνειδοτος : μετα γαρ την βουλησιν και δυναμιν ἐκ των | ||
| αὐτον ἐπισκεψομενη , την μεν γνωμην ὑπ ' αἰδους και συνειδοτος τοτε μαλιστα αὐτον ἐνοχλουμενον και σιωπωντα , το δε |
| : δει οὐν την γνωμην ἐξετασαι των θεων : τι βουλομεναι μεμυηκασι : και καθολου ἐνθ ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο | ||
| ἐννεα της οἰκιας αὐτου . ἐδοκει δε ἐρεσθαι αὐτας τι βουλομεναι καταλειπουσιν αὐτον , αὐτων δε ᾠετο ἀκουσαι λεγουσων ἐξω |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| εὑρεν την ἀντιθεσιν τοπικην ποιησαι . Ἐρει δε τι και ἀντιστατικον : καθολου δει γνωναι , ὁτι αἱ ἀντιθετικαι δι | ||
| τῃ ἀληθειᾳ νομισας ἐπιεναι πολεμιους ἐπεισε παρασκευασασθαι , εἰτα το ἀντιστατικον ἐν τῃ μεταθεσει της αἰτιας ἀναφυεται του ῥητορος λεγοντος |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| και κακωσιν και δεινην , ὡς αὐτος ἐφη , ταπεινωσιν ἐπαγοντα τῃ ψυχῃ τα κατα γην ἐστιν οἰκιδια : νοθα | ||
| εἰκοντα τῃ του παθους ἀκμῃ , νυν δε την τεχνην ἐπαγοντα προς ὀλιγον ἐνδιδοντος του κακου ; ἐστιν δε των |
| γενους και ὁ Πυριφλεγεθων : εἰρηται γαρ ἀπο του πυρι φλεγεσθαι τους τελευτωντας , ὡς Ὁμηρος φησιν Οὐ γαρ ἐτι | ||
| το ψυχρως , ὁτι ποιητικον το ῥιγηλως : του δε φλεγεσθαι , θαλπεσθαι , ἀλεαινεσθαι , πυρεττειν , και ἐπιρρημα |