| [ περι ] Δωριον [ φησι ] συστηναι τα κατα Θαμυριν : . . και Στελεον και Ἑλος και Δωριον | ||
| ἐξησκημεναι Μουσαι μεγιστην εἰς ἐριν μελωιδιας κλεινωι σοφιστηι Θρηικι κἀτυφλωσαμεν Θαμυριν , ὁς ἡμων πολλ ' ἐδεννασεν τεχνην . κἀπει |
| κοινον ἁπαντων δεσποτην τον Ὑπνον ἀποκαλουντος περιεθεις λαμπαδιῳ προηγουμενῳ παντα περισκοπων , πασιν ἐφεστηκως , μη τις ἐξαπτει τον δημον | ||
| καιἐδει γαρ ἀναπλειν κατα τον Ἠριδανονοὐτ ' αἰγειρους εἰδον πανυ περισκοπων οὐτε το ἠλεκτρον , ἀλλ ' οὐδε τοὐνομα του |
| Και ἀλογα δε ζῳα ἀνθρωπων ἠρασθη : Σεκουνδου μεν τινος βασιλικου οἰνοχοου ἀλεκτρυων : ἐκαλειτο δε ὁ μεν ἀλεκτρυων Κενταυρος | ||
| την Ἀνδρομαχην ὁτι , εἰ και ἐδυστυχησεν , ὁμως του βασιλικου γενους οὐσα οὐκ ἠπορησεν ἐν τῃ δυστυχιᾳ : ἀλλως |
| ἐχει τροπον , τα δε ὁτι λυει την ἐν κοσμῳ δουλειαν και ἀρχοντων μεν πολλων και μυριων ἡμας ἀποσπᾳ τυραννων | ||
| στερνων φοβος ἀισσει Τρωιασιν , αἱ τωνδ ' οἰκων εἰσω δουλειαν αἰαζουσιν . ὠ τεκν ' , Ἀχαιων προς ναυς |
| δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
| αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
| τουτων μεντοι τα Ὀλυμπια τετυχηκεν , Ἱεριου δε του δικαιου πεμψαντος . Μολις ἐκινηθησαν οἱ πρεσβευται παρ ' ἡμων ὑπο | ||
| ταυτ ' αὐλητριδα . και των ἐραστων Συριακου τινος ξενου πεμψαντος αὐτῃ χιονα σαπερδην θ ' ἑνα αἰσχυνομενη τα δωρα |
| ἐν ταις ἑαυτων πατρισιν ἐρωντες , ἡν συγκατασκευασειν αὐτοις Ταρκυνιους ἐπειθοντο την Ῥωμαιων ἀρχην ἀνακτησαμενους . οἱ δ ' εὐπορωτατοι | ||
| γην αὐτων ἐφεξης και παραλειψει οὐδεν . ἐπει δε οὐκ ἐπειθοντο , οὑτως ἐποιει , και κοπτων συνεχως την χωραν |
| δειγμα | ψυχης ὑπεφαινεν ἡγεμονικης , ἁ δε λαμπροτεραν και βασιλικην ἐδηλου φυσιν , μετα πλειονος παρρησιας ἐπεδεικνυτο : οἱον | ||
| . οἱ δε ἐλεφαντες ἐστησαν κατα την Δαρειου ἰλην την βασιλικην και ἁρματα ἐς πεντηκοντα . του δε δεξιου οἱ |
| ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
| προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
| και ζημιας και ἀδικιας , το γʹ περι μαχης και πλεονεξιας και ἀμφιβολιας , το δʹ περι μεγαλου πραγματος τελεσιουργιας | ||
| νομιζω τους μεν ἱν ' ἀρχωσιν αὐτοι και δυναστευωσι πολεμουντας πλεονεξιας ἐπιθυμιᾳ τουτο ποιειν και φθονῳ νη Δια τῳ προς |
| μηδενα των Τρωων διαφυγειν , μηδ ' ὁντινα γαστερι μητηρ κουρον ἐοντα φεροι , μηδε τουτον διαφυγειν , ἀλλα και | ||
| ἡ μεν ἐξ ἀνδρος ὡσπερ ἡ κατ ' Ἐπι - κουρον : ἡ δε ἐκ τελους [ και δογματος ] |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| ἐξεβαλλον εἰ την παρ ' ἐκεινων δοξαν ἐφαινομην ἀφανιζων και καθαιρων : ὑμας δε δικαιον ἐστι μοι χαριν εἰδεναι και | ||
| εἰς μιαν συμπιπτειν φυσιν , ὡσπερ ὁ κασσιτερος ποιει μεν καθαιρων τον ἀργυρον , πασχει δε ὑπ ' ἐκεινου ἀναλισκομενος |
| ἀηρ , καθαρευων ἐκεινης της ἀχλυος ἐν ταις νηνεμιαις : συμμενει γαρ ἐντος του περιβολου : τῳ δ ' εἰσω | ||
| και αὐτη ἀποικος Ῥωμαιων : νυνι δε το μεν ἐμποριον συμμενει , τῃ τιμῃ δε και τῳ ἐποικησαι νεωστι τους |
| τινες αὐτων ἰδιοτοπησωσι , μετα μεγαλων ἀνδρων ἀναστρεφουσιν ἠ ἐν βασιλικαις αὐλαις πιστεις ἀναδεξονται , εἰς δε τον περι γυναικος | ||
| ἀποκομισαι . περι μεν οὐν Μεμνονος τοιαυτ ' ἐν ταις βασιλικαις ἀναγραφαις ἱστορεισθαι φασιν οἱ βαρβαροι . Σαρδαναπαλλος δε τριακοστος |
| περικεφαλαιαν περιελειν ἐπειρωντο και ξιφει την του γενναιου ἀνδρος κεφαλην ἐκτεμειν , ἀλλ ' ὁ καισαρ διασχων τους κατεχοντας ἐπεισι | ||
| θεραπειαϲ κοινοι , διαφορηϲαι το περιεχομενον ἠ ϲηψαι παν ἠ ἐκτεμειν . ἐνιοι μεν οὐν ὀγκοι τοιϲ τριϲιν ὑποπιπτουϲι ϲκοποιϲ |
| Λαβου λαβου της χειρος ὡς ταχιστα μου : μελλω στρατηγον χειροτονειν Ἀγυρριον . * * * * Προσισταται μου προς | ||
| , πανυ χαλεψαμενος τῳ Ἀσπρηνᾳ του ψευσματος τας φυλας ἐκελευε χειροτονειν περι του Δολοβελλα . Και γινεται μεν οὑτω Συριας |
| τον ὑπνον ὑμιν ἐπιδοντι και τῳ φηναντι την γυναικα την μεγαλην τε και καλην , και σοι παλιν χαρις , | ||
| δοθεισα ἐν βρωματι λαθρα ἠ ξηρα ἐν ποτῳ γυναιξι , μεγαλην φιλιαν και ποθον ἐρωτικον προς τους ἑαυτων ἀνδρας ἐμποιει |
| των μεν ] οἰδεν ἑαυ - τον ὀντα , των ἀδικουντων , ὑμας δ ' οὐδενος ἀξιους ἡγησατο : διο | ||
| ἐτι μετριαν αἰδω κατ ' αὐτον των ἀδικηματων και των ἀδικουντων . τουτο δε λεγει ἱνα προτρεψῃ τον Περσην μη |
| βουλοιμην ἀν ἐναντια τιθεσθαι . ” Τα ὁπλα “ μοι δοκεις βουληθεις εἰπειν αἰσχυνθεις ἀπολιπειν . Ἐστω νυν ταυτα ταυτῃ | ||
| ] θελεις βλεπειν φως , πατερα δ ' οὐ θελειν δοκεις ; οἰει ὁτι ἐκεινος οὐκ ἐφιλει το ἰδιον παιδιον |
| τινα μερισμον , τοσαυτα και το ἑν ἐκεινο προ του μερισμου , κατα το παντη ἀμερες : οὐ γαρ ἑν | ||
| : ὁ μεντοι καθολου λογος οὐ μιαν ἀφ ' ἑκαστου μερισμου ἐχει λεξιν , ἀλλα παντα τα ὀνοματα και παντα |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
| γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
| και τον Ἀγαμεμνονα ἐν ὀργῃ ἐχειν μονονου χερσι πραξαντα την ἀπωλειαν του Αἰαντος , ἐναγισματων τε αὐτον τυχειν , ἁ | ||
| . εἰ δε ἐν τοις δυσι καιροις συνοδευσουσι , δηλοι ἀπωλειαν πλουτου και ζημιαν και ἐριδας : εἰ δε ἡ |
| το ἐν ταις κοιταις ἐκκριτον και διαπρεπες γενος εὑρησει την ἀποικιαν : οἱτινες συν τιμῃ θεων εἰς ταυτην την νησον | ||
| τε χωρας μοιραν ἀποτεμομενος , ἡν τοις σφετεροις διειλεν , ἀποικιαν ἐποιησε Ῥωμαιων και ταυτην την πολιν , ἠν δε |
| της ἐλαιας : ἐπ ' ἀκρῳ δ ' ὡσπερ ἀνθεμιδος κεφαλιον μικρον , περιφερες , δριμυ κατα την ὀσμην , | ||
| δακτυλον , τῃ δεξιᾳ δε πιεζων το ἐπιγαστριον πειραται το κεφαλιον καταγειν , οὐχ ὁρων ὡς ἐν τῳ ἀπευθυσμενῳ ὁ |
| ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
| παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
| ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
| μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
| ὁ Ϛ ; και δεον ἐστω προσευρειν ⃞ον , ὁς πολλαπλασιασθεις ἐπι τον γ και προσλαβων Μο Ϛ ποιει ⃞ον | ||
| ἐπειδη τον μεν κε ὁ ε ἐποιησεν ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιασθεις , τον δε μθ ὁ ζ . οἱ δε |
| ἐκτος γωνια ἡ ὑπο ΑΕΖ ἰση ἐστι τῃ ἐντος και ἀπεναντιον τῃ ὑπο ΕΖΗ : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον : οὐκ | ||
| ἀρα και ἡ ΑΕ τῃ ΑΖ : ὡστε και αἱ ἀπεναντιον : ἰση ἀρα και ἡ ΖΗ τῃ ΗΕ . |
| . οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
| , ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
| πολεμησοντος : και δη ὁρων μητε προτερον μηθ ' ὑστερον πεμψαντας ὡς αὐτον πρεσβεις , παρεσκευαζετο προς τον πολεμον , | ||
| παροντων κακων ἀποτροπην εὑρειν , βουλευομενοις αὐτοις δοκειν κρατιστον εἰναι πεμψαντας προς Ἀμμωνα ἐκεινον ἐπερωταν : ἐτι δε προς τουτοις |
| εἰς Ὀρφεα και ὑμας ἐλεγεν . ἐστι δε των ὑμετερων σκωμματων ἀτοπωτερος και μακροτερος . σκοπειτε οὐν , εἰ βουλεσθε | ||
| πραγμα εἰδοτες . ἱν ' οὐν ἐκεινους τε παυσωμεν των σκωμματων και τουτῳ τι γενηται τελειον ἀγαθον , γραφε προς |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| ἐκ Διος και Ἡρας ἐφασαν αὐτον γενεσθαι , τινες δε μονης της Ἡρας : αἱ γαρ φλογες παχυμερεστεραι πως οὐσαι | ||
| δε οὐκετι προς ἁπαντα , ἀλλα δει γραμμης αὐτης ἁπτεσθαι μονης . ἑκαστον γαρ πεπερασται μεν προς το τυχον , |
| σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
| περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
| ἁπαντες ὡσπερ νεφους τινος των δεινων παρελθοντων : ἠ οὐδεν πεπονθοτων ἐρεις : αὐτικα μεν ἐπαυσαμεθα μεγιστας εὐεργεσιας ὁμολογουντες τῳ | ||
| τῳ ϲτοματι αὐτηϲ και ϲτομαχῳ τῃ παροδῳ μονον ψαυει των πεπονθοτων : τοιϲ δε ἐν τῳ ϲτοματι και το περιττον |
| ἐλασσον δυναται ἡ την ὀξειαν γωνιαν ὑποτεινουσα πλευρα των την ὀξειαν γωνιαν περιεχουσων πλευρων , ἐκεινο το χωριον προς το | ||
| των ἐφεξης ἰσων οὐσων ὡρισατο , την δε ἀμβλειαν και ὀξειαν οὐκετι , ὁτι ἀπειροι αἱ ἐγκλισεις ἐπι το μειζον |
| ἐπεπολασαν και μυρων θαυμαζομενων εὐωδιαι και στρωμνης ἀνθινης και μεγαλοπλουτου παρασκευαι τρικλινων τ ' ἐξ ἐλεφαντος και ἀργυρου και των | ||
| το σκαφος . τοις μεν οὐν ἀλλοις ἐμελον αἱ συνηθεις παρασκευαι , ἐγω δε το ἐρωτικον ζευγος ἑκατερωθεν ἐξαψαμενος κυκλῳ |
| των πεδιων σταχυηφορουντων και μηπω καιρον ἐχοντων εἰς ἀμητον . ἀτελει δη τῳ μελλοντι καρπῳ τελειωθησομενῳ δε μικρον ὑστερον ἐδικαιωσεν | ||
| γαρ ἀσωματον σωματι σημηναι ἀδυνατον , και το τελειον τῳ ἀτελει καταλαβεσθαι οὐ δυνατον , και το ἀιδιον τῳ ὀλιγοχρονιῳ |
| ἀφ ' Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος . καιτοι εἰ ἠν ἱερων ἀτελειαν ἐχειν ταὐτο και λῃτουργιων , τι τουτο μαθων προσεγραψεν | ||
| * * * * Ἡδυς γ ' ὁ Βρομιος την ἀτελειαν Λεσβιου ποιων τον οἰνον εἰσαγουσιν ἐνθαδε , ὁς ἀν |
| περι τον Ἐλεαζαρον . Ὡς δε ἐπηγγειλαμην και τα των κατασκευασματων διασαφησαι , ποιησω . Πολυτεχνιᾳ γαρ διαφεροντα συνετελεσθη , | ||
| λεγομενων , οἱον ἐπι των ὑλικων και ἐπι των τεχνικων κατασκευασματων : το δε δη ὀντως καλον τινος χρειαν ἐχει |
| ἀλλως τε προς οὐδεμιαν οὑτω δοξαν ἀγωνιστεον τοις μητε την ψυχην , μητε μαλλον τον νουν σωμα εἰναι πεπιστευκοσιν , | ||
| ὁπερ ἰσως αὐτῳ και κατα λογον ἐστι σωμα ποιουντι την ψυχην . αἱ μεν οὐν περι αἰσθησεως και του φρονειν |
| : οὑτος γαρ ἀλλοτε μεν βαλανους πλασσων ἐκ του ἐλλεβορου προσετιθει τῃ ἑδρᾳ και προὐκαλειτο τους ἐμετους , ἀλλοτε δε | ||
| , οὐ φωνηεντα μονον , ἀλλα και ἀφωνα , αὐτος προσετιθει και μεθηρμοζε , και ταυτ ' ἐπι προφασει δωρεας |
| τροφης ὑπομιμνησκει τον Ἀχιλλεα , ἀλλα και διδαγμασι και ἀκουσμασι βασιλικοις , της παλαιας Ῥωμαιων σοφιας , ἡς ὁ πανσοφος | ||
| εἰ ἁλουργιδες τα σπαργανα , εἰ ἐκ πρωτης βλαστης ἐν βασιλικοις ἀνετραφη κολποις : ἠ οὐχ οὑτως μεν , ἀνεληφθη |
| ἡγουμεθα . τουτ ' οὐν ἐστω , γραμματα δε ἡμεις πεμψομεν οἱς ἐν τῳ γραφειν τα πραγματα . Ὡσπερ σε | ||
| , πειθομαι τε σοι , κορη : ] ναι , πεμψομεν γε θυγατερ ' : εὐ γαρ τοι λεγεις . |
| ἐννοια : οὐ γαρ Εὐθυκρατους και Λασθενους και των ἀλλων προδοτων προὐκειτο δηπουθεν αὐτῳ κατηγορειν , ἀλλα συστησαι το προειρημενον | ||
| τῃ καθαιρεσει του δημου . Θ ξυνωμοτων ] ἐπιβουλων , προδοτων . πριν λαχειν : πριν χειροτονηθηναι , πριν κληρωθηναι |
| οἱον τιθηνην . εἰρηται μεν οὐν τἀληθες , δει δε ἐναργεστερον εἰπειν περι αὐτου , χαλεπον δε ἀλλως τε και | ||
| και ὁσῳ ἀν μαλλον ἐγκυπτων ἀτενιζω τοιν ὀφθαλμοιν , τοσῳδε ἐναργεστερον ἀναφαινεται και ἐκλαμπει . ἐθελω οὐν και προς ὑμας |
| . πατριδος , γονεων ἐστερημαι , μονην οὐκ ἀπολωλεκα την εὐγενειαν . εἰ μεν οὐν ὡς παλλακην θελει με Διονυσιος | ||
| εὐγενειας ἐχει , οὑτω χρη σκοπειν και την των ἀνθρωπων εὐγενειαν . και γαρ ἀπεριοπτον , τι τοις ἐμπροσθεν ἐπραχθη |
| , πρωτον μεν ἐπειδη τα πρεσβεια πανταχου ταις εἰδητικαις αἰτιαις ἀπονεμειν εἰωθασι , πρωτας λεγοντες εἰναι ταυτας ἀναιρουσι την ἐν | ||
| την δ ' αὐτος ἐφη τοις την θεον θεραπευουσι μονοις ἀπονεμειν δωρον . τοις τε χρησθεισιν ἐκ της μαντειας κατακολουθησαντας |
| και ὁλως δε θηλυν τῃ προσοψει . και γαρ το φυλλον πλατυτερον ἐχειν και λευκοτερον την δε ἀνθηλην ἐλαττω των | ||
| οὐκ ἐχει δε οὐδε τας ῥαβδους ὑψηλας οὐδε παχειας , φυλλον δ ' ὁμοιον πτελεᾳ πλην μικρον προμηκεστερον και ἐπιδασυ |
| του αἱματος . ὁμοιον οὐν τῳ ἐσθητα φαεινην και ἀστρα φαεινην ἀμφι σεληνην . . . Γ . στεινομενος νεκυεσσιν | ||
| ἐπι της ἐσθητος της Ναυσικαας “ φερεν δ ' ἐσθητα φαεινην , ” ἡν δια το ἐρρυπωσθαι εἰς τους πλυνους |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
| Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
| χαιρειν , ὡς ἀλλοτριους τε ὀντας και πλεον θατερον ἡγησαμενος ἀπεργαζεσθαι , τας δε περι το μανθανειν ἐσπουδασε τε και | ||
| τεχνιτης ἀγαθος , ὁς τοτε καλλιστα ἑκαστον των ἐγχειρουμενων οἰεται ἀπεργαζεσθαι , ὁταν μηδεν ἀπῃ των ὀργανων , οἱς ἀν |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| δυναμις , ἡν ἐλεγομεν προς αὐτα ἠδη τα ζῳα ἐπιχειρειν ἀποβλεπειν και προς αὐτα τα ἀστρα τε και τελευταιον δη | ||
| ἠ φυσει τοσουτον διηνεγκε των πολιτων , ὡστε προς ἐκεινον ἀποβλεπειν την πολιν , ὁποτε σπουδαιου ἀνδρος δεηθειη , ὁ |
| ἐν τῃ προ δυο συλλαβων βαρειαν [ και ] ἀποτελεσαι περισπωμενην ἐπι της προπαραληγουσης . Μελλοντες ἐξηγεισθαι την γραμματικην τεχνην | ||
| ἑπτα εἰναι , την ὀξειαν , την βαρειαν , την περισπωμενην , και τεταρτον δασυν φθογγον και ψιλον πεμπτον και |
| ' ὑδωρ μειον εἰς τοσουτον , ὡς αὐτο μονον το ἀτεραμνον τουδε του ἀλευρου ἐν τῃ ἑψησει διαχεισθαι : οὐ | ||
| ποθ ' , ὁταν ταυτῃ ῥαισθῃ : την δ ' ἀτεραμνον στορεσας ὀργην εἰς ἀρθμον ἐμοι και φιλοτητα σπευδων σπευδοντι |
| ταπεινην και δεδακρυμενην ἀλλῳ μεν μηδενι προσδιαλεγεσθαι , της δε βασιλιδος τας θεραπαινιδας ἀσπαζεσθαι και φιλοφρονεισθαι την τε κομην παραπλεκουσαν | ||
| ! ! ! ] ! ΙΔ [ τοσουτων ] της βασιλιδος ? [ ] [ Ἀπολλωνιος ] ἐστη βο ? |
| ἀπρακτος εὐεπιβολος ἀσυκοφαντητος ἀλυπητος ἀμεριμνος δε τις τυχων καταφρονησει της πεπρωμενης . ἀδυνατον δ ' ὁποσα βουλεται τις συντελεισθαι ἠ | ||
| τυχῃ βαθυτερον ἐμπεσων . μεχρι μεν οὐν τινος ὑπο της πεπρωμενης ἐκ του στεατος σαρκος οὐκ ἐνεποιει την αἰσθησιν : |
| μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
| της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
| , ὠ Ἀρες , ἀνασκιρτᾳς συν ὁπλοφοροις ἀνδρασι και χορευεις χορειαν ἀτοπον τον Ἀργειων στρατον παροξυνας κατα του των Θηβαιων | ||
| ὀπτησας μεγαλῳ βασιλει θερμην παρεθηκε καμηλον . Εἰτ ' ἐπεισηγεν χορειαν ἠ τραπεζαν δευτεραν , και παρεθηκε γεμουσαν πεμμασι παντοδαποις |
| δε ἐξαναστας και μη εὑρων την μαχαιραν , ἐμελλεν ἀπολλυσθαι καταληφθεις ὑπο των Κενταυρων : σωζεται δε ὑπο Χειρωνος , | ||
| ὁταν ἀκοσμειν ἀρξηται και παρανομειν ὑπο του κρατιστου ἀνδρος βιᾳ καταληφθεις δικαιουται . ὑμιν δ ' , ὠ βουλη , |
| ἐκλαμβανομαι των ποιητικων αὐτης και φημι σε μη ἀν δυνηθηναι ὑποστηναι , εἰ μη τινι των ποιητικων χρησαιο . τι | ||
| Πανελληνες και μεταμαθοντες , ὡς οὐκ ἐνεστι κλινοπετη και νοσουσαν ὑποστηναι την εὐδαιμονιαν , φησουσι νικαν την ὑγειαν . ἀλλα |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| δε διψαν οὐ δυναται : και φαγειν μεν κωλυσει , πειναν δε καλως οὐ δυναται . Ἀλλ ' οὐ φιλολογω | ||
| αὐ περιστελλεσθαι τῳ ἐνυπαρχοντι και προωθειν αὐτο . την δε πειναν αὐ παλιν ἀναγκαιως το ποτον ἀνιησιν : ἡ γαρ |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| ἀσημοι δ ' αὐτῳ ψιθυρισμοι και κλεπτομενης λαλιας ἐρωτικαι διεπεραινοντο μεμψεις . ἐπειδαν δε και μικρα του παθους ἑαυτον ἀποβουκολησαι | ||
| , μη κακιον ἐχων μιμησωμαι τινα των περι τας ἐρωτικας μεμψεις ἀτυχεστερων . Ἐβουλομην μεν ὑπο δακρυων οἰκιαν ἑταιρας τρεφεσθαι |
| ' Ὀμβρικων οὐτ ' ἀλλων τινων βαρβαρων των ἐν Ἰταλιᾳ κατοικουντων εὑρημα ἡ σατυρικη παιδια και ὀρχησις ἠν , ἀλλ | ||
| αἱ νησοι χωραν ἐχουσιν ἀγαθην καρποφορον , και πληθος των κατοικουντων ὑπερ τους τρισμυριους . των δε προς την τροφην |
| εἰ μειζων εἰποντι ἐμοι γενοιτο παρ ' ὑμων βλαβη των πεποιηκοτων αὐτα γενεσθαι : οὐδε γαρ παρρησια περι παντων ἀει | ||
| δια το τους μεν και των αὐτους ἀδικησαντων ὡσπερ εὐ πεποιηκοτων ὑπο μεγαλοψυχιας πολλακις προστηναι και πασαν ὑπερ τουτων εἰσενηνοχεναι |
| ἀποφαινεται τῳ φιλοσοφῳ την τουτων προσηκειν ἐπισκεψιν . αἱ δε κατασκευαι τοιαυται : παντος του ὀντος δι ' αὐτων ἀποδεικνυται | ||
| ἐν τοις ψευδεπιγραφοις εἰσι λογοις ἀηδεις και φορτικαι και ἀγροικοι κατασκευαι , ὡς ἐν τοις κατ ' Ἀριστογειτονος βʹ και |
| και μαλιστα μεν ἠξιουν κατα τον στρατιωτικον ἀποκτειναι νομον τους ἀνδροφονους : εἰ δε μη , δικαστηριον αὐτοις ἀποδουναι παραχρημα | ||
| αἰσχροκερδεις , ὑβριστας , ἐπιβουλους , κλεπτας , ἐπιορκους , ἀνδροφονους , ἀθεμιτοφαγους , ἀσεβεις και ὁλως παγκακους . τῳ |
| μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
| γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
| συμπαντος χρηματος εἰς πεντακοσια ταλαντα γινομενου . του δε Περσεως ὁμολογησαντος μεν δωσειν , οὐ ποιουντος δε το συμφωνηθεν δια | ||
| “ φαινεται σοι Διονυσιος ἀγαθος ; ” του δ ' ὁμολογησαντος , “ και μην , ” ἐφη , “ |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| καταφασκομενων τα μεν ὡρισμενα ἐπι μονων ἀληθευοντα των δεχεσθαι αὐτα πεφυκοτων , ὁταν κατ ' ἐνεργειαν αὐτων μετεχωσιν , ἐπι | ||
| και λασια των της γης στερρων και των ἐν αὐτῃ πεφυκοτων : την δε συριγγα των ἐν τῳ κοσμῳ πνευματων |
| οὐσιαν κατεσθιει : τουτῳ παρεθηκα σηπιας και τευθιδας και των πετραιων ἰχθυων των ποικιλων ἐμβαμματιοις γλαφυροισι κεχορηγημενην . ὁ γαρ | ||
| - λαχης ἑφθης ἠ ᾠων ῥοφητων ἠ και ἰχθυων των πετραιων ἠ πτηνων των ἀβρωμων και ἀπιμελων : των δε |
| . τι δ ' ἠν ἀφαιρηται μ ' ἀνηρ των δημοτων ἠ των φιλων ἐλθων τις ; ἀλλ ' οὐ | ||
| εἰ τινα ἠν χρηματα πολιτικα ἐς εὐθηνιας ἠ νομας των δημοτων ἀθροιζομενα εἰτε θεατροις ἠ πανηγυρεσιν ἀνακειμενα , ἐς ἑαυτον |
| κοσμουμενοι , δια των ὑπερ της προνοιας τῃ πολει πασῃ κατασκευαζομενων κοινωφελων ἐργων . οἰδα δε και τας ἀλλας πολεις | ||
| πολυ το γενναιον ἐν τοις τροποις ἠν , ἰδιας ἑταιριας κατασκευαζομενων και συμφρονουντων ἐπι φυλακῃ τε ἀλληλων και μεταστασει της |
| πολλα λεγειν ἐτυμοισιν ὁμοια . οὑτοι τοινυν οἱ ἀγγελοι οἱ ἐκπεσοντες των οὐρανων , περι τον ἀερα ἐχοντες και την | ||
| λαβε και μεσον ἑξεις : οἱ την Αἰγιναν οἰκουντες , ἐκπεσοντες αὐτης δια πολεμον , ἐχρησαντο τῳ θεῳ : ὁ |
| σου γελασας ἐγω , και γαρ τουτο ἐπι ταις σπουδαις ἐποιουμεν , νυν ἐν πενθει καθημαι , και το ἐργον | ||
| οὐκ ἐλασσον δραχμων ὀγδοηκοντα : καιτοι γε και εἰ δεκαπλουν ἐποιουμεν το ἀναλωμα , πολλῳ μαλλον αἱρετωτερ ' ἀν ταυτ |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
| σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
| γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
| δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
| ἀπορροιᾳ αὐξεται και μειουται : το τε θειον ἐκεινο πνευμα λεπτομερεστατον ὑπαρχον δια πασης οὐσιας διηκει και μαλιστα κατ ' | ||
| ἀερα [ την ψυχην εἰναι ] , τουτον οἰηθεις παντων λεπτομερεστατον εἰναι και ἀρχην : και δια τουτο γινωσκειν τε |
| Διδυμων . και ἐν μεν ὀρθοις ζῳδιοις τυχουσης της Σεληνης ῥᾳδιος ὁ τοκος γινεται του ἐμβρυου ὀρθιαν την ἐξοδον ποιουντος | ||
| τουτων κειμενων ὁ μεν , οἰμαι , νοησας παντι συμβαλειν ῥᾳδιος , ὁτι ὁ τῃ φυσει κρατων ἐστιν , ὁν |
| ἐα πολεμον μαχαν τε πασαν χωρις ἀθανατων : φεροις δε Πρωτογενειας ἀστει γλωσσαν , ἱν ' αἰολοβˈρεντα Διος αἰσᾳ Πυρρα | ||
| : ἐχρην γαρ ἑνικως εἰπειν : κουροι γαρ κουρης της Πρωτογενειας λεγει . κουροι : ὠ Ὀπουντιοι . και φερτατων |
| γινεσθαι δε ἐξ αὐτων γαλα , και τουτο τρεφομενον τυρον ἐργαζεσθαι καλλιστον : καλεισθαι δε αὐτον Κυθνιον ὁ αὐτος λεγει | ||
| τοινυν , ἠν δ ' ἐγω , ὑπολαβε κατα δυναμιν ἐργαζεσθαι και ἡμας , ὁτε ἐξελεγομεθα τους στρατιωτας και ἐπαιδευομεν |
| της οὐρανιου και ἀρχετυπου , ἡν πολλοις ὀνομασι καλει . παραδεισος μεν δη τροπικως εἰρηται ἡ ἀρετη , τοπος δε | ||
| την της Περσιδος χωρας ἰδιοτητα . ἐστι δ ' ὁ παραδεισος την μεν πλευραν ἑκαστην παρεκτεινων εἰς τετταρα πλεθρα , |
| ἰσων συναχθησεται τῃ ἑῳᾳ μοιρων κε ∠ ʹ γʹ , περιεχουσαν Ταυρου μοιρας κγ ∠ ʹ : και ἐστι το | ||
| λημματων και της ἐπιφορας ἐστιν ἀποδειξις , ἀναγκη ἀδηλον τι περιεχουσαν την ἀποδειξιν εὐθυς ἀδηλον εἰναι , τοιαυτην δε καθεστηκυιαν |
| , διοτι οὐ καθ ' αὑτο . δει τοινυν ἀμφω συνδραμειν ἐπι των καθολου , το κατα παντος και το | ||
| Ἡρακλειτειων ἀλλα δοξασματα . ὁμοιως ὀρθη εἰναι . ἀντι του συνδραμειν την ἀντιφασιν . οὐδε γαρ τουτο . εἰ γαρ |
| [ μαλλον ] : μαλλον γαρ και ὁμολογειν ἐν τοις δογμασιν : ἠδη δ ' εὐθυς και κυομενους ἐχειν ἐπιμελητας | ||
| μεν οὐν ἐνασκηθεντες τοις φρονησεως και σωφροσυνης και πασης ἀρετης δογμασιν ἀπερρυψαμεθα τας ἐκ παθων και νοσηματων κηλιδας , οὐκ |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
| , το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
| ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
| ἀνθρωπος ὀργανῳ χρηται τῳ σωματι . τομει . τομευς ἐστιν ἐργαλειον την βασιν ἐχον κυκλικην , σμιλη δε ἡμικυκλικην . | ||
| : Εὐστροφον και εὐκινητον δει εἰναι . ὁ δε βεμβιξ ἐργαλειον ἐστιν , ὁ μαστιγι στρεφουσιν οἱ παιδες . ἠ |
| δ ' ἑξειης πισυρες ῥεον ὑδατι λευκῳ , πλησιαι ἀλληλων τετραμμεναι ἀλλυδις ἀλλη . ἀμφι δε λειμωνες μαλακοι ἰου ἠδε | ||
| ἐς τας ἀκοας φερονται . Αἱ δε κατω του σωματος τετραμμεναι , δυο μεν φλεβες παρα τους τενοντας του τραχηλου |
| Οὐκ ἀπελιπε δε οὐδε τας των θαλασσιων ζῳων ὁμοιοτητας , πολυποδος μεν το παραμονον και δυσαποσπαστον των πετρων ὡς δ | ||
| . [ . . . ε ] : πολυπους ] πολυποδος : οὑτως φασιν οἱ Ἀττικοι , ὡς και Ὁμηρος |
| οὐν και το ὁλον και το παν γενητον ἐστι και φθαρτον , γενομενον ἀπο του μειονος ἐπι το μειζον μετεβαλε | ||
| ὁμοιος τε κατα το δυνατον και ὁμωνυμος , εἰ και φθαρτον ἀφθαρτῳ χρημα , φερων δε ὁμως ἐν ἑαυτῳ την |
| φιλω τ ' ἐμαυτου τεκνα : μαινοιμην γαρ ἀν . δεινως δ ' ἐχει μοι ταυτα τολμησαι , γυναι , | ||
| τουτο δε και ἀμπελοις , και νοσοι προς τα σωματα δεινως ἐπινοστησουν : οἱ δ ' ἐνδοξοι γενησονται ὡς προς |
| ἀξιουμεν , ὠ πατρικιοι , προς ἱκεσιας και δεησεις ὑμων τραπεσθαι , οὐδ ' ὡσπερ οἱ τα δεινα δεδρακοτες ἐπ | ||
| ἡρῳον , νομιζοντες ἡκιστ ' ἀν σφας ταυτην αὐτους ὑποτοπησαι τραπεσθαι την ἐς τους πολεμιους : και ἁμα ἑωρων τους |