| ἐν ταις ἑαυτων πατρισιν ἐρωντες , ἡν συγκατασκευασειν αὐτοις Ταρκυνιους ἐπειθοντο την Ῥωμαιων ἀρχην ἀνακτησαμενους . οἱ δ ' εὐπορωτατοι | ||
| γην αὐτων ἐφεξης και παραλειψει οὐδεν . ἐπει δε οὐκ ἐπειθοντο , οὑτως ἐποιει , και κοπτων συνεχως την χωραν |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| ῥημα τι εἰπειν ἀπαιδευτον εἰς τους ταυτα γεγραφοτας τε και διδασκοντας ὡς ῥητορικην τεχνην , ἠ ἁτε ἡμων ὀντας σοφωτερους | ||
| τουτου ἑνεκα δει τους παιδοτριβας και τους ἐν τοις ὁπλοις διδασκοντας μαχεσθαι μισειν τε και ἐκβαλλειν ἐκ των πολεων . |
| φθειρομενον ὑπο του πυρος : οἱ γαρ ἐκ των ὑποκαιομενων λεβητων ἀτμοι οὐκ ἀλλο τι εἰσιν ἠ αἱ του ὑγρου | ||
| ΓΘ κρεαγρᾳ ] εἰδος ἐργαλειου μαγειρικου τα κρεατα ἐκ των λεβητων ἐξαιρουσα . Κεραμεικον ] δυο τοποι ἐν Ἀθηναις ἐν |
| ὁ ἐρως ἀμυνειν τε ἀλληλοις και παρα των ἁλιεων ῥᾳδιως χειρουσθαι ποιει : ἰχθυν γαρ τινα λευκον οἱ θηραται δεικνυουσι | ||
| την πολιν ἠξιουν , ἡν ᾠοντο δι ' αὑτων εὐκολως χειρουσθαι , ὁπερ εἰς ἐργον ἐλθειν ἡ ἐμη προδοσια διεκωλυσεν |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| τον Μινυαν , και τους Ἀργοναυτας δε Μινυας ἐντευθεν γραφει προσηγορευσθαι . και το Δαματρος : ὁτι ἐν Ἐλευσινι Δημητρος | ||
| , ἐθνος . Πρωταρχος δε τας Ἀλπεις Ῥιπαια ὀρη οὑτω προσηγορευσθαι , και τους ὑπερ τα Ἀλπεια ὀρη κατοικουντας παντας |
| μετα πολλων αἰχμαλωτων παραβαλειν εἰς Αἰγυπτον , τους δε Τρωας ἀποσταντας αὐτου καταλαβεσθαι τινα τοπον και διαπολεμησαι μεχρι ὁτου συγχωρηθεισης | ||
| και ὁπως μεν , οὐκ ἐγνων , ὡς δ ' ἀποσταντας ἐς τους φορους ἐπανηγαγεν και ἑτερους , ὡς ἀρχηθεν |
| ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
| εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
| εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
| περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| Λαβου λαβου της χειρος ὡς ταχιστα μου : μελλω στρατηγον χειροτονειν Ἀγυρριον . * * * * Προσισταται μου προς | ||
| , πανυ χαλεψαμενος τῳ Ἀσπρηνᾳ του ψευσματος τας φυλας ἐκελευε χειροτονειν περι του Δολοβελλα . Και γινεται μεν οὑτω Συριας |
| παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
| τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
| ἐπι Ῥωμαιους στρατιαν ἐξαγειν μειζονα παρεσκευαζοντο , και Μεδυλλινοι Ῥωμαιων ἀποσταντες προς το Σαβινων ἐθνος ὁρκους ἐποιησαντο περι συμμαχιας . | ||
| ἰδοντες οἱ ἀλλοι Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο |
| ἀλλ ' ἀπεδωκε τοις βουλευταις την διαγνωσιν , ὡς ἀγαπησων ὁποτεραν ἀν ἐκεινοι δοκιμασωσι των πολιτειων : τοις δε βασιλικην | ||
| ταυτα μεν Ἐρατοσθενης . ζητησωμεν δε , των δυο εὐκρατων ὁποτεραν ἡμεις οἰκουμεν . ὁρωμεν οὐν : ὁταν ὁ ἡλιος |
| ἀστρολαβου ὀργανου . βʹ . περι της προς την διπλην ἀνωμαλιαν της σεληνης ὑποθεσεως . γʹ . περι της πηλικοτητος | ||
| ἀνωμαλως ἐκ της γης ἐθεωντο την ναυμαχιαν ʃ δια την ἀνωμαλιαν της χωρας ἀλλοι ἀλλως ἐθεωρουν την ναυμαχιαν . δι |
| , εἰ δε σοι ποθος ὡραιας ἐστι γυναικος , Λακαιναν ἀγαγεσθαι κοσμιαν ὁμου [ τε ] και καλην . ὁτι | ||
| τειρεσιν αὐγαζηται , κουριδιην μεν ἀεικες ἑον ποτι δωμ ' ἀγαγεσθαι , ὠνητη δ ' ἀν ἐοι πολυ φιλτερη , |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| των μιᾳ δικῃ καταδικασθεντων . Παναθηναιων κατοπιν : ἐπι των βραδυνοντων . Παναθηναια Ἀθηνησιν ἑορτη ἐπι τῳ ὑπο Θησεως γενομενῳ | ||
| κατα δυναμιν , ὡστε και ἐπιβουλευουσιν αὐτοις ἀντεπιβουλευσαι , και βραδυνοντων αὐτων και μελλοντων ἀντιμελλησαι και ἀντιβραδυναι , τι ἐδει |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
| φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| την γλωτταν τραχειαν και παραφρονουσι και του ψυχρου ἀερος μαλλον ἐπιθυμουσι και μαλλον ὠφελουνται ὑπ ' αὐτου ἠ του ψυχρου | ||
| της εὐκοσμιας , ἠδη νυμφιοι και παιδοποιιας ὀρεγονται και παππους ἐπιθυμουσι τους οἰκειους πατερας ἰδειν οὐπω γενομενους πρεσβυτας . οὐ |
| Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
| τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
| ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
| ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
| . οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
| , ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
| αὐθυποστατον ὑπαρχει πραγμα και γενικωτατον γενος : αἱ γαρ ἀλλαι κατηγοριαι συμβεβηκοτα ὑπαρχουσιν αὐτης : εἰ γαρ πασαι αἱ ἀλλαι | ||
| προς τι ὑλην οἰκειαν οὐκ ἐχει , αἱ δε ἐννεα κατηγοριαι οἰκειαν ὑλην ἐχουσιν : εἰκοτως οὐν τελευταιαν ὠφειλον ἐχειν |
| μεταδεδωκασιν : ὡστε εἰκοτως ἀταμιευτοις χρωμενοι ταις εἰς θεον τεινουσαις προσηγοριαις ἀπατωσι μεν τους ὀλιγοφρονας και ἀπειρους της Αἰγυπτιακης ἀθεοτητος | ||
| οἱ τα γεωργικα γραψαντες σοφωτατοι ἀνδρες οὐ ταις εἰθισμεναις ἡμιν προσηγοριαις ὀνομαζουσι τους καρπους , ἀλλα ποτε μεν μνημην ποιουνται |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
| γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
| ἡν σπανιοι τινες των καθ ' ἡμας ἡγεμονων ἰσχυσαν ἐξουσιας ἐπαρθεντες μεγεθει διαφυγειν , ὡστε παραλαβων την πολιν ὁ ὑπατος | ||
| - σβητησιμος [ γη ] : ἐκ ταυτης ὑπο Θηβαιων ἐπαρθεντες των περι Ἰσμηνιαν τον τε σιτον ἀκμαζοντα ἐτεμον και |
| τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
| ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
| γυναικας και τας θυγατερας ἀγειν παρηγγελλον : τους δ ' ἀπειθουντας ταις ἐσχαταις τιμωριαις περιεβαλλον . εἰ δε τις των | ||
| ἐπλει κατα σπουδην ἐπι την Ἰταλιαν , ὡς κολασων τους ἀπειθουντας . προσσχων δε τῃ χωρᾳ καθ ' ὁν τοπον |
| τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
| την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
| Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
| ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
| ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
| οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
| , ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
| τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
| , τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
| και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
| νυκτος οὑτος τους ἀπαντωντας ποιει γυμνους ἁπαντας . εἰτ ' ἐπαν τις ἐκδυθῃ , τηρει ἑωθεν εὐθυς ἐν τοις ἰχθυσιν | ||
| και ἐπιπροσθησομεν τῳ πρωτῳ . ἐν δε τοις ὀλιγαναφοροις ζῳδιοις ἐπαν εὑρωμεν πολυχρονιους γενεσεις , τον πρωτον ἠ τον τριτον |
| τουτο , ἀπολιπειν ἑκαστῳ την αὑτου δυναμιν ἡν ἐχει και ἀπολιποντα ἰδειν την ἀξιαν της δυναμεως και το κρατιστον των | ||
| : ἐπειτα οἱον στυλον δρυινον , τετραγωνον , πλαγιον παραβαλλειν ἀπολιποντα ἀπο του τοιχου ὁσον παρελθειν τινα , ἠν δεῃ |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
| λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| τουτο των λογων ἀναφερων , ἀλλα προς το λυσιτελες των μανθανοντων . εἰσι γαρ τινες ἀμβλεις πανυ τας φυσεις , | ||
| φυσεως , ὁ φυσει προς τι ἐχων . των γαρ μανθανοντων οἱ ἐκ φυσεως ἐμπειροι βελτιους , ἐπειδη και πρεσβυτερα |
| και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | ||
| ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| Γεται ποταμῳ τῳ Ἰστρῳ παροικουντες , οἱ τον του Πυθαγορου θεραποντα , Ζαλμοξις ἠν , φυγαδα γενομενον και την του | ||
| δ ' ὡς Ἰδομενηα ἰδον φλογι εἰκελον ἀλκην αὐτον και θεραποντα συν ἐντεσι δαιδαλεοισι , κεκλομενοι καθ ' ὁμιλον ἐπ |
| ἀληθες ἀπηγγελκοτα , ἀλλα φενακισανθ ' ὑμας , μαρτυσι τοις γεγενημενοις αὐτοις , οὐ λογοις χρωμενος . ἐπεδειξ ' αἰτιον | ||
| φθονον ἀφῃρηται . ἐγω δε ὁμολογω μεν ἐν τοις τοτε γεγενημενοις κινδυνοις εὐτυχης ὑπαρξαι , φημι δε προτερον ἀγαθος γενεσθαι |
| παλιν , ὁτι οὑπερ ἑνεκεν ἑκαστον κατεσκευασται , προς τουτο κατεσκευασται : προς ὁ δε κατεσκευασται , προς τουτο φερεται | ||
| ἡ παρ ' αὐτῳ διηγησις των πραγματων παραδοξος και μυθωδης κατεσκευασται ὑπερ του πληρουν ἀγωνιας και θαυματος τους ἐντυγχανοντας και |
| ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
| οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| προς σφας διεφεροντο : ὁ μεν γαρ Δεγγιζιχ , ἀπρακτων ἐπανελθοντων των πρεσβεων , πολεμον Ῥωμαιοις ἐπαγειν ἐβουλετο , ὁ | ||
| οἱ στρατηγοι παρ ' ἀμφοτεροις διαπρεσβευσαμενοι τετραμηνιαιους ἀνοχας συνεθεντο . ἐπανελθοντων δε των στρατοπεδων ἀπρακτων εἰς την οἰκειαν , δι |
| τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
| δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
| δ ' ἑξειης πισυρες ῥεον ὑδατι λευκῳ , πλησιαι ἀλληλων τετραμμεναι ἀλλυδις ἀλλη . ἀμφι δε λειμωνες μαλακοι ἰου ἠδε | ||
| ἐς τας ἀκοας φερονται . Αἱ δε κατω του σωματος τετραμμεναι , δυο μεν φλεβες παρα τους τενοντας του τραχηλου |
| ἑαυτων πολεως ἐγινοντο οὑτοι οἱ ἀνδρες : οἱ ἀπο Κορινθου ἐπανελθοντες , οἱ προδοται ἀνθυπαγει : ἀντεγκαλει . του Ἀλκινου | ||
| Ἰλιον ἐξοδου δεισαντα , μη ἀποντος αὐτου κατα την στρατειαν ἐπανελθοντες οἰκαδε οἱ περι τον Διομηδηκαι γαρ ἀκουεσθαι μεγαλην περι |
| , ἐκηρυττεν αὐτικα ἐς τους δεσποτας ἐπανιεναι . πολλων δε ἀπειθουντων και πολεων τινων ἀφισταμενων ἐγιγνοντο σφαγαι κατα πληθος ἐλευθερων | ||
| στρατιωτικον ὁρκον , και τιμωριαν οὐδεμιαν ἐωντες λαμβανειν παρα των ἀπειθουντων . πολλα δε της βουλης ἀξιουσης ἐν μεν τῳ |
| συμβεβηκοτα των οὐσιων και κατα τουτον τον τροπον εἰπε μη κατηγορεισθαι τα συμβεβηκοτα των οὐσιων . πως δε κατηγορειται το | ||
| ἐλεγεν , ἀδυνατον δε ἠ τον ἀνθρωπον ὁλου του λογικου κατηγορεισθαι ἠ το ζῳον ἐξω που της ἀνθρωπου φυσεως κειμενου |
| . Τινες δε , ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἑαυτους ἐμβαλλοντων . Βους ἐπι γλωττης : παροιμια ἐπι των μη | ||
| ἐγγιγνομενον τι μητε φυτον , ἀλλα και των εἰϲ αὐτην ἐμβαλλοντων ποταμων μεγιϲτουϲ και πλειϲτουϲ ἐχοντων ἰχθυϲ , και μαλιϲτα |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
| δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
| διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
| οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
| και τιμαις προετρεποντο τας προγεγενημενας ἀνδραγαθιας ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις | ||
| μειρακιον κατ ' ὀλιγον ἐθηραθη και οὑτως ἐγενετο φιλοπονος ὡς ὑπερβαλλεσθαι τους ἀλλους και αὐτον διαδεξασθαι την σχολην , ἀρξαμενον |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| τινα μερισμον , τοσαυτα και το ἑν ἐκεινο προ του μερισμου , κατα το παντη ἀμερες : οὐ γαρ ἑν | ||
| : ὁ μεντοι καθολου λογος οὐ μιαν ἀφ ' ἑκαστου μερισμου ἐχει λεξιν , ἀλλα παντα τα ὀνοματα και παντα |
| της διδασκαλιας των διαιρεσεων ἐναλλαξας την μεν διαφοραν της ἁπλης ἀποφανσεως προς την συνθετον προτερον ἠν ἡμιν παραδους , ἐπι | ||
| τῳ λογῳ της ἀποφανσεως μεμνηται του λογου , και της ἀποφανσεως παλιν μεμνηται ἐν τῳ της καταφασεως και ἀποφασεως λογῳ |
| ὁ της Λεοντος γυναικος Βερινης ἀδελφος , μετα στρατευματων ἀριστινδην συνειλεγμενων . Ἁπερ ἀκριβεστατα Πρισκῳ τῳ ῥητορι πεπονηται : ὁπως | ||
| , μετα του μειρακιου , τοσουτων ἀνθρωπων παρ ' αὐτῳ συνειλεγμενων , εἰ μη εἰς τουτο μανιας ἀφικομην ὡστε ἐπιθυμειν |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| στρατοπεδον ὁ βασιλευς παρεσκευαζετο ἐς μεν το ἀστυ στρατιαν ἱκανην ἀπολιπειν πολιορκουσαν τε και φυλασσουσαν του μη τι των ἐνδον | ||
| τουτο δε και κατα λογον ὡσπερ και τοις ζωοις πρωτον ἀπολιπειν την της γονης . Και γαρ ἐν τουτοις ἡ |
| ἀκρατως χροας : και εἰσιν αὑται αἱ τριχες των ἀνθρωπινων λεπτοτεραι ἀν και ἐν μεγαλῳ τιθενται ταυτας ἐχειν Ἰνδων αἱ | ||
| αἱ ἀποφυσεις των νευρων γεγονασι τῃ μεν παχυτεραι τῃ δε λεπτοτεραι . και πυκνοτερα μεν ᾡδε ἠ ἀραιοτερα τα ἀποφυομενα |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| ἀηρ , καθαρευων ἐκεινης της ἀχλυος ἐν ταις νηνεμιαις : συμμενει γαρ ἐντος του περιβολου : τῳ δ ' εἰσω | ||
| και αὐτη ἀποικος Ῥωμαιων : νυνι δε το μεν ἐμποριον συμμενει , τῃ τιμῃ δε και τῳ ἐποικησαι νεωστι τους |
| Μετα δε τον της ποιοτητος λογον την χρονικην και τοπικην κατηγοριαν ἐκτιθεμεν . ὁποτερον δε ποτερου προταττειν ἠ ὑποταττειν χρη | ||
| , ἠ γραψασθαι : και προθυμοτερον ὡς εἰκος ἐπι την κατηγοριαν ἐληλυθεν , ἱν ' ἀπο του βηματος μεθ ' |
| Σκορπιου συναναφερεσθαι . ὁ δε Ἀρατος φησι τῳ Τοξοτῃ μονον συνανατελλειν αὐτον . τῃ δε ἀληθειᾳ οἱ μεν ἐν ἀκρᾳ | ||
| δε εἰναι νομιζεται ἡ θεος . Ἐδοξε τις τῳ ἡλιῳ συνανατελλειν και τῃ σεληνῃ συντρεχειν . ἀπηγξατο , και οὑτως |
| τῃ γῃ τικτουσι και καταχωννυουσιν ἐν αὐτῃ τα ὠα και ὑποστρεφουσιν : εἰσι δε ἐς τοσουτον λογιστικαι , ὡς ἀφ | ||
| αἱ δε ὡς ὑπο Σειρηνος ἑλκονται , και μεντοι και ὑποστρεφουσιν ἐς ἠθη τα οἰκεια αὐθις . Ἐν τῃ Γυαρῳ |
| και βουκολεια και κτηνοτροφεια ἐπωφελες , κιχρασθαι τε ἀλλοτρια και δανειζεσθαι και τα ἐκτος ὀντα εἰς την οἰκιαν ἀπολαβειν , | ||
| και βουκολια και κτηνοτροφεια ἐπωφελες , κιχρασθαι τε ἀλλοτρια και δανειζεσθαι και τα ἐκτος ὀντα εἰς την οἰκιαν ἀπολαβειν , |
| Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
| Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
| σου γελασας ἐγω , και γαρ τουτο ἐπι ταις σπουδαις ἐποιουμεν , νυν ἐν πενθει καθημαι , και το ἐργον | ||
| οὐκ ἐλασσον δραχμων ὀγδοηκοντα : καιτοι γε και εἰ δεκαπλουν ἐποιουμεν το ἀναλωμα , πολλῳ μαλλον αἱρετωτερ ' ἀν ταυτ |
| μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
| γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
| ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ||
| ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη |
| δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
| αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
| κοσμουμενοι , δια των ὑπερ της προνοιας τῃ πολει πασῃ κατασκευαζομενων κοινωφελων ἐργων . οἰδα δε και τας ἀλλας πολεις | ||
| πολυ το γενναιον ἐν τοις τροποις ἠν , ἰδιας ἑταιριας κατασκευαζομενων και συμφρονουντων ἐπι φυλακῃ τε ἀλληλων και μεταστασει της |
| τῳ μη φοβεισθαι ἀνωνυμον ὀντα , τον δε τῳ θαρρειν ὑπερβαλλοντα θρασυν . πως δε ἀνωνυμον λεγει τον τῃ ἀφοβιᾳ | ||
| ὁπλων μυριαδες των μεν Ἑλληνικων , των δε βαρβαρικων , ὑπερβαλλοντα δε το πληθος ὑποζυγια και προς κατακοπην ἱερεια σιτευτα |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
| και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |