| ἐπη λεγεται ποιησαι , φησιν ἐν τῃ Κορινθιᾳ συγγραφῃεἰ δε Εὐμηλου γε ἡ συγγραφηἘφυραν Ὠκεανου θυγατερα οἰκησαι πρωτον ἐν τῃ | ||
| δ ' Ὑπερεια κρηνη ἐν μεσῃ ἐστι τῃ Φεραιων πολει Εὐμηλου οὐσῃ : ἀτοπον τοινυν [ δουναι Εὐρυπυλῳ ] . |
| κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
| κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
| ἀνδραποδον , στρατιαν ἐπ ' ἐμε μισθοφορεις και Καμαριναιους νεωτερα ἀναγκαζεις φρονειν . ταυτα δε ποιων οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
| . γελωτοποιεις μελλων λεγειν , και φυλακα με του λογου ἀναγκαζεις γιγνεσθαι του σεαυτου , ἐαν τι γελοιον εἰπῃς , |
| οἰκειῳ πολεμῳ νοσουσαν ἀρασθαι . ἐπι τουτους δη στρατιαν ἐξαγειν βουλευσαμενοι και δοξαντες ἁπασι τοις συνεδροις ὀρθως βεβουλευσθαι προειπον ἡκειν | ||
| βραβευειν τα κατα πολεμον προτερηματα . Ἀθηναιοι μεν οὐν κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν |
| γενησομενω : και ὁ μεν Ἐρως ὁλος παρελθων εἰς αὐτην ἀναγκασει την γυναικα ἐραν , ὁ δ ' Ἱμερος αὐτῳ | ||
| ταχος , ὁς ἀνευθυνῳ χρωμενος ἐξουσιᾳ και βουλην και δημον ἀναγκασει τα κρατιστα τῳ κοινῳ φρονειν : ἀλλη γαρ οὐκ |
| ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
| ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
| ” φησι διδους τα πρεπονθ ' ἑαυτῳ και προτρεπων τα δοθεντα μη κιβδηλευειν , ἀλλ ' ἀξιως του δοντος φυλαττειν | ||
| ΔΒ τα η προς το ΒΓ τα η λογον ἐχει δοθεντα : τον γαρ ἰσον . παλιν συναμφοτερον το ΑΓ |
| εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
| δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
| ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
| προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
| ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
| : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
| ἐν Αἰτνῃ χειρουμενον ] κρατουμενον ὑπο Διος θουρον ] τον ὁρμητικον και θρασυν ἀντεστη ] ἠναντιωθη σμερδναισι ] καταπληκτικαις γαμφηλαισι | ||
| ἐστι τα πρωτα μερη του ἠθικου λογου , θεωρητικον , ὁρμητικον , πρακτικον : τουτων δ ' ἑκαστου ὑποδιαιρεσις . |
| φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
| ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| του Λεοντος κατα διαμετρον ἐξ Ὑδροχοου , Ἡλιου και Σεληνης ἀφεστηκοτων της πρωτης του Λεοντος μοιρας δεκα , βαλλετω ὁ | ||
| ᾑρηκεναι . χρονῳ δε ὑστερον ἐπλευσε και ἐς Αἰγυπτον , ἀφεστηκοτων ἀπο βασιλεως των Αἰγυπτιων βοηθησων : και ἐστιν Ἀγησιλαῳ |
| ' , ἐν τε δαμοταις ὀμματι δερκομαι λαμπρον , οὐχ ὑπερβαλων , βιαια παντ ' ἐκ ποδος ἐρυσαις : ὁ | ||
| και τουτο μεν τοις ὑπαρχοις ἐκελευεν ἑτοιμαζειν αὐτοθεν τας πεδας ὑπερβαλων ἠ καθ ' ὁσους ᾠετο τους Ἀθηναιους εἰναι , |
| πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
| μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
| πζʹ , ὡν το ἡμισυ μγʹ ἡμισυ . Διος τα τελεια ἐτη οθʹ και τα ἐλαχιστα ιβʹ γινονται Ϙαʹ , | ||
| ἠ στοιχεια ἀγαθων , | ἀγαθα δ ' οὐκ εἰναι τελεια : καθαπερ γαρ μητε πυρ μητε γην μητε τι |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
| παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
| πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
| ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
| τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
| δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
| παρανοησαντος ] γρ . παρανομησαντος . ἐμου παρανοησαντος ] ἐνταυθα διδασκαλου του Σωκρατους . παρανοησαντος ] μωρου φανεντος . ἀδολεσχιᾳ | ||
| μαθηται αὐτου Εὐδημος και Φανιας και Θεοφραστος κατα ζηλον του διδασκαλου γεγραφασι κατηγοριας και περι ἑρμηνειας και ἀναλυτικα : ἡ |
| κυδωνιων ἀφεψημα ἠ ἑλικος ἀμπελου ἠ σικυου σπερματια ὡς ὀκτω λεια μετα ψυχρου ἠ κλωνιον ἡδυοσμου λεανας δος πιειν : | ||
| και μελαινα και στυπτικη . Ἀμυγδαλης πικρας ἡ ῥιζα ἀφεψηθεισα λεια ἐφηλεις τας ἐν προσωπῳ ἀποκαθαιρει . και αὐτα δε |
| ἰδιαν ὑποθεσιν . τουτο μεν το παραδειγμα του τα αὐτα δοκουντα ἑτερῳ λεγειν ἑτερα ἀγωνιζεσθαι . Ὁ δε Διομηδης τι | ||
| ἀρνησιν τῳ ῥητῳ προσετιθεσαν τον ἐπιτετηδευμενον μεν , μη μεντοι δοκουντα . ἀμεινον δε τῳ Ἁλικαρνασει Διονυσιῳ ἑπομενους ποιητικον μεν |
| και ποταμους ἱστησιν ἀφαρ κελαδεινα ῥεοντας , ἀστρα τε και μηνης ἱερας ἐπεδησε κελευθους . της μεν , ἀπο μεγαροιο | ||
| προοιμια , ἀρχην ἐχοντα ” ἀμφι μοι ἠελιοιο περικλειτοιο τε μηνης / ἑσπετε μοι Μουσαι ” , τινα δε των |
| περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
| τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
| της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
| . . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
| ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
| ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
| προς την δευτεραν θεσιν . ἐκ τουτου τοινυν του νομιμου κεφαλαιου , λελυμενου μαλλον τῳ δικαιῳ , ἀντεπεσεν ἀναγκαιως ἀντιθεσις | ||
| τουτο , ὁτι διαφερει ἡ στασις το ἀντεγκλημα του ἀντεγκληματικου κεφαλαιου , ὁτι ἐν μεν τῃ στασει ἀμφοτερα ἐστιν ὁμολογουμενα |
| ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
| Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
| σποδου και του ψιμυθιου , ἑν του μισυος . Ὑγρον ἀνεμωνης , τα φυλλα κοψαντα , ἐκπιεσαι , και ἐς | ||
| σισυμβριου δε και ἀμαρακου Φρυγιου και λαπαθου και ἑλενιου και ἀνεμωνης και σαμψυχου στεφανους ἀναδεισθαι πασι πονηρον : ὡς γαρ |
| ἀποισομεθα παρα των ἐντυγχανοντων δια το ἀσφαλες και ἀφθονον και διδασκαλικον των αἱρεσεων . ἑτεροι γαρ πολυλογιαις και ποικιλαις μεθοδοις | ||
| της ἐπιγραφης , την εἰς τα κεφαλαια διαιρεσιν , τον διδασκαλικον τροπον και την ὑπο τι μερος ἀναφοραν . Ἐστι |
| . ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
| ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
| τεκνα , τα γεννηματα , τα ἰδια τεκνα , τα τικτομενα σωματα . Οὐπω : οὐδολως . θεωτερον : θαυμαστοτερον | ||
| ἐαν ἡ Σεληνη ἀστερι κακοποιῳ στηριζοντι συναψῃ , ὀλιγοχρονια τα τικτομενα ποιει . Ἰστεον δε ὁτι χρη σκεπτομενους τον περι |
| ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
| την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
| δε γλυφην ἐν τηι σφραγιδι Καρυατιδας ὀρχουμενας . τα δε πεμπομενα σιτια τωι Κλεαρχωι τους συνδεδεμενους στρατιωτας ἀφαιρεισθαι , και | ||
| προς δε τας δαπανας μετριως , ἀν μη παντα τα πεμπομενα καταναλισκηται : προς δε τας θεωριας λαμπρως , ἐαν |
| ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
| . Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
| χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
| μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
| σοι δοκῃ καλλιον εἰναι , και ἀντιστροφον αὐτῃ την διαλεκτικην ὀνομαζεις , και ἀμφοτεραν σεαυτῃ προσηκειν και ὀργανα εἰναι , | ||
| το ἐν τῳ εἰρηνην ἀγειν , τουτο το βελτιον τι ὀνομαζεις ; ὡσπερ ἐκει ἐφ ' ἑκαστῳ ἐλεγες το ἀμεινον |
| δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
| ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
| τῃ ἀνδρειᾳ , δεδορκοτων και βλεποντων αὐτων Ἀρην , ἠτοι φονικον και πολεμικον ὁρωντων , ὡς λεοντων . . λειβοντες | ||
| ἀποπτωσις του ἐρωτικου : θεωρητικωτερον δε εἰποι τις ἀν τον φονικον τουτον λεγειν τον φιλοσοφον , τῳ ἀπορρηξαι της ὑλης |
| ἐπι τα τελεια προϊων καταλληλον τεχνῃ την διδασκαλιαν ποιησῃ : τελειοτερα δε τα νυν των προειρημενων , ἁτε τινας ἀφορμας | ||
| τελειοτερα γαρ ἡ μετα της αἰτιας γνωσις , τα δε τελειοτερα φυσει προτερα και το αἰτιον του ἐξ αὐτου προτερον |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| : Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
| βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
| . , . διοπερ ὁ Ἀ . ἐν τωι Περι μαθηματικων λεγει δει . . . ἀδυνατον . δει γαρ | ||
| λιαν εὐχερης ὠν περι μεν του ἀριθμου παντος και των μαθηματικων το μηθεν συμβαλλεσθαι ἀλληλοις τα προτερα τοις ὑστερον : |
| των ἑνικων , ἀλλ ' οὐκ ἀντικειται ἡμιν , ἐπειδη πεπονθεν ἡ γενικη των ἑνικων : εἰ ἀρα οὐν το | ||
| Ἀριστοτελης ἀντι του εἰπειν * * * ἀνθ ' ὡν πεπονθεν ἀπονεμει την εὐνοιαν ὁ μεν δη ἀντιδιδους και ἀντευποιων |
| ἡ ὑλη . εἰ δε γενωνται μεν , μη προς ἀναλογιαν δε , τοτε ὀλιγη μεν ῥᾳστωνη , παντως δε | ||
| κατα μεν ἐτυμολογιαν εὐλαβη λιθον τον εὐληπτον . κατα δε ἀναλογιαν , ὡς παρα Σοφοκλει γερονταγωγω κἀναπαιδευω παλιν : ἀναλογως |
| ἀμεσων συνισταμενη , λεγομεν δε ἀποδειξιν κἀκεινην την ἐκ τοιουτων συνισταμενην ἁ ἐκ πρωτων και ἀναποδεικτων ἀποδεικνυται , ἐπι του | ||
| ἐαν μιαν τινα των πλευρων προσεκβαλλῃς , την ἐκτος αὐτου συνισταμενην γωνιαν εὑρησεις μειζονα των ἐντος και ἀπεναντιον ἑκατερας . |
| το γαρ προστιθεμενον των ἀγαθων μετα της εὐδαιμονιας ἀγαθον τι ἀποτελεσει της εὐδαιμονιας αἱρετωτερον : τοιουτον δε και το ζητουμενον | ||
| κομην προς βορραν ἀποτεινῃ , λυπας και δενδρικων καρπων ἀφοριας ἀποτελεσει . ἐν δε Αἰγοκερωτι ἀμαυρωθεις τῳ ἡγεμονι Αἰγυπτου και |
| παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
| ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
| . Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
| εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| , το ἡδεως ἐνεργειν ἐστιν . εἰ δε τουτο ἐνεργει συνεχως , και ἡσθησεται : ἐνδελεχως δε ἐνεργειν μονωτῃ ὀντι | ||
| ἐν γυμνασιοις διατριβων , και μετα Ἰφικρατους συνεστρατευμενος , και συνεχως ἐτος ἠδη τουτι τριτον στρατηγων , ἡκει δεησομενος ὑμων |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
| των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
| και ὁ κατ ' ἐπεμβασιν Ἀρης και ἡ Σεληνη Αἰγοκερῳ ἀποστροφος : μετεωρος ἡ ἡμερα . ἠν δε και εἰς | ||
| ἀναδεχονται , ἐπαν ὁ γαμοστολος ἐκκεντρος τυχῃ ἠ του δαιμονος ἀποστροφος : ποταπαις δε , ἡ των ζῳδιων και ἀστερων |
| δακρυουσης γυναικος : οἱον οὐ πατηρ σοι τεθνηκεν : οὐ θυγατριον προωρον ἀποβεβληκας : οὐ παιδων τεθεασαι συμφορας : τινα | ||
| θηρευσαι μνηστηρα τῃ τεθνεωσῃ , παραστησαι δε μαλλον , ὁτι θυγατριον εὐπρεπες και τεθραμμενον κοσμιως ἐν ἐλαττονι μοιρᾳ της πατριδος |
| τα κατασκευαστικα του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ | ||
| . Ὁτι πλεονεξιᾳ τις προσεχων και τους ἀσθενεις ἀδικων , ἰσχυροτεροις ἐμπεσων ποτε , και μη ἐλπιζων , ἐκτισει ἁ |
| του Λυκου ἀντεμμασασθαι ἀντραιος Βοσκομεθ ' ὑλης ἀπο παντοδαπης , ἐλατης πρινου κομαρου τε πτορθους ἁπαλους ἀποτρωγουσαι , και προς | ||
| ὀζων ἐκφυσεις και παραβλαστησεις . Ταυτα μεν οὐν ἰδια της ἐλατης , τα δε κοινα και πευκης και ἐλατης και |
| Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
| γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
| ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
| παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
| ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
| Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
| των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
| δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
| Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
| τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
| ; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
| ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |
| , . . . , . ἀδρυφακτον : ἀπονον και ἀταλαιπωρον . , . . , . ἀδυναμια : ἐρεις | ||
| ἐπιγραφη του λογου τἀληθες : οἱ μεν γαρ εἰκαιαν και ἀταλαιπωρον ποιουμενοι την ἱστοριαν οἰονται της ἀρχαιας ληξεως εἰναι την |
| ' ἐκ χρυσεοπηνητων φαρεων μαστον ὑπερτελλοντ ' ἐσιδων σφαγιον ἐθετο ματερα , πατρωιων παθεων ἀμοιβαν . γυναικες , ἠ που | ||
| ἀγκαλεσωμαι , τρισσα φερουσα † ταδε σωματα † συγγονα , ματερα και τεκνα , χαρματ ' Ἐρινυος ; ἁ δομον |
| αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
| τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
| και ὑποζυγιων , ἐτι δε και βιβλιων και διαλεξεων και κοινωνιων ἐν οἱς εὐ και κακως πεισεται . Εἰτα ἐπιμεριζει | ||
| ἀλλα διαφορα τις . Εἰρηκως ὁ Πορφυριος περι των καθολικων κοινωνιων και διαφορων χωρει και ἐπι τας μερικας . και |
| ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
| ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
| θαλαττιῳ χλαμυδος βαφῃ λιθοκολλητον ταινιαν φερουσαν τι και αὐτην καρπου θαλαττιου . ὁ δε ἐβλεπε προς οὐρανον , και ἠν | ||
| ἰδιοτητα τῃ χροᾳ και τῃ ϲυϲταϲει τῃ του πολυποδοϲ του θαλαττιου ϲαρκι , ἐκ παχεων και γλιϲχρων χυμων ἐχει την |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| κυκλουντων τους Ἀθηναιους και τῳ πληθει πανταχοθεν περιχεομενων , ἐπεφανη Θηραμενης τους τε ἰδιους και τους μετα Χαιρεου ἀγων πεζους | ||
| ἐκ των πολιτων συνεστησαντο . τουτων δε παντων ἠν εἰσηγητης Θηραμενης , ἀνηρ και τῳ βιῳ κοσμιος και φρονησει δοκων |
| ὡς το [ Α ] ἀργυροπεζα Θετις : εἰδος ὑποδηματος κοιλου βαθεος γυναικειου : † τιθειτε : ποιητικως , ἀντι | ||
| . † πλασιων δ ' ἐπι του κατα τι μεν κοιλου , κατα τι δε καμπυλου , ὡς Κινησιας ταττει |
| φλεγμοναι γενωνται οἱον ἐν πρωτῃ ἠ δευτερᾳ , εἰποτε δε σαρκιον ἠ δερμα ἐμελανθη , μηδεν , φησιν , ἀπροβολον | ||
| : το δ ' ἐντευθεν κατα τα ἐνδον μερη ἐκκρεμαμενον σαρκιον κιονις , οἱ δε γαργαρεωνα , οἱ δε σταφυλην |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| νωτα τε δειξωσι και εὐκατεργαστοι γενωνται , καθαπερ εἰκος ἐν ἀναχωρησει ταχειᾳ , και εἰς μιαν ὁδον ἁπαντες βιαζομενοι , | ||
| ἐξω τοξευματος τα πλοια , ἐπει ἐν γε τῃ ἀλλῃ ἀναχωρησει οὐκ ἀτοπως οἱ Θρᾳκες προς το των Θηβαιων ἱππικον |
| . ὁταν μεν οὐν ὁμοειδης τοις θεωρουμενοις και αὐτη , ἀναγκαιως και αὑτης γινεται θεωρητικη : ὁταν δ ' ἀνομογενης | ||
| χορον ] των Νεφελων . , ἐμε . παντως ] ἀναγκαιως , ὁμολογουμενως , ἀληθως . δρασεις ] δρασον . |
| μετα του μηνισκου . τα μεν οὐν περι του Χιου Ἱπποκρατους μαλλον ἐπιτρεπτεον Εὐδημῳ γινωσκειν ἐγγυτερῳ τοις χρονοις ὀντι και | ||
| το τελος . ἑλκος γαρ γινεται : κατα δε τον Ἱπποκρατους νομον , ἑλκεα ξυμπαντα οὐ χρη ἐπιτεγγειν πλην οἰνου |
| διοικησειν ἐμελλεν . οὑτωσι μεν των πριν ἠ λυσιτελειν βασιλευσαντων κρατεις , ὁτ ' ἀμεινον , ἐπι τουτο ἡκων : | ||
| προς τι δη βλεπων ἐπεσταλκας ; εἰτε γαρ ὁτι λεγων κρατεις , ἐγω σοι τουτου μισθον ὀφειλω , εἰθ ' |
| σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
| ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
| σφοδρα πικρη τα πολλα : φλεβοτομιη ἐλυσεν , ὑδροποσιη , μελικρητον , ἐλλεβορων ποσιες : οὑτος ὀλιγον ἐπιζησας χρονον ἐτελευτησεν | ||
| ἀνῃ ὁ πονος , λουειν αὐτον πολλῳ και θερμῳ , μελικρητον τε διδοναι πινειν και οἰνον λευκον γλυκυν αὐστηρον , |
| ! ! ! ] εν 〛 Ἀϊδην δε φιλον πατρωα τετυχθαι ? ? : του δ ' ἑνεκεν ] ? | ||
| ὀπατρος [ της ἐμεναι ] , Ἀιδην δε φιλον πατρωα τετυχθαι ? ? : [ του δ ' ἑνεκεν ] |
| δ ' ὁ Ἐμπεδοκλης και το των χιλιων ἀθροισμα κατελυσε συνεστως ἐπι ἐτη τρια , ὡστε οὐ μονον ἠν των | ||
| ἀδηλος δε και ἡ ἐπιφορα , το δε ἐξ ἀδηλων συνεστως παλιν ἀδηλον , ἡ ἀποδειξις ἐστιν ἀδηλος και ἐπιζητει |
| τινων . Ἰον φυλλα ἐχει μικροτερα κισσου και λεπτοτερα , μελαντερα δε και οὐκ ἀφομοια , καυλιον μεσον ἀπο της | ||
| τοις θυμοις , το δ ' εἰδος ἐμφερης ἀκροχορδονι , μελαντερα μεν και τραχυτερα , ἁδροτερα δε και στρογγυλωτερα , |
| κατα την ἰδιαν οἰκιαν : οὑς ὑστερον ἐνιοτε παιδων παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους | ||
| μεν δανειζωνται και οἰωνται δια την δοξαν πιστευεσθαι δειν , εὐπορησαντες δε μη ἀποδιδωσιν , ἀλλ ' ἀποστερωσιν . Ὁσων |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| βοηθηματων , τηνικαυτα και τοις ἐπι πλεον λεπτυνειν δυναμενοις και ἀνασκευαζειν την ὁλην διαθεσιν κεχρησθαι και μαλιστα τῳ ἐχοντι τον | ||
| ἡ φιλοσοφια : δει γαρ μη μονον τα των ἐναντιων ἀνασκευαζειν ἀλλα και τα οἰκεια κατασκευαζειν . δεικνυμεν δε ὁτι |
| ἐργατις ὑστερον εἰσηλθε ποιητικη . ὡστ ' εἰ την φυσιν τιμωμεν , την αὐτων των θεων διαταξιν και βουλησιν τιμωντες | ||
| πρωκτον ἐκμασσειν . ἀσεβειας ἑαλω , ἐπειδη ᾡ τους θεους τιμωμεν ἐξυβρισεν . ἡ δε ὀδμη το μη λαθειν αὐτον |
| τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
| ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
| μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
| μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
| τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
| λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
| . Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
| ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
| της οἰκουμενης ἐχειν σε περιορισμον ἐπιτετμημενον , ποταμων τε μεγαλων ἰδιοτητας και ῥυσεις , την των δυ ' ἠπειρων τε | ||
| φωνητηριων ὀργανων τουτο συμβαινον , ἀλλα κατα τας των διαλεκτων ἰδιοτητας . ἀλλη δε τις ἐν τῃ ἡμετερᾳ διαλεκτῳ ἀνεφανη |
| του Ὀδυσσεως ἑταιρους την Κιρκην , ὑφ ' ὡν ἀντεχει τρεφομενα και τα μεγιστα θηρια . Τοδε μην αὐτος ἰδων | ||
| τρεφομενοις , αὐτο καθ ' αὑτο τρεφειν οὐ δυναμενον τα τρεφομενα . εἰ γαρ ἐτρεφε , φησιν , οὐκ ἀν |
| σκεπτεον : νυν δε ὡς λεγοιτο ἀν κατα την εἰκονα ἐξεταστεον . Εἰ γαρ ἡ του παντος παρεχει αὑτην πασι | ||
| γαρ παντως το ἐργον ἀπαιτητεον , ἀλλα την γνωμην μονον ἐξεταστεον , και εἰ τοσαυτα ἐκτισουσιν ὁσα δυνανται : δυνανται |
| των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
| παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
| ἐνδιαθετου . οὑτος τοινυν κατα τους μαλιστα ἡμιν ἀντιδοξουντας νυν δογματικους , τους ἀπο της Στοας , ἐν τουτοις ἐοικε | ||
| εἰ καθ ' ὑποστασιν οὑτως ἐχει . Εὐηθεις δε τους δογματικους ἀπεφαινον . το γαρ ἐξ ὑποθεσεως περαινομενον οὐ σκεψεως |
| ] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
| πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |