| , ἠρωτων ἀν τον κυριον , ἱνα μοι δηλωθῃ . Εἰπον σοι , φησι , και ἀρτι , ὁτι πανουργος | ||
| ἑτερον φαινοιο ἀν εὐχομενος ἠ διδαχθηναι ἁ οὐκ ἐπιστασαι . Εἰπον οὐν ἐγω προς τον Προδικον ὁτι μοι δοκει οὐχι |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| οὐκ ἀν ἐκ των τυχοντων γε ἀνδρα τοιουτον γενομενον . Εἰποντος δε του Ῥωμου τοσουτον εἰδεναι μονον κατα πιστιν του | ||
| των ῥινων γιγνομενην ἐν τοις σιτιοις τε και ὀψοις . Εἰποντος οὐν ταυτα αὐτου οἱ παροντες ἀνεθορυβησαν ὡς εὐ λεγοι |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| . Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
| την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
| σπογγον ἐπιδειν πυκνον και μαλθακον , τετμημενον , ξηροτερον ἠ ὑγροτερον , και ἐπι τῳ σπογγῳ ἀνωθεν φυλλα συχνα τιθεσθαι | ||
| αὐτος ἑωυτου ἀκριβεστερος ἐστιν : ὑδατος γαρ οὐκ ὀδμαται : ὑγροτερον γαρ ἐστι του ἐγκεφαλου , ἐαν μη σαπῃ : |
| των ἐγγεγραμμενων , και των τας ψευδεις συγγραφας ἐπιφεροντων , ἀμφοτερας ἐκελευσεν ἀποκοπτεσθαι τας χειρας , ὁπως οἱς ἑκαστος μερεσι | ||
| : συχνοι γουν των διαπλευσαντων τον πορθμον ἁμα φασιν ἰδειν ἀμφοτερας ἑκατερωθεν τας ἀκρας . ἐν δε τῃ ὀρεινῃ των |
| πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
| , ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
| της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
| . . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
| βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| τελει , και βασιλεων και δυναστων τους παροντας αὑτῳ συνεδρους ποιησαμενου , καταστας ὁ Νικολαος ὑπερ των Ἰουδαιων ἐλεξεν . | ||
| , τα ὠα τουτου κατακυλισας διεφθειρε . του δε δεινον ποιησαμενου , εἰ τις τουτο τολμησειε , κἀπι μετεωροτερου τοπου |
| ὁσης Ἀθηναιοι ἀρχουσιν ἐν δημοσιῳ : και τους ἐν Σκιωνῃ πολιορκουμενους Πελοποννησιων ἀφειναι και τους ἀλλους ὁσοι Λακεδαιμονιων ξυμμαχοι ἐν | ||
| ἐργων ἠδη συντελειαν λαμβανοντων , της δε τροφης ὑπολιπουσης τους πολιορκουμενους οἱ περι Λυσιμαχον , τηρησαντες νυκτα χειμεριον , ἀναζευξαντες |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
| ἀν καταλληλοτερον ἡ λεξις ἐχουσα , εἰ οὑτως λεγοι το προστιθεμενου του εἰναι ἠ μη εἰναι ἠ διαιρουμενου . ἠ | ||
| του εἰναι ἠ μη εἰναι . τουτο δε το ἠ προστιθεμενου ἠ διαιρουμενου του εἰναι ἠ μη εἰναι ὁ μεν |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| και των ὑπατων ἐπιτηδες ἐν τῃ πολεμιᾳ γῃ τας δυναμεις κατασχοντων , ἑως ὁ της ἀρχης αὐτοις παρελθῃ χρονος . | ||
| οἰκαδε παλιν Ἐλευσινα κατεσχε . των δε μετα Κλεομενους Ἐλευσινα κατασχοντων Ἀθηναιοι τας οἰκιας κατεσκαψαν και τας οὐσιας ἐδημευσαν , |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| ἀνεσθι , πλην του ἀμοχθει και παμπληθει . Τα εἰς λει δια διφθογγου γραφονται , οἱον ἀδμωλει , παρομιλει , | ||
| του συμπερασματος , ἐν ἀλλοις δε τουτο μεν γεγραπται , λει . . . Το προκειμενον ἐστι δειξαι τας τεμνουσας |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | ||
| κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι |
| δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
| . Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
| ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
| των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
| αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
| ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
| ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
| και ἀλλοιωσεως : ὡςπερ που και οἰκοδομος ὑλην παραλαβων τρια πραγματευεται ταυτα : ποιῳ δει λιθῳ τε και ξυλῳ και | ||
| φυσικαις ἀποδειξεσι : το γαρ ἀνθρωπειον σωμα , περι ὁ πραγματευεται , ὑπο το φυσικον σωμα ἐστιν . ὁτι δε |
| ὑπο Ῥωμαιων κατοικισθεισας , τας καλουμενας Καρπιας , ὡς μη διαβαινοντες οἱ βαρβαροι κακουργοιεν . οὐσων δε τουτων των αἰτιων | ||
| προ του Αἰγινηται Ἐπιδαυριων ἠκουον τα τε ἀλλα και δικας διαβαινοντες ἐς Ἐπιδαυρον ἐδιδοσαν τε και ἐλαμβανον παρ ' ἀλληλων |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
| μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
| ὑπο βαρους λαβρα καταρρηγνυται . αἱ μεν οὐν ὑγραι ἀναθυμιασεις ὑετους γεννωσιν , αἱ δε ξηραι ἀνεμους . ὁταν δε | ||
| γης ἐμπιπτουσαν : την ψυχην και ἐπιδιαμενειν και μετεμβαινειν : ὑετους κατα ἀερος τροπην ἀποτελεισθαι : τα τε ἀλλα φυσιολογειν |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
| δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| και ἐμε τιμωντα . του τοινυν Ἡρακλειου την ἐπιστολην ἀναγνοντος ἐχαιρον μεν αὐτος , συνεχαιρον δε ἡμιν οἱ φιλοι τοιουτον | ||
| ἀρτι δε αὐτα μεν ἐδοκει μοι ταπεινα και καταγελαστα : ἐχαιρον δ ' αὐ ὡσπερ ἐκ ζοφερου τινος ἀερος του |
| τα πατρῳα ἀποβαλλοντας , ξενιτευοντας ἐπι πολλους και ἀκαταστατουντας , λυπουμενους ἐπι τεκνοις και γυναιξι . ἐπι του γʹ δεκανου | ||
| . ” ὁ λογος προς τους ἐπι τοις ἰδιοις ἀγαθοις λυπουμενους . καμηλος ἀναγκαζομενη ὑπο του ἰδιου δεσποτου ὀρχεισθαι εἰπεν |
| τε ὁμονοιας αὐτων ἐπεμεληθη της προς Ἀθηναιους και του μη ἀχθομενους δοκειν φερειν ταυτα , δεδοχθω στεφανουν αὐτον ἐπι δικαιοσυνῃ | ||
| γνωμης ἐλαμβανον : ἐπειθ ' οὑς αἰσθοιντο τοις καθεστηκοσι πραγμασιν ἀχθομενους κατεμηνυον προς τον τυραννον : αἱ δε τιμωριαι κατα |
| παρα των θεων [ και ] ἀλλως μετεχεται παρα των μετεχοντων . Οὑτως και της Ἡλιακης θερμης μιας οὐσης , | ||
| και ἡττον οἰκεια , ὁταν ἑνι τινι ὀντα λαμβανηται των μετεχοντων αὐτων : τα δε ἰδια μονων ἐστιν των ὡν |
| τους φιλους ὑπερτερους [ κακου ] γαρ ἀνδρος ἐστι τους καινους φιλους τιμαν , ἀτιμαζειν δε τους παλαιτερους × – | ||
| τα φιλια . προς ταυτα ὁρωντες ἐκκλησιαζετε και νομους εἰσφερετε καινους . Ταυτα και πολλα τουτοις ὁμοια εἰπων παρεστησατο τους |
| οὑτος ἐμοι λογον ὑποσχετω ὁμοιως . ἐαν οὐν μη δοκῃ προθυμος εἰναι προς αὐτο το ἐρωτωμενον ἀποκρινεσθαι , και ἐγω | ||
| και συντασσουσιν οὑτως , ἀνηρ ἐπ ' αὐτῳ αἰθων και προθυμος και διαπυρος τετακται ἐν βιᾳ , ἠτοι ἐν δυναμει |
| εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
| πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| ἀντι ὀροφου και στρωματων τουτοις χρησθαι , εὐωδιαζομενην ἁμα και ὑγιεινοτερον τον ἀερα ἐχουσαν παρα τουτο : γενεσθαι δ ' | ||
| , ὡς εἰρηται , ἐπει ὁσαι κυουσαι καθαιρονται μικρα , ὑγιεινοτερον διαφερουσιν . αἱ δε πλειω καθαιρομεναι , αἱ μεν |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | ||
| μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα |
| λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
| ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
| ἐγω δε παρειχομην , ἠ τους παραγενομενους μη παρειχομην , ἑτερους δε τινας , εἰκοτως ἀν οἱ τουτων λογοι πιστοτεροι | ||
| ἀργον και ἀκαρπον , μηδεν αὐτης ὀνινασθαι μελλοντα μηδε ὠφελησειν ἑτερους ; πλην εἰ μη και ἀκοη καλον , ἱνα |
| μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
| σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
| πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
| κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | ||
| εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης |
| τους ἐκ νοσων δυσχερως εἰς την κατα φυσιν ἑξιν ἑαυτους ἀφικνουμενους , οὐδεν οὑτως ἐπι την προσηκουσαν εὐστροφιαν ἀγει , | ||
| ποταμου κατῳκημενων . τον δε Σιθωνα πρωτον μεν κελευειν τους ἀφικνουμενους μνηστηρας προς μαχην ἰεναι την κορην ἐχοντα , εἰ |
| νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
| , ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| ἐνδοξον πασι και ὠφελιμον , το ἀπο του Καλλιανακτος του προγονου του Διαγορου . και συν ταις χαρισιν , ἀντι | ||
| και μειζονος , ὡς ἐρρηθη , ἡσσονι και ὡς ἐγγονῳ προγονου , ἁπλως τε εἰπειν , ὡς δημιουργιᾳ δημιουργου , |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| , “ [ ὁ ] κοσμος ” . και κατα τοὐλαχιστον δ ' ὡς εἰπειν λαμβανουσιν ὁμοιως ἐν ἀψυχοις και | ||
| το πολυ ἀοριστον . Δια τινων ; ὁτι δια δυο τοὐλαχιστον προτασεων . πως ; ὁτι του μεσου ἠ κατηγορουμενου |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
| αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
| των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
| , οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
| των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
| ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
| ἀλλα μη εἰκονα ἐκεινου . Ἠ τις ἀν ἐγενετο ἀλλη καλλιων εἰκων ἐκεινου ; Τι γαρ ἀλλο πυρ βελτιων του | ||
| διδους . αἰσθομενη τοινυν ἐμου περιεργοτερον εἰς αὐτην ἀφορωντος ἐρυθριασασα καλλιων ἐφαινετο του προσωπου συγκεκραμενου χρωμασιν αἰδους τε και φυσεως |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| παρακειμεν ' ἀγορασων . „ λογιζομενος ταυτ ' ἀπεθανεν μηδεν τελων . } Λυπης ἰατρος ἐστιν ἀνθρωποις λογος : ψυχης | ||
| ὁ του Λυξου παις προχρονωτερος τουτου . οὑ συγγραφοντος παις τελων Θουκυδιδης ἀκηκοως ἐκλαυσε των συγγραμματων . ὁ δ ' |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
| ὁτι πολυφυλλον και χαμαισχιδες και εὐαυξες : συμπληροι γαρ τον τοπον κἀν ἀραιος ᾐ : προς δε τα ψυχη και | ||
| της Λιβυης μη δεχομενος ταυτην το πρωτον , ὑστερον πλανηθεις τοπον ὁσον περιεχει δερας βοος ταυτῃ δεδωκε . και οὑτως |
| . Κορυζας και πταρμους τοισι περι πλευμονα και προγενεσθαι και ἐπιγενεσθαι , πονηρον : τοισι δε λοιποισι πταρμος οὐκ ἀλυσιτελης | ||
| ὑπελαμβανον καταστελειν τας φλεγμονας , ἑβδομαιας δ ' οὐσης ῥηξιν ἐπιγενεσθαι της ἐπιφανειας , και προπεσειν ἐκ των της Ἡραϊδος |
| του ἀναγομενου βουλεται εἰπειν , του ἀπο του αἰσθητου καλλους ἀναγομενου ἐπ ' ἐκεινο το καλλος : οὐ καλλος δε | ||
| περι των ἐν Μακεδονιᾳ ῥηθεντων : περι του πεπλου του ἀναγομενου τῃ Ἀθηνᾳ τοις μεγαλοις Παναθηναιοις οὐ μονον παρα τοις |
| βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
| ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
| ἐκ των συκων των ἐπι τοις δενδροις βρεχομενων και σηπομενων ἐμβαλλουσιν εἰς ὑδωρ , και ἐασαντες συσσαπηναι ὀξος ἐποιησαν . | ||
| δε και ἀμυγδαλων πικρων , και φυλλου και ἑψητου ὀλιγον ἐμβαλλουσιν : ἀλλοι και ἀλοης ἡπατιτιδος και κυπειρου . Ἠ |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| ἡγειτο ἀνθρωπον εἰναι και εὐχαριστοτατον , ὁτι ἑωρα τους τε ἐπαινουμενους ὑπο τινος ἀντεπαινουντας τουτους προθυμως τοις τε χαριζομενοις πειρωμενους | ||
| , οὑς εἰδετε μεν στρατηγουντας ὑμων πολλακις και ὑπατευοντας και ἐπαινουμενους , ὁρατε δε προς ἡμας ὡς εὐαγεις και δημοκρατικους |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| , και ταυτης μερος τι εἰς τας μηνιγγας ἀναθυμιασθαι . ἐνισταμενον δε περι ταυτας , ἀπεργαζεται τας ἐκνοιας : ὀχλουνται | ||
| σπληνα και ὀρθοπνοιαν ἀνιγρην , και φθισιν ἰωμαι , σπασμον ἐνισταμενον , και σφαλερην πλευριτιν : ἀποπτυων δε τις αἱμα |
| ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
| τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
| θαυμαστον , εἰ παλαι πολυ και καθαρον ἠν ὡστε και ποτιμον εἰναι , μετεβαλε δε ὑστερον ; ἐν μεν οὐν | ||
| ἐπι του φρεατος ” , ἐκδεχομενος τι ὁ θεος ἀνομβρησει ποτιμον τῃ διψωσῃ και ποθουσῃ ψυχῃ το ἀγαθον . ἀναχωρει |
| εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
| ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |