Φιλαγρος Μελιτευς μαρτυρει παρειναι ἐν Κορινθῳ , ὁτε Φρυνιων ὁ Δημοχαρους ἀδελφος κατετιθει εἰκοσι μνας Νεαιρας της νυν ἀγωνιζομενης Τιμανοριδᾳ | ||
οὐ γαρ ἀν Ἀρχεδικος ὁ κωμωιδιογραφος ἐλεγε ταυτα μονος περι Δημοχαρους , ὡς Τιμαιος φησιν , ἀλλα πολλοι μεν ἀν |
βοηθειν και ἀπωθειν ἐκεισε τον πολεμον , τους μεν οὐν εὐπορους , ἱνα ὑπερ των πολλων ἁ καλως ποιουντες ἐχουσι | ||
ἀναστησαι της Ῥωμης , στασιν εἰσαγοντες τοις πενησι προς τους εὐπορους . ἠδη δ ' ὑπεκινει το πολυ του δημοτικου |
κιχλαν ἠ κοσσυφον ἠ σκορπιον ἠ σκαρον . τους δε λιπαρους παραιτεισθωσαν και κητωδεις , οἱον σκομβρον και πηλαμυδας : | ||
ὑστεραιᾳ ἠν ὁραν , ὡν μεν ἐτεθνασαν οἱ προσηκοντες , λιπαρους και φαιδρους ἐν τῳ φανερῳ ἀναστρεφομενους , ὡν δε |
τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | ||
Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους |
εὑρηϲειϲ ἐναντια . τρεφειν οὐν κατα βραχυ ϲυνεχωϲ . και τουτουϲ δε ἀνιατωϲ ἐχειν νομιϲτεον , ὁταν ἡπαρ αὐτων ἠ | ||
μερεϲιν του ὀϲχεου τα ϲημεια ταυτα φανειη , δικηλουϲ εἰναι τουτουϲ ἰϲτεον . χειρουργουμεν δε τουτον τον τροπον : ψιλωϲαντεϲ |
σκυφος ἐχαιρον δεχομενος . ἀλλ ' οὐδε κεραμευουσι νυν τους κανθαρους , ὠ ταλαν , ἐκεινους τους ἁδρους , ταπεινα | ||
ἀετου ἀφανιζουσιν οἱ κανθαροι κυλιοντες , ἐπει οἱ ἀετοι τους κανθαρους ἀναλεγουσιν . αἱματι κλαιειν : ἐπι των παντα πραττοντων |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
ἐχει του δοκιμασοντος . και δια τουτο το συμφωνον αὐτῳ κριτηριον μη ἑτερον ὀν παρ ' ἐκεινο δεησεται κρισεως , | ||
την ἀποδειξιν , και ἡ ἀποδειξις , ὁτι ἀποδεικνυσι το κριτηριον : ἀπιστον δε το μεν κριτηριον , ὁτι ἀποδεικνυται |
ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
τοιουτοι φιλουσι πανυ τας ἑαυτων γυναικας . ἡ Ἀφροδιτη ἐν οἰκοις ἠ ὁριοις Ἀρεως δολους , κρισεις και πολλα κακα | ||
ς ' ἐπαρας ψευσομαι : δωσω δε σοι , καλλιστον οἰκοις κτημ ' , Ἀχιλλεως ὀχον . αἰνω : λαβων |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
ἀσθενεστερον και χειρονα ἐγχεωμεν εἰς αὐτους , εἰς δε τους μικρους τον κρειττω . Τους καινους πιθους ἀπο της καμινου | ||
Ἐκδικιον και ἁμα προὐκαλουμην εἰπειν ἁ φρονοι . ὁ δε μικρους ἠλεγξε τους παρ ' ἐμου λογους τοις παρ ' |
πολιτευσομεθα . ὁ μεν οὐν φευγων δια των τοπων τουτων κατασκευασει το παραγραφικον , ὁ δε διωκων ἀνατρεψει αὐτο λογισμοις | ||
οὐδε γενικη ἐστιν , εἰ δε οὐκ ἐχει , οὐδε κατασκευασει τι , πολυ δε μαλλον οὐδε την ἑαυτης ὑπαρξιν |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
ἡ συζυγια : ἀντιστραφεισης γαρ της ἐλαττονος ἐπι μερους [ καταφατικης συλλογιστικη ἡ συζυγια ] οὐσης [ δε ] ἐνδεχομενης | ||
ἡ ἐκ της μειζονος καθολου ἀποφατικης ὑπαρχουσης της δε ἐλαττονος καταφατικης μερικης ἀναγκαιας και ἡ ἐκ της μειζονος μερικης ἀποφατικης |
ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
, ἡ δε γʹ κουρεωτις : ἐν ταυτῃ γαρ τους κουρους ἐνεγραφον εἰς τους φρατερας , τριετεις ἠ τετραετεις ὀντας | ||
ἠγαγε δε Κλεων . ΓΘ κορακινους : ἐπαιξεν ἀντι του κουρους . ΓΘ παρεκινδυνευσε : περυσι γαρ ὑπεσχετο τοις Ἀθηναιοις |
ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
, μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
θελουσα γαμηθηναι δια το περιμενειν τον Ὀδυσσεα . παντες οὐν φραξαμενοι συγγεγονασιν αὐτῃ , και ἐγκυμονησασα , ἐτεκε τον Πανα | ||
, ταμιας τε του ἱρου και πενητας ἀνθρωπους , οἱ φραξαμενοι την ἀκροπολιν θυρῃσι τε και ξυλοισι ἠμυνοντο τους ἐπιοντας |
, ἐπει περιεχεται τριγωνοις ηʹ και ὀκταγωνοις Ϛʹ , ἑξει στερεας μεν γωνιας κδʹ , πλευρας δε λϚʹ . των | ||
ἀγαλματα αὐτων . τουτων δε τα μεν ἐξ ὑλης πεποιημενα στερεας τε και ἀσηπτου ἀγαθα ἀν εἰη , οἱον τα |
οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
ἐχρησαμην : ἐστι γαρ αὐτη καθ ' αὑτην ἡ του δρακοντιου ῥιζα κοπεισα και λυωθεισα ὡς χνοωδης γενεσθαι , των | ||
, χρηϲτεον και τοιϲδε , οἱοϲ ἐϲτιν ὁ τε του δρακοντιου χυλοϲ και ἀρου και βρυωνιαϲ και τα παραπληϲια . |
Κηυξ , Κλεοδοτου δε και Περιδεας ὁ Τημενος οὑτος και ἑτεροι . ? * ἀποθεν το πο μακρον , διοτι | ||
. και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει την Ἀορνιν και ἑτεροι τινες περι τον Ἠριδανον λιμνην θερμην ὀζωδη φασιν , |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
σιλφιῳ , συνωρισιν , καυλῳ , κελησι ; μασπετοις , πυρετοις , ὀποις . Ὁραν τε κειμενα ἀμητας ἡμιβρωτας ὀρνιθεια | ||
εἰναι : των δε καταληπτικων τῳ την μεν καταληψιν ἐν πυρετοις γινεσθαι μετα του διατετασθαι τα βλεφαρα και συνηρεικεναι τους |
τῳ Αἰγυπτιῳ πεδιῳ . Λογος δε ἐστι ἁμα τῳ ἐαρι πτερωτους ὀφις ἐκ της Ἀραβιης πετεσθαι ἐπ ' Αἰγυπτου , | ||
βαδην προϊουσαν θεασαιτο τις . και τουτων αἱ μελαιναι τους πτερωτους ὀφεις ἐξ Ἀραβιας ἐς Αἰγυπτον παρελθειν οὐκ ἐπιτρεπουσι , |
και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
. ἐκ δε τοὐναντιου δειλος , ἀποδειλιων , ἀθαρσης , ἀνανδρος , ἐπιδεης καταδεης , συνεσταλμενος , κατεπτηχως , ἀγεννης | ||
ἐστεφανουτο ἐριῳ . ἐνοει δε τουτο το στεφανωμα αὐτῳ ὁτι ἀνανδρος ἐστι και γυννις και ἐς γυναικας μαχλος . και |
προϲ ταϲ ἑλκωϲειϲ . νομηϲ δε οὐϲηϲ ϲυν φλεγμονῃ μεν καταπλαϲτεον ἀρτῳ χλιαρῳ πεφυραμενῳ δι ' ὑδρομελιτοϲ και ἐλαιου και | ||
ἠ ᾠῳ ῥοφητῳ παρα μιαν : μετα δε την πεμπτην καταπλαϲτεον γυρει , λινοϲπερμῳ , τηλει δια μελικρατου , ἐν |
εἰ τις οὐν καθεψησας φακην ἠ κραμβην ἠ τι των θαλαττιων ζῳων ὡν εἰπον , εἰθ ' ἡδυνας το ἀφεψημα | ||
και δικαστηριων και πανηγυρεων και Πειραιως και ἀποικιων και τροπαιων θαλαττιων τε και χερσαιων ἐπεισηγμενων οὐδ ' ἀν εἱς ἐπ |
μαλλον ἐπι τοις πεπραγμενοις λυπουμενην το τελος ἀγχονῃ τον βιον καταστρεψαι . ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἱππονουν ἐν Ὠλενῳ προς | ||
ταυτην και τας ἀλλας πραξεις μεταπεμπτον οἰκαδε γενομενον , κἀκει καταστρεψαι τον βιον . εἱς μεν οὑτος ὁ λογος περι |
κἀκεινοι φασιν οἱ ἀνδρες οὐκ ἀριθμους ψιλους και τουτους τους μαθηματικους προκεκρισθαι παρα τῃ φυσει και τοις φρονιμοις ἀνδρασιν , | ||
εὐφυεις , ζηλωτικους , εὐεργετικους , ἐπιλογιστικους , εὐστοχους , μαθηματικους , μυστηριακους , ἐπιτευκτικους , ἐπι δε της ἐναντιας |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
νοσημα . το δε ἁπαντων ἐλεεινοτατον , ὁπλιζονται ἐπι τους φιλτατους και ἡδιστα ἀν κατακανοιεν . τουτο αὐ παλιν ἑτερου | ||
παρ ' ἐλπιδα σωθηναι και ζωντας αὐταις και αὐθις τους φιλτατους ἀποδοθηναι . ἀλλα ταυτα μεν ἐπι ταις ἐχουσαις ἐν |
' εὐ παθοντες οὐδεν ' ἐτιμησαν , και πονηρους και ἀπαιδευτους ἡγεισθ ' εἰναι , πονηρους μεν διοτι καταψευδονται των | ||
πραγματα μηδε αὐτους ἐκεινους ἀρεσκειν : τους γαρ ἀμαθεις και ἀπαιδευτους ψεγειν αὐτους ὡς οὐ δυναμενους ζην ὀρθως : εἰναι |
και ταξιν κρινειν οὐ τυχης οὐδ ' ἀνθρωπων εἰναι ταυτα κατασκευασματα , σεβεσθαι τε τους θεους , ὡς παντων των | ||
οὐδεν σεμνοτεραν οὐσαν , τα δε της πολεως οἰκοδομηματα και κατασκευασματα τηλικαυτα και τοιαυθ ' ὡστε μηδενι των ἐπιγιγνομενων ὑπερβολην |
κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
ἀνα λογον δε και τας εἰσφορας εἰσφερουσι και τας ἀλλας λειτουργιας . ἑξ δε τας μεγιστας ἐφη ὁ Ἀρτεμιδωρος , | ||
φησει δ ' ἀναξιους τινας ἀνθρωπους εὑρομενους ἀτελειαν ἐκδεδυκεναι τας λειτουργιας , και τουτῳ πλειστῳ χρησεται τῳ λογῳ . ” |
και ἡ ῥιζα δε και τα φυλλα καθ ' ἑαυτα λειουμενα ξηραινει και ῥυπτει και διαφορει μετριως : ἐπι γουν | ||
, κριθαι μετριως , κρινου τα φυλλα και ἡ ῥιζα λειουμενα μετριως , κυαμου ἡ σαρξ μετριως , λαμψανη καταπλασσομενη |
ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει και τα περι | ||
θυμιωμενα παν φαυλον ἀποδιωκουσι και μαγιαν . αὐτος δε ἐσθιομενος δυσεντερικους θεραπευει . ἡ δε κοπρος πινομενη ἐπιληψιαν ἰαται . |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
. , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
. διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | ||
ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
συνεχεστερον , προ των ῥηματων τιθεμενη , ἐπιρρηματικως ἀκουεται ἠπερ ὀνοματικως , εἰ οὑτως ἀποφαινοιμεθα , ταχυ παρεγενου , ὁς | ||
ὀνομα συναγων τον λογον : και νυν μεν το ῥηματικον ὀνοματικως ἐκφερων , αὐθις δε τοὐνομα ῥημα ποιων : και |
ὡς δ ' αὐ και ἐπι δεξι ' , ὡστε Φαρου τυχειν , οὐδε πορθμου δια βιβλιου : ἀλλ ' | ||
ποτιμος . Ὁ δε ἀναπλους εἰς την λιμνην βραχυς ἐκ Φαρου . Ἐστι δε και Χερρονησος και λιμην : ἐστι |
τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
, οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
ἀπο του Γ ἐπι την διχοτομιαν ἐγγιστα της ΑΘ κυκλον γραψομεν ὡς τον δια των ΛΜΝΞ τεταρτημοριων , ὡν το | ||
σφαιρας και κυλινδρου τοσαυτ ' ἐστιν , ἑξης δε τουτοις γραψομεν , ὡς ὑπεσχομεθα , τας συγκρισεις των ἰσην ἐπιφανειαν |
προς # νη ιη , ἁ ἐσται της κατα πλατος παραλλαξεως . παλιν δε ὡς ρκ προς μοιρας α # | ||
μοιρων ιε κη : και ἡ ΗΝ της κατα μηκος παραλλαξεως , τουτεστιν ἡ ΓΔ , # λ : ἡ |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
, ὡς το κατα Ἀλεξανδρειαν , ὁτι εὐδοξιας ἑνεκα και κλεους ὁ Ἀλεξανδρος μεγιστην των ὑφ ' ἡλιῳ πολεων ἠβουληθη | ||
ἐσεσθαι μακροις , αὐτος δε , εἰτε κατορθωσειεν , ἐπι κλεους ἀθανατου γενησεσθαι , την πατριδα της οἰκουμενης [ γης |
και δενδρεσιν οἰκιαι κρυπτομεναι και δενδρα ὑπεραιροντες θαλαμοι και λουτρων πολυτελεια , χωρος Ἀφροδιτῃ πρεπων και τῳ ταυτης υἱει τῳ | ||
διαστροφη , και ἡ περι τας ἐσθησεις και ὑποδεσεις ἐπηκμασε πολυτελεια . Ὁμηρος δε την του μυρου φυσιν εἰδως οὐκ |
τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
τουτων , και παρατιλλοντες αὐτους τεφραν θερμην ἐπεπασσον βασανους ἱκανας ἐργαζομενοι . ἑξει τινα συγγνωμην : ἀντι του ” ποιαν | ||
ὀνομα τουτο το καλος τε κἀγαθος ἐπισκεψαιμην , τι ποτε ἐργαζομενοι τουτ ' ἀξιοιντο καλεισθαι , πανυ μου ἡ ψυχη |
ἐπισχων ἐπανηγαγεν ἐς την μαχην . ᾡ δη και μαλιστα καταπλαγεντες οἱ Ῥωμαιοι μετ ' αὐτους ἐφευγον , ἐστε και | ||
: το γαρ κλεος αὐτου και την παρασκευην οἱ λῃσται καταπλαγεντες και ἐλπισαντες , εἰ μη δια μαχης ἐλθοιεν , |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
το δε παντων δεινοτατον οὐ δηπου γε φησαιεν ἀν ἐμε κατασκευασαι . οὐ γαρ ἐφθη μοι συμβας ' ἡ ἀτυχια | ||
δε περιλυπον ἐπ ' αὐτῃ γενομενην , ξοανον ἐκεινης ὁμοιον κατασκευασαι , και περιθειναι τοις στερνοις ἡν ἐδεισεν αἰγιδα , |
οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
: ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
καλος : ἐγω δε τον Εὐδαμιδαν πολυ μαλλον ἐθαυμασα του θαρσους ὁ εἰχεν ἐπι τοις φιλοις . ἐδηλου γαρ ὡς | ||
, ἐπι ἐκδικησει του παιδος ἐλθειν , και οὑτως Ἡρακλεα θαρσους ἐμπλησθεντα τολμησαι και κατ ' αὐτου καιπερ θεου τυγχανοντος |
μεν ἐμης γνωμης το πραον και προς τα μεγαλα των τετολμημενων εὐλαβες ἰσως ἐστιν ὑμιν παλαι γνωριμον : οὐδ ' | ||
λαμβανοντες ἐπειδη και ὑμας , ὠ ἀνδρες δικασται , των τετολμημενων ἑνεκεν ὁρω και ἀχθομενους και λελυπημενους , δια τουτο |
ἠν ὑπο στυγους ; ὡστ ' ἐν γαλακτι θρομβον αἱματος σπασαι . οὐτοι ματαιον : ἀνδρος ὀψανον πελει . ἡ | ||
εἰς ἐρημιας και αἰγιαλους και μνηματα , γλιχο - μενοι σπασαι καθαρου και ἀβλαβους ἀερος . εἰ δε τινες ἠ |
ἡν αἰτιαν και ζων ἐκολασθη και τελευτησας αἰωνιου κατα τους μυθους τιμωριας ἠξιωθη , καταταχθεις εἰς τους ἀσεβεις . τουτου | ||
. , : Θεοπομπος δε ἐξομολογειται φησας , ὁτι και μυθους ἐν ταις ἱστοριαις ἐρει , κρειττον ἠ ὡς Ἡροδοτος |
σφοδροτερον θερμαινειν και παχυνειν ἐπαγγελλεται . οὐ δει οὐν οὐτε καταπλασμασιν ἠ ἐπιβροχαις ἐπι τεταρταιου σπουδαζειν κεχρησθαι . ἀρκεσει γαρ | ||
ἐφαπλωτεον , εἰτα ἐριον . ἐντευθεν δε τοις χαλαστικοις χρηστεον καταπλασμασιν , οἱον ἀρτῳ μετα πιμελης προσφατου φυραθεντι ὑειας τεθερμασμενης |
γαρ τον αἰσθανομενον μη αἰσθανεσθαι . Το δ ' αἰσθανεσθαι γνωριζειν τι ἠν . Διοτι δε και πιστευει τῃ αἰσθησει | ||
ἀπο των κυρτων . την δε ἐν τοις μυσιν εὐκαιρως γνωριζειν ἐστιν : οὐδεν γαρ ὑποφερουσι των εἰρημενων συμπτωματων και |
δε μυρον το ἀπο της Ῥοδου : ὁ καλουμεν ἡμεις ῥοδινον . τον ἀλαβαστρον : Την μυροθηκην . ἀλλ ' | ||
ἀποστημα των μαστων . ] Κιμωλιαν , λιβανον και ἐλαιον ῥοδινον διαμιξας ἐπιτιθει . ἀλλο . κατ ' ἀρχας μεν |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
ἐστι το εὐτρεπισαι , ἐπισκευασαι δε το ἐξ ἐπιτεχνησεως τινος παρασκευασαι τι . και οἱ μεν εἰσι καλοι και εὐειδεις | ||
τῃ διηγησει ῥηθησομενα , οὑτω και του μυθου ἐργον το παρασκευασαι τους ἀκροατας προς ὑποδοχην του ἐπιμυθιου . ὁ τοινυν |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
[ βιουν ] το ἁπλως ζην , βιοτευειν το καλως ἀναστρεφεσθαι . ἀνακογχυλισας οὐκ ἀναγαργαρισας . ἀνακρεμαννυναι οὐ κρεμαν . | ||
ἀν πολεμῃ αὐτοις , πασιν ἐξεστιν ἐν τῃ χωρᾳ αὐτων ἀναστρεφεσθαι ἀνευ μαχης ὁπως ἀν βουλωνται δια την ἐκεινων περι |
γε ἀποπτωσις ἀπο τουτου ἐστιν . σχολαιον τι και ἁμα εὐκινητον ἐστι και φαιδρον ἁμα και συνεστηκος ὁ τῳ λογῳ | ||
ἀντιπραττοι . ὑγροτεραϲ δε ϲημεια ϲφυγμοι μαλακοι και το ἠθοϲ εὐκινητον τε προϲ ὀργην και εὐκαταπαυϲτον και το ϲυμπαν ὑγροτερον |
και δειπνησαι ἐν τοις Θετιδος και Πηλεως γαμοις . ἐνθα ἐρισαι περι καλλους την τε Ἀφροδιτην και τας Χαριτας , | ||
ἀπηλλαγη της πολεως , ὑπερ ἡς τους δυο θεους φασιν ἐρισαι , Ποσειδωνα και τον Ἡλιον , τον μεν του |
φωναι , κυριως τα ποιηματα των ποιητων , ἠτοι της παιδευσεως αἱ φωναι . Ἑρμειης : ὁ λογος : ἐστιν | ||
οὐ μαλλον την γλωτταν ἠ τους τροπους ἀγαθος ὑπο της παιδευσεως γεγενηται . και δη και τοδε της παιδειας : |
και κολακειαν ἐδημηγορει . κοβαλικευμασι ] πανουργευμασι . κοβαλικευμασι ] πανουργιαις . Γ διστιχον ἐπαγουσι του χορου ἰαμβικον τετραμετρον καταληκτικον | ||
. Ἀντι του , ἐπι δε ταις διαστροφαις αὐτου και πανουργιαις ὁρκον ὀμειται βεβαιων αὐτας . ὉΜΑΡΤΗΣΕΙ δε , ἠγουν |
ἐμοι πεφιλημενε . ἠ καλως ἀγαπωμενε , ὁ ἐστιν ἀξιε ἀγαπασθαι . ἠ το καλον ἀντι του λιαν . ἐμιν | ||
βελτιστους , αὐτους δε μονους λειφθεντας δι ' αὐτο τουτο ἀγαπασθαι ὑπο των πολιτων ὁτι ἑτεροις βελτιοσιν οὐκ εἰχον χρησθαι |
τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
ὑφ ' ἡδονης ἐρχονται , καταπλευσαντες δε και την γην ἀσπασαμενοι βαδιζουσιν ἐπι το ἱερον προσευξομενοι τε τῳ Ἀχιλλει και | ||
ἱλεως και εὐμενεις δεχεσθαι αὐτους . ταυτα δε ποιησαντες , ἀσπασαμενοι ἀλληλους ὡσπερ εἰκος , ὁ μεν πατηρ παλιν εἰς |
Βραγχιδας θεοπροπους εἰρωτων περι Πακτυην ὁκοιον τι ποιευντες θεοισι μελλοιεν χαριεισθαι . Ἐπειρωτωσι δε σφι ταυτα χρηστηριον ἐγενετο ἐκδιδοναι Πακτυην | ||
θαυμασαι το μη πολλα τεκνα φαναι δωσειν , ἑν δε χαριεισθαι μονον . δια τι δε ; ὁτι το καλον |
τας ναυς ἀντιπρωρους , οἱ δε Κυζικηνοι προς την πολιν ἀναστρεψαντες ὑπο της ἀπομοιρας περικυκλωθεντες κατεσφαττοντο και κατα κρατος ἡττηθησαν | ||
προσεχειν ὡς σαφεσι και μηδεμιας ἐξηγησεως δεομεναις , ὁτε δε ἀναστρεψαντες μητε τῳ ῥητῳ μητε ταις φωναις ἀλλα τῃ διανοιᾳ |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
τουτο ἐπελθοντων οἱ Μεσσηνιοι των τε Ἀθηναιων και των ξυμμαχων προσεχωρησαν και αὐτοι , ὁμηρους τε δοντες και τα ἀλλα | ||
, και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος ἐνεβαλον εἰς την Λυδιαν |
περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
. δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
. Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
ἐκειθεν , ὡσπερ ἐξ ἀδυτου παντα προϊεναι , ἐκ τε ἀπορρητου και τον ἀπορρητον τροπον : οὐτε γαρ ὡς ἑν | ||
' οὐδεις ὑπερ του γελωτος , ἀλλ ' ἐφειδοντο του ἀπορρητου . Τοτε μεν δη δειπνησαντες και διαλεχθεντες οὐχ ὑπερ |
αὐτος περι τα τοιαυτα τῳ λογῳ ἐνδιατριψαιμι , ἠ τι συνεισενεγκειν ἐθελησαιμι των μεχρις ἀκοης την ἡδονην παρεσχηκοτων λογων . | ||
ἐπ ' ἀνθρωποις καμνουσι και ταυτα προσεπισκοπειν , οὐκ ὀλιγα συνεισενεγκειν δυναμενα τῃ τεχνῃ : ἐφ ' αἱς γε μην |
ἐν χρονιαις ἀσθενειαις ἠ ἐπι δυναμει ἀσθενουσῃ ἠ ἐπι ταις ἀμετροις κενωσεσιν , ἐπικινδυνοι γιγνονται : ἐπιτεινεται δε το κακον | ||
ἐοικεν τα κωλα και οὐτ ' ἐμμετροις πανταπασιν οὐτ ' ἀμετροις , οἱον ἐν τῳ περι μουσικης λογῳ ἐπαμ φῃ |