| . : ἀρθμον ] Φιλιαν . * : ἀριθμον : Γραφεται ἀρθμον , ἠτοι φιλιαν . Ὁμηρος : οἱ δ | ||
| . κωμῳδειται δε εἰς θηλυτητα . ποθεινος τοις φιλοις : Γραφεται δεξιος . φιλοις δε ἀντι του τοις σοφοις . |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| , ἀποδεχομενη τα ὑπερ της πολεως , την δε περιστασιν μεμφεται , τουτεστι τον τροπον . γ . Και τοινυν | ||
| συν τῳ μοιχῳ την οἰκιαν : ὁ τροπος γαρ ἐνταυθα μεμφεται της τιμωριας : τοπον δε και χρονον , ὡς |
| ὑπο της βολης του λιθου : αὑτη ἡ λαος γενικη μεταγεται εἰς εὐθειαν και γινεται ὁ λαος , ὡσπερ ὁ | ||
| : περισπωμενον : τουτο παρα το ἀλεγω ἀλεξω : και μεταγεται ὁ μελλων , εἰς ἐνεστωτα και γινεται ἀλεξω . |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| της Ὀλυμπιας , ὁ ὑμνος , οὑ πολυ κλεος , πλεκεται βουλαις σοφων , περιφραστικως ἀντι του ὑπο των σοφων | ||
| την στροφην παλιν ἐκ του ἀντικειμενου της καιριας χαλασματος ἑτερον πλεκεται ἀγκυλιον και κατα της πλοκης τασσεται . ἐπι τελει |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
| ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
| τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
| προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
| και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
| ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
| προπετειας ἑαυτους ἀπαλλαξετε , ἁμα δε κακοηθειας . οὑτος ταχεως λουεται . κακως οὐν ποιει ; οὐ παντως . ἀλλα | ||
| λυχνις ἐκ των Ἀφροδιτης λουτρων φυεται , ὁτε Ἡφαιστῳ συγκοιμηθεισα λουεται , Ἀμεριας φησιν . ἡ δε ἰρις ἀνθει θερους |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| ἀλωπεκα ἐμεμφετο αὐτην , ὁτι φιλην αὐτῃ γενεσθαι θελουσαν οὐ προσιεται . κἀκεινη ὑποτυχουσα εἰπεν : ” ἀλλ ' ἐμε | ||
| ἠδη πιομενη , δεχεται δε και στατηρα και τριωβολον , προσιεται δε και γεροντα και νεον : οὑτω δε τιθασος |
| ἀφικνεεται : ἀφικνειται δε και ἐς τον κενεωνα , και δακνεται . Ὁταν ὡδε ἐχῃ , λουειν πολλῳ θερμῳ , | ||
| το οὐρον σταζει θαμινα και κατ ' ὀλιγον , και δακνεται σφοδρως το αἰδοιον : πασχει δε , ἠν ἐκ |
| αὐτηϲ . ὁπωϲ δε ῥωννυναι την κεφαλην χρη , ἠδη προειρηται ἐν τῳ περι κεφαλαλγιαϲ τοπῳ , ϲμηγματων διαφορων ϲυνθεϲειϲ | ||
| και τουτο μεχρι μονης ὠδινος , και ὁσα περι τουτου προειρηται , ἐπει οὐδε τῃ ἑνιαιᾳ γνωσει παντη γνωστον , |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| αἰδεσσασθε , Ξεινιου Ἱκεσιου τε : Διος δ ' ἀμφω ἱκεται τε και ξεινοι , ὁ δε που και ἐποψιος | ||
| δε ὑστερον ναυσιν ἐς Πελοποννησον γενεσθαι φασιν Εὐρυ - σθεως ἱκεται , και σφισιν Εὐρυσθεα ἁτε ἀπεχθανομενον τῳ Ἡρακλει δουναι |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| ἐχουσι λιθον ἐν νεφροις . και μαλιστα περι τας ἀρχας διακρινεται δυσχερως : και γαρ ἐπι ἀμφοτερων των παθων ἐμετοι | ||
| ἐν τοις Ἰσθμικοις ἀγωσι : τοτε δε ἑκαστου δεικνυται και διακρινεται το συγγεννηθεν θρασος ἐπι παντων των τελουμενων ἐργων . |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| , ἰωμεν παρ ' αὐτον : ἀρτι γαρ ἐνθενδε οἰκαδε οἰχεται , οἰκει δε ἐγγυς ἐν Μελιτῃ . Ταυτα εἰποντες | ||
| γε ὡς ἀποδρασα ἡμων ἡ δαιμων ἑαυτην προσθειη Παυσανιᾳ . οἰχεται σοι μετ ' αὐτης ἀνηρ ἐκεινος , ὠ Ἀλκετα |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
| δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| οὐτε μαθειν οὐτε ἐξειπειν γεννασθαι θεους δυναμενος . και το εἰρημενον αὐτῳ “ ὁ δη μεγας ἡγεμων ἐν οὐρανῳ Ζευς | ||
| ὡς Ὑπ . . , . ἡ δε δουλιϲ Ὑπερειδῃ εἰρημενον φαυλον ἐστιν . . , . Δρακοντιδηϲ εἱς των |
| ' ἐκ της πολεως Ἀμπρακιωται ἀφικνουνται ἐπ ' Ἰδομενην . ἐστον δε δυο λοφω ἡ Ἰδομενη ὑψηλω : τουτοιν τον | ||
| Πανυ γ ' , ἐφη . Ἠ και νευρορραφειν δυνατω ἐστον ; Και ναι μα Δια καττυειν , ἐφη . |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| , και ἐπειδαν ἱκανως ἑψησεως ἐχῃ το ἐλαιον , αὐτο ἐνιεται . Γινεται δ ' ἀλλη κατα τας ἐσχατιας του | ||
| οἰνῳ , ὡς ἀν ἡ χρεια κελευῃ , και οὐκ ἐνιεται δε μονον , ἀλλα και πινεται . και μην |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
| ἐνεστωτα τε και τον παρῳχημενον ; και φαμεν τον μεν παρῳχημενον δια το ἁπαξ δοξαι αὐτοις ὁτε περι τουτου ἡ | ||
| τον χρονον εἰς ἀπειρον , προσσυναψαντες τῳ ἐνεστωτι και τον παρῳχημενον και τον μελλοντα : εἰτα ἐντευθεν εἰς ἐννοιαν ἀιδιου |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| πριν κακωσαι τους ἐσω : πενθος γαρ μεγαλως τοδ ' ὁρμαται . δρασω ταδ ' : ἀταρ φοβος εἰ πεισω | ||
| ἀπο σου , ὠ Ὀρτυγια , ὁ ὑμνος ὁ ἡδυεπης ὁρμαται ἀντι του την ὁρμην ἐχει ὡστε θεμεν και θειναι |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| Η . Ἐν ἀρχῃ τιθεμενος περισπαται , ἐν δε ὑποταξει ἐγκλινεται , ἠ μεγαλ ' ἐβροντησας , μεγαλα δη ἐβροντησας | ||
| δεικτικη . Οὐχ ὑγιες λεγειν , ἐπει και το ἑ ἐγκλινεται , εὐθεως και το μεταλαμβανομενον αὐτον . ἰδου γαρ |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| ἀνθρωπινην φρονησιν και τα ἐργα , και οὐχ ὡς ἰχθυες διαιτωνται . εἰσετι : και ἀκμην . Ῥυεται : σωζεται | ||
| αἱ σκηναι πιλωται πεπηγασιν ἐπι ταις ἁμαξαις , ἐν αἱς διαιτωνται : περι δε τας σκηνας τα βοσκηματα , ἀφ |
| πλοιου καταδυντος . ὁ και μεγιστον ἐστι σημειον του μηδεν προσηκειν αὐτῳ . τις γαρ ἀν τον ἑαυτου σιτον ἐπειθε | ||
| ἠ πεμπε μηδ ' οἰου λαμβανειν σοι μαλλον ἠ διδοναι προσηκειν μηδε σφοδρα δικαιος ὠν ἑν τουτο ἀδικον ποιει . |
| ἐπι τοις νεκροις των Κορινθιων τεθαμμενοις ἐν Σαλαμινι : ὠ ξειν ' , εὐυδρον ποτ ' ἐναιομεν ἀστυ Κορινθου , | ||
| ' ἀρ ' ὑποδρα ἰδων προσεφη πολυμητις Ὀδυσσευς : “ ξειν ' , οὐ καλον ἐειπες : ἀτασθαλῳ ἀνδρι ἐοικας |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| ἀλυξαν : ἐξεφυγον . Παιπαλοεσσαν : τραχειαν . ἀναστειχωσι : διερχονται , ἀνερχονται . κολωνην : ἐξοχην : ὀρος , | ||
| ὡρα της νυκτος καλειται Ὑγχελ , ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ διερχονται οἱ δαιμονες ἐν τοις μνημασιν και εἰ ἀνθρωπος διελθῃ |
| ἀποδιωθουνται ὡς πολεμιου του λιπους ὀντος : διο δη ἀλιπεις πειρωνται προσαγειν αὐταις , ἐν Αἰγυπτῳ δε και ἐξυρημενοι τας | ||
| μη ἐχειν , ὡς ἐσται δηλον . αὐτοι μεν οὐν πειρωνται το προκειμενον δεικνυειν οὑτως . ἐστωσαν γαρ δυο φθογγοι |
| συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
| ' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| , κληθεντες δε οὑτοι εἱποντο : ἠν δε το δειπνον ποιευμενον ἐν Θηβῃσι . Ταδε δε ἠδη τα ἐπιλοιπα ἠκουον | ||
| μεγαλως . Μαθων δε ὁ Ἀμασις το ἐκ των ἀστων ποιευμενον , συγκαλεσας Αἰγυπτιους ἐξεφηνε φας ἐκ του ποδανιπτηρος τὠγαλμα |
| ἐστι και το ΕΗ . και παρα ῥητην την ΕΖ παρακειται πλατος ποιουν την ΕΜ : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ | ||
| Διδυμοις κηʹ , ὡροσκοπος Αἰγοκερῳ . ταις κʹ του Αἰγοκερω παρακειται Ζυγος : ἐν Ζυγῳ Ἰχθυες : τουτους ἐν τῳ |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
| ' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
| ἐναντια μητε ἁμα συνειναι μητε ἁμα ἀπαλλαττεσθαι . ►εὐδαιμονως βιουσιν ἡδονται κνωνται οἱ ψωριωντες◄ εἰπε γαρ μοι κτλ . ►ἁμα | ||
| τας δωρεας της οἰκησεως , νυν δε και προσεισφεροντες οἰκοθεν ἡδονται τοις δαπανημασιν . Αἰτιον δε ὁτι καλως ἠκουσας Πλατωνος |
| περινοησις προς ἐφαρμογην , εἰπερ τις το ἐν τῳ ἀδυτῳ θεασεται . Εἰ δ ' ἀλλως βλεποι , οὐδεν αὐτῳ | ||
| και Ὁμηρος εἰν Ἀριμοις ὁθι φασι Τυφωεος ἐμμεναι εὐνας εἰναλιου θεασεται πρωτον τα Ἀριμα ὀρη της Κιλικιας , ὁπου Πινδαρος |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| δε μεταφορα ἀπο των κλαδων των ἀποσπωμενων των φυτων . γευεται δ ' ἀλκας : γευεται δε και ἐφαπτεται ἀπειρου | ||
| ποιητης , ὁς μη ἀκουειν ὑπεκρινετο . Μυς ἀρτι πιττης γευεται : ἐπι των νεωστι πασχοντων κακως . Μυσων λειαν |
| προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
| ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
| ' ἀν τις , εἰ τινες ἡδοναι ἀγαθαι εἰσι και αἱρεται , τινες δε φαυλαι , ὡσπερ αἱ σωματικαι και | ||
| μεν γαρ ὡς εἰσι τινες των ἐπιστημων δι ' αὑτας αἱρεται , και οὐ μονον δια τα συμβαινοντα ἀπ ' |
| ἰσομεγεθεις κεγχροις , οἱ συνεψομενοι τοις ὀσπριοις οὐ τηκονται . εἰρηνται δ ' οὑτως ἀπο του † την κατασποραν και | ||
| ὁ συζυγος αὐτου ἐστι , και δια τουτο συνεμφαινεσθαι ἀλληλοις εἰρηνται , καθα και ἐπι των ἐγκιρναμενων ὑγρων συμβαινει χυλων |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
| των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
| Φιλοστρατος : ἐξ * * των ἀντιζηλων , ἐφη , φυεται μισος αἰτιαν οὐκ ἐχον . ἡμιν δε και Ἀθηναιοις | ||
| ἁπαντα . ἐν δ ' ἐλαχιστῳ ἀριστον ἐχεις ὁ τι φυεται εἰπειν ; ὡς μεν ἐμῃ γνωμῃ φρενες ἐσθλαι σωμασιν |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| Η ληγοντα ἀπο των εἰς ως γινομενα δια του Η γραφονται οἱον ἑξαχη ἀπο του ἑξαχως . Τα πασχοντα ἐπεκτασιν | ||
| ε και α εἰς η , δια του ε ψιλου γραφονται : οἱον , Μαντινεα : Ὠκαλεα : Ὠκαλη γαρ |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
| χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| τῃ κυλικι , και ἐκταραττει αὐτην , και ἐκχει το ποτον . ὁ δε ἠγανακτησεν και λεγει εἰτα μεντοι συ | ||
| . λεγει δε τον της σκαμωνιας χυλον ὀφρα ] ἱνα ποτον ] την ποσιν νεποδος ] του ἰχθυος ἐκ φυρματα |
| και διαφοροι κακοχυμιαι , καθ ' ἡν πολυποικιλα τα διαχωρηματα ἐκκρινονται , ἀλλα και περισπασμον της φυσεως : [ ἐκκρινονται | ||
| αὐτης της σαρκος , και λοιπον ἐν τοις τοιουτοις κριμνωδη ἐκκρινονται ἐν τοις οὐροις . ἀλλα και ἐπι παχει αἱματι |
| βιᾳ διατεινοντων αὐτους . ὡσπερ γαρ ἐκ των λεβητων ἀτμος ἀνερχεται πολυς ἐφεψημενου του ἐν αὐτοις ὑδατος , οὑτω και | ||
| τε και μικρον ἐρωτημα ἀπολυσαι , το πως ὁ Νειλος ἀνερχεται και τις ἡ προφασις το τἀναντια αὐτον πεπονθεναι τοις |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| τι μ ' αὐεις ; και παραχρημα ἐτελευτησεν , ἀποπνιξας ἑαυτον . . . Ζηνων , ὡς ἠδη γερων ὠν | ||
| , και ἐπληθυνθη κατα γενος τα παντα και ὁ ἀναγνωρισας ἑαυτον ἐληλυθεν εἰς το περιουσιον ἀγαθον , ὁ δε ἀγαπησας |
| ὁσα ἐν παντι τῳ βιῳ παρα παντων των ἀλλων ἀνθρωπων κτωνται . και ὁ Σιμωνιδης εἰπεν : Ἀλλ ' εἰ | ||
| οὐδεν ἐστιν ἀγαθον , ὑπερ ὡν σπουδαζουσι και πασῃ προθυμιᾳ κτωνται , και νομιζουσιν , ὁσῳ ἀν πλειω κτησωνται , |
| τα προς ἀρκτους σεληνας γ . ἐπειχεν δε τοτε ὁ εἰρημενος ἀπλανης κατα τας ἡμετερας ἀρχας , τουτεστι τας ἀπο | ||
| παι Ἱππονικου , ἐρωτᾳς . ἀλλα ἐστι γαρ και σπουδαιως εἰρημενος ὁ τροπος των ὀνοματων τουτοις τοις θεοις και παιδικως |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| ἐγω πλειους ἀπεκτεινα . δηλον οὐν ὡς κατα την αὐτην περιστασιν ὁ προτερος ἐν ἀριθμῳ των ἀναιρεθεντων προτερει και τοις | ||
| ὀντες ἡσυχοι : πολλοι γαρ θορυβωδεις ὀντες , δια τινα περιστασιν ἀκοντες ἡσυχαζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἐργα |
| προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
| εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
| χαλινον δε παρθενιας σκληροτερον και διθυραμβωδως αὐτην εἰπε , κατα περιφρασιν την παρθενιαν βουλομενος σημηναι . παρασημηναιτο δε ἀν τις | ||
| “ θυμαλωψ ἐπεζεσεν ” . Γ ὠχαρνηϊδαι : την Ὁμηρικην περιφρασιν πολιτικως μιμειται : “ ὠ υἱες Ἀχαιων ” , |