πικρος Ἐρως . τι ζων ἐν σποδιῃ τιθεσαι ; πινωμεν Βακχου ζωρον πομα : δακτυλος ἀως . ἠ παλι κοιμισταν | ||
σεο , Λακυδη , φατιν ἐκλυον ὡς ἀρα και συ Βακχου ἑλων Ἀϊδην ποσσιν ἐσυρες ἀκροις . ἠ σαφες ἠν |
τα γαρ λαμβανομενα προτερον και ὑστερον ὑπεναντια ἐστιν : ἐξ ἀτακτων γαρ τεταγμενα γενεσθαι φασιν , ἁμα δε ἀτακτον εἰναι | ||
του κοσμου φυσιν λεκτεον εἰναι μακραιωνα , την ταξιν των ἀτακτων , την ἁρμονιαν των ἀναρμοστων , την συμφωνιαν των |
και χολην , και φυσας ἀγει : προ δε των καθαρσιων τῃσι πυριῃσι χρησθαι τῃσιν ἐκ των θυμιηματων : ὁταν | ||
του Ἐρωτος ἐξ ἀρχης δια τον Λυσιου λογον , ἐφησε καθαρσιων δεισθαι , ἐπειδη ὁπως ποτε κατα του ὀνοματος του |
, περι τα νεωτερα πραγματα αἰτιας και σωματικας ὀχλησεις ἑνεκα κρυπτων πονων , και εἰς παντα ἀηδης ὁ χρονος . | ||
ἐτικτε πατηρ ἀνδρων τε θεων τε πολλον ἀπ ' ἀνθρωπων κρυπτων λευκωλενον Ἡρην . ἐστι δε τις Νυση , ὑπατον |
ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
: κατα πλατος δε τον μεν βορειον τοπον ἀπ ' ἀρκτικου μεχρι ζῳδιακου , τον δε νοτιον ἑξης ἀπο ζῳδιακου | ||
της σφαιρας περι ἀξονος και πολων και των ἐντος του ἀρκτικου κυκλου ἀστρων τον λογον ποιειται , εἰτα περι των |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
. Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
, ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
ἑκατερας πολεως προς ἀλληλους : ὁπου δ ' ἀν οἱ πεμφθεντες ἀπαντησωσι , τουτον ἀμφοτεροις ὁρον της γης γενεσθαι . | ||
ἐλπιζων προκαταπληξεσθαι τους Ἑλλη - νας . οἱ μεν οὐν πεμφθεντες ἐπι την κατασκευην των ἐργων ταχεως ἠνυον δια την |
εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
. ἡκει δε μοι και παρα Ἡλιοδωρου του της Αἰγυπτου ὑπαρχου γενομενου γραμματα ἁμα τοις βασιλικοις , ἐμοι τε αὐτῳ | ||
ἐσηγαγοντο ἐς την πολιν , ὑπο Ἀρσακου του Περσου Τισσαφερνους ὑπαρχου ἀδικουμενοι , ὁσπερ και Δηλιους τους Ἀτραμυττιον κατοικησαντας ὁτε |
. οἱ δε περι Εὐδοξον και Ἀρχυταν τον λογον των συμφωνιων ἐν ἀριθμοις ᾠοντο εἰναι , ὁμολογουντες και αὐτοι ἐν | ||
τετραγωνων και των ἀλλων πολυγωνων ἐμφαινομενας ἰδιοτητας και τας των συμφωνιων , την τε δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ , |
ἐπιφυτευε μεν , μη ἐσθιε δε . λθʹ . Ἐμψυχων ἀπεχου . Ταυτα δη παντα κοινως μεν προτρεπτικα ἐστι προς | ||
χρω . Εὐσεβειας ἐχου . Ἐπαινει τα καλα . Κακιας ἀπεχου . Χαριν ἀποδος . Ἱκετας ἐλεει . Υἱους παιδευε |
του τα κοινα πρυτανευειν , ἀλλ ' ἱνα ἀναδιδαξῃ τους ἀγνοουντας , ὁτι ὁ νομιμος ἀρχων , κἀν τελευτησῃ , | ||
. ἑκαστου δη τουτων δια μουσικης θεραπειας ἠν ἁρμοττων τροπος ἀγνοουντας ἐκ προσαγωγης ἐς ὀρθην καταστασιν ὑπαγομενος : αὐτος μεν |
φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
. ” πολλακις δ ' ἀφορων εἰς τα πληθη των πιπρασκομενων ἐλεγε προς αὑτον , “ ποσων ἐγω χρειαν οὐκ | ||
, οἱονει παντα τα ἐδεσματα πιπρασκεται . ἀπο γαρ των πιπρασκομενων ἐν τινι τοπῳ ἐκαλουν οἱ Ἀθηναιοι τον τοπον . |
ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
εἰναι του εἰδους το γενος : προσλαβον γαρ τας διαφορας ἀποτελεσαι το εἰδος . και το εἰδος μερος δοκει εἰναι | ||
' ἐνδεχεται τι , ὠ Στωϊκοι , και ὀργανον ἑαυτῳ ἀποτελεσαι : και γαρ ἡ χαλκευτικη και ἀκμονα και ῥαιστηρα |
ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
Και πως γαρ οἱον τε ἠν το αἰτιον ὑπο του αἰτιατου ὑφιστασθαι ; Οὐκ ἀρα οὐσιωδης ἡ τοιαυτη ἐπιστροφη , | ||
του αἰτιου ἀληθες το γεγονεναι , οὑτως και ἐπι του αἰτιατου παντως ἀληθες το και αὐτο γεγονεναι , οὐτε ἐαν |
αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
ἐφη , κρυφῃ φεροντων : δεδοικα γαρ τον σον και Ἀντισθενους πλουτον μη με καταδυναστευσῃ . ἡ μεν δη παις | ||
δηλον ὡς τον πατερα ἠ το χρεος ἀποδουναι λυτρον του Ἀντισθενους . δει γαρ και ἑαυτου τον πατερα προτιμησαι , |
σε συν ἁρματι ταχει , δι ' οὑ συ δηλονοτι νικησεις , ἀπελθων δια των ἐγκωμιων παρα τον Κρονιον λοφον | ||
την γυναικα μονος ι ἀγωνιζου , εἰπε την δικην : νικησεις γαρ α κληρονομησεις την μητερα β οὐ κληρονομησεις τον |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
και ὁ δευτερος σκαφος των νεων ἀμπελων τουτῳ τῳ μηνι πεπληρωσθαι ὀφειλει , και τας νεας ἀμπελους ἀποτεμνειν προσηκει : | ||
τῳ δε το φαιδρον ἀπονεμοντες , και τῳ θερει το πεπληρωσθαι την γην ἐν τουτῳ των ἀγαθων , και τῳ |
, ὡστε Θηβαιους μεν Ὀρχομενου και Θεσπιων και Πλαταιων οἰκισθεισων ἀσθενεις γενεσθαι , Λακεδαιμονιους δ ' , εἰ ποιησονται την | ||
δεος μη τιν ' αἰτιαν ἐχωσι παρισταν , τους μεν ἀσθενεις , τον δ ' ἑν ' ὀντ ' ἰσχυρον |
κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
Ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου . ὁ δε τροχαιος μαλακωτερος τουτου και ἀγεννεστερος , οἱον Θυμε θυμ ' ἀμηχανοισι | ||
μετριον ἠθος φανειη , κατασκευαζων . περι δε τα παθη μαλακωτερος ἐστι και οὐτε αὐξησεις οὐτε δεινωσεις οὐτε οἰκτους οὐθ |
το λανθανον σωμα εἰς φως ἀγαγων , και το ὀφειλον κρυπτεσθαι , φανερον εἰς μεσον ποιησας ἁπασιν : εἰτα τουτον | ||
αὐτων μαθωμεν . δʹ . Περι του την δευτεραν ταξιν κρυπτεσθαι μη δυναμενην κατ ' οὐραν ἐπακολουθειν της πρωτης , |
αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
του ὁ κυκνοθρεπτος : ὁ λιναγρετης και ὁ ἀγρευθεις ἐν λινοις και δικτυοις των πορκεων και ἁλιεων ὁ φιλος και | ||
Βαραθρον ἠ Θαλλουσαν ἠ τουτων τινα , ὡν ἐμπλεκουσι τοις λινοις αἱ μαστροποι , ἠ Ναυσιον ἠ Μαλθακην . τοσαυτ |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
δε ὑλη , παλιν ἐρω ὁτι πολυ εὐλογωτερον ὑλης οὐσης ἀγενητου και εἰδος εἰναι ἀιδιον . ὡστε ἐπειδη ἀμφω μεν | ||
ὡς γενητα και τῃ φυσει φθαρτα , του δ ' ἀγενητου και ἀιδιου μονον την θεραπειαν ἑλομενον : πρωτον μεν |
ἀχροα , και μη κατα τα αὐτα αἰει γινομενα , καθαρσιος δεισθαι σημαινει . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ , ἠν | ||
ἰατρομαντις δ ' ἐστι και τερασκοπος και τοισιν ἀλλοις δωματων καθαρσιος . ἀναξ Ἀπολλον , οἰσθα μεν το μη ἀδικειν |
ἐπεσκεμμενον . ἐνιοις δε προς τουτοις και το κατα τοπον κινητικον , ἑτεροις δε και το διανοητικον και νους , | ||
οὐχ ἁπλως παν το τυπτον και τυπτομενον , ἀλλα το κινητικον ἑνος ἀερος συνεχους μεχρις ἀκοης . τοιαυτα δε μονα |
των Περσων τον πλουτον και την τρυφην , ἁπασαν την προϋπαρχουσαν εὐδοξιαν κατῃσχυνεν ; ἐπαρθεις γαρ ταις εὐτυχιαις την μεν | ||
πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν και την προϋπαρχουσαν παιδειαν και την πραξιν . ἐγω δε εἰ και |
ἐωσι διαστελλεσθαι της χρειας , λειπεται ταις πυκνοτησι το ἐνδεον ἀνασωσασθαι , ὡς δυσπνοειν ἐντευθεν κινδυνευειν τον ἀνθρωπον . το | ||
, ὡς εἰδον ταχιστα τους πολεμιους , συνερραξαν , ἐρωντες ἀνασωσασθαι την πατρῳαν δοξαν . και μαχομενοι αἰτιοι μεν ἐγενοντο |
καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
μαλλον ἐπι τοις πεπραγμενοις λυπουμενην το τελος ἀγχονῃ τον βιον καταστρεψαι . ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἱππονουν ἐν Ὠλενῳ προς | ||
ταυτην και τας ἀλλας πραξεις μεταπεμπτον οἰκαδε γενομενον , κἀκει καταστρεψαι τον βιον . εἱς μεν οὑτος ὁ λογος περι |
πολεμιοι ἐνδον ἠσαν του Ἰουλιανου ἐτι ὑπτιαζοντος και τα πραττομενα ἀγνοουντος . ἐπει δε ταυτα διαπυστα τῳ δημῳ ἐγενετο , | ||
ἐν τῃ τραπεζῃ αὐτον φονευσῃ . ἐλθοντος δε του Ἀγαμεμνονος ἀγνοουντος ταυτα φονευει τουτον . ἀλλ ' οὑτος μεν συν |
. οὑτως λεγονται των σπλαγχνων κεκομμενων εἰς λεπτα μετα ἀρτου ἀπαρχαι τινες . Ψαλιδα , ἠν ἡμεις ἁψιδα φαμεν . | ||
δυο τα ἀνωτατω τμηματα κεκληρωται , τας ἀπαρχας ἀνιερωτεον . ἀπαρχαι δε εἰσιν ἁγιαι κινησεις αἱ κατ ' ἀρετην ἑκατερου |
αἱ πασαι διεφθειρον αὐτην και κακιστα ἀπωλλυον . ἀντι δε Φιλιας Κολακεια παρην , δουλοπρεπης και ἀνελευθερος , οὐδεμιας ἡττον | ||
φησιν ἐπι τε του Νεικους νυν και προτερον ἐπι της Φιλιας : τι οὐν ἐστι το κινουν πρωτον και αἰτιον |
εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
, καλως εἰχε τουτο λεγειν : ἐπει δε ἐπι τῳ λυσασθαι καθαπερ ἐπ ' ἐργῳ τινι τον μισθον τουτον ἐκηρυξεν | ||
και Φιλιππον ἀξιουν , ὡν ἡμιν ἐδιδου ξενιων , τουτους λυσασθαι : οὑτος δε αὐτικ ' ἀκουσεσθε τι ποιων διετελεσεν |
ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
ταις ἐπιμοναις , ὡστ ' ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . ἀλλους δ ' εἰναι τους | ||
την Ὀσιριδος τελευτην ὀμοσαι μηδενος ἀνδρος ἐτι συνουσιαν προσδεξεσθαι , διατελεσαι δε τον λοιπον του βιου χρονον βασιλευουσαν νομιμωτατα και |
δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
ὁρμα φλογος σημεια τα ξυγκειμενα . σοι γαρ μονῳ δηλουμεν εἰκοτως , ἐπει κἀν τοισι δωματιοισιν Ἀφροδιτης τροπων πειρωμεναισι πλησιον | ||
διαιτωμενης : θεας γαρ ἐμπιπλαμενη των γνησιων και ἀφθαρτων ἀγαθων εἰκοτως τοις ἐφημεροις και νοθοις ἀποταττεται . τι οὐν ὀφελος |
δ ' ἀνιησι κροκιζοντα , δριμυν . Ἀρισαρον μικρον ἐστι βοτανιον ῥιζαν ἐχον ὡς ἐλαιας το μεγεθος : ἐστι δε | ||
των ἑλκων ἀπουλοι . φυεται μαλιστα ἐν πεδιοις . Θλασπι βοτανιον ἐστι στενον τοις φυλλοις , ὡς δακτυλου το μηκος |
σκυφος ἐχαιρον δεχομενος . ἀλλ ' οὐδε κεραμευουσι νυν τους κανθαρους , ὠ ταλαν , ἐκεινους τους ἁδρους , ταπεινα | ||
ἀετου ἀφανιζουσιν οἱ κανθαροι κυλιοντες , ἐπει οἱ ἀετοι τους κανθαρους ἀναλεγουσιν . αἱματι κλαιειν : ἐπι των παντα πραττοντων |
ὁμοιως δε και ταις γυναιξιν ἐξ ἀνδρων . Ἀφροδιτη Ἡλιῳ δοξαστικον και περιποιητικον ἀποτελει τον χρονον προς τε ἀρρενικα και | ||
δε λογικην ψυχην ἀπο της δοξης παριστησι : το γαρ δοξαστικον το πεζοτατον ἐστι της λογικης , ἐν δε τῳ |
μετ ' ἰσου ὑδατος . Ῥητινης , πισσης ξηρας ἀνα γραμματιον ἑν , νιτρου , ἀσφαλτου , θειου ἀπυρου ἀνα | ||
Ι γραφονται , οἱον βιβλιον , θηριον , ἀκατιον , γραμματιον , το γραμμα , γραμματειον δε , ἐν ᾡ |
και προτερον γελασασα ἡ ἀρετης ἐπωνυμος Σαρρα προς τον πυνθανομενον ἀρνησασθαι τον γελωτα , καταδεισασα μη ποτε ἀρα το χαιρειν | ||
ἐπειθεν . οὐ γαρ ἐστι οὐδε ἐοικε το σον ἐπος ἀρνησασθαι . Ῥωμης γαρ της ἀριστης συ γε και φυτον |
και ᾐδον ; οὑτως οὐν ἀπεφαινεν αὐτους οὐδεμιας παιδειας χρηστης τυγχανοντας . [ τουτο δε οὐ μονον Ἀθηναιοις , ἀλλα | ||
ἀναψυξαι μικρον την συνεχουσαν διψαν ἐπιζητουντας , και οὐδε τουτου τυγχανοντας . ἀλλ ' ἐν τουτοις το της ἡμερας ἐκεινης |
και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
. νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
ἀνθρωπος : εἰ γαρ ἐκεινος μεν φησι δειν ὑπο παντων γινωσκεσθαι τον ἀνθρωπον , οὐδενα δε ἀνθρωπον ἰσασι παντες ἀνθρωποι | ||
και ἰδεας ἐναποτιθενται , και ταυτα φησι τα τῃδε πραγματα γινωσκεσθαι ἡμιν και σαφηνιζεσθαι ἐκ των ἰδεων . οἱ δε |
ὁ γεωμετρης εὐθειαν ἐπ ' εὐθειαν στησας . εἰτε δε πεπερασμενην κατ ' ἀμφοτερας τας ἀκρας την εὐθειαν λαβωμεν εἰτε | ||
, διελθειν δε την ἀπειρον ἀδυνατον ποτε και διιεναι , πεπερασμενην δε εἰ κινοιτο , εἰ μεν ἀνακαμπτει , οὐτε |
και καλλιοινιαν συμβαλλεται . δια τουτο μικρους χρη κατασκευαζειν τους πιθους . εἰ δε φθασαιμεν παλαιους πιθους ἐχειν μεγαλους , | ||
αὐτῳ ὀντος , μηδε ἐν ὀρυγματι εὑρισκομενου , δει ἠ πιθους ὀστρακινους ἠ βουττεις τελειας προευτρεπιζειν και γεμιζειν ὑδατος και |
των Ἀθηναιων κατεπαγγελλεται : ἐκποδων Αἰσχινης : οὐδεις ἐτι παρενοχλησει προδοτης πολιτευομενος : ἀποδωσει την ἐλευθεριαν ὑμιν Δημοσθενης λεγων , | ||
της πατριδος , ὁ δε φιλοδοξος της πατρῳας οὐσιας ἐστι προδοτης . Ἐν μεν τῳ πλειν πειθεσθαι δει τῳ κυβερνητῃ |
τας ὀψεις των ἀναγκαιων τοις ἀκουουσιν παραγουσιν , ἀγων δε δικανικος μεμετρηται προς την χρειαν . και οἱ μεν ποιηται | ||
ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος , και λεπτος και πυκνος |
; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
, διοτι θορυβεισθαι μεν ἡμας ἐποιησε τοις ὑπερ σου ὁ μαστιγιας Τιβιος , πιστευσαι δε ἐκεινῳ ἡμη τυχη . και | ||
ἐχων . Μα Δι ' ἀλλ ' ἀληθως οὑκ Μελιτης μαστιγιας . Φερε νυν , ἐγω τα στρωματ ' αἰρωμαι |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
. Οὐκ ἀρα , ὠ βελτιστε , πανυ ἡμιν οὑτω φροντιστεον τι ἐρουσιν οἱ πολλοι ἡμας , ἀλλ ' ὁτι | ||
τοδε τουδε κατασκευαζειν και ὁτι διαφορα οὐσιωδης . δευτερον δε φροντιστεον του ταξαι τας διαφορας τον δεοντα τροπον : ταξεις |
ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι , ἀλλα διδομενοις μεν χρησθαι , μη διδομενα δε μη ποθειν , ἀφαιρουμενου δε τινος ἀποδιδοναι εὐλυτως | ||
συνηθες ἐγενετο κυκλῳ περιπορευομενους τους ἀθλητας ἐπαγειρειν και λαμβανειν τα διδομενα . ὁθεν Σιμωνιδης περι Ἀστυλου φησιν οὑτως : Τις |
ῥητορικῳ λεξικῳ εὑρον το σφαδαζειν σημαινειν το δυσθανατειν , ματαιως σπασθαι , χαλεπαινειν , μετ ' ὀργης στεναζειν , ὡς | ||
λεγεται δε σφακελος και ὁ σπασμος , οἱονει ἀπο του σπασθαι και κλασθαι σπακλος και σφακελος : σφακελος δε ἐστι |
ἀπο του Γ ἐπι την διχοτομιαν ἐγγιστα της ΑΘ κυκλον γραψομεν ὡς τον δια των ΛΜΝΞ τεταρτημοριων , ὡν το | ||
σφαιρας και κυλινδρου τοσαυτ ' ἐστιν , ἑξης δε τουτοις γραψομεν , ὡς ὑπεσχομεθα , τας συγκρισεις των ἰσην ἐπιφανειαν |
τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
καλως και δεοντως , το ὑπνουν εἰς νυκτα , το στρεφεσθαι ῥᾳδιως ἐνθεν και ἐνθεν . ἐαν οὐν ταυτα συνδραμωσιν | ||
και ἀκουειν δε . Εἰ δε δη και ἐπι - στρεφεσθαι δι ' ἀμφω , οὐκ ἀλογος ἡ θεσις . |
φησι , θελησειε ξενος την πατριδα φευγειν και μετα των ἀσθενεστερων , τουτεστι Λακεδαιμονιων , ἀγωνιζεσθαι δια μισθον ὀλιγημερον . | ||
και τιτανος ἀσβεστος , των σφοδρων δηλονοτι θραυομενων τῃ των ἀσθενεστερων μιξει . τα δε λεπτυνοντα τας τριχας ῥυπτικα κατα |
ἐπει γαρ , ἐξ ὡν ἀπεδειξαμεν του Ἀρεως ἀνωμαλιων , εὐκατανοητον ἐστιν , ὁτι των ὑποτεινομενων προς τῃ ὀψει γωνιων | ||
ἐπικυκλος γινεται της κατα τον Κριον θεσεως , αὐτοθεν ἐστιν εὐκατανοητον ἐκ των προεκτεθειμενων τηρησεων . ἐν τε γαρ τῃ |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
' ἐξαριθμησας γονας συος κελαινης , ἡν ἀπ ' Ἰδαιων λοφων και Δαρδανειων ἐκ τοπων ναυσθλωσεται , ἰσηριθμων θρεπτειραν ἐν | ||
Αἰτωλοι προσεβαλλον τοις Ἀθηναιοις και τοις ξυμμαχοις καταθεοντες ἀπο των λοφων ἀλλοι ἀλλοθεν και ἐσηκοντιζον , και ὁτε μεν ἐπιοι |
δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
: πλουσια , πλουσιη . ἀθανατοισι : θεοις : το στερητικον α βραχυνεται πλην του ἀκαμας και ἀθανατος . φιλη | ||
νεκρος περι το κηρ , ὁ ἐστι ψυχη και το στερητικον . νηστις περι το νη στερητικον και το σιτα |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |
δε ἀρχῃ Κλεων ὁ Ἀθηναιος δημαγωγος ἀπο Σφακτηριας πρωτον χαιρειν προὐθηκεν εὐαγγελιζομενος την νικην την ἐκειθεν και την των Σπαρτιατων | ||
πυρι μοιρηθεισαι εἰς ἀλλας νοερας : κοσμῳ γαρ ἀναξ πολυμορφῳ προὐθηκεν νοερον τυπον ἀφθιτον , οὑ κατ ' ἀκοσμον ἰχνος |
οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
: ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
παλιν ἐν ἑτερῳ λεγει . αἱ κοιλιαι χειμωνος και ἠρος θερμοτεραι φυσει και ὑπνοι μακροτατοι . ἐν ταυταις οὐν ταις | ||
αἱ ἰϲχαδεϲ προϲ τα ϲυκα . και αἱ μεν γλυκυτεραι θερμοτεραι , αἱ δε αὐϲτηροτεραι ψυχροτεραι και ἐτι μαλλον αἱ |
τελειον και ὑπευθυνον και φανερον : το δε ἑκαστης ἰδιον θεωρητεον : ἠ γαρ εἰς αὐτον ὁ φευγων το πραχθεν | ||
Τας μεν οὐν φυσεις και δυναμεις των ἀρωματων ἐκ τουτων θεωρητεον . Δοκει δε το μεγαλειον ἀφλεγμαντον εἰναι παντος τραυματος |