' ἀκρατον ἀγαθου δαιμονος περιστατον βοωσα την κωμην ποιει . Αὐτη δ ' ἐκεινη προτερον ἐξηπιστατο παρα της ἐπιτηθης . | ||
παρακαλεσας διδωσι μοι την θυγατερα αὐτου Βησσους εἰς γυναικα . Αὐτη ἐτεκε μοι τον Ἠρ και Αὐναν και Σιλωμ : |
ὁτι τε ἀνευροιεν την ἀρκτον και ὁπη λιποιεν ἀγγελλοντες . Αὐτικα γουν ὁρμηθεντες ὁμου συμπαντες και κεραιας ὑψηλας ἐξ ἑκατερου | ||
ἐρυσαντες ἐφετμαις Αἰσονιδαο τυτθον ὑπεξ ἑλεος χερσῳ ἐπεκελσαν ἐρετμοις . Αὐτικα δ ' Αἰητης ἀγορην ποιησατο Κολχων νοσφιν ἑοιο δομου |
δ ' οὐδεν ἡττον ὁτι γνωριζειν ποιει και πορρωθεν τα βλαβερα και ὠφελιμα , ὡς τα μεν φευγειν , ἐστι | ||
και σχολαιοι περιπατοι και συμμετρα γυμνασια : ἡ γαρ ἀργια βλαβερα . Την δε γαστερα εὐλυτον ἀει ἐχειν δει : |
δι ' ἰσου ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ ἐσται . Ἐστω ὁποσαουν μεγεθη τα Α , Β , Γ και ἀλλα | ||
ἐν τοις δευτεροις ἀλλο τι προς ἡγουμενον . Ἐαν ᾐ ὁποσαουν μεγεθη ὁποσωνουν μεγεθων ἰσων το πληθος ἑκαστον ἑκαστου ἰσακις |
χρωμενους προτρεπων : λεγει δ ' οὑτως : Ἐνθα δυο σκυλακες πολιην μαρπτουσι θαλασσαν , ἐνθ ' ἰχθυς ἐλαφος τε | ||
τ ' ἐνυγρον παρα τε Στομα Ποντου , ἐνθα δυο σκυλακες πολιην μαρπτουσι θαλασσαν , ἐνθ ' ἰχθυς ἐλαφος τε |
παρ ' ἀνθρωποις ἐσται τα γεγενημενα , τερατα δε και αἰνιγματωδη , της κατα το ποιον ἰδιοτητος και ἐνταυθα συνορωμενης | ||
τον τοπον τον ἐνεγκοντα τον διμορφον . και τοτε μεν αἰνιγματωδη τον χρησμον εἰναι δοξαι , ὑστερον μεντοι μετα την |
, νου και λογου οὐσα ἀποτεγμα . ἐτι τα ὁπωσουν αἰσθητικα πρωτην την ἁφην ἐχειν ἀναγκη : τρεφεσθαι γαρ ἀναγκη | ||
ὠτα αἰσθητικα νευρα . τῃ οὐν ἀκρᾳ ψυξει σπωμενα τα αἰσθητικα νευρα προς ἑαυτα ἐφελκονται τους λοβους των ὠτων , |
τοξευσαι κονταρια μετα σκουταριων . Οὐκ ἀτοπον δε και χειρομανικα σιδηρα τους βουκελλαριους ἐπινοησαι και μικρα τουφια κατα των ὀπισθελινων | ||
: του ἀφυκτου θανατου . των δικτυων : πετρινη ἠ σιδηρα : ἁτις τεκνων ὡν ἐτεκες : ἡτις τον ἀροτον |
ἐνδειαν και μητηρ ἑνος οὐχ ὑπαρχω παιδος ἡ πολλων τουτο δοξασα προτερον . ὡς ἐδει την ἀρχην μη τεκειν ἠ | ||
ναυτικου και ἑλληνοταμιειας ἐτυχομεν . ἐτι δε ἐπει ὠμως ἀγαν δοξασα προστατευειν ἡ πολις ἐστερηθη της ἀρχης , οὐ και |
νικητηρια , ὡς ἀθλητῃ ἀθλα και χειροτεχνῃ ἐπιχειρα και ἀγγελῳ εὐαγγελια και τῳ φεροντι κομιστρα , ὡς εὐεργετῃ χαριστηρια και | ||
ἐστεφανουτο τα τε ἀλλα και χρησαμενος ἀμηχανῳ ταχει περι τα εὐαγγελια της νικης . διαβαλλοντος δε αὐτον Δημοσθενους , ὡς |
την νησον δηλονοτι . οἱ δ ' ἐν τῃ ἠπειρῳ Πελοποννησιοι . . . : ἠγουν οἱ τε ἐκ της | ||
δ ' ἐν χερσιν ἠδη ὀντες περιεσχον τῳ κερᾳ οἱ Πελοποννησιοι και ἐκυκλουντο το δεξιον των ἐναντιων , οἱ ἐκ |
ἐχουσα . ἐνταυθα ὁ μεν ᾐτει πιειν , ἡ δε ἠξιωσεν προπιειν , και αὐτικα γε ἀπολομενης , την μεν | ||
: τυμβου δ ' , εἰ κτανειν ἐβουλετο , οὐκ ἠξιωσεν ἀλλ ' ἀφηκε ποντιον ] . ἡμεις μεν οὐν |
και παραμενουσι και ὁπωσουν , ἀλλ ' ἡμεις αὐτους ῥᾳδιως τρεψομεθα ῥωμῃ τε και ἐμπειριᾳ και τολμῃ , ὡστε οὐδε | ||
των πολεμιων ἠδη την χωραν λεηλατουντων τοτε προς την ἐπιμελειαν τρεψομεθα των δεοντων , ὀκνω μη τοις ἐναντιοις προς ἡδονην |
Φορμιων περι Ναυπακτον ἐν τῃ Παραλῳ πλεων ὑπο δυο τριηρων ἐδιωκετο . ὁρμουσης δε ἐπι σαλου νεως ὁλκαδος , ἠδη | ||
Δαφνη την σωφροσυνην ἐφιλει . διωκειν οὐν ἐδει , και ἐδιωκετο . πριν δε ἀπειπειν ἐν τῃ φυγῃ , παρακαλει |
, οἱον ἐν τῳδι μεν ὑδατια , ἐν τῳδι δε σαρκια : και τοινυν το φαινομενον ὑδωρ ἀπο του πλεοναζοντος | ||
αὐτοματα παντα τἀγαθα , ῥαφανος λιπαρα , σπλαγχνιδια πολλα , σαρκια ἁπαλωτατ ' , οὐδεν μα Δια τοις ἐμοις βλιτοις |
ἐν τε τῳ Κατα Θεοδοτου και ἐν τῃ Κατα Καλλισθενους εἰσαγγελιᾳ : ὁτι δε τα λουτρα ἐκομιζον ἐκ της νυν | ||
του πεφαρμακευσθαι και δεδεσθαι φαρμακοις Δειναρχος ἐν τῃ κατα Πυθεου εἰσαγγελιᾳ . Κατα δημους δικαστας : Δημοσθενης ἐν τῳ κατα |
στρατοπεδευσεις . ἐπει δε τα ληφθεντα χρηματα ἀπηγαγον οἱ τε Παφλαγονες και ὁ Σπιθριδατης , ὑποστησας Ἡριππιδας ταξιαρχους και λοχαγους | ||
αἱμα μελαν ῥεε , δευε δε γαιαν . τον μεν Παφλαγονες μεγαλητορες ἀμφεπενοντο , ἐς διφρον δ ' ἀνεσαντες ἀγον |
δε ἀμφοτερα δοκουντα ἐνδοξα , πλειον το ἠθος και ἡ ἀπαγγελια ἐνταυθα ἐπιμελεστερα . και αἱ παραιτησεις χρησιμοι γινονται . | ||
παραστατικη . διαφερει δε μελοποιια μελῳδιας : ἡ μεν γαρ ἀπαγγελια μελους ἐστιν , ἡ δε ἑξις ποιητικη . τροποι |
λεγει δε ὁ αὐτος μη προτερον ἐπιβαινειν τον ἀρρενα τῃ θηλειᾳ πριν ἠ φιλησαι αὐτην : μη γαρ ἀνεχεσθαι τας | ||
οὐσιας τε συνενουμενων , ἁμα πριν ἐξ ἀρρενος ὡς ἐζευγμενου θηλειᾳ : συμπλακεις δε ταυτῃ ἐν μεσῳ ποντου φερει δρακοντα |
διατριβω , δανιζομαι ἐπικιχρημι , ἐλεω , χωρογραφω καταμετρω , θεραπευω , [ θεραπευω ] , πραγματευομαι , ἀστειευομαι , | ||
: ἀλλα χρειαν μοι παρεχει τινα . ταυτης οὐν ἑνεκα θεραπευω αὐτα . τι δε ; τον ὀνον οὐ θεραπευω |
ζωσι και λυπηρα . παντες εἰς σε δε ἐλθειν ὁμως εὐχομεθα και σπουδαζομεν . ἐνεγκ ' ἀτυχιαν και βλαβην εὐσχημονως | ||
ἐστι παλιν τα τυχηρα ἀγαθα ἐδηλωσε : περι γαρ ὡν εὐχομεθα τοις θεοις : οὐ γαρ περι ἀρετης και των |
ἐπεοικε : τον γαρ ἐν δεσμοις ὀντα και ἀνηρτημενον ἐν κοιτῃ ἁπαλῃ ὑπνωσειν λεγει . Κεχρηται πολλακις και τῃ ὑπερβολῃ | ||
βιαιοτατα προσαραττουσιν . : λεγει Εὐδημος ἐν Παγγαιῳ τῳ Θρᾳκιῳ κοιτῃ λεοντος ἐρημῳ φυλακης ἐπιστασαν ἀρκτον σκυμνους του λεοντος διαφθειραι |
γογγυλιδι παραπλησιαν , ὑποπλατυν : ἀποτιθεται δ ' ἡ ῥιζα τμηθεισα ὡσπερ σκιλλα . φυεται ἐν συσκιοις τοποις , μαλιστα | ||
: ἡ τε γαρ συνωνυμος της ἐνδον οὐσης ἐγχελυς Βοιωτια τμηθεισα κοιλοις ἐν βυθοισι κακκαβης χλιαινετ ' , αἰρεθ ' |
ἠδη το ἑλκοϲ . ἐϲτι δε ἀριϲτον κολλυριον , ᾡ κεχρημεθα ἐπι των καθαρων ἑλκων και ἀπουλωϲεωϲ δεομενων , το | ||
ἀτοπον και ψευδος , ἐπειδη ἐν τῃ των συλλογισμων παραδοσει κεχρημεθα τοις στοιχειοις ἀντι των ὁρων και ἐπ ' αὐτων |
πιστιν ἐχωρησεν , ἱνα μη παντα αὐτος ἐνθυμουμενος και ἀποδεικνυς φιλονεικιᾳ τῃ προς Φιλιππον μαλλον δοκῃ λεγειν ἠ ὡς αὐτην | ||
ἀγωνοθετων οὐκ ἐπ ' ἀνδραγαθιᾳ , ὑβρεως δε και στασεως φιλονεικιᾳ , και τον μαλλον πληκτην στεφανουμενον . και ταυτα |
κριβανῳ , ἐτι δε μαλλον ἡ ἐν τῳ ἀμητι : μαλακη τε γαρ και πλειω χρονον ἡ ὀπτησις γινεται , | ||
ἐνεισιν . εἰκοτως δη γεγονεν εὐρους τις ἡ λεξις και μαλακη , της ἁρμονιας των ὀνοματων μηδεν ἀποκυματιζουσης τον ἠχον |
συν χολῃ βοειᾳ ἐπιτιθετι . [ εʹ . Προς τα πτερυγια . ] Το πτερυγιον νευρωδης ἐστι του ἐπιπεφυκοτος ὑμενος | ||
. ὠτος : ὀρνεον , ὁ περι τα ὠτα ἐχει πτερυγια . τουτο ἐπαινουμενον και ἀντορχουμενον ὡσπερ ὁ νυκτικοραξ ἁλισκεται |
κροταφοις , το δε μεσον των ἀγκυλων διπλουν της καιριας χαλασμα κατα του μετωπου , και τοτε παραλαμβανεται ἐπιδεσμος ὁ | ||
τιλμασι διαστελλομεν , προς το μη την σαρκα φυεισαν , χαλασμα παρασχειν : τα δε ἐν τοις ὠσιν ἠ μυκτηρσιν |
. διοπερ ἐνταυθα προσαναλαβων την δυναμιν μετεπεμψατο τους ἀπο της Εὐρωπης συμμαχους , οὐ πολυ λειποντας των εἰκοσι μυριαδων , | ||
θαλαττης και της Μαιωτιδος . Λοιπη δ ' ἐστι της Εὐρωπης ἡ ἐντος Ἰστρου και της κυκλῳ θαλαττης , ἀρξαμενη |
Λεπιδου πολεμιων : οὑς ὁτε ἐνθυμηθειεν Καισαρι συναλλαγησεσθαι , παμπαν ἠκμαζεν ὁ φοβος . Κικερων τε , ὁς τεως αὐτοις | ||
Καισαρι δε ἐς την Ῥωμην ἐπανιοντι ἡ τε νοσος αὐθις ἠκμαζεν ἐν Βρεντεσιῳ μαλιστα ἐπικινδυνως , και φημη διηνεγκεν αὐτον |
. : Εὐφυως ἀπο του ὀνοματος ἐλαβε το διανοημα : Προμηθευς γαρ ἐστιν ὁ προορων τα μηδεα : και τροπῃ | ||
ὁτι ἐξ αὐτου ποριζεται το πυρ , ἑως οὑ ὁ Προμηθευς μετα δολου τουτο ἐκλεψεν . . Βριαρεῳ δ ' |
πολλα ἀν εἰη λεγειν , ὁσον πενθος ἐν τῃ ἐμῃ οἰκιᾳ ἠν ἐν ἐκεινῳ τῳ χρονῳ . τελευτωσα δε ἡ | ||
και ἐμπειριᾳ και ἐν γενεσει , και παλιν αὐ ἐν οἰκιᾳ τε και πολει και στρατοπεδῳ και πασι τοις τοιουτοις |
βραχυ ἠν ἀπαγγειλαι , ὁτι τεθνηκεν ὁ ἀνηρ . Ἐπειτα ἐνθυμεισθε ὁτι διαφορον ἠν το γραμματειδιον τῳ βασανισθεντι , [ | ||
παλιμβολα και παλιμπρατα ποιουσαν τα σεμνα ; και οὐδε ἐκεινο ἐνθυμεισθε ὁτι μηδε τοις καπηλοις μηδεις ἐτι ῥᾳδιως προσεισι , |
και το ἐν χιονι και το ἐν ψιμυθιῳ εἰς ἐννοιαν ἐρχομεθα λευκοτητος , ὁμοιως γευσαμενοι μελιτος και φοινικος και ἰσχαδος | ||
ποιας στασεως ἐστι : τουτων γαρ προνοηθεντων ἐπι την εὑρεσιν ἐρχομεθα : ἡ δε εὑρεσις ἐστιν ἡ των ἐνθυμηματων ποικιλια |
οὑ παραγωγον χαζω , ὁ μελλων χασω , κεχασμαι , χασμα . Χαος . χω , χειω , χαος : | ||
ἀνθη : λειριοεις και λειριοεσσαν . Λεκανη : ἡς το χασμα λειον ἐστι . πεπλατυνται γαρ . λειοχανη οὐν ἡ |
μηδε ἀντειπειν αὐτον ἐχειν , ὁτι την στρατειαν φευγων οὐ φιλοτιμιᾳ τουτο ἐποιησεν : και παλιν αἰσθομενος ὁτι ξυλα δια | ||
το παραδοξον , σωφροσυνην οἰδε κομιζειν ὁ γαμος κἀν τῃ φιλοτιμιᾳ των ἡδονων το σωφρονειν ἀναμεμικται : δι ' ὡν |
μη της ἁρμονιας τουτο λεγουσης . Τι οὐν χρη ζητειν ἀπαθη την ψυχην ἐκ φιλοσοφιας ποιειν μηδε την ἀρχην πασχουσαν | ||
γραμμης ἀδιαιρετον . εἰ δε και ἐστιν ἀτομα μεγεθη και ἀπαθη και ἀποια , ὡς οἱ περι Δημοκριτον ἐλεγον και |
γαρ ἀμελουμενα πασης κακιας και φαυλοτητος παραιτια γινεται βοσκηματωδη και ἀγεννη ἀποτελουντα τα γεννωμενα . Συνεχει γαρ τα μεν σκανεα | ||
. και συ δειξας οὐν προτερον τον Περικλεα μικρον και ἀγεννη και ταπεινον και προς ἀργυριον βλεποντα , τοτε δη |
' ἑκατερον μερος της ῥινος ἐπι μεσοφρυον κατ ' αὐτου χιασμα γιγνεσθαι και τας ἀρχας λοξως ἐπι κορυφης ἐπι ἰνιον | ||
και παρα τον του ἑτερου μεγαλου κανθου ἐπι μεσοφρυον ὡς χιασμα κατα μεσοφρυου γινεσθαι ἐπ ' εὐθειας παρακειμενη τῃ πρωτῃ |
Ἀχαρνευς : ἠγουν Ἀττικος : Ἀχαρναι γαρ δημος Ἀττικων . Ἀχαρνευς : δημος Ἀττικης . Λυκωπιτας : Αἰτωλος : Λυκωπη | ||
ἀγεται δε μηνος Ἀνθεστηριωνος ηʹ φθινοντος . Ἀπολλωνιος δε ὁ Ἀχαρνευς τα Διασια διακρινει ἀπο της του Μειλιχιου ἑορτης , |
ἡρωϊδος Αἰακος , ἀφ ' ἡς παρωνομασθη ἡ πολις ἡ Αἰγινα . . Τουτους ἐπιβουλους εὑρων ἑαυτου ὁ Ζευς ὀργισθεις | ||
τον λογον προς την Αἰγιναν : σε δε , ὠ Αἰγινα , φησιν , εἰς την Οἰνοπιαν διακομισας νησον συνεκοιμηθη |
βδελυρε κἀναισχυντε και τολμηρε συ και μιαρε και παμμιαρε και μιαρωτατε , ὁς τον κυν ' ἡμων ἐξελασας τον Κερβερον | ||
ἱλασαιμην ὑμας ; Εὐχευ Καρνειῳ τελεειν σεβας Ἀπολλωνι . Ὠ μιαρωτατε και ἀναισχυντοτατε μαντι : εἰτ ' οὐκ ἠπιστασο ὁτι |
μετωπου των τικτομενων πωλων στεργουσιν αὐτους . τουτῳ δε και φαρμακιδες χρωνται προς ἐρωτα . ὁτι οἱ ἱπποι ὀστουν ἐχουσιν | ||
ἐρως και ὀρνεον τι το λεγομενον σεισοπυγις ᾡ χρωνται αἱ φαρμακιδες εἰς φιλτρα × . ὁμοιως το ἐν βροχοις μαρψας |
ἀττα πλειω τα ἀνω μειζω ῥιζαν δε μικραν ἐχουσι , σκιλλα δε και βολβος και ἁπλως τα κεφαλορριζα τα μεν | ||
ἠ το ψυχρον ἠ το ὑγρον : και γαρ ἡ σκιλλα ψυχρας ἐστιν ἐνεργειας : ἠ το λευκον , οἱος |
και χρωματα και μεγεθη , ὡν ἡ θεα περιττην φρονησιν ἐξειργασατο και πολυν ἱμερον ἐπιστημης ἐγεννησε . παρεχεται δε και | ||
, ἡν ἐν τῳ Ζ των Νικομαχειων Ἠθικων ὁ φιλοσοφος ἐξειργασατο . προεθετο μεν γαρ ἐν αὐτῳ περι των διανοητικων |
' ᾡ ἐστι κατω ἡ καλουμενη Χαρυβδις , ἡ δε Σκυλλα παλιν ἐν τῃ Ἰταλιᾳ ἀντικρυ του Πελωρου . αὑτη | ||
ἐνεβαλε φαρμακα τῃ πηγῃ , ἐφ ' ἡς εἰωθει ἡ Σκυλλα λουεσθαι , και ἀπεθηριωσεν αὐτην εἰς θηριον ἑξ κεφαλας |
. τουτους δε πλευσαντας πελαγος μεγα και χειμασθεντας ἐν μησι τετταρσι προσενεχθηναι τῃ προσημανθεισῃ νησῳ , στρογγυλῃ μεν ὑπαρχουσῃ τῳ | ||
, της δε κοσμοποιιας το ὑδωρ : προς δε τοις τετταρσι στοιχειοις πεμπτη τις ἐστι φυσις , ἐξ ἡς ὁ |
ἀλλο σωμα ; Ἐμοιγε δοκει . Αὑτη δ ' οὐ γυμναστικη ; Μαλιστα . Γυμναστικῃ μεν ἀρα ποδος ἐπιμελουμεθα , | ||
ἁπαντα δι ' αὐτης πεποιηται , και ὁπερ ἐν σωματι γυμναστικη και ἰατρικη , συναμφοτερον λεγω , τουτ ' ἐν |
„ νυν σοι καιρος „ ἐφη ” τελος γενναιον ἐπιθειναι εὐνοιᾳ τε και ὑπηρεσιᾳ ἡν προς με ἐπεδειξω , ἐμοι | ||
ὁτ ' ἀν ὁ ἐνισταμενος διαβαλλῃ λεγων , ὁτι οὐκ εὐνοιᾳ οὐδε τῃ χαριτι περι την πολιν ἐπι το πεισαι |
τῃ γαϲτρι πνευματουται : βολβοι ὠμοτεροι , μελι το μη τελεωϲ ἑψηθεν . οἱ γλυκειϲ οἰνοι φυϲαν βραδυπορον γεννωϲι οἱ | ||
μοριοιϲ ἐϲτι προϲηνεϲτερα , τοιϲ δε ἀποφλεγμηναϲιν ἀϲθενεϲτερα προϲ το τελεωϲ ἐξυγιαϲαι . Κοινη διδαϲκαλια περι παντων των λιθων . |
Παναιτιος , πολιτην αὐτον Ἀθηναιων ποιεισθαι σπευδοντων , εἰπε τῳ σωφρονι μιαν πολιν ἀρκειν . και ὁ των Σπαρτιατων βασιλευς | ||
παρα τον λογον οὐδεν ποιουσιν ἀμφοτεροι , εἰ και τῳ σωφρονι μεν αἱ ἐπιθυμιαι οὐ πολεμουσι , τῳ ἐγκρατει δε |
δ ' Ἰδομενηα προσηυδα μειλιχιοισιν : Ἰδομενευ περι μεν σε τιω Δαναων ταχυπωλων ἠμεν ἐνι πτολεμῳ ἠδ ' ἀλλοιῳ ἐπι | ||
ἐν συστολῃ του η εἰς το α , οἱον Ι τιω δε μιν ἐν καρος αἰσῃ , ἐξ οὑ γινεται |
αὐτῳ : τουτον δε φησι την ψυχην ποιειν ἐν τῳ κρατηρι ἐκεινῳ . Του αἰτιου δε νου ὀντος πατερα φησι | ||
πασσε , τα δε ποτα , ὁπου ἡ Ἑλενη τῳ κρατηρι μισγει φαρμακον νηπενθες τ ' ἀχολον τε , κακων |
του Εὐφρατου και της Ἀρμενιας ἐστι πολλη : και ἡ Μεσοποταμια ὁλη και ἡ Μηδια ἑξης μεχρι και Περσιδος και | ||
, κατα την ῥαχιν και κοιλιαν Περσις και Καππαδοκια , Μεσοποταμια , Συρια , Ἐρυθρα θαλασσα . ἐξεθεμεθα δε τα |
ἀποδιδωσιν ὁ λεγων , τοιουτον δη τινα τον ὁλως πεπαιδευμενον οἰομεθα εἰναι , και το πεπαιδευσθαι το δυνασθαι ποιειν το | ||
ἀμεινον ὀν χειρονος . ” Ὀρθοτατα γε . Ποτερον οὐν οἰομεθα περι βασιλεας τουτ ' ἐγγιγνομενον ἑκαστοτε διαφθειρειν προτερον , |
, και κρυβδην διαψηφισαμενων των βουλευτων , ἑαλω ἐν τῳ βουλευτηριῳ και ἐδοξεν ἀδικειν . και ἐπειδη ἐν τῳ διαχειροτονειν | ||
πολεμειν δε μη προς ὁμοιαν ἀντιπαρασκευην ἀδυνατοι , ὁταν μητε βουλευτηριῳ ἑνι χρωμενοι παραχρημα τι ὀξεως ἐπιτελωσι παντες τε ἰσοψηφοι |
ΕΞ : ὁλον ἀρα το ΑΞ ἰσον ἐστι τῳ ΦΧΨ γνωμονι . ἀλλα ὁ ΦΧΨ γνωμων τῳ Γ ἰσος ἐστιν | ||
τῳ τυχοντι ἀποδωσομεν , ἀλλα κατα την αὐτην ἀναλογιαν , γνωμονι χρωμενοι και οἱον κανονι τῳ μητε πλεονεκτησαντι μητε πλεονεκτηθεντι |
και δευτερον το δυνατον , εἰτα εἰ βοηθησει βασιλευς και Ἀρτεμισια . το δε θεωρημα φανερον : ἐπειδη γαρ ἀδοξον | ||
Ἐλευσινια , Κορης παρα Σικελιωταις θεογαμια και ἀνθεσφορια , Ἀρτεμιδος Ἀρτεμισια και Ἐφεσια , Κρονου Κρονια , Ἀσκληπιου Ἀσκληπιεια , |
της ἑπταζωνου ἐχουσα οὑτως : ὁ μεν του Κρονου ἀστηρ ἐκληρωσατο την πρωτην και ἀνω - τατην ζωνην , καταψυχρον | ||
ὁ σοφος διαλεγεται παντων , ὁ και την τοιαυτην ἐπωνυμιαν ἐκληρωσατο . χρη δε εἰδεναι , ὡς οἱ “ Περι |
ἐκπεσειται της ἀρχης ὑφ ' οὑ τεξεται παιδος και ἀλλα βλασφημα λεγοντι , παραγινεται Ἑρμης Διος πεμψαντος ἀπειλων αὐτῳ κεραυνον | ||
της ἀρχης ὑφ ' οὑ τεξεται παιδος , και ἀλλα βλασφημα λεγοντι , παραγινεται Ἑρμης Διος πεμψαντος , ἀπειλων αὐτῳ |
ὀλιγους κατα του κρυσταλλου πορευομενοι διαβαινουσιν , ἀλλα και στρατοπεδων μυριαδες μετα σκευοφορων και ἁμαξων γεμουσων ἀσφαλως περαιουνται . πολλων | ||
ἐλευθερων , ἀλλα και δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ |
ἐπιτομην ] λεγεται γαρ ὡς Δημοσθενης ἐπιτεμνων την κεφαλην ἑαυτου ἐγραψατο τραυματος ἐκ προνοιας Δημομελην τον Παιανιεα ἀνεψιον ἑαυτου ὡς | ||
γαρ τον τροπον της καθυφεσεως , ἀκουσιου φονου του ἀνδροφονου ἐγραψατο : εἰθ ' ὁτι ὁρων το γιγνομενον ἐστενον , |
πολεμιους . Μαρδονιος δε συναναγκαζομενος βαθειαν ποιησαι την φαλαγγα , διεταξε την δυναμιν ὁπως ποτ ' ἐδοξεν αὐτῳ συμφερειν , | ||
, καρτει νικησας πατερα Κρονον : εὐ δε ἑκαστα ἀθανατοις διεταξε νομους και ἐπεφραδε τιμας . ταυτ ' ἀρα Μουσαι |
δε συμβολικως χρη την τυφλωσιν νοειν του Φοινικος δια το ἀπαιδα γενεσθαι και οὐχ ὡς οἱ πολλοι φασι πραγματικως , | ||
χωριον το περιλειφθεν αὐτῳ περιειλετο , τελευτησαντα δ ' αὐτον ἀπαιδα και ἀνωνυμον βουλεται καταστησαι . Τοιουτος ἐστιν οὑτος . |
. και το προστιθεναι τῳ δευτερῳ προσωπῳ των ῥηματων το θα , ὡς το φησθα και εἰπῃσθα . τον δε | ||
λυρην π [ [ ] οσεστι φιλ [ [ ] θα : τηνδ [ [ ] υσεβουλο [ [ ] |
οὑς ἀντιλεγειν ἐξεστιν . ἠ γαρ προς αὐτους τους λογισμους μαχομεθα των ἀντιλεγοντων , δεικνυντες αὐτους σαθρους ὀντας , ἠ | ||
δολους γαρ μελω : ὁμοιον ἐστι τῳ ” σοι παντες μαχομεθα „ τουτεστι δια σε . . . . . |
τουτων γενομενων ἐπιμενοι το ἀλγημα , δηλον δηπου κατα το πεπονθοϲ μοριον ἐϲφηνωϲθαι το λυπουν . εὐδηλοϲ δε και ἡ | ||
τουτων γενομενων ἐπιμενοι το ἀλγημα , δηλον δηπου κατα το πεπονθοϲ μοριον ἐϲφηνωϲθαι το λυπουν : εὐδηλοϲ δε και ἡ |
κουρη ληϊσθεισα γαμων εὐαγρεϊ δεσμῳ νυμφιον ἀμφεπλεξεν , ἐπ ' αὐχενι παννυχα δεσμα ἀργεννοις ἑκατερθε βραχιοσι γυρωσασα : ὡς τοτε | ||
αὐτο τῃ χειρι ἀποτυλουν εἰπεν . νωτα τοινυν ὑπ ' αὐχενι κειμενα το μεν ἐγκυρτον ἐχει χελωνιον ὀνομαζομενον , τα |
. και οἱ μεν πελτασται , ὡσπερ εἰκος , εἰς ἁρπαγην ἐτραποντο : ὁ δ ' Ἀγησιλαος κυκλῳ παντα και | ||
πατρος ἡμων , αἱ δεικνυουσι την τε ἀποκαλυψιν αὐτου και ἁρπαγην της αὐτου ἀποστολης : μεγιστη [ ] γαρ τυγχανει |
και ἡ την ἀσπιδα τῳ παιδι ἐπι πολεμον ἐξιοντι διδουσα Λακαινα συ ἐφη , τεκνον , ἠ ταυταν ἠ ἐπι | ||
– ˘ – × – ] ἐχεις Ὠ Τυνδαρεια παι Λακαινα [ – ˘ – συ δ ' ὠ το |
μεν την Τυρρηνιαν ἀπο σταδιων ὀκτακοσιων της Ῥωμης ὀνομασαι λιμενα Τελαμωνα , κατα δε Φορμιας της Ἰταλιας Αἰητην τον νυν | ||
ἀρχας ἁμματισαι προς ἀλληλας κατα τον της κορυφης τοπον . Τελαμωνα δει ἑτοιμασαι πλατει και μηκει αὐταρκη προς την δηλουμενην |
. . ἱκανοι εἰημεν : ἀναχωρησομεν ἐς το μετεωρον συν ἀσφαλειᾳ . . . . μενων ἐπιθησομεθα , κἀν τουτῳ | ||
, τους δε εἰσω τε ἀπεκλεισε και μετεδιδου ὀλιγοις συν ἀσφαλειᾳ . τα κλειθρα δε τα ἀναπεταννυντα και ἀποκλειοντα σαφηνειας |
και την βουλην συγκαλειν . ἐπει δε των ῥαβδουχων τις ἀπηλασε τον ὑπηρετην κελευσθεις ὑπο των ὑπατων , ἀγανακτησας ὁ | ||
δε περι τον Ἀτλαντα , ὁτε τας βους του Γηρυονου ἀπηλασε διαβας τον πορθμον , ὁς ἐστι πλατει μεν στενοτατος |
παρατεταχθαι ἀλλα και προς ἀργυριον . Γυναικας των Ἑλληνων ἐπαινουμεν Πηνελοπην Ἀλκηστιν και την Πρωτεσιλεω , Ῥωμαιων Κορνηλιαν και Πορκιαν | ||
Πηνελοπην Πτολιπορθην παιδα : Μαντινεων δε ὁ ἐς αὐτην λογος Πηνελοπην φησιν ὑπ ' Ὀδυσσεως καταγνωσθεισαν ὡς ἐπισπαστους ἐσαγαγοιτο ἐς |
Μουσαι μουσικης και Ἡφαιστος χαλκειας και Ἀθηνα ἱστουργιας και Ζευς κυβερναν θεων τε και ἀνθρωπων . ὁθεν δη και κατεσκευασθη | ||
μεν γαρ περι την κυβερνητικην τεχνη αἰτια ἐστι του δυνασθαι κυβερναν , το δε δυνασθαι κυβερναν αἰτιον ἐστι της κατα |
ἀντι λωτου ϲπερματοϲ ϲπερμα τευτλου . ἀντι λεπιδιου ῥιζηϲ φυλλα καππαρεωϲ . ἀντι λαγωου θαλαϲϲιου λαγωοϲ ποταμιοϲ . ἀντι λινοϲπερμου | ||
ὀποϲ Περϲικοϲ . ἀντι κικεωϲ γλοιοϲ ἀπο παλαιϲτραϲ . ἀντι καππαρεωϲ ῥιζηϲ ἐρεικηϲ ῥιζα ἠ μυρικηϲ . ἀντι κοπρου τρυγονοϲ |
λαβειν παντι τροπῳ τον της Ἱπποδαμειας γαμον . τῳ δε Τανταλῳ και πας ἀν ἡγησαιτο τοὐνομα ὀρθως και κατα φυσιν | ||
της Φρυνης , τις γαρ ἐστιν αἰτια αὑτη , εἰ Τανταλῳ ὑπερ της κεφαλης λιθος κρεμαται . και ὡς Αἰσχινης |
το δηλουν το βλαπτω , οἱον : ἀσε με δαιμονος αἰσα κακη , γινεται ἀσυλος , ὡς ἀξω ἀξυλος , | ||
προς μετρον ἐλαυνοι πινων ἀβλεμεως , τοτε δ ' Ὑβριος αἰσα και Ἀτης γινεται ἀργαλεη , κακα δ ' ἀνθρωποισιν |
. ὡς ἐφαθ ' : οἱ δ ' εὐχοντο Διι Κρονιωνι ἀνακτι . μιμοι τ ' ὀρχησται τε χοροιτυπιῃσιν ἀριστοι | ||
κρατερον τε , βιην Ἡρακληειην , τον μεν ὑποδμηθεισα κελαινεφει Κρονιωνι , αὐταρ Ἰφικληα δορυσσοῳ Ἀμφιτρυωνι : κεκριμενην γενεην , |
, μετα ταυθ ' ὑφ ' Ἑλληνων δε παλι Βορυσθενης κληθεισα . ταυτην την πολιν Μιλησιοι κτιζουσι κατα την Μηδικην | ||
. Κτισμα δε Καρος ἠν , ἀπο του παιδος αὐτου κληθεισα του γεννηθεντος ἀπο Καλλιρροης της Μαιανδρου , μετα νικην |
την ἀχλυν ἀποσκεδασασαι προς την περιβλεπτον θεαν ἐπειχθητε μεθεμεναι τον βραδυν και μελλητην ὀκνον , ἱν ' ὁσα θεαματα και | ||
οὐκ οἰδα . ἀγροικον ] ἀνοητον , ἀπαιδευτον . , βραδυν , ἰδιωτην . ἀγροικον . . . ] ἀγροικον |
μετωπῳ τεμνοντεϲ ὀρθιαν φλεβα προϲ ἁπαξ αὐταρκωϲ ἀφελωμεν κλυϲμαϲι τε χρηϲωμεθα και τοιϲ δι ' ὑδρελαιου ἠ ῥοδινου ϲυν τῳ | ||
καταλιποντεϲ το δεδεμενον και ϲπληνιον ἐπιθεντεϲ ἐξ οἰνελαιου τῃ ἐμμοτῳ χρηϲωμεθα θεραπειᾳ . Ὀγκοϲ ἐπι τῳ τραχηλῳ γινεται μεγαϲ και |
ἡ ἐν τοις τῃδε πραγμασι . Θρεμματα δε και θηρια ἐκαλεσε τον κολακα και την ἑταιραν ὡς κατα το ἀλογον | ||
ἀνθρωπων και δουλων ἐπ ' ἐλευθεριᾳ κατακεκλημενων , οὑς Ἡλιοπολιτας ἐκαλεσε . πρωτον μεν οὐν παρεισεπεσεν εἰς Θυατειρα , εἰτ |
πολλαι γινομεναι δια πολλου την ἀκολουθιαν κομιζονται : τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και τα ἀλλα τα συγγενη | ||
προαγει . οἱ τομιαι βοες , Δ . λεγει , σκολια και λεπτα και μακρα φυεται τα κερατα αὐτοις , |
ὡστ ' ἀν δακρυσαι γ ' , εἰ φρονουντ ' ἐτυγχανεν . οἰμοι ξυμφορας βαρυποτμωτατας , οἰμοι κακων δυστηνος , | ||
τειχων και τοξευμασι και ἀλλῳ ὁτῳ τις μετα χειρας ἐχων ἐτυγχανεν ἠ ὁτῳ τις ἐν τῳ τοτε ἐλαβεν ἐξηκοντιζον ἐς |
, ἐπειδη κοινωνουσι κατα το πραγμα , καθαπερ ἐν τῃ θεωριᾳ εἰρηται , μητε ὡσαυτως , τουτεστι συνωνυμως , ἐπειδη | ||
ἐχθρας , τουδε του οἰκηματος . εἰρηκαμεν δε ἐν τῃ θεωριᾳ ὁτι ἰδεα ἐστι διαστασεως και ἑνωσεως , και ὁτι |
τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας , εἰ ἀνθρωπους | ||
Αἰγινα , την ὁμωνυμον σοι πολιν φυλαττε και περιεπε συν ἐλευθερᾳ πορειᾳ , ἠγουν συν ἐλευθεριᾳ : φυλαττε δε συν |
ἐνζωει σκορπιος ἐν Κλαριοις , Φοιβος ἐπει ῥ ' αὐλωνα βαθυν μελιῃσι καλυψας ποιηρον δαπεδον θηκεν ἑκας δακετων . ἐκλυον | ||
ὁτε και ἐπι των διοικησεων ἐγενετο . ἐλεγετο δε και βαθυν πωγωνα θρεψαι και ἐπι της ὀψεως φακους ἐσχηκεναι . |
, τοις Ἀδωνιοις δε ἐν Κολλυτῳ ἑστιωμεθα παρα τῳ Θετταλης ἐραστῃ : τον γαρ της Ἀφροδιτης ἐρωμενον ἡ Θετταλη περιστελλει | ||
του ἐραστου , τοτε δη και ὁ ἐρωμενος ὡς γνησιῳ ἐραστῃ ἑαυτον ἐπιδιδωσιν . Ὁ δε πας νους των ἑξης |
ἀλλ ' ἀλλοτε μεν πλειον ἀλλοτε δε ἐλαττον το ὑπεργειον εὑρισκετο του οὐρανου και των προς τουτον ἀπο γης εὐθειων | ||
το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο ἀλλεπαλληλον το ω . Κρειττον οὐν ἐστιν εἰπειν την |
εἰϲ τα πλαγια παρατρεπεϲθαι το κωλον , τῳ δε του ποδοϲ ἰχνει ϲανιδιον ῥακει περιβεβλημενον δια την μαλακοτητα ὀρθον προϲηρειϲθω | ||
των ἀρχομενων φλεγμονων παϲων ἀντιϲπαϲτικωϲ ποιειϲθαι την φλεβοτομιαν , οἱον ποδοϲ φλεγμαινοντοϲ ἐκ τηϲ χειροϲ φλεβοτομειν : ἐπι δε των |
Μεθθας , Σκαρθας , Χαγραμ . Εἰσιν δε και οἱ χαρακτηρες οὑτοι οὑς ὁρᾳς . Ὁς ἐγραψε και ἐδιδαξε Σουστουμον | ||
ῥᾳδιως , ποτερος Δημοσθενους ἐστιν ἠ Λυσιου : τοσαυτην οἱ χαρακτηρες ὁμοιοτητα προς ἀλληλους ἐχουσι . τοιουτος ἐστι και ὁ |
τα δε πατρικα φθειρει , και πλειον το κακον ἐν νυκτερινῃ γενεσει εἰτε ἑῳος εἰτε ἑσπεριος : τοτε γαρ οὐ | ||
εἰναι . Κατα δε τον καιρον , δει ἐν τῃ νυκτερινῃ ὡρᾳ ἐπιτελεισθαι τους ὑπνους : τοτε γαρ ἐπιτηδειοτης ἐστι |
παρα τους ἀλλους ἐτιμα , φανον γεγονεναι [ τουτον ὁνπερ λαμπτηρα καλουσι . ] τυφλος ἐγενετο και ὑπο του δουλου | ||
' ὀρφνην γευσεται δῃουμενων , ὁταν καρηβαρευντας ἐκ μεθης ἀγων λαμπτηρα φαινῃ τον ποδηγετην σκοτου σιντης , ἀγρυπνῳ προσκαθημενος τεχνῃ |
τροπος της ἐπισκεψεως τοιουτος : ἡ μεν οὐν πρωτη και ἰσχυροτατη των τοιουτων συμπτωματων αἰτια γινεται παρα τας ἐκλειπτικας ἡλιου | ||
οἱ δε βατραχιτην καλουσιν . Της οὐν βοτανης ἐστιν δυναμις ἰσχυροτατη τοιαυτη : ἀντι σιδηρου τεμνει ἀποστηματα και ἐσθιει δοθιηνας |
γαρ ψευδης ἐστιν ἡ καταφασις ἡ λεγουσα ὁτι αὐριον ἐσται ναυμαχια * * * ψευδους γαρ οὐσης της καταφασεως συμβαινει | ||
Ἀθηναιοι . πολεμου δε κατασταντος προς Αἰγινητας Ἀθηναιοις μετα ταυτα ναυμαχια γιγνεται ἐπ ' Αἰγινῃ μεγαλη Ἀθηναιων και Αἰγινητων , |
και τις ἐξετρεχεν αὐτου δεησομενος μη μνησικακησαι τῃ πατριδι ἐν ἐσχατῳ κινδυνου μηδε , ὡν ὑπ ' ἀναγκης ἠδικηθη Ῥωμαιων | ||
συκῃ τουτου αὐτου το πλατυφυλλον . και τοσουτον αἰτιον τῳ ἐσχατῳ και ἑκαστῳ των ἀντιδιῃρημενων αὐτῳ το δευτερον μεσον , |
Λευκτρα , οὐκ οἰδα : εἰ δ ' ἀρα ἀπο Λευκιππου του Περιηρους , ὡς οἱ Μεσσηνιοι φασι , τουτου | ||
. . . Λευκιππος τε και Ἀλκμαιων . . . Λευκιππου του μαθητου Μελισσου . . . Α . Λ |
, ὡσπερ νιτρωδη τινα και στυφοντα ὑγρα και ἀσφαλτωδη και θειωδη διαρρει την γην , οὑτω και λιπαρα εὑρισκεσθαι , | ||
δε , καθαραν και κινναβαριζουσαν τῃ χροᾳ , ἐτι δε θειωδη ἀποφοραν ἐχουσαν . Σκωρεα ἀργυρου καλειται ἑλκυσμα : την |
οὐ γαρ οἱον τε ἱππευειν ἐπι του κανθαρου . τῃ ἐπαγωγῃ του κανθαρου το γελοιον μαλλον ἐδειξε και το ἀπιθανον | ||
Παρθενον , ὁ Κριος βλεπει τον Ζυγον τῃ της αἰτιας ἐπαγωγῃ , ὁ Σκορπιος βλεπει τους Ἰχθυας βλεπομενος ὑπ ' |
πινομενη δε ϲυν μελικρατῳ κενοι κοιλιαν . Ἰϲατιϲ ἡ μεν ἡμεροϲ , ᾑ οἱ βαφειϲ χρωνται , ξηραντικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ | ||
Ἀρτεμιϲια διττη μθ Ἀϲαρον ν Ἀϲπαλαθοϲ να Ἀϲπαραγοϲ νβ Ἀϲταφιϲ ἡμεροϲ νγ Ἀϲταφιϲ ἀγρια νδ Ἀϲφοδελοϲ νε Ἀτρακτυλιϲ νϚ Ἀτραφαξιϲ |