| ὡς ἀρα και ἡμεις κεκοινωνηκαμεν της σιτηγιας της εἰς την Ῥοδον , αὐτοι δε οὐδεν μαλλον την ναυν ἡκουσι κατακομιζοντες | ||
| τετταρακοντα ναυσιν . ὁ δ ' ἐκπλευσας της μεν εἰς Ῥοδον βοηθειας ἐπεσχε , νομιζων οὐτ ' ἀν αὐτος ῥᾳδιως |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| οὐ δικαιον ἐστιν ὁμοιως ἀντιβλαβηναι . δυνατον δε την τοιαυτην ἀντιπαθειαν δικαιαν εἰναι ἐν ταις ἀλλακτικαις κοινωνιαις , οἱον ἐν | ||
| ἀδιαπταιστον ἐχει την της ἐνεργειας δυναμιν , ὁκοσα τε κατα ἀντιπαθειαν και κατα ἀποῤῥοιαν ξυμπαθει ἠ ἀντιπαθει και ὁκοσα ἀναιτιολογητως |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| . Ἀττικον δε ἡμιωβολον ἑτερου ἡμιωβολου τεϲϲαρα πεμπτα . Το κερατιον ἐχει Ἀττικουϲ χαλκουϲ βʹ και χαλκου [ ἑτερου ] | ||
| , μαστιχης ⋖ Ϛʹ , σμυρνης ⋖ δʹ , μοσχου κερατιον αʹ , σκιγγου αʹ το ἀκρον της οὐρας , |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| κατεληξε , του πυρος εἰς μεγα ἀρθεντος και παν το παρατυχον καταφλεγοντος . Ξυνεβη γουν ἐκ τουτου πολλα των καλλιστων | ||
| ' ᾐ : ἀναρπασας δε εὐθυς ἐκ της ἀρουρης το παρατυχον ξενιον ἐδωκεν : ὁπερ ἠν ἡ βωλος . διατι |
| κυριος ὁ του Κριου οἰκοδεσποτης Ἀρης : του δε δευτερου ἐννατου κυριευσει ἡ Ἀφροδιτη ἡ κυρια του Ταυρου : του | ||
| και ἡμερας λαβοι ἀπο τε του ἑβδομου μηνος και του ἐννατου . Ἀλλα τας ἡμερας οὐχ ὁμοιως οὐτε λεγουσιν οὐτε |
| ἐτεσιν αὐτου νεωτερος τετταρακοντα . συντεταχθαι δε φησι τον Μικρον διακοσμον ἐτεσιν ὑστερον της Ἰλιου ἁλωσεως τριακοντα και ἑπτακοσιοις . | ||
| κατα συγκρασιν ἀπεγεννηθη , ὁλον τον των θεων περιεχων θειον διακοσμον , του δε τριτου και τεταρτου ἀρχαι μονας και |
| την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
| ' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
| δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| , ἀφ ' οὑς ἀσπασιος και ἀσπασιως . ἐστι δε παρασυνθετον ἀπο του ἀσπαζω συνθετου , . , . * | ||
| ἀγκυλοχειλης συνθετον ἐστιν ἀπο του χηλη , ἀλλ ' ἐστι παρασυνθετον , ὡς ἀνωτερω εἰρηκαμεν . Ἱνα δε μητε τουτο |
| διακειμενοις ἀχθομεθα , τους δε τιμην μειζω της ὑπαρχουσης ἀει κτωμενους ἐπαινουμεν , και ὁτι των μεν ἀλλων , ἐφ | ||
| ἡκε μεν ὡς οὐχ ἁψομενος λογων , ὁρων δε ἀλλους κτωμενους ἐπεθυμησε του κτηματος και μερος λαβων πενθος ποιειται το |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
| θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
| του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
| κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
| οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
| , σιτου , καρπου , ἐνοικιου , ἀδικιου , φορας ἀφανους , μεθημερινης . ἀμφισβητησις , παρακαταβολη , διαμαρτυρια , | ||
| θεοι και τῃ αἰσθησει προετειναν εἰς ἐνδειξιν και αὐτοι της ἀφανους και νοητης και ἑνιαιας και ἀπορρητου παντελειας . Οὐκουν |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| ὁταν εἰς τα ἐλαχιστα διαιρηται , ἀνισα τα μερη ἀλληλοις παρεχον . οὐ γαρ διχῃ εἰς ἰσα μεριστον : ἀναιρετικον | ||
| ταυτα λυσητε ] βουλεται ψηφισμα λαβειν παρα του δημου το παρεχον την ἀδειαν του κατηγορειν του νομου . τηνικαυτα τον |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
| καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| διατετελεκασιν , εἰκοτως οἰμαι : ἐκ γαρ των ἀλλοτριων ῥᾳδιως ἀναλισκουσιν , ὡστε και τους συνερουντας ὑπερ αὑτων και τους | ||
| του ἐδεσματος , ἀλλ ' οὐδε προσεχοντα τοις συνδειπνουσι πως ἀναλισκουσιν : ἐνθεντα δε εἰς το στομα συν τῳ κελυφει |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
| : και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
| τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
| , της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
| προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| δεκα δε ἐλαττους , οἱ τριακοντα δε οὐδε κρατουσιν οὐδε κρατουνται , προσγενομενου δε ἑνος ὑπερεχουσιν ἠδη του κινητου , | ||
| πριζουσιν . Δαιτρευουσι : τρωγουσιν , ἐσθιουσιν . Ἐχονται : κρατουνται . Ὑπερνεμεθονται : τρωγουσιν . Ἐχθρα : ἐχθρως . |
| τελειου τε και ὀργανικου ἠ τεχνη πρεποντων τε και μη πρεποντων ἐν μελεσι και ῥυθμοις συντεινουσα προς ἠθων κατασκευην . | ||
| νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι τι μειζον εἰποι τις ἀν |
| θερμα πλειοσιν αὐλοις ἐκ πετρας ὑψηλης εἰς θαλατταν διηθειται , στενους ἐχοντα πορους , οὐ γλυκεος ὑδατος , ἀλλα πικρας | ||
| το του πελαγους , ὁτι ἐσπειρετο . τινες δε τους στενους πορθμους βοσπορους εἰρησθαι . ἠ ὁτι το παλαιον , |
| ἐχει γωνιας τας ὀρθας , περι δε ἀλλας τας πλευρας ἀναλογον , και τα λοιπα της προ - τασεως , | ||
| τῳ Β : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ὠσιν , και τα ἀπ ' αὐτων εὐθυγραμμα ὁμοια |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| ἐν τῳ ἐθνει δυναμενους , ἐξηγριωθη τε και ἐργον ἐδρασεν ἀνοσιον . ἠν δε Τυλλος Ἀττιος ὁ τας ὀργας αὐτων | ||
| καθηγνισαν , ἠ θηρες , ἠ τις πτηνος οἰωνος φερων ἀνοσιον ὀσμην ἑστιουχον ἐς πολιν . Τοιαυτα σου , λυπεις |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| ἀντιληψει τῃ ἐπι νομον , ὁταν λεγῃ ἐξειναι τον μοιχον ἀποκτιννυναι , τρισαριστεα δε ἀνελων τις κρινηται , οὐδε μια | ||
| ἑν δε τι τουτων αἰτιωμεθα δηπου μεταλαμβανοντες : οἱον ἐξην ἀποκτιννυναι και τον μοιχον και την μοιχευομενην : τον μοιχον |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| διωκων χρησεται μεταληψει , ἐν ᾑ τον τροπον αἰτιαται του πραχθεντος λεγων , ὁτι οὐκ ἐδει τουτῳ τῳ τροπῳ την | ||
| γαρ ἀν οἱον τε την ἰδιοτητα ζητειν , μηπω του πραχθεντος ὁλως ἀποδειχθεντος ; ὁρος δε αὐτου οὑτος : στασις |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| αὐτωι την ἀνελπιστον εὐτυχιαν . ἠδη δε και πληθει των συντρεχοντων παλιν προς αὐτον και συνισταμενων ἐθαρρει , και κατεβαινεν | ||
| τῃ διαφορησει ὁ διακαης πυρετος . τουτων οὐν των τριων συντρεχοντων , ἰσχναινεται το σωμα και νεκρωδες γινεται το προσωπον |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| κοινωνιαν : ὡς γαρ ἐκεινη σωζεται , ὁταν ἡ ἐναλλαγη ἀναλογος γινηται , οὑτω και ἡ φιλια . εἰ γαρ | ||
| πολλον ἀποιχομενου Ὀδυσηος ὑπηντα και γραφη συνδεσμικη του παραπληρωματικου και ἀναλογος θεσις , ὡς εἰ και κατ ' ἰδιαν ἐλεγετο |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| και ἐπι τουτοις χυλον πτισανης ἠ τι ἀλλο των σιτηρων ῥοφηματων : τον δ ' εὐσιτον ὠα τε και χονδρον | ||
| . χρη οὐν ὁτι μαλιϲτα δια πτιϲανηϲ χυλου και χονδρου ῥοφηματων θρεψαντα και ἀρτου τι προϲεπιδιδοντα θεραπευϲαι ποϲει ψυχρου τον |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| φαυλη ἐστιν ἑξις . Ἐπειδηπερ ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ἐγκρατης ἐστιν ὁ ἐμμενων τῃ δοξῃ και | ||
| φαυλον ἀγοντα . και παλιν ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ὁ ἀκρατης οὐδ ' ὁλως ἡτταται ὑπο |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| τας του θεωρηματος δεικτικας συνθειναι παλιν και εἰς σχημα ἀγαγειν ἀδυνατουμεν : οὐ γαρ ἐχομεν εὐπετως ἰδειν ποια μειζων ἠ | ||
| δοθεντων διχως μεν δυναμεθα τεταρτον ἀναλογον προσευρισκειν , τετραχα δε ἀδυνατουμεν . και περι τεταρτου και πεμπτου και των ἐφεξης |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| ὠν περι το βουλευεσθαι , ἀκινδυνως και ἀφοβως ἐπαινειν σε παρεχεις μοι : οὐ γαρ ἐστι μοι δεος μη δοξω | ||
| καθησθαι ὁπου οἱ συγκλητικοι . Ὁρᾳς ὁτι συ σαυτῳ στενοχωριαν παρεχεις , συ σαυτον θλιβεις ; Πως οὐν ἀλλως θεωρησω |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| ἀκριβως σκοπησαι πεπλον εἰ καλος ἐστι προς τας του ἡλιου ἀκτινας τουτον ὁρᾳ , και αὑται δε παστριαι οὐσαι ἐθαυμαζον | ||
| ἠ δυο ἠ ἐξ ἀμφοτερων των μερων παρηλια νεφη και ἀκτινας ὑπωχρους ἠ μελανας χειμωνων και ὑετων ἐστι δηλωτικος . |
| ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
| βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
| . οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
| εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| , Νισαιαν και Τροιζηνα και Πηγας και Ἀχαϊαν ἐπεισε ταυτα ἀποδοντας εἰρηνην συνθεσθαι , τοσουτου ἐδει προσδιδασκειν πλεον ἀει τι | ||
| γαρ ἀν και λεγοιμεν ; ἐπαινουντες ἀπολογησωμεθα . βελτιον γαρ ἀποδοντας τελευταν τον βιον ἠ ὀφειλοντας . Ταυτην την ἑορτην |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
| σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| , τοις ὀλιγοις χρωμεθα , πεπεισμενοι γνησιως ὁτι ἡδιστα πολυτελειας ἀπολαυουσιν οἱ ἡκιστα ταυτης δεομενοι , και ὁτι το μεν | ||
| καλων τοπων ἱσταμενοι τυχωσιν : των μεντοι ἰδιων τεκνων οὐκ ἀπολαυουσιν : ἠ γαρ ἀει τελευτωσιν οἱ γεννωμενοι ἐν τουτῳ |
| τοις Διοσκουροις . Λα γαρ πολις Λακωνικη . ἠ τους πολεμικους παρα το πορθειν τους λαους . * Λαπερσιοις παρα | ||
| Μακεδονων ὁπλα . . . . , : ὁ Δημαδης πολεμικους ἀκαιρως τους Ἀθηναιους ὀντας ἐλεγε μηδεποτε χειροτονειν εἰρηνην ἀνευ |
| φυλλαδι διαχρυσῳ πεπυκασμενος , ἐχων ἀμπελινον χρυσουν στεφανον μεσολευκοις μιτραις διειλημμενον . ἐπηκολουθουν δ ' αὐτῳ παιδες ἐν χιτωσι πορφυροις | ||
| γε αὐτα τα δυο τρια ἐσται . Εἰ οὐν το διειλημμενον και το ἐκτεταμενον εἰς τοσον ἀλλου γενους μεταληψεται ἠ |
| τον ἡλιον θεωρουντες : οἱ γαρ πολυν χρονον ἐν σκοτει διατριβοντες και εὐθεως εἰς τον ἡλιον θεωρουντες ἀποτυφλουνται . οὑτως | ||
| ποιητεον , ἱνα την ἐκ τουτων ἀπομιμησιν οἱ περι ταυτα διατριβοντες τοις της ἀρετης στοιχειοις καλλιγραφουμενοι μη προς τα φαυλα |
| εἰκος συντιθεις λογους γραφω , ἀλλα ἀπο πειρας των ἑκαστοτε ἀποβαινοντων πολλακις ἐτηρησα . Θυειν θεοις τα νενομισμενα ἑκαστῳ ἀγαθον | ||
| θραυων και παραλλαττων και ποικιλας ἐπαγων περιστασεις , ἡ των ἀποβαινοντων ἐν ὀφθαλμοις ὀψις ἐπιζητει τας ἐκ των καιρων ἐπινοιας |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| ' ἀπο Σελευκειας εἰς Σολους ἐπ ' εὐθειας πλους ὀλιγον ἀπολειπων των χιλιων σταδιων . Των δ ' ἐν Τροιᾳ | ||
| ' αὑτον καταφευγει ἐπι τον συμπαντωνὁ γαρ νουν τον ἰδιον ἀπολειπων ὁμολογει μηδεν εἰναι τα κατα τον ἀνθρωπινον νουν , |
| οὐ μετεχοντας τοις ἀμφι Βησσον του ἐργου . γνωμην δε πεποιησθαι τους ξυλλαβοντας Δαρειον , εἰ μεν διωκοντα σφας Ἀλεξανδρον | ||
| δε ἐπι του “ ταφου δορυ καταπεπηχοτα τον Ἐρεχθεα φασι πεποιησθαι παρακαθημενον ” τε και το παθος σημαινοντα , δια |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
| των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
| ἐμε . ἐνηλλακται ἡ πτωσις : δια τριων δ ' ἀπολλυμαι : πρωτον των πολιτων , δευτερον Οἰακος . διο | ||
| ὁ τι δ ' ἀν ψευσθητε τἀληθους , κατα τουτο ἀπολλυμαι : μη οὐν ἐξεληται τουτο ὑμων μηδεις , ὁτι |
| ὁταν ἠ ὡς προτασις ἀμεσος ἠ ὡς ὁρος ἐν προτασει λαμβανηται . θεσει δε διαφερουσιν ἀποδειξεως οἱ την αἰτιαν ἐχοντες | ||
| οὐ παντα ταις πασαις ὑποκεινται , ὁταν εἰδικως αὐτων ἑκαστη λαμβανηται , ἁπλως δε ἡδεα και λυπηρα λεγομενα και ἡδονη |
| συγγραφῃ . του δε της Δημητρος ἱερου τουτου κατα την ἐσοδον ἀσπιδα ἰδειν Πυρρου χαλκην ἐστιν ὑπερ των θυρων ἀνακειμενην | ||
| ταυτῃ του Ἰσμηνου . πρωτα μεν δη λιθου κατα την ἐσοδον ἐστιν Ἀθηνα και Ἑρμης , ὀνομαζομενοι Προναοι : ποιησαι |
| ἀλλοις συμμαχοις οἰκισαι την Μεσσηνην , πολλα μεν ἐτη γεγενημενην ἀναστατον ὑπο Λακεδαιμονιων , τοπον δ ' εὐθετον ἐχουσαν κατα | ||
| ' , ἐν οἰκῳ διαπεπυκτευκας τῳ δουλαριῳ , την οἰκιαν ἀναστατον πεποιηκας , τους γειτονας συντεταραχας : και ἐρχῃ μοι |
| πολεες δαμεν Ἑκτορι διῳ , ἀλλ ' ἡμαι παρα νηυσιν ἐτωσιον ἀχθος ἀρουρης , τοιος ἐων οἱος οὐ τις Ἀχαιων | ||
| ὑπομωρον τετυφωμενον ὑβρεως ἀναπλεων και ἱνα καθ ' Ὁμηρον εἰπω ἐτωσιον ἀχθος ἀρουρης . οὑτοι τοινυν εἰς συστηματα διαιρεθεντες και |
| λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
| γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
| λυχνον ἐγνωρισα , και προσειπων αὐτον περι των κατ ' οἰκον ἐπυνθανομην ὁπως ἐχοιεν : ὁ δε μοι ἁπαντα ἐκεινα | ||
| ὑψικερατα πετραν : ἡ τ ' Ἐφεσου μακαιρα παγχρυσον ἐχεις οἰκον , ἐν ᾡ κοραι σε Λυδων μεγαλως σεβουσιν : |
| τοσουτους αἰχμαλωτους εἱλον αὐτων ὁσοις ἐργον ἠν και τοις ἁπασιν ἀντιστηναι . δια ταυτα , φησι , λεγω θαρρων Οὐδενι | ||
| , ὁταν εἰπωμεν ἐκεινην καταμεμφεσθαι την θρασυτητα την των τολμησαντων ἀντιστηναι , και ὁτι ἐστενοχωρειτο τοις των πεσοντων σωμασιν : |
| μονου ποιει . και τοιουτος εἰς ἡμας φανεις ὁτι μη στεφανουται παρ ' ἡμων , ἀγανακτει . ἀλλα και τουτο | ||
| τα δημοσια κηρυγματα . Κηρυττεται τις ἐν τῳ θεατρῳ ὁτι στεφανουται ἀρετης ἑνεκα και ἀνδραγαθιας και εὐνοιας , ἀνθρωπος ἀσχημονων |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| . Ὁ Ἐρως δικαια πραττει , ὁροων γαρ Ἀφροδιτην νοον ἀστατον λαχουσαν , ῥοδεοις ἐνυξε κεντροις . Γενεην ῥοδων φανεισαν | ||
| ἠλθον αἰτιας , ἀλλα τοὐναντιον και το τουτων συγκεχυμενον και ἀστατον και ἀβεβαιον και πλημμελες ἐκ της οὐσιας ἐκεινης ὑπελαμβανον |