| ἀπο των τα σχοινια ἠ τα ἀρμενα χαλωντων ναυτων . Ῥαδαμανθυος κρισις : ἡ δικαιοτατη . Ῥοδον παρελθων μηκετι ζητει | ||
| Λευκαστου και Ἰδης της Κορυβαντος γενεαλογουσι μετα και Μινωος και Ῥαδαμανθυος , καθαπερ Σωκρατης ἐν τοις Ἀργολικοις . . . |
| ἀπολλυνται : ἐκ δε των ἀλλων ἐμπυηματων οἱ νεωτεροι μαλλον ἀποθνησκουσι . Ὁκοσοι δε των ἐμπυων καιονται ἠ τεμνονται , | ||
| δη ἐτραπησαν δια του ναπους εἰς τον ποταμον . και ἀποθνησκουσι μεν τρισχιλιοι ἐν τῃ φυγῃ , ζωντες δε ὀλιγοι |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| τους διδασκαλους , παρα μεν των εὐφυων , ὁτι πολλα μανθανουσι , παρα δε των ἀφυων , ὁτι πολυν κοπον | ||
| . , : ὁ Πυθαγορας προς τοις ἀλλοις παρηγγελλε τοις μανθανουσι σπανιως μεν ὀμνυναι , χρησαμενους δε τοις ὁρκοις παντως |
| περιεισιν , οὐκετ ' Ἀγαμεμνων ὁ Ἀτρεως οὐδε Κρεων ὁ Μενοικεως , ἀλλα Πωλος Χαρικλεους Σουνιευς ὀνομαζομενος ἠ Σατυρος Θεογειτονος | ||
| πεντε . ἐξ ἑνος οὐν τουτων κατηγεν ὁ πατηρ του Μενοικεως Κρεων : συ δ ' ἐνθαδ ' ἡμιν : |
| παμπολλα τα δυναμενα παρεπεσθαιἐντευθεν . και αἱ συνθεσεις ἐπενοηθησαν , μισανθρωπος , φερεπονος , φιλολογος , αἱπερ ἐξ ἐπισυμβεβηκοτων ἐνεγινοντο | ||
| συνθετοι των λεξεων διηνεκες ἐχουσι το σημαινομενον , καθαπερ ὁ μισανθρωπος , ὁ φιλανθρωπος και φιλοπλατων , πως οὐ γελοιοι |
| γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
| της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
| ἐκεινην ποιητεον εὐθυ μετα πλειαδος δυσιν : τοτε γαρ εἰναι συνεστηκοτα τε μαλιστα και ἡκιστα τεμνομενα δακρυρροειν και ῥηγνυσθαι . | ||
| αὐτῳ λεγοντι : ” μετα ταυτα ἐστιν ἐπιγνωναι τα τε συνεστηκοτα των ζητηματων και ὁσα μη συνεστηκε „ : τα |
| του ἐκτεινομενη ἠ ἐξαπλουμενη ἠ ῥηγνυομενη και ἐκ τουτου ἀλγηματα παρεχουσα . * πιτναμενη : ἀραιουμενη * μυδοεν : σεσηπος | ||
| ὁλκασι τε και πλοιοις μακροις ἡ τε ἐμπορια καθειστηκει πολλην παρεχουσα των ἀναγκαιων και των ἀλλων την ἀφθονιαν και ἡ |
| και ἀμπελος ἡ ἐμπηλος οὐσα . . καπηλις δε ὀξυτονως ὑποκοριστικως , ἡ ταυτης ὑπηρετις της καπηλεως . . ἡ | ||
| μεγα τρυφος Ὑψιζωρου ἀστυρον εἰσανεβαινεν . εἰρηται παρα το ἀστυ ὑποκοριστικως ἀστυρον . οὑτως Θεων ἐν Ὑπομνηματι των του βʹ |
| μοι χεροιν σαιν αὐτος ἐξ οἰκου λαβων ἐς χειρα την τεκουσαν , ὡς εἰδω σαφα εἰ τοὐμον ἀλγεις μαλλον ἠ | ||
| θροει τις . Ὠ τεκνον , τεκνον , οἰκτιρε την τεκουσαν . Ἀλλ ' οὐκ ἐκ σεθεν ᾠκτιρεθ ' οὑτος |
| . [ το δε δραμα την ἐπιγραφην ἐσχεν ἀπο της παρεχουσης την ὑποθεσιν Ἀντιγονης . ] Κειται δε ἡ μυθοποιια | ||
| Ζακυνθῳ λιμνης φησιν Εὐδοξον ἱστορειν ὁτι ἀναφερεται πισσα , καιτοι παρεχουσης αὐτης ἰχθυς . Ὁ τι δ ' ἀν ἐμβαλῃς |
| τας αὐλακας τεμνουσι : πυκνουμεναι γαρ κωλυουσιν αἱ ῥιζαι την βλαστην . την δ ' ἀμπελον οὐ φυομενην προτερον Μακεδονες | ||
| ἠτοι ἀγριας συκης . * κυεουσαν : ἐγκαρπον ὁρμωσαν εἰς βλαστην , ἡ εἰς τους ὀλυνθους προβαλλεται * ἀποτμηξαιο : |
| τους ἀπαιτουντας προς τι ἐπιχειρειν : Ἐπει πολλακις οἱ ἀποκρινομενοι ἀπαιτουσι τον ἐρωτωντα ἀποδειξαι ἡν ἠρωτησε προτασιν , παραγγελλει ὡς | ||
| : ἐπειδη ἐν ταις χαιταις των ἱππων ἐπιζευχθεντες οἱ στεφανοι ἀπαιτουσι με τον ὑμνον αὐτοις προσφωνησαι , ὁ ἐστιν ἀγλαοκωμον |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| και ὀλιγον και ὑδατωδες , ὡς ὁ Σφαιρος φησιν . ἡγεμονικον δ ' εἰναι το κυριωτατον της ψυχης , ἐν | ||
| στασιν και Ἀσκληπιαδην τον ἰατρον αἰνιττεσθαι , ἀναιρουντα μεν το ἡγεμονικον , κατα δε τον αὐτον χρονον αὐτῳ γενομενον . |
| ἐστιν ὑποληψις ἀνευ ἀποδειξεως , διο και ἀβεβαιος , και λογισμος δε ἀπαταται πολλακις τῳ μηδε την ὑλην , περι | ||
| μονον ἀφ ' ἑαυτων ἐνδιδῳη . ταυτα δε νηφων μεν λογισμος οὐκ ἀνεχεται , μεθῃ δε κατεσχημενος και ὡσπερ ἐξοινος |
| και τα τραπεζοειδη κοινῳ προσειρηκεν ὀνοματι τραπεζια περιγραφων αὐτα των τετταρων ἐκεινων , οἱς ἐπαληθευει το των παραλληλογραμμων ἰδιον . | ||
| προς τον Ἁρπαγον ὀνομαζομενον ποταμον , ὀντα το πλατος πλεθρων τετταρων . ἐντευθεν δε δια της Σκυτινων πορευ - ομενοι |
| παλιν ἐμπειριαν ἠμελημενην ; δοκεις δε μοι μαχης ἡμιν ὀνειδιζειν ἀπαιδευσιαν ὑπολαμβανων οὑτως ἀπειροκαλως ἡμας και μειρακιωδως ὁπλοις ἐπιχειρειν . | ||
| γυναικος . μεγαλην παιδειαν νομιζε δι ' ἡς δυνησῃ φερειν ἀπαιδευσιαν . μητε την γλωτταν σου χραινετω τις ἀνιαρος και |
| και βουλευεται , ἡ δε φυσις ἀπο της ἀρχης ἀπροσδεης βουλευσεως . Και δει του παντος την διοικησιν και τον | ||
| , δωροξενιας δωρων , συκοφαντιας , ψευδοκλητειας , ψευδεγγραφης , βουλευσεως , ἀγραφιου , μοιχειας . εἰσαγουσι δε και δοκιμασιας |
| ὑπερεχειν φιλητον , το εὐεργετειν φιλητον . ὁραται δε του εὐεργετου ὑπεροχη και το εἰναι αὐτου , ᾑ ὑπερεχων και | ||
| ἐξειναι ὁσακις ἀν θελῃς ἀποκηρυττειν , και κατα γε του εὐεργετου προσετι την ἐξουσιαν ταυτην συγχωρησωμεν , οὐχ ἁπλως , |
| ! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
| ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
| [ ] σπουδασαι ? ? τωι [ μεν ] ? ἀκουσαντι [ ] σκεψασθαι ? τον ἐπαινεθεντα ? ? ἀρα | ||
| οὐ κατα το οὐραιον : ὁ δε ἐστι θαυμα και ἀκουσαντι και ἰδοντι , ὑπ ' αὐτην την ῥινα , |
| χρεια των ἐπιτηδειων , οἱον εἰπειν , ἀνεμου και χωριων φιλανθρωπων και εἰρεσιας εὐκαιρου , ἱνα δυνηθωσιν ἀντιταχθηναι τοις ἐν | ||
| γενομενης ἀτυχιας τας ἰδιας ἁμαρτιας ᾐτιωντο , των δε συγχωρηθεντων φιλανθρωπων τας χαριτας εἰχον τοις ἐν τῳ κρατειν ἐπιεικως αὐτοις |
| ζʹ Ἰωνικον ἀπο μειζονος διμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος βʹ και Ἰωνικου καταληκτικου ἠτοι διτροχαιου . Το ηʹ τετραμετρον βραχυκαταληκτον ἐκ | ||
| εἰς τροχαιον . το ηʹ συνθετον ἀπο παιωνος και διμετρου Ἰωνικου ἀκαταληκτου , του τε ἀνακλωμενου και του ἀπο μειζονος |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
| την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
| δεσποτης , οὑτω και του νομου πολλακις μαλθασσει τον θυμον φιλανθρωπος βασιλευς , και προσταττοντος ἀποσφαττειν , εἰ τυχοι , | ||
| . τοιαυτ ' ἀπηυρω ] τοιουτων , φησιν , ἐπετυχες φιλανθρωπος γενομενος . ἐν ἠθει δε ὁ λογος , οἱον |
| ἐξεβαλλε και παλιν Νικαιαν και Μαγνησιαν ἐδιδου , προσδοκαν την καθεστωσαν νυν δεκαδαρχιαν ἐσεσθαι παρ ' αὐτοις ; ἠ τον | ||
| μοι κεφαλαιον του λογου τουτο ἐστιν , την νυν ὀρχησιν καθεστωσαν ἐπαινεσαι και δειξαι ὁσα ἐν αὑτῃ τερπνα και χρησιμα |
| του καιρου ἐμπιπτει , και πληρευμεναι αἱ φλεβες πονον και θερμην τῳ ἑλκει παρεχουσι : το δε θερμανθεν και το | ||
| φονῳ πεπαλαγμενος ἡρως ἐλθων , εἰσοκε λυθρον ἀποπλυνειε θαλασσῃ , θερμην ἐξ ὁμαδου κεφαλην ἐτι και τρομεουσαν Γοργειην κατεθηκεν ἐπι |
| ἐφη . και τουτο γε ἡ ἀριστη μαλιστα ποιησει και τελεωτατα οὐσα ἀδικος . Μανθανω , ἐφην , ὁτι σος | ||
| δεκτικοι σοφιας ὀντες και ἐπιστημης των του λογου καλων μεταλαμβανομεν τελεωτατα : ὡν οἱ μη μετασχοντες οὐδε ἐξ ἡμισειας πεφυκασι |
| ' ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . | ||
| ῥοδη δε το φυτον . σταχυς βραχεως το ἑνικον , ἐκτεταμενως το πληθυντικον . σχισται τα ὑποδηματα . σχιστας ἐνεργειν |
| ἐνηγγυωμην της πολεως , και ὁτι δει προς τους ἀτυχουντας φιλανθρωπον εἰναι και μεμνησθαι της φυσεως : τουτο μεντοι φυλακτεον | ||
| μεν Ἠλεκτραν ὁ μυθος δια φιλαδελφιαν , την δε ἀρετην φιλανθρωπον ὁ λογος ἀποδεικνυει . Το περιβλεπεσθαι τας μεν ἑταιρας |
| οὑτως ἐχοντων , ἐπειδη δεδεικται τοις φιλοσοφοις ἁπασιν ὁτι το ἀπροσδιοριστως τι λεγειν ἰσοδυναμει τῳ μετα προσδιορισμου μερικου οἱον του | ||
| εἰδη διαιρουμενον πλειονα , εἰς τον κατ ' ἐξοχην και ἀπροσδιοριστως λεγομενον ποιητην , εἰς λυρικον * ποιητην * , |
| ἀρετην μεταβολης καταπληξιν ἐργασαμενης τοις δεσποταις : μεθησονται γαρ αὐτους αἰδεσθεντες κρειττονων ἀρχειν . ὁταν δε τυχωσι της ἀπροσδοκητου ταυτης | ||
| τε και θαρρειν και αὑτῳ ἑπεσθαι . οἱ δ ' αἰδεσθεντες ἐπι τῳ ἐργῳ ἀνεστρεφον αὐθις και τοις καθ ' |
| δεομεναις των πολεων φρουρους ἐπεμπε , Ποτειδαιαν δε και προσελαβεν ἑκουσαν , συμμαχον ἠδη ἐκεινων οὐσαν , και ἐντευθεν ὁρμωμενος | ||
| ἀεκουσαν και ἑκοντι οὐ , ἑκουσαν και ἀεκοντι οὐ , ἑκουσαν δε και ἑκοντι γινεται . Εὐνην : την θηλειαν |
| και αὐτος ἐν τοις διθυραμβοις : ἠν ὁτε συας το Βοιωτιον ἐθνος ἐλεγον . και Κρατινος : οὑτοι δ ' | ||
| ὡς πολλαχοθεν ἡ κωμῳδια ὑποδηλοι , ἀλλα και κοφινος μετρον Βοιωτιον ἀμφω μετρουν : Στραττις γουν φησιν ἐν τῳ Κινησιᾳ |
| μοι χρηματα γραψαντας και κατασημηναμενους δουναι την ἐπιστολην τῳ Κροισου θεραποντι φερειν . ταυτα δε ὁσα ἐλεγε και γραψας και | ||
| ' ἠν , ἱππῳ δε Ποδαργος και κυνι Ληθαργος και θεραποντι Βαβης : Θεσσαλος , ἐκ Κρητης , Μαγνης γενος |
| μγʹ , νβʹ , ξϚʹ , οδʹ , πθʹ : τελευτησει δε ἐπι της ἰδιας κοιτης . ὁ δε το | ||
| διαγινωσκειν , ὁπη ἑκαστον , και οἱως , και ὁκοτε τελευτησει , ἠν τε ἐς το ἀκεστον τραπηται , ἠν |
| ἠ ὁλου του σωματος , ἠ οὐκετι ὁλου ἀλλα του ἡμισεος αὐτου , και δει θερμοις βοηθημασι χρησθαι κατα του | ||
| φως ἐχουσα περιφερες , ἀλλα μηνοειδης . μεχρι δε του ἡμισεος αὐξηθεισα γινεται διχοτομος . ἐαν δε το διμοιρον περιφωτισθηι |
| δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
| ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
| τροφας τῳ στρατευματι παρ ' αὐτων λαβων ἐσθητας τε και τριακοσιους υἱους εἰς ὁμηρειαν ἐκ των ἐπιφανεστατων οἰκων ἐπιλεξαμενος ᾠχετο | ||
| ΟΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΟΣ . Ἀλλ ' οὐκ ἠγαγες τους τριακοσιους : διο ταυτης τυχειν οὐκ εἰ ἀξιος της δωρεας |
| ἐν τρισιν ἐγγιστα τεταρτημοριοις ὡρας μιας . Της δε Κασσιεπειας ἀνατελλουσης συνανατελλει μεν ὁ ζῳδιακος ἀπο [ του ] Τοξοτου | ||
| σχημα τουτο της ἐκφορας . Της δε ἀρχης του Ταυρου ἀνατελλουσης φησιν ὁ Ἀρατος τε και ὁ Εὐδοξος τον Περσεα |
| : Ἀλεκτρυονα τον του Φιλιππου παραλαβων ἀωρι κοκκυζοντα και πλανωμενον κατεκοψεν : οὐ γαρ εἰχεν οὐδεπω λοφον . ἑνα κατακοψας | ||
| τῳ χαρακι κατελαβε των Αἰκανων και ἱππους και τἀλλα ὑποζυγια κατεκοψεν : ἐπειτα ὑφηψε τας σκηνας ὁπλων τε και σιτου |
| συνετως δε . Στασις δε ἠλθε πασι τοις τετραποδοις καυχημα κατεχουσα εἰς παιδων πληθη . Και δη ἐφασκον τῃ λεαινῃ | ||
| ἡμιονων , ὁτι και ἡ σεληνη τας πλειους ἑαυτης κινησεις κατεχουσα εὐτακτως την πορειαν ποιειται . Ἐστι δε και ἀλληγορικως |
| κατεσκευασμενα ἐχουσι , κακα : μονοις δε ἀγαθα τοις δραπετας διωκουσι και τοις ἀπολωλος τι ζητουσι : ταχειαν γαρ τουτων | ||
| ἀγοντες τον ἀνδρα , τον μηνυτην , ᾡ πιστευοντες ἐμε διωκουσι , τοὐναντιον ποιησαντες ἠ οἱ ἀλλοι ἀνθρωποι : οἱ |
| ὁσον βραχιων το λεπτοτατον . αὑτη ἡ ῥιζα ὁσον σπιθαμη λαμβανομενη , οὑ ἀν προσαχθηι , ἁπαντα ἑλκει προς ἑαυτην | ||
| παρ ' Ἀττικοις πολλακις [ και ] ἐπι του τυχοντος λαμβανομενη , παρα δε Συρακουσιοις διχα του α , οὐχ |
| ὁσιοτητος διττος τροπος : ἠ γαρ περι την ἐκφοραν των τετελευτηκοτων αἱ τιμαι γινονται ἠ περι τα νομιζομενα κατα τα | ||
| φυσει . φυλαξαμενος οὐν γυμνοις ὀνομασι καλεσαι γονεις ἐπι παιδων τετελευτηκοτων κληρονομιαν , ὑπερ του μη δοκειν ἀπευκτην ὠφελειαν προσνεμων |
| λυγρον κατεδαμνατο γηρας . Ἀλλα οἱ ἐν στερνοισιν ἐτ ' ἐμπεδος ἐπλετο θυμος και νοος , οὐδε τις ἀλλος ἐριδμαινεσκεν | ||
| σευοντα κατα μοθον . Ὡς ὀφελον μοι ἀλκη ἐτ ' ἐμπεδος ἠεν , ἱνα γνωῃς ἐμον ἐγχος . Νυν δε |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| εὑρεσιν και περι σωτηριας ἐκινδυνευσε . κοραξ τροφης ἀπορων ὡς κατειδεν ἐν τινι εὐηλιῳ τοπῳ ὀφιν κοιμωμενον τουτον καταπτας ἡρπασε | ||
| σιν του ξυνασπισμου των ? ? Μακεδονων ? ? πυκνην κατειδεν και αὐτους ταις ? ? ? ? γνωμαις [ |
| φιλεριν και λογων πιθανοτητας ὡσπερ τινας συμβολας και ἐρανους ἐπι καθαιρεσει του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης | ||
| , ὁσα δη ἐγκωμιαζομεν ἠ ψεγομεν . δει δε μη καθαιρεσει των ἐξεταζομενων αὐξειν τα ἡμετερα , οὑτω γαρ οὐ |
| Ἐπι του κνησμου φλεβοτομιᾳ χρηστεον και λουτρῳ . παντως μεν νηστεις ὡς λουειν ἐθος , και μικρον βεβρωκοτα το δευτερον | ||
| ποιει τοις πινουσι πηγανου σπερμα ἠ φυλλα συν ἰσχασι δυσι νηστεις λαμβανομενα . θηρια φυγαδευει το του πηγανου σπερμα ἠ |
| . Του δε κηρυκος τα λεχθεντα παρα της Οἰνωνης θαττον ἀπαγγειλαντος ἀθυμησας ὁ Ἀλεξανδρος ἐξεπνευσεν , Οἰνωνη δε , ἐπει | ||
| εἰς τοπον καλουμενον Φλιουντα . του δε Σισυφου τῳ Ἀσωπῳ ἀπαγγειλαντος την του Διος μιξιν ὁ Ἀσωπος προς το μαθειν |
| κακα . ὁπερ εἰ οὑτως εἰποις , νοησεις το οὐ κατειδως οὑτως , ἀντι του οὐ γινωσκων . το ἐαν | ||
| . χαλεπον ὁταν τις ὡν πιῃ πλεον λαλῃ , μηδεν κατειδως , ἀλλα προσποιουμενος . ὀργῃ παρα λογισμος ποτ ' |
| ἐπεισακτον κακον κατα των ἑαυτου πραγματων πεπορισμενος . εἰτ ' ἐπετυχες γαρ , φησι , γημας το προτερον , εὐημερων | ||
| καμειν , τυχης . φαυλως ] εὐχερως . εὑρες ] ἐπετυχες , και οὐ δια την ἀρετην ἐδοθη . την |
| την Ἰωνιαν ἀποθανειν . Τουτων οὐδεν ἐγγραφον ὁ Κρατερος τεκμηριον παρεσχεν , οὐτε δικην οὐτε ψηφισμα , καιπερ εἰωθως ἐπιεικως | ||
| ἱερα , τοις δε Πλαταιευσιν ὁ τροπος της ἁλωσεως σωτηριαν παρεσχεν ἐν ἰσῳ πασιν : ἐκπεσοντας δε σφας ἐδεξαντο αὐθις |
| εἰ μη παραχρημα προληφθειη τοις βοηθημασιν , ἀνονητος ἡ εἰςαυθις ἐπικουρια , της φθοροποιου δυναμεως καταδραξαμενης των σωματων . Διοπερ | ||
| Χαρις : ἡ σωματοειδης θεα . και ἡ μετα χαριτος ἐπικουρια . και ἡ δωρεα . χαρμη : χαρα . |
| ὁ ΓΔΘ κωνος ἠ κυλινδρος προς τον ΓΔΚ κωνον ἠ κυλινδρον . τα δε προς το αὐτο τον αὐτον ἐχοντα | ||
| ὁ ΓΔΘΔΒΖ κωνος ἠ κυλινδρος προς τον ΓΔ κωνον ἠ κυλινδρον . και ὡς ἀρα ὁ ΑΒΖ κωνος ἠ κυλινδρος |
| Δημοσθενης . . ἐπι Παλλαδιῳ ] ἐπι τουτῳ ἐκρινοντο οἱ ἀκουσιοι φονοι . οἱ δε ἐν τουτῳ τῳ δικαστηριῳ δικαζοντες | ||
| κοινωνειν αὐτῳ της ἐπι τῳ πολεμῳ τυχης ἀρξαμενοι οὐδε ἡμιν ἀκουσιοι πολεμιοι φανεισθε . Ἐδηλωσαμεν σοι και προτερον περι Δολοβελλα |
| των ἀλλων ἀνδρειαν τε και σωφροσυνην , δοξει σοι εἰναι ἀτοπος . Πως δη , ὠ Σωκρατες ; Οἰσθα , | ||
| πως δει πραττειν ἑκαστα . ὁ δε Πλατων πως οὐκ ἀτοπος τριων Ἀθηναιων γενομενων νομοθετων των γε δη γνωριζομενων , |
| υἱα „ . οὑτως Ἀρισταρχος . ὁ δε Ζηνοδοτος ” ἐνδυκεως ἐφιλει ὡσει τε πατηρ ἑον παιδα ” , . | ||
| ' , οἱ βασιληι πολυν και ἀθεσφατον ὀλβον ῥυομεθ ' ἐνδυκεως , τριπολοις σπορον ἐν νειοισιν ἐσθ ' ὁτε βαλλοντες |
| : ὡν ἑκατερος Ζηνωνι ἑκατον μνας τελεσας σοφος τε και ἐλλογιμος γεγονεν . Ἀλλα μα Δι ' οὐκ ἐχω . | ||
| εἰ μεν σοι ὑπαρχει φυσει ῥητορικῳ εἰναι , ἐσει ῥητωρ ἐλλογιμος , προσλαβων ἐπιστημην και μελετην : ὁτου δ ' |
| ἀφαιρεσεως γαρ ἡδε και οὐκ αὐτοθεν καταλαμβανεται . του δε τελικου το ποιητικον , ὁτι το μεν προ του πραγματος | ||
| περας . ὁμοιως δε , φησι , και ἐπι του τελικου αἰτιου οὐ δυνατον ἐστιν ἀπειριαν εἰναι , βαδισιν μεν |
| φρουρια φερουσων ὁδων προκατειλημμενων . Τουτων γουν συχνακις γινομενων εἰς ἀμηχανιαν εἰσηγε τον βαρβαρον : ὁ μεν γαρ ἀξιομαχον ἐχων | ||
| ταυτα τε κατηγορει και ἀναιδειαν , ἀδικιαν , ἀπληστιαν , ἀμηχανιαν . ὀφθαλμοι μικροι ἑστωτες φαινουσι φιλοχρηματον και παντοθεν κερδη |
| , οὐδ ' αὐτον ἐξαρνον ὀντα μη οὐχι πεφονευκεναι , ἀπαγουσι παρα τον ἁρμοστην ὁς ἡρμοζε την Ἀσιαν τοτε . | ||
| δ ' ἀνθρωποι πολλοι και χορηγον ἐχοντες Φιλιππον και πρυτανευομενοι ἀπαγουσι τον Εὐφραιον εἰς το δεσμωτηριον , ὡς συνταραττοντα την |
| ἑτερα ἐν τῃ Λεσβῳ ἐγενετο Σαπφω , ἑταιρα , οὐ ποιητρια . Λεγει Ἡσιοδος , την ἀηδονα μονην ὀρνιθων ἀμοιρειν | ||
| ; καιτοι Σαπφω , γυνη μεν προς ἀληθειαν οὐσα και ποιητρια , ὁμως ᾐδεσθη το καλον της ἁβροτητος ἀφελειν λεγουσα |
| , και Μυσιας και Λυκιας και Ἀρκαδιας . ἠνυσαν : παρεπλευσαν . ἠρι δε νισσομενοισιν : Ἀθως ὀρος της Θρᾳκης | ||
| την ἐπι Προκοννησου : ὁ δ ' , ἐπει ἐκεινοι παρεπλευσαν , ὑποστρεψας εἰς Ἀβυδον ἀφικετο : ἠκηκοει γαρ ὁτι |
| : λοιδορουσαν , ὑβριζουσαν , χλευαζουσαν : γραφεται κερτομιῃσι : λοιδοριαις . κερτομω ἀπο του κηρ τεμνειν : ἡ γαρ | ||
| δεινη , δοξαν ἀβελτηριας παρεχομενη . ἐν τε γαρ ταις λοιδοριαις ἰδιον ἐχει οὐδεν οὐδενα λοιδορειν αὐτος οὐκ εἰδως κακον |
| , ἡτις ἠν λιθινῃ πλακι κατησφαλισμενη , ἱσταμεθα των πολλων λογισμων τας ψυχας περιαραντες . ᾐδειμεν γαρ μηδεν του λοιπου | ||
| βαρυν τονον ἐχουσῃ . παγκαλως οὐν τῳ πληθει των ἀδικων λογισμων ἀντεθηκεν ἑνα τον δικαιον , ἀριθμῳ μεν ἐλαττονα δυναμει |
| ἀζενος , ἐχει γαρ και αὐτο το α ἐν τῃ παραληγουσῃ και σημαινει μερος σωματικον , τον γαρ πωγωνα , | ||
| Τα εἰς ΠΟΣ δισυλλαβα μη ἐπιθετικα ἐχοντα Ο ἐν τῃ παραληγουσῃ μετα συμφωνου ἠ συμφωνων , εἰ μη διαφοραν τινα |
| ὑπερηρκε κατασκευην , ἀνηρ δε Ἀθηναιος ἐποιησεν Ἡρωδης ἐς μνημην ἀποθανουσης γυναικος . ἐμοι δε ἐν τῃ Ἀτθιδι συγγραφῃ το | ||
| αὐτων ἐμαθε την ἀληθειαν . τοτε ἐλεος αὐτον εἰσηλθε της ἀποθανουσης και ἀποκτειναι μεν ἑαυτον ἐπεθυμει , Πολυχαρμος δε ἐκωλυε |
| ποιουντες : ἐαν δ ' ἐκ των νεων αὐθαδεια και ἀναιδεια ὑμιν ἐμποδων γενηται τους καδισκους ἀνατρεποντων ἠ τας ψηφους | ||
| τῃ ληγουσῃ της γενικης του ἀρσενικου δια το εὐσεβεια και ἀναιδεια και εὐγενεια : ταυτα γαρ συνεσταλμενον ἐχουσι το α |
| ὁμαλην και πολλην ποιοιτο , πεψεως μεν ἀν εἰη ἀκριβους γνωρισματα , πλειονα δε τον ὠμον χυμον ἐκκαθαιρεσθαι δηλοι . | ||
| και ὑποτραχυ , ἀκρων καταψυξις και ταυτα μεν ἐξωθεν τα γνωρισματα . ἀπο δε των σφυγμων ἐκ τε της σμικροτητος |
| ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι νηστιν . . : ἈΛΛΩΣ : το γαρ φασμα του | ||
| δε χρη μαλιστα , ὁσον πληθος ἀν ᾐ κοχλιαριου , νηστιν ὀντα ἠ εἰς κοιτην . βλαπτει δε οὐδεν , |
| εἰπε ταδε : Ὁτι μεν , ὠ Πολυδαμα , και ἀκουσαν την ὑμετεραν πολιν [ Φαρσαλον ] δυναιμην ἀν παραστησασθαι | ||
| Κλυταιμνηστραν Τανταλῳ , ὡς Εὐριπιδης εἰσαγει αὐτην λεγουσαν ” ἐγημας ἀκουσαν με κἀλαβες βιᾳ τον προσθεν ἀνδρα Τανταλον κατακτανων ” |
| κακον τι αὐτον πεπονθοτα , ἐν γηρᾳ μετ ' εὐδαιμονιας τετελευτηκεναι . ῥᾳδιως δε και πλειονων εὐπορησομεν ἐπιχειρηματων , ἐαν | ||
| προσεστι δε τουτῳ και το μη εἰς ἁ ἐδει κεφαλαια τετελευτηκεναι την ἱστοριαν . ἐτη γαρ ἑπτα και εἰκοσιν περιειληφοτος |
| ἀπο του Ζ ἐπι το Γ ἐπιζευγνυμενη ἐκβαλλομενη συμπεσειται τῃ ἀντικειμενῃ τομῃ , και ἡ ἀπο της συμπτωσεως ἐπι το | ||
| . ὁμοιως δη δια την ΑΒΓ ὑπερβολην οὐδε τῃ Ε ἀντικειμενῃ συμπιπτει . οὐδε ἡ Ε ἀρα τῃ Ζ συμπεσειται |
| την πολιν ἐπιτροπευοι . Θρασυβουλος δε τον ἐλθοντα παρα του Περιανδρου ἐξηγαγε ἐξω του ἀστεος , ἐσβας δε ἐς ἀρουραν | ||
| , φευγων την Πεισιστρατου τυραννιδα , οὐ φευγων δε την Περιανδρου . οὐ γαρ ἠν ὁμοιον : ὁ μεν καταλυσας |
| κακα . δυσηλεγεος . ἐν τῃ Χ της Ὀδυσσειας ὁ Ἀρισταρχος “ ὁταν μεν λεγῃ τον θανατον τοιουτον , σημαινει | ||
| διωρθωσαντο . τας δε γε ποιητικας Ζηνοδοτος πρωτον και ὑστερον Ἀρισταρχος διωρθωσαντο . καιτοι τας ὁμηρικας ἑβδομηκοντα δυο γραμματικοι ἐπι |
| μυθος δια φιλαδελφιαν , την δε ἀρετην φιλανθρωπον ὁ λογος ἀποδεικνυει . Το περιβλεπεσθαι τας μεν ἑταιρας ποιει πλουσιας , | ||
| δε τῳ πενητι της τελευτης ἐστιν οὐχ ὑπευθυνος ; οὐκ ἀποδεικνυει κρινομενος : εἰτα προσθες ἐνθυμημα : ἠ γαρ οὐκ |
| ζητησιν ἐχουσι περι του εἰ δει εἰσελθειν : διο και ἀντιστρεφουσι τον ἀγωνα : τον γαρ φευγοντα πρωτον ποιουσι λεγειν | ||
| ἐπιστημης δεκτικον και γελαστικον . ταυτα γαρ ἰσαζουσι , διοτι ἀντιστρεφουσι : εἰτε γαρ γελαστικον ζῳον , τουτο ἀνθρωπος , |
| γουν ἠ κακοις θηραν κακα . και πως δι ' ἀστεως εἰμι Καδμειους λαθων ; ὁδους ἐρημους ἰμεν : ἐγω | ||
| παρων ἡμιν φιλος . ἐκ του δε ναιεις ἐνθαδ ' ἀστεως ἑκας ; ἐγημαμεσθ ' , ὠ ξεινε , θανασιμον |
| μεν εἰχον ἐν ἡσυχιῃ σφεας αὐτους , ἐπειτε δε Σωκλεος ἠκουσαν εἰπαντος ἐλευθερως , ἁπας τις αὐτων φωνην ῥηξας αἱρεετο | ||
| ἐαν ἐν ἱστοριας σχηματι λεγωσιν , ἁ μηδεποτε εἰδον μητε ἠκουσαν , ἠ οὐ παρα γε εἰδοτων , σκοπουντες δε |
| ἀσκωλιαζε και ἐστερημενος της κωλης και πεινων ἐνταυθα προς την αἰθριαν και τον ἡλιον διαγε . “ παρ ' ὑπονοιαν | ||
| , κοινον τι ἀπαστραπτουσι και διπλασιαν του ἐρυθηματος ἐκφαινουσι την αἰθριαν . Τα μεν δη ὑψηλα και κορυφαια του οἰκου |
| και ἐν φθινοπωρῳ μιγνυσθαι και ἐν ἀλλῃ τινι ὡρᾳ νοσηματα ἐπιδημια φερουσῃ . καιρος δ ' ἐπιτηδειος μιξεως ὁ μετα | ||
| , εἰ κατ ' ἐκεινον τον καιρον ἐγενετο τριταϊκων νοσηματων ἐπιδημια . ὡσπερ γαρ ἐν ταις του ἐνιαυτου ὡραις ἀλλοτε |
| μεν ὀρθως γιγνωσκετε . Ὀρεστην δε και Πυλαδην τινος μαλιστα θαυμασαντες ἰσοθεους ἐποιησασθε , και ταυτα ἐπηλυδας ὑμιν ὀντας και | ||
| αἰχμαλωτους ἐλαμβανεν , μαχας ἐνικα πολλας , ὡστε οἱ Γαβιοι θαυμασαντες αὐτοκρατορα στρατηγον αὐτον ἀπεφηναν . ὁ δε ἀγγελον κρυφα |
| περισπαται . και ὀξυνεται μεν τα περιττοσυλλαβως κλινομενα : Κρης σης Γνης : περισπαται δε τα ἰσοσυλλαβα : Δρης Τρης | ||
| σοι τα πολλα των σων πεπρακται , περι τε της σης ὀργης ἀπηγγειλε και των πεποιηκοτων αὐτην ῥηματων , αὐτος |
| και ταυτην μεν ἐν ἀστει εἰχεν , ἐν Πειραιει δε Ἀρισταγοραν , Φιλαν δ ' ἐν Ἐλευσινι ἡν πολλων ὠνησαμενος | ||
| της Ἰωνων ἀποστασιας , ὁ δε ἠρνειτο , και εἰς Ἀρισταγοραν μετεφερε την αἰτιαν : οὑ το δολιον ἀνακαλυπτων ὁ |
| και των ὀρνεων τας φωνας συνιεμεν , των κορακων ἠ κολοιων και των ἀλλων ζῳων , οἱον βατραχων ἠ τεττιγων | ||
| μεν προθεντας ταυτα εἰτα ἀναχωρειν . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| ἀν λαβοις ὁτι παντες οἱ ἀνεπιστημονως ζωντες ἀβουλητως και ἀκουσιως ἐνεργουσι : ᾡ ἑπεται το και τα ἁμαρτηματα παντα ἀκουσια | ||
| ψογοι και οἱ ἐπαινοι παρακολουθουσιν ; ἀρ ' οὐχι τοις ἐνεργουσι και δρωσι ; κατορθουντες μεν γαρ ἐπαινον , ψογον |
| ἀλλα παντα δοκειν ὑπαρχειν αὐτοχθονα , προς δε τουτοις μητε ξενικην ἀποικιαν προσδεχεσθαι πωποτε μητε εἰς ἀλλο ἐθνος ἀπεσταλκεναι . | ||
| τοιαυται , εἰς ταυτας δε ταξειεν ἀν τις και την ξενικην . ἡ δε συγγενικη φιλια και ἡ ἑταιρικη οὐ |
| το ἀνδρια δια του ι . δαημοσυνῃσι : ἐπιστημαις , ἐμπειριαις . Ἐντεσι : ὁπλοις : ἐντεα τα ἁρματα ἀπο | ||
| τον Βαρκαν το του πληθους ἐλλιπες ταις ἀρεταις και ταις ἐμπειριαις ἐπειρωντο διορθωσασθαι . οἱ μεν οὐν πασιν ἐδοξαν ἐμφρονως |
| διδασκουσι τον νουν . Ἀλλα ἐμε ἀμαθη και ἀπαιδευτον εἰναι φασκουσι κατηγορουντα της σοφιας αὐτων . Συ δε οἰμωζειν αὐτους | ||
| δε τινες και το δι ' ἑρμοδακτυλου καλουμενον και ἀνωδυνον φασκουσι γενεσθαι παραυτα της γαστρος ἐκκενουσης ἰχωροειδη τινα , ὡστε |
| ἐν τῳ κανονι και χωρις του κτεις κτενος και κλεις κλειδος : ταυτα γαρ την αὐτην ἐχουσιν ὀρθην και κλητικην | ||
| ἐπιπονον εἰναι το νοσημα και τῳ τα ἀλγηματα διηκειν μεχρι κλειδος και τριτον τῳ εἰ μη ἀναπτυσθειη ἐν ταις κυριαις |
| ἐφθασε τον λαλουντα , της ῥησεως προαποστειλας ὡς ἐπος εἰπειν διδασκαλιαν . „ εὐθυς „ γαρ φησι ” φωνη θεου | ||
| ἡμεις ἐφ ' ἑνος και του αὐτου παραδειγματος ποιησωμεθα την διδασκαλιαν , ἐπι του Σωκρατους : αὐτος γαρ οὐσια ἐστιν |
| πρωτος και ἀπο μεσημβριας παρακειμενος τῳ ποδι του Ὠριωνος . Μεσουρανουσι δε των ἀλλων ἀστερων ἐν μεν τῃ ἀρχῃ της | ||
| τῃ κεφαλῃ , ἐσχατος δε ὁ ἐν τοις ποσι . Μεσουρανουσι δε των ἀλλων ἀστερων πρωτοι μεν του Λεοντος ὁ |
| . : δια το προνοειν του τε σωματος και της κτησεως ἐθελοι ἀν και την πολιν εὐτυχειν ὁ τοιουτος . | ||
| λυπηθησεται κατα πολυ και δεινοις περιπλακησεται και ἀπολεσει τινα της κτησεως αὐτου και ζημιωθησεται μεγαλας ζημιας δι ' ἁς και |
| τελεωτατα : ὡν οἱ μη μετασχοντες οὐδε ἐξ ἡμισειας πεφυκασι λογικοι , και παιδας ὀντας λεληθασιν ἑαυτους και του ἀνθρωπινου | ||
| τοις λογικοις τα αἰτια . ἐξεταζουσι δε οὐδεν ἡττον οἱ λογικοι και τα παθη και τας συνδρομας . το δε |