των ἰχθυδιων ἑψων των εὐωνοτατων διδοναι ἐσθιειν και τον ζωμον ῥοφανειν . Ἠν ἀφθησῃ τα αἰδοια , μυρτα ἑψησας ἐν | ||
μελικρητον διδοναι πινειν ὑδαρες , και της πτισανης τον χυλον ῥοφανειν , και οἰνον ὑδαρεα ἐπιπινειν : ἠν δε ἡ |
Τυδεως , ὁν ὠνομαζε Διομηδη πατηρ . ἀλλ ' οὐ φθανειν χρη συσκιαζοντας γενυν και χαλκοπληθη Δαναϊδων ὁρμαν στρατον ἑπταστομον | ||
ἐν τῳ ἐχειν δε το εὐπεριβλητον και μη τοιουτον . φθανειν δε φασι και ἐπι τα ἀνυπαρκτα ὡς την ἱπποκενταυροτητα |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
. και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
γυμναζομενου τι ἑτερον , δραμοντος δε ἀσημος ἡ γη , μετεωρος γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε | ||
αἱμοῤῥους ἀπο της ἀρτηριης ταυτης δια τουτο ἐσχισθη , ὁτι μετεωρος ἐνταυθα ἐστι δια καρδιης πορευομενη . Τα δε κατω |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
ταυθ ' ὁταν εἰπω , πολλους ἀνιστημι σοι πολλαχοθεν τους κατηγορους , οἱ οὐκ ἀλλους ἀνθ ' ἑαυτων εὐδαιμονειν ἠθελον | ||
Πομπηιος ὑπακουσαι τῃ δικῃ : και παλιν του δημου τους κατηγορους ἐνοχλουντος , σφαγη τις ἐκ των Πομπηιου στρατιωτων ἐπιδραμοντων |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
, μαλακον ἐριον ὑπαλειπτρῳ περιελισσοντας . παντων δε κατα γνωμην προχωρουντων , ἀκινδυνον γλυκει διαβρεχειν . μετα δε το σκεπασθηναι | ||
οἱ δ ' Ἀθηναιοι , των πραγματων αὐτοις κατα νουν προχωρουντων , δυναμιν ἐξεπεμψαν εἰς την Εὐβοιαν την παραφυλαξουσαν μεν |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
: ὀφιν δε της χειας ἐξελθοντα κατα την της Ὑψιπυλης ἀπουσιαν περιπλακηναι τῳ παιδι και ταις σπειραις ἀποτεταμενον ἀποπνιξαι το | ||
φιλε κουρε δυσαμμορος . σειο ποθῳ : δια την σην ἀπουσιαν . ᾡ ἐπι μουνῳ : ἀρρενι μονῳ . εἰχεν |
ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
ὑδρελαιου και τηλεως ἀφεψημασιν καταπλασσοντα τε ὡσαυτως και πεσσους μαλακτικους προσαγοντα . εἰ δ ' ἐγχρονιζοι τα της διαθεσεως , | ||
οὐτε ἀξιομαχοι δοξαντες εἰναι Ἀλεξανδρῳ οὐτε ὑποδυναι ἐθελησαντες , ὡς προσαγοντα ἐπυθοντο Ἀλεξανδρον , φευγουσιν ἐς την ἐρημον . Ἀλεξανδρος |
εἰς η Θηβῃσι και Ἀθηνῃσι , και μενει το ι προσγεγραμμενον , . , . Ἀθηρηλοιγον : το πτυον το | ||
: ἀλλ ' ἐν τοις δυϊκοις οὐκ ἐστι το ι προσγεγραμμενον , οἱον τῳ Χρυσῃ τω Χρυσα , τῳ Περσῃ |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
, διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
τι χρησιμον , ἁπαξ δε των καθ ' ἡμας αἰωνων πεπερασμενων [ και ] εἰς το παντελες δια μονων των | ||
το ἐλαττον ὀνομα λογος ἐστι , τουτεστι σχεσις μονη των πεπερασμενων μεγεθων . Ταὐτον δ ' ἐστιν εἰπειν , ὁτι |
ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
πραγμα ἐστιν πολλαχου πανυ της πραγματειας ταυτης το περι μεθοδου δεινοτητος ἀνυμνει και περι πολλων ἐν ταυτῃ ἐρειν ἐπαγγελλεται , | ||
, τας Εὑρεσεις , τας Ἰδεας και το Περι μεθοδου δεινοτητος : τα δε του Ἀφθονιου Προγυμνασματα λεγονται , εἰσαγωγη |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
' ὁτι το πανηγυρικον οὐδεποτε καθ ' αὑτο ἐμπιπτον ἐν ζητημασιν , ὡς μονον παραλαμβανεται ἐνταυθα : τα τε συμβουλευτικα | ||
τα χρωματα , και παντα ἐν πασι λεγων εὑρισκεσθαι τοις ζητημασιν : ὡστε ἐν ἑκαστῳ ζητηματι και θετικως ἐξεταζεσθαι και |
ῥοπαλα και λεοντη και παντευχια μερη τραγικης ἀνδρειας σκευης . γυναικειας δε συρτος πορφυρους , παραπηχυ λευκον της βασιλευουσης : | ||
προικ ' οὐχι τιμην πασχομεν ; πικραν γε και μεστην γυναικειας χολης . ἡ των γαρ ἀνδρων ἐστι προς ἐκεινην |
νεωστι : οὐ γαρ ἀρχαια ὑμων ἡ βασιλεια . . ναιειν ἀπενθη περγαμα ] ἐπειδη ναιειν εἰπε , ὁ δε | ||
την τοι Δικην λεγουσι παιδ ' εἰναι Διος ἐγγυς τε ναιειν της βροτων ἁμαρτιας . . . . το δαιμονιον |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
ὑπο τουτου ἀγανακτησαντος , εἰ τοιουτος αὐτων βασιλευει , συγκεντηθεντα ἀποθανειν . Κτησιας δε κ . τ . λ . | ||
πεφαρμαχθαι , ᾡ γραφειν ἠρξατο την ἐπιστολην , οὑ γευσαμενον ἀποθανειν . . . , : Και πρωτος εἰσηγησατο ἐφορους |
, δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
και ποιουσα ἐν αὐτοις τους μεν πρωτους , τους δε δευτερους . εἰ γαρ και ὡς ἐν παντι τῳ λογικῳ | ||
τινες των σοφων μεγαλα δυνασθαι τους ἀνθρωπους ἐφησαν και λογισμῳ δευτερους εἰναι θεων . Ὁμηρος μεν γαρ [ Β . |
ἰκτεροϲ και δια δυϲκραϲιαν θερμην των ϲτερεων ϲωματων εἰϲ χολην μεταβαλλοντων το λογῳ τροφηϲ αὐτοιϲ φερομενον , ὡϲπερ εἰϲ φλεγματικην | ||
λαμβανουσης . αὐθις δε των ὀντων ἀνανεουμενων ἐκ πυρος και μεταβαλλοντων κατ ' ἀρχας εἰς την των ἀλλων στοιχειων φυσιν |
, εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
ὑστερον ἐπισυλλαμβανουσι , τισι δε και μετα ταυτα , καταμηνιων ἐπιφανεντων , κατ ' ἀλλα μερη της ὑστερας : διο | ||
ἐγεγονει της προς Δημητριον τα θηρια αἰχμαλωτα : τοτε δε ἐπιφανεντων αὐτων δειμα ἐλαβε Ῥωμαιους ἀλλο τι και οὐ ζῳα |
γεγονοτες , πεπαιδευμενοι δε καλλιστα των ὁμοεθνων , ἱνα τους ἐπιμελησομενους του σωματος και πασαν ἡμεραν και νυκτα προσεδρευοντας ὁ | ||
δημοσιων τοπων και της κατα την ἀγοραν εὐ - ετηριας ἐπιμελησομενους . λαβοντες δε και τουτο το συγχωρημα παρα της |
ἀνδρα δηλουσιν : αἱ δε προς τουτο νευρωδεις ἀκολασιας πολλης μετοχον δηλουσιν . ὁσαι δε των κνημων πληρεις εἰσιν εἰς | ||
τον Ἡρακλεα ἐκ της Ἀλκμηνης γεγεννηκως θνητον ὀντα , ἀθανασιας μετοχον ἠβουληθη ἐργασασθαι , και τουτον τῳ μαστῳ της Ἡρας |
κοπος , δια δε το την μεταβολην ἰσχυραν εἰναι και ἐναντιαν των κατω και ἀνω ποιει κοπον . Τοιαυτη δε | ||
μεν εὐφυεις και εὐστοχοι , οἱ δε ἀφυεις τε και ἐναντιαν ἐχοντες φυσιν βλαστοιεν , ὡν οἱ μεν εὐθυβολοιεν ἐφ |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
γαρ ἐγω τον Αἰγυπτιον διαφυγειν , ἀν μοι δῳς ἱππεις ἐπιλεκτους . “ ἐπῃνεσε βασιλευς και διδωσιν : ὁ δε | ||
νησον ἐπραιδευσαν και αἰχμαλωτους ἐλαβον , τας γυναικας του χορου ἐπιλεκτους ἐπεμψαν τῳ Ἀπολλωνι . προ δε πομπης εὐθυς συνηχθη |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
καλειν . μελανουρος . φησιν Ἱκεσιος : σαργῳ ἐστι παραπλησιος καταδεεστερος τῃ εὐχυλιᾳ και τῃ εὐστομιᾳ , μικρως δε παραστυφει | ||
' ἑαυτον ἠ προτερον ῥητορων ἀκμασαντων οὐθενος ἀν δοξειεν εἰναι καταδεεστερος , οὐ διεγειρει δε τον ἀκροατην ὡσπερ Ἰσοκρατης [ |
γενους ἠ προαιρεσεις ἠ τεχνας μεταχειριζεσθαι , οἱον στρατιωτην ὀντα γεωργειν ἠ τεχνιτην ὀντα φιλοσοφειν . . . Ἐχει δ | ||
και πλειους : τουτων δ ' ἑκαστον ἐν μεν εἰρηνῃ γεωργειν , ἐν πολεμῳ δε λοχιζεσθαι ἡγεμονα νεμοντας τον ἰδιον |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
και δεκα μηνας ἡ ἀβεβαιος εἰρηνη Λακεδαιμονιων και Ἀθη - ναιων , μετα την συμπληρωσιν του δεκατου ἐτους , παρεμεινεν | ||
πολιταις ἐδοξαν ἐμμεν . Σωτηρ ὑψινεφες Ζευ , Κρονιον τε ναιων λοφον τιμων τ ' Ἀλφεον εὐρυ ῥεοντα Ἰδαιον τε |
, ἀφιξεσθαι , ἠγουν παραγενησεσθαι , ἀπελευσεσθαι ὑμας , μηδε ἀπειρατον , ἠγουν ἀδοκιμον , ἀμετοχον καλων , ἐργων δηλονοτι | ||
της ἱστοριας περιγινομενη συνεσις των ἀλλοτριων ἀποτευγματων τε και κατορθωματων ἀπειρατον κακων ἐχει την διδασκαλιαν . ἐπειτα παντας ἀνθρωπους , |
θελει . Μεμνημενος νυν των θεων οὑς ὠμοσας ἠ μην ἀπαξειν μ ' οἰκαδ ' , αἱρου τους φιλους . | ||
ἡγειτο διαπολεμησιν : ἠ γαρ κατορθωσας ἑξειν Συρακουσας , ἠ ἀπαξειν την στρατιαν και οὐ τριψεσθαι ἀλλως Ἀθηναιους τε τους |
ὁ δε Κριος νομαιους και πεδινους , ὁ δε Ταυρος ἐπιπεδους και πεπονημενους , ὁ Καρκινος δε ἐνυδρους και χερσαιους | ||
. και ἐαν ταξωμεν τους πλασσοντας το ὀρθογωνιον ὁμοιους εἰναι ἐπιπεδους , διαλυσομεν το ζητουμενον . Πεπλασθω το τριγωνον ἀπο |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
εἰναι και πολυ ἡττους [ ἀει ] μαλλον την των ἀδικουμενων ταξιν ἀει λαμβανοντες . οὐ γαρ ἁ ποιουσιν ἐνιοι | ||
. ἐστι γαρ , ἐστιν ἡ μισοπονηρος και ἀμειλικτος και ἀδικουμενων ἀρωγος ἀπαραιτητος δικη , σφαλλουσα τα τελη των αἰσχυνοντων |
συνιστανται και ἐτι της συνουσης χρησεως . οἱον τε γαρ προσφωνειν τα ὑπακουομενα κτηματα , ὁπου γε και ἐν εὐθειᾳ | ||
ὁ τησδ ' ἀλαστωρ , εἰτ ' Ἀλεξανδρον θελεις ὀνοματι προσφωνειν νιν εἰτε και Παριν : ὁν , ὠ κακιστε |
” ἐν τῃ ψυχῃ αὐτα και μη ἐν τοις χαρτιοις καταγραφειν . “ ὡσπερ ὑπο του ἰου τον σιδηρον , | ||
αὐτοκρατορας του πολεμου Τυλλον τε και Μαρκιον δυναμεις τε ψηφιζονται καταγραφειν και χρηματ ' εἰσφερειν και τἀλλα παρασκευασασθαι , ὁσων |
το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
πολλοι των ἀνθρωπων οὐ τοις πραττομενοις , ἀλλα τοις πραττουσι φθονειν . ἐπει και περυσι τους λογους τουτους προς ἐμε | ||
και δοξηι φθονουσιν . ὁθεν εἰρηται το συγγενες γαρ και φθονειν ἐπισταται . . . . , : του Αἰσχυλου |
εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
δια την πηρωσιν καταγειν δακρυα . ἀκαμπεσι και ἀσυμπαθεσιν ὀφθαλμοις προσιζανει και προσκαθηται και ἐφορᾳ ἡμας και οὐδαμως ὑφιεται των | ||
πημονη , φησι , και ἡ δυστυχια ἀλλοτε προς ἀλλον προσιζανει πλανωμενη και φερομενη ἠγουν ἀστατος ἐστι και οὐκ ἀει |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
μητηρ του παιδιου το ἀμμωνιακον μαϲηϲαμενη ἐμφυϲατω εἰϲ τον του παιδιου ὀφθαλμον . ποιει και ἀνεμωνηϲ ῥιζα ἡ βολβοειδηϲ λειοτατη | ||
οὐδ ' ὑπαυγος ἡλιακαις ἀκτισιν Ἐν τοις γενεθλοις εὑρεθῃ του παιδιου , Την εὐτροφιαν μαρτυρειν τουτῳ θελει , Τοὐναντιον δε |
διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
χαλκου , ὑδραργυρου , ἀργυρου , χρυσου , μολιβδου , κασσιτερου και κρυσταλλου , ἐξ ἰσου ἀμφοτερα , και χωνευσας | ||
και λιμην ἀχειμαστος ἀγριας θαλασσης , στρογγυλος , κατεσκευασμενος ἐκ κασσιτερου , ὁμοιος λιμενι κυματουμενῳ . Πολλοι δε δελφινες εἰς |
φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
. ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
ἀνεως : εἰ δε μηδεμια ἀποδειξις ἐστι της του ς προσθεσεως , ὁμολογως , ὡς προκειται , ἐστιν ἐπιρρημαἐστι . | ||
κβʹ , ἐπι της κδʹ κδʹ . και παλιν συνδεσμου προσθεσεως μοιραι ιδʹ και γινονται ληʹ , ἐξ ὡν ἀφελων |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
] δηλον γαρ ὡς εἰ μη ἰσχυον , οὐκ ἀν ὑπεροριους ἐποιουντο τους πολεμους . ἐπειδαν δε ὁμορος ] οὐκ | ||
και τυραννους ὑπερ τουτων μη δει φευγειν μεταπειθειν και τοσουτον ὑπεροριους . αὐτην τοινυν ὁλως την ἐπιστολην του χαριν ἠ |
ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
: ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
τον πολεμον ἡτοιμαστο , διενοειτο πεμπειν ἀγγελους εἰς Καρχηδονα τους ἐρουντας , ὁτι Συρακοσιοι καταγγελλουσι πολεμον Καρχηδονιοις , ἐαν μη | ||
τε συμβασεων και ἐνδοσεως αὐτης : και πεμπει δη τους ἐρουντας . ὡς δε οὐκ ἐπειθε , πρωτον μεν ἐκειρε |
πραττοι ὁ τουτοις πειθομενος , ἀδικα δ ' ὁ τουτοις ἀπειθων ; Πανυ μεν οὐν . Οὐκουν ὁ μεν τα | ||
μεν τον ὀμνυντα ἀνατι τυπτετω τις , ἀφροντιστων δε και ἀπειθων ἐνοχος ἐστω ψογῳ προδοσιας των νομων . τον δε |
εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
παρα ταυτα προβλημα οἰκειον και αὐτο τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ . Τουτων οὐν προειλημμενων ὡρα λοιπον ἡμιν ἐπι την ἐξηγησιν της | ||
, το δε καλλος ἐν τοις ὁρωμενοις οὐ κρυπτεται . Τουτων δε πρωτως ἐχοντων τον Κοσμον , και τους ἀλλους |
γιγνομενων παθων ἰατρευειν καθαπερ λιποθυμιαν φοβους και τας ἐπι μακρον γιγνομενας της διανοιας ἐκστασεις . Ἰαται γαρ , φησιν , | ||
Σωφροσυνη μετριοτης της ψυχης περι τας ἐν αὐτῃ κατα φυσιν γιγνομενας ἐπιθυμιας τε και ἡδονας : εὐαρμοστια και εὐταξια ψυχης |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
. Ἐντευθεν δεικνυσιν ὁτι ἑκαστον αἰτιον ἱκανον ἐστι σοφιαν ἐμποιησαι γινωσκομενον , ὡς εἰρηται αὐτῳ ἐν τῳ μειζονι Α . | ||
οὑτως τοινυν , ὡς ἐρρεθη , δυνατον κρειττονως γινωσκειν το γινωσκομενον ἠ κατα την φυσιν αὐτου , ὡς ἐπι Σωκρατους |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
και γενεσθαι γεροντας ἐτι νεους ὀντας δι ' ἐπιστημην των προγεγονοτων , ὡστε τινα μεν φευκτεον , τινα δε αἱρετεον | ||
ὀνομασθεντα πολεμον ἐπι της αὑτου ἡλικιας Διοδωρος μειζονα παντων των προγεγονοτων ἀποφαινεται . ὠνομασθαι δε φησι Μαρσικον ἐκ των ἀρξαντων |
ἀσθενη δειξειν , ἀλλα και ἰσχυροτατα : ἠ ὁποταν του ἐναντιου δοκουντος ἰσχυριζεσθαι τινι κεφαλαιῳ λεγῃς ἐπαγγελλομενος , οὐ προς | ||
ἐν Κρητι φησι και ἐν Ὑποβολιμαιῳ . ἐκ δε του ἐναντιου εἰς γεροντα εἰπε νυμφικον . ἠκουσας αὐτης του θρασους |
νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |