ἐφεξης εὐθαλης τε ἐλαια και χωριον ἀναπεπταμενον και ὑδατων ἀναβλυστανουσαι ῥοιαι και ἀνεμων εὐπνοιαι και ἀνθους φαιδρον τι χρημα και | ||
τροφην διδωσιν , ἑψηθεντα δε δις ἠ τρις ὀλιγιστην . ῥοιαι ὀλιγοτροφοι : ἀπιοι δε , και μαλιστα αἱ μεγαλαι |
λοιγον ἀμυνει . ἁπλως ἁπαντες οἱ θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι παντοιοι τελεθοντες ἐπιστρωφωσι ποληας . θεων οὐν μιμουμενων τινα τροπον | ||
των μισθοφορων τοις σωματοφυλακειν μελλουσιν . κατεσκευασθησαν δε και καταπελται παντοιοι και των ἀλλων βελων πολυς τις ἀριθμος . των |
των ἡκοντων Ἀθηνηθεν μαλα εὐνουν την Ἀθηναν εἰναι τῳ βασιλει φησαντος , ” πεπαυσο „ εἰπεν „ Ὀλυμπιασιν ὑπερ τουτων | ||
, αὐθις ἠρετο , πως και ἑτερως ; του δε φησαντος ἐν τῳ βασιλικως παντα εἰναι , οὐχ ἡττον ἠγασθη |
χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
ὁτι ἀντιφατικως ἀλλην ταυτῃ ἀδυνατον μαχεσθαι . συναληθευουσι γαρ αἱ λεγουσαι Αἰας βαδιζει και Αἰας οὐ βαδιζει ἐπ ' ἀλλου | ||
αὐτον τερψοντα και τα οἰκεια τῃ φιλοτιμιᾳ αὐτου και πολυμαθειᾳ λεγουσαι . ἰσμεν γαρ , φασι , τα τ ' |
ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
: παντων μεν κορος ἐστι . φυᾳ δ ' ἑκαστος διαφερομεν : διαφερομεν , φησιν , ἀλλοι ἀλλων τῃ φυσει | ||
ἀχλυν τινα και τοις ὀμμασιν ἐπιφερει , και μικρον τι διαφερομεν των ζωντων ἐν σκοτῳ . οἱα γαρ αὐθις ἐπεισηλθε |
ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
, ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
κατ ' ἐνεργειαν του δυναμει : ἐπειτα ἐκεινο γε παντως ὁμολογησουσιν ὁτι συνεχη τε και ἡνωμενα οὐχ ὁμοιομερη μονον ἐστιν | ||
προσχρωμενοι , μενοντες ἐπι των ἐμπειρως παρατετηρημενων , οὐθ ' ὁμολογησουσιν , ὁτι καθολου μηρος ἐξαρθρησας καταρτισθεις παλιν ἐκπιπτει , |
οὐν κατ ' ἐναντιωσιν ἐστιν ἐξ οὑ τῳ ἐρωτωμενῳ περι πασαν ἀποκρισιν ἀκολουθησει το ἐναντιον , οἱον : ὁ ἐμος | ||
και οὑτω οὐκ ἐν Σαϊ μουνῃ καιεται ἀλλα και ἀνα πασαν Αἰγυπτον . Ὁτεο δε εἱνεκα φως ἐλαχε και τιμην |
ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
ἐρυϲιπελατωδηϲ διαθεϲιϲ περι τινα των ϲπλαγχνων , καυϲωδη πυρετον και ἑκτικον ἐπιφερουϲα . και εἰ μεν περι την γαϲτερα γενοιτο | ||
εἰσι δε οἱ και τριτον εἰσαγουσι , το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους |
. Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
δικαιοις ἁπασιν ἑαλωκεν , ἑτερος δ ' οὐδε εἱς ἐστιν ἀνεκτος αὐτῳ λογος , περι τουτων ῥᾳδιον διδαξαι . δυοιν | ||
το ἀποθνῃσκειν παρισον . εἰ μετριος εἰη μεχρι δευρο , ἀνεκτος , ἀλλ ' οὐκ ἀνησει . παλιν γουν ἐν |
, ταυτην οὐ συνειληφεν ἡ ἀντιδιαιρεσις , ὁτι πασα ἀντιδιαιρεσις μερισμος ἐστι : προ δε παντος μερισμου το ἀμεριστον θεωρειται | ||
ἀριθμον ὁς συντεθεις ἐπι τον παρ ' ὁν γινεται ὁ μερισμος , οἱον ὁ κ ὁς εὑρηται , ἐπι τον |
ταυτα . δεσμωτηριου λεγεις διαιταν . παντες οὑτως οἱ σοφοι διαγουσι και τοιαυτα κακοπαθουσι που . τρυφωσιν ἑτεροι προς ἑτερους | ||
και εἰρηνην , οἱ τῃ μεν διαγωγῃ και παρασκευῃ εἰρηναιως διαγουσι , τῃ δε γνωμῃ φανεροι εἰσιν ὡς ἀμυνουνται ἠν |
προσβοηθειν . και τοινυν των γυμνασιων αὐτων μεταξυ παραλαμβανουσιν οἱ ἀριστοι γυμνασται καταληψιν πνευματος , ὡσπερ γε και την προειρημενην | ||
, Καστωρ τε και Ἰολαος , ὑπερ παντας τους ἡρωας ἀριστοι γεγονασιν . ἐν τ ' ἀεθλοισι θιγον πλειστων ἀγωνων |
ὑπο Ῥωμαιων καλειται κατα την ἐπιχωριον διαλεκτον [ ἡ φερουσα διοδος ἀπο της ἀγορας ἐπι τον μεγαν ἱπποδρομον . ] | ||
περιγινεται , κατα δε το μεσον της γονης τῳ πνευματι διοδος και ἐξω και ἐσω γινεται δια του ὑμενος : |
προσιοντα και ὡς ἀπ ' εὐνοιας διορθουντα ὑποδεξασθαι τε και δησαι λαθοντα . προσεταξεν δε και τοις χιλιαρχοις τους πιστοτατους | ||
, δησαι , σαρκωσαι , μινυθησαι : ἡ σκληρη , δησαι : ἡ μαλακη , λυσαι : ἡ πολλη , |
μεν οὐν ὑπτια παντα , κατα μεσημβριαν μεν παρακειμενα , θερμοτερον των χωριων ποιει το καταστημα , μαλλον μεν τα | ||
και τοιϲ το ἀπευθυϲμενον δακνομενοιϲ ἐνιεται : το δε χηνειον θερμοτερον τε και λεπτομερεϲτερον ἐϲτιν , μεταξυ δε τουτων το |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
πολεις , ἀνιστησι δε και τας ἐλαττους , τας δε μεταγει εἰς καλλος , τας δε ἐξαγει εἰς μεγεθος , | ||
τῳ δια ναπυος καταπλασματι τα ὑποχονδρια φοινιξομεν , ἀκρως γαρ μεταγει την αἰσθησιν ἐπι την ἐπιφανειαν . Ἀλλα ταυτα μεν |
τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
γαρ και μειζον πολυ τε και πλειον ὑψηλον τε και ὑψηλοτερον καθ ' ὑπεροχην νοειται , μικρον δε και μικροτερον | ||
Ὑπερ δε της γης ὀντος του ἀερος , τον αἰθερα ὑψηλοτερον εἰναι φησιν οὑτως : εἰς ἐλατην ἀναβας περιμηκετον , |
, λογῳ κρατησας ὁ ἀνθρωπος εἰς το της πρωτης και ἀριστης ἀφικνειται εἰδος ἑξεως , ὁτε και εἰς το ξυννομον | ||
προσηκει πειρασθαι . Το διαγινωσκειν των παθων τα κατεχοντα πεφυκος ἀριστης μεθοδου και μαλιστα λυσιτελουσης τῃ τεχνῃ παλαι μεν ἐσπουδασται |
εἰσβαλλοντος , του δ ' ἀμφημερινου χωρις ῥιγους , ὁ μικτος ἐξ ἀμφοιν φρικην ἐπιφερει , ῥιγους μεν ἐλαττον τι | ||
συντομιᾳ λαθησεται . ταχα δε και κατα το ἀληθες οὐδε μικτος ἐστιν ἐνταυθα , ἀλλ ' ἐφευρεν αὑτῳ τινα τροπον |
φως . μηνος δ ' ἱσταμενου : ἱσταμενον μηνα ἑως εἰκαδος ἐλεγον : μετα δε τουτο πρωτην φθινοντος , δευτεραν | ||
του φωτος | της σεληνης . αἱ μεν γαρ προ εἰκαδος , αἱ δε ἐν εἰκαδι καθαιρονται , και παλιν |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
αὐτον και τας ὑπερ του δημου πραξεις ἐγκαταλελοιποτα , τουτον περιποιησαι βουλησεσθε ; οὐκ , ἐαν σωφρονητε και καλως και | ||
λοιδορεισθαι και διαβοασθαι και μεμφεσθαι τα λεγομενα , δια ταυτα περιποιησαι νυν αὐτον ἁρμοττει . ἀλλα ταυτα γε νη την |
εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
και ἐπι τουτοις χυλον πτισανης ἠ τι ἀλλο των σιτηρων ῥοφηματων : τον δ ' εὐσιτον ὠα τε και χονδρον | ||
. χρη οὐν ὁτι μαλιϲτα δια πτιϲανηϲ χυλου και χονδρου ῥοφηματων θρεψαντα και ἀρτου τι προϲεπιδιδοντα θεραπευϲαι ποϲει ψυχρου τον |
, παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
, ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
ὁ Ταυρος : ἰσθμον δε λεγει τον κατ ' ἐνιους διαιρουντα της Εὐρωπης την Ἀσιαν . Κιμμεριοι μεν οἱ πολλοι | ||
δυο διῃρημενα : ἀν δε παροξυτονησωμεν , τα εἰς δυο διαιρουντα . δοασατο και δοιασατο διαφερει , ὁτι το μεν |
ἀλλῳ δε οὐδενι : το μεν δη ἀντιδιῃρημενον τῳ γνωστῳ ἀγνωστον το ἐπεκεινα του ἑνος , παντη ἀπορρητον , ὁπερ | ||
δε παν το περιγραφομενον : το δε ἡνωμενον ἀπεριγραφον , ἀγνωστον ἀρα τελεως . Ἀλλα μην και εἰ τις ὑποθοιτο |
ἀκοης ἀντεποιησατο . και ταυτης * * * δια των ὑπομνηματων , του δε περι τας ἀνακρισεις ῥαθυμως ἀπεστραφη . | ||
ἐπεσταλκας και τοι περι Λαμισκον ἀπαγγελον . περι δε των ὑπομνηματων ἐπεμεληθημες και ἀνηλθομες ὡς Λευκανως και ἐνετυχομες τοις Ὀκκελω |
ὁμολογω . . οἱον ] δυνατον . τουτο ] το παρακουειν . δειμαινεις ] φοβῃ . πλεον ] της συγγενειας | ||
λειτουργιαν ὑποστηναι και παρασχειν τα ὠτα , και ἀνευ κηρου παρακουειν των φαυλων δυναμενος . ὡστε ἠδη σιωπησομαι σοι , |
εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ||
παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ |
βοες . Λεων δε τουτοις του φαγειν προσορμησας δι ' ὁμονοιαν οὐκ ἰσχυσεν οὐδ ' ὁλως . Του δε ὑπουλοις | ||
ἡ των ὁμοιων αἱρεσις μαλιστα πως την του βιου συγκρασιν ὁμονοιαν ποιει . ἀνηρ ἀχαριστος μη νομιζεσθω φιλος , μηθ |
, και τον τοπον , ἀπο Θηβων εἰς Τευμησον ἀγουσαν καταλιποντα και πλησιασαντα τῳ της πολεως τειχει : περιελαβον περιεκυκλωσαν | ||
Θηβων : † ἠ οὐκ ἐκλιποντα , ἀλλ ' ἠδη καταλιποντα : ἀλλως : οἱ μεν ὀρος Βοιωτιας , οἱ |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
και ἀνηκεσθαι τον ἀθεραπευτον . Ἀχος : ἀπο του μη διαχεισθαι : ὁθεν και το χαιρειν παρα το διαχεισθαι . | ||
ψοφον εἰσιεναι , και ὁταν εἰσελθῃ δια της ἀκοης , διαχεισθαι κατα παν , ὡσπερ οὐ ταις ἀκοαις , ἀλλ |
τι ᾐ το ἐκ των πολλων συγκειμενον , ὡς ἀν δηλουντος δια τουτων του φιλοσοφου πως ποτε δει ἐχειν το | ||
γυϊον . το δε γυω , παραγωγον του γω , δηλουντος το λαμβανω . ἀφ ' οὑ γη , ἡ |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
δε οὐ του Λαερτου μεμνησθαι ἀλλα Σωκρατους και των Σωκρατους δογματων , ἐν οἱς ἐκεινος χαριεντως και σεμνως λεγων φιλοσοφει | ||
, τραγῳδους . μη τι ἀντιποιουμαι ; μη τι οὐν δογματων σοι μεμεληκε ; μη τι του λογου του σεαυτου |
οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
, και παρα του θεου ἀκουων ἑκαστα το μεν βιβλιον ἀποδωσειν σεσημασμενον ὡς εἰχε , την δε προς αὐτο ἀποκρισιν | ||
, ὡμολογησε μεν ἐχειν τον λογισμον , ἀπειπεν δε μη ἀποδωσειν : οὐ γαρ ὀφειλειν τοις ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον |
, και Μαρκος Πετρηιος και Κυντος Βαρρων και Μαρκος Πορκιος Κατων και Λουκιος Κατων και Λουκιος Κορνηλιος Φαυστος , Συλλου | ||
ἐκ ταυτης της πολεως τριακοσταιος πεζῃ περιωδευσε την συρτιν Μαρκος Κατων , καταγων στρατιαν πλειονων ἠ μυριων ἀνδρων , εἰς |
εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
ὡν ἡ Ἀλκυων Λεοντος τινος εἰναι δοκει , καθα φησι Φαβωρινος ἐν τῳ πεμπτῳ των Ἀπομνημονευματων . . . και | ||
Αὐταριαται , ἐθνος Θεσπρωτικον . Χαραξ ἐν ἑβδομῃ χρονικων και Φαβωρινος ἐν παντοδαπαις και Ἐρατοσθενης . Αὐτομαλακα , χωριον Λιβυης |
κἠν ἐκ μεγαλων και καυϲωδεων ἐϲτι πυρετων , ἐξ ὡνπερ ἐξαπτεται ἡ ξυγκοπη . εὐτε μεν γαρ ἐρρωται ἡ φυϲιϲ | ||
δεσμοις αὐτον διαλαβῃς , ἐτι και μαλλον εἰς τον θυμον ἐξαπτεται και δουλοσυνην οὐχ ὑπομενει . ἀλλ ' Ἰνδοι και |
θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
πραττουσι παντες , οὑτω και εἰ τι κοινως των ἁπαντων πρακτων ἐστι τελος , τουτ ' ἀν εἰη το πρακτον | ||
ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ περι των ἀλλων πρακτων καθολου περι των τοιουτων διορισαι , ἀλλα δει τοις |
ἐν τῳ ἐθνει δυναμενους , ἐξηγριωθη τε και ἐργον ἐδρασεν ἀνοσιον . ἠν δε Τυλλος Ἀττιος ὁ τας ὀργας αὐτων | ||
καθηγνισαν , ἠ θηρες , ἠ τις πτηνος οἰωνος φερων ἀνοσιον ὀσμην ἑστιουχον ἐς πολιν . Τοιαυτα σου , λυπεις |
ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
μεν του σωματος προς τῳ αἰσθητῳ γινομενη ἰλιγγιᾳ τε και ταραττεται και οἱον μεθυει , προς δε τῳ νοητῳ αὐτη | ||
οὐσης εὐδινοτατη ἐστιν : ὁταν δε οἱ ἀνεμοι πνεωσι , ταραττεται : οὑτως και των ἀνθρωπων ὁ βιος εὐσταθους μεν |
νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
εἰ διαμαρτοι της σπουδης , ἀπειλησαι την ἐκ της ἐξουσιας ὑπεροψιαν . ὑμεις δε προς μεν την ἀκρασιαν ἐκεινου κοσμιως | ||
. ἀλλ ' εἰ δοκει , λυσον και σαυτῳ την ὑπεροψιαν και ἐμοι την σιωπην . ἠ μικραν οἰει γραφην |
και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
σωμα ἐπαναπλεειν ὑμιν ἐπεα κακα , τοιουτῳ φαρμακῳ δολωσας ἐκρατησας παιδος του ἐμου , ἀλλ ' οὐ μαχῃ κατα το | ||
ὑστερον δε τῳ Θησει ἐπιβουλευσασα ἐκβαλλεται της πατριδος μετα του παιδος , ὁς βαρβαρων ἐπικρατησας την ὑπ ' αὐτον Μηδειαν |
πινων και ἀθροως , οὐ διαιρων εἰς τα μικροτατα των ἐκπωματων . τρυγα δε τον νεον οἰνον . Καλλιμαχος : | ||
, σπονδας τε ποιεισθαι τοις θεοις κατα το οὑς των ἐκπωματων , ἐντευθεν γαρ ἠινιττετο τιμαν τους θεους και ὑμνειν |
κατ ' ἀκροτητα ψυχης ἀπηκριβωμενος , φιλοσοφος δε ὁ σοφιαν ἀσπαζομενος . οἱ δε σοφοι και σοφισται ἐκαλουντο : και | ||
το νυν ὁ θεωριαν και ἀλη - θειαν και σχολην ἀσπαζομενος τις ἀν εἰη ἀλλος , ἠ ὁ φρονιμος και |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
τοιοσδε : προς πολλα των ἰατρικων ἐφασαν τινες τα ἰοβολα συνεργειν , και τους μεθοδευοντας την τεχνην , εἰς ἁ | ||
. προηγμενα δε λεγεσθαι οὐ τῳ προς εὐδαιμονιαν τινα συμβαλλεσθαι συνεργειν τε προς αὐτην , ἀλλα τῳ ἀναγκαιον εἰναι τουτων |
χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
μητε τα μερη καθ ' ἑαυτα μηθ ' ἡ παντων συνοδος τε και συμφωνια περιβαληται τινα ἰσχυν ἐπι καθαιρεσει της | ||
ἀν φανειη δεινον ὀν . εἰ δε μηθ ' ἡ συνοδος μηθ ' ὁ συμβουλευων ὑμιν ἱκανους κρινειν ποιει ὑμας |
ἐναλλασσων οὐδ ' ἐλασσω προσφερομενος ἠ πλειω , συνελεσχηνευε τοις παρουσι περι των ἐκπεπλευκοτων και ἠρωτα περι του πνευματος , | ||
παρειναι : ἀλλος δε το τα ῥᾳστα και κερδαλεωτατα τοις παρουσι προσταττειν : ἀλλος δε το μηδεν ποτε τοις ἀπουσι |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
το Γ σημειον . Προηγουμενον . , ] ἀντι του ἐγγυτερον εἰναι δοκει τῳ Ν σημειῳ ἠτοι πορρωτερον του Σ | ||
βελτιων ἡ ἀσωτια της ἀνελευθεριοτητος : φαινεται γαρ ἀπο τουτων ἐγγυτερον οὐσα του μεσου . και χωρις δε τουτων και |
οἱσπερ και οἱ γραφεις χρωνται . το ὁλον ἐν τοις μεταλλοις πλεισται και ἰδιωταται φυσεις εὑρισκονται των τοιουτων , ὡν | ||
ἀπουσιαν ἀπο του ψηγματος . Ἡ μεν οὐν προς τοις μεταλλοις ἀπωλεια των πολλων σωματων προς το ῥηθεν τελος κομιζεται |
αὐτων εἰσι διαλειποντες , οἱ δε συνεχεις , περι των διαλειποντων πρωτως εἰποντες και περι των συνεχων εἰθ ' οὑτως | ||
ποτον παραυξειν . πληθος δ ' ἡμερων ἐπι μεν των διαλειποντων παθων ἐστω μητε ἐλαττον ιδ μητε πλεον κα , |
τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
: της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
ἐς ἱππων ἁμιλλαν . μετα τουτον πεποιηται μεν Ἡρακλει βωμος ἐπικλησιν Παραστατῃ , πεποιηται δε και του Ἡρακλεους τοις ἀδελφοις | ||
κατ ' αὐτων χιλιαρχος τις Ῥωμαιος , Αὐλος Κορνηλιος Κοσσος ἐπικλησιν , ἐλαυνει τον ἱππον κατα του Τολουμνιου : και |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
τας ναυς ἐστησε χωρις της ἰδιας δυναμεως . εἰς το Ῥοιτειον , ἀπο δε του Ῥοιτειου την ὁλην Τροιαν ἐδηλωσεν | ||
του Σαρου ποταμου . το ἐθνικον Ῥοιξιος ἠ Ῥοιξιτης . Ῥοιτειον . Ὠρος ἀκραν εἰναι φησι . και πολις δε |