| μακαριας δε και εὐδαιμονος ὁταν τυχῃ μεριδος , ὁλκῃ μιᾳ ῥεπει προς το ἀγαθον , μητ ' ἐπι θατερα ποτε | ||
| ἀγωνα , ἀφεις τουτο , προς ὁ ἡ φυσις αὐτου ῥεπει , τρεπεσθω . ἐντι γαρ και εἰσιν ἀλλαι ὁδοι |
| ὠικισε μεγεθει τε μεγιστην και καλλει καλλιστην : εἰτα μεντοι ἐπισκοπει και διαβουλευεται εἰτε Νικαιαν αὐτην ἀπο της νικης χρη | ||
| ᾠκισε μεγεθει τε μεγιστην και καλλει καλλιστην . ἐτι μεντοι ἐπισκοπει και διαβουλευεται εἰτε Νικαιαν αὐτην ἀπο της νικης χρη |
| ἀπο του ἐλαττονος ὁρου , γενναται ἡ δι - πλασιεπιδιμερης τριτων ἐν ὁροις τοις θʹ κδʹ ξδʹ , ἐκ δε | ||
| ἡλιον ὁμου παντα , ταξιν δε πρωτων και δευτερων και τριτων ἐχοντα , και ἐνταυθα ψυχην ἀει ἑστωσαν ἠ τα |
| ἐδοσαν τερψιν εἰναι ὁρωσι . τεως μεν οὐν ᾡ συνειχετο ἰσχυοντος , ξυλον τι σμικροτατον τουτο ἠν , ἐμενε , | ||
| Λακωσι παντα τον Ξερξου σκοπον , μηδενος δε τι γνωναι ἰσχυοντος , αὑτη τοις Λακωσιν εἰπε , και ξεσαντες τον |
| Λιβυστινον , οὑ και ἀνωτερω μνημην ἐποιησαμην , ἐπιφοιτησαντων αὐτοις λεοντων , εἰτα αὐτους ἀναστηναι της πατρῳας γης ἐξενικησαν . | ||
| ὁτι μαλιστα το πυρ φοβουμενος φευγει . ἐστι δε των λεοντων γενη δυο , ὡν ὁ μεν στρογγυλωτερος και οὐλοτριχωτερος |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | ||
| ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων |
| καθ ' αὑτο κατηγορουμενοις , ὡς ἐπι της ὀντως μιας προτασεως το κατηγορουμενον ἠτοι ὀνομα λαμβανεσθαι φυσεως μιας δηλωτικον ἠ | ||
| την ὁμωνυμιαν και ἀμφιβολιαν ἐλεγχων οἱ μεν ἐχουσι ἑν της προτασεως , εἰτε το ὑποκειμενον εἰτε το κατηγορουμενον , ὁμωνυμον |
| φυσει κατα το τριτον και μαλιστα κατα το τεταρτον των ῥηθεντων . και γαρτοι ἐπιδεκτικοι ἐσμεν της ἀρετης και της | ||
| γιγνεσθαι τους πορους συκοφαντουμενων τε και δημευομενων ἀδικως . ὡν ῥηθεντων τοις ἀκουουσι προς ἡδονην καιρον εἰληφε συμβουλευσαι αὐτοις αἰτειν |
| αὐτων εἰσι διαλειποντες , οἱ δε συνεχεις , περι των διαλειποντων πρωτως εἰποντες και περι των συνεχων εἰθ ' οὑτως | ||
| ποτον παραυξειν . πληθος δ ' ἡμερων ἐπι μεν των διαλειποντων παθων ἐστω μητε ἐλαττον ιδ μητε πλεον κα , |
| ἠ διαλελυμενῃ , κυριως ἐπι σχοινιων των πλακεντων , εἰτα διαλυθεντων ἐν χρονῳ . ἠ ὑπεσπληνι - σμενῃ . διεσπεκλωμενῃ | ||
| , ὁ Ζευς ἱησι μεσον αὐτων κεραυνον . και τουτον διαλυθεντων τον τροπον , λαμβανει χρησμον Ἡρακλης , ὁς ἐλεγεν |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| βυρσας ἀνα - φερετωσαν προς τον ἱερεα . Οἱ δε βουλευται , ἐλθετε εἰς το βουλευτηριον και μη βουλευεσθε . | ||
| ὁρωντες φυγοντες ὡς ἀσθενεις τους λογους ἀλλην ἰσχυν ζητουσι . βουλευται δε την δικαιοτατην θεραπειαν ὑπερ των πατριδων ἀποδραντες την |
| μεν λεγεται , ζητησωμεν περι της ἐπιγραφης αὐτων πως δει ἐπιγραφειν , Περι του προς τι ἑνικως ἠ Περι των | ||
| . διοπερ τινες και το Σοφοκλεους δραμα κατα το οὐδετερον ἐπιγραφειν ἀξιουσιν Συνδειπνον . καλουσι δε τινα και συναγωγιμα δειπνα |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
| κοινωνιαν : ὡς γαρ ἐκεινη σωζεται , ὁταν ἡ ἐναλλαγη ἀναλογος γινηται , οὑτω και ἡ φιλια . εἰ γαρ | ||
| πολλον ἀποιχομενου Ὀδυσηος ὑπηντα και γραφη συνδεσμικη του παραπληρωματικου και ἀναλογος θεσις , ὡς εἰ και κατ ' ἰδιαν ἐλεγετο |
| Θηβαιων , παλιν Θηβαιοις κατα Λακεδαιμονιων , Ὀλυνθιοις ὑπο Φιλιππου ἀδικουμενοις , Εὐβοευσι προτερον , και τα τοιαυτα . ταυ | ||
| μορον , ὁπως τις βουλεται ἀναιρειν . οὐ τιμωρησω τοις ἀδικουμενοις , ἀλλα συγχωρησω ἀλληλους ἀναιρειν . πευσεται δ ' |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| ἱνα ἐμμεινῃ το ἠθος του λεγοντος ἐν τῃ γνωμῃ του ἀκουοντος , οἱον την μεν ὑβριν Μειδιου παντες ἰστε , | ||
| δε αὐτου τι τους ἀλλους σιωπαν κελευσαι και ἐπαινεσαι δε ἀκουοντος , και ἐπισημηνασθαι δε , εἰ παυεται , Ὀρθως |
| ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
| των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
| λεγει γαρ ἐκεισε ” οἱ μεν καθολου παντες ἀει πλειω συλλογιζονται , των δε ἐν μερει οἱ μεν κατηγορικοι πλειω | ||
| ἠ ὡδι οὐ . ὁσοι τε παρα το προστιθεναι τι συλλογιζονται Τοιουτοι οἱ μη παρα τουτο . λεκτεον ὡς ἐδωκεν |
| ε μα και α ιζ και β ι , πολυπλασιασαντες ἑκαστην αὐτων οἰκειως καθ ' ἑκαστον των ἀστερων ἐπι την | ||
| ἀλληλους διαστηματα των ἀστερων ἀνισα φαινεσθαι τοις αὐτοις καθ ' ἑκαστην περιφοραν ὡς ἀν ποτε μεν ἐπι μειζονος , ποτε |
| κολαζει τον ὑπαιτιον ἀναγκην ἐπιθεις αὐτῳ ποιειν εὐ ὁν κακως διατιθεναι προαιρειται , και της ἀγνωμονος γνωμης ἀκυρον ἀποφαινει δι | ||
| ἐπιμελεια , προστασια , ἐποψις . και ἀθλοθετειν , ἀγωνας διατιθεναι , ἀθλων ἐπιμελεισθαι , ἀθλα ἐφοραν , ἀγωνων προεσταναι |
| λογους ; τι δ ' οἱ παιδες ἡμων δρασαντες ἠ διανοηθεντες ἀδικειν περι σου κινδυνευουσιν ὑπερ αἰχμαλωσιας και των ἀλλων | ||
| τῳ κατακλυσμῳ ποτε γενομενην . Το ποιον τι περι αὐτης διανοηθεντες ; Ὡς οἱ τοτε περιφυγοντες την φθοραν σχεδον ὀρειοι |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| ἀποκαθιστησι και νεωτερους ποιει την ἐνεργειαν και τας ἀρχομενας ὑποχυσεις διαλυει . . . ἐστιν δ ' αὐτων το πρωτον | ||
| δ ' Ὀλυμπον ἐχε . „ εἰς ὑμας κροκοδειλον ἀποφθιμενον διαλυει , σκορπιοι , ἡ παντα ζωοθετουσα φυσις . ἐκ |
| δυνατον αὐτον μετοχετευθηναι : της δε σαρκος θλασθεισης ὑπο τινος ἐμπεσοντος βαρεος , και των ἐν αὐτῳ μικρων φλεβιων διαιρεθεντων | ||
| ἐπαινει μεν τον συμβουλον και φησιν οὐκ ἀλλως ποιησειν , ἐμπεσοντος δε του δεσποτου παλιν Ἀγαμεμνων γινεται και τα ἐνδον |
| ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
| προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
| ἡλιου αὐγας : το ηʹ ἀρα ἀστρον ἀπο ἐσχατης ἑσπεριας φασεως ἑῳαν πρωτην φασιν ποιειται πλειονας ἡμερας ἀφανισθεν ἠπερ τα | ||
| προτασεις , διακρινων αὐτας ἐκεινων ἐφη προς ἀποδειξιν κομιζομενη μιας φασεως των ἐν τῳ πολιτικῳ ζητηματι κειμενων : ἡ γαρ |
| ἀλλας μυριας εἰδοτα τον τοιουτον χυμον ἐπιφερειν ξενας τε και πολυτροπους φαντασιας , και ὁτι οἱ μεν ἐνομισαν εἰναι κεραμον | ||
| μικροκεφαλους , στενομετωπους , μελανοφθαλμους , ἀπαθεις , διγνωμους , πολυτροπους , ἀλλα μεν μεταχειριζομενους ἐν διανοιᾳ , ἀλλα δε |
| , ἀλλ ' οἰομαι σφαλμα εἰναι . ἐστι και Λαμψακου πολισματιον Γαργαρον . ἐστι και ἑτερα της Ἰταλιας , και | ||
| δε και Ἀρτεμιδος ἱερον καλουμενον Ταυροπολιον ἐν τῃ νησῳ και πολισματιον Οἰνοη , και ἀλλο Δρακανον ὁμωνυμον τῃ ἀκρᾳ ἐφ |
| εἰναι και λογος , ἀλλα φυσικου τοιουδι ἐχοντος κινησεως και στασεως ἀρχην ἐν ἑαυτῳ : ὁ δε πελεκυς ᾑ πελεκυς | ||
| μεν ὀλιγαρχικους , τους δε δημοτικους . στασιαστικους δε τους στασεως αἰτιους . λεγει γαρ ταυτα : εἰς στασιν ἐνεβαλε |
| λαχανον , * * γογγυλις , ὠχρος , λαθυρος , φηγος , βολβος , τεττιξ , ἐρεβινθος , ἀχρας , | ||
| τοις γενεσιν ἀλλ ' ἐνιοτε και πικραι , καθαπερ ἡ φηγος . διαφερουσι δε και τοις μεγεθεσι και τοις σχημασι |
| τουτ ' ἐκεινο ἡκειν μοι νομισας πελεκυν τινα κατα των ψευσματων . “ Ἐπιστομιει γαρ αὐτους , ” ἐλεγον , | ||
| χρωμενους ἡμας μηδεν μη ταραξῃ των κενων και ματαιων τουτων ψευσματων . Ἑρμη , λαβων τουτι το μηλον ἀπιθι εἰς |
| ψευδεται , ἀλλ ' ἐστι ποταμος μετα προθεσμιας τον χρονον τηρων και το ὑδωρ μετρων , ποταμος ἁλωναι μη θελων | ||
| τοις ἠθεσι και τοις παθεσι διηνεγκεν το των προσωπων ἀξιωμα τηρων : Εὐριπιδῃ μεντοι το ὁλον ἀληθες και προσεχες τῳ |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
| δεκα σταδιους ἐστρατοπεδευεν , λαβων ἐν μεσῳ ποταμον Ὀφιλον . ληγοντων δ ' αὐτῳ των ἑξ μηνων , ἐφ ' | ||
| τεθησεται : και οὑτος ὁμοιως τοις ἀπο των εἰς ω ληγοντων ἀπο του παθητικου ἀοριστου γινεται προσθεσει της σομαι κατα |
| κατηγορουμενου και τριτου προσκατηγορουμενου . και ἡνικα μεν ἐν ταις προτασεσιν εὑρεθῃ ταις ἐκ του ὑποκειμενου και κατηγορουμενου μονον συγκειμεναις | ||
| ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν προτασιν ἀναλυῃ εἰς τους ὁρους |
| ἐκαθημην ψαυων της ἀγορας , και ἐδρασε τι το χωριον προστεθεντων οἱς ἐφην ἀρτι πλειονων ἠ δις τοσουτων νεων , | ||
| πεμπτον ἐτος ἡ Τανακυλλις , ὁτε βασιλευς Ταρκυνιος ἐτελευτα : προστεθεντων δη τοις ἑβδομηκοντα και πεντε ἐτεσιν ἑτερων τετταρακοντα ἐτων |
| , οὐ ληψῃ τουτων , ἐν οἱς και αὐτοις εὑρησεις πολιαν . οὐ γαρ κατα τον Ἰολεων ἐκ γεροντος ἐγω | ||
| παιανας δ ' ἐπι σοις μελαθροις κυκνος ὡς γερων ἀοιδος πολιαν ἐκ γενυων κελαδησω : το γαρ εὐ τοις ὑμνοισιν |
| ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
| ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
| συνεπραξαν ὁσων αὐτοις εἰς τον πολεμον ἐδει , και τους φυγοντας ἐκ της τροπης ὑποδεξαμενοι τραυματιας και ἀνοπλους ἁπαντας ὀντας | ||
| . ὑστερον δ ' αὐ και Φλειασιων τους δια Λακεδαιμονιους φυγοντας κατηγαγεν , αὐτος στρατευσαμενος ἐπι Φλειουντα . εἰ δε |
| μεταβασις ὡς ἑκαστοις ξυνεβαινεν : ὡς ἑκαστοις τισιν αἰτια του στασιαζειν και πολεμειν ἐγιγνετο τοις ἀπο των νεων : των | ||
| και τους ἀλλους δημιουργους συγχωρωμεν , ἐαν τις λεγῃ , στασιαζειν τε και ἐπιφθονως ἐχειν προς ἀλληλους . τα γαρ |
| ' ἐμπεδον ἀσφαλες αἰει θρῳσκων ἀλλοτ ' ἐπ ' ἀλλον ἀμειβεται , οἱ δε πετονται : ὡς Αἰας ἐπι πολλα | ||
| ἐχειν το μαλλον και ἡττον ; εἰ γαρ ἐχοι , ἀμειβεται . λογικον δε λεγει το οὐσιωδως ἑκαστῳ ὑπαρχον ὡσαυτως |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| . ἐλαφος διωκομενη ὑπο κυνηγων ἐκρυπτετο ὑπο τινα ἀμπελον . διελθοντων δε των κυνηγων λαθειν ἠδη δοξασα κατησθιε τα φυλλα | ||
| πολεμον και χρονους ὡρισμενους ὀφειλειν στρατευεσθαι διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις |
| ὁ Χοασπις , ὁς ἐστιν ἀπορροια του Ἰνδου ποταμου , Ἰνδικον ὑδωρ ἑλκων και την των Σουσων γην παραρρεων . | ||
| πελαγος Ἱππαδος καλειται , ᾡ συναπτει ἀπ ' ἀνατολων το Ἰνδικον πελαγος μεχρις ἀνατολων . Ἡ δε ὑποκειμενη ταυτῃ τῃ |
| ἐξερυσας . ” μηκιστα μεγιστα . μηκαδες αἰγες ἀπο του ἰδιωματος της φωνης . μηλα κοινως μεν τα τετραποδα , | ||
| ἑνι τῳ προς αὐτην συνταττομενῳ μεταδιδωσιν ἡ δυας του ἑαυτης ἰδιωματος , ὡσπερ αὐ παλιν και ἡ τριας του ἑαυτης |
| διαφορον δε την δηλωσιν ἐχοντα , ὡς παρα τῳ Ξενοφωντι πειθει τον Πειθιαν και παρα τῳ Ὁμηρῳ ἀλλ ' Εὐπειθει | ||
| Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα Συρακοσιων , πειθει τους σφετερους του ναυτικου ἀρχοντας , πεμψαντας ὡς τους |
| βοες . Λεων δε τουτοις του φαγειν προσορμησας δι ' ὁμονοιαν οὐκ ἰσχυσεν οὐδ ' ὁλως . Του δε ὑπουλοις | ||
| ἡ των ὁμοιων αἱρεσις μαλιστα πως την του βιου συγκρασιν ὁμονοιαν ποιει . ἀνηρ ἀχαριστος μη νομιζεσθω φιλος , μηθ |
| και το ἀποπρο βατε οὐ λαμβανει την της μεσης συλλαβης προσῳδιαν ὀξειαν , ἀλλ ' ἐπι την τεταρτην συλλαβην μεταβεβηκεν | ||
| . Πεμπτος τροπος των παρα την λεξιν σοφισματων ὁ παρα προσῳδιαν . γινεται δε ὁταν ὁ τονος , προς ὁν |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| : ἐπει δε καλως ἐσχεν αὐτοις , εἰς Ἀττικην ἐφοιτων παλαιστραν . ὀξυτητα φυσεως ἁμα και σπουδην ἐπεδεικνυντο και διηλλαξαν | ||
| ἡμεις φαμεν παλαιστραν την ὀρθριαν . Μολωνὡς ΣιμωνἈρατου ἀντεραστης . παλαιστραν δε λεγει τον ἐρωτα του παιδος , την κακοπαθειαν |
| ὑπνος : κειω , οὑ ὁ μελλων κεισω , και παθητικον κειομαι , και κατα συγκοπην κειμαι . Τα δια | ||
| . Ἀσχαλααν , παρα το ἀχω το λυπω : οὑ παθητικον ἀχομαι : νυν δ ' ἀχομαι κακοτητι . παραγωγον |
| ἐν τῃ Προσωπιτιδι λεγομενῃ νησῳ , τον περιρρεοντα ποταμον διωρυξι διαλαβοντες ἠπειρον ἐποιησαν την νησον . των δε νεων ἀφνω | ||
| τῃ πολει συναγαγοντων και περι συλλυσεως δημηγορουντων οἱ μεν Καρχηδονιοι διαλαβοντες τον Τιμολεοντα πεισθησεσθαι τον εἰς Κορινθον ἀποπλουν ποιησασθαι ῥᾳθυμως |
| και δι ' ὁλου πηλωθεις ἀνεστη ἐναβρυνομενος . Ἐν Κυμῃ ἐπισημου τινος κηδευομενου προσελθων τις ἠρωτα τους ὀψικευοντας : Τις | ||
| ἠ κρινον ἠ αἰετος ἠ ἀλλο τι : ἀνευ γαρ ἐπισημου οὐ σφι νομος ἐστι ἐχειν σκηπτρον . Αὑτη μεν |
| τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | ||
| ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων |
| εἰναι , μη των σκηπτρων ὑμας Ἀχιλλευς ἐκβαλων αὐτος ἐθελησῃ διεπειν τα πραγματα . προς ὁν ἐγω φαιην ἀν : | ||
| στρατιωτικοις ταγμασι , μη παριοντων ἐς τας ἀρχας ἀνδρων των διεπειν ταυτας δυναμενων , ἀλλα των χορηγουντων χρυσιον , δια |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| Ταυρου συνεχη , τουτοις δ ' ἑξης τα ἐκτος . διαιρουμενης γαρ αὐτης ὑπο ὀρους του Ταυρου διχα διατεινοντος ἀπο | ||
| τας πλημμυριδας και περι τας ἀμπωτεις ἐοικεν . Τριχη τοινυν διαιρουμενης της ἐντελους φιλοσοφιας , εἰς τε τον ἠθικον καλουμενον |
| τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
| σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
| ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς πυρ ἀναγοντες . ὁτι δε καθ ' ὁν καιρον ἡ Θετις | ||
| ὠ καλλιστος μεν αὐτοι χορος τῳ πατρι , πολλους δε ἀναγοντες παρα ἀνθρωπων , χοροποιοι μακρῳ παντων ἀριστοι , και |
| . μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
| , το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
| δ ' ἱκανως διαταθῃ και μηκετι ᾐ κινδυνος ἀλληλοις ἐνερειδοντα παραγεσθαι , κατ ' εὐθυ θεμενον ἀνειναι τους βροχους , | ||
| ' ἑαυτης ἀρχεται : ἀλλαχοθεν μεντοι κατ ' ἀλλην ἐπιβολην παραγεσθαι οὐ κωλυεται , ὀν εἰ τυχοι ἠ νους ἠ |
| γυμνωσιν ὠνειδιζετο λεγουσης , ὡς „ ἐγω και χειμωνος και θερους τοις φυλλοις μου κεκαλλωπισμαι και ἀειφυλλος πεφυκα : συ | ||
| το ὑψηλον των ὀρων των προς της Ἰταλιας κωλυονται πνεοντες θερους ὡρᾳ τον τε ἀερα τον ταυτῃ και την γην |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| τα δε ἀκουσιως τα των πολλων . κορυφαιος χορου , ναυτων κυβερνητης , στρατιωτων στρατηγος , δημου ῥητωρ ἡγειται . | ||
| ἡμων τα σκαφη λαβειν , πολλους δ ' ἀπεκτεινε των ναυτων , κατηραξε δ ' εἰς την θαλατταν ἁπαντας , |
| μεν ἐκπηξεις γινονται διχως , ὁτε μεν ὑπο ψυχους ἐαν χειμεριον ᾐ το ἐτος , ὁτε δε ὑπο παγων ἐαν | ||
| : ὡστε και την ναυν ἀνειλκον ἐπι την γην νυκτα χειμεριον δεδοικοτες . Των δη τις ἀγροικων ἐς ἀνολκην λιθου |
| ἐχουσι : δια γαρ το του θρεπτικου εἰναι παθησιν , ἐπιθυμουντων μεν ἡδειαι αἱ ὀσμαι τουτων εἰσι , πεπληρωμενοις δε | ||
| δε ἀκαιρως , και παλιν αὐ των ὀρεγομενων τε και ἐπιθυμουντων και ὁρμωντων ἐφ ' ὁτιδηποτε τοις μεν ἀκολουθειν καιρον |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
| κατα την προλεχθεισαν ἐννοιαν προτροπῃ χρηται τοιᾳδε : φιλοσοφει και ἀσωματους προ παντος ἡγου θεους ὑπαρχειν : το γαρ κυριωτατον | ||
| προ του ἀνατειλαι ” . ἀρ ' οὐκ ἐμφανως τας ἀσωματους και νοητας ἰδεας παριστησιν , ἁς των αἰσθητων ἀποτελεσματων |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| : αὑται δε εἰσι μυριαι το πληθος . Ταυτα ἠδη καταμαθοντες οἱ χαριεστατοι ποιητων τε και συγγραφεων τα μεν αὐτοι | ||
| μιν Βαρκαιοι τε ἀνδρες και των ἐκ Κυρηνης φυγαδων τινες καταμαθοντες ἀγοραζοντα κτεινουσι , προς δε και τον πενθερον αὐτου |
| και ἐξαρθρουμενων μοριων . ] Τα δε καταγνυμενα κωλα ἐκ διατασεως μεν εὐθετιζεται , ἐξ ἐπιδεσεως δε πωρουται . τα | ||
| αὐταρκη τασιν αἱ κατα παραγωγην δοκιμαζονται μοχλειαι . ἐπι της διατασεως αἱ μεν του βροχου ἀρχαι τῳ τυλῳ του ἀξονος |
| τοις Τιτασιν ὁρωμενοι . Ὁσοι των θεων ταις τεχναις των ὁρωντων ἁρμοζουσι , τουτους ἀμεινον ἰδειν ἠ τους ἐναντιους : | ||
| τρυγαν δε ἐν τοις καθυγροις Ἀφροδιτης , Ἀρεως και Ἑρμου ὁρωντων . Παρατηρειν δε ἐν ταις κτισεσι κενοδρομουσαν την Σεληνην |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| τι ᾐ το ἐκ των πολλων συγκειμενον , ὡς ἀν δηλουντος δια τουτων του φιλοσοφου πως ποτε δει ἐχειν το | ||
| γυϊον . το δε γυω , παραγωγον του γω , δηλουντος το λαμβανω . ἀφ ' οὑ γη , ἡ |
| δυο δε στοματα ἐστιν , ἑν καθ ' ἑκατερον των εἰσαγοντων ἀγγειων τας ὑλας , ἐν μεν τοις δεξιοις μερεσι | ||
| ἑαυτῳ ποιηται , τους αἰτιους οἱ στρατηγοι ταυτης της πραξεως εἰσαγοντων εἰς δικαστηριον , ὀφλοντι δε θανατος ἐστω δικη . |
| . τις δε χρεια στρατιας ; αὐτοι καταρξομεν | των θυματων οἱ καλοι ἱερεις , παραστησομενοι τῳ ἱερῳ γυναικας οἱ | ||
| θυειν ὑμιν ἡ πολις . φιλοθυτων ] των προσφιλως μετα θυματων ὑμιν γινομενων μυστηριων . θ φιλοθυτων ] ἐν οἱς |
| τοις σωμασι χαρακτηριστικον και κυριωτατον ἡ χροια και πρωτον του ὁρωντος την θεαν ὑφαρπαζον και σχεδον την γνωμην χαρακτηριζον , | ||
| ἑνοτητι και ἡσυχιᾳ , την δε του νου φυσιν του ὁρωντος ἐκεινον τον νουν τον ἐν αὑτῳ ἐνεργειαν τινα ἀπ |
| : Φιλοχορος φησιν οὑτως : “ Λακεδαιμονιοι Γ δε περι διαλυσεων ἐπεμψαν πρεσβεις προς Ἀθηναιους σπονδας ποιησαμενοι προς τους ἐν | ||
| δικαστηριον βαδιζειν , ἐπεισθην την μεν συνοδον την περι των διαλυσεων τῃ ὀγδοῃ φθινοντος του βοηδρομιωνος μηνος ὁμολογησαι ποιησασθαι , |
| ἐγειρονται . παρακεκινδυνευμενως εἰπε κυμα χερσαιον . εἰπων δε πνοας Ἀρεος ἐπηγαγε ἐπιδεξιως και το κυμα . και ἀνεμῳ μεν | ||
| ἐαν δ ' ἀνῃς , ὑβριστον ἐστι χρημα κἀκολαστον . Ἀρεος νεοττος πολιτοκοπειν ὠ θειε Μορυχε , πως γαρ οὐ |
| ἐπραττον ἐφ ' ὁσον ἐκεινος παρην , τα δε και φυγοντος αὐτου και τελευτησαντος . και μετα ταυτα ἀλλους τινας | ||
| ἐνταυθα ἱκετας , οὐδε ἀρχην ἐξαιτησαι θελησαντες . Παυσανιου δε φυγοντος οἱ μεν παιδες Ἀγησιπολις και Κλεομβροτος νεοι πανταπασιν ἐτι |
| τειχους ἀργυριου ἑξ ταλαντα και ἀργυριους λεβητας ἀξιολογους χωρις του νομισματος και ἀτελειαν τοις σιτηγοις πλοιοις . Ἡ νυν δε | ||
| στησω , στατηρ , και παρ ' ἡμιν ἐπι του νομισματος τιθεται . Σταγων . παρα το στω ῥημα , |
| γαρ , ἐπην ξυλλεχθῃ , το αἱμα την ὁδον ὑπο πληθεος . Ὡσπερ οὐν εἰ τις ληκυθον σκυτινην στενοστομον ἐμπλησας | ||
| που οἰδε . το δε αἰτιον ὁστις ἐθελει φραζειν του πληθεος τε και μεγεθεος των Ἰνδων ποταμων , φραζετω : |
| ψογον ἀγοντα , και τον μη πειθομενον ἀτιμαζοντα καθ ' ἑκαστας των πραξεων . Και πως οἰομεθα ταχυ συνακολουθησειν τους | ||
| : γεγραπται δε μοι και περι ἀποστασιων ὡς χρη ἐπισκεπτεσθαι ἑκαστας . Δοκεω δε και τους προειποντας περι τε των |
| ὑδατωδων τῳ εἰδει ἀει μεν λεπτων τελουντων , ἐκεινα δε δηλουντων , ἁ κἀν τοις περι διαγνωσεως εἰρηται και ταυθ | ||
| μηνυτεον , των δε κακοποιων το ἐναντιον , τῳ στηριγμῳ δηλουντων κατοχην και ἀναποδισμους και δυσχερειας ἐν τοις τοποις ἐν |
| κατ ' ἀκροτητα ψυχης ἀπηκριβωμενος , φιλοσοφος δε ὁ σοφιαν ἀσπαζομενος . οἱ δε σοφοι και σοφισται ἐκαλουντο : και | ||
| το νυν ὁ θεωριαν και ἀλη - θειαν και σχολην ἀσπαζομενος τις ἀν εἰη ἀλλος , ἠ ὁ φρονιμος και |
| ὁτι μεταβαλλει την χροιαν προς τους ἰδιους τοπους ὡς ὁ πολυπους ὁ θαλασσιος . ὁτι οἱ ἀσκαλαβωται οἱ και γαλεωται | ||
| μαλακια δε καλειται ὁσα ἀνοστεα ἐστι : και εἰη ἀν πολυπους σηπια τευθις ἀκαληφη . ταυτα τοι και αἱματος ἀμοιρα |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| σωληνος περιθεσιν κωλυθησεται συμφυναι παλιν ἐπαχθεισα ἡ ποσθη . ἐν διαστασει δε φυλαξομεν αὐτην [ την ] ὑπο τε του | ||
| μερων : πλειων γαρ ὁ των μερων μερισμος : ἐν διαστασει γαρ τα μερη προς ἀλληλα , τα δε στοιχεια |
| , ἑλλεβορου λευκου και μελανος , στρουθιου , σφεκλης , χαμαιλεοντος ῥιζης , θειου ἀπυρου , ἀγριας σταφιδος , ναπυος | ||
| ῥιζης μετα ὀξους λειωσας , καταπλασσε προεκνιτρωσας . ἀλλο . χαμαιλεοντος ῥιζαν ἐν ὀξει ἑψησας και τριψας καταπλασσε . ἀλλο |
| βιου , και ἐπιστημῃ λογου , οὐπω γε νυν παυονται στασιαζοντες προς αὑτους και προς ἀλλους , και ἀμφισβητουντες ποιῳ | ||
| οὐδ ' ὡς οἱ προγονοι ὑπο τοις τυραννοις ἐγενοντο : στασιαζοντες γαρ προς αὐτους τον ἁπαντα χρονον διετελεσαν . ἀλλα |
| ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
| της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |