| οἰκειας το ζην ὑπ ' ἐκεινῳ κρινοντες ἡδιον και γην ᾐτουν και ἐλαμβανον . και βαρβαροις ἐπι βαρβαρους ἐχρητο πολυ | ||
| ἡντινα πολλοι λιαν ἀριστηες , ἀνδρες συγγονοι και συγγενεις , ᾐτουν λαβειν και πολλοι ξενοι , ἐπει θαυμαστον εἰχεν εἰδος |
| ἠ τα νεωρια ἐμπεπρηκυιαν ἠ τους νομους καταλυουσαν . ἰσθι γουν ὁτι παρα πασαις ἡμιν ταις την φιλανθρωποτεραν Ἀφροδιτην προτιμωσαις | ||
| Θηβαιους συγγενεις ὀντας ἐκπεμψαι τῳ θεῳ εἰς Δελφους . λεγει γουν ταυτα ὁ χορος τῳ Πολυνεικει [ . ] : |
| , ῥυθμος ἀξιωματικος , μεταβολη μεγαλοπρεπης , το πασι τουτοις παρακολουθουν πρεπον : αἰτια δε και ἐνταυθα ἡ τε των | ||
| . εἰ οὐν φαινεται τῳ λογῳ το ἰδιον του ποσου παρακολουθουν , ποσον ἀν και ὁ λογος εἰη . ἀλλα |
| τον υἱον ἐκελευεν αὐτου ἡγεισθαι . προθυμως δ ' αὐτῳ συνεστρατευοντο Τεγεαται : ἐτι γαρ ἐζων οἱ περι Στασιππον , | ||
| παντας και τους λοχαγους . και ἐπει παντες ἐπεισθησαν , συνεστρατευοντο και ἀφικνουνται ἐν δεξιᾳ ἐχοντες τον Ποντον δια των |
| δε θυγατηρ αὐτου Σκυλλα θεωρησασα τον Μινωα ἐφιλησεν αὐτον και συνεταξατο αὐτῳ προδουναι την πολιν , εἰ λαβοι αὐτην γυναικα | ||
| ἀρχοντα και ὁ κατα Μει - διου λογος , ὁν συνεταξατο μετα την χειροτονιαν , ἡν ὁ δημος αὐτῳ κατεχειροτονησε |
| εἰσιν ἡμιν συγγνωμην νεμειν , εἰ περι των δοκουντων Πλατωνι πιστευομεν οἱς αὐτος Ἑλλην ὠν , προς Ἑλληνας ἡμας , | ||
| ὁτι δε ὁ σπουδαιος φιλος ἀλλος ὁ φιλων ἐστι , πιστευομεν ἐκ των ὁσημεραι . ἀν γαρ τις σφοδρα φιλῃ |
| δεδωκοτι την χαριν . Τι γαρ ἐλευθεριας σεμνοτερον , ἡ παραλαβουσα θεον τον ἀνθρωπον ἀπεργαζεται ; Ἀρ ' οὐν οὐκ | ||
| , ἀγονα τε ἐστι και ἀνεμιαια και οὐ ταμιευεται αὐτα παραλαβουσα ἡ μνημη , ἀλλα δεχεται ἐκπιπτοντα παραχρημα ὁ της |
| που τινα αὐτην καθ ' αὑτην αἰσθησεων ἑνεκα σαρκα οὑτω συνεστησεν , οἱον το της γλωττης εἰδος τα δε πλειστα | ||
| τοις κατ ' Αἰσχινου λογοις ἐξισαζοντος του ὁτι ἀμφοτεροι πολιτευονται συνεστησεν αὐτο εἰπων συ μεν γαρ ὑπερ των ἐχθρων ἐγω |
| , τοις δ ' ἐμαχετο ; πολυς ὠν ὁ ποταμος Εὐφρατης και πολλων ποταμων ἀντιρροπος μικρος μεν οὐδεποτε , μεγιστος | ||
| του βασιλεως καθηπτοντο ἀλληλων ἐς το φανερον , ὁ μεν Εὐφρατης ξυν ὀργῃ τε και λοιδοριαις , ὁ δ ' |
| θυρωμασι και πετροις , ἐξεβιβασε δ ' εἰς αὐτον στρατιωτας τετρακοσιους και βελων πληθος παντοδαπων , ἀπεχοντος ἀπο των τειχων | ||
| ἐδεξατο ἐρετας πλειους των τετρακισχιλιων , εἰς δε τας ὑπηρεσιας τετρακοσιους : εἰς δε το καταστρωμα ἐπιβατας τρισχιλιους ἀποδεοντας ἑκατον |
| μητρας , μυθος ἐστι . λιμωττων μεν οὐν λεων ἐντυχειν χαλεπος ἐστι , κορεσθεις δε πραοτατος : φασι δε και | ||
| βορεης ἀνεμος μεγας οὐδ ' ἐπι γαιῃ εἰα ἱστασθαι , χαλεπος δε τις ὠρορε δαιμων : τῃ τρεισκαιδεκατῃ δ ' |
| και ταυτα δε πλειους εἰρηκασιν και ἐπι πλειονων ὑδατων . Εὐδοξον δ ' ἱστορειν την μεν ἐν Καλχηδονι κορκοδειλους ἐνναιειν | ||
| Ὑδροχοῳ , ἐαν γενωνται βρονται . . . κατα δε Εὐδοξον χειμωνας πολλους . [ . . . . . |
| Ἀποστασις Πασιφιλου στρατηγου ἀπο Ἀγαθοκλεους . λεʹ . Ὡς Καρχηδονιοι συνεθεντο την εἰρηνην προς Ἀγαθοκλεα . λϚʹ . Ὡς Ῥοδον | ||
| : οὐ γαρ ἐστιν αὐτων πατρις αὑτη . Αἱ γυναικες συνεθεντο παντα μηχανησασθαι εἰς το δοξαι ἀνδρες εἰναι , και |
| την Ἑλλαδα ἐλανθανεν διαφθειρων τους συγγιγνομενους και μοχθηροτερους ἀποπεμπων ἠ παρελαμβανεν πλεον ἠ τετταρακοντα ἐτη οἰμαι γαρ αὐτον ἀποθανειν ἐγγυς | ||
| παθοιεν το παθημα το Λυδιον : ἀλλα τον μεν ἱππον παρελαμβανεν ἐξεπιτηδες ἐπ ' αὐτῳ τουτῳ παρεπομενος τις ὑπηρετης , |
| , ἁπερ συλληβδην ὀτταν καλουμεν , το δε ἀτεχνον και ἀδιδακτον , τουτεστιν ἐνυπνια και ἐνθουσιασμους . οὐδε ταυτα οὐν | ||
| αὐτων ψυχης ἐνεργειας : ἐαν δε μεχρι παντος ἀπαιδαγωγητον και ἀδιδακτον ἐασῃς σεαυτον , δουλευσεις τον αἰωνα χαλεπαις δεσποιναις , |
| Σικελων και Σικανων διαφοραν οἰδεν , ὡς και προερρεθη , Σικελου και Σικανου . [ . . . , ; | ||
| οἱ δ ' ἀλλοι ἐκ της Θαψου ἀνασταντες Ὑβλωνος βασιλεως Σικελου προδοντος την χωραν και καθηγησαμενου Μεγαρεας ᾠκισαν τους Ὑβλαιους |
| οὐκ ἐκ του ἰδιου , ἀλλ ' ἐκ του ἑτερου κατησθιεν . ὡς δε τοις ἀλληλων κατεχρησαντο , ἑκαστος ἐπι | ||
| περι γυναικος λεγει . ἀλλ ' ἐσπαθα : κατανηλισκε και κατησθιεν . δια τουτο οὐκ ἀργος ἠν . σπαθαν δε |
| μεν οὐν κοινωνησασα των ἀγωνων αὐτῳ στρατια πλουτῳ βαρει ' ἀφικομενη την τ ' ἀναπαυλαν οὐκ ἀηδως ἐδεξατο του πολεμου | ||
| * κουρους ἐκ χρησμου εἱπετο βοϊ πλανηθεισῃ ἐκ Μυσιας ἡτις ἀφικομενη ἐπι τον λεγομενον της Φρυγιας † Ἀκτης τοπον κατεκλινετο |
| Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
| την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
| μεν ὁμοιοτερα τουτῳ τον καυλον ἐχει κοιλον , καθαπερ ὁ μανδραγορας και το κωνειον και ὁ ἐλλεβορος και ὁ ἀνθερικος | ||
| ἀμφοτερα , ἀνδραχνη αὐτη τε και ὁ χυλος αὐτης , μανδραγορας , κιτριου το περι το σπερμα ὀξυ , πολυγονον |
| ' ἑρμηνευματα . ἠ και δαμαρτος εἰμ ' ἐγω φονευς ἐμης ; μιας ἁπαντα χειρος ἐργα σης ταδε . αἰαι | ||
| καταδυουσι τῳ ἀχει . ὡς γαρ ὁ θρους διηλθε της ἐμης συμφορας , οἱ μεν ἐχθροι ἐφηδονται μοι , οἱ |
| ἡμων ἀπαγγελλομενων . Και ἡ ἀκαταληπτω δε και ἡ οὐ καταλαμβανω φωνη παθους οἰκειου ἐστι δηλωτικη , καθ ' ὁ | ||
| και μετ ' ὀλιγον εἰσεκληθην πανυ δεδιως και τρεμων , καταλαμβανω τε παντας ἁμα συγκαθημενους οὐδε αὐτους ἀφροντιδας : ὑπεταραττε |
| μη τι ἀρα δεινον αὑτην ἐργασηται . Καλλιροη δε ἠρεμιας λαβομενη , χαμαι καθεσθεισα και κονιν της κεφαλης καταχεασα , | ||
| . “ Ταυτα ἀκουσας Χαιρεας ἀνεθορε : Καλλιροη δε αὐτου λαβομενη ” που σπευδεις “ εἰπε ” πριν βουλευσασθαι περι |
| ὁς μετριαζων μεν ἐστιν εὐχαρις , ἐπιτεινομενος δε και διαταραττομενος χαλεπωτατος . φησι δ ' αὐτον και διδυμα τοξα ἐντυνεσθαι | ||
| λεχει τε μοιχος ἐντρυφων , και φαρμακειαι , και νοσων χαλεπωτατος φθονος , μεθ ' οὑ ζῃ παντα τον βιον |
| ἀκροπολιν ἀνηγαγον , πολλα δε και καλα και πεζῃ και ναυμαχουντες ἐστησαν τροπαια , ἐφ ' οἱς ἐτι και νυν | ||
| ναυτας ἀκοντιζοντες . τελος δε τουτῳ τῳ τροπῳ κατα κρατος ναυμαχουντες οἱ Συρακοσιοι ἐνικησαν , και οἱ Ἀθηναιοι τραπομενοι δια |
| φοβουμενοι των νομων , ἁς ἑνεκα των ἀσυλλογιστων του χρησιμου διωρισαν τινες , παραδεξαμενων αὐτας των πλειονων . Οὐδεν γαρ | ||
| ἀκροαται ὑποκεινται ὡς μελλοντες ζημιαν ἐπαγειν τινα , ἡν νομοι διωρισαν , ὡστε μαλλον ἀν [ εἰη ] ὑπο το |
| οἱον τε ἀνθρωπον ἀγαθον ἀποτελουσα . εἰς τουτο γαρ και κατεληξεν ὁ λογος μελλων μεταβαινειν ἐπι τα θεοποια παραγγελματα . | ||
| ζῳδιῳ παρειχον μοιρας λ : και ὁπου δ ' ἀν κατεληξεν , ἐκεινο ἐλεγον εἰναι το δωδεκατημοριον . οὑτω και |
| και ὁ λεγων ἀνθρωπῳ εἰναι ἱκανον προς τελειωσιν μονον το κατορθουν ἐν ταις πραξεσιν ἠγνοηκε χειρω τον λογον των ἀλογων | ||
| ἐν ἁπασιν ; οὐ γαρ ὁσα πεφυκεν ἁπλως ὁ ἀνθρωπος κατορθουν ὡς νου και ἐπιστημης δεκτικος δυνατον ἐστι τινι των |
| , ἐπειδη βουλευεται ὁ δημος ὁ Ἀθηναιων ὑπερ εἰρηνης προς Φιλιππον , οἱ δε πρεσβεις οὐπω παρεισιν , οὑς ἐξεπεμψεν | ||
| προσαγαγωσιν , εἰτ ' εἰπων , δι ' ὡν ἡγειται Φιλιππον πολεμειν τῃ πολει και ὁτι πανθ ' , ὁσα |
| μηνιμα ἐκ του θεου . Αἰτωλῳ δε μετα Ἐπειον βασιλευσαντι συνεπεσεν ἐκ Πελοποννησου φυγειν , ὁτι αὐτον οἱ Ἀπιδος παιδες | ||
| γε του ἀνδρος και τοιουτον τι ἐς την ἐμην ἱστοριαν συνεπεσεν , ὡς ἁπασα μεν ἡ Ἑλλας ἰδειν αὐτον ηὐχοντο |
| Κερκυονος του Ποσειδωνος . ὡς δε Ἑλλανικος , Μειλανιωνος του Ἀμφιδαμαντος του Ἐποχου του † ἀργηπου του Κηφεως του Ποσειδωνος | ||
| καλλιγυναικα . ἐνθα δ ' ἐγων ἐπ ' ἀεθλα δαϊφρονος Ἀμφιδαμαντος Χαλκιδα [ τ ' ] εἰσεπερησα : τα δε |
| λουτρα τα μεν τετελεσμενα , τα δε ἀνιοντα , στοα τεταμενη τε εἰς μηκος και εἰς ὡραν ἀνθουσα τοσουτον ἐχουσα | ||
| δε ἀπορραγεν τουτο ὀφρυς ἠν ὡρας εἱνεκα ὑπερ της θυρας τεταμενη λιθου του στιλβοντος ἐγκειμενου τῳ μη τοιουτῳ : ὁν |
| , τοτε δε πρωτον ἀπολαυσαντες ὡν οὐπω ἐγευσαντο καρπων , θαυμαστας ὁσας ἐφ ' ἑκαστῳ ἐλαμβανον ἡδονας και τον ξενον | ||
| πολλων και ἰδιωτων δοξαν παραστησαντος ὁτι και πολιτευσοιτο και φιλοτιμιας θαυμαστας οἱας φιλοτιμησοιτο ἀπο χρηματων , εἰς το θεατρον εἰσπηδωντος |
| παντων ἐχειν ψηφιζεσθαι , οὐδ ' οὑτως ἀν ἠν παρακρουσιν ἡντινουν ὑφορασθαι , δια το τον δημον των Ἀθηναιων των | ||
| ἀνθρωπων βοσκηματος ὁτουουν : ἀποδειξιν δε και ἀναγκην οὐδ ' ἡντινουν λεγετε ἀλλα τῳ εἰκοτι χρησθε , ᾡ εἰ ἐθελοι |
| ἐσται , τι ἐτι δει του λογιζεσθαι και του τα παρεληλυθοτα προς τα παροντα συμβαλλειν ; Και ἡ γνωσις δε | ||
| παντα ἀπειρον εἰναι ἐφ ' ἑκατερα : και γαρ τον παρεληλυθοτα και τον μελλοντα ἀπειρον εἰναι . ἐκφανεστατα δε τουτο |
| ἑτερωσε ὁρωσαν λαβειν ζητει και τους εἰωθοτας μισθους των εὐεργεσιων κομισασθαι . δια ταυτα οἱ Φωκεις και το Τιλφωσσαιον ὑμνειται | ||
| μεν Ποτιδαιαν και τας ἀποικιας , Αἰγινηται δε την αὑτων κομισασθαι , Μεγαρεις δε ἀγοραις και λιμεσι χρησθαι τοις Ἀθηναιων |
| οὐλην ὁττι παθοι : ὁ δ ' ἀρα σφισιν εὐ κατελεξεν , ὡς μιν θηρευοντ ' ἐλασεν συς λευκῳ ὀδοντι | ||
| και Θουκυδιδης και Πλατων και ὁ δεινα : και πολλους κατελεξεν οὑτως ἀει τῳ Πλατωνι συζευγνυς τινα , ὡς τας |
| την εὐτυχιαν ἐπιεικως προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις : ὁτε δη και συνετελεσεν ἰδιον τι περι τους λῃστας , οὐτε θανατωσας τους | ||
| διο και τελευτησαντος αὐτου την ἐκφοραν κατα την ἐπαγγελιαν αὐτου συνετελεσεν ὁ διαδεξαμενος την βασιλειαν . ἐταφη δ ' αὐτου |
| , ὀρος Ἀρκαδιας , ἐν ᾡ τον λιθον ὁ Κρονος κατεπιεν . οἱ ἐνοικουντες Θαυμασιοι . Θαψακος , πολις Συριας | ||
| ἀνασπασας την βοτανην ταυτην , τον μεν χυλον αὐτης διαμασησαμενος κατεπιεν ὡς ἀποκρουστικον του ἰου , το δε μασημα ἐπεθηκε |
| , χαιρεις διδους . ποτι πονηρον οὐκ ἀχρηστον ὁπλον ἁ πονηρια . προς σταθμαι πετρον τιθεσθαι , μη τι προς | ||
| ἀμφισβητησις : και εἰ προεκειτο , ποτερον φυσικη ἐστιν ἡ πονηρια ἠ δυναμενη μεταβαλλεσθαι τῳ Αἰσχινῃ , γενικη ἠν ἡ |
| ἐτι και κληροισιν ἐπηβολα τοια περ ὡραι εἰαριναι φορεουσιν ἐνεψιηματα κουραις , ἀλλοτε δε στρουθεια , τοτε βλοσυροιο Κυδωνος κεινο | ||
| ἀγαπατε , και ἐς χαιροντας ἀφικνευ . Αἰει τουτο Διος κουραις μελει , αἰεν ἀοιδοις , ὑμνειν ἀθανατους , ὑμνειν |
| ἀνηκουστα τας τυραννου παθεα μελεα θρεομενας ; ὀλοιμαν ἐγωγε πριν σαν , φιλα , κατανυσαι φρενων . ἰω μοι , | ||
| ἁ δυστανος σοι κουρον , τον φρικαι ματρος βαλλω ταν σαν εἰς εὐναν , ἱνα μ ' ἐν λεχεσιν μελεαν |
| , το δ ' ἐπιπολης ὑδατωδες ὡσπερ το φλεγμα και δακρυον . Ταχα δε ταυτα μεν εὐλογως , το μεν | ||
| το στελεχος και τιτρανας ὁσον τε παλαιστιαιον το πανταχοθεν ἀπορρεον δακρυον ἐπι ταὐτο ἐᾳ καταρρειν . τουτο μεν οὐν ἀν |
| ἁρπαζουσιν , ἐπιορκουσιν , τοκογλυφουσιν , ὀβολοστατουσιν . Ἀθλιοι και κακοδαιμονες : οὐ γαρ ἰσασιν οἱα ἐναγχος κεκυρωται παρα τοις | ||
| οἰκειοι και συγγενεις . Τελευταιον δε ἀνενεγκων ὁ Ἁβροκομης ὠ κακοδαιμονες ἐφησεν ἡμεις , τι ἀρα πεισομεθα ἐν γῃ βαρβαρῳ |
| τοισι μεν ὀρθως εἰρημενοισι προσομολογησω : τα δε μη ὀρθως ἐγνωσμενα δηλωσω ὁκοια τινα ἐστιν : ὁκοσα δε μηδε ἐπεχειρησε | ||
| ἐριφον . οὐ γαρ Γαληνῳ μονα , ἀλλα και Ἱπποκρατει ἐγνωσμενα . τουτο γαρ ἐνδεικνυμενος λεγει , και ἡ γλωσσα |
| οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
| “ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
| το ὑδωρ και ὁ ποταμος ὁ Συςτων δε περι τον Ὀλυμπον χειμαρρων και ὁ Συς ἐστι , τοτε οὐν οὑτος | ||
| προσεφη Τελαμωνιον υἱον : Αἰαν ἐπει τις νωϊ θεων οἱ Ὀλυμπον ἐχουσι μαντεϊ εἰδομενος κελεται παρα νηυσι μαχεσθαι , οὐδ |
| και Βοηθος και Νουμηνιος τον του Πλατωνος ἰκτινον παραλαβοντες ἰκτινον παραδιδοασι , και τον λυκον λυκον , και ὀνον τον | ||
| και πιστεις του μη παθειν εἰληφοτες αὐτον τε τον βασιλεα παραδιδοασι και το φρουριον . Οἱ δε περι τον Δουκα |
| ἡγειται , παντων δε ἀνθρωποις : ἡς ὁ γενησεσθαι μελλων μακαριος τε και εὐδαιμων ἐξ ἀρχης εὐθυς μετοχος εἰη , | ||
| ἀθλιος μεν οὐδεποτε γενοιτ ' ἀν , ἀλλα μονον οὐ μακαριος της γε τυχης ἑνεκα , ἐαν Πριαμικαις περιπεσῃ τυχαις |
| ἡν ὑπεσχου σωαν ἡμιν ἀποδωσειν . και νυν τουθ ' ἱκετευομεν , οὐχ ἱνα της σαυτου φυσεως ἀναξιον τι φρονησῃς | ||
| , ῥεθος ἀελιωι δειξον . βαρος ἀντιπαλον δακρυοις συναμιλλαται : ἱκετευομεν ἀμφι γενειαδα και γονυ και χερα σαν προπιτνων πολιον |
| προϲτιθεμενον ἀπαμβλυνει ταϲ εἰϲ την ἐκκριϲιν προθυμιαϲ . ϲυχνηϲ δε γινομενηϲ τηϲ ἐξαναϲταϲεωϲ ἀγαθιον ἐγκειϲθω προϲτετυπωμενον τῃ ἑδρᾳ ἀπο θερμων | ||
| τα ὑπερ των ἰξυων τηϲ ϲυναφηϲ τουδε κατα την ὀϲφυν γινομενηϲ παλιν τα περατα των ἱμαντων τουτων ϲυζευξαντεϲ ἑτερῳ τε |
| ὡς ἐοικε , και ἰσοτητος ἀν μετειη και μεγεθους και σμικροτητος . Ἐοικεν . Και μην και οὐσιας γε δει | ||
| [ εἰπειν ] , οἱον πρωτον ἡ του μεγεθους και σμικροτητος , και ψυχροτητος και θερμοτητος , και πληθους και |
| σταδιους : ἀπο δε Μαλεων τους παντας περι χιλιους και ὀκτακοσιους . κατα δε τον Σχοινουντα ὁ διολκος το στενωτατον | ||
| ἀναλαβων τους κρατιστους , πεζους μεν ὀκτακισχιλιους , ἱππεις δε ὀκτακοσιους , ζευγη δε Λιβυων πεντηκοντα , κατα σπουδην ἐπηκολουθει |
| των κατα μηκος προσθαφαιρεσεων ἑνεκεν ἐκκεισθω ἡ χωρις των ἐγκλισεων καταγραφη . και ἐπει κατα το ἐκκειμενον ἀποστημα , οἱων | ||
| Κριου , μοιρας με ιδ . παλιν ἐκκεισθω ἡ ἀκολουθος καταγραφη της ἐφαπτομενης εἰς τα ἑσπερια και ἑπομενα του ἐπικυκλου |
| καυθειη , ὀστρεον , πιτυος φλοιος συν κηρωτῃ μυρσινῃ , κισσου ἀνθος μετα κηρωτης , κρινου ῥιζα συν ῥοδινῳ . | ||
| ἐλλεβορος λευκος , στρουθιον , ὀμφακιον , πρασιον , φυλλα κισσου τα ἁπαλα . ἐνια δε τουτων και πταρμον εἰωθε |
| : προς οὑς φαμεν , ὁτι οἱ κανονες οὐκ εἰσι φυσικοι , ἱνα την ταξιν φυλαξωσιν , ἀλλα παρατηρησεις εἰσι | ||
| οἱ μεν θεολογοι ὡς προς τα θεια , οἱ δε φυσικοι , ὡς προς την ὑλην , και ὁ μεν |
| εἰ μεν ἀνωθεν , ταις τε ψυχουσαις και στυφουσαις ἐμβροχαις ἀδιαλειπτως ἀπαντλησομεν μαννῃ τε πολλῃ χρησομεθα ἐπιπαττοντες και Λημνιᾳ σφραγιδι | ||
| δυσθυμιαν ἀρρητον , και ποδων οἰδησιν , και ἐνιαις μεν ἀδιαλειπτως ἡ ἐκκρισις παρακολουθει , ἐνιαις δε ἐκ διαλειμματων τινων |
| γιγνοιτο : δια παντος δε τοισι πλειστοισιν ἠ βαρυ κωμα παρειπετο , ἠ μικρους και λεπτους ὑπνους κοιμασθαι . Πολλα | ||
| : ἐληξεν ὁ πνιγμος ἐκ της φαρυγγος : ὁ πυρετος παρειπετο . Περι πεμπτην , γουνατος ἀλγημα , οἰδημα του |
| Αὑτη διαχεει μαλιστα τας ἐν μαστοις σκληριας : ἐπισπαται , ἀνακαθαιρει , πληροι , κολλᾳ , ἐπουλοι , ποιει προς | ||
| ἰαται πινομενον και κολλᾳ μεν μεγαλα τραυματα χλωρον ἐμπλασσομενον , ἀνακαθαιρει δε τα ῥυπαρα και εἰς οὐλην ἀγει ταυτα . |
| ἰσχυρας ἀνατροπας του στομαχου : ὡσπερ γαρ ἐν τοις εἰλεοις ἐμετοι μετα σφοδρας γιγνονται συντονιας , ὡς και κοπρον ἐμειν | ||
| δε δει συνεργασασθαι , ὡς ἀργοτεροι γε τοις κατακειμενοις οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος |
| ' εἰ και θεσπεσιῃ πολιν οὐκ ἀλαπαξεις , ἠ ἀνδρων κακοτητι και ἀφραδιῃ πολεμοιο . Τον δ ' ἀπαμειβομενος προσεφη | ||
| οὑ παθητικον το ἀχομαι : „ νυν δ ' ἀχομαι κακοτητι „ . παραγωγον ἀχαλλω και πλεονασμῳ του σ ἀσχαλλω |
| Σφιγγα την ὠμοσιτον ἐνωμα και ἐκινει και ἐφερε προσμεμηχανημενην και κατεσκευασμενην ἐν σακει χαλκηλατῳ γομφοις , ἠτοι διαπεπερονημενῳ τοις ἡλοις | ||
| , ἠ το μελαιναν θηκην ἐχον , ὡς ἐκ δερματος κατεσκευασμενην , ἠ το ἐκ μελανος σιδηρου δεδεμενον . Ὁ |
| τους Πηλεις ὠ Πηλεις , οἱ Δημοσθενεις τους Δημοσθενεις ὠ Δημοσθενεις : οὑτως οὐν και οἱ βους τους βους ὠ | ||
| ἀπαλειφειν τους νομους λαβοντος την φρουραν του Πεισιστρατου και οἱ Δημοσθενεις τρεις , ὁ μετα Χαιρωνειαν προσαγων ἑαυτον και ὁ |
| οὐν ἰδων ἑρμαιον ᾠηθην , εἰ των κατα ἀστυ πραγματων ἀπαλλαγεις εἰς ἀγρον βαδιοιμην και συνεσοιμην ἀνδρι φιλῳ , γεωργῳ | ||
| αὐτου φυσιν ὠσθη εἰς ὁ ἐχει και ἐνταυθα και ἐντευθεν ἀπαλλαγεις εἰς ἀλλον τοιουτον τοπον φυσεως ὁλκαις . Τῳ δε |
| ῥινην . Δωριων δ ' ἐν τῳ περι ἰχθυων τον ἀλωπεκιαν μιαν ἐχειν φησι λοφιαν προς τῳ οὐραιῳ , ἐπι | ||
| συμβαιη την κεφαλην φλεγματος αὐτην ὑποδραμοντος ἀπορρυηναι τας τριχας , ἀλωπεκιαν τουτο καλουμεν . ἰαται δε ὁμως αὐτο το ἐκεινης |
| ἑως του ἐν Τροιῃ ἀπολοντο ἀθετουνται στιχοι τρεις , και ἀστερισκοι παρακεινται , ὁτι οἰκειοτερον ἐν τῳ της Ἀθηνας λογῳ | ||
| προς γεροντα . . Ι . * ) [ οἱ ἀστερισκοι ] ὁτι νυν ὀρθως εἰρηται πως ἀφικται πτωχος ὠν |
| τῳ Φιλιππῳ δ ' , ἐπειδη ταυτ ' εἰς τους αἰχμαλωτους ἠξιουν αὐτον ἀναλισκειν ἐγω , οὐτε κατειπειν τουτων εἰχε | ||
| παραδοξον τεταραγμενοι την ἡσυχιαν ἐσχον , οἱ δε Συρακοσιοι τας αἰχμαλωτους ναυς ἀναψαμενοι κατηγαγον εἰς την πολιν . μετεωρισθεντες δε |
| τῃ ἑπταχορδῳ λυρᾳ την ὀγδοην Πυθαγορας προσθεις την δια πασων συνεστησατο ἁρμονιαν . Πως οἱ ἀριθμητικοι των φθογγων λογοι εὑρεθησαν | ||
| προτεραν και πρεσβυτεραν ψυχην σωματος ὡς δεσποτιν και ἀρξουσαν ἀρξομενου συνεστησατο ἐκ τωνδε τε και τοιῳδε τροπῳ . της ἀμεριστου |
| δε ἡμερα ἐγενετο , ᾐει μεν Ἁβροκομης ἐπι τα συνηθη γυμνασματα , ᾐει δε ἡ παρθενος ἐπι την ἐξ ἐθους | ||
| των ῥητορικων μετῃεις , τα τε ἀλλα γραφων και συγγραφων γυμνασματα τε και ἀσκηματα της ῥητορικης , και δη και |
| παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν αὐτο ὑπερ ἐμου | ||
| της ἠπειρου ἐρχομενοι ποταμοι ἠπειρον αὐτην ποιησωσι , δεηθηναι Ποσειδωνος ἀποστρεψαι τα των ποταμων ῥευματα : ἐπισχεθεντων οὐν τουτων ἀντι |
| ἐκ της πολεως , και μιαν ἡμεραν παρα του Κρεοντος λαβουσαν εἰς την της φυγης παρασκευην , εἰς μεν τα | ||
| του ὀντος ἱστασθαι οὐκ ἐᾳ τα πραγματα , οὐδε τελος λαβουσαν την φοραν του φερεσθαι στηναι τε και παυσασθαι , |
| τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
| εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |
| Σερτωριον ὑστερον διαφθειραντες , ὑστατους δε Κανταβρους , οὑς [ κατελυσεν ] ὁ Σεβαστος Καισαρ : την [ τε ] | ||
| εὐβατος ἐστι περασθαι . . Ὑβρισε τας ἀρουρας , ἠτοι κατελυσεν και ἠρημωσεν . ἀφυβρισε δε πελαγος παρα Συνεσιῳ , |
| ὡσπερ γαρ και πολεις ἐχθρας λεγομεν ἀλληλαις οὐ δια τα κτισματα και τους τοπους , ἀλλα δια τους ἐνοικουντας πολεμιους | ||
| ἐπισκεπτεσθε ἀλληλους και ἀντιλαμβανεσθε ἀλληλων , και μη μονοι τα κτισματα του θεου μεταλαμβανετε ἐκ καταχυματος , ἀλλα μεταδιδοτε και |
| Σηλυμβριανος . οὑτος γαρ του ἐν Σαμῳ Παριου ἀγαλματος ἐρασθεις κατεκλεισεν αὑτον ἐν τῳ ναῳ , ὡς πλησιασαι δυνησομενος . | ||
| των ξενων ἐλασει προς ἀφθονιαν μεθιστησιν . ἡμας δε οὐ κατεκλεισεν εἰς τοιαυτην ἰασιν ἡ γη , οὐδ ' ἐστιν |
| της ΚΛ . και ἐπει αἱ μεν ΘΖΗ της ΘΗ μειζονες εἰσιν , αἱ δε ΓΘΚ της ΓΚ , συναμφοτεροι | ||
| δυειν ὀρθων : αἱ ἀρα ὑπο ΑΒΔ , ΑΒΗ οὐ μειζονες εἰσι τριων ὀρθων . ἡ ἀρα ὑπο ΔΒΗ οὐκ |
| πλασαι οἱον βουλεται , εἰ μη ἐξ ὡν γε πλαττοιτο παρεσκευασμενα εἰη ὡς πειθεσθαι τῃ του χειροτεχνου γνωμῃ : οὐδε | ||
| του καθαρου και ποτιμου ὑδατος ῥυσιν , ὑπολαμβανουσιν εἰς ἀγγεια παρεσκευασμενα ὁσον ἀν δεῃ , και πορθμευουσιν εἰς την πολιν |
| : ἠ γαρ το μεγεθος της συμφορας εἰς ἀπαθειαν αὐτον μετεστησεν , ἠ τῳ παιδι συγχαιρων της ληξεως , ἐμεινεν | ||
| ἐκ της ἀκροπολεως εἰς το “ βουλευτηριον και την ἀγοραν μετεστησεν Ἐφιαλτης , ὡς φησιν ” Ἀναξιμενης ἐν Φιλιππικοις . |
| ἡ παιδευσις τῃ Γοργιου πραγματειᾳ : λογους γαρ οἱ μεν ῥητορικους οἱ δε ἐρωτηματικους ἐδιδασκον ἐκμανθανειν , εἰς οὑς πλειστακις | ||
| δε ἀνηρ εὐδοκιμος ἐπι τῃ τεχνῃ γεγονως Ἑρμογενης και κριναι ῥητορικους λογους ἱκανωτατος , ὡς δηλοι αὐτου τα γε εἰς |
| και ἡμισεως : και νησος ἐν μεσῳ τῳ πλῳ τουτῳ οἰκουμενη , ᾑ ὀνομα Αἰθαλια , και ἀλλαι πολλαι ἐρημοι | ||
| ἰστε ὁτι οὐ μεγιστη των πολεων οὐσα οὐδε πλειστον χρονον οἰκουμενη πολλων γνωριμωτερα ἐστι και παρα τοις ἀλλοις ἀνθρωποις , |
| πραξεις και λογους , Νικομαχεια δε , διοτι προς τινα Νικομαχον ἐκπεφωνηται , εἰτε τον υἱον αὐτου του Ἀριστοτελους , | ||
| θυγατερα ἐπι τοις διδυμοις παισιν Ἀντικλειαν γενεσθαι , της δε Νικομαχον τε εἰναι και Γοργασον , πατρος δε Μαχαονος του |
| Διονυσιον ὠνησασθαι παρα των συγγενων του Φιλολαου ἀργυριου Ἀλεξανδρινων μνων τετταρακοντα και ἐντευθεν μεταγεγραφεναι τον Τιμαιον . : τελευτᾳ δ | ||
| γαρ δη δει πρωτον ἀναλαβειν ἡμας τον των πεντακισχιλιων και τετταρακοντα , ὁσας εἰχεν τε και ἐχει τομας προσφορους ὁ |
| μεν γαρ ἡ προγεγονοτα πραγματα περιεχουσα , ὁ δε μυθος πεπλασμενα και ψευδη . μορφη και σχημα διαφερει . μορφη | ||
| , ἀθλων ὑστερον αὐτοις ἐν τοις ἀγωσι τιθεμενων ψευδη και πεπλασμενα λεγειν αἱρεισθαι , ἱνα δια τουτων ψυχαγωγουντες τους ἀκροωμενους |
| βαρυτονως , τοτε το Ἰωνικον ἐχει προ του αται το χαρακτηριστικον συμφωνον του μεσου παρακειμενου , οἱον πεφρασται πεφραδαται , | ||
| ὁ ἐχεσον , ἐξενεχθεντες δια του σ , ὁπερ ἐστι χαρακτηριστικον του πρωτου ἀοριστου , κατα δε ἀντιπαθειαν εὑρεθη . |
| ἐβοα βοα , ἐτυπτου τυπτου . το δε λαβου και πιθου παρα Ἀττικοις περισπαται . ἐτι και το ἐλθε και | ||
| ξυνιστησιν λεχος ὑμνει τον αὐτον μυθον : ὠ κακως φρονων πιθου : τι μαινηι ; τληθι δεσποινης ἐμης κτησει δ |
| και ὁτι Ἀγησιας ἐπολιτευετο ἐν Συρακουσαις : ἠν δε το ἀνεκαθεν Στυμφηλιος ἐξ Ἀρκαδιας . ἡντινα , φησι , την | ||
| ἐκεινων ὁμως : και γαρ εἰ μιγαδες , Ἑλληνες ὁμως ἀνεκαθεν ἠσαν και ἐμεμνηντο του κοινου των Ἑλληνων ἐθους : |
| θεους ὑμνοισιν αὐξῃ . Χαιρε Κρονου θυγατερ και Ῥεας , μουνα πυρος ἀμφιεπουσα βωμους ἀθανατων ἐριτιμους , Ἑστια , διδου | ||
| ἐχουσιν ἐτι κρατεροισιν ὀδουσι , ῥινῳ δ ' ἐμπεφυωτα καρηατα μουνα μεμυκεν . αὐταρ ὁ γινωσκων θεοθεν τοπερ ἐλλαχε δωρον |
| τινος , οὐκ αὐτος μονον , ἀλλα και των ἡγεμονων ἐσπουδακοτων , ἰσως μεν ὑμιν , ἰσως δε κἀμοι χαριζεσθαι | ||
| μεν ἐπιπληττειν ἐνιους οὐδεν ἰσως ἀτοπον , εἰ πρωτον μεν ἐσπουδακοτων των ἀλλων περι πλουτον ἐγω πενης αἱρουμαι βιουν , |
| ἐπεκτασεις εἰσιν , αἱ δε ἐπεκτασεις οὐ κλινονται , τοιοσδε τοιουδε , α ἀλφα , β βητα και ἑξης . | ||
| την ψυχην ἐνταυθα , ἀλλα την του αἱματος ἀρχην του τοιουδε ἐνταυθα λεγεσθω εἰναι . Πως οὐν , εἰπερ τῳ |
| το εʹ ἰαμβικον τριμετρον καταληκτικον : το Ϙʹ διμετρον ἐξ ἀμφιμακρου και δισπονδειου : το ζʹ διμετρον ἐκ βʹ ἐπιτριτων | ||
| , χοριαμβου και συλλαβης : το ζʹ ἐκ χοριαμβου και ἀμφιμακρου : το ηʹ ἐκ χοριαμβου και βακχειου . εἰτα |
| και βιαιῳ θανατῳ περιπεσειται ἠ φονῳ αἰσχρῳ . εἰ δε συνεπιμεριζει τῳ Ἀρει ὁ Ζευς και ὑπαρχει ὁ Ἀρης ἀκακωτος | ||
| ἐν τῳ καιρῳ καθ ' ὁν ὁ κακοποιος ἐπιμεριζει ἠ συνεπιμεριζει . εἰ δε ὁ κυριος του κληρου του κατα |
| του ἰου μελι προϊεναι . το δε σημειον ὁτι ἰον μελισσαν εἰπε το μελι δια το ἀφιεσθαι ὑπ ' αὐτων | ||
| αὐταις οὑτω διαφθερεις . . . και παντα τα την μελισσαν φθειροντα ἀποσοβει και ἀναιρει . προς παντας δε τους |
| και ἐβασανισεν αὐτος ἐφ ' ἑαυτου , ἡμας δε οὐ παρεκαλεσεν , ὀμωμοκως κοινῃ ζητησειν και πραξειν μετ ' ἐμου | ||
| δυναμενοι . γυνη πρεσβυτις τους ὀφθαλμους νοσουσα ἰατρον ἐπι μισθῳ παρεκαλεσεν . ὁ δε εἰσιων , ὁποτε αὐτην ἐχρισε , |
| αἰσχιστον παθωμεν , ἐν ᾡ των ἀποντων ἐφιεμεθα τα παροντα ἀφαιρεθεντες . ἀλλα χρη τον ἐνθαδε ὑπομενοντα ἠδη τειχη τ | ||
| ἐπαθον , αἰσχρως και κακως τας ψυχας ὑπο των δημαρχων ἀφαιρεθεντες : πολλοι δ ' αὐθαδεις και τυραννικοι τους τροπους |
| . εἰτα δια της Ὀμβρικων χωρας διελθοντες ἐνεβαλον εἰς την Τυρρηνιαν πολεμιαν οὐσαν και το καλουμενον Καιριον φρουριον ἐξεπολιορκησαν . | ||
| την προσηγοριαν . παραπλησιως δε τοις εἰρημενοις κατα μεν την Τυρρηνιαν ἀπο σταδιων ὀκτακοσιων της Ῥωμης ὀνομασαι λιμενα Τελαμωνα , |
| εὐδιαν χωρειν και αὐ παλιν ἐξ εὐδιας χειμαζειν πεφυκασιν . λιπαραν : δια την ἐλαιαν την οὐσαν ἐν αὐτῳ . | ||
| ὀμβροφοροι “ ὁμοιον τῳ αʹ : το βʹ ” ἐλθωμεν λιπαραν “ ὁμοιον τῳ βʹ : το γʹ ” χθονα |
| ἐκ της Μιλητου ἐκεινην Ἀσπασιαν , ᾑ και ὁ Ὀλυμπιος θαυμασιωτατος γε αὐτος συνην , οὐ φαυλον συνεσεως παραδειγμα προθεμενοι | ||
| Σωφρων δε στρουθωτα ἑλιγματα φησιν ἐντετιμημενα . Ὁμηρος δε ὁ θαυμασιωτατος των στρωματων τα μεν κατωτερα λιτα εἰναι φασκει ἠτοι |
| τεθεραπευσθαι ὁ Ἀπολλων και σε παντα ἐκεινῳ πειθομενον πραττειν . Ἐβουλομην ἀν , ἐφη , ὠ Κυρε , οὑτως ἐχειν | ||
| θεος πεφυκας και του ἑνος παις , ὁ κἀγω ; Ἐβουλομην , ὠ πατερ , την δια του ὑμνου εὐλογιαν |
| χωρᾳ γεωργων ἀπωλειαν : ἐν δε Κριῳ μεγαλην ἀναβασιν και εὐετηριαν , τον δε της Συριας ἡγουμενον ἀπολεισθαι : ἐν | ||
| . ὁρω δη και τον ἀρχοντα δια των αὑτου πονων εὐετηριαν τε ποριζοντα και εἰρηνην ἐργαζομενον και βουλην αὐξοντα και |
| θερμαινειν : ἐσται δε τουτο γυμνασιοις τε συμμετροις και τροφαις ὑγραις τε και θερμαις οἰνου τε ποσει των θερμοτερων ὑπνοις | ||
| δε των ὀφθαλμων δακρυσιστακτον σταζουσα ῥευμα την ἐμην παρειαν ἐβρεξα ὑγραις πηγαις , ἠτοι δακρυσιν . . : Το στασιμον |
| ' ὀνος πανουργως , ὡς προσηλθε τῳ ῥειθρῳ , ἑκων κατεπεσεν : ἀθροως δε των σπογγων διαβραχεντων πας ὁ φορτος | ||
| ἐπειδη ταχιστα προς τον ἡλιον ἐκεινος ἐτακη , πτερορρυησας εἰκοτως κατεπεσεν : ἡμιν δε ἀκηρωτα ἠν τα ὠκυπτερα . Πως |