| βαρβαρικα ἠθη και τραχυτερα πως και ἐχοντα τινα αὐθαδειαν , ὡςπερ και ὁ Πλατων τον Αἰγυπτιον λεγοντα εἰσαγει : ὠ | ||
| διεγνωσμενην : δικαιως τ ' ἀν ἐξισωθεις τοὐνομα Πομπιλιῳ , ὡςπερ οὐν και Τραϊανος Ῥωμυλῳ . Οὑτος σεμνος μεν ἠν |
| κοποϲ δια κακοχυμιαν λεληθοτωϲ ὑποτραφειϲαν γιγνεται χυμων δριμεων τε και λεπτων και θερμων , ὡϲ διαβιβρωϲκειν τε και κεντειν και | ||
| : εὐκινητον , λεπτον . : ῥαδινων ] Εὐκινητων , λεπτων . : ῥεος : Ῥευμα : παρα το ῥεω |
| τουτο εἰπειν . Δελφινα προς τοὐραιον δεις : ἐπι του ἀδυνατου , δια το εὐκινητον εἰναι . προς τους οὐ | ||
| ἀδυνατον , ἱνα δια τουτο μη ἐπιγραψωμεν την αἰτιαν του ἀδυνατου τῃ μεταληψει του ἐνδεχομενου και του ὑπαρχοντος , ἀλλα |
| και ὀρθογωνιου και ἀμβλυγωνιου εἰναι , ἡν δε ὀρθογωνιου εἰναι δυναμενην ὀξυγωνιου τε και ἀμβλυγωνιου , ἡν δε ἀμβλυγωνιου δυναμενην | ||
| των μεγιστων ὡς ὠιετο παραβαλλομενη . θεραπαιναν εἰχε πιστην και δυναμενην παρ ' αὐτηι μεγιστον ὀνομα Γιγιν , ἡν ὁ |
| γενεσθαι των γυναικων τουτεων , και ἀνευρειν μεν σφεας οὐ δυνατοι γενεσθαι , πυθεσθαι δε ὑστερον ταυτα περι αὐτεων τα | ||
| και ὁ δημος την γην ἐπενοει ἀναδασασθαι . οἱ δε δυνατοι αἰσθομενοι Συρακοσιους τε ἐπαγονται και ἐκβαλλουσι τον δημον . |
| ὀξυμελιτος ἀλευρον ὀροβων ἠ αἰρων ἠ το των κυαμων . προσαγειν δε σφοδροτερον βουλομενος ἁλων ἐπεμβαλλειν ἠ τροχισκον τον Ἀνδρωνος | ||
| εἰναι τα λεγομενα , ἱνα μη ἡμεις αὐτα κακοτεχνουντες δοκωμεν προσαγειν , ἀλλ ' αὐτη ἡ φυσις των πραγματων ἐφελκεσθαι |
| ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
| Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
| αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο ὡς μηδενα διαβαινειν . συνεβαινε δε τον στρατον δοκουντα πολιορκειν αὐτον πολιορκεισθαι | ||
| σπευδων εἰς περισπασμους ἐμβαλειν Ἀντιγονον , ἱνα μη σχολην ἐχῃ διαβαινειν εἰς την Εὐρωπην . ἐγραψε δε και προς Δημητριον |
| τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
| ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| εἰτα σοι τοσαυτην ἐχειν δοκει μιμων ᾀσματα ῥωμην , ὡς τρεπειν και μεταπλαττειν των ἀκροωμενων τας γνωμας ; και φυσις | ||
| ἐδημιουργει , μερος δε τι οὑτως εἰα , δυναμενος κᾀκεινο τρεπειν εἰς το κρειττον , αἰτιαν ὀφλισκανειν ἀξιος εἰναι μοι |
| . ἐδοξεν οὐν αὐτοις , πριν τελειως ἰσχυρον γενεσθαι τον τυραννον , στρατευειν ἐπ ' αὐτον κατα ταχος . παρα | ||
| - ρων ἐρημον : συ δε φυγαδα μεν ἀνῃρηκας , τυραννον δε οὐδαμου : και φευγοντα ἐξ ἀκροπολεως , οὐχι |
| το νοτιον μερος ὑπερτεινουσα , καθ ' ἡν το νιτρον φυεσθαι συμβεβηκεν , ἀσπορος οὐσα και σπανιζουσα ναματιαιων ὑδατων , | ||
| ' ἐν ποταμοις τα δε και ἐν αὐτῃ τῃ θαλαττῃ φυεσθαι , τα μεν ἐλαττω και ἐν τῃ παρ ' |
| ἠσαν ὁμωνυμοι . δυνατον δε και , ὡς ὁ φιλοσοφος ἐξηγειται Πορφυριος , ὡς προς διακρισιν εἰρημενου των ὁρισμῳ χρωμενων | ||
| τουτο Ἐρατοσθενης , ὑπενοησε δ ' ὁμως . αὐτος γουν ἐξηγειται την ἐπιστροφην ἡν λεγω της χωρας : ὡς καθολου |
| ” . Γ μετατροπος Γ : ἀντι του Γ “ εὐκρατος ” . Γ μετατροπος Γ : ἀντι του “ | ||
| μαλακη , και μητε πικρα μητε χαλαρα , ἀλλ ' εὐκρατος και ἡδιστη . Εἰρηται δε ἀπο Ἀγαθωνος αὐλητου , |
| ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
| παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
| ταγματων λοχαγοι πολλην δυναμιν ἐπαγομενοι , ἀλλοτριως μεν ἐτι παλαι διακειμενοι προς τους ἐκει στρατηγους , ἐξ οὑ Σικκιον τον | ||
| τι ἀποβεβηκε και πως ἀνθρωποι περι τα ἐν βιῳ πραγματα διακειμενοι , ὁποιοι ἀποβεβηκασιν , ἠ και πως τοις ἀνθρωποις |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| μορον ἀπιων . ὡς δ ' εἰς την οἰκιαν ἀφικοντο μεταστηναι τους ἀλλους κελευσας μονωθεντα τον Ῥωμον ἠρετο τις εἰη | ||
| τε νομον και το δικαιον ἐμβασιλευειν τοις ἀνθρωποις και οὐδαμῃ μεταστηναι ἀν αὐτα : φυσει γαρ ἰσχυρα ἐνδεδεσθαι ταυτα . |
| πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
| τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |
| λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
| θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
| δει τον τα τηλικαυτα διοικειν ἀξιουντα , οὐδε το πιστευθηναι προλαβοντα παρ ' ὑμων εἰς το μειζω δυνασθαι κακουργειν καταχρησθαι | ||
| : την ἐπιμαχιαν ξυμμαχιαν λεγει ʃ μαλλον δε κατα τα προλαβοντα και ἐνταυθα φησιν . οἱς γαρ αὐτοι ἐπιμαχιαν στειλαντες |
| ἀγαθου τε και του κακου : ἀλλ ' οὐδε ὁ προκοπτων ἐκ μιξεως του σπουδαιου τε και φαυλου , οὑτος | ||
| πρωτην ἡλικιαν εὐτυχησει οὐκ ἀνευ κοπου και της ἑαυτου ἀνδρειας προκοπτων και περιττευομενος και αὐξομενος πλην μετα βραδυτητος . ἐν |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
| , . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
| πολλην ἀγοντα σχολην τον πατερα και τι και χαιροντα φιλοστοργον προσειπων και παν ὁτου δεοιμην ἀσμενως πειθομενον , τουτοις αὐτον | ||
| Συ γε μην δηλον , ἐφη ὁ Λυκων τον Φιλιππον προσειπων , ὁτι ἐπι τῳ γελωτοποιειν μεγα φρονεις . Δικαιοτερον |
| ὁ ἡλιος καταλειπουσιν : ἀπιοντες δ ' εὐθυς ὁραν φασι καιομενην ταυτην : οὑτος μεν οὐν τῳ ὀντι μυθος . | ||
| ἐν ταις μαχαις και τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν |
| ἐστι και ἐσσομενοισι πυθεσθαι , εἰ δη μη παιδων τε κασιγνητων τε φονηας τεισομεθ ' : οὐκ ἀν ἐμοι γε | ||
| συμφορας διπλης . οἱ μεν γαρ ἀμφι σωμασιν πεπτωκοτες ἀνδρων κασιγνητων τε , και φυταλμιων παιδες γεροντων , οὐκετ ' |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| : ὡσαυτως και μετα των εὐθειων ἐν συνθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις , τουτεστιν ἡνωμεναι , οἱονει ὁδος καθοδος παροδος , | ||
| κατα μονοσυλλαβον ἡμισευθηναι κατα τον ἀριθμον : αἱ μεν οὐν προθεσεις τοσαυται . Ἐπιῤῥημα ἐστι λεξις ἀκλιτος μετα το ῥημα |
| : ξενος πατρῳος : ἐν ἠθει και εἰρωνειᾳ εἰπεν ὁ πατρικος μου φιλος κατ ' ἀντιφρασιν : † ξενος πατρῳος | ||
| χρη συμβουλευειν . δικαιος δ ' εἰ : και γαρ πατρικος ἡμιν φιλος τυγχανεις ὠν : ἀει γαρ ἐγω και |
| χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
| ' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| Ἱερων , Πολυζηλος και Θρασυβουλος . οὑτος δε ὁ Ἱερων τυραννος ἠν Συρακουσιων , ἐσχε δε υἱον Δεινομενην . νικησας | ||
| διαδοχην ἐχει την ἀρχην , ἐπι ῥητοις λαβων γερασι : τυραννος δε το ἀρχειν βιαιως σφετεριζεται . χρωνται δε ἀδιαφορως |
| φοβερωτεροι , οἱ Θηβαιοι . σφετερας δε , της Πλαταιεων προσεβαλον : προσεπεσον . ᾐσαν : δισυλλαβως ἀναγνωστεον ἠσαν . | ||
| ' ἐθνει γυναικων : οὐκ ἀκολουθως . οὐ γαρ ὑποστρεφοντες προσεβαλον τῃ Λημνῳ , ἀλλ ' ἀπιοντες . ἀνδροφονων : |
| κεκληκε ; ναιχι . χαιρε , δεσποτα . την σφυριδα καταθεις ἡκε δευρο . ἀγαθηι τυχηι . τουτον γαρ οὐδεν | ||
| ταυτα συ μεμνησο μοι . Προς τῃ κεφαλῃ μου λασανα καταθεις περδεται . Μαχαιραν ἀρ ' ἐνεθηκας ; οὐ . |
| ὑπο παιδιου [ . τουτ ] ' οὐν δεδοικωϲ παντα καταπινει [ τεκνα . ἐγω δ ' ἀποσιτος ὠν τοιαυτ | ||
| ὁ γαλεωτης , φασι , φθονων της ὠφελειας τοις ἀνθρωποις καταπινει το δερμα ὁταν ἐκδυσηται : ἐστι γαρ βοηθημα ἐπιληπτῳ |
| τοις δε συνηλγησας . Τοσαυτη δε ἐστιν ἡ της πρᾳοτητος περιουσια ὡστε ἀγανακτουμεν εἰ και σμικρον τις ἀνιαθειη των τα | ||
| πενια πλουτος , δοξα ἀδοξια , δυσγενεια εὐγενεια , ἐνδεια περιουσια , πολεμος εἰρηνη , νομος ἀνομια , εὐφυϊα ἀφυϊα |
| δυναμενοις οὐκ ἀναγκαιως δοξει διατριβειν ὁ λογος περι τινας μειρακιωδεις ἐνοχλησεις . τουτων δε διωρισμενων φανερον ὁτι και ἐπι των | ||
| , και ὁσα ἀλλα των τοιουτων προσδιοριζομεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις : οὐ γαρ ἀντιφασκει προς τον εἰποντα Αἰας ἐμονομαχησεν |
| μεν τωι ποιητηι τον Δια παρεισαγεσθαι δυσαρεστουμενον τωι Ἀρει και λεγοντα ἐχθιστος δε μοι ἐσσι θεων , οἱ Ὀλυμπον ἐχουσιν | ||
| ἐτι ἀποδημου αὐτου ὀντος ἐθεασατο αὐτον ἐν ὑπνοις ἐλθοντα και λεγοντα τρισχιλια ὀκτακοσια νομισματα ἠνεγκα . και ἀναθεμενος τινι των |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| ἀν ἑκατον που σταδιοις . ἀπο μεντοι Ἀχελωου ἐπι τον Εὐηνον Ἀκαρνανες εἰσιν , εἰθ ' ἑξης ἐπι το Ἀντιρριον | ||
| Κηυκα εἰς Τραχινα ἀπιεναι . ἀγων δε Δηιανειραν ἐπι ποταμον Εὐηνον ἡκεν , ἐν ᾡ καθεζομενος Νεσσος ὁ Κενταυρος τους |
| νευρα ἁ τους διδυμους ἀνεχει . το δε ῥαφῃ μεν προσεοικος , ὑπο δε τον καυλον δια του ὀσχεου μεσου | ||
| το ἀκινητον του κινουμενου και το τῃ του ἑνος συμμετριᾳ προσεοικος του εἰς την ἀοριστιαν της ὑλης ὑποφερομενου . παραιτησομεθα |
| βελτιστον γεγονεναι : τουτῳ δη δειν τῳ τροπῳ συνεπομενον και παιζοντα ὁτι καλλιστας παιδιας παντ ' ἀνδρα και γυναικα οὑτω | ||
| τις δ ' οὐκ ἀν ἀπεκτεινε με εἰκοτως , ὡς παιζοντα ἐς ἀνδρας , οἱς , ἁ παρα των θεων |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| σκοπειτε ὁσα εἰκος εἰναι : ἡμων γαρ και ὑμων ταὐτα λεγοντων το γε ἀλλο Ἑλληνικον ἰστε ὁτι ὑποδεεστερον ὀν τα | ||
| , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , ὁταν περι ἀριθμου πολλων λεγοντων εἱς τις ἀριστα λεγῃ , γνωσεται δηπου τις τον |
| ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
| ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| . ἀσωματα γαρ ὀντα και μεσα , και πασιν ἐναρμοζεσθαι δυναμενα τοις οὐσι και ἀφομοιουσθαι , προς πασας τας ἐν | ||
| προς το μεγεθος και το ποιον της ὀχλουσης δυναμεως ἁρμοζειν δυναμενα , και ἑτεραν συνθεσιν την ἐκ πολλης ἡμιν δεδοκιμασμενην |
| Παλιν ὑπευθυνον οὐκ ἐᾳ την οὐσιαν καθιερουν , οὐδε ἀναθημα ἀναθειναι , οὐδ ' ἐκποιητον γενεσθαι , οὐδε διαθεσθαι τα | ||
| πολεμικων θεων ἱερα , ὡν ἀν τις βουληται , γραψαντα ἀναθειναι μαρτυριον εἰς την των ἀριστειων κρισιν παντος του βιου |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| καινοτομιαν . , . . ) Ὁτι οἱ πλειστοι των ἁλοντων βαρβαρων κατα τας ὁδοιποριας ἀγομενοι οἱ μεν ἑαυτους οἱ | ||
| νικαν [ τινας ] , εἰθ ' ὑπ ' ἐκεινων ἁλοντων . Αἰαντειος γελως : ἐπι των παραφρονως γελωντων . |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| του λογου μετρον ἐνδιδωσι . καιτοιγε ἐβουλομην καθαπερ τις ἱππος ἀφετος καθημενου πεδιου λαβομενος , τοσουτον δραμειν ἐν τοις λογοις | ||
| , ἀχαλινον , ἀδεσποτον . Ἀλλα αἰσχρον μεν θεαμα ἱππος ἀφετος , αἰσχρον δε ἀκουσμα ὑβριστης ἐρως . Οὑτος ἐστιν |
| , πως ἀν εἰεν ἀποδειξεις ; ἡ γαρ ἐκλειψις οὐκ ἀιδιον . ἠ και ἐπι τουτων εἰδος τι κοινον φαινεται | ||
| ἐπιδειξει , ὁτι εἰ μη τι εἰη τῃ ἑαυτου φυσει ἀιδιον , οὐδ ' ἡ γενεσις ὑποστησεται . Δια τι |
| σωμα οἰδαινειν και πιεζοντων ἡμων τῳ δακτυλῳ κοιλοτητα ἐπιγινεσθαι και παυσαμενων οὐκ αὐθις ἐπανερχεσθαι . γινεται δε τουτων ἑκαστος των | ||
| τονδε πως ἠ τονδε τον τροπον συντεθεντων και μεχρι τουδε παυσαμενων τοιονδε το εἰδος ἠ τοιονδε γινεται , ἀλλο τι |
| αὐτων παραλαμβανομεναι . τας μεν οὐν ἀλλας πτωσεις ἐν προσωποις τριτοις νοεισθαι , μονην δε την κλητικην ἐν δευτερῳ , | ||
| ποιων και την ἀλλην , την δε διαφοραν δευτεροις και τριτοις διδους . Το δε ἐν τῳ Φαιδρῳ ψυχη πασα |
| ἀν τις ὡσαυτως μεμψαιτο , τοις πολλακις ἐπ ' οὐδενι προσηκοντι γραφομενοις . Ἐπειδη τουτοις τα τε ὑπωχρα και ὠχρα | ||
| τοις ἀκολουθοις ἐνθα ἀν κατακλινοι αὐτων ἑκαστον , θυειν τῳ προσηκοντι θεῳ : και οὑτω ληξαι το κακον . ὁθεν |
| . παραχρημα δε του Κελτου παραγενομενου διεξηλθεν αὐτῳ την τε ἀλην τἀνδρος ἡ Ἡριππη και ὡς αὐτης ἑνεκα [ και | ||
| ναυσιοεις ὀλοοισιν ὑποτρυει καματοισι : πολλακι δ ' ἐν φαεεσσιν ἀλην ἑτερειδεα λευσσων ἀλλοτε δ ' ὑπναλεος ψυχει δεμας , |
| ἁμα δε πεμπων προς Σελευκον εἰς Μηδιαν περι των ἀει συντελουμενων και παρακαλων βοηθειν την ταχιστην . ὁ δε Δημητριος | ||
| ᾑ παρεστι σημειουσθαι πασιν ἐκ των ὑπο σου συντετελεσμενων και συντελουμενων . Μετα μειζονος δε φωνης παντας αὐτους ὁ βασιλευς |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
| ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |
| παρα νομον ἀσεβησαντων , τιμημα δε ὁτι χρη πασχειν ἠ ἀποτινειν , ἐαν ὀφλῃ . Κλοπη μεν χρηματων ἀνελευθερον , | ||
| . ὡσαυτως ἐνομοθετησαν μηδε τους τας ἐγχελεις πωλουντας τελος αὐτους ἀποτινειν μηδε τους θηρευοντας . και τους την θαλασσιαν δε |
| , ἀπο δε της κορυφης και του βρεγματος ἀγαγειν λοξην καταβολην ὡς ἐπι το μετωπον ἐκ πλαγιων του της ῥινος | ||
| τα ἀνικμα πανυ και καταξηρα διαβαλλει , ἁτινα δηλουσι μεγιστην καταβολην και ἀσθενειαν των φυσικων δυναμεων και μεγαλην ἐνδειαν και |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ἐν μεγαροισι γυνα περιβαλλετ ' ἀγοστῳ , ἐκ θυμου στεργοισα κασιγνητον τε ποσιν τε . ὡδε και ἀθανατων ἱερος γαμος | ||
| αὐτων πληγεις ' ἀμφοτεραις χερσι κρατει πολεμου . Ἐνθαδε Πυθωνακτα κασιγνητον τε κεκευθε γαι ' , ἐρατης ἡβης πριν τελος |
| , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν ἑκασταις των πραξεων . Ἀληθη λεγεις . | ||
| του προς ἐκεινον θυμου . τοιουτον ἐστι συκοφαντια : το προστυχον ἀει προφασιν ποιειται διαβολης . Ἀλλ ' ἐπηγγειλω , |
| αὐτον και ὁτι πολλακις και τας ἡμερους ἐκκαλουνται φυσεις οἱ προσκειμενοι τε και παροξυνοντες , ἐδεισε περι τῳ Πολεμωνι , | ||
| ἀσιτοι διηγαγομεν , ὁταν ἐνεργουντες τι μεθ ' ἡδονης και προσκειμενοι προς το ἐργον δια μεν την ἡδονην μη καμνωμεν |
| περι τουτων ἐρω . ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και κατασκευαζων ἐπιτειχισμ ' ἐπι την Ἀττικην , και | ||
| την ὀρθην πτωσιν οἱον ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος : ἀπο γαρ του σφετεριζομενος ἡ ἐπιμονη γενομενη το |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| ὑμας δ ' οἰμαι δειν οὐκ ἐκ των του κατηγορου διαβολων περι ἐμου δικαζειν , ἀλλ ' ἐξ ἁπαντος του | ||
| ὀν ἐργον εἰτε Φιλαδελφου εἰτε των ἐς Μηνοδωρον παρα Πομπηιου διαβολων , ὁ Καισαρ οὐκ εὐθυς μεν , ἐδεξατο δ |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| , αἰσθησις δε οὐσα ἀλογος ἐστιν , ἀλογος δε γενομενη ἐκπεσειται του ἐτι νοησις ὑπαρχειν , μη οὐσα δε νοησις | ||
| ἑκαστα καθιεναι : εἰ δε μη γε , εἰς εὐτελειαν ἐκπεσειται ὁ λογος : ἀλλα τα μεν προφανως εἰπε ἐν |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| ἐχειν πατριδα , και τις σε των χαμαιγενεων ἀνθρωπων ἐκ τιμιας ἀνηκε γαστρος ; εἰπε , μη τοις ἐχθροις ψευδεσι | ||
| Τειρεσια , προσπιπτω σοι κατα των γονατων σου και της τιμιας τριχος : ἐντιμου : δυσφυλακτ ' αἰτῃ κακα : |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| , οἱς πασι το ἀπλανες οἰκειοτατοντην γουν ἐν ὁμοιῳ ταυτοτητα σῳζοντα δολιχευει τον αἰωνα μηδεμιαν ἐνδεχομενα τροπην και μεταβολην , | ||
| ὁσης εὐγνωμοσυνης και μετριοτητος διαμενειν πεφυκεν αὐτα τε σῳζομενα και σῳζοντα τον ἁπαντα κοσμον ; σκοπειτε γαρ , εἰ και |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| θαυμασεις ὡς του μεν βουλευτικου και δημοτικου μεσον ταττεται το πολεμικον οὐποτε της αὑτου λειτουργιας ἐν ταις ἀρισταις πολιτειαις ἀφισταμενον | ||
| οἱ σαλπικται δε ἀφ ' ἑνος παραγγελματος ἠρξαντο σημαινειν το πολεμικον : και των μεν ἐρετων οὐθεν ἐλλειποντων προθυμιας , |
| ἡ Ἑλλας αὐτον ἐθεραπευε , και ἠν και δια τουτο δικαιοτατος , και νομοθετης ἀγαθος , και Ὁμηρῳ ἐδοκει Διος | ||
| Καλλιροῃ θεραπαινιδας ἡκε προς αὐτην και λεγει “ Διονυσιος ἀνηρ δικαιοτατος ἐστι και νομιμωτατος . ἡκε τοινυν εἰς το ἱερον |
| αὐτοις . και παλιν ἐγω γινωσκω μυστηριον δευτερον , ὁτι δικαιοις και ὁσιοις και φρονιμοις δοθησονται αἱ βιβλοι μου εἰς | ||
| ἐξ ἐπιτριτου γʹ και διιαμβου : το ιγʹ “ τοισι δικαιοις ” ὁμοιον μονομετρον ὑπερκαταληκτον πενθημιμερες ἐκ χοριαμβου και μιας |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
| ὀφθαλμοις αὐτα διοριζειν , ὁπως δε χρη διοριζειν , μηκετι προσθεις . ἡμεις δ ' αὐτο προσθωμεν , ὁτι ἐπι | ||
| σημαινει και το ἀοριστον ὀνομα , οὐ παρελκοντως το πως προσθεις ἀλλ ' ὑπερ του ἐνδειξασθαι ὁτι οὐ φυσιν μιαν |
| ἐξετασσετο ἁπας , και ὁ βασιλευς ἐν μεσῳ τῃ φοινικιδι καταδηλος ἠν περικειμενῃ . Ὁ δε Πομπηιος ὑπωπτευε μεν ἁπαντα | ||
| δεξια του αὐχενος , ἐς αὐτο το δερμα , ὡστε καταδηλος εἰναι : παρα δε το οὐς κρυπτεται και ἐνταυθα |
| ὁ Ζευς και ἡ Ἑστια , ἰδιως δε των μεν ἀρρενων ὁ Ζευς , των δε θηλειων ἡ Ἑστια . | ||
| εὐθετουσι δ ' ἐπι παντων ἀνδρων , θηλειων ἐπ ' ἀρρενων των ἠδη ἰσχυροτερων ἐπι τε των νεανικων σωματων και |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| δικαιον πραττειν , ἠγουν δυσπραγειν . . περι σχολης και ἀργιας : ὡστε ἡ σχολη μοχθου δηλωτικη . . τουτ | ||
| , και ὁπως γε μη το ἐργον χειρον ἐσται της ἀργιας . συ δ ' εἰ μεν οὐκ ἐγνωκας αὐτον |
| και τον καυλον ὁτε μεν ἀναβαινειν ὁτε δε δυεσθαι και καταβαινειν ἀπο δυσμων μεχρι μεσων νυκτων , ὡσαυτως δε και | ||
| , παρ ' ὡν αὐτην ἐλαβεν . ταυτα λεξαντος αὐτου καταβαινειν τ ' ἀπο του βηματος βουλομενου κραυγη τ ' |
| στελεχων παχος των γερανδρυων ὁσον περικεφαλαιας , φλοιος δε λειος λεπτος καπυρος : το δε ξυλον χαυνον και κουφον ξηρανθεν | ||
| τοις ὀφθαλμοις ἐκεινου ἀγεται . ἐστι δε ἰχθυς μικρος και λεπτος , την κεφαλην προμηκης : στενον δε αὐτῳ το |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| οὐ το ἐν βαθει . εἰ γαρ και δοκουμεν τους διαφανεις των λιθων δι ' ὁλου του βαθους κεχρωσμενους ὁραν | ||
| , ἀλλα της ὀψεως ἡ ἀπατη : τῳ μεν γαρ διαφανεις εἰναι βαινουσι δια του βαθους αἱ ὀψεις ἠ αἱ |
| , τα δε λοιπα κοινα . μετα τοινυν τα ἐπιτηδευματα διαιρησεις τας πραξεις εἰς τεσσαρας ἀρετας . δικαιοσυνην : ἐν | ||
| ἑτερῳ ὑπευθυνον ἑαυτον καθισταναι . Τουτον ὁμοιως τοις διπλοις στοχασμοις διαιρησεις . Δει , φησιν , ἐπι των τοιουτων διπλῃ |
| λεγεται , την πολιν ἀπωλεσεν . Ὡς δ ' οὐ προσειχον αὐτῳ οἱ ἀρχοντες οἱ ἐν ταις Θηβαις , ἀλλα | ||
| και δια τουτο ὑπεικον αὐτοις , ὡστε ἑκατεροι δια φοβον προσειχον ἀλληλοις , και δια τουτο ἀπιστος ἠν ἡ φιλια |
| ἀδελφοκτονησαι . μιασματος ] του φονου . μιασματος ] της παρανομιας . εἰ ὁλως τις ἀτυχει , καλον το διχα | ||
| σκαφη κατασκευαζοντες ἐλῃστευον τους πλεοντας , μιμουμενοι τας ἀγριοτητας και παρανομιας των ἐν τῳ Ποντῳ Ταυρων : μετα δε ταυτα |
| καταστημα και ἀσμενιστον παθος , ἐσται οὐ δι ' αὑτον αἱρετος ὁ φιλος ἠ το τεκνον , δια δε το | ||
| πονηρος και κακοβουλος , και δια τουτο φευκτος , οὐχ αἱρετος . τουτο δε και περι πασας τας ἀρετας , |
| καλων ἀξιον φθεγξομαι ; ποιαν δε ἁρμονιαν θρηνωδη και τραγικην ἁρμοσαμενος στεναξω τοσουτον , ὁποσον βουλομαι ; οἱαν τυχην ἀνθ | ||
| . Ἐνταυθα περι ἀσυστατων διαλαμβανει κατα ἀκολουθιαν προς τον λογον ἁρμοσαμενος : εἰπων γαρ το προοιμιον , ἀποδειξας ὁτι τεχνη |
| κεφαλαιον του τε διωκοντος και του φευγοντος : των γαρ προηγησαμενων τριων , προβολης φημι και ὁρου και ἀνθορισμου , | ||
| πανυ δραστικων βοηθηματων . Εἰ μεν οὐν ἡ ὀδυνη γενηται προηγησαμενων ψυχρων ἀνεμων και ὑγροτερων και λουτρων τοιουτοτροπων , εὐδηλον |
| ὁ ἐπαινος προπερισπωμενως . και ῥημα διαχεω , ἰαινος και αἰνος . Αἰνος δε και πολις Θρᾳκης , το ἐθνικον | ||
| παρα τουτοις κατακορεστερον ἐν τῃ ποιησει τεταγμενα . Καρικος δε αἰνος λεγεται , ὁν ἀναφερουσιν εἰς γενει Καρα ἀνδρα : |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |