| ἡ Ἑλλας αὐτον ἐθεραπευε , και ἠν και δια τουτο δικαιοτατος , και νομοθετης ἀγαθος , και Ὁμηρῳ ἐδοκει Διος | ||
| Καλλιροῃ θεραπαινιδας ἡκε προς αὐτην και λεγει “ Διονυσιος ἀνηρ δικαιοτατος ἐστι και νομιμωτατος . ἡκε τοινυν εἰς το ἱερον |
| φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
| ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
| αὐτοις . και παλιν ἐγω γινωσκω μυστηριον δευτερον , ὁτι δικαιοις και ὁσιοις και φρονιμοις δοθησονται αἱ βιβλοι μου εἰς | ||
| ἐξ ἐπιτριτου γʹ και διιαμβου : το ιγʹ “ τοισι δικαιοις ” ὁμοιον μονομετρον ὑπερκαταληκτον πενθημιμερες ἐκ χοριαμβου και μιας |
| παντας ἀδικους εἰναι λεγουσα ἀληθης και ἡ μη παντας οὐ δικαιους , ἐπειδη και ψευδης ἑκατερα των ἀντικειμενων αὐταις καταφασεων | ||
| της αὐτης πολεως γεγονοτες , ἀδικοι και πολλοι συνελθοντες , δικαιους ἐλαττους ὀντας βιασονται δουλουμενοι , και ὁταν μεν κρατησωσιν |
| , οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | ||
| βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν |
| . ΑΥΤΙΚΑ ΓΑΡ ΤΡΕΧΕΙ ὉΡΚΟΣ . Ἡγουν ἀκολουθει ὁρκος ταις δικαις , ἠγουν ταις κρισεσι ταις ὀρθως δεδικασμεναις . . | ||
| . ἀντιδικος ] ἀντι του ἐχθρος ἀπο των ἐν ταις δικαις ἐχθρων . ἐκ θυμου κλαζοντες ] οὐ γαρ γλωσσηι |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
| ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
| συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
| της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
| το φανερον ἡμισφαιριον , ὁ ἡλιος μειζονα τινα της ΖΕΚ διελευσεται . Διαπορευεσθω την ΖΕΛ : ὁταν ἀρα δυνῃ το | ||
| και της ΗΞ ἀνατολῃ ὁ ἡλιος ἐλασσονα της ΞΗ περιφερειαν διελευσεται . διεληλυθετω την ΗΟ : του Ξ ἀρα ὀντος |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ? της ! ! [ ! ] ! υλλιδος ? ἀκατος οὐκετ ' ἀνηχθη ? ? ? , κατεστη δ | ||
| οὐ συμφορον νεα ' στι πρεσβυτῃ γυνη . ὡσπερ γαρ ἀκατος οὐδε μικρον πειθεται ἑνι πηδαλιῳ , το πεισμ ' |
| οὐν αἱ τεσσαρες σεληνιακαι φασεις ὑπαρχουσαι συμπληρουσιν εὐλογως τον του ἀστερος τουτου μηνα , ἡμερων ὀντα ἐγγιστα κηʹ . συλλογισασθαι | ||
| και ἐξηραμμενην , ἐπειτα ἀνιεμενην μετα γαλακτος , ἠ του ἀστερος κολλυριου ἠ του κυκναριου ἠ των παραπλησιων ἀδηκτων κολλυριων |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
| . Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
| αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| ἐξερυσας . ” μηκιστα μεγιστα . μηκαδες αἰγες ἀπο του ἰδιωματος της φωνης . μηλα κοινως μεν τα τετραποδα , | ||
| ἑνι τῳ προς αὐτην συνταττομενῳ μεταδιδωσιν ἡ δυας του ἑαυτης ἰδιωματος , ὡσπερ αὐ παλιν και ἡ τριας του ἑαυτης |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
| ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
| τετριμμενον μετα ῥοδινου ἠ δαφνιδων πιεσμα ἠ χυλῳ κονυζης ἠ πολιου ἠ παρθενιου μετ ' ἰσου ῥοδινου κεχλιασμενῳ , ἠ | ||
| και κηρου και ἰρεως και μαννης . ἀσθματικοις πομα διδοται πολιου , ἀβροτονου , καστο - ριου , χαμαιπιτυος , |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| ' εὐ οἰσθα νοον και θυμον ἑκαστου : σον δε κρατος παντων ἐσθ ' ὑπατον , βασιλευ . πως δη | ||
| καλουμενῃ Ἀμφιτριτῃ . Ἐξερεω : λεξω , εἰπω . ὑπατον κρατος : περιφρασις . ὑπατον : ἐξοχον : ἀπο του |
| μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | ||
| ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
| τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| τους συμποτας ἐν αἱς ἐδηλωσα ταξεσι , στηναι δε τους διακονους ἐν κοσμῳ προς ὑπηρεσιαν ἑτοιμους , ὁ προεδρος αὐτων | ||
| παρα των ἀλλων ἐν τῃ πολει , οὐτε των κοινων διακονους , και ταυτα ὑπερ παντων ἀγρυπνους μελλοντας διαξειν και |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| ὀξυμελιτος ἀλευρον ὀροβων ἠ αἰρων ἠ το των κυαμων . προσαγειν δε σφοδροτερον βουλομενος ἁλων ἐπεμβαλλειν ἠ τροχισκον τον Ἀνδρωνος | ||
| εἰναι τα λεγομενα , ἱνα μη ἡμεις αὐτα κακοτεχνουντες δοκωμεν προσαγειν , ἀλλ ' αὐτη ἡ φυσις των πραγματων ἐφελκεσθαι |
| αὐτων παραλαμβανομεναι . τας μεν οὐν ἀλλας πτωσεις ἐν προσωποις τριτοις νοεισθαι , μονην δε την κλητικην ἐν δευτερῳ , | ||
| ποιων και την ἀλλην , την δε διαφοραν δευτεροις και τριτοις διδους . Το δε ἐν τῳ Φαιδρῳ ψυχη πασα |
| ! [ ! ] σο ! [ , ] [ ἀστατος ] ἱππηεσσι και αὐτοκελευστος ? ὁδιτης ? [ ] | ||
| Κρονου σιχαντη και βλαπτικη ἐν πασιν τοις γινομενοις ἐν αὐτῃ ἀστατος ἐντυγχανει , του δε Διος πανυ τερπνη , ἐχουσα |
| των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
| δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
| κρειττον ἐαν την τουτου χρησιν . ὁστις οὐν μη ἐπισταται χρησθαι φαρμακοις , ἀμεινων ἀν εἰη μη χρωμενος , ἀλλ | ||
| κατα φυσιν φθεγγεσθαι , ἀλλ ' ἐπιτηδευειν περιεργοτερον τῳ λαρυγγι χρησθαι οὑτως ἐλεγετο : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
| ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
| περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
| Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
| ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
| θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
| Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
| ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
| ταγματων λοχαγοι πολλην δυναμιν ἐπαγομενοι , ἀλλοτριως μεν ἐτι παλαι διακειμενοι προς τους ἐκει στρατηγους , ἐξ οὑ Σικκιον τον | ||
| τι ἀποβεβηκε και πως ἀνθρωποι περι τα ἐν βιῳ πραγματα διακειμενοι , ὁποιοι ἀποβεβηκασιν , ἠ και πως τοις ἀνθρωποις |
| ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
| θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| ἀδελφεοι , οὑς τεκε Ῥεα , Ζευς και ἐγω , τριτατος δ ' Ἀιδης , ἐνεροισιν ἀνασσων και τριχθα δε | ||
| πρωτιστος , Σεσμε δε και ὁ μεσος και Σιετο ὁ τριτατος ἰσομοιρος των ἀλλων . Οἱ γεννηθεντες ἀνθρωποι ἐν δεκανῳ |
| ἠ ἡ ὀρθουσα τας γυναικας και εἰς σωτηριαν ἐκ των τοκετων ἀγουσα . * τῃ ἐν Ὀρθωσιῳ ὀρει Ἀρκαδιας τιμωμενῃ | ||
| , κυπρινῳ μαλαττε ἠ ῥοδινῳ . και προς το ἐκ τοκετων δε σβεσαι το γαλα τυρωθεν κατα τους μαστους χρησιμον |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο δε ἀμφοτεροι ὡσπερ | ||
| . ἐπει δε κατειδον τους Ἑλληνας οἱ πολεμιοι , ἐστησαν ἀπεχοντες αὐτων ὁσον πεντεκαιδεκα σταδιους . ἐκ τουτου εὐθυς ὁ |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
| εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
| προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | ||
| εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
| αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | ||
| οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| ἐγειρει μαλλον αὐτα και ἐπιτεινει , ἁτε της τουτου φυσεως προσεχεστερον ἐξημμενα . εἰ δε ταυτα τουτον ἐχει τον τροπον | ||
| ἐσχε τον λεγοντα ὁμοιωσις θεῳ κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ : προσεχεστερον γαρ το καθαραι την ψυχην ἑαυτου , εἰτα καθαρθεισαν |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| . μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
| και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
| πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
| τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| αὐτοισι ξυμφερει : διαφευγουσι δε οὐ μαλα : των γαρ νουσηματων ὁ τι ἀν ἑτερον ἐφ ' ἑτερῳ γενηται , | ||
| εὐλαβεεσθαι . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ ὑπο τινος των ὀξεων νουσηματων ληφθηναι , θανατωδες . Γυνη ἐν γαστρι ἐχουσα , |
| δακνῃ , πληγη ὑποχρυσος γινεται : οὐκ ἀλογως δε ὁ Ἐρασιστρατος ἐπιμεμφεται τοις ἀγνωστους δυναμεις προς την χρειαν ἀναγεγραφοσιν , | ||
| ἐπι ὑδρωπος : ληθαργωδεις τε γινονται και καταφορας αἰτιοι . Ἐρασιστρατος δε φησιν , αὐτους πεπονθεναι το ἡπαρ και την |
| φονος ἠν ὁν Ἀργολις ἐχει πετρα τοτε μεν περισαμοτατος και ἀπιστος Ἑλλαδι των Δαναου παιδων : ταδε δ ' ὑπερεβαλεν | ||
| ἐξ ὑποθεσεως λαμβανοντος χωρις ἀποδειξεως ἀπιστον ἐστιν ἡ ὑποθεοις , ἀπιστος γενησεται και ἐπ ' ἐκεινου , ὡστε οὐδετερον αὐτων |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| πολλους ἀλλους συν θεοις εἰπειν πρεσβευσεσθαι , της ἡμετερας φιλιας ἐπιθυμουντας , ἐαν ὑπομεινητε και τῃ τουτων φιλονεικιᾳ προς την | ||
| καταλυειν τα δεδογμενα , μηδ ' ὡσπερ παιδας ῥᾳδιως μεν ἐπιθυμουντας , προχειρως δε καταλειποντας . ἰσως μεν γαρ και |
| ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
| τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
| τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
| , ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
| τακτεον κατα τον ποιουμενον , ἀλλα κατα τον ποιουντα , ἀπολυτον την ποιησιν αὐτου τιθεμενοις , και οὐχ ἱνα ἀλλο | ||
| ἠ ὁτι προϋφεστωτων των ῥηματων και ἀναπληρουντων το της εὐθειας ἀπολυτον προσωπον εἰς οὐδεν χρειωδες ἐπενοουντο αἱ της εὐθειας ἐγκλιτικαι |
| μεχρι της ἑω . ἐγω δε δι ' ὁλης της νυκτος ἀγρυπνων ἐκλαον παρακαθημενος και βλεπων ἐλεγον τα δεσμα : | ||
| ἀνηρ Περσης : τουτον ἐφη αὐτον , εἰ ἐλθοι της νυκτος συν τριακοσιοις ἀνδρασι , λαβειν ἀν και αὐτον και |
| παροντος του δυνασθαι , νυν τε χαιρομεν νεον τε δεξαμενοι γενναιον και ἐπιστολην θειου χρηστου . ἐγω δε ῥᾳθυμος μεν | ||
| οἰκωι χρημασιν λελειμμεθα , ἡ δ ' εὐγενεια και το γενναιον μενει . ὀχληρος , οὐ δοκων με κοιρανους στυγειν |
| των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
| τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| οὐν προαλειψαμενος οὐ μη δηχθησεται ποτε . γινεται δε και καταποτιον δια του χυλου προς τους δεδηγμενους ὑπο των προγεγραμμενων | ||
| : βελτιον δε , εἰ μηλων Κυδωνιων χυλῳ . Ἑτερον καταποτιον ἐν τε τοιϲ παροξυϲμοιϲ και τοιϲ διαλειμμαϲιν ἐπι παντοϲ |
| οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
| πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
| βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
| των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| μεγαν τε , τετρασιν ὀφθαλμοισιν ὁρωμενον ἐνθα και ἐνθα , ἀκαματον δε οἱ ὠρσε θεα μενος , οὐδε οἱ ὑπνος | ||
| ὀμμα γαρ αἰθερος “ δακτυλικον διμετρον : το ιβʹ ” ἀκαματον σελαγειται “ δακτυλικος τριμετρος : το ιγʹ ” μαρμαρεαισιν |
| ] ? πενταϲυριγγον ξυλον ] ? ἐν ὡι οἱ καταδικοι κολαζονται ] ] οντων κ ? - αὑται λαλουϲαι τον | ||
| κατα ἀνδρων , οἱ τινες τους εὐεργετας ἀδικουντες ὑπο θεου κολαζονται . ἐλαφος κυνηγους φευγουσα ὑπ ' ἀμπελῳ ἐκρυβη . |
| λευκον ἀνηγαγον . ὡσαυτως δε και το μελαν και το φαιον . και τα τοιαυτα ἀνηγαγον ὑπο το χρωμα . | ||
| ἐχουσιν ὀνομαζομενον ὡς λευκον και μελαν το ὠχρον και το φαιον και τα τοιαυτα , τα δε οὐκ ἐχει , |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |