Ἰασεις την φιλιαν ἐκεινων την ἰσχυραν , ἀπεφηναν ταφον κοινον ὡραιου μειρακιου και δελφινος ἐρωτικου , και στηλην ἐπεστησαν . | ||
ἁμα και συμφυους , ἀλλα και του προσηκοντος ἡκιστα , ὡραιου μεντοι . Ὁ παρειας ἠ παρουας πυρρος την χροαν |
και του σωματος ἑαυτου φρουρους ποιησασθαι , γενναιους τε και ὡραιους ἐπιλεξαμενος . πολλακις δε και την Ῥωμαϊκην ἀποθεμενος χλαμυδα | ||
φιλους : και σοι ἐπιρρεξει Γοργος χιμαροιο νομαιης αἱμα και ὡραιους ἀρνας ἐπι προθυροις . Μυριοπουν σκολοπενδραν ὑπ ' Ὠριωνι |
τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
και λιθον και τυπον ἀπολαμβανειν : ἡκεν οὐν τις μειρακισκος ὡραιος αὐτος ἀπολωλεκεναι λεγων . ἐπει δε οὐδεν ὑγιες ἐλεγεν | ||
ἀρχετε βουκολικας , Μοισαι , παλιν ἀρχετ ' ἀοιδας . ὡραιος χὠδωνις , ἐπει και μηλα νομευει και πτωκας βαλλει |
, λογιζου και ὁρα , ὁτι εἰ μετα Θηβαιων ἡμιν ἀγωνιζομενοις οὑτως εἱμαρτο πραξαι , τι χρη προσδοκᾳν , εἰ | ||
οἱ γαρ ἀκροαται ἐν ταις διαλεξεσι κριται της νικης τοις ἀγωνιζομενοις καθηνται : ὡς γουν οὑτοι διατεθωσι , τοις λογοις |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
. . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
: δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
τρεις αἰτιας ” . πρωτον μεν , ὁτι σοφιζομενοι και ὑποκρινομενοι μεγαλως ἁμαρτανουσιν : δευτερον , ὁτι τουτῳ τῳ σχηματι | ||
, προστεταγμενον αὐτοις , ἠσπαιρον τε ἐθελουσιοι και ἰλυσπωντο , ὑποκρινομενοι το διολωλεναι . ἰδοντες δε οἱ ἐν τῳ ἀστει |
μοι ταυτῃ δοκει σχεδον ὀρθοτατον αὐτο εἰναι , χωρις μεν πολεμικου , χωρις δε εἰρηνικου θεντας , εἰπειν ὡς οὐκ | ||
, τουτεστι των ἐκ του πολεμου νεκρων . ἐνυαλιοιο : πολεμικου . Δουριφατους : δορυφονευτους . ἐξανελοντες : Καλλιμαχος ἀπελον |
και χρω . Ἀλλο . ἀνεμωνηϲ το ἀνθοϲ τριψαϲ μετα ἐλαιου καταχριε : το δε αὐτο και μελαινει . Ἀλλο | ||
, οἱα ἐστιν ἡ τε δι ' ὑδατος γλυκεος και ἐλαιου ἐν κυστεσιν . δωσομεν δε τοις οὑτω καμνουσι φαρμακα |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
, ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
γαρ ἐνθαδε : ἐπι των ὁπου μη προσηκει την τρυφην ἐπιδεικνυμενων . Μιλησιος γαρ παρα Λακεδαιμονιοις δημηγορων και την οἰκοι | ||
δε συμποσιον οἱον εἰκος γενεσθαι , την ἐν εὐωχιαις ἀφελειαν ἐπιδεικνυμενων προς τον ἑστιατορα των ἑστιωμενων και γυμνοις ἠθεσι προσαγορευοντων |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
, ἀλλ ' ἐγω πατρος μεν οἰδα ἐμαυτον γενεσθαι μαλα γενναιου τε και ἀληθινου φιλοσοφου , και οὐκ ἀπιστω τῃ | ||
τον τροπον . οὐδε πλουσιος ἀγαθος ὠν τοσουτῳ διοισει του γενναιου πενητος , ὁσον αἱ ἐπαργυροι και καταχρυσοι πανοπλιαι των |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
. . Εἰτα Δαμαστης ὁ Σιγειευς τα πλειστα ἐκ των Ἑκαταιου μεταγραψας Περιπλουν ἐγραψεν : ἑξης Δημοκριτος και Εὐδοξος και | ||
την λεξιν κοσμου μη ὁμοιως φροντισας . τοσαυτα και περι Ἑκαταιου . . . : της ἑρμηνειας ἡ μεν ὀνομαζεται |
οὐ γαρ με ληθεις , ἀλλα γιγνωσκω σαφως , καιπερ σκοτεινος , την γε σην αὐδην ὁμως . Ὠ δεινα | ||
των κεντρινων λεγει . Κιων : παραγενομενος . ἀϊδνης : σκοτεινος , μελας , ἀφανης . Βυθιοις : βυθοις . |
† και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
. Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
τον ξυοντα ἀντιξυειν : ἀνθρωποι δ ' ἀρα ὑπο θεων ἀγομενοι θεους οὐ νομιζουσιν , ἠ περι αὐτους τι φαυλον | ||
, ψυχαγωγια δε τις ὑπεισιν αὐτους . ὁταν γε μην ἀγομενοι της ὀχθης πλησιον ἀφικωνται , τηνικαυτα και τον ἐνταυθα |
εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
, εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
την εὑρεσιν ἐρχομεθα : ἡ δε εὑρεσις ἐστιν ἡ των ἐνθυμηματων ποικιλια του εὑρειν , τι εἰπωμεν , ἡ δε | ||
πραγματικου . ἐν ᾡ πρωτην μεν ἐχει μοιραν ἡ των ἐνθυμηματων τε και νοηματων εὑρεσις , δευτεραν δε ἡ των |
: ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
οἱ ἐρωντες οἱον ἐκτρυφωντες ὑπο του παθους και ὡριαινομενοι τοις ὡραιοις ἁβρυνονται . φυσικον γαρ δη τι το τους οἰομενους | ||
δε τον ἐπιλιμναζοντα τουτον ἀερα ἐξικμαζει , πεπανσις δε τοις ὡραιοις ὡραια , πῃ μεν πεπαινομενης , πῃ δ ' |
ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
των δε Κελτιβηρων ἱππεων , οἱ ἐμισθοφορουν Ἀννιβᾳ , λαμπρως ἀγωνιζομενων , ὁσοι Ῥωμαιων ἐστρατηγουν ἐν Ἰβηριᾳ , τοιουσδε ἑτερους | ||
ἐμβιβασαι , τῳ τε πληθει των νεων και τῃ των ἀγωνιζομενων ὑπερ της σωτηριας ἀπονοιᾳ καταπληξειν τους Συρακοσιους . διοπερ |
, θερμοτερα δε δια την θερμασιαν : ἐπι μεντοι των θυμουμενων οὐκ ἐστιν οὑτως εὑρειν , ἀλλα θερμα μεν ἐστιν | ||
ἀει κινησεσι παντων της καρδιας κεχρημενων , μηθ ' ὡσαυτως θυμουμενων τε και δειλιωντων , ἀλλα καθ ' ἁς ἀν |
εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
εἰ πρωτον πλεων ἀπο του Σικελικου πορθμου την πρωτην ἀναγωγην ἐποιου , χαλεπωτατου γε πορθμου , ὡς Ὁμηρος τε δηλοι | ||
παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν ὀντων , |
και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
: παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
δι ' ἐμου κακων ἀπηλλαχθαι . εἰτα και ἡδιστον ἀκουσμα δυστυχηματων ἐλπις εἰς ἐργον οὐ προελθουσα . τα βρεφη μεν | ||
ὁ Εὐριπιδης προς το εἰς ἑτερα προσωπα πρεσβυτερα την των δυστυχηματων αἰτιαν ἀναφερειν . και ἐν Τρῳασιν [ ] ἡ |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
συνᾳδουσα . ὁπερ Αἰσχυλος ἐμφαινων φησιν οὐ ψευδωνυμον ἠγουν οὐ ματην κληθεντα Ἀραξην , ὁν μη περασῃς : δυσκολος γαρ | ||
ἠ Μενωνα ἠ Εὐθυφρονα ἠ Ἀνυτον ἠ Ἀλκιβιαδην ἠ Λαχητα ματην ἐποιει λεγοντας , ἐξον ἀφελειν τα ὀνοματα : ἀλλα |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
: δει οὐν την γνωμην ἐξετασαι των θεων : τι βουλομεναι μεμυηκασι : και καθολου ἐνθ ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο | ||
ἐννεα της οἰκιας αὐτου . ἐδοκει δε ἐρεσθαι αὐτας τι βουλομεναι καταλειπουσιν αὐτον , αὐτων δε ᾠετο ἀκουσαι λεγουσων ἐξω |
μειζονος τμηματος οὐσα κατα το λγʹ του γʹ βιβλιου της ἐπιπεδου . Ἀνακλωμεναι αἱ ὀψεις . , ] ἐαν ἀπο | ||
ἐπιπεδα παραλληλα τα ΔΛΜ , ΝΗΞ , ΒΕΓ ὑπο τινος ἐπιπεδου του ΑΒΓ τεμνεται , αἱ κοιναι τομαι ἀρα αὐτων |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
σημαινει . της δε Σεληνης ἐκλειπουσης ἐν ταις τεσσαρσι πρωταις ὡραις κινησιν στρατιωτικην και τοις ἐχουσι τα κοινα ταραχας και | ||
ἐχει ὡρων ιδ γιβʹ , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς ἐω ὡραις γ ∠ ʹγ και λʹ . Της δε Δραγγιανης |
τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
, κη , λε , μβ , μθ , και συγκρινομενων μειζονων ἐλαττοσι , πρωτου πρωτῳ , δευτερου δευτερῳ , | ||
τροπος των λογων διττος : ἠ γαρ ὑπερ ἑκαστου των συγκρινομενων ἰδιᾳ τινα λογον διεξελευσομεθα , ἠ ἑνα παρ ' |
ἐπιμερισμον ἀπο [ ὁριου ] ἀγαθοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν ὁριοις κακοποιου . τριτος το μεθιστασθαι ἀπο κακοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν | ||
δεχεται ἀπ ' ἐκεινου την κακοποιησιν και διενεργει τας του κακοποιου ἐνεργειας ὁ ἀγαθοποιος δια την συγκρασιν . Ὁ μεν |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
πονων ἀκεα : και ἠν ταμῃ τιϲ αὐτα πονευντα , ἀμαυρουται ὁ τηϲ τομηϲ πονοϲ ϲμικρον ὑπο του μεζονοϲ : | ||
ἀμηχανον παριστανουσα : διαφερει δε ἀλληγοριας , ὁτι ἡ μεν ἀμαυρουται ἠ λεξει ἠ διανοιᾳ , το δε καθ ' |
τα προσφορα θελοντων . Ἑαυτῳ νουμηνιας κηρυττει : ἐπι των βουλομενων αὑτοις τι ἀγαθον γενεσθαι ἀταλαιπωρως , ἠτοι ἐπι των | ||
ἀγαθα οὐ θελουσι , των φιλων συμπονειν ἀλληλοις και συγκακοπαθειν βουλομενων . διο μεταφερων φαιη ἀν αὐτην τις εἰναι ἀρχην |
τουτου γενομενου και ἰσοτας ἐστιν : τουτωι γαρ περι των συναλλαγματων διαλλασσομεθα . δια τουτον οὐν οἱ πενητες λαμβανοντι παρα | ||
* εὐ μεν μετρεισθαι : περι των προς τους γειτονας συναλλαγματων ὁποιον εἰναι παρακελευεται : μετρεισθαι τε γαρ καλως , |
σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
ἠκουσα , ὡστε φειδου λεγειν τα κακα . οἱον : παραιτου τα κακα πολλακις λεγειν . ὀλιγακις δε ἀντι του | ||
εἰ τι κατ ' ἐνεργειαν ὑπαρχον εἰτ ' ὀπωραν , παραιτου . εὐκρατον δε παρεχε και μη , ὡς οἱ |
τι μιν προσπτυξομαι ἠδ ' ἐρεωμαι , εἰ που Ὀδυσσηος ταλασιφρονος ἠε πεπυσται ἠ ἰδεν ὀφθαλμοισι : πολυπλαγκτῳ γαρ ἐοικε | ||
κιεν : ἀμφι δ ' ἀρ ' ἀλλαι δμῳαι Ὀδυσσηος ταλασιφρονος ἠγερεθοντο και κυνεον ἀγαπαζομεναι κεφαλην τε και ὠμους . |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
γινομενης ἐσθητος . ἀλφιτα . ἀλφιτα κυριως μεν τα ἀπο πεφρυγμενων και ἀλεσθεισων κριθων θραυσματα , καταχρηστικως δε και τα | ||
' ὀροβων το ϲκευαϲθεν Διονυϲιῳ τῳ ϲτρατηλατῃ : ὀροβων λευκων πεφρυγμενων και λελεπιϲμενων και λειωθεντων # α κοϲτου ⋖ δ |
δεοϲ αἱμορραγιαϲ ἠ δια το ξηρον του φαρμακου τον ϲιδηρον παραιτουμενοι καυϲτικῳ μαλλον φαρμακῳ ταυτην ἐκτηκομεν . δει τοινυν το | ||
τῃ δε τεταρτῃ ὑπαλειφομεν τοιϲ προϲ ταϲ διαθεϲειϲ κολλυριοιϲ , παραιτουμενοι το λοιπον τα ἁπλα και ϲαρκωτικα κολλυρια . εἰϲι |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
προς το διπλακα , πορφυρεην : , διπλαξ , , παραλελειφθαι το κυριον , την χλαιναν . χλαιναν Διπλην ἐκταδιην | ||
ἐχει ἐκ του παντα εἰρησθαι τα συμβαινοντα , και μη παραλελειφθαι μηδεν . Και ἡ ἱπποδρομια δε ἡ ἐπι Πατροκλῳ |
ἀντι του ταπεινοτατου βιου τον ἐπιφανεστατον μετειληφεναι . και ποτε πολιορκουντος αὐτου τινα των οὐκ ἀδοξων πολεων και των ἀπο | ||
μετα πολλων κινδυνων ἐκπολιορκησας ἐνεπρησεν . ἀλλην δ ' ἀξιολογον πολιορκουντος αὐτου και μεθ ' ἱκετηριων δεηθεντων των Ἰνδων ἀπελυσε |
: τουτο ὀδυνας παυσει . Ἠν δε ἐκ τοκου αἱ ὑστεραι πονησωσι , βληχρον ἐχει το πυρ , ἐνδοθεν δε | ||
ξυγγενηται ἐν τῃσιν ἡμερῃσι τῃσιν εἰρημενῃσιν , ἠν εὐτρεπισθωσιν αἱ ὑστεραι , ἠν κατασχῃ την γονην ἡμερεων δεκα ἠ δυοκαιδεκα |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
δε θερινου ἐλαττον ἠ το ἡμισυ : ὡστε των ἁμα ἀνατελλοντων ἀστερων προτεροι δυνουσιν οἱ προς νοτον . Των δε | ||
αὐτοματων ἀγαθων φοραν ἐσεσθαι φησιν , οὐκ ἐξ ὁλης τεχνης ἀνατελλοντων , ἀλλ ' αὐτογενει και αὐτοτελει φυσει βλαστανοντων και |
ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
οὐ γαρ νυν ἐδει λεγειν , οὐδ ' εἰς την προκλησιν γραφειν ἐν ᾑ βασανιζειν ἐξῃτει , ἀλλα λαχοντ ' | ||
θαρρησαι τῳ Ἀπολλωνι περι μουσικης . δεξαμενου δε τουτου την προκλησιν , κατηκουσαν μεν αἱ Μουσαι ἀμφοιν , γινεται δε |
ἡγεμονιας . Πευκεστης μεν γαρ δια τε το πληθος των συναγωνιζομενων και την παρ ' Ἀλεξανδρου προαγωγην ἑαυτον ᾠετο δειν | ||
του ἁρματος κατεκλασεν ὁ Καῤῥωτος , ἀλλα τα μεν των συναγωνιζομενων αὐτου ἁρματα κατεαγη κατα τον δρομον , το τουτου |
και ὀξυτονως . παρα δε το μειος εἰρηται , ὁτι μειουμενης εἰς ἀκρον της σεληνης , πληρουται ὁ μην . | ||
ἐκ της κληματιτιδος ἀριστολοχιας . και ἡ μεν ἐκ της μειουμενης ἐμπλαστρος ποιει προς χοιραδας και παρωτιδας και παντα τα |
ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται : αἱ δε ἀντωνυμιαι εἰς διακρισιν προσωπου ἐπινοηθεισαι ἐν μεν ταις πλαγιαις πτωσεσιν | ||
οὐκ ἀπο του τ ἠργμενουἐτι . αἱ κτη - τικαι ἀντωνυμιαι ὡς ὀνοματα καθ ' ἁπαν εἰς τα γενη και |
μεν οὐν ἐξεσται τους ἀναγινωσκοντας κρινειν προς τας ἰδιας ἑκαστου προαιρεσεις . 〛 την δε Μηδειαν ἱστορουσι καθηγησασθαι τους Ἀργοναυτας | ||
ἐστιν . Οὐκ ἐξεστι δε γαμειν ἐξ ἀλλου γενους ἠ προαιρεσεις ἠ τεχνας μεταχειριζεσθαι , οἱον στρατιωτην ὀντα γεωργειν ἠ |
Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
δυσχωριαις παραταξαμενην σφισιν ἐνικησαν . γενομενης δ ' ἰσχυρας και πολυχρονιου μαχης πολλους μεν ἀποκτειναντες Ῥωμαιων , πολλῳ δ ' | ||
τοις νεωτεροις καιροις , καταπεπολεμημενων μεν των πλειστων ἐθνων , πολυχρονιου δε εἰρηνης γενομενης , μετεπεσεν ἐν τῃ Ῥωμῃ το |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
και των ὁλων κοσμων ὡς πληθυομενων τε και ἑνουμενων , ὑποτεταγμενων ἀει τουτων ἐκεινοις , και μεγαλοις οὑτω βημασιν , | ||
ὁτι και συ τῳ τροπῳ δυνατος εἰ την παρα των ὑποτεταγμενων εὐνοιαν περιποιεισθαι των ὑπηκοων , ἐτι δε φιλους πλειστους |