ἐκ του πραττειν τα σωφρονα ἡδονη γινεται . Ἀλλα μην ὡμολογηται ὁτι και ἡ λυπη κακον ἐστιν και φευκτον . | ||
σωφροσυνης ; Φαινεται . Μεμνησαι οὐν ὁτι ἐν τοις ἐμπροσθεν ὡμολογηται ἡμιν ἀφροσυνη σοφιᾳ ἐναντιον εἰναι ; Συνωμολογει . Ἑν |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
. παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
μεμηλει . Οἱ δ ' ἀρα Βουπρασιον τε και Ἠλιδα διαν ἐναιον ὁσσον ἐφ ' Ὑρμινη και Μυρσινος ἐσχατοωσα πετρη | ||
γαρ τουτου και διστασαι τον Ἀρισταρχον φασι περι του ἠω διαν ἐμεινε , καθο ἠν το ἐντελες ἠοαΑἱ . ἀποκοπαι |
ἐν τῳ ἀλσει την παρθενον ἰδων οὐκ ἀπηλθεν ἁρπασας : τοσαυται τοινυν εἰς ταὐτον συνελθουσαι προφασεις οὐ τοσουτον καθειλον τον | ||
, ἀντικειται ἀποφασις , ἐξ ἀναγκης ὁσαι καταφασεις εἰσιν , τοσαυται παλιν ἀποφασεις γινονται : ὡς εἰναι πασας τας προτασεις |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
, παντες [ ! ! ] ανεπιπτον [ ] ἐκεισε ναυται [ ] : εἰ δ ' ἀντιτοιχος ἀκτα [ | ||
εἰναλιας , λαβετε δ ' εἰλατινας πλατας , ὠ ναυται ναυται , πεμποντες εὐλιμενους Περσειων οἰκων Ἑλεναν ἐπ ' ἀκτας |
εἰναι : και τουτο μεν , ἠν τις ψαυσῃ αὐτων παριων ὑος , αὐτοισι τοισι ἱματιοισι ἀπ ' ὠν ἐβαψε | ||
προσκυνητεον τοπαραπαν , οὐδ ' εἰ προς ταις θυραις αὐταις παριων γενοιο . γʹ . Ἀνυποδητος θυε και προσκυνει . |
ὑπολαμβανετε καθοραν ἐπι του βηματος ἀντιπαρατεταγμενους , Σολωνα μεν τον καλλιστοις νομοις κοσμησαντα την δημοκρατιαν , Ἀριστειδην δε τον τους | ||
* ἀνθρωπων . Ἀθηνα . * καλλιεργοις : * * καλλιστοις ἐργοις . . Το τεχναν πασαν προς το ἀριστοπονοις |
μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
πολεων , εἰ τι καλον ἐπραξαν , ἁπαντες οἱ συγγραφεις μεμνηνται : ἐμοι δε δοκει , και εἰ τις μικρα | ||
Καλλισθενης συν αὐτοις , Σιμοκατος και ἀλλοι / της ἱστοριας μεμνηνται στενως , οἱ δε πλατεως . . . , |
χλωρων . και τα Νεμεα οὐκ ἀντιξοει , ἠγουν οὐκ ἀντικειται τουτῳ τῳ Ξενοφωντι : νενικηκε γαρ και ἐν αὐτοις | ||
ἐν αὐτῳ Μασσαλια τε και Ναρβων ἱδρυνται πολεις ἐπιφανεσταται . ἀντικειται δε τῳ κολπῳ τουτῳ κατ ' ἀποστροφην ἑτερος κολπος |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
' ὁλον το σωμα και ταις κατα μερος κρασεσι και διαιταις και ἡλικιαις καταλαμβανεται , καθως ἐχεις ἀνωτερω και περι | ||
τε και κρασεσι και ὡραις και χωραις και ἡλικιαις και διαιταις , ταις τον μελαγχολικον χυμον γεννωσαις . Οἱ δε |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
λαβῃ τουτο παλιν , εἰς την σαρκα δ ' οὐκ ἐνδυεται . μαγειρος ἐστιν οὐκ ἐαν ζωμηρυσιν ἐχων τις ἐλθῃ | ||
καθοπλιζονται νυκτωρ , ἀλλ ' ἑνεκα φυλακης ὁ μεν παρδαλην ἐνδυεται , οἱ δε λεοντην . . χλανιδος . . |
λυπηρα ἐχοντας , οὑς προς συγγενεις και φιλους ἀναγκαζομενοι τινες ἀναιρουνται , ἐπιεικεστερων μαλλον ἠ δικαιοτερων ᾠετο δειν αὐτοις διαλυσεων | ||
φιλοσοφοι εἰσι και ὁτι μιας ὁποιασουν ἀναιρουμενης και αἱ λοιπαι ἀναιρουνται : γενους γαρ ἀναιρεθεντος εἰδος οὐκ ἐστιν οὐδε διαφορα |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
! ! και ] εὐορκους [ και δικαιους ] ταις ἀρισταις [ ] διαδοσεσι [ ] κινεισθαι και παρ ' | ||
' οὑ τις ἐραται τυχειν . ἁπαντα γαρ ταυτα ταις ἀρισταις ἐνεργειαις ὑπαρχει . ταυτας δε φαμεν εἰναι την εὐδαιμονιαν |
ἐστι ζητησαι , δια ποιαν αἰτιαν τα εἰς υς οὐ συναιρουνται κατα την εὐθειαν των δυϊκων , οἱον ὀξυς ὀξεος | ||
και ἐν τοις παρα το κλεος συνθετοις τα κυρια μονα συναιρουνται κατα την εὐθειαν , οἱον Ἡρακλεης Ἡρακλης , Νικοκλεης |
ἀντι του ἐπετρεπον και ἐμαρτυραντο ἀπαγειν : ἐκβαλλειν ὡς οὐ μετον : ἀντι του οὐδεν κοινον εἰ δ ' ἐτι | ||
οὐ παυσομεθα , ἑως ἀν τι μνημης και του φρονειν μετον ἡμιν τυγχανῃ . φαιην δ ' ἀν ἐγωγε και |
μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
οὐ κολακευειν τυχην . Καλως ἠπισταμην ὁτι ταχεως οἱ μεν ἀποστησονται του τι πλεον ζητειν , συ δ ' ἐπι | ||
' εἰ ἐπινοιᾳ φησουσι , πρωτον μεν των πλειονων ὑποστασεων ἀποστησονται : ἐπειτα δει σκοπειν , εἰ και αἱ ἐπινοιαι |
κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
, ὁκοσα ἐν πυρετῳ ὀξει , κἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσι κρινηται , μεγαλην ἐχει ῥοπην ἐς σωτηριην . Τραχηλος σκληρος | ||
ἐαν δε ἐν οἱς ἀλλος κυριος ἐστι της χαριτος ἑτερος κρινηται , οὐδεν κωλυει ἀντιληψιν εἰναι : εἰσι δε και |
, και ὁ Ἰφιτου δισκος και τραπεζα ἐφ ' ἡς προτιθενται τοις νικωσιν οἱ στεφανοι . την μεν δη Ἱπποδαμειας | ||
δε ὁ ἀπο της στοας φησι : Κελτοι τας τροφας προτιθενται χορτον ὑποβαλλοντες και ἐπι των τραπεζων ξυλινων μικρον ἀπο |
και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
κεχρηνται . εἰ δ ' ὑπερ μεν του μελλοντος οὐκ ἐνεσται διισχυρισασθαι , τα παρελθοντα δε ἀφ ' ὡν το | ||
οἰνογευστει , περιπατει ἐν τοις στεφανοις . συμπασχειν τι οὐν ἐνεσται τοις θεοισιν ; οὐδε ἑν , ἀν μη κερασῃ |
το παριησι ταὐτον τῳ παρορᾳ και καταφρονει : παραλιμπανει και ἀπωθειται το οἰκειον συμφερον ἑνεκα της του φιλου ὠφελειας . | ||
σχημα ὑποκειται , και αἱ καταγραφαι προκεινται : Ὁμου δε ἀπωθειται και ὁμου ἐπιφερεται ὡσανει ἑν τα τρια μηδεμιαν κατα |
γενομενα , κακον . Τρωματων ἠν ἰσχυρων ἐοντων οἰδημα μη φαινηται , μεγα κακον : τα χαυνα , χρηστον , | ||
ὑπερ της αὑτου πλεονεξιας , ἡν ἐν ἁπασι δεικνυσι , φαινηται ταυτα συμπραξας , ἐκεινοι μεν ἰσως δικαιως ἀπολωλασιν , |
Λαμιᾳ πληγην . Δημοσθενης δε ὡς το δευτερον ἐφυγε , περαιουται και τοτε ἐς την Καλαυρειαν , ἐνθα δη πιων | ||
ῥυθμους : το δε διπλασιον ἀρχεται μεν ἀπο τρισημου , περαιουται δε ἑως ὀκτωκαιδεκασημου : οὐκετι γαρ της του τοιουτου |
του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
, ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
σημειον ὁ φονος : τουτο δε οὐτε ἀνευθυνον , οὐτε ὡμολογημενον : διαφερει οὐν του ἐμπιπτοντος και προκατασκευαζομενου τῳ ἐκεινοις | ||
δε γενικη περιττοσυλλαβος εἰς ος ληγει : καλως οὐν το ὡμολογημενον σιωπησας το ἀμφιβολον εἰρηκεν . Το δε ταλαντου φανερον |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
τῳ πολλα βλασφημειν δια λογων κατα της τυχης ἐτι και πλασται και γραφεις αὐτην λοιδορουσιν , οἱ μεν ὡς μαινομενην | ||
ἀλλα και ζωγραφοι τα Ἀπελλου και των ἐκεινον μιμησαμενων και πλασται τα Πολυκλειτου και γλυφεις τα Φειδιου . και οἱ |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
ἑξης τοπους παραδειξαι . Προς νοτον τοινυν εἰσι τοις Παφλαγοσι Γαλαται : τουτων δ ' ἐστιν ἐθνη τρια , δυο | ||
ἀπο του Ποντου και Σκυθαι και Καππαδοκαι Βιθυνοι τε και Γαλαται και Φρυγες και ὁσα ἀλλα τῳ Μιθριδατῃ νεοκτητα γενοιτο |
τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
εἰσι τινες κατηγοριαι οὐ κατα φυσιν , ὁταν οὐσια συμβεβηκοτος κατηγορηται , οἱον εἰ τις ὁρων μηκοθεν τι λευκον εἰπῃ | ||
συμβεβηκος καθ ' αὑτο κατηγορειν , ὁταν εἰδους τινος ἑαυτου κατηγορηται , και οὐσιαν κατα συμβεβηκος , ὁταν αὐτην του |
δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
ποιητης ἐκ προσωπου του Δαφνιδος . ἁ Γαλατεια : Γαλατειᾳ ἱερον ὁ Κυκλωψ ἱδρυσατο ἐκ του ἐχειν αὐτον πολλα προβατα | ||
δε τοι , ἱερος ὑκης . ἀλλοι δ ' ἀκουουσιν ἱερον ἰχθυν τον ἀνετον , ὡς και ἱερον βουν τον |
ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
, πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
και Ἰφιγενειαν ἐκ Θησεως . ἀλλοι δε φασι και Νικοστρατον τεκειν και Αἰθιολαν ἐκ Μενελαου , ἐκ δε Ἀλεξανδρου οἱ | ||
, λεγεται συλλαβουσα ἐν τοις μυχοις της γαστρος συλληψιν παρθενικην τεκειν αὐτῳ θυγατερα μελανοπλοκαμον την Εὐαδνην . κατα τον μηνα |
και ἀβεβαιος ἐστι γνωσις , ἡ δε ἐπιστημη γνωσις ἐστιν ἀπταιστος . Οὐδεν γαρ ἀπεικος ὁ λεγομεν καλλιον κατα τυχην | ||
εἰτε ἐπιστημην , οὐδεν διαφερει , ἐπει ἐστι και δοξα ἀπταιστος οὐδεν ἡττον της ἐπιστημης . τινες γαρ των δοξαζοντων |
ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
το κατεπτυσεν ἐν καταλληλοτητι , και οὐ μαλλον ἡ προθεσις μετατιθεται ἠπερ το ῥημα : Ἰθακην κατα κοιρανεουσιν , τα | ||
του ἐστι τριτου προσκατηγορουμενου ἐπι τον κατηγορουμενον , ἠ ὁτι μετατιθεται αὐτων ἡ ταξις ἐν τῳ διαγραμματι : γινεται γαρ |
τα προσοντα τῳ μοχθηρῳ , τα δ ' ὡν ἐκεινος ἐστερηται περιουσια και εὐκλεια τοις ἀστειοις ἐστιν : ἐστερηται δε | ||
της των νομων φυλακης ἀποδουναι γης ἡς ὑπ ' ἀνδρος ἐστερηται των θρασυτερων τινος παλιν αὐτον ποιησαντι δεσποτην . καλον |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
αὐτου Παρμενισκος προσελθοντες ἡμιν περυσιν του μεταγειτνιωνος μηνος ἐλεγον ὁτι βουλονται δανεισασθαι ἐπι τῃ νηι , ἐφ ' ᾡ τε | ||
, ἐλπισας ἠ ταραχθεντας αὐτους μαλλον ἀν χειρωθηναι σφισιν ᾑ βουλονται ἠ και αὐτοβοει ἀν δια τον ἐνδοθεν τε και |
εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
κατα τον της φωνης λογον ἑνικως λεγεται , το Ἀρισταρχος προπαροξυνεται , το τυπτω παροξυνεται : το τοινυν ἀπαρεμφατον αὐτου | ||
πυρετος τοκετος συρφετος ἀφυσγετος . το μεντοι ἀσχετος ἀσπετος γνυπετος προπαροξυνεται . Τα εἰς ΤΟΣ κυρια ἠ ἐπιθετα παραληγομενα τῳ |
: δευτεραν δε , ὁταν ἑτερου πραξαντος ἀντικρυς εἰς αὐτον ἀναφερηται το κρινομενον , οἱον τρισαριστεως εἰκονα ἐστησαν οἱ πολεμιοι | ||
εἰ μη παυσαιντο τεινοντες τον θωρακα . μεχρι γαρ ἀν ἀναφερηται βιαιως ὁ ἐκφυσωμενος ἀηρ , οὐκ ἐπιτρεπει συμπεσειν ταις |
Ὀνητωρ ταυτην ἐχοντες διετελεσαν την διανοιαν . τεκμηριον δε παντων μεγιστον : οὑτος γαρ ἐβουληθη μεν Ἀφοβῳ δουναι την ἀδελφην | ||
οὐκ ἀν δυναιμην προς ἀποντα ποιειν , παραινω δε σοι μεγιστον νομιζειν των ἀγαθων παιδειαν και μηδεν βαρυ των ἐπι |
οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
το ἀντεπιρρημα . ΓΘ ὠ παντοιας ἠδη μουσης : μεμουσωμενοι ἀκροαται και δια πασης παιδευσεως και μετρου ἀκροασαμενοι . ὁ | ||
ἠξιωται παρα τοις Ἑλλησι . . . . , : ἀκροαται του ἀνδρος τουτου πολλοι μεν , ἐλλογιμωτατος δε Ὑπερειδης |
ἀρκυς , ἐνστησασθαι περιστησασθαι , περιβαλειν περιβαλεσθαι , περιπετασαι , περιθειναι , περιτειναι ἐπιτειναι , ὀρθωσαι , στοιχισαι περιστοιχισαι περιστοιχισασθαι | ||
τον των ὁλων δημιουργον και την του πλευμονος αὐτῃ φυσιν περιθειναι , πρωτον μεν μαλακην και ἀναιμον , εἰτα σηραγγας |
τειχος . Ἀλλα κατα την αὐτην ἡμεραν , οὐδε πεντε διαγενομενων ὡρων , ἐπεξελθων , ἑξηκοντα τε ἀνειλε χιλιαδας και | ||
μεν περι τον Ἁβροκομην ἐν τουτοις ἠσαν : ἡμερων δε διαγενομενων ὀλιγων ὁ μεν Ἀψυρτος ἐπ ' ἀλλην ἐμποριαν εἰς |
φρυγανον ἠ ἀλλο τι των τοιουτων προσενεγκῃ , μετα φλογος καιεσθαι . Κατα δε την Ἀραβιαν ἐν πολει Λευκοθεᾳ Ἀμωμητον | ||
θνητον εἰναι και ἀθανατον διασῳζεσθαι : οὐ γαρ το ἐνδεχομενον καιεσθαι , παντως που καιεται . Εἰτα Πλατωνα μεν ἐπαινουσι |
μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
. . ἐκεινος [ ] γαρ κατα συγγενειας ἀνανεωσιν ὡρμησε προνοειν αὐτων ἁμα και φιλομηρος ὠν : φερεται γουν τις | ||
πας λογος αὐτοις : ὁ μεν γαρ καταρατος Δαμις οὐτε προνοειν ἡμας ἐφασκε των ἀνθρωπων οὐτ ' ἐπισκοπειν τα γινομενα |
τῳ δευτερῳ βιβλιῳ ἐν ἀρχῃ ἐπεμνησθην ] ἐξεστι τας κρισεις μεταφερειν . εἰ δε τις πλεων ἱστον ἰδοι , ἡγεισθω | ||
μεγα συγκεφαλαιουν ἐπι περας ἁμαρτημα : διο φημι δειν προσεχοντας μεταφερειν την ἀπο των ἐπιτετευγμενων ὀργανων συνταξιν ἐπι την ἰδιαν |
, οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
, και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
και τιμιωτερα : και οἱ βελτιστοι δε των ἰατρων πολλα πραγματευονται περι την του σωματος γνωσιν , ὡστε εἰκος ἀν | ||
ἀρα καθεστηκε τοιαυτα ἐμπορευομενη . οἱ γαρ ἐμποροι ἐπι κερδει πραγματευονται . ἐχεις , φησιν , εἰπειν ὁτι ἐπραγματευσατο , |
Ληρεις . Και νη Δι ' ὁ γ ' Ἑρμης πετεται θεος ὠν πτερυγας τε φορει , κἀλλοι γε θεοι | ||
τι θαττον ἐτι τρεχει , ἠ Δημεᾳ Λαχητος Ἐτεοβουταδῃ : πετεται γαρ οὐχ οἱον βαδιζει τας ὁδους . * * |
κοινῃ δεησομεθα αὐτου ἁπερ ὑμεις ἐμου , μη διαφθειρειν την συνουσιαν : και οὐδεν δει τουτου ἑνεκα ἑνα ἐπιστατην γενεσθαι | ||
την σποραν . Γυναικα δε σωφρονειν χρη και μη προσδεχεσθαι συνουσιαν ἀσεβη παρ ' ἀλλων ἀνδρων , ὡς ἀπαντωσης νεμεσεως |
αἰαζοντων αὐδαν οἰκτρον τ ' ἐκβαλλοντων δακρυον . και νυν κεινων μεν μοι λαθα , τον δ ' Ἀργει δμαθεντ | ||
, εὐοι Βακχε λεγοντες : ὁ δε φρεσι φιλατο δαιμων κεινων ἀνθρωπων γενεην και ἠθεα γαιης . τοις ἐπι Κασπιη |
τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
. πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
ὁς ἠν μετα Βαγοραζον και Μενοστανη και ἑτερους τινας , μεθυοντος ἐν ἑορτηι τινι του Ξερξου και καθευδοντος ἐν τοις | ||
ὀφεως , σποραν ὑποτιθενται : και ὡσπερ ἐν ἀστατῳ γνωμῃ μεθυοντος ἠ παραλαλουντος οὐκ ἰσα ἀν εἰη τα ῥηματα , |
τοσσοι ἀπειρονες ἀμφις ἐχοιεν , ὑμεις δ ' εἰσοροῳτε θεοι πασαι τε θεαιναι , αὐταρ ἐγων εὑδοιμι παρα χρυσῃ Ἀφροδιτῃ | ||
το παρα τινων ζητουμενον και νεωτερων και πρεσβυτερων , εἰ πασαι αἱ ψυχαι μια , καλλιον ἀν ἐζητειτο , εἰ |
της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | ||
, διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ |
ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
περι ὑπαρξεως , ὁμολογειται γαρ : οὐτε περι ἰδιοτητος , ἐγνωσται γαρ , τι ἐστι : περι δε της ποιοτητος | ||
, „ ὡσπερ τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους . ἐγνωσται , ὁτι τουτο θελει λεγειν , ὁτι την ποιοτητα |
, ὡς εἰρηκαμεν , παντα παραγει και οὐ δια τουτο μειουται τι αὐτης , ὡσπερ το παραδειγμα , τουτεστιν ὁ | ||
και κατα το πανσεληνον αὐξεται και παλιν φθινοντος του σεληνιου μειουται και ὁ λιθος . Ἀριστοτελης ἐν φυσικοις προβλημασιν : |
οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |