| ὡς ἐχει . Και ὀρθως γ ' , ἐφη , ὡμολογησαμεν . Του μεγιστου ἀρα ἀγαθου τῃ πολει αἰτια ἡμιν | ||
| ἐμπροσθεν λογοις ἐγω τε και Πωλος ἠ οὐ , ἡνικα ὡμολογησαμεν μηδενα βουλομενον ἀδικειν , ἀλλ ' ἀκοντας τους ἀδικουντας |
| , ἀκουε . Λεγε μονον . Οὐ φησω ἡμας ὀρθως ὁμολογησαι , ἡνικα ὡμολογησαμεν ἁ τις οἰδεν , ἀδυνατον δοξασαι | ||
| και μην οὐκ ἐστιν ἁμαρτημα το τους μεν φαυλους καταλιπειν ὁμολογησαι , καταλαβειν δε τους χρηστους . πως οὐν ὁ |
| οὐκ ἀπαραλλακτως , ἐπει αὐτοθεν ἀδυνατον αὐτην ἀντι ἐνδεχομενης εἰναι ὁμολογησομεν , ἀλλα τῳ τε χρονῳ ὁριζομενην , οἱον ὁτι | ||
| , ἀλλα και δυναστου τινος ἠ βασιλεως υἱος , οὐχ ὁμολογησομεν ἐλευθερον εἰναι . οὐκ οἰσθα τον Ἀθηνησιν , ἐφη |
| και Ἐμπεδοκλης [ ] λεγει ; ἁπαντα γαρ κἀκεινος ταυτα ὁμολογησας , ὁτι ἐκ τε του μη ὀντος ἀμηχανον ἐστι | ||
| κρυφα ὑπερχεται τον ἡνιοχον του Δρυαντος και αὐτῳ χρυσον πολυν ὁμολογησας πειθει δια των ἁρματηγων τροχων μη διειναι τας περονας |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| . το δε ἐπενηνοθεν ἀντι του ἐπικειται : παλιν δε ἀνεδραμεν ἀπο του πληθυντικου ἐπι το ἑνικον περιξ ] κυκλῳ | ||
| μεγαλῳ και χειρι παχειῃ , ἐγκεφαλος δε παρ ' αὐλον ἀνεδραμεν ἐξ ὠτειλης αἱματοεις : του δ ' αὐθι λυθη |
| ἐν τοις ἀνω τοποις της πολεως μεμερισμενους συν πολλοις και λαμπροις τοις λαφυροις , τους μεν ἀπο του Τυρρηνων λῃστικου | ||
| δε ἐφ ' οἱς ἐπι ποιοις πραγμασι δημοσιοις ἠ ἰδιωτικοις λαμπροις ἠ εὐτελεσιν . [ , ] τουτο δε ἰδιας |
| τον Ἰστρον , πολλας των του Ποντου πολεων ἐπολιορκησεν , Ἀπολλωνιαν και Καλλαβον και Παρθενοπολιν , Τομους τε ἐπι ταυταις | ||
| παραλειψεως ὀνομαζομενης οὑτως : Ὀλυνθον μεν δη και Μεθωνην και Ἀπολλωνιαν και δυο και τριακοντα πολεις τας ἐπι Θρᾳκης ἐω |
| εἰ συ και οὐκ ἀνηρ . πλην ὡς ἀνδρι νυν ἀπολογησομαι . γαμον ὀνομαζε την πρασιν και προικα την τιμην | ||
| εἰ μεν τι κακον ἐκεινω την πολιν ἐποιησατην , οὐκ ἀπολογησομαι : την δε προς Σωκρατην συνουσιαν αὐτοιν ὡς ἐγενετο |
| τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
| ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
| ὁ τοιουτος οὑτω πραττων . Παλιν δη προς τον νομοθετην λεγωμεν ταδε : Εἰεν , ὠ νομοθετα , του μεν | ||
| δε των πραγματων διαφορα ἐσχηματισμενον ἐποιησε το ζητημα : κἀν λεγωμεν , ὁτι ὁ Θεμιστοκλης κατηγοριας ἡκουσης ἐκ Λακεδαιμονος , |
| λευκῳ ἐξ ἀναγκης , και συναγεται ἐγρηγορσις οὐ παντι ζωῳ ὑπαρχοντως και οὐκ ἀναγκαιως . ὁταν δε το στερητικον μερικον | ||
| τινι λευκῳ ἐξ ἀναγκης , και συναγεται κινησις τινι λευκῳ ὑπαρχοντως οἱον κυκνῳ : και ἐπι του οὐ πας συναγεται |
| ἐπι μεγαλοις τισι και παραδοξοις πραγμασι γεγονοσι περι τινα συνηδομενοι γραφωμεν . οἱον : Οὐχ ὑπειληφα περι σε τον του | ||
| ἀπογειον τας κατα διαμετρον του Καρκινου μοιρας κε λ κἀν γραφωμεν δε περι το Γ κεντρον τον ΚΛΜ ἐπικυκλον του |
| οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
| την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
| ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
| δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
| Την κινησιν δη ταὐτον τ ' εἰναι και μη ταὐτον ὁμολογητεον και οὐ δυσχεραντεον . οὐ γαρ ὁταν εἰπωμεν αὐτην | ||
| χωρουσων , παγκαλαι , εἰ τοιαυτην ἐρωτῳη χυτραν , καλην ὁμολογητεον εἰναι . πως γαρ ἀν φαιμεν καλον ὀν μη |
| συναισθεται . λυπας μεν οὐν και ὀργας και ἐπιθυμιας ἀλλας ὁμολογεισθαι , ἐρωτα δ ' ἐπικρυπτεσθαι προς των σωφρονων . | ||
| κακῳ οὐσῃ ἐναντιον ἐστιν ἡ ἡδονη και οὐ κακον , ὁμολογεισθαι ἀναγκη αὐτην ἀγαθον εἰναι . ἠ εἰποιεν ἀν οὑτως |
| αἰσθησεως δια πειρας εἰτε ἐκ της κοινης λαβοντες ἐννοιας και ὁμολογιας , και ἐχωμεν ἀποδιδοναι ἐντος και κατα την φαντασιαν | ||
| ὁρκιων τοτε βοος , γραμμασιν ἀρχαϊκοις ἐπιγεγραμμενη τας γενομενας αὐτοις ὁμολογιας . ταυτα πραξας και βασιλεα των Γαβιων τον υἱον |
| σημαινει . Δανειον τῳ ζην τον αὐτον ἐχει λογον : ὀφειλομεν γαρ το ζην τῃ των ὁλων φυσει , ὡς | ||
| Διι παντα θυομεν , φανερον . ἐπει δε ἀλλα μεν ὀφειλομεν τοις γονευσιν , ἑτερα δε τοις ἀδελφοις , και |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| μελλον οὐδε λεγεσθαι ἐπ ' αὐτων , ὡς ἐν Τιμαιῳ παρειληφαμεν , το ἠν ἠ το ἐσται μεταβολης τινος ὀντα | ||
| , και περι μεν της πρωτης των ὁλων γενεσεως τοιαυτα παρειληφαμεν , τους δε ἐξ ἀρχης γεννηθεντας των ἀνθρωπων φασιν |
| ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
| τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| φασεων . ἐαν γαρ το ζῳδιον της φασεως ἠ ὁ κυριος του ζῳδιου παραπεσῃ ἠ ὑπο κακοποιων κατοπτευθῃ , ἀγεννεστεροι | ||
| πραξαι δυναται μακρῳ ] καταπολυ ἀναγκης ] της οἰακοστροφος ] κυριος , διοικητης , κυβερνητης ἐκ μεταφορας των πλοιων Μοιραι |
| τοις ὁρωσιν , οὐ μονον ταις ὠφελειαις , ἁς ἑκαστοις παρειχεν , ἀλλα και ταις περι την ὀψιν τε και | ||
| ἀνεστελλε τα δακρυα το Αἰγυπτιον , το δε ληθην κακων παρειχεν αἰωνιον το Ἰνδικον : και το μεν γυναικος δωρον |
| μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | ||
| ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| φυλλον παραπλησιον ἐχει και την ῥιζαν γονατωδη και μακραν και πεφυκυιαν πλαγιαν , ὡσπερ ἡ της ἀγρωστιδος : ἐχει δε | ||
| δε μαλλον δραστικωτερον γιγνεται δια την ἀριστολοχιαν , ὠφελειν πανυ πεφυκυιαν τα ἀρθριτικα νοσηματα , και ὀνινησι γε τα σκληρα |
| ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
| παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
| δικην , ἀκριβως διατεινομενου του δερματος ὑπο παχεος πνευματος : ἐνιαις γε μην των φλεγμονων , και μαλισθ ' ὁσαις | ||
| περιλαμβανουσα την γονην , τισι δε και λαγωνες πηδωσιν , ἐνιαις δε και καρδιαλγια και ἐκλυσις ἐπιγινεται μεθ ' ἡδονης |
| ' ἀλληλων , ἠ και ἐλασσον : χρη δε και ἐπανωθεν των ἐπιγουνιδων προσπεριβεβλησθαι πλατει ἱμαντι και μαλ - θακῳ | ||
| οὐδεμιᾳ , ὀρθῃ εὐθειᾳ ; , ἀνωθεν , κατωθεν , ἐπανωθεν , ὑποκατωθεν , ἐξωθεν , ὑπερ , ἐντος , |
| ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
| αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| Ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου . ὁ δε τροχαιος μαλακωτερος τουτου και ἀγεννεστερος , οἱον Θυμε θυμ ' ἀμηχανοισι | ||
| μετριον ἠθος φανειη , κατασκευαζων . περι δε τα παθη μαλακωτερος ἐστι και οὐτε αὐξησεις οὐτε δεινωσεις οὐτε οἰκτους οὐθ |
| τοτε μεν αὑτου κατεγνωκεναι δοκει , νυν δε την ἀρχην κολακευειν . ὁ δε Ἀγαμεμνων τα τε ἀλλα ἠν , | ||
| σε τῳ συνεχει της ἐρωτησεως , τα νυν ἐπι το κολακευειν σε τραπησομαι : συνδιοικησουσιν ἀποκαταστησουσι θεραπευσουσι την μοιχειαν : |
| . Και τα λοιπα δε κεφαλαια οὑτως ὡς ἐν ταις ἀντιθετικαις ἐξετασθησεται . Ἡ ἀντινομια ἐστι μεν οἱον διπλουν τι | ||
| εἰπεν , ” ὡσπερ ἐν τῳ ὁρῳ , „ μητε ἀντιθετικαις μητε ἀλλαχου ἑτεραν ἐχουσης φυσιν της προβολης , ἀλλα |
| μεν ἐξ ἀναγκης τινα δε οὐ . ἀλλα μην και φυσιολογικον : ζητουμεν γαρ τα πραγματα και την φυσιν των | ||
| την διαιρεσιν , ὁπου τρια εἰσιν ; ἐστι γαρ το φυσιολογικον , το μαθηματικον και το θεολογικον . ἐτι δε |
| ἑαυτους ἐναντιωσιν εἰχον οἱ νομοι : τῳ δε συμβεβηκεναι τουτον ἀριστευσαι την ἐναντιωσιν ποιει : εἰδεναι δε χρη , ὡς | ||
| ὑπερ της νικης ἀνεδεχοντο . μετα δε ταυτα Διων μεν ἀριστευσαι βουλομενος ἐν τῃ μαχῃ και σπευδων δι ' ἑαυτου |
| , της μεν γης ἐπελαθοντο , ἐπι δε τα ὁπλα ἐδραμον , και μετ ' αὐτων την ἐλευθεριαν ἀνελαμβανον . | ||
| : ἀπο της ἐνεγκων μετοχης , ὡς ἀπο της δραμων ἐδραμον . το δε ἠνεγκα ἀπο της ἐνεγκας . ἀμφω |
| . Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
| την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
| οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
| ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| τι Κυνος κεφαλαι καλουμενον , περι ὁ Ῥωμαιοι μετ ' Αἰτωλων και Τιτος Κοϊντιος ἐνικων μαχῃ μεγαλῃ Φιλιππον τον Δημητριου | ||
| της προς τους Μηδους συμμαχιας ἐν τῃ ἐβδομῃ . και Αἰτωλων δε οἰδα στρατηγον Συαγρον , οὑ μνημονευει Φυλαρχος ἐν |
| . , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
| σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
| δ ' ὁ της Αἰγυπτου βασιλευς ἐν τῳ ἐνατῳ των Ἀπομνημονευματων : Εἰς Ἀσσον ἐπιδημησαντι μοι , οἱ Ἀσσιοι παρεστησαν | ||
| τροπον Φιλιππου βασιλευοντος ἐτος τρισκαιδεκατον , καθα και Φαβωρινος φησιν Ἀπομνημονευματων γ : ὑφ ' οὑ και ἐπιτιμηθηναι φησιν αὐτον |
| ἐχουσιν . Σολων δε οὐδενα προ της τελευταιας ἡμερας . παρεστως δε Αἰσωπος ὁ λογοποιος Φρυξ το γενος τοσουτον , | ||
| θεον στομα : Ἰδου το σον στρατευμα τοις ἐναντιων ὁροις παρεστως , δημιουργε κτισματων , των σων κατ ' ἐχθρων |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ὁμου και του εἱλεω εἱλω το συστρεφω . Κεκριμενοι : κεχωρισμενοι , διακεχωρισμενοι κατα τας φυσεις , ἠ διακεχωρισμενοι κατα | ||
| ἐφ ' ἑαυτων , οἱ τε κληρουχοι και οἱ νεοστρατευτοι κεχωρισμενοι . ὁ δε Καισαρ ἐκτελεσθεισης της θυσιας στεψαμενος δαφνῃ |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
| την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
| μοιρα της ἱερας ἐκκλησιας ἐστιν , ἀλλ ' οὑ χωρις συγκλητος οὐκ ἀν ἀθροισθειη ποτε των της ψυχης μερων βουλη | ||
| ἀνειπειν ἐκελευσεν : “ ὁ δημος ὁ Ῥωμαιων και ἡ συγκλητος και Φλαμινινος ὁ στρατηγος , Μακεδονας και βασιλεα Φιλιππον |
| Φαλακρον ἀκρον μεʹ ληʹ και ἡ Κεφαλληνια νησος , ἡς ὁμωνυμος πολις ἐπεχει μοιρας μζʹ γοʹʹ λζʹ Ϛʹʹ το δε | ||
| ἐκ Κολοφωνος ποιητων . ἐστιν οὐν οὑτος ἑταιρος Νικανδρου , ὁμωνυμος τωι πρωτωι . δηλον δε ὁτι συγγενης αὐτου ἠν |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
| Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
| μονον οἱον τε ὑποθεσθαι , παντως ὁτι τουτο αὐτο πη γνωριζομεν , και ἐτι μειζονως ἡ κρειττων γνωσις αὐτο μετερχεται | ||
| γης ἐκλειπει , ἐκ των ὑστερων ἐπι τα προτερα ἀνιοντες γνωριζομεν , και τοτε την ἀποδειξιν συντιθεμεν . ὁτι μεν |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| και της βασιλειας υἱους διαδοχους οὐκ ἐχοντος ἐτολμησαν ἀντιλαβεσθαι της ἐλευθεριας και της κοινης των Ἑλληνων ἡγεμονιας . ἀφορμας δε | ||
| το ἐργον ἠπειλει , και οὐτε της δημοκρατιας οὐτε της ἐλευθεριας οὐδεν ἠν ὀφελος : οὐδεν γαρ ἡττον ἐδεδεκει των |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| εἰδωλων , οὐ καταγελαστοι γιγνομεθα ὑπ ' ἀλληλων , οἱ ἐρωτωμενοι ὑπο των ἐρωτωντων , δυναμενων δε τα τετταρα διαρριπτειν | ||
| σαφως ἐγνωρισαν μη ταυτα εἰναι . ἐνιοι δε και ἀποκρινονται ἐρωτωμενοι πολλακις , οὐ μνημονευουσι δε ἐγερθεντες ὡς ἀπεκριθησαν . |
| ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
| βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
| Ἀλεξανδρος φιλα εἰδως ἑδριαει , Περσαισι βαρυς θεος αἰολομιτρας . ἀντια δ ' Ἡρακληος ἑδρα κενταυροφονοιο ἱδρυται στερεοιο τετυγμενα ἐξ | ||
| αἰδω μεθεις . διομαι μεν χαρισασθαι , διομαι δ ' ἀντια φασθαι , λεξας δυσλεκτα φιλοισιν . ἀλλ ' ἐπει |
| και κολακειαν ἐδημηγορει . κοβαλικευμασι ] πανουργευμασι . κοβαλικευμασι ] πανουργιαις . Γ διστιχον ἐπαγουσι του χορου ἰαμβικον τετραμετρον καταληκτικον | ||
| . Ἀντι του , ἐπι δε ταις διαστροφαις αὐτου και πανουργιαις ὁρκον ὀμειται βεβαιων αὐτας . ὉΜΑΡΤΗΣΕΙ δε , ἠγουν |
| . και τις ποιητης ὀδυρεται τουτους , ὁτι νηιδες εἰσιν ἀσταχυων και ἀνηκοοι σπορας τε και θερους , παραχρημα ἐπαγαγων | ||
| : νενικηκε δε Διοτιμον τον Μεγαροθεν ἀνταγωνισαμενον αὐτῳ περι των ἀσταχυων , μαλλον δε περι της δοξης . Τι δ |
| Σφιγγα Θηβαιαν δε πασας ἐστι τας πορνας καλειν , αἱ λαβουσαι ἁπλως μεν οὐδεν , ἀλλ ' ἐν αἰνιγμοις τισιν | ||
| τῃ ὁλῃ δυναμει κεινται , αἱ δη το ἐν εἰδει λαβουσαι , δυναμει εἰσιν ἡ ὁλη : κατηγορειται γαρ ἡ |
| αἱ πασαι διεφθειρον αὐτην και κακιστα ἀπωλλυον . ἀντι δε Φιλιας Κολακεια παρην , δουλοπρεπης και ἀνελευθερος , οὐδεμιας ἡττον | ||
| φησιν ἐπι τε του Νεικους νυν και προτερον ἐπι της Φιλιας : τι οὐν ἐστι το κινουν πρωτον και αἰτιον |
| ἐπι τῃ νικῃ χαιροντες , ὁσον ἐπι τῳ πληθει των ἀπολωλοτων ἀχθομενοι και , εἰ δεησειεν αὐτοις ἑτερας μαχης , | ||
| της κατηγοριας ὑποθεσις : τουτο της εἰςαγγελιας το γνωρισμα : ἀπολωλοτων Θηβαιων , ὠ συκοφαντα , κατηγορεις : και γραφην |
| καλλιων του κτηθεντος ὁ της κτησεως τροπος καθαρᾳ τῃ χειρι παρελθοντι προς το παν . το δε ἐτι καλλιον , | ||
| ὁ δε μελλων οὐπω γεγονεν , ποια οὐν κοινωνια τῳ παρελθοντι προς τον μελλοντα ; ὡστε φανερον ἐκ τουτου ἐστιν |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| ἀγομαι προς τον λῃσταρχον , ταχυ με των λῃστων τινες γνωρισαντες λυουσι τα δεσμα θαρρειν τε ἐκελευον και συμπονειν αὐτοις | ||
| τοις κομιζουσι τα γραμματα . οἱ δε την Ἑρμειου σφραγιδα γνωρισαντες ἐλαθον αὑτους Μεντορι παραδοντες τας πολεις . Ἀναξαγορας , |
| καλλος . και ὁτι ὁ και περισσος . . ὁ ἀστερισκος ὁτι τουτον γραφουσι τον στιχον και ἐν τῃ Ὀδυσσειᾳ | ||
| , ἐν δε τῃ Διομηδους ἀριστειᾳ . . . : ἀστερισκος , ὁτι ἐνταυθα ὀρθως κειται , ἐν δε τῃ |
| : Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
| βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
| ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ αὐτου το ϲφοδρον τηϲ δυναμεωϲ πολλου ὑδατοϲ μιξει πραυνειεν , ἠ τινι | ||
| βρωμωδει ϲυναιϲθανεϲθαι , παρακολουθει δε ἀλγημα τε ϲτομαχου και κοιλιαϲ ϲφοδρον ὀγκοϲ τε τηϲ κοιλιαϲ , και ὁμοιωϲ ὑδρωπικοιϲ περιτεινεται |
| μεν δη χειρωθεις ὁ Ῥωμος ἀπηγετο . Ὡς δε Τουβερων Αἰλιος δεινος ἀνηρ και περι την συναγωγην της ἱστοριας ἐπιμελης | ||
| ἀπαναινεται πλην τινων και εὐσυνοπτων λεξεων : λεγω δη του Αἰλιος : αἰλιψ : αἰλινον ὁ τασσεται ἐπι θρηνου : |
| καμειν ] ἠτοι λυπηθηναι . Ἰσως την κερκιδα ἠ τον ἀτρακτον λεγει γυναικος αἰχμην , εἰ μη που σκωπτει την | ||
| τοις ἰσον ἠτορ ἐπι σκιεροισι ποθοισι . Τευθισι δ ' ἀτρακτον τις ἀνηρ ἐπιμηχανοῳτο , ἐντυνων κλωστηρι πανεικελον : ἀμφι |
| πολιν ἑλοντας ταυτην μεν κατασκαψαι , την δ ' Ἑλενην ἀπαγαγειν εἰς Λακεδαιμονα παρθενον οὐσαν , και μετ ' αὐτης | ||
| μη λαμβανῃ , ἐξεστιν ἐκ των οὐκ ἐκδιδοντων ἀχρι τριων ἀπαγαγειν . ὁ δε ἀδικως ἀνδροληψιᾳ κεχρημενος οὐκ ἀνευθυνος ἠν |
| , τοις δ ' ὀνυξι δεινως σπαραττει , και το διαιρεθεν της σαρκος παντελως ἀπεργαζεται δυσιατον . ἐθηρευετο δε ταυτα | ||
| προ της συριγγος ἐπιφανειαν ἁμα τε διαιρειν , και το διαιρεθεν ἑπομενον κατουλουται . οὑτος ὁ τροπος μακρος μεν ἐστιν |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| ἡκει του τεχνογραφου Ἑρμογενους συγγραμματα θαυμαστα τε και πολιτικης ἀναμεστα φρονησεως ὑπαρχειφημι δε το περι των στασεων αὐτου συγγραμμα , | ||
| τῳ Περι ἀνδραγαθηματων . . Περι δη τουτου του ἀνδρος φρονησεως τε και ἀρετης ἰσχυν δειξαι ὁποσον δυναται , τα |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| , οἰσθα δε και ὡς πολλακις τα της τεχνης προὐτρεψαμην μυηθηναι ὀργια , οὑτως εὐφυως ἐχοντα σε περι ταυτην καταμαθων | ||
| τοις ἱερευσι , και εἰς Βαβυλωνα μετελθων τας βαρβαρικας τελετας μυηθηναι , ὁτε Καμβυσης τηι Πολυκρατους μεχρι τυραννιδι συνεχρονει , |
| . ὡς μη βασκανθω δε , τρις εἰς ἐμον ἐπτυσα κολπον : ταυτα γαρ ἁ γραια με Κοτυτταρις ἐξεδιδαξε [ | ||
| Περι των κατοικουντων ἐθνων την παραλιον την παρα τον Ἀραβικον κολπον και καθολου πασαν την παρα τον ὠκεανον μεχρι της |
| πολιτειας συγκεχωρηται : ποθεν των πολιτων τις τυγχανει κατα την δημοκρατιαν ἀνευθυνος ; τις στρατηγος ἠ ῥητωρ ἠ συμβουλος τοιαυτην | ||
| και παραδουναι τῃ τυραννιδι τα πραγματα και συγχωρησαι αὐτῃ καταλυειν δημοκρατιαν ἀρχαιαν ; οὐ γαρ ἐφερε πλειονα χρονον ἡ πολις |
| , διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
| και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
| μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
| . Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
| πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
| πανσεληνῳ ; Κᾀτ ' ἀπηλθεν οἰκαδε . Εἰτ ' ἐξενιζε παρετιθει θ ' ἡμιν ὁλους ἐκ κριβανου βους . Και | ||
| μεν προσεδιδου μικρον ὡν ἐλαμβανεν , αὐτος δ ' ἑαυτῳ παρετιθει τα μειζονα . Ὠ μιαρε , κλεπτων δη με |
| [ ! ] ! ! ! ! [ ] ˈ ἱππαρχον [ ] ? ? [ ! ] ! ! | ||
| το διαδημα . συ δε των ἐρρωμενων τουτων τινα ποιησον ἱππαρχον . ἐγω γαρ σοι δεινως ἀφιππος εἰμι και οὐδε |
| τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , περι | ||
| ἀπο παντος εἰδους παρεχομενος , ἐνοικοις τε αὐτου και ἐμποροις ἐπικερδης και σωτηριος οἱς ἀν εὐμενης ᾐ . ὡσπερ δε |
| : και μαχομην κατ ' ἐμ ' αὐτον ἐγω : κεινοισι δ ' ἀν οὐ τις των οἱ νυν βροτοι | ||
| ἐπεσποντ ' . αἰψα δ ' ἀπο κˈλισιαν ὠρτο συν κεινοισι : και ῥ ' ἠλθον Πελια μεγαρον : ἐσσυμενοι |
| τουτο γε καλειται , ὠ Σωκρατες , ὡς ἐγᾠμαι , δοξαζειν . Ὀρθως γαρ οἰει , ὠ φιλε . και | ||
| Ἡρακλειτειων ἠ των ἀλλων φυσικων τινες οἰονται και αὐτους οὑτω δοξαζειν και τα πραγματα δεχεσθαι κατα ταὐτο το ταυτῃ μη |
| συλλαμβανειν τους αὐτομολους , οἱ δε ἀγαπητως ἐξεφυγον Ἀθηναιοις μεν ἀπιστοι γενομενοι , Λακεδαιμονιοις δε δοξαντες . Ὁτι Ἀρσαμης συμβαλειν | ||
| των ἀοιδων των καθ ' ἡμων , ἐν αἱς ὡς ἀπιστοι διαβεβλημεθα . τουτεστιν : οὐκετι τοις ποιηταις ἐμπνευσουσι το |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| ] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
| πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
| αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
| ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
| ἐχοντες . Οὑτοι και Δαρειον ἐτρεψαντο . Εἰσι δε και δικαιοτατοι , κοινα ἐχοντες τα τε κτηματα και τας γυναικας | ||
| δοξει παρα τοις ἀνθρωποις , ἀδικωτατα γαρ δη οἱδε ἐπαθον δικαιοτατοι ὀντες . πλην ἀλλ ' οὑτοι μεν ἐπι δοξῃ |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |