φιλοσοφου ἐγκεχαραχθαι τῃ διανοιᾳ μαλλον ἠ τοις Πελοπιδαις τον ἐλεφαντινον ὠμον . τι δη μετα ταυτα ὁ πανσοφος Πλατων ἐπισημον | ||
ἀποστασιος : ἐν τῃ θαλασσῃ βρεχειν το σωμα και τον ὠμον ὡς πλειστον χρονον ἐπι τρεις ἡμερας : οἰνον λευκον |
. και τους χρησαμενους πολυ ἀπ ' ἀλληλων διεσταναι . προσαγεται Ἀριστοτελην , Φυλαρχον , Πολεμωνα , ὁτι παραπολυ διαφερουσι | ||
, και διοτι καθαρα προς καθαρους και ἀπαθης προς ἀπαθεις προσαγεται : τα δ ' ἐν τοις καθ ' ἑκαστα |
τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
, ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
, τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
ἐκεινων μεν ἐς διαβολας κατεστησαν παραπλησιως ταις προς σε εἰρημεναις τημερον , ἐμε δε νεον ἐτι , ὡς ὁρᾳς , | ||
πραχθεντος χθιζον , ἑωλον . ἐπι δε της παρουσης ἡμερας τημερον και σημερον , και ἡ ἐνεστωσα και ἡ ἐνεστηκυια |
της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
, ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
γυναιξι δε ψογον , ἀλλοις ἀρρωστιαν δηλοι . Ἀντικνημιον δεξιον ἁλλομενον εὐποριαν δηλοι . Το δε εὐωνυμον ἀποβολην ὑπαρξεσθαι ἠ | ||
Ἑρμης . και σφαλος δε το δεσμωτικον ξυλον ἐκαλειτο , ἁλλομενον , ᾡ ἐδισκευον ἐκ καλῳδιου ἠρτημενῳ . ἀπο δε |
δικαιως τα σαυτου ζητεις κομισασθαι . „ ταυτ ' ἐμου προκαλουμενου οὐδεπωποτ ' ἠθελησε συνελθειν οὐδε λογον περι ὡν ἐνεκαλει | ||
Ἀννιβᾳ παρακολουθων ἐς μεν χειρας οὐκ ᾐει , πολλακις ἐκεινου προκαλουμενου , πολιορκειν δ ' οὐδενα εἰα , παραφυλασσων και |
μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
, κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
, ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
, ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
: τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
οὐκ ἀν θαυμασαιμι εἰ τινα εὑροιτε και ὑμιν και ἐμοι ἀχθομενον . Ἐπει ταυτα εἰπε , πολυ πλειονες ἀνισταντο λεγοντες | ||
θεσμον του ἀχθομενου πυρος : οὐ καθολου δε το πυρ ἀχθομενον λεγει , ἀλλα τῃ ὑλῃ ἀχθομενον δια το ἀφανιζεσθαι |
δικαιοσυνης ὁ λογος οὑτως ἀγῃ . ἐαν μεντοι βιᾳ τις προσχρωμενος ἐνιστηται , μεταβαινε ἐπι το εὐαρεστον και ἀλυπον και | ||
. ὁταν μεντοι περι αὐτων των εἰδων σκοπῃ , μη προσχρωμενος αἰσθησει ἀλλα τους ἐν αὐτῳ μονον λογους κινων , |
ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
“ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
δε συλληπτικῃ τῃ φρασει κεχρηται : το γαρ τῃ Ἡρᾳ προσον και κατα της Ἀθηνας ἐταξεν . ταυτα δε ἁρμοσει | ||
λεγομεν οὐ προσεστιν αὐτῳ : ὡσπερ δε το ἑν οὐ προσον ὁμως ἀναπεμπομεν ἐπ ' αὐτο , και τα παντα |
δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
. Χ : πολλοισι μετ ' ἀστρασι : Ἀρισταρχος ὡς πατρασιν . ἀμεινον δε προπαροξυνειν , ὡσπερ και τοις πλειοσιν | ||
ὑπ ' ἀλλων λεγομενους δεχεσθαιπολλους δε ἡ Ῥωμη τρεφει ῥητορας πατρασιν ἀκολουθουντας νυν δ ' , ὡς ἐστιν ἀκουειν των |
ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
: ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
λαμφθεις οὐ ῥᾳδιως διετεθη : Ἁρμοδιος δ ' αὐτου παραχρημα ἀπολλυται . οὐρανια αἰξ : ᾑ οἱ εὐχομενοι παντως ἐπετυγχανον | ||
ῥᾳδιον γαρ ἀγαθην : φημη δ ' οὐ τις παμπαν ἀπολλυται , ἡν τινα πολλοι λαοι φημιξουσι : θεος νυ |
και Παμφυλιον και Αἰγυπτιον : ὑπερ δε το Ἰκαριον ἑξης ἀναχειται το Αἰγαιον . Ἐστι δε ὁ της Εὐρωπης παραπλους | ||
προτερον κακων μειζον : λαμπρας γαρ ἡμερας οὐσης , ἐξαπιναιως ἀναχειται σκοτος , ἰσως μεν και ἡλιου γενομενης ἐκλειψεως των |
ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
δε μηδενος δεομενῳ το παραπαν οὐδεν των ὑπ ' αὐτου γενομενων συντελεσειεν ἀν εἰς χρειαν ἰδιαν . ἀλλ ' οὐδε | ||
βραχυ μετασταθεισα εἰς ἑτερον τοπον προσηγοριας ἑτερας ἐτυχε , κτιστων γενομενων Λαμπωνος και Ξενοκριτου τουτον τον τροπον . οἱ γαρ |
] ἐπιθετον [ ] κ [ ] β [ ] παντοιον [ ] [ ἐπωνυμον ] ? ? [ ] | ||
αὐτον ἐν τῃ Μεσατει και ἐνταυθα ἐπιβουλευθεντα ὑπο Τιτανων ἐς παντοιον ἀφικεσθαι κινδυνον , οὐκ ἐναντιουμενος τοις Πατρευσιν [ της |
πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | ||
ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των |
καθαρσια το μυσος λυοντα , κἀν ἀφεις τις την του παθοντος χωραν ἑτερωσε δραμῃ , τον βοηθησοντα και παραμυθησομενον εὑρε | ||
ἠν τουτων , οὐκ ἀν αὐ ἀλλου προσελθοντος ἠ τι παθοντος αὐτο μηδεν παθον ἀλλο ἀν ἐγενετο . ἐπει νυν |
, καθαπερ τα ἐκ των μεταλλων και τουτων δη των καλουμενων χαρωνιων ἀναπνεοντα . ἐν τισι δε ψυχροις χωριοις , | ||
ἐστιν ἁπασαν ἀκριβως των ἐφημερων την φυσιν παραστησαι δια των καλουμενων σημειων των τε παροντων και των προγεγονοτων . τουτων |
χωριον και αὐτους και τα τεκνα , και μηδενα αὐτοις ἐνοχλειν , δουναι δε αὐτῳ και ἑκατον δραχμας εἰς κατασκευην | ||
σχολην , τον δε πολεμον , ὁτι ἀναγκη τους ὑπηκοους ἐνοχλειν και χρηματα ποριζοντα και στρατευεσθαι προσαναγκαζοντα . τοιγαρουν πολεμου |
. Τιμαχιδας δε , δια την μιξιν Πασιφαης προς τον ταυρον . 〚 Ἀλλως . ἐκ των ἐν τῳ Αἰολῳ | ||
και ἐκπιπτειν , κατασχεθηναι δε και λεοντα ὑπο κυνος και ταυρον , τον δε ταυρον και ἀποθανειν κρατουμενον του ῥυγχους |
. Γ τινες γραφουσι μετα του ι , ἱνα το νοουμενον ᾐ : δαπανωντες ἐτρυφωμεν . βελτιον δε χωρις του | ||
κοσμῳ και ἐν τῳ ἐπιπεδῳ του δια μεσου των ζῳδιων νοουμενον κυκλον , ὡς ἀδιαφορειν προς το κεντρον αὐτου την |
μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
κολασθησεται τῃ πρεπουσῃ ζημιᾳ , οἱ δε ἀγαθοι τιμησονται τοις προσηκουσιν ἀθλοις της ἀρετης . Τοιαυτα μεν τοις Πελοποννησιοις οἱ | ||
μηδαμου μεμνησθαι , τα δ ' ἐκεινου ἐργα τοις μη προσηκουσιν ἀνατιθεναι : μονωι γουν Λυκουργωι ἱερον ἱδρυσθαι και θυεσθαι |
κυριου του ζῳδιου και των προς αὐτον σχηματισμων ὁποιος τυγχανει καταληψεται , και ἀν μεν ἀνατολικος τυχῃ αὐτεξουσιως ἀφεθησεται και | ||
γαρ προτερον ἡ ὀψις μαρμαρυγαις των ἀκτινων ἀμυδρωθεισα ἠ προσβαλλουσα καταληψεται : καιτοι και ἡλιος ἑν ἠν ἐργον θεου , |
, ἀντιδρασαντα ὁ τι και δυναιτο συν ἡδονῃ δεχεσθαι το πεπρωμενον : οἱ δε ὁποτε αἰσθοιντο οἱ τραυματιαι την ἰσχυν | ||
, τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , οὐ μετα ληθης ἀτιμοι κεινται , ἀλλα |
και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
, καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
βαρυτονοι συζυγιαι πρωτοτυποι μεν εἰσιν , αἱ δε περισπωμεναι και παραγονται και παραγουσι : παραγονται γαρ ἀπο των βαρυτονων παραγουσι | ||
. πως οὐν ἐκ της μοναδος και του αὐτου ἑνος παραγονται τα μεγεθη ; λεγομεν δε ὁτι προσεχως μεν παραγει |
] ! ! ! ! [ ! ] [ ] εον ? δε τροπον αυνη [ ! ] ! [ | ||
το δον , και ἐτι τον γον τῳ αῳ το εον , και γινεσθαι ἰσους μετα την ἀντιδοσιν . Τεταχθω |
τοπον , ἑπεσθαι κατα τας συναναστομωσεις το αἱμα , του κενουμενου πνευματος την βασιν ἀναπληρουν : ἀνεωγοτος μεν του τραυματος | ||
αὐλισκων των εἰς το ὑδωρ καθιεμενων ἀληθες εἰπειν , ὁτι κενουμενου του περιεχομενου κατα την εὐρυχωριαν αὐτων ἀερος ἠ κενος |
το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
: πινειν παρα Μηδιῳ αὐτον κωμασαντα : ἐπειτα ἐξανασταντα και λουσαμενον καθευδειν τε και αὐθις δειπνειν παρα Μηδιῳ και αὐθις | ||
κλαυσαντα ῥᾳδιως Ἀθηναιων εἰδεν , οὐδ ' ἐν βαλανειῳ δημοσιευοντι λουσαμενον , ὡς ἱστορηκε Δουρις , οὐδ ' ἐκτος ἐχοντα |
ἀκμασαντας , πολλαι τινες περι την ἡγεμονικην ἐνεργειαν αἱ πλημμελειαι ἀναφαινονται των μεν δια φυσικην τινα διαπλασιν πεπονθοτων , των | ||
οἱ δ ' ἀπονοι πεφυσημενοι τε και αἰσχροι και ἀσθενεις ἀναφαινονται , οὐδε τουτου ἠμελησεν , ἀλλ ' ἐννοων ὁτι |
ἀποσταντες , εἰρεσθαι οἱτινες εἰεν οἱ Ἀθηναιοι , μετα δε πυθομενον αἰτησαι το τοξον , λαβοντα δε και ἐπιθεντα ὀϊστον | ||
” ἐπανηρχετο ἐκ Λακεδαιμονος εἰς Ἀθηνας : προς οὐν τον πυθομενον , “ ποι και ποθεν ; ” , “ |
Ἀξιοι τριχος : ἐπι των εὐτελων και μηδενος ἀξιων : παροσον ἡ θριξ οὐδενος ἀξια . Ἀπο βραδυσκελων ὀνων ἱππος | ||
εὐρεα νωτα θαλασσης . Ἁφαιστοιο ἑρπετον : ὁ Τυφων , παροσον ἐξ αὐτου ἠ δι ' αὐτον οἱ του πυρος |
εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
μιας . εἱνεκεν εὐνης : χαριν συνουσιας . Μαρνανται : μαχονται : μαρη ἡ χειρ : κυριως το μαρνανται ἐπι | ||
μεχρις ἀν ἀλλος ἀνατεθῃ : εἰ δε μη ἀνατεθῃ , μαχονται προς ἀλληλους και ὁ ἡττησας τον ἡττηθεντα δια παντος |
το θερω θερεν και τερεν , το ὡς τεθρασμενον και διακεχυμενον . Τερεν . το ἁπαλον . παρα το διακεκυσθαι | ||
Δωριος ἁρμονια το ἀνδρωδες ἐμφαινει και το μεγαλοπρεπες και οὐ διακεχυμενον οὐδ ' ἱλαρον , ἀλλα σκυθρωπον και σφοδρον , |
Σεληνην οὑτως ἰδῃ ἠτοι ἐκ του αὐτου ζῳδιου ἠ ἐκ διαφεροντος κρεισσον . ὁ δε Ἑρμης τας των ἀστερων δοσεις | ||
θυειν τουτον τῳ θεῳ : γενομενου δε τοτε ταυρου καλλει διαφεροντος ἑτερον των ἡττονων ταυρων θυσαι : τον δε Ποσειδωνα |
μετα σωφροσυνης τε και πρᾳοτητος και του παρεχειν αὑτον αἰδεσιμον διαγων . και το μεγιστον , των προς ἡμας δικαιων | ||
θερμη και ἡλικια ἀκμαστικη , ἡ διαιτα ἐνδεης , βιον διαγων φροντιστικον και ἐπιπονον , και οἱ σφυγμοι ἠτονημενοι και |
κακιαις . Ὁθεν το μεν ἀει κατορθουν ἐν ἁπασιν οἱς προτιθεται , το δε ἁμαρτανειν : και το μεν σπουδαιον | ||
διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , δια τουτο νυν προτιθεται δειξαι ὁτι οὐδε συμψευδεσθαι δυνατον ταυτας τας προτασεις , |
: ἐξ οὑ συμβαινει , τους μεν καταμαρτυρουμενους ἀδικεισθαι νικαν δυναμενους , τους δε προσεχοντας δικαστας ἀδικους και παρανομους ψηφους | ||
Μεμνων , και ἐκ των παροντων γνοντες σφας τε οὐ δυναμενους ἐπι πολυ ἀντεχειν τῃ πολιορκιᾳ και του τειχους το |
κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
. Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
, εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
ἐστι : περατα γαρ παντα και ὁροι , και το ἀοριστον ἐκειθεν ἐξεληλαται . δειξας δε ὁ φιλοσοφος ἐκ των | ||
καταφατικας γενηται , το ἐπ ' ἐλαττον ἐνδεχομενον και το ἀοριστον τεθησεται . τουτου δε κειμενου συλλογισμος ἐσται , οὐ |
κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
εἰπειν αὐτῳ προς οὑ ] παρ ' οὑτινος χρεων ] ἀποκειμενον ἐκπεσειν ] ἐκβληθηναι τυραννιδος ] της βασιλειας ὁρα ] | ||
Ὑπεστιν δε αὐτοις πληθος ἀλογων παντοιων και γενηματων ἐν θημωνιαις ἀποκειμενον , και μαλιστα κεγχρου και ἐλυμου . Σωφρονουσι δε |
ἐναλλαγην ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει αὐθεντικος εἰδημων των πρακτεων και προσκειμενος τοις ἐργοις , τευξεται δε τιμης και ἀξιας ὑψηλης | ||
και μενων , προσμενων , ἐγκειμενος , φροντιδα ἐχων , προσκειμενος . Μεμηλως παρα το μελω το φροντιζω , ὁ |
σκεπτεον , τινι γινεται ἡ προσθεσις . ἠ γαρ ἑαυτῃ προστιθεται ἡ μονας ἠ τῃ τετραδι ἠ τῃ ἐξ ἀμφοτερων | ||
οὐδε τῳ γινομενῳ ἐκ της προσθεσεως και του προϋποκειμενου πηχεως προστιθεται ὁ παλαιστης . ἀλλ ' ἐπει το προστιθεμενον παλιν |
εἰ ὀμμα τοιουτον ἐχει , οἱον ἰδειν , και εἰ προσηκει ζητειν . Εἰ μεν γαρ ἀλλοτρια , τι δει | ||
και φησιν ἐγγραφηναι εἰς τας συνθηκας ἐμε ἐγγυητην , ὡσπερ προσηκει τοιαυτην αἰτιαν ἀπολυσασθαι , πρωτον μεν ὑμιν μαρτυρας παρασχησομαι |
γαρ περι ἐργασιων και τεχνων σκεψις και καθολου περι βιου προσηκοντος ἠ μη τοις μετριοις και καθ ' αὑτην ἀξια | ||
ὑπαρξαι τῃ πολει λογον , εἰ του μεν οὐδεν ἡμιν προσηκοντος χωραν , ἡν κατεχεις συ , νυν ἐχοντος πρεσβευται |
νυνι δε ὁρος δους τον ὁρισμον δασυνομενον το ὀρος συναγει ψιλουμενον . ὁ μεντοι γε φιλοσοφως συλλογιζομενος οὐδ ' ἐπι | ||
δασεως το ἐπι της ἁλω πατειν . . . ἀττα ψιλουμενον σημαινει το τινα , δασυνομενον δε το ἁτινα . |
ἐαν προσεχωμεν , ὑπ ' οὐδενος οὑτως εὑρησομεν το ζῳον θλιβομενον ὡς ὑπο του ἀλογου και παλιν ἐπ ' οὐδεν | ||
εἰς την τραχειαν ἀρτηριαν ἐν κυκλῳ περι τους χιτωνας αὐτης θλιβομενον , οὐ δια μεσης ὁδοιπορουν της εὐρυχωριας , και |
ὀξει . τα δε προϲφατα των ἑλκων το γλαυκιον θεραπευει λυομενον ὀξει και τα δι ' αὐτου κολλουρια και τα | ||
, οὐδε αἱμα , οὐδε ἀλλο τι σκεδαστεον , ἠ λυομενον , ἠ τηκομενον , ἠ διαρρεον : ἀλλα τις |
προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
τους βιους ἐσχηκοτων , μαθετωσαν ὁτι χωριον μεν ἑν το δεξαμενον τα σωματα αὐτων ἠν , μνημεια δε παρα πολλοις | ||
' αὐτην ἠδη χωρησαν την καρδιαν και κρειττω της προϋπαρχουσης δεξαμενον ἀλλοιωσιν ἐπι τα του σωματος ἐκειθεν δια των φλεβων |
ἀγων Βαρυαξην ἀνδρα Μηδον συνειλημμενον , ὁτι ὀρθην την κιδαριν περιθεμενος βασιλεα προσειπεν αὑτον Περσων και Μηδων , και ξυν | ||
οὐ ταυτῃ τον πλουσιον γνωματευομεν , εἰ δακτυλιον τις ἐπιχρυσον περιθεμενος ἐν ἀγορᾳ διαβαδιζοιτο προτεινομενος ἐξεπιτηδες τον δακτυλιον ἀπαντωσιν . |
θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
* * Ἡ ὑστερικη πνιξ κεκληται μεν συνθετως ἀπο του πασχοντος τοπου και συμπτωματος ἑνος , λεγω δε του πνιγμου | ||
μεν ἁφης οὑτως ὁ λογος εὐωδωται , ἀλλου φανεντος του πασχοντος και ἀλλου του κρινοντος : ἐπι δε γλωσσης και |
ηὐτρεπιζετο αὐτοις τα προς τον γαμον . ὠκεια δ ' ἐπειγομενων : σπευδοντων δε των θεων ταχεια και ἡ πραξις | ||
ἀτρειδαν προς πετραις Ἐλυμνιαις οὐτ ' ἀλλο φιτυ πρῳον † ἐπειγομενων οὐ † κερκιδος ὑμνους , ἡ τους εὑδοντας ἐγειρει |
οὑτωϲ ἐμβαλλε τοιϲ φαρμακοιϲ : ποτιζων δε το φαρμακον το προειρημενον , ϲπογγουϲ ὀξυκρατῳ δεδευμενουϲ ἐπιτιθει τῳ θωρακι : ὁταν | ||
Διι , κρινας ἀναθημα ἐπαξιον τῳ θεῳ τον ὀρνιν τον προειρημενον . ἐρᾳ τουτον συλλαβειν ἀσωτος νεανιας και πανυ γε |
δει γαρ και τοις οὐρητικοις ὑποκαθαιρειν την κυστιν , ἀλλα πρᾳοτερον : κινδυνος γαρ ἑλκωσαι τοις ἰσχυροτεροις , ὁ παντος | ||
αἰτιωμενων δε αὐτον των κατα την Ἀσιαν ἐνδεικτων , ὡς πρᾳοτερον περι τας κατηγοριας ἠ αὐτοι διδασκουσιν ” και μην |
παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ||
παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ |
ὀξυδορκιαν . Οὑτος εὑρισκεται εἰς την καρδιαν του ζῳου και τελουμενος ποιει πολλας ἐνεργειας και τα ἐν σκοτειᾳ φαινεσθαι . | ||
τρια ἠ τετταρα πληρωματα ὑπομενειν τα ᾀσματα ἐκμανθανων . και τελουμενος τῳ Σαβαζιῳ σπευσαι , ὁπως καλλιστευσῃ παρα τῳ ἱερει |
τι και ἐπαινεσαι μοι δωσεις , πανυ ἀστειως ὑπο σου πεπραγμενον , ὁποτε του Τισιου την τεχνην οἰσθα ὡς το | ||
δε αὐτην Μινουκιανος μεν οὑτως ὁταν ὁμολογων ὁ φευγων το πεπραγμενον την ἐξου - σιαν προβαλληται , ἐχει δε οὐκ |
. του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
πραττει αὐτα , ἐξον μη πραττειν , ὑπο των ἡδονων ἀγομενος και ἐκπληττομενος : και αὐθις αὐ λεγετε ὁτι γιγνωσκων | ||
ὑπο τημ φυγην ἠ αἱρεσιν [ και ] ταυτην [ ἀγομενος ] τευξεται [ ] του ὀρθου . ὁσαι δε |
ἠ τῃ ἀφρονι ναρκῃ , ἠως τῳ παθει της ναρκωσεως διαλυεται , ἀπολιθουται , και οὐκ ἐτι δυναται βασταζειν τα | ||
τοις ἀπο των βοηθηματων διαλειμμασι ταυτῃ . ὀποπανακος # α διαλυεται ὀξους # β , εἰτα κηρωτη ἐκ κυπρινου γενομενη |
ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ||
και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι |
γινονται ἐκ των ἐνεργειων τε και προχειρισεων , ποιειται το λεγομενον φανερον δι ' αἰσθητου παραδειγματος σωμα παραλαμβανων ἰσχυρον , | ||
, ἀμεινον δε κατα τα ἀνωτερω εἰρημενα θεωρητικωτερον ἐκδεχεσθαι το λεγομενον , ἱνα εἰπῃ τον τριτον ἐλθοντα εἰς γενεσιν και |
Βριμω προσηγορευθη . . . . Βρισαι : νυμφαι οὑτω καλουμεναι , ἠ ὁτι βλισαι , και γαρ μελισσουργιαν αὑται | ||
τοις ὁπλοις κινησεις ἐγυμναζοντο μετα ᾠδης : ὁθεν ἐκινηθησαν αἱ καλουμεναι πυῤῥιχαι και πας ὁ τοιουτος τροπος της ὀρχησεως , |
αἰτιαν ἰσως ἐχει : κηλουμενοι γαρ και γοητευομενοι παρα ταυτῃ μενουσι : το δε λυπῃ δεδουλωσθαι παντελως ἀλογον και θαυμαστον | ||
τι τῃ ἐξουσιᾳ χρησθαι εἰδοτας ὁτι οὐκ ἐν τῃ αὐτῃ μενουσι τυχῃ : εὐτυχης δηλονοτι : † ἐλθων εἰς Ἀχαϊκον |
οὐκ οἰδα ἀνθ ' ὁτου πεποιηκε Βαθυκλης δεδεμενον τε και ἀγομενον ὑπο Θησεως ζωντα : και Φαιακων χορος ἐστιν ἐπι | ||
ἐν Σικελιᾳ Ἀρεθουσης πηγης ἐρωντα ἐκ Πελοποννησου δια μεσης θαλαττης ἀγομενον συμμιγνυσθαι τῃ πηγῃ . ἐστι δε ἡ πηγη πλησιον |
δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | ||
ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα |
τροπον : αἱ γαρ ἀκριβειαι της των ὀνοματων ἐξεργασιας οὐ παραδεχονται τους αὐτοματισμους , ἀλλ ' ἀναγκαιον ἠ μηδεν χρησθαι | ||
. μη λαθετω δε ὡς εἰκοτως εἰς φυλακτηριον του στομαχου παραδεχονται τον Χνουμιν ὡς κυριον ὀντα του στηθους του κοσμου |
μη εἰναι . Ἀλλ ' ὁρα , μη περαιτερω του δεοντος τον τοπον ἀποσεμνυνωμεν : σκεψαι γαρ και τους ἐναντιους | ||
ἀδικει : ὁς ἐν δυοιν μεν ἐτοιν πλειω ἠδη του δεοντος δωδεκα ταλαντοις ἀνηλωσε , παρ ' ἑκαστον δε τον |
παιηονα δουρων Ὁσσα τε γαιης † ἐργα τε Δωτιαδος προτεροι καμον Αἱμονιηες Ἐνθα δε Πηλεϊδης κατα μεν κτανε Λαμπετον Ἰρου | ||
ἠδ ' ὑπενερθε ζωμα τε και μιτρη , την χαλκηες καμον ἀνδρες . Τον δ ' ἀπαμειβομενος προσεφη κρειων Ἀγαμεμνων |
το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | ||
: δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και |