| του ζην . ταὐτο δε και ἡ θηλυς ἐν ταις ὠδισι πασχει δια το μη χωριζεσθαι τα ὠα αὐτης , | ||
| τι ἀλλο τοιουτον : παντα γαρ ταυτα φησι ταις ὠοφοροις ὠδισι πεφροντισται , τουτεστιν ὠοτοκουσιν . φατιζεται : λεγονται , |
| συνεχεσιν , ἀλλα δυναμει , και το κινουμενον οὐ διαιρουν διεισι το διαστημα , οὐκετι γαρ ἀν ὡς ἐφ ' | ||
| ἡ δορα , μικρομερες δε το πυρ , δια τουτο διεισι δια των μεγαλων πορων του ὑελου ἠ της δορας |
| σατυρικην , τον κορδακα παρ ' Ἑλλησι καλουμενον , και κομαν [ Ἰνδους ] τῳ θεῳ μιτρηφορεειν τε ἀναδειξαι και | ||
| ποτι κυματ ' ἐπ ' ἀιονι πτυοντα , λυσασαι δε κομαν και ἐπι σφυρα κολπον ἀνεισαι στηθεσι φαινομενοις λιγυρας ἀρξευμεθ |
| σα κομιζων διπλην ἐποιει την ἡδονην , αὐτοις τε τοις δοθεισι και ὁτι τοιουτος ἠν ὁ φερων . και δη | ||
| και θαλαττῃ θεων , ἀντι κηρυκων ἀν τοις παρα σου δοθεισι πασι μεν ἀνθρωποις , πασι δε τοποις ἐγενοντο . |
| του χρονου , αὐτος δε ἐδειξεν ὡς ἀλλη ἐστιν ἡ ἀπειρια του χρονου και ἀλλος ὁ αἰων . εὑρεν δε | ||
| νοοιο . ” ἐνιοι δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , |
| ὡς καθαιρω καθαρτος , ἀκαθαρτος . Μερμεριζειν . παρα το μειρω , ἀφ ' οὑ το μερος ὀνομα . παρα | ||
| και παρα το φερω φερτρον , οὑτω και παρα το μειρω μερτρον και μετρον . ὀνομα γουν ἐστι και ἐκ |
| Κορυφασιον ἡ τε Ἐρανα ἐστιν , ἡν τινες οὐκ εὐ Ἀρηνην νομιζουσιν κεκλησθαι προτερον ὁμωνυμως τῃ Πυλιακῃ , [ και | ||
| ποιητης „ οἱ ” δε Πυλον τ ' ἐνεμοντο και Ἀρηνην ἐρατεινην . „ οὐδαμου γαρ σαφως εὑρισκοντες ἐνταυθα μαλιστα |
| του Ἀπολλωνιου λογων ξυγκροτηθεντες ἀποθνησκειν τε ὑπερ φιλοσοφιας ἐρρωντο και βελτιους των ἀποδραντων φαινεσθαι . Προσῃεσαν μεν οὐν ταις πυλαις | ||
| ἀριστους , ἐπειδαν εἰς ἀγωνα ἐλθωσιν , εἰναι τα τελευταια βελτιους ἠ τα πρωτα των δρομων , και ὁ καλος |
| ἐγω βεβαιοτεραν την της πατριδος ἡγουμενος μαρτυριαν ἠ την Τιμαιου πικριαν , θαρσων ἀποφαινομαι , μηδενι τον Δημοχαρους βιον ἐνοχον | ||
| , ἐαν τον ἰδιον χυλον ἀπολεσῃ , τουτεστι την ἰδιαν πικριαν , και τας γαστερας ἐμφραττῃ : γλυκαινε δε την |
| ταξιν , ὁτι ἐδει με τηρειν αὐτην και φυλαττειν και μυριακις προτερον αἱρεισθαι ἀποθνῃσκειν ἠ ἐγκαταλιπειν αὐτην , εἰ δ | ||
| και πανυ σοι τετηρηκως λεγωοὐ ποτε ῥᾳον ἑξει , κἀν μυριακις πιῃ του φαρμακου . δια τουτ ' ἐπιχειρειν οὐκ |
| μαλλον παρ ' Αἰγυπτιων και Ἑλληνων οὑτοι οἱ θεμενοι τῳ Ἀμφιτρυωνος γονῳ τοὐνομα Ἡρακλεα , πολλα μοι και ἀλλα τεκμηρια | ||
| ἀρετην ἠξιωθη της αὐτης τῳ θεῳ προσηγοριας ὁ Ἀλκμηνης και Ἀμφιτρυωνος υἱος , ὡστε δυσδιακριτα γεγονεναι τα του θεου ἰδια |
| ἐκ τουτων . Ἐαν δε μη ὠσι , τριτῳ γενει διδωσι την ἀγχιστειαν , ἀνεψιοις προς πατρος μεχρι ἀνεψιων παιδων | ||
| συ δε γε εὐδαιμονας αὐ τους ἀδικουντας , ἐαν μη διδωσι δικην . Πανυ μεν οὐν . Ἐγω δε γε |
| ἀλοιδορος ἀλιστος ἀφεμενων ἰδειν . ποθῳ δ ' ὑπερποντιας φασμα δοξει δομων ἀνασσειν . εὐμορφων δε κολοσσων ἐχθεται χαρις ἀνδρι | ||
| . και μην εἰ τις ὑμων πυθοιτο , εἰ και δοξει γελοιοτερον , τι δηποτε οὐθ ' ὑμεις οὐτ ' |
| ὁποσον ἐς Δηιοπην ἐχει του λογου . Ἑλληνων οἱ μαλιστα ἀμφισβητουντες Ἀθηναιοις ἐς ἀρχαιοτητα και δωρα , ἁ παρα θεων | ||
| . ἐπι δε τουτων ἀποσταντες Θασιοι ἀπο Ἀθηναιων , μεταλλων ἀμφισβητουντες , ἐκπολιορκηθεντες ὑπο των Ἀθηναιων ἠναγκασθησαν παλιν ὑπ ' |
| . νβʹ . Εἰς την δοθεισαν σφαιραν [ το ] δωδεκαεδρον ἐγγραψαι . Ἐγγεγραφθω , και ἐστω σημεια των γωνιων | ||
| . οἱον το μεν εἰκοσαεδρον του δωδεκαεδρου , το δε δωδεκαεδρον του ὀκταεδρου , και ὁμοιως το μεν ὀκταεδρον του |
| και τους βιους ταττων ἀνομοθετητον ἑαυτῳ τον βιον κατεσκευαζεν . ἐπεμελειτο δε και της ὀψεως , την τε τριχα την | ||
| ἀλλα συνεσπειραμενην ἐχων την των συν ἑαυτῳ ἑξακοσιων ἱππεων ταξιν ἐπεμελειτο ὁ τι ποιησει βασιλευς . και γαρ ᾐδει αὐτον |
| σκοπον λεγουσιν . οὐ μην οὐδε ὁ τον σκοπον ἐγνωκως ἐγχειρει προθυμως τῳ ἐργῳ , πριν ἀν και το ἀπ | ||
| τοις παισι και καταγαγων τον Τυνδαρεων ἀπο Φριξης και Πελληνης ἐγχειρει αὐτῳ την ἀρχην της Σπαρτης . ἐγαμει γαρ Ἡρακλης |
| χρυσος : και γαρ πολυ φασι παραλλαττειν του ἀλλου τον Κολοφωνιον χρυσον . Αἰθομενον πυρ ] Λαμπον ἐν νυκτι : | ||
| οἱ μεν Χιον , οἱ δε Σμυρναιον , πολλοι δε Κολοφωνιον αὐτον νομιζουσιν : εἰναι μεντοι γε ἐλεγεν Βαβυλωνιος , |
| τετταρες ἀπορροιαι γεγονασιν , ἡ γενικη ἐστιν ἀρετη , ἡν ἀγαθοτητα ὠνομασαμεν , αἱ δε τετταρες ἀπορροιαι αἱ ἰσαριθμοι ἀρεται | ||
| αὐταπαντα την ἀρχην κατα δυναμιν ἀπομιμουμενα εἰς ἀιδιοτητα τε και ἀγαθοτητα . Πως οὐν το τελεωτατον και το πρωτον ἀγαθον |
| Τοισι δε λοιποισι δυσεντεριας , και ὀφθαλμιας ξηρας : και ἐνιοισι καταῤῥους ἀπο της κεφαλης ἐπι τον πλευμονα . Τοισι | ||
| λευκον γινομενον , οἱον ἐν τοισι κοπιωδεσι πυρετοισι τεταρταιοισιν ἀρχεται ἐνιοισι γινεσθαι : ἠν δε και ἐκ των ῥινων αἱμοῤῥαγησῃ |
| ἀπο των συνακτικων καλουμενων συλλογισμων . εἰ δε οὐκ ἀρεσκει τισι λογους μονολημματους εἰναι , οὐκ εἰσιν ἀξιοπιστοτεροι Ἀντιπατρου , | ||
| ἑπομενοι θαττον ἐξαρπαζουσι του πελαγους αὐτα , συνεχως τουτο ἐν τισι ποιουντες ἡμεραις : οὑτω θ ' ἡ φορα θερμηνασα |
| των Ῥωμαιων στελλειν παρ ' αὐτον πρεσβεις ἀποκριναμενων , Ἀπολλωνιος ἐπεμπετο , οὑπερ ὁ ἀδελφος την Σατορνιλου γεγαμηκει θυγατερα , | ||
| ἐγω αἰτιος ἠ πεμφθηναι ἀγγελον , και τῃ ἐμῃ γνωμῃ ἐπεμπετο : και ἀλλου οὐδενος ἐθελοντος βαδιζειν , οὐτε των |
| ἑταιρε , ἐξηγουμενος το χωριον ἐφη , ὁτι και λυγοις ἐστεφανουντο οἱ ἀρχαιοι . Τεναρος δε ἀγροικων εἰναι λεγει στεφανωμα | ||
| το ἀπεριττον και ἀπεριεργον : διο και οἱ Διοσκουροι καλαμῳ ἐστεφανουντο . λευκῳ ] περικαλλει και ὡραιῳ . σωφρονος ] |
| . γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της ἀκραχολου γλυκυν συγκυρκανησας ἐν σκυφῳ χυτης λιθου , | ||
| ἀεκοντα κορεσκοις . ναι μην ῥητινη τε και ἱερα ἐργα μελισσης ῥιζα τε χαλβανοεσσα και ὠεα θιβρα χελυνης ἀλθαινει τοτε |
| των ἐπιχειρηθεντων ἀπανταν λεγοντας ὡς οὐτε εὐλογον την καθολου ἀποφασιν χειρονα λεγειν της κατα μερος , εἰπερ κατα μεν το | ||
| του σωματος τελεσιουργουνται κρασεσιν : οὐ γαρ δει τα αἰτια χειρονα ποιειν των αἰτιατων . ὁτι μεν οὐθ ' ἁρμονιαν |
| σκωπτεις , ἐγω δε τῃ τε Ἠχοι και τῃ Πιτυϊ συνειμι και ἁπασαις ταις του Διονυσου Μαινασι και πανυ σπουδαζομαι | ||
| ἀλλα ἐχω γαρ μετ ' ἐμαυτου και ἀει φιλω και συνειμι . Και ἁμα λεγων εἰσαγει τον Ἁβροκομην εἰς το |
| ἐμφαγειν : ἀρτον γαρ τις τυρωντα τοις παιδιοις ἰαλε . Νικανδρος δ ' ὁ Κολοφωνιος ἐν ταις Γλωσσαις τον ἀζυμον | ||
| Ὠλος τ ' Εὐρυβατος τε , δυω βαρυδαιμονες ἀνδρες . Νικανδρος : ἀγινευν Ὠλον τ ' Εὐρυβατον τε πανουργοτατον . |
| πρασον , δι ' ὁ και σπειρουσιν αὐτο και οὐ φυτευουσι . τα μεν οὐν κρομυα σχεδον ταυτας ἐχει τας | ||
| δικαιως ἀν τυγχανοιεν : και δει μη τοις οἰκοδομουσι και φυτευουσι την δημοσιαν γην χαλεπως ἐχειν , ἀλλα τοις καταφθειρουσιν |
| ταξιν , και ἐντευθεν βλαβην γινεσθαι . Εἰ δε συμβῃ αἰχμαλωσιαν αὐτους ἠ πραιδαν ἐπιφερεσθαι , εἰτε καθ ' ἑνος | ||
| ' ἐποιησαμεν αὐτους ὑποσπονδους , και ἀπεδωκαμεν αὐτοις πασαν την αἰχμαλωσιαν . Και ᾠκοδομησα ἐγω την Θαμνα και ὁ πατηρ |
| ἐστι διψας . της γαρ θηλειας το στομα μειζον και πλατυτερα ἡ κεφαλη . το δε παλιγκοτος οἱον ὀργιλη ἐστι | ||
| βρωθηναι . Μωλυ τα μεν φυλλα ἐχει ἀγρωστει ὁμοια , πλατυτερα δ ' ἐπι γην : ἀνθη λευκοϊοις ὁμοια , |
| μετα την ὑπαρξιν των πολλων αὐτα ἐν ἑαυτῃ ἡ ψυχη ὑπεστησατο . δια τουτο και το ζῳον το καθολου οὐδεν | ||
| μηνα των εἰρημενων σημειων βραδειαν αὐτης την ἐπι δυσμων κινησιν ὑπεστησατο . Τοσαυτα μεν δη και περι σεληνης , περι |
| φασιν , ὁτι Θεοκριτος τα του Δαφνιδος εἰς τον Κοματαν μετηνεγκεν . τουτον γαρ ἡ μητηρ ἐξεθηκε τον πατερα Ἀνακτα | ||
| ταυτῃ , τοις περι Ἰδομενεα και Λεοντεα . ἐντευθεν δε μετηνεγκεν Ἀγριππας τον πεπτωκοτα λεοντα , Λυσιππου ἐργον : ἀνεθηκε |
| πρεσβυτεροι των φιλοσοφων τα στοιχεια ζητουντες των ὀντων τοιαυτας ἀρχας ἠβουλοντο θεωρησαι , αἱ οὐ των συμβεβηκοτων ἠσαν , ἀλλα | ||
| τωι πλινθιωι τους στρατιωτας , ἀλλ ' ἐων αὐτους ὁσην ἠβουλοντο της χωρας ἐπιεναι και κακως ποιειν [ τους ] |
| . ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ||
| Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων |
| προηγουμενου στρατευματος ἱππικον πλην των περι ἑαυτον . ὡς δε παρεταξαντο ἀλληλοις , οἱ μεν Θετταλοι , νομισαντες οὐκ ἐν | ||
| εἰπειν ἐκεινον . 〛 ὁ μεν οὐν τοπος ἐν ὡι παρεταξαντο Κουναξα καλειται , και Βαβυλωνος ἀπεχει σταδιους πεντακοσιους . |
| χαιταισιν ἱσδει : [ Ἀστυμελοισα ] κατα στρατον [ ] μελημα δαμωι [ ] μαν ? ἑλοισα [ ] λεγω | ||
| ἐν ἁλιξι θησεμεν ἐν και παλαιτεροις , νεαισιν τε παρθενοισι μελημα . και γαρ ἑτεροις ἑτερων ἐρωτες ἐκˈνιξαν φρενας : |
| και τοις ἀριθμοις , περι τῳ ♂ την ☍ . ἀπαραβατως κινδυνον ἐποισει . ἐαν δε φαεθοντι Διϊ τυχῃ συσχηματιζομενη | ||
| , τουτεστι της προβασεως του ἀγαθοποιου ἀστερος : σωζονται γαρ ἀπαραβατως . ὁ δ ' αὐτος ὁρος και ἐπι παντος |
| ἀλλων , περι δε τας νεφελας ἐπτοημενας . γνωμην ] συλλογιστικην , νοησιν . διαλεξιν ] διαλεκτικην , λογον διαλεκτικον | ||
| ἡ ἐγγινομενη τῃ ψυχῃ , ἀποδειξις δε ἡ ὑπο την συλλογιστικην ἐπιστημην και ἡ ὁδος ἡ οὑτω γινομενη . Εἰ |
| συμφερει , μονον προμηθευομενον , ὁπως μη ἡ σανις ὑπο σκληροτητος ὀδυνην παρα καιρον παρεχῃν [ ] . καιτ [ | ||
| δ ' ὁς , περι λεγεις ; Ἀγριοτητος τε και σκληροτητος , και αὐ μαλακιας τε και ἡμεροτητος , ἠν |
| καλουσιν , ἐπι κιονος ξυλινου φαινομενος το αὐτο ἐδρα . τετταρας δ ' ἐπι τοις εἰκοσι σταδιοις ἀπεχουσα της εἰρημενης | ||
| γουν του παντος ῥιζας , ἐξ ὡν ὁ κοσμος , τετταρας εἰναι συμβεβηκε , γην , ὑδωρ , ἀερα , |
| κατα τας ἐκκειμενας ὑποθεσεις ἐπιλογιζομενων , ὁπερ ἀν αἰσθητον πανυ συνεβαινεν μη συμπαραλαμβανομενης της περι την ἀνισοτητα του ἐνιαυσιου χρονου | ||
| υι διφθογγου γινεσθαι ἐκβαλλομενου του ο , καθοτι δυο ἀτοπα συνεβαινεν ἀν , το τε ληγειν εἰς συμφωνον την υι |
| και τουτο , ἐν ᾡ δεικνυται πηγη δυσωδους ὑδατος : μυθευουσι δ ' ὁτι τους περιλειφθεντας των γιγαντων ἐν τῃ | ||
| : και δη και τα περι τον Τυφωνα παθη ἐνταυθα μυθευουσι , και τους Ἀριμους , και την Κατακεκαυμενην ταυτην |
| τους νομους . Ἐχ ' ἡσυχῃ , ὠ Ἱππια : κινδυνευομεν γαρ τοι , ἐν τῃ αὐτῃ ἐμπεπτωκοτες ἀποριᾳ περι | ||
| Κλεινιας . Και ἐγω ἀναμνησθεις εἰπον ὁτι Ναι μα Δια κινδυνευομεν γε το μεγιστον των ἀγαθων παραλιπειν . Τι τουτο |
| τουτεστιν ὁ ͵α νηων ἀρχων στρατου φθειροντος πολεις . ὁ χιλιαρχος ὁ χιλιοναυς : τῳ τελειῳ δε ἀριθμῳ ἐχρησατο . | ||
| και προυτρεπεν ἐς τους ἐλεγχους ὁ Ἀντωνινος . ὁ δε χιλιαρχος ὁρων ἐς ὁσον κινδυνον ἡκει , δεδιως τε την |
| τους μεν διαφορους ὀντας διηλλαξα , τους δ ' ἐπιτηδειους ἐποιησα , τους δε ἀπο των ἐχθρων ἀπεστησα . Καιτοι | ||
| : ⌈ ἐδακρυσα , φησιν , ὁτι παρα το ἐθος ἐποιησα , ἠ ὑπεχαλασα της ὀργης και γνωμην ἐμην εἰπον |
| περι τουτων φαντασιας ἁπασας ἀλλαξαμενος και οἱον ἀλλος πανταπασι γενομενος πιστευσας ἑαυτῳ , ὁτι μηδεν ποτε κακον ἑξει : οὑτω | ||
| πρωτον ταυτα ἀπραγμονως ἀποδεξῃ μη ἐξετασας εἰ δυνατον , ἀλλα πιστευσας , εὐθυς ἀκολουθως ἀν ἐπαγοι τα λοιπα , ὡς |
| δε των ἑπτα ὁ Δαρειος , του ἱππου , καθα συνεκειτο ἀλληλοις , πρωτου μηχανηι τινι και τεχνηι , ἐπειδαν | ||
| οἱ ποδες ἠσαν , δι ' ὡν ὁ πας λογος συνεκειτο . Των ποιουσων μεγεθος λογου και ὀγκον ἐφην μετα |
| Μεγαρεων , Αἱλωρων , Νεαιτινων , Ταυρομενιων . τουτων πραττομενων κατεπλευσεν Ἀννιβας μετα ναυτικης δυναμεως εἰς την Ξιφωνιαν βοηθησων τῳ | ||
| Ἰμιλκων δε τοις ἀπο των πολεμιων σκυλοις κοσμησας τας ναυς κατεπλευσεν εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων , και πολλην |
| προστρεχουσι και των ἐπερχομενων περι την πραιδαν ῥεμβομενων εὐκολως ἐπανισταμενα βλαπτουσι τουτους . Τουτο δε διαφορως και ἑκουσιως ποιειν ἐπιτηδειοι | ||
| φυλλον αὐτου οὐκ ἀπορρυησεται : ἀλλα και τα φυτευομενα οὐ βλαπτουσι καμπαι ἠ σκωληκες , ἐαν σικυου ἀγριου ῥιζαν ἀποβρεξας |
| ὁτι ὀντος του ἐν ἡμιν νου διττου , του μεν θεωρητικου του δε πρακτικου , και ὀντος του μεν πρακτικου | ||
| την ὡραν ἀνθος ἀρετης . Βιων δε τριων ὀντων , θεωρητικου και πρακτικου και λογικου , τον τριτον φασιν αἱρετεον |
| Μηδιαν στρατηγου συναγαγοντος ἐπ ' αὐτον ἐκ τε Μηδιας και Περσιδος και των συνεγγυς τοπων στρατιωτας πεζους μεν πλειους των | ||
| οὐκ ἐτι της αὐτης βασιλειας , ἀλλ ' ἠδη της Περσιδος , ἡν ἀφ ' ὑψους παραπλεοντι ὡς σταδιους δισχιλιους |
| . και των ὑποδεχομενων δε τας κεφαλας κοιλοτητων ἡ μεν βαθυτερα κοτυλη καλειται , ἡ δ ' ἐπιπολης ὑπ ' | ||
| εἰκος δε εἰναι τους τοιουτους μη πρᾳεσιν ἠθεσιν κεχρημενους : βαθυτερα δη τουτοις και πρᾳοτερα τροπων ἠθη συννομα πειρασθαι προσαρμοττειν |
| ἠ Ἀρτεμιδες . Και παλιν τῳ αὐτῳ γινονται ἀπο Ῥεας παιδες ἑπτα , ὡν ὁ νεωτατος ἁμα τῃ γενεσει ἀφιερωθη | ||
| μηδε γηρασας ματαιοτερας τας φρενας ἐκτησαμην , Ἐρωτι , ὠ παιδες κατεσπεισθε και Ἐρωτι ὑμων μελει . Πανυ ἐτερφθησαν ὡσπερ |
| σινεσθαι , ἀλλα θεραπευει : καλουσι γε μην σκορπιουρον την βοτανην τηνδε , ὁτι του θηριου τουτου τῳ κεντρῳ ἐοικε | ||
| πυρ ἐπεβαλον αὐτῃ δια της ὀπισθεν βραχειας τρυμαλιας ἀναψαντες την βοτανην : και ταυτης ἐξαφθεισης θαττον ἠ λογος πρωτα μεν |
| και Ἀργειων τους ἀριστους . Ὁ δε τοπος ἐνθα ἡ δικη συνηχθη , περι την μεγιστην ἀκραν , ἐνθα και | ||
| ἐαν δ ' ἁπαξ , ζημιουσθαι δραχμαις ἑκατον . Ἀτιμητος δικη , ἡ τοσουτου οὐσα ὁσου ἐπιγεγραπται , ἡν οὐχ |
| δε ἱστορια οὑτως ἐχει . κλωπα : Τευκρος υἱος ἐγενετο Σκαμανδρου του Κρητος . τουτοις ἐδοθη χρησμος ἐκει οἰκησαι , | ||
| . . . . . . νε δʹ μα ιβʹ Σκαμανδρου ποταμου ἐκβολαι νε δʹ μα Σιγειον ἀκρον . . |
| καθευδουσαι και ἀνυποδητοι βαδιζουσαι και μονον οὐ πατουσαι τους προειρημενους σκορπιους εἰτα μεντοι ἀπαθεις διαμενουσι . σεβουσι δε ἀρα οἱ | ||
| ἐστι και φυκοφαγος . ἐν δε πεμπτῳ ζῳων μοριων Ἀριστοτελης σκορπιους και σκορπιδας ἐν διαφοροις τοποις ὀνομαζει . ἀδηλον δε |
| , σφισι δε ἀσμενοις ἀντι χρυσου γενεσθαι το σκηπτρον . κομισθηναι δε αὐτο ἐς την Φωκιδα ὑπο Ἠλεκτρας της Ἀγαμεμνονος | ||
| ὁσῳ παρα μεν ἐκεινων βουλομενων ἀπολυσαι ἐστι και ἀλλοθεν εὐπορησαντι κομισθηναι , ἐπι δε τοις ἐχθροις γενομενον οὐ δυνατον : |
| ἀποδεικτικοι εἰσι λογοι , φασιν , οἱ κατα του σημειου κομισθεντες ὑπο των ἀπορητικων ἠ οὐκ ἀποδεικτικοι . και εἰ | ||
| συμφορητοι τοπων , οἱ μεν ἐκ των ἐν Ἰταλιᾳ πολεων κομισθεντες , οἱ δ ' ἐξ Ἐρυθρων των ἐν Ἀσιᾳ |
| εἰ κεν πως † κηρυκας ἀπερχομενους πεπιθοιμι † οἰοθεν οἰον ἐμοισι συναρθμησαι ἐπεεσσιν . ἐνθ ' εἰ τοι τοδε ἐργον | ||
| εὐνην , ἡ μοι στονοεσσα τετυκται , αἰει δακρυς ' ἐμοισι πεφυρμενη , ἐξ οὑ Ὀδυσσευς ᾠχετ ' ἐποψομενος Κακοϊλιον |
| οἱ Χαονες . Γερητοθεοδωρους ] Γερητος και Θεοδωρος εἰς μαλακιαν διεβαλλοντο . ἐν Καμαρινῃ κἀν Γελᾳ κἀν Καταγελᾳ : Καμαρινα | ||
| ἐδωκεν ἡμιν * ληϊστορα : κλεπτην ἐνιπτον δε ἀντι του διεβαλλοντο , ἐλοιδορουντο τῳ Προμηθει ὁτι μη ἀει αὐτους νεους |
| , ἡκον προς αὐτην , ἐρωτησεν , εἰ καλως και ἀξιως της Σπαρτης ὁ υἱος ἐτελευτα : μεγαλυνοντων δ ' | ||
| προτερον ἐπι την Πελοποννησον ἐλθοντα ἠ τα παρ ' ὑμων ἀξιως προαπαντησαι , και νυν τους Ἀθηναιους οὐχ ἑκας , |
| ψυχης : τοτε γαρ ἠ ὑποχωρει τῳ κρειττονι , ἠ παραδιδωσι την ἐπιστασιαν , ἠ ὑποταττεται ὡς συντελειν εἰς αὐτον | ||
| : και ὁ Ἡλιος ἀπο ἠους ἀρχομενος παντος αἰωνος κυτος παραδιδωσι ἑσπερον κυκλον διανυων , καθαπερ ὁραται . νυκτος δε |
| ὀπτοι και ᾠα ὀπτα , ὀρνιθες των ξηροτερων , οἱον περδικες ἠ ὀρτυγες , τρυγονες , χερσαιων δε λαγως , | ||
| „ οὑτος ὁ λογος προς ἀνδρα ἀχρηστον . σφηκες και περδικες διψῃ συνεχομενοι προς γεωργον ἠλθον παρ ' αὐτου αἰτουντες |
| ταξεις λελοιπως , και των ἐν Εὐβοιᾳ πραγματων , ἁ Πλουταρχος ὁ τουτου ξενος και φιλος διεπραξατο , ὡς ἐγω | ||
| τα δε ἐμπροσθε κεκαρμενα ὡς φησιν ὁ Λυκοφρων οὑτος . Πλουταρχος δε λεγει ὁτι Θησευς ἡβησας εἰς Δελφους ἠλθε και |
| ἐν οἰνῳ αὐστηρῳ ποτιζε ἑως ὑγιασῃς . [ Προς ἐνουρουντας ἀπροαιρετως . ] Ἀλεκτορος λαρυγγια καυσας διδου πιειν νηστει ἐν | ||
| διαφερῃ , ἠ μη προς αὐτον ᾐ ὁλως ἡ αἰσθησις ἀπροαιρετως τῃ διαφορᾳ των ὁρωμενων κινηθεισα , τουτο αὐτη ἐπαθε |
| της ὀγδοαδος , ὁτι ἀτελεσιουργητοι αἱ κατα τον ὀγδοον μηνα ὠδινες , ἠλιτομηνοι πως δια τουτο λεγομεναι . ὁτι του | ||
| και αἰδοιον πυριῃν , και ἐνιζεσθαι δε , ὁταν αἱ ὠδινες σφοδρα ὀχλεωσι μαλιστα , και μηδεν ἐν νοῳ ἑτερον |
| . ἁμα δε και δια το ὀξεις οἱ μελαγχολικοι εἰναι σφοδροτερα ἐχουσι τα παθη : το δε ὑπο μειζονος ἡττηθηναι | ||
| παρ ' ὑμιν οὐκ οὐσα οὐκ ἠν ἀρετη , ἀλλα σφοδροτερα κακα ἀπελαυνουσα ὑμων ; ποια ἀττα ; εἰπεν . |
| , ἐς δε τεταρταιον καταστησεσθαι , ἠν διαλειπῃ τε και καταλαμβανῃ πεπλανημενον τροπον , και ταυτα ποιεων τῳ φθινοπωρῳ προσπελασῃ | ||
| διεγειρωνται , και τα μηλα ἐρυθραινηται , και τις ὁρμη καταλαμβανῃ τους πεπονθοτας προς ἀφροδισια , τοτε σατυριασιν καλουσιν , |
| καθαπερ ποιητων ἠ χορων : οὐ γαρ μοι δοκει την νικωσαν εὑρειν ἀν ῥᾳδιως : οἱον εἰ φιλοτιμοιτο ἡ μεν | ||
| του ἐλεου διεξοδῳ κεκινηκασι παθος , τοις ἀκροωμενοις ὡς την νικωσαν ἀπενεγκασθαι : και τουτου μαρτυριον Ὑπεριδης ἐν τῳ ὑπερ |
| πολιταις . εἰθ ' ἑξης λεγων περι της ὀλιγαρχιας ἡν κατεστησατο μετα των φιλων ἐπιφερει : και πολλας μεν γυναικας | ||
| ἀρχης οὐπω το των εἰρηνοδικων συστημα παρα Ῥωμαιοις ἠν . κατεστησατο δ ' αὐτο Νομας ὁτε Φιδηναταις ἐμελλε πολεμειν λῃστειας |
| . „ μη θαυμ . , τεκν . , ἐπι προσδοκιᾳ γαρ ἀργυριου τ . ποιουσιν . „ ὁ μ | ||
| του ὁμιλου , ὁτι ἡ χρησμῳδος ἡκει , και ἐν προσδοκιᾳ παντες ἐγενοντο , εἰ τι προς τα παροντα θειασειε |
| ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
| οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
| παλιν του λογου τα καιρια . περι ποιητων πολλακις ὑμιν ἐδιδαξαμεν και διαρκως ἑκαστα ἐξεπιστασθε , εἰδη τε τουτων και | ||
| ἐκ προσωπου μητε ἐκ πραγματος ὑλην ἐχει . Φθασαντες γαρ ἐδιδαξαμεν , ὁπερ και αὐτος ἐπαγει , ὁτι και ἐξ |
| ὑπτιον φασιν εἰναι το κατα φυσιν , ἀλλοι δε το πρηνες , και τουτους ἀνατρεψαι βουλεται και φησιν ὡσανει κακως | ||
| ἡμας το ἐπι πλευρων κεισθαι . ἐγγυτερω δε τουτου το πρηνες τις ἀν οὐχ ὑπολαβοι φυσεως τοιαυτης μετεχον ἀλλ ' |
| το ἐπιπεδον εὐθειας φαντασιαν ἀπολιπειν και την ἐν τῳ ἐπιπεδῳ γεγραμμενην περιφερειαν . και γαρ το ἐπιπεδον το ἐπ ' | ||
| τας ἀληθινας : ἀσκησιν δε παριδων την ἀληθινην ἐπι την γεγραμμενην ὁρμᾳς . “ Προς τε τον ὀνειδισαντα αὐτῳ την |
| ἀθλον , ὑφ ' ἡς εἰκος αὐτον σεσωσθαι ἱνα τον Πελιαν φονευσῃ ἐχθρον ὀντα της Ἡρας . ἐτι δε και | ||
| ἐν τοις κατα τον Ποντον τοποις ἀπολωλασι . διοπερ τον Πελιαν καιρον ἐχειν ὑπολαμβανοντα τους ἐφεδρους της βασιλειας παντας ἀρδην |
| καταλελειπται ἀρα μια προτασις ἡ λεγουσα οὐ πας ἀνθρωπος ἀντιφατικως μαχομενη : και γαρ ἐπι παντος χρονου και ἐπι πασης | ||
| ἀλογος κατα την εἰρημενην , ἀλλα πῃ μετεχουσα λογου και μαχομενη προς τον λογον . διο και τον του ἐγκρατους |
| κηπων εἰς τον στεφανον , την δε ἱερειαν πλεκειν και στεφανουν πρωτον μεν το ἑδος , μετα δε ταυτα το | ||
| , πριν λογον πριν εὐθυνας δουναι γεγραφε μεταξυ Δημοσθενην ἀρχοντα στεφανουν . Λεξουσι δε , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και |
| αʹ , ἀπυρετοις μετα γλυκεως κεκραμενου κυ . γʹ , πυρεττουσι δε μεθ ' ὑδατος : ὁταν δε σφοδραι ὠσιν | ||
| προς τους ἀπο χολης γιγνομενους ῥευματισμους : ἐπει δε τοις πυρεττουσι κνισουσθαι πολλακις εἰωθε το γαλα ἠ ἀποξυνεσθαι , και |
| δε θεσπιῳδουσης ἐσεσθαι τον ἐκ ταυτης γεννηθεντα κρειττονα του πατρος ἀπεσχοντο . ἐνιοι δε φασι , Διος ὁρμωντος ἐπι την | ||
| ἐκ των θυγατερων οὐτε τας ἐκ των ματερων ἀνοσιωτατας ἡδονας ἀπεσχοντο , ἀλλα και ἐπι πατροκτονιᾳ παρεγενοντο , και πολλοι |
| τιμης , εἰς το δεσμωτηριον εὐθυς ἀπαγεσθαι τουτον , ἱνα δεδοικοτες της ἀξιας ἀγαπωσιν , ἠ της ἑσπερας σαπρους ἁπαντας | ||
| τον ἀνδρα το κελευσθεν ὑπο των ἀρχοντων ποιησαντα , και δεδοικοτες , μη ἀπο ταυτης της προφασεως εἰς ἀπονοιαν ἀναγκασθωσιν |
| και Λιβυῃ λαμπρως ἐφευγον και ἐν Ἰβηριᾳ Πομπηιον τον νεον κατεπλαγησαν . ὁ δε Καισαρ αὐτος ἠν ἀκαταπληκτος και ἐς | ||
| φλογα . οἱ δε Λαβικανοι τειχος εὐ κατεσκευασμενον ἐχοντες οὐτε κατεπλαγησαν αὐτου την ἐφοδον οὐτε μαλακον ἐνεδοσαν οὐδεν , ἀλλ |
| Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς ἑσπεραν : παρακειται δε βραχη μετεωρα : φυλασσου παραπλεων : ὀψει δε νησιον ταπει - | ||
| . ἐστι δε πολυληιος ἡ Ἀρκαδια και ὑλωδης οὐ τα μετεωρα μονον , ἀλλα και τα ἐν ποσι παντα . |
| και φευγουσιν οἱα δηπου δεδοικυιαι θηριον . τοις μεν οὐν συνηθεσι και χιλον ἐμβαλλουσι και την ἀλλην κομιδην προσφερουσι πανυ | ||
| ὑποζυγιων . Ἐγω δε δη και βεβουλευμαι περι των ἐπι συνηθεσι ζῳοις τεθεωρημενων διορισασθαι οὐρων , ἱν ' ὁπως μη |
| ὁ δ ' ἐπειτα , θεοπροπιας Ἑκατοιο θυμῳ πεμπαζων , ἀνενεικατο φωνησεν τε : “ Ὠ πεπον , ἠ μεγα | ||
| πριν πολεμου στομα δυμεναι αἱματοεντος . μνησαμενος δ ' ἁδινως ἀνενεικατο φωνησεν τε : ἠ ῥα νυ μοι ποτε και |
| ἐν Ἱμερᾳ στρατηγος συνεβουλευσε τοις ναυαρχοις την ταχιστην ἐκπλειν εἰς Συρακουσας , ἱνα μη συμβῃ κατα κρατος ἁλωναι την πολιν | ||
| τῳ Διονυσιῳ , και τους ἀριστους των στρατιωτων ἀπεσταλκοτες εἰς Συρακουσας , ἠναγκασθησαν διατηρησαι την προς Διονυσιον συμμαχιαν , καιπερ |
| ἀναγκαιων . Περι δε του ἐνδεχομενου . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους και τους ἀναγκαιους και την μιξιν του ὑπαρχοντος και | ||
| προτασεις και δειξαντες , ποιους ποιουσι καθ ' ἑκαστον σχημα συλλογισμους , ἑξης λεγομεν περι των ἐκ μιξεως ἀναγκαιας τε |
| Τἀναντια δ ' αὐ ὡδε ὁσα και εἰς ξηροτητα μετα δριμυτητος ὁ χολωδης αἱματικου πεπλεονεκτηκε χυμου και ταις μεν πεψεσι | ||
| ὠ Παφλαγων ] προς τον Κλεωνα . Γ ἐσκοροδισας ] δριμυτητος ἐνεπλησας . τον δακτυλιον ] την σφραγιδα , της |
| μυριας ὁσας ἀγελας ἐγχειρισας αὐτοις . Ὁ δε νεανιας τοσαυτῃ πιστεως ἐχρησατο ὑπερβολῃ , ὡστε των καιρων και των πραγματων | ||
| μεμερισμενους συνελθειν εἰς ταυτον ὑπερ της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως και μιαν ἐξ ἁπασων πολιν οἰκησαι , ὑμας δε |
| . , . : γαστηρ : ἡ παντα τον βιον λαμβανουσα και μη πληρουμενη . οὑτω Φιλοξενος . . . | ||
| , και μη οὐσῃ : τῃ γαρ του πεπονθοτος εὐφροσυνῃ λαμβανουσα την συστασιν , οὐ τῃ αὑτης φυσει , ἱκανως |
| κατηνθιστο και πεπλος ἀφετος κατα νωτου εἰς σφυρον κατῃει , μετεχειριζετο δε την λυραν , ἡ δε ἰσαριθμους ταις Μουσαις | ||
| ὡς φησιν Ἀλεξανδρος ἐν Διαδοχαις . οὑτος και τα Παρμενιδεια μετεχειριζετο , και οἱ ἀπ ' αὐτου Μεγαρικοι προσηγορευοντο , |
| Ἀρθμιον τον Ζελειτην ἠτιμωσαν χρυσιον βαρβαρικον αὐτοις παρα του Δαρειου κομισαντα πρεσβευομενον . Κυρσιλον δε της βουλης ἑνα κατελιθωσαν και | ||
| δεσποτας ; ἐοικος γαρ δη τουτο ἐκεινῳ σαφως τῳ τον κομισαντα πολεμιου κεφαλην χρυσιον δεχεσθαι της τολμης . της φημης |
| τινων μεν τυγχανει του ὀντος , ἐπι δε των πολλων ἀποτυγχανει . Οὐ μην οἱ γε θεοπεμπτοι καλουμενοι ὀνειροι τουτον | ||
| παντα τελειοι , ἡ δε διψυχια μη καταπιστευουσα ἑαυτῃ παντων ἀποτυγχανει των ἐργων αὐτης ὡν πρασσει . βλεπεις οὐν , |
| οὐδ ' ἱματιων γε ἑνεκα χρηματιστεον : οὐ γαρ ἐσθητος πολυτελειᾳ ἀλλα σωματος εὐεξιᾳ κοσμουνται . οὐδε μην του γε | ||
| . Ἐν δε ταυτῃ συμποσιον ἐννεακλινον ἠν , παραπλησιον τῃ πολυτελειᾳ τῳ μεγαλῳ , και κοιτων πεντακλινος . Και τα |
| ναυσιν ἀργυριου ταλαντα ἑξακοσια ἀπεσταλμενα εἰς Μακεδονιαν προς τους βασιλεις παρειλετο , φασκων ἑαυτῳ χρειαν ἐχειν προς τας των ξενων | ||
| τα ῥηματα κατηγορουντα του ἐπιθετικου εὐλογως την του ἀρθρου συνταξιν παρειλετο . Ἡ αὐτη συνταξις και ἐν προσηγορικοις και [ |
| . Οὐ μεν ὠν ἠσαν σφεων ἀλλοι δοκιμωτεροι ἐν γε Ἀθηναιοισι ἀνδρες οὐδ ' οἱ μαλλον ἐτετιμεατο : οὑτω οὐδε | ||
| χαλκοχιτωνων κοσμητηρα μαχης ἐξοχον ἀνδρα μολειν . οὑτως οὐδεν ἀεικες Ἀθηναιοισι καλεισθαι κοσμητας πολεμου τ ' ἀμφι και ἠνορεης . |
| , ὁς ῥα τε χειρων ἠνορεῃ πολεμου τε δαημοσυνῃσι πεποιθως ἐντεσι καρτυνας βριαρον δεμας , ὀξεα παλλων ἐγχεα , δυσμενεων | ||
| πιῃσι . και μιν ἐγων Αἰαντι δαϊφρονι πολλ ' ἐπετελλον ἐντεσι δηριν θειναι ἀμυμονος ἀμφ ' Ἀχιληος ἐσσυμενῳ , νικης |
| . . : Θεοπομπου μεν κατηγορει διοτι Διονυσιου ποιησαμενου την ἀνακομιδην ἐκ Σικελιας εἰς Κορινθον ἐν μακραι νηι , Θεοπομπος | ||
| , και μη δυναμενον ἀνευρειν , ἀπογνωναι την εἰς οἰκον ἀνακομιδην : καταντησαντα δ ' εἰς την Βοιωτιαν κατα τον |
| και τα τοιαυτα των τεταγμενων , ὡς το ἐπι της δοθεισης εὐθειας ἰσοπλευρον τριγωνον συστησασθαι : εἰ γαρ και διχως | ||
| τινα ἀπο τουδε ἑως δοθεντος . . ὁτι το ὑπο δοθεισης και τησδε ἰσον ἐστιν τῳ ὑπο δοθεισης και της |
| ἑαυτης ἀδικον : οὑτω προς την κοινην βλασφημιαν τῳ ἠθει παρεταξατο . οἰσθα τον Μηδειον ἐκεινον τον ἀπο της Συριας | ||
| ' Εὐτρησιων και της ἐπι Μηλεας ὁδου , ἐνταυθα ἐκβας παρεταξατο ὡς μαχουμενος . ἐφασαν δ ' αὐτον και προ |