| Δραγγων ἡγειτο . Φιλιππου δε ἠν ἀρχη Σογδιανοι και Ῥαδαφερνους Ὑρκανια και Νεοπτολεμου Καρμανια . Περσαι δε ὑπο Πευκεστῃ ἐταχθησαν | ||
| ἡ προτερα : καλειται δ ' ἡ αὐτη θαλαττα και Ὑρκανια . δει δε περι της θαλαττης εἰπειν προτερον ταυτης |
| οὑτοι κατη - γορουσι . Τις γαρ ἀν γενοιτο ταυτης μανια μειζων ἠ τοτε μεν ὁτε Δεινιᾳ διαφορος ὠν ἐτυχεν | ||
| κακων εὑρομενη . τριτη δε ἀπο Μουσων κατοκωχη τε και μανια , λαβουσα ἁπαλην και ἀβατον ψυχην , ἐγειρουσα και |
| μεταβαλε . . γινωσκε σαυτον και μεθαρμοσαι τροπους ] τυχον ἁρμονια τις ἐστιν ἐν τοις της ψυχης ἠθεσι : μεθαρμοζει | ||
| ' ἑπεσθαι . Συνεδοκει . Πολλου ἀρα δει ἐναντια γε ἁρμονια κινηθηναι ἀν ἠ φθεγξασθαι ἠ τι ἀλλο ἐναντιωθηναι τοις |
| τουτο οὐ συγκοπη , ἀλλα μετασχηματισμος : ἀπο γαρ του Ἀμφιαραος Ἀμφις , ὡς παρ ' Αἰσχυλῳ , ὡσπερ ἀστραγαλος | ||
| λιπαρω . χθονα ] την γην . μαντις ] ὁ Ἀμφιαραος . κεκευθως ] κρυφθεις . κεκευθως ] κρυβεις . |
| ἀνθρωπικας ποιουσα , ἡτις εἰς ταὐτον τῃ κατ ' οὐσιαν ἑτεροτητι των ψυχων συντρεχει . Δευτερα δ ' ἐστι κρισις | ||
| ἀλληλων . ὁλως δε τας μεν ἀρχας ἁμα οὐσας εὐλογον ἑτεροτητι διαφερειν , ὡσπερ και τους της φυσεως λογους ἁμα |
| ἀποφευγειν αὐτῳ προσηκει , ἀλλ ' ἀν αὐτος ὡς ἀληθη μεμαρτυρηκεν ἀποφηνῃ . Ἐφ ' ᾡ τοινυν , ὠ ἀνδρες | ||
| προσαποτισαι χρηματα . Διος μεν οὑτω περι των προειρημενων ἡμιν μεμαρτυρηκεν . . . οἱ μεν μεθεξιν λεγουσι και αἰτιον |
| γαρ τας γυναικας , προς παιδικα δε τρεπῃ νυν . κρανια δισσα φορειν , ὀφθαλμοι δ ' οὐκ ἀριθμητοι . | ||
| πολλης τιμης ἀξιον ἐστιν . εἰωθασι τοις δενδροις κωλα και κρανια προσπατταλευειν : οἱ δε γεωργοι προς ἀποτροπην βασκανιας και |
| ἐοικεν . δια του ἐοικεν ὁ Θεαιτητος φαινεται ἀγαπων το Πρωταγορου δογμα και μενων τῃ ἐξ ἀρχης ἑαυτου ἀποκρισει . | ||
| το ἑαυτου ἀμεινον γοργιαζειν πολλα τε κατα την Ἱππιου και Πρωταγορου ἠχω φθεγγεται . ζηλωται δε ἐγενοντο ἀλλοι μεν ἀλλων |
| μεν ἐστι τα θεια πραγματα , τελος δε ἡ θεωρητικη εὐδαιμονια : ἡ δε λογικη πραγματεια οὐτε ὑλην την αὐτην | ||
| εὐδαιμονει και ὁλως ἐφ ' ὁσον ἡ θεωρια και ἡ εὐδαιμονια διατεινει οὐ κατα συμβεβηκος ἀλλα κατ ' αὐτην δηπου |
| ' ὁτι οὐδ ' ᾠκισθη . : Μανεθω ὁ Σεβεννυτης ἀρχιερευς των ἐν Αἰγυπτῳ μιαρων ἱερων μετα Βηρωσσον γενομενος ἐπι | ||
| Ἡφαιστου , τῃ ὑστατῃ της ὁρτης μελλοντων κατασπεισειν , ὁ ἀρχιερευς ἐξηνεικε σφι φιαλας χρυσεας τῃσι περ ἐωθεσαν σπενδειν , |
| ἡ ὀρεξις και ἡττατο της φυσεως , τηνικαυτα οὐκ ἐνεγκων προσεταξε τον παιδα πριασθαι την λοπαδα . ἐπει δε ἐφατο | ||
| ἐπενοησε τι τοιουτο . την μεν ἀλλην δυναμιν παραδους Πιθωνι προσεταξε κατα σχολην ἀκολουθειν , αὐτος δε τους ἱππεις ἀναλαβων |
| , πως δια της ἀνατολης και της δυσεως των ἀστρων ἐπιγνωσομεθα την ὡραν της νυκτος , λεγει ταυτι : κεν | ||
| φρονιμης διαθεσεως φαινεσθαι γινομενον τι ὑπο του φρονιμου ἠ ποιουμενον ἐπιγνωσομεθα , ὁτι της φρονησεως ἐργον ἐστιν . αὐτη γαρ |
| , ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
| μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
| του , „ τους ἡγεμονας ἀνειλεν ὁ θεος φυλαττεσθαι και ἀμφισβητουσι προς ἑαυτους οἱ ῥητορες και οἱ στρατηγοι , ” | ||
| οἱ τον Εὐξεινον οἰκουντες το ἀγαλμα εἰναι παρα σφισιν , ἀμφισβητουσι δε και Λυδων οἱς ἐστιν Ἀρτεμιδος ἱερον Ἀναιιτιδος . |
| και ὀδυνη ἐς τους κροταφους και το βρεγμα και ἐς τοὐπισθεν της κεφαλης , και τα ὠτα ἠχεει , και | ||
| το ζωσμα , ἐς τοὐμπροσθεν ἀγουσι , και αὐθις ἐς τοὐπισθεν . Οἱ δε τινες οὐχι περι το ζωσμα περιβαλλουσι |
| δε θεος νους ἐστι του κοσμου . ] Ἀριστοτελης δε Νικομαχου Σταγειριτης ἀρχας μεν ἐντελεχειαν ἠτοι εἰδος ὑλην στερησιν : | ||
| ἠνικ ' Ἀριστογειτων Ἱππαρχον κτεινε και Ἁρμοδιος , και παλιν Νικομαχου του την περι των ζωγραφων ἐλεγειαν πεποιηκοτος οὑτος δη |
| : νοσος του κατα φυσιν . Ἐλπις προσδοκια ἀγαθου . Μανια ἑξις φθαρτικη ἀληθους ὑποληψεως . Λαλια ἀκρασια λογου ἀλογος | ||
| ποτ ' ἐν τοις ὀρεσι ταχιστα θηριων τρεχειν ; ἡ Μανια δ ' : αὐτομολος , ὠ βελτιστ ' , |
| και Βιτιαν και Βουχετα . . . Πανδοσια : Δημοσθενης Φιλιππικοις . περι της ἁλωσεως των ἐν Κασσωπιαι πολεων , | ||
| λεγεται και τραπεζικος , οὑ μεμνηται και Δημοσθενης ἐν τοις Φιλιππικοις : τον μεν των χρηματων λογον παρα παντων λαμβανειν |
| ⋖ η , μολυβδου κεκαυμενου και πεπλυμενου ⋖ η , τραγακανθης ⋖ η , σμυρνης ⋖ η , ὀπιου πεφωσμενου | ||
| , σεραπιαδος της τριορχεως χυλου , ἀνα οὐγγιας στ , τραγακανθης , πιτυϊνης , ἀνα οὐγγιας γ , τινες δε |
| τους ἐκ της φυγης ἐπανιοντας . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Φιλιππος ὁ των Μακεδονων βασιλευς Μεθωνην μεν ἐκπολιορκησας και διαρπασας | ||
| ἠξιωθησαν , ὁ δε [ τουτῳ ] τῳ μαντειῳ βοηθησας Φιλιππος ἀπο τουτων των χρονων ἀει μαλλον αὐξομενος το τελευταιον |
| . μαλλον Συρακουσιων Ἀθηναιους φοβηθωμεν . χωριον ἡμιν ἐπιτηδειον ἐστιν Ἰωνια , και γαρ πλουτος ἐκει βασιλικος ἐκ της μεγαλης | ||
| του προς Μεγαρα ” ταδ ' οὐχι Πελοποννησος ἀλλ ' Ἰωνια . „ οἱ τε δη την Ἀτθιδα συγγραψαντες πολλα |
| τι . ] το μεν Ἀριϲταρχειον δο κουν ] ὁτι Τερπανδρου ἐϲτιν ἡ ] ἀρχη , Εὐφρονιοϲ δε ὁτι ἐκ | ||
| μελη λογικην διαφοραν , οὑτω πειθειν και τα Θαλητου και Τερπανδρου πεπαυκεναι των Λακωνων . . . και περι Στησιχορου |
| ὑγρα και τουϲ χιτωναϲ και το ὀπτικον πνευμα , και ἀτονια παρεϲτι του ὀπτικου πνευματοϲ και μειωϲιϲ πολλη και ϲυμπτωϲιϲ | ||
| ἠ ὁτι ἀναστομωσις γεγονεν ἀγγειων ἠ ῥηξις ἠ ἀναβρωσις ἠ ἀτονια ἠ εὐρυτης ἠ ἑτερον τι . ὁτι ἡ μεν |
| ἠ οὐ ἀποκρινασθαι . Πυσμα δε ἐστι , προς ὁ διεξοδικως ἀπαντησαι δει και δια πλειονων , ὡς ἐχει το | ||
| των μεσων , ἁ καλειται διανοητα , ἐπειδη διανυστικως και διεξοδικως αὐτα γιγνωσκομεν δια των συλλογισμων , οἱον τα μαθηματα |
| προαγει τον νεοττον . Αἰγυπτιων δε οἱ μαχιμοι ἐπι των δακτυλιων εἰχον ἐγγεγλυμμενον κανθαρον , αἰνιττομενου του νομοθετου , δειν | ||
| [ - ] , ὑποβολας παιδιων , ἀναγνωρισμους δια τε δακτυλιων και δια δεραιων , ταυτα γαρ ἐστι δηπου τα |
| ἡ Ἀφροδιτη λεγεται : ταυτης δε και Ἀρεος θυγατηρ ἡ Ἁρμονια ἐγενετο , ἡν ὁ Καδμος ἐλαβεν εἰς γυναικα : | ||
| την τριτην : ἐθετο δε τῃ Ἀφροδιτῃ τας ἐπωνυμιας ἡ Ἁρμονια , την μεν Οὐρανιαν ἐπι ἐρωτι καθαρῳ και ἀπηλλαγμενῳ |
| λεοντα ἐν ἱερῳ τοπῳ συνελθων αὐτῃ ἐγκρατης ἐγενετο Ἱππομενης ὁ Μεγαρεως της Ἀταλαντης μηλα χρυσα λαβων παρ ' Ἀφροδιτης ἐκ | ||
| ἀποθανειν μεν λεοντα ἐν τῳ Κιθαιρωνι ὑπο Ἀλκαθου πειθομαι , Μεγαρεως δε Τιμαλκον παιδα τις μεν ἐς Ἀφιδναν ἐλθειν μετα |
| ἑκαστην αὐτων , λεγω δη των Ἐμπειρικων και Μεθοδικων , ποιησομεθα . ἐστι δε ἰδια των Ἐμπειρικων ταυτα : ἡ | ||
| ἀριθμων ἠ αἰσθητως δι ' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε |
| ' εὐθειαν , το ὁλον γινεται . οἱ γουν το ἑτερομηκες τετραγωνισαι βουλομενοι μεσην ἀναλογον ζητουσι : και ἐπει ἑτερομηκες | ||
| και ὁ ῥομβος σαλευθεν εἰναι τετραγωνον και το ῥομβοειδες κεκινημενον ἑτερομηκες : διο κατα τας πλευρας οὐ διεστηκεν ταυτα ἐκεινων |
| ὀψιν , το λειπομενον της νυκτος ἀυπνος διατελεσαςἠγειρον γαρ αἱ φροντιδες κεντου - σαι και τιτρωσκουσαι , μεταπεμπεται τους σοφιστας | ||
| ἀγορῃ μεν νεικεα και χαλεπαι πρηξιες , ἐν δε δομοις φροντιδες : ἐν δ ' ἀγροις καματων ἁλις , ἐν |
| . ἐκπλαγεντες δε τῳ πραγματι , παιομενοι τε και τιτρωσκομενοι ἐτραποντο . αὐτος τε Ἀρταβανος ἁρπαγεις ὑπο των περι αὐτον | ||
| ἀμφοτεροι και , ὡς ἐμαθον το ποιευμενον , προς ἀλκην ἐτραποντο : ὁ μεν δη αὐτων φθανει τα τοξα κατελομενος |
| ἀνθρωπους ἀλλα φορτον εἰναι πολυτελη , και ἀλλος ἀλλο τι ἐμαντευετο , παντα δε μαλλον ἠ το ἀληθες εἰκαζον : | ||
| δε ὀντος αὐτου Μινως πολλην ζητησιν ποιουμενος περι της εὑρεσεως ἐμαντευετο . Κουρητες δε εἰπον αὐτωι τριχρωματον ἐν ταις ἀγελαις |
| σε ἐπιτρεψειν μοι μη ἀποδυεσθαι , και οὐχι ἀναγκασειν καθαπερ Λακεδαιμονιοι : συ δε μοι δοκεις προς τον Σκιρωνα μαλλον | ||
| μελετωμεν , ἀλλα καλοις ' ὑποπινοντες ἐν ὑμνοις . και Λακεδαιμονιοι δ ' , ὡς φησιν Ἡροδοτος ἐν τῃ ἑκτῃ |
| ἀπ ' αὐτων και ὠδινον γεννησαι , ποιειν σπευδει και δημιουργει . Και τῃ σπουδῃ ταυτῃ περι το αἰσθητον τεταμενη | ||
| θερμῳ ὁ χυμος . το μεν οὐν θερμον αὐξανει και δημιουργει την τροφην και το μεν κουφον ἑλκει ἀνω , |
| , οἱον κατα γεωμετριαν γεωμετρικως , και κατα την ἰατρικην ἰατρικως : λεγω δε κατα τεχνην το κατα τας ἐκεινης | ||
| μουσικως , ἀστρονομικως , γεωμετρικως , ἀριθμητικως , στατικως , ἰατρικως . και ἀπο μεν του γραμματικου ῥημα οὐκ ἐστιν |
| δει αὐτον ῥιψαι τα πνευματα . τινες γαρ εἰ και ἀνηνεγκαν τα λειποντα πνευματα τουτεστι μερος δυσπνοιας , κακων δε | ||
| , του ἀναγαγειν τα ὀστα αὐτου ἐν Χεβρων . Και ἀνηνεγκαν αὐτα ἐν πολεμῳ Αἰγυπτιων κρυφῃ . Τα γαρ ὀστα |
| νησος ἡ προσαγορευομενη Σαρδω , τωι μεν μεγεθει παραπλησιος τηι Σικελιαι , κατοικουμενη δ ' ὑπο βαρβαρων των ὀνομαζομενων Ἰολαειων | ||
| Σικελιαν μετοικησαντων , ἀλλοι Σαμιον , ἀλλοι Μεγαρων των ἐν Σικελιαι . ἠν δε προ των Περσικων [ ] ἐτη |
| ὀντα εἰπε νοητα εἰτε και αἰσθητα κατα ἀριθμον ὑπο του δημιουργου νου και της ἀρρητου τουτου σοφιας και του παναγιου | ||
| γοναι της θεου , κεφαλαιον μεν εἰπειν ὁτι του παντων δημιουργου και βασιλεως παις ἐστι μονη δη μονου . οὐ |
| πρωτως ἐξωθεν ἐφαπτεται του κυκλου της σκιας , και το ἀφανισθεν αὐτης μερος προς μεσημβριαν τε και ἀνατολας νευει , | ||
| του οἰκειου καταστησαι παλιν τις δυναται σχηματος : τουτο δε ἀφανισθεν ἁπαξ οὐδαμως ἐτι σωθηναι δυνησεται : τις γαρ ἐτι |
| Χρυσιππου αὐτῳ φονος και ἁ προς τον Θυεστην ὡς ὠμα διεπραττετο , παντα ταυτα ζημιωδη και ἀτηρα προς ἀρετην . | ||
| πολυν λογον καταβαλλεται περι χρωματων . και ταυτα μεν αὐτῳ διεπραττετο ἀχρις ἐτων εἰκοσι , μετα δε τουτο ἐφοιτησε Σωκρατει |
| ἀλλα και ἑκαστου των μοναδικων ἀριθμων των ἀχρι δεκαδος ἰδεαν ἀπετιθεντο : ἁπλουστατοι γαρ οὑτοι και εἰδικην ἐχοντες προς ἀλληλους | ||
| χρηματα φυλασσοντες , ἁ προτερον κοινῃ οἱ Ἑλληνες ἐν ἀδηλῳ ἀπετιθεντο . „ πληρη μασχαλισματων „ . εἰρηκε τον μασχαλισμον |
| ψυχῃ : ὡν γαρ εἰσηγαγεν ἑκαστη των αἰσθησεων , ὡσπερ δακτυλιος τις ἠ σφραγις ἐναπεμαξατο τον οἰκειον χαρακτηρα : κηρῳ | ||
| τυχοι , Ἀχιλλεως και κηρια πολλα παρακειμενα , ὁ δε δακτυλιος σφραγιζετω τους κηρους παντας . ὑστερον δε τις εἰσελθων |
| ἐν α Γενεαλογιων . Θεοπομπος Ἀμφαναιαν αὐτην καλει ἐν ε Φιλιππικων . ἐστι και χωριον Θετταλιας ὡσαυτως . . Οἰνη | ||
| : περι οὑ και αὐτου ἱστορων ἐν τηι δεκατηι των Φιλιππικων ὁ Θεοπομπος φησι : Κιμων ὁ Ἀθηναιος ἐν τοις |
| της μητρος των θεων ἁγιστειας προς ἐνοπλιον ὀρχησιν ᾐθεοι και κοροι τυγχανουσι παρειλημμενοι : και Κορυβαντες [ Κορυβαντας . ] | ||
| : ἐπεισπιπτει δ ' οἰκοτριβης δαπανη . οἱ Λακεδαιμονιοι δε κοροι πινουσι τοσουτον , ὡστε φρεν ' εἰς ἱλαραν ἀσπιδα |
| ἀπο των ἐνταυθα ἐκεισε και ἀπο των ἐκειθεν δευρο : ἐγγιζει : τιμιαν : κεδρου παλαιαν : λεληθοτως τον πλουτον | ||
| . του δε Χειραμου ὁ χρονος ἠδη που τοις Ἰλιακοις ἐγγιζει : Σολομων δε ὁ κατα Χειραμον πολυ κατωτερος ἐστι |
| θεαματων καλων , και ὀνειρων ἀληθινων . Ἠλθεν εἰς Σπαρτην Συρακοσιος σοφιστης , οὐ κατα την Προδικου καλλιλογιαν , οὐδε | ||
| ταττειν συν αὐτοις και ἐκεινο γε δηπου . Γελων ὁ Συρακοσιος καθευδων βαθυτατα ἐδοκει διοβλητος γεγονεναι . και το μεν |
| στρατηγῳ περι του μεγεθους της δυναμεως , και παντα προθυμως ὑπηρετουν . ὁ δε Ἀννιβας το τε θερος ἐκεινο και | ||
| ὑπεδει , ἀλλος ἐτρεφεν , ἀλλος ἐνοσοκομει , ὀλιγα αὐτῳ ὑπηρετουν . νυν δε ταλας οἱα πασχω πλειοσι δουλευων ἀνθ |
| της ἀκροπολεως κατιδων τας εἰκοσι νεας ἐπι Σαλαμινος πλεουσας , ἐνομισεν εἰναι Πτολεμαϊκας ἐπι Κορινθου πορευομενας . οἱ δε ἐπι | ||
| τους γαρ αὐτους ἐπαινεσας και διαβαλων ἠ διεβαλεν , οὑς ἐνομισεν ἐπαινων ἀξιους , ἠ ἐπῃνεσεν , οὑς ἐχρην διαβαλλοντα |
| , τοτε παλιν συμφερει μεταβαινειν ἐπι το ὑδαρες μελικρατον ἠ ἀπομελι παρεχειν αὐτο κατ ' ὀλιγον και μη ἀθροως : | ||
| και χωρις πυρετου το νευρωδες πεπονθοσιν . ὑδρομελι δε και ἀπομελι και μελιμηλον αὐτα μεν ἐφ ' ἑαυτων οὐκ ἐπιτηδεια |
| Πανηγυρικῳ . Κυρειον στρατευμα το μετα Κυρου συναναβεβηκος , ὁτε ἐστρατευσεν ἐπι τον ἀδελφον Ἀρταξερξην : οὑ μετειχε και Ξενοφων | ||
| , ἀλλα και ἐκ των πλησιον πολεων , ἀξιολογῳ δυναμει ἐστρατευσεν ἐπι τας Θηβας . ἀντιταχθεντων δε των Θηβαιων ἐγενετο |
| του φοβουμενος . . [ ἀπεπτατο : Εἰς το αὐτο κατηντησε του γελοιου χαριν . ] [ ὡς ἀνδρειος εἰ | ||
| τον αὐτον δε τοπον και το πεζον στρατοπεδον των Πελοποννησιων κατηντησε και πλησιον του στολου κατεστρατοπεδευσε . Φορμιων δε τῃ |
| πλησθεις χειμεριου ὀμβρου : οὑτω γαρ ὁ Ἀπολλων ἠνιξατο και ἐμαντευσατο , ὁτι δη ἐπιτηρων ἐκλεπτε βιαιως τας ἐνδοξους θυσιας | ||
| τωι Περι Χιου φησιν ὁτι † εὑρων ὁ μαντις Παλαμηδην ἐμαντευσατο πλουν ἐσεσθαι τοις Ἑλλησι πινουσιν τρεις προς ἑνα κυαθους |
| τι τῳ Φιλοκρατει θεασασθε : παρ ' ἀλληλα γαρ ἐσται φανερωτερα . πρωτον μεν τοινυν Φωκεας ἐκσπονδους και Ἁλεας ἀπεφηναν | ||
| : ἐν γαρ τῃ μεταληψει των ὀνοματων εἰς τους λογους φανερωτερα γινεται τα λεγομενα . ἐπι γουν του προκειμενου το |
| , μια δε του νιτρου . μετα δ ' ὀξους δριμυτατου καταπλαστεον , και πυρινον δ ' ἀλευρον συν δαφνισι | ||
| χρονιους λειχηνας . ] Καππαρεως φυλλα τριψας μετ ' ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος ἐπιτιθει . ἀλλο . λαπαθου φλοιον |
| και συνῃρημενη κατα την τελευταιαν συλλαβην ἐχει την αἰτιατικην και κλητικην ὁμοφωνον αὐτῃ , . , . . . , | ||
| κατα τας ἑξης πτωσεις , τουτου χαριν οὐτε κατα την κλητικην φυλαττει αὐτην ἀλλ ' ἀποβολῃ του ς ποιει την |
| την των ὀδοντων ἀντιτυπιαν ἐγχριμψαντος δε , ὁ ἐστι του φαλαγγιου πληξαντος , ἀνουτητον και ἀτρωτον το σωμα μενει του | ||
| ἀρχομενου του ἐαρος ἐν τοις ὁδοις , και αὐτου του φαλαγγιου τα ὠα , ἐαν λαβῃς εἰς ὀνομα του πασχοντος |
| , ὁτι μονος των ἑπτα σωθεις μονος παλιν τον υἱον ἀπεβαλεν ἐν τοις ἐπιγονοις , οἱ δε ἀπο τινος Ἀδραστου | ||
| και σεμνυνομενον ἐπ ' αὐταις . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε ἀπεβαλεν αὐτας αἰφνιδιον κατασκηψαντος οἱα τινος τυφωνος εἰς την ψυχην |
| πονου , κατα τροπην του π εἰς κ ἀπονητι ἀκονητι Ἰωνικως , ὡς το πως κως , ποτε κοτε , | ||
| μετασσαι . . . δυναται δε και οὑτως ἐπισσας λεγεσθαι Ἰωνικως . παρ ' Ἑκαταιωι ἐστιν ἐπισσαι αἱ ἐπιγινομεναι τοις |
| , ἠρχε νομιμως των Αἰγυπτιων και μεγαλης ἐτυγχανεν ἀποδοχης . κατεστρεψατο δε και τας ἐν Κυπρῳ πολεις και πολλα των | ||
| των ἐθνων ἀκολουθως Κτησιᾳ τῳ Κνιδιῳ πειρασομεθα συντομως ἐπιδραμειν . κατεστρεψατο μεν γαρ της παραθαλαττιου και της συνεχους χωρας την |
| και τυχοντος . παροσον ἡ θριξ οὐδενος ἀξια ἐστιν . ἀναιδες και θρασυ βλεπει . . ἀσπαλαθος : ἀκανθωδες φυτον | ||
| . , παρειας . μιαρε ] μεμιασμενε . Ὀρεστα , ἀναιδες . φημ ' ] ναι . λεγω . . |
| τουτοις διακεκοσμημενος ἰτω θαρρων εἰς οἰκειοτατον αὐτῳ τον νεων , ἐνδιαιτημα παντων ἀριστον , ἱερειον ἐπιδειξομενος αὑτον : ὁτῳ δ | ||
| ἐπιθυμιας , λογῳ μεν ὡς ἡγεμονι την ἀκραν ἀπενειμαν οἰκειοτατον ἐνδιαιτημα κεφαλην , ἐνθα και | των αἰσθησεων αἱ του |
| . μικρον δε ἀναληψομαι . ἐτυχον μεν ὠν ἐν τῳ προαστειῳ κατα θερους ἀκμην , νοσος δε κατεσχε λοιμωδης παντας | ||
| και τεμενος περι αὐτον οὐρισε τουτο το νυν ἐν τῳ προαστειῳ ἐστι . Μετα δε , ὡς οἱ ἐπεποιητο , |
| . , . διπλην προς το σχημα , ὁτι πληθυντικως ἀπηντηκεν . . . . . . ἠλυθε διος Ὀρεστης | ||
| την οἰκιαν λυπει , μη δυσχερες τι περι τους παιδας ἀπηντηκεν : εἰτα ταυτην ἠθοποιϊαν ἐκτεινας προσθες μετα βαρυτητος ἁμα |
| τους ἀρχαιους ὁσον διαφερουσι . των γαρ προτερων [ περι Ἀναξαγορου λεγεται ] πολλη ἀμαθια κατα τον σον λογον . | ||
| ἀκουσας μεν ποτε ἐκ βιβλιου τινος , ὡς ἐφη , Ἀναξαγορου ἀναγιγνωσκοντος , και λεγοντος ὡς ἀρα νους ἐστιν ὁ |
| μειονας εἰναι . Εἰ δε ταπεινοτερα του μεσου ἠν , τἀναντια παντα συνεβαινε ἀν των προειρημενων , μειζονος ὀντος του | ||
| ἀλληλοις εἰτε ἑτερα ἐστι . Πως ; Δηλον ὁτι ταὐτον τἀναντια ποιειν ἠ πασχειν κατα ταὐτον γε και προς ταὐτον |
| οἰει με ἀνδρεια καλειν , ἁ δι ' ἀνοιαν οὐδεν δεδοικεν ; ἀλλ ' οἰμαι το ἀφοβον και το ἀνδρειον | ||
| και τους ὀνυχας σου ἐκτιλῃς . ταυτα γαρ ἡ κορη δεδοικεν . ” ὁ δε εὐθεως δια τον ἐρωτα ἑκατερα |
| ἐληξεν , ἑως διχοθεν ἀνεβη και την ἐπικειμενην τῃ θυριδι κατειληφε ζωνην οὐδε ταυτην ἑτερας οὐσαν πλακος . ζωναι γαρ | ||
| των μεν λεγοντων , ὁτι παν το ὑφεστως χωραν τινα κατειληφε , και ἀλλων ἀλλην ἀπονεμοντων , ἠ ἐντος του |
| ἐθελοντης ἑαυτου προϊσταμενος και χρωμενος οἱον ἀρχοντι διηνεκει . Φυλαττω ἐνεργητικως το διατηρω . φυλαττομαι δε παθητικως το ἐκφευγω , | ||
| και εἰρηται ὁτι κατα την ἀπο του κρειττονος ἐνδιδομενην τελειωσιν ἐνεργητικως του δευτερου τελειουμενου * * * και πως νοητον |
| λυσιτελουν : το γαρ της φορας λυον το τελος ” λυσιτελουν “ καλεσαι . ” ὠφελιμον “ δε ξενικον τοὐνομα | ||
| λεγομεν δεος ἡμιν εἰναι δια Συρακουσιους , προς το ἡμιν λυσιτελουν καθισταται και βουλονται ἐπι τῳ ἡμετερῳ ξυστησαντες . . |
| ἡ λυσις του ἠπορημενου . ὁτι γαρ το δοξαζον καθο δοξαζει του δοξαζομενου καθο δοξαζεται ἑτερον ἐστι , λεγοιεν ἀν | ||
| και ἡ σχεσις . Ἀριστοτελης δε το ἐπι τοις πολλοις δοξαζει , οὐχι δε και το προ πολλων : φησι |
| ' ἀνθρακοϲ , ἀλλοτε δε ὡϲ ἀπο κρυϲταλλου ψυχροπαγηϲ : κοτε δε και αἱμα τοιϲι ἐϲχατοιϲι ϲκυβαλοιϲι ἐπιρρεει ξανθον , | ||
| του ὀρεος εἰσι πεντε : τουτο το πεδιον ἠν μεν κοτε Χορασμιων , ἐν οὐροισι ἐον Χορασμιων τε αὐτων και |
| δομος ἀσυστατοισι δεσποτων κεχρημενος τυχαις , ἀλαστωρ τ ' εἰσπεπαικε Πελοπιδων . ἀστυτος οἰκος , κοὐτε βυσαυχην θεας Δηους συνοικος | ||
| την Τροιαν ἀφικομενης . πρωτον μεν γαρ τους Ἡρακλειδας των Πελοπιδων ἀμεινους ἡγουντο ἀρχοντων ἀρχοντας ἐχειν , ἐπειτ ' αὐ |
| ἰατρος , παρασκευαζει δε ὁ μαγειρος , ἀλλ ' οὐκ ἀμφισβητησει γε τῳ ἰατρῳ της ἡγεμονιας , οὐ μαλλον γε | ||
| τον περι των διαιτητων ἐθεσθε . ὁ δε Ἰσαιος ἐν ἀμφισβητησει χωριου του ὑπο των δημοτων κατεσχημενου , οἱς το |
| κοσμικης ἐστι φυσεως , και ὁπως ἡ νοερα ταυτης ἐπικρατει τελειοτατη ἐνεργεια : ὡστε οὐδ ' ὁπερ ἐκ των Ὁμηρικων | ||
| τουτο και ἡδονης . ἐστι μεν οὐν ἡ ἀριστη και τελειοτατη των ἡδονων ἡ αὐτη καθ ' αὑτην της ψυχης |
| ἀσφαλτος . και τοις μεν χυτοις χρη τα οἰκοδομηματα συνδειν κολλαν , συναπτειν , συναρμοττειν συμπηγνυναι , συμβαλλειν , τιτανῳ | ||
| προϲτιθεμενην . Ναρκιϲϲου ἡ ῥιζα ξηραντικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲ κολλαν τραυματα μεγιϲτα μεχρι και των κατα τουϲ τενονταϲ διακοπων |
| Μενελαῳ . ὡς φαμενη θεος αὐθις ἀνεδραμεν : ἡ δε δολοισι θελγομενη κραδιην θαλαμον λιπε κηωεντα , και οἱ Δηιφοβος | ||
| ἐχθροισι παιδας τους ἐμους καθυβρισαι ] , ἀλλ ' ὡς δολοισι παιδα βασιλεως κτανω . πεμψω γαρ αὐτους δωρ ' |
| ἀναποδιζει οὑτος ταχεως ἐξελευσεται κενος και ἀπρακτος , εἰ δε στηριζει και οὑτω παλιν ἀπρακτος ἐσται , ἁμα δε και | ||
| τῃ φυσει , τα μεν ἐξακοντιζεται , τα δε τουτων στηριζει . ὁ γαρ ἐξακοντιζεται , πυρος παρατριφθεντος οὑτως ἐξ |
| : δουλῳ εὐφρασιαν , παρθενῳ μνηστειαν . Ὀνυξ του μικρου δακτυλου της δεξιας χειρος ἐαν ἁλληται ἠ μυρμηκιᾳ , κακοπαθειαν | ||
| δε ἁπαλη και ὑγρη διατηκεται και ἀπολλυται , θερμαινομενου του δακτυλου : λυειν δε ἀρθρον δακτυλου τριταιον ἠ τεταρταιον : |
| ταυτῃ προς ὀρθας ἀπο της ἑσπερας δια στηλων και του Σικελικου πορθμου μεχρι της Ῥοδιας και του Ἰσσικου κολπου , | ||
| πολλων και ἑκουσιων πειραν λαβειν , ἁτε πολλακις δια του Σικελικου πελαγους κομισθεντα . φερε δη προς αὐτης της ἐν |
| Ἀθηνησιν , ἐν οἱς οἱ νομοι περιεχονται . οἱ δε ἀκριβεστεροι ἀξονας μεν τετραγωνους λιθους , κυρβεις δε τριγωνους : | ||
| . του δε κενου παραδειγμα μεν ἐν τοις ἀριθμοις οἱ ἀκριβεστεροι των λογων οὐκ ἀπολιμπανουσιν , ἐπει μηδ ' ἐν |
| . Αἰγυπτιοις νοτος ἠ εὐρος δι ' ἡμερας . Καισαρι χειμαζει . κʹ . ὡρων ιγ ∠ ʹ : ὁ | ||
| . Αἰγυπτιοις ἀργεστης ἠ ζεφυρος . Δοσιθεῳ νοτος . Καισαρι χειμαζει . κζʹ . ὡρων ιε : ὁ λαμπρος του |
| , παλιν ἡ παραθεσις του ἀρθρου το σχημα διελεγξει . κλητικης μεν γαρ ἐστι το Θυεστα : ἀλλ ' ὁπηνικα | ||
| ἐλλειπον μεν ῥηματι εὐθειαν ὁμολογει , οὐ τῃδε δε ἐχον κλητικης ἐστιν πτωσεως το τοιουτον , οἱον ὠ Ἑλικων [ |
| . το ἐθνικον Μελιευς ὡς Ὑριευς . Μελιβοια , πολις Θετταλιας . Στραβων ἐνατῳ . το ἐθνικον Μελιβοευς , ὡς | ||
| των Λακεδαιμονιων συμμαχιαν : αὐτος δε μετα της δυναμεως δια Θετταλιας την πορειαν ποιησαμενος ἡκεν εἰς Διον της Μακεδονιας . |
| των χρονων ἐναλλαγη . Εἰ βουλει ποιησαι την σχηματογραφιαν της ἐναλλαγης του ἐτους μετα και των ταυτῃ ἐγγραφομενων και ἐργασασθαι | ||
| ζῳδιου ἐνθα κατηντησεν ὁ χρονος δʹ Και του ὡροσκοπου της ἐναλλαγης ὁτε τυχοι εἰναι τις των κατα πηξιν οἰκων εʹ |
| ϲυν μελιλωτῳ και βουτυρῳ και ἑτερα πλειϲτα . ὁ δε κεκαυμενοϲ ὑϲϲωποϲ ποιει την ἐξ αὐτου ϲυναγομενην αἰθαλην ἠ λιγνυν | ||
| φαρμακοιϲ : ῥυπτικηϲ δε οὐκ ἐλαχιϲτηϲ μετεχει δυναμεωϲ ὁ τε κεκαυμενοϲ χαλκοϲ και ἡ λεπιϲ αὐτου και το ἀνθοϲ και |
| ἀνοητων . Ἀλλ ' εἰ το μετα ταυτα διεξιοιμεν ὡν προυθεμεθα , ὠ Κλεινια τε και Λακεδαιμονιε ξενεμετ ' ἀνδρειαν | ||
| μεσημβριᾳ . Λεκτεον γαρ οὐν . Οὐκουν , ὁπερ νυν προυθεμεθα σκεψασθαι , τον λογον ὁπῃ καλως ἐχει λεγειν τε |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| , ἐξεφερε δη και ἀλλας Μηδικας στολας , παμπολλας γαρ παρεσκευασατο , οὐδεν φειδομενος οὐτε πορφυριδων οὐτε ὀρφνινων οὐτε φοινικιδων | ||
| χρηματα παντα διαγνους κατακομιζειν ἐπι θαλασσαν , ἁμαξας και καμηλους παρεσκευασατο και μετα της δυναμεως ἐχων ταυτα προηγεν ἐπι της |
| του ι γραφεται : Κυπρις , Κυπρια : κονις , κονια : ῥησις , ῥησια , και παῤῥησια : κλησις | ||
| μεθ ' ὑδατος θερμαναντα διδοναι πινειν : δοκει γαρ ἡ κονια , ἠγουν ἡ τεφρα , ἠτοι ἡ στακτη , |
| Ἀραβιας . Ὁ πολιτης Δουμαθηνος , ὡς Γλαυκος ἐν βʹ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Ἐρθα , πολις Παρθιας ἐπι τῳ Εὐφρατῃ | ||
| Ἀραβιας . ὁ πολιτης Δουμαθηνος , ὡς Γλαυκος ἐν βʹ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Δουρα , πολις Μεσοποταμιας , ὡς Πολυβιος |
| : φραζε μου τῳ παιδι τουτο δρασαι . ὁ μεν ἠγγειλεν , ὁ δε Σεξτος τους προὐχοντας των Γαβιων διαφθειρας | ||
| ἡ λεγομενη ἀπο Σκυθων ῥησις ἐστιν : ἀλλα πρωτον μεν ἠγγειλεν , ὁτι νικᾳ , ἡ δε ἡσθη και ἠγωνιασεν |
| ” “ κενεωνας ” δε καλει ἐκεινα τα μο - ρια τα ἀπο του τελευταιου πλευρου μεχρι του ὀστου της | ||
| δυο ποταμων καλουμενα Σογδια , ὡν τα περατα . . ρια μζ και . . . . . . . |
| της πραγματειας περι παντων τουτων ἀναδιδασκει και ἐν τουτοις λεληθοτως κατεσκευασεν , ὁτι του σοφου περι τουτων ἐπιστασθαι : εἰ | ||
| ' Ἡρακλης ἐκ του Φλεγραιου πεδιου κατελθων ἐπι την θαλατταν κατεσκευασεν ἐργα περι την Ἀορνον ὀνομαζομενην λιμνην , ἱεραν δε |
| Μυκηνας εἰχον „ . ἀπο Μυκηνεως του Σπαρτωνος του Φορωνεως ἀδελφου : ἠ ἀπο μυκητος του ξιφους ὁ ἐφορει Περσευς | ||
| ὀμοσον μοι κατα του [ ὀνοματος ] ? του σου ἀδελφου Ἀρεσνουφιος [ : ] ἐαν ἐλθηις μετ ' ἐμου |
| : ἡ ἱστορια εὐγνωστος ἐστι παρα πασι του ἀγωνος του Μελικερτου κουρον ] τον νεον Σισυφιδαι δε , οἱ Κορινθιοι | ||
| Εὐρυκλειαν . Οὑτοι ὑπο Ἀθαμαντος μανεντος κατετοξευθησαν . Μετα δε Μελικερτου ἡ Ἰνω ἐρριψεν ἑαυτην εἰς την προς τῳ Μολουριῳ |
| προς Καισαρα : ἑτοιμοι γαρ ἠσαν κωλυειν τον εἰς την Βρεττανικην πλουν χρωμενοι τῳ ἐμποριῳ . κατεναυμαχησε δε ῥᾳδιως , | ||
| κακοπαθειας και θεραπειας ἀποκαθιστασθαι . Σκυμνος δε ὁ Χιος την Βρεττανικην νησον λεγει σταδιων εἰναι τετρακισμυριων το περιμετρον , γιγνεσθαι |
| ἐτι δ ' ἐπει προς , και το τελος φαινεσθαι φιλοφροσυνην . εἰ δε ταυτην προς φιλιαν . ἀλλως την | ||
| τους προηκοντας , προς δε τους ὁμηλικας ἀπλαστον ὁμοιοτητα και φιλοφροσυνην , συνεπιτασιν τε και παρορμησιν προς τους νεωτερους φθονου |
| Ἀλφειος , οὐ μην οὐδε ἐν τῃ Ἀρκαδων Πυλον ποτε ὀνομασθεισαν ἰσμεν πολιν . ἀπεχει δε ὡς πεντηκοντα Ὀλυμπιας σταδιους | ||
| ' ἐκεινης Ὀρτυγιαν ὑπο τε των χρησμων και των ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι |
| δι ' ἀσωτιαν τον ἰδιον οἰκον . ἁρπαξομιλης : ὁ ἁρπαζων τας ἀφροδισιους ὁμιλιας και ῥαδιως διακορης γινομενος . ἀνηδομαι | ||
| , φως γνωσεως ἐπεμβαινων τῳ Ἰσραηλ ἐν σωτηριᾳ . και ἁρπαζων ὡς λυκος ἀπ ' αὐτου , και διδους τῃ |
| ' εἰς ἀκμην ἡκοι και τῳ προσωπῳ προσβαλοι και τοις σπλαγχνοις ἑδρασειεν , ἀνελπιστος . δει οὐν τουτους φλεβοτομειν μετ | ||
| συνεψεθηναι ἠ εἰς ζεμα χαμαιμηλων προσηνες και εὐκρατον ἐπιπλασθεν τοις σπλαγχνοις . οὑτω γαρ το ζεον πραϋνθησεται και τα διατεταμενα |
| τα κνεφαλα ἀνεπληρουν , Εὐβουλος ἐν Ἀγχισῃ διδασκει : και πτερωτα και πτιλωτα προσκεφαλαια ὀνομαζουσιν . καυνακας δε τινας πορφυρους | ||
| ἁμα γαρ τῳ πλησιαζειν το γηρας ἐγγινεται τοις σωμασιν αὐτων πτερωτα γενη φθειρων , ὁμοια μεν τῳ τυπῳ τοις κροτωσι |