| δια το αὐτον εἰναι κτιστην και ποιητην των ὁλων , ὑψιστος δε δια το εἰναι αὐτον ἀνωτερον των παντων , | ||
| ἑτερωθι το γραμμα τουτο ἐστηλιτευμενον : „ ἡνικα διεμεριζεν ὁ ὑψιστος ἐθνη , ὡς διεσπειρεν υἱους Ἀδαμ „ , τους |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| εἰ δε και ἐλεγεν , εἰπον ἀν αὐτῳ ἐπειδη οὑτος πιστος ἐστιν , οὑτος ὁ πιστος τι ἐστιν ; και | ||
| το φαινομενον πιστος ἐστιν ἠ οὐ . εἰ μεν οὐν πιστος ἐστιν , οὐδεν ἑξει λεγειν προς τον ᾡ φαινεται |
| , φησιν Ὠ κουραι , τις δ ' ὑμμιν ἀνηρ ἡδιστος ἀοιδων ἐνθαδε πωλειται και τεῳ τερπεσθε μαλιστα , ὑμεις | ||
| ὁπως οὐκ ὀλβιογαστωρ εἰ συ . φασιανικου δε ὀρνιθος ὁ ἡδιστος Ἀριστοφανης ἐν δραματι Ὀρνισιν . Ἀττικοι δ ' εἰσι |
| , ἀλλ ' ὁτι τον δολον ἐῳκει τῳ Δαιδαλῳ ὁ Ἀκαστος . ἠ οὑτως : Δαιδαλου μαχαιραν τον δολον εἰπε | ||
| πατηρ Ἀλκηστιδος : Εὐριπιδης : ἠ τ ' ἀρ ' Ἀκαστος οὐκ ἐστιν ἐν ἀνδρασιν . παρα το καζω ῥημα |
| φονος ἠν ὁν Ἀργολις ἐχει πετρα τοτε μεν περισαμοτατος και ἀπιστος Ἑλλαδι των Δαναου παιδων : ταδε δ ' ὑπερεβαλεν | ||
| ἐξ ὑποθεσεως λαμβανοντος χωρις ἀποδειξεως ἀπιστον ἐστιν ἡ ὑποθεοις , ἀπιστος γενησεται και ἐπ ' ἐκεινου , ὡστε οὐδετερον αὐτων |
| Δυμιον ἀστυ . θερεος σταθεροιο Ἀδρηστος Ταλαω ' υἱος Κρηθηιαδαο πρωτιστος Δαναων εὐαινετω ἠλασεν ἱππω Καιρον τε κραιπνον και Ἀριονα | ||
| εὐλογωτερον . οὐ γαρ δηπου παντα ἁμα νοει ὡσπερ ὁ πρωτιστος και ἐξῃρημενος του παντος νους ἁπας γενητος , ἀλλ |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| πασι και ἑκαστῳ των πολλων . Ἀλλ ' εἰ και ἀμεριστος ἡ μεθεξις και μια παντων ἡ τε του ὀντος | ||
| της ἀμεριστου φυσεως και της μεριστης : ἡ μεν οὐν ἀμεριστος την πρωτην και ἀνωτατω και ἀπλανη περιφοραν εἰληχεν , |
| , οἱ δε κηρυκιον , ὁμοια κοχλιᾳ . Πορφυριτης λιθος γνωστος μαλιστα ἐν τῃ μελανιτιδι γῃ . Της οὐν βοτανης | ||
| ἀπο ὡροσκοπου ἀφεσις ἐπι τον Ἡλιον , ὁθεν και βασιλει γνωστος ἐγενετο κατ ' ἐκεινον τον χρονον . ἐν δε |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
| μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
| ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| δε και ἐπι κερδει εὐτελει και ὠφελειᾳ μηδαμινῃ και ἐσται ἀχαριστος προς τους ἀνθρωπους και δυσχεραινων ἐπι τῃ συν τουτοις | ||
| συγγενικην δοσιν . παρωνυμον ] ἀποδειξις αὑτη της δωρεας οὐκ ἀχαριστος . λιμνην ] την στρογγυλην . χοιραδα ] την |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
| και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
| ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , μεχρι ἀν ὁτου προσπεσηι τοις μεγιστοις ὀρεσι των κατα την οἰκουμενην , ἁ φησιν εἰναι | ||
| ἐργων . τοιγαρουν ὁραν ἐστι τους τοιουτους αὐτους μεν τοις μεγιστοις ἀκληρημασι περιπιπτοντας , ταις δε πολεσι των ἀτυχηματων γινομενους |
| της Ἀργους ὁ βορειοτερος των ἐν μεσῳ τῳ ἱστῳ , ἐσχατος δε του Λεοντος ὁ ἑπομενος των ἐν τῳ νωτῳ | ||
| ἀστηρ πρωτος μεν του Στεφανου ὁ ἐχομενος του λαμπρου , ἐσχατος δε ὁ ἀριστερος ἀγκων του Ἐνγονασιν . Ἀνατελλει δε |
| και ἀπηορος . Φιλοξενος Ῥηματικῳ . . . . . ἀρεστος : ἀρεστος : οὐκ ἀπο του ἀρεσκω : ἐδει | ||
| . . . ἐμοι δε και Ζηνων ὁ Κιτιευς λιαν ἀρεστος την εὐπειθειαν ἀποφηναμενος της ἀγχινοιας ἀρετην εἰναι βασιλικωτεραν και |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| τε βασιλειους θυσιας ἐπετελει , και βηματος αὐτῳ ἐς ὑψος ἀρθεντος ἐν μεσῳ τῳ στρατοπεδῳ ἀνελθων ἐπ ' αὐτο και | ||
| μονως ὀρθοτονουνταιΤῃ . τιν συζυγος ἡ ἱν , του τ ἀρθεντος . Ἡσιοδος : ἱν δ ' αὐτῳ θανατου ταμιης |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
| , θειη : το ῥημα ἐθην , ἡ μετοχη θεις θεντος , θειην το εὐκτικον . Δυϊκα . Θειητον , | ||
| ἐστιν , ὁτι το ῥητον το βλαπτον τῃ διανοιᾳ του θεντος λυομεν . το δε δοκουν ἀδικημα δια της διανοιας |
| ἐστι φανταζεσθαι ἠ της πολεως μειζω και το ὑπερεχον αὐτου ἐκτος της πολεως . καλλιον γαρ οἰμαι το ἐξω του | ||
| ἰσως δυνησομεθα λεγειν , ψιλως δε ὁποιον ἐστιν ἑκαστον των ἐκτος ὑποκειμενων οὐκ ἐσμεν δυνατοι φασκειν . και δια τουτον |
| τῳ δημοσιῳ λουτρῳ τουτον καθηρατε , πασης χλευασιας φεισαμενοι και παιδιας , ὡσπερ ἐμον τινα παιδα ψαιροντες . ” και | ||
| ταυτα χρωμενους ἀφιεναι . της δ ' ἐν τοις ποτοις παιδιας , εἰτ ' ἐκστασεως συμβολον εἰσιν οἱ Σατυροι την |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
| λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | ||
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| τε δι ' ἐμε ἡκειν , οὐτε ἀνελευθερον τι διελεχθην βασιλευσιν ἠ ὑπερ βασιλεων δημοις οὐτ ' ἐπιστολαις ἐλαμπρυναμην ἠ | ||
| ὡς [ ! ! ! ! ! ! ! ! βασιλευσιν ] [ ! ! ! ! ! ! ! |
| ἐστιν . ὁ δε νους : οὐδεποτε ἡ ἐμη ψυχη ἀχωριστος φοβου γινεται , τουτεστιν : ἐν κακοις ἀει εἰμι | ||
| και της ἐντελεχειας , ἡτις ἐντελεχεια ἐστιν ἡ ἀλογος και ἀχωριστος του σωματος ζωη και συν αὐτῳ φθειρομενη . ἀλλο |
| ὀξυτητα ὁρωντες και τον κοσμον των δρωμενων : τοτε δε προσαγοντας ἠδη τους ἀμφι Ἀλεξανδρον οὐκ ἐδεξαντο , ἀλλα λειπουσι | ||
| ' ; οὐχι ταὐτο ἱερειον ἁπασιν ἐν κυκλῳ τοις ἀγαλμασι προσαγοντας , τῳ του Διος , τῳ του Ἡλιου , |
| και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
| ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
| μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
| σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| ἐγειρει μαλλον αὐτα και ἐπιτεινει , ἁτε της τουτου φυσεως προσεχεστερον ἐξημμενα . εἰ δε ταυτα τουτον ἐχει τον τροπον | ||
| ἐσχε τον λεγοντα ὁμοιωσις θεῳ κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ : προσεχεστερον γαρ το καθαραι την ψυχην ἑαυτου , εἰτα καθαρθεισαν |
| προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
| Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
| ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
| ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| μικρου του φαρμακου πειθοντα αὐτην δουναι μοι των ἀρτων , αἰνιττομενος το νομισμα ὡς τα ἰσα τῃ ἐπῳδῃ δυναμενον . | ||
| μεντοι και ἰτεαι ὠλεσικαρποι ἐν τοις ἑαυτου μετροις εἰπειν τουτο αἰνιττομενος . κωνειου δε ἀνθρωπος πιων κατα την του αἱματος |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| , κουφοτατων αὐ νοων , Ἐκτραπελιας θλιψιν ἐκ τετραποδων . Τοιουτος Ἑρμης δωδεκα τοπους τρεχων . Ὡροσκοπουσαν την Σεληνην εἰ | ||
| ἀρα μονον οὐδαμου ὀντα εὐτυχως ποθεν δοκεις συναρπασαι ; “ Τοιουτος μεν οὐν ὁ του Ξενοφωντος ἐστι λογος , δυναμιν |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| χρημα δοκει : ἑωλων δε των δυσχερων γενομενων χλευασιας και σκωμματος ὑποθεσις ἐσομαι των μεν δεινων ἀπολειποντων αὐτοις καταβραχυ την | ||
| Ζηνας ὑποκοριστικα . το δε δακνας περισπαται , ὁτι ἐπι σκωμματος τασσεται . Ἐτι τα εἰς ΡΑΣ μη ὀντα ὑποκοριστικα |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
| ' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| κουφοτερας ὑφισταται τας ὠδινας . ἐστι δε ἀδηφαγον ζῳον ἡ ἀρκτος : δενδρων τε γαρ καρπους ἐσθιει , και μυρμηκας | ||
| γαρ ἀρκτικος ἐστι δυσεως και ἀνατολης ὁρος , οὐχ ἡ ἀρκτος . . . . [ . , ] ἀξιον |
| ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
| και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| εἰδοτες των ἠν περι Σαρδις τε και αὐτον Κροισον . Κυρος δε αὐτικα ἀπελαυνοντος Κροισου μετα την μαχην την γενομενην | ||
| και τους ἀλλους Ἰωνας . Περσαι Μηδοις παρετασσοντο . Περσων Κυρος ἡγειτο . Κυρου σατραπης Οἰβαρης ἠρξε φυγης , και |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| , οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | ||
| βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| μεχρι της ἑω . ἐγω δε δι ' ὁλης της νυκτος ἀγρυπνων ἐκλαον παρακαθημενος και βλεπων ἐλεγον τα δεσμα : | ||
| ἀνηρ Περσης : τουτον ἐφη αὐτον , εἰ ἐλθοι της νυκτος συν τριακοσιοις ἀνδρασι , λαβειν ἀν και αὐτον και |
| της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
| . . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
| ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | ||
| ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
| ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| προς τους τοκεας τῃ θεραπειᾳ , δικαιοι δε προς τους ἀστους τῳ ἰσῳ , εὐσεβεις δε προς τους φιλους τῃ | ||
| της Ῥωμαιων πολεως , ὁτι παντας ἀσμενως ὑποδεχομενη τους ξενους ἀστους ποιειται και τιμᾳ κατα την ἀξιαν ἑκαστον , ἐκει |
| πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
| την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ὑπνῳ τοιηνδε ἰδοντα αὐτον οἰχεσθαι φευγοντα . Ἐδοκεε οἱ ἀνδρα ἐπισταντα συμβουλευειν τους ἱρεας τους ἐν Αἰγυπτῳ συλλεξαντα παντας μεσους | ||
| . Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα : ῥιγος ταυτῃσι πολεμιον , και κοιλιης |
| θεου , της δε ἐκει ἀκροτητος τα ἐν κοσμῳ πρωτα ἀκηρατος εἰκων και της ἐκει μεσοτητος μεση εἰκων τα ἐνταυθα | ||
| . και τα ὀνοματα ὑγιεινος , ἐρρωμενος , σως , ἀκηρατος , ἀπονος , ἀλυπος . και ἐπι των ἐκ |
| εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
| Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
| οὐκ ἀφικεσθε , ὁ δε χρονος ἐξηκεν , ᾠομεθα ὑμας πυθομενους τα παρ ' ἡμιν φοβηθεντας οἰχεσθαι ἀποδραντας ἐπι θαλατταν | ||
| προκεχειρισμενον των ἁλιεων τινα : συμπλεων δη ἐλεγε προς τους πυθομενους ὁτι πρεσβευοι περι κουφισμου του φορου : τελοιεν γαρ |
| δη τα προτερα το ΗΒΓΖ ἐλαττον ἐστιν ἡμικυλινδριου : και βλεπεται ὑπο του Ε ὀμματος . μετακεισθω δη το ὀμμα | ||
| εἰς αὐτο αὐγην : και οὐ ψευδεται ἡ ὁρασις , βλεπεται γαρ ταις ἀληθειαις , ὁτι ἐστι σκοτος . Χρυσιππος |
| ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
| παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| γαρ ἀντειχοντο των ἐκ της στοας δογματων . της δε πολυτελειας της νυν ἀκμαζουσης πρωτος ἡγεμων ἐγενετο Λευκολλος ὁ καταναυμαχησας | ||
| ' ἡ Ἀλεξανδρου μητηρ παντα χιλια ἐθυεν , ἁπαξ της πολυτελειας ἐπι την δεισιδαιμονιαν προαγαγουσης ; ὁταν δε νεος θεους |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| μεταθεσις αἰτιας ὠνομασται , παρα το μεταθειναι την αἰτιαν του ἐγκληματος εἰς αἰτιαν ἑτεραν εὐλογον : ἐοικε δε και ἀλλο | ||
| προσηκειν δε ἡγουμενος και δια ταυτην την ἀποδειξιν ἀπηλλαχθαι του ἐγκληματος , ἐτι πλειονας και νομους και ἀλλας δικαιωσεις παρασχησομαι |
| ' ἀνεστη διος Ἀλεξανδρος Ἑλενης ποσις ἠϋκομοιο , ὁς μιν ἀμειβομενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἀντηνορ συ μεν οὐκετ ' | ||
| γενναιος τῃ παρρησιᾳ . τουτους ὡσπερ της εὐσεβειας ὁ θεος ἀμειβομενος . και τουτο δη το ὑμνουμενον ὀνομα Ἀντερως ἐν |
| ψυχης και του νου ἐνθυμηματα . Ἀργειφοντης δε , ὡς ἀργος και καθαρος φονου : παιδευει γαρ και ῥυθμιζει , | ||
| Οὐδ ' ὑπερμνηστρα . οὐ μονον , φησι , το ἀργος ἀριστους ἐξαγει ἀνδρας , ἀλλα και εἰς γυναικας ἐξαιρετον |
| κακος δ ' αἰδοιος ἀλητης . ” την δ ' ἀπαμειβομενος προσεφης , Εὐμαιε συβωτα : “ μυθειται κατα μοιραν | ||
| και ποθι τονδ ' ἐκαλεσσας ; ” τον δ ' ἀπαμειβομενος προσεφης , Εὐμαιε συβωτα : “ Ἀντινο ' , |
| και πασιν ἀνθρωποις , καθ ' οὑς ἁπαντα ἐπιεικως ὑμιν ἀναγκαιον και πραττειν και ὀνομαζειν , και εἰ περι του | ||
| ἐχθρον του μισουμενου . Ἀναγκη . Οὐκουν ταὐτα ἡμιν συμβησεται ἀναγκαιον εἰναι ὁμολογειν , ἁπερ ἐπι των προτερον , πολλακις |
| ἠ θυσιων ἀναμνησεις , ἐλεος τε παιδων και γυναικων ποθος οἰκτος τε πατερων και μητερων , λογισμος δ ' , | ||
| λειβοντες ] σταζοντες . λειβοντες ] χεοντες . θ λειβοντες οἰκτος : οὐκ ἠν ἐλεος δια της γλωσσης αὐτων προϊων |
| . το αʹ ἰαμβελεγος . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το δʹ | ||
| μεταθεν εἰς την πρωτην . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ το αὐτο τῳ αʹ . το |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| ὀδυνην οὐσαν ἐν τοις ὑποχονδριοις , εἰ μη τι ὁ ἀρρωστος ἑκων μετα ψοφου ἐκκρινει : τοτε γαρ οὐδεν δηλουσιν | ||
| ἠγον μεν μηλα , φερον δ ' εὐηνορα οἰνον . ἀρρωστος ἀρρωστουντος διαφερει . ἀρρωστος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀδυνατων |
| Ἡ δ ' οὐν μεθοδος ἐστιν ἡδε . Παντος οὑτινοσουν προτεθεντος ζητηματος , εἰ συνεστηκοι , ἐπισκοπειν δει το κρινομενον | ||
| δη και τον Δημοσθενην κεχρησθαι φημι . αὐτικα ἐπι του προτεθεντος παραδειγματος ἀρχεται μεν ἀπο ἀναπαιστικου στιχου τετραμετρου : λειπεται |
| ' εὐ οἰσθα νοον και θυμον ἑκαστου : σον δε κρατος παντων ἐσθ ' ὑπατον , βασιλευ . πως δη | ||
| καλουμενῃ Ἀμφιτριτῃ . Ἐξερεω : λεξω , εἰπω . ὑπατον κρατος : περιφρασις . ὑπατον : ἐξοχον : ἀπο του |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
| : γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |