, φησιν Ὠ κουραι , τις δ ' ὑμμιν ἀνηρ ἡδιστος ἀοιδων ἐνθαδε πωλειται και τεῳ τερπεσθε μαλιστα , ὑμεις | ||
ὁπως οὐκ ὀλβιογαστωρ εἰ συ . φασιανικου δε ὀρνιθος ὁ ἡδιστος Ἀριστοφανης ἐν δραματι Ὀρνισιν . Ἀττικοι δ ' εἰσι |
εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
εἰ δε και ἐλεγεν , εἰπον ἀν αὐτῳ ἐπειδη οὑτος πιστος ἐστιν , οὑτος ὁ πιστος τι ἐστιν ; και | ||
το φαινομενον πιστος ἐστιν ἠ οὐ . εἰ μεν οὐν πιστος ἐστιν , οὐδεν ἑξει λεγειν προς τον ᾡ φαινεται |
δια το αὐτον εἰναι κτιστην και ποιητην των ὁλων , ὑψιστος δε δια το εἰναι αὐτον ἀνωτερον των παντων , | ||
ἑτερωθι το γραμμα τουτο ἐστηλιτευμενον : „ ἡνικα διεμεριζεν ὁ ὑψιστος ἐθνη , ὡς διεσπειρεν υἱους Ἀδαμ „ , τους |
Δυμιον ἀστυ . θερεος σταθεροιο Ἀδρηστος Ταλαω ' υἱος Κρηθηιαδαο πρωτιστος Δαναων εὐαινετω ἠλασεν ἱππω Καιρον τε κραιπνον και Ἀριονα | ||
εὐλογωτερον . οὐ γαρ δηπου παντα ἁμα νοει ὡσπερ ὁ πρωτιστος και ἐξῃρημενος του παντος νους ἁπας γενητος , ἀλλ |
η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
φονος ἠν ὁν Ἀργολις ἐχει πετρα τοτε μεν περισαμοτατος και ἀπιστος Ἑλλαδι των Δαναου παιδων : ταδε δ ' ὑπερεβαλεν | ||
ἐξ ὑποθεσεως λαμβανοντος χωρις ἀποδειξεως ἀπιστον ἐστιν ἡ ὑποθεοις , ἀπιστος γενησεται και ἐπ ' ἐκεινου , ὡστε οὐδετερον αὐτων |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
δε και ἐπι κερδει εὐτελει και ὠφελειᾳ μηδαμινῃ και ἐσται ἀχαριστος προς τους ἀνθρωπους και δυσχεραινων ἐπι τῃ συν τουτοις | ||
συγγενικην δοσιν . παρωνυμον ] ἀποδειξις αὑτη της δωρεας οὐκ ἀχαριστος . λιμνην ] την στρογγυλην . χοιραδα ] την |
στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
, ἀλλ ' ὁτι τον δολον ἐῳκει τῳ Δαιδαλῳ ὁ Ἀκαστος . ἠ οὑτως : Δαιδαλου μαχαιραν τον δολον εἰπε | ||
πατηρ Ἀλκηστιδος : Εὐριπιδης : ἠ τ ' ἀρ ' Ἀκαστος οὐκ ἐστιν ἐν ἀνδρασιν . παρα το καζω ῥημα |
ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , μεχρι ἀν ὁτου προσπεσηι τοις μεγιστοις ὀρεσι των κατα την οἰκουμενην , ἁ φησιν εἰναι | ||
ἐργων . τοιγαρουν ὁραν ἐστι τους τοιουτους αὐτους μεν τοις μεγιστοις ἀκληρημασι περιπιπτοντας , ταις δε πολεσι των ἀτυχηματων γινομενους |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
τε δι ' ἐμε ἡκειν , οὐτε ἀνελευθερον τι διελεχθην βασιλευσιν ἠ ὑπερ βασιλεων δημοις οὐτ ' ἐπιστολαις ἐλαμπρυναμην ἠ | ||
ὡς [ ! ! ! ! ! ! ! ! βασιλευσιν ] [ ! ! ! ! ! ! ! |
μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
: οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
ὑπνῳ τοιηνδε ἰδοντα αὐτον οἰχεσθαι φευγοντα . Ἐδοκεε οἱ ἀνδρα ἐπισταντα συμβουλευειν τους ἱρεας τους ἐν Αἰγυπτῳ συλλεξαντα παντας μεσους | ||
. Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα : ῥιγος ταυτῃσι πολεμιον , και κοιλιης |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
πασι και ἑκαστῳ των πολλων . Ἀλλ ' εἰ και ἀμεριστος ἡ μεθεξις και μια παντων ἡ τε του ὀντος | ||
της ἀμεριστου φυσεως και της μεριστης : ἡ μεν οὐν ἀμεριστος την πρωτην και ἀνωτατω και ἀπλανη περιφοραν εἰληχεν , |
ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
τοσουτῳ βελτιων ἡ βλαστησις : την δ ' ἀλλην ἁπασαν τεκμαιρομενον προς τουτο τον χρονον . Χρη δε και την | ||
πηγας , μικροις δη τισι και φαυλοις ὑπερ των τηλικουτων τεκμαιρομενον . ἐπει μεντοι ἀτρεκεστερον ἐξηλεγξε τα ἀμφι τῳ ποταμῳ |
και πασιν ἀνθρωποις , καθ ' οὑς ἁπαντα ἐπιεικως ὑμιν ἀναγκαιον και πραττειν και ὀνομαζειν , και εἰ περι του | ||
ἐχθρον του μισουμενου . Ἀναγκη . Οὐκουν ταὐτα ἡμιν συμβησεται ἀναγκαιον εἰναι ὁμολογειν , ἁπερ ἐπι των προτερον , πολλακις |
μη οὑτω μετιοιμεν ταυτα τα μαθηματα , ἀτελης τε και ἀνονητος και οὐδενος λογου ἀξια ἡ περι τουτων σκεψις γενοιτ | ||
της φιλοτιμιας ὡς , εἰ τινι συμπεσοι τελευτησαι ταχυτερον , ἀνονητος ἐσομενος των ἀγαθων τινος : ὁ γαρ εὐκλεους δοξης |
εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
ἐστι φανταζεσθαι ἠ της πολεως μειζω και το ὑπερεχον αὐτου ἐκτος της πολεως . καλλιον γαρ οἰμαι το ἐξω του | ||
ἰσως δυνησομεθα λεγειν , ψιλως δε ὁποιον ἐστιν ἑκαστον των ἐκτος ὑποκειμενων οὐκ ἐσμεν δυνατοι φασκειν . και δια τουτον |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
γεγραφοσι . Και κατα ταυτα την μεν των Χαλδαιων γραφην ἀξιοπιστον ἡγητεον , οὐ μην ἀλλα κἀν τοις ἀρχειοις των | ||
. μηδ ' ὀμνυναι θεους : ἀσκειν γαρ αὑτον δειν ἀξιοπιστον παρεχειν . τους τε πρεσβυτερους τιμαν , το προηγουμενον |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
, οἱ δε κηρυκιον , ὁμοια κοχλιᾳ . Πορφυριτης λιθος γνωστος μαλιστα ἐν τῃ μελανιτιδι γῃ . Της οὐν βοτανης | ||
ἀπο ὡροσκοπου ἀφεσις ἐπι τον Ἡλιον , ὁθεν και βασιλει γνωστος ἐγενετο κατ ' ἐκεινον τον χρονον . ἐν δε |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
κελευσω σε ἱνα γραφῃς τας ἁμαρτιας ψυχης ἐξιλεουμενης , και εἰσελευσεται εἰς την ζωην : και ἡ ψυχη ἐαν μη | ||
βασιλειαν μεν ὀψεται του θεου , εἰς αὐτην δε οὐκ εἰσελευσεται . Οἱ λιθοι δε , φημι , κυριε , |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
φιλοπολεμος , αὐτικα ὁ παις ὁ ἐκεινου Θευδιβαλδος ἁμα τοις ἑπομενοις Οὐαρνοις βασιλει τῳ Ῥωμαιων προσεχωρει και ἐς Ἀριμινον παρην | ||
τα μεν ἡγουμενα τοις ἡγουμενοις , τα δε ἑπομενα τοις ἑπομενοις . λοιπη ἀρα ἡ προς τῳ Α . , |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
το φανερον ἡμισφαιριον , ὁ ἡλιος μειζονα τινα της ΖΕΚ διελευσεται . Διαπορευεσθω την ΖΕΛ : ὁταν ἀρα δυνῃ το | ||
και της ΗΞ ἀνατολῃ ὁ ἡλιος ἐλασσονα της ΞΗ περιφερειαν διελευσεται . διεληλυθετω την ΗΟ : του Ξ ἀρα ὀντος |
λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
. . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
χρημα δοκει : ἑωλων δε των δυσχερων γενομενων χλευασιας και σκωμματος ὑποθεσις ἐσομαι των μεν δεινων ἀπολειποντων αὐτοις καταβραχυ την | ||
Ζηνας ὑποκοριστικα . το δε δακνας περισπαται , ὁτι ἐπι σκωμματος τασσεται . Ἐτι τα εἰς ΡΑΣ μη ὀντα ὑποκοριστικα |
ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
. τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | ||
τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος |
σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
ἐξογκωμασιν τιμιον ἀναξει πας ' Ἀθηναιων πολις . καλος γαρ ἀστοις στεφανος Ἑλληνων ὑπο ἀνδρ ' ἐσθλον ὠφελουντας εὐκλειας τυχειν | ||
ἀμηχανον ἀμπεχε πενθος : οὐδ ' ἐτι κικλησκουσιν ἐπειθετο πολλακις ἀστοις νησαιοις , οὐ βρωσιν ὀρεγνυμενην ἐθελεσκε δεχνυσθαι , μαλα |
τεμνειν ὀξεριας τυρος οὐδ ' ἐν δερματι οὐκ ἐπιγλωττησομαι . παλιμβολον κηρυκα παλιμβολος τριπρατος παρακεκινηκως ὑφ ' ἡλικιας παρησειν μοι | ||
και οὐκ ἀνεξεσθε , ἀλλ ' ὡς κακουργον τινα και παλιμβολον μαστιγουν παραδωσετε τῳ τεταγμενῳ : και δια τουτο ἐξευρηται |
? της ! ! [ ! ] ! υλλιδος ? ἀκατος οὐκετ ' ἀνηχθη ? ? ? , κατεστη δ | ||
οὐ συμφορον νεα ' στι πρεσβυτῃ γυνη . ὡσπερ γαρ ἀκατος οὐδε μικρον πειθεται ἑνι πηδαλιῳ , το πεισμ ' |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
της Ἀργους ὁ βορειοτερος των ἐν μεσῳ τῳ ἱστῳ , ἐσχατος δε του Λεοντος ὁ ἑπομενος των ἐν τῳ νωτῳ | ||
ἀστηρ πρωτος μεν του Στεφανου ὁ ἐχομενος του λαμπρου , ἐσχατος δε ὁ ἀριστερος ἀγκων του Ἐνγονασιν . Ἀνατελλει δε |
. διφθερας ἁς εἰχον στεγασματα ἐπιμπλασαν χορτου κουφου , εἰτα συνηγον και συνεσπων , ὡς μη ἁπτεσθαι της καρφης το | ||
δ ' ἐμοι δοκει , και Προμηθεα Διι ταυτῃ πῃ συνηγον οἱ πρωτοι ἀνθρωποιτουτων δε τους μεν εἰς διαφοραν , |
ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
. δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
[ , οἰνου δ ' οὐ κεν ἐπειτα [ ] τοσος στρατος οὐδε τι [ Μουσαι Πιεριδες , κουραι Διος | ||
φοιτᾳ , μιγνυμενος μεγαλοις μικροις τε φαεσσι : ᾡ συ τοσος γεγαως ὑπατος βασιλευς δια παντος . οὐδε τι γιγνεται |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
τον ἑκαστου θυμον διεγειροντες και το καθ ' ἑαυτους προθυμον εἰσηγουμενοι . της ἡλιακης οὐν ἀκτινος τον ἀερα περιλαμψασης ἐφωρμησαν | ||
των πραγματων οὐδαμως συγχωρησει . καθολου μεν γαρ ἀνεξελεγκτον ἀποφασιν εἰσηγουμενοι και την ἀοικητον χωραν μεταξυ τιθεμενοι , ταυτηι διαφευξεσθαι |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | ||
ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
ὀξυτητα ὁρωντες και τον κοσμον των δρωμενων : τοτε δε προσαγοντας ἠδη τους ἀμφι Ἀλεξανδρον οὐκ ἐδεξαντο , ἀλλα λειπουσι | ||
' ; οὐχι ταὐτο ἱερειον ἁπασιν ἐν κυκλῳ τοις ἀγαλμασι προσαγοντας , τῳ του Διος , τῳ του Ἡλιου , |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
δεξιας , και δρομον ἀπεραντον ἐνετιθουν τοις χρωμασιν ἐν οὐ κινουμενοις ποσιν . οἰδα κηρῳ δησας τον Ἀρεα , και | ||
και πνευματι , σωμα ὁμοιον ἡ ψυχη φυσει λαβουσα συγκινειται κινουμενοις και πνευματος τε ἐμμελως και ἐρρυθμως ἠχουντος τῳ παρ |
Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
, την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
κἀν ὑποδεικνυωμεν παθος το συμβεβηκος περι τινας των οἰκειων του κρινομενου ἠ του τεθνεωτος : Ὑπερειδης ἐν τῳ κατα Ἀρχεστρατου | ||
ταυτα ἐστιν ” : ἐν δε τῃ ἀντιληψει ἐπι του κρινομενου ζωγραφου ἡ προβολη : τα ναυαγια γραψας την πολιν |
τε βασιλειους θυσιας ἐπετελει , και βηματος αὐτῳ ἐς ὑψος ἀρθεντος ἐν μεσῳ τῳ στρατοπεδῳ ἀνελθων ἐπ ' αὐτο και | ||
μονως ὀρθοτονουνταιΤῃ . τιν συζυγος ἡ ἱν , του τ ἀρθεντος . Ἡσιοδος : ἱν δ ' αὐτῳ θανατου ταμιης |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |