δε μη ἀγνοειν ὁτι Θ . τα περι ταὐτου προβληματα ὑποτασσει τοις γενικοις , ὡσπερ και τα ἀπο των διαφορων | ||
. ὁτι δε τας κοινας φυσικας λεγει και τας ἀναγκαιας ὑποτασσει ταις φυσικαις , δι ' ὡν ἐπηνεγκεν ἐδηλωσε λεγων |
φλεγμοναι γενωνται οἱον ἐν πρωτῃ ἠ δευτερᾳ , εἰποτε δε σαρκιον ἠ δερμα ἐμελανθη , μηδεν , φησιν , ἀπροβολον | ||
: το δ ' ἐντευθεν κατα τα ἐνδον μερη ἐκκρεμαμενον σαρκιον κιονις , οἱ δε γαργαρεωνα , οἱ δε σταφυλην |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
, και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ θρυπτει . το δε των κατοικιδιων ὀρνιθων αἱμορραγιαϲ μηνιγγων ἐπεχει . το δε των ἀρνων | ||
και ταυτα τα γενη των ὀρνιθων ταις προειρημεναις ἐπι των κατοικιδιων ὀρνιθων ἰασεσιν . Οἱ περδικες θερμοτατοι φυσει τυγχανουσι προς |
την Ὀργαδα την ἱεραν : ὁρισται δ ' ἐγενοντο , συγχωρησαντων Μεγαρεων , Λακρατειδης ὁ ἱεροφαντης και ὁ δαιδουχος Ἱεροκλειδης | ||
, ὁπως ἐπιτρεψωσιν αὐτῳ Αἰσωπειον μυθον εἰπειν . των δε συγχωρησαντων αὐτῳ ἀρξαμενος ἐλεγε : ” Δημητρα και χελιδων και |
ὁριζεται . ὁ δη γουν της Ῥοδου Πολυκρατης ἠρα ] μουσικης και μελων , και τον πατερα ἐπειθε συμπραξαι αὐτῳ | ||
τεχνης : ὁ δε , οὐ γαρ ἠν οἱ συνεσις μουσικης , ἐκελευε παυσασθαι αὐτον ἀτιμασας . ὁ δε ἀναμνησθεις |
ἀφ ' οὑ ἡ ῥις τεταται , ἡς το ἀκρον σφαιριον καλειται , το δ ' ὑποκειμενον διαφραγμα . ἀπο | ||
προμηκεις ὡς ἀν εἰποις τινας βλεφαριδας , εἰτα ἑκαστῃ βραχυ σφαιριον προσπεφυκε . συνοιδεν οὐν ἑαυτῳ τουτοις ἐφολκοις ὑπο της |
το γαρ προστιθεμενον των ἀγαθων μετα της εὐδαιμονιας ἀγαθον τι ἀποτελεσει της εὐδαιμονιας αἱρετωτερον : τοιουτον δε και το ζητουμενον | ||
κομην προς βορραν ἀποτεινῃ , λυπας και δενδρικων καρπων ἀφοριας ἀποτελεσει . ἐν δε Αἰγοκερωτι ἀμαυρωθεις τῳ ἡγεμονι Αἰγυπτου και |
ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
μ ' εὐθυς ψηλαφᾳ κἀνω φερει την χειρα προς το φαλακρον ἡδυ διαγελων ποθεν ποτ ' ἀλυπον ὡδε ηὑρον ἀνθος | ||
εἰς ' ἑκκαιδεκ ' εἰς Ἀρχεστρατον . ἐς τον δε φαλακρον ἑπτακαιδεκ ' . ἰσχε δη . ὀγδοος ὁ το |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
κατ ' ἀρχας ὁρμηθεις ἐκ Θηβων , και Ἀθηναιους στασιαζοντας διαλλαγηναι και συνθεμενους ἐπεισε μειναι , πρωτος μεν ἐστιν οὑτος | ||
δι ' ἀντιρρησεων και λογων : το δε καταλλαγηναι , διαλλαγηναι : ἰσον δε το προσηκον ἑκαστῳ και δικαιον : |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
ἐρευνησας , τοσαυτην ὠφελειαν συνηθροισεν ὁσην εἰκος ἐστιν ἐσχηκεναι πολιν οἰκουμενην ὑπο ἀνδρων εἰκοσι μυριαδων , ἀπορθητον δε ἀπο της | ||
της καινων γεγονας χαριτων ὡς ἐκεινος ; εὐφροσυνης κατεπλησας την οἰκουμενην ; Ἀσια και Εὐρωπη τας ἐκ σου γεγενημενας δωρεας |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
ἑν εἰδος εὐεργεσιας ἐπεδειξαντο , ἀλλ ' οὐδεν εἰδος εὐεργεσιας ἀπελιπον , δεξαμενοι μεν την φυγην και την πραξιν αὐτοις | ||
Κεφαληνια . Ἐπανειμι δε παλιν ἐπι την ἠπειρον , ὁθεν ἀπελιπον . Μετα ταυτα πολις Ἀλυζια , και κατα ταυτην |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
φασι , τον γε μην Πελοποννησιον δια το κατα Μεγαρεων πινακιον , τον δε ἱερον καλουμενον ἐκ της ἐσπραξεως των | ||
ἰδοις αὐτον , εἰ γε χρη πιστευειν τῳ προγραμματι . πινακιον γαρ τι ἐκρεματο ὑπερ του πυλωνος μεγαλοις γραμμασι λεγον |
πως πονηρα ἐστι , και πως τους δουλους του θεου καταστρεφει τῃ ἑαυτης ἐνεργειᾳ , και πως ἀποπλανᾳ αὐτους ἀπο | ||
θηριων γαστριζομαι . Και κεκραγας , ὡσπερ ἀει την πολιν καταστρεφει . Ἀλλ ' ἐαν ταυτῃ γε νικᾳ , ταυτῃι |
ἐκκεντρον θεωρουμενη μοιρων λδ λη . ταυταις δη ταις διαστασεσιν ἀκολουθησαντες ἐπι του αὐτου θεωρηματος εὑρισκομεν την μεν μεταξυ των | ||
συγγεγραμμενον . κἀν τοις ἐκ της ἱερας βιβλου νομοις ἀναγινωσκομενοις ἀκολουθησαντες ἀδυνατησωσι σωσαι τον καμνοντα , ἀθῳοι παντος ἐγκληματος ἀπολυονται |
αὐξησιν , και μειζω τα ἀγαθα των λυπηρων . εἰτα ἀντιπαραστασει τροπου , χρη δε δι ' ἑτερου τροπου τα | ||
χρωμα ἑξει το ὁρων πρωτον . λυσομεν δε ἐνστασει και ἀντιπαραστασει χρησαμενοι . πρωτα μεν γαρ φανερον ὡς οὐχ ἑν |
πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
γαρ οὑτως σαφεστεραν την ἐξετασιν γινεσθαι . Τοις δε αὐτοις κεφαλαιοις και ἐν τῃ κατασκευῃ δια των ἐναντιων ἐπιχειρηματων χρησομεθα | ||
οὐδε τα ἰατρικα , λεγομεν ὁτι ἀλλ ' ἡ συγγραφη κεφαλαιοις διαιρειται και ἐπι εἰδος ἀναγεται ῥητορικης , κοινως μεν |
πλευρα το τελος της ζωης ἐπιτιθησιν , τοτε περ εἰωθε συμπληρουσθαι τα χρονικα και ἀπολλυσθαι παντελως ἡ κατασκευασθεισα πολις ὁπηνικα | ||
οὐσιας αὐτας εἰναι , ὡστε ἐκ τουτων και τα εἰδη συμπληρουσθαι και οὐσιωδως αὐτων κατηγορεισθαι : εἰ γαρ μη ἠσαν |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
τῃ ἀνδρειᾳ , δεδορκοτων και βλεποντων αὐτων Ἀρην , ἠτοι φονικον και πολεμικον ὁρωντων , ὡς λεοντων . . λειβοντες | ||
ἀποπτωσις του ἐρωτικου : θεωρητικωτερον δε εἰποι τις ἀν τον φονικον τουτον λεγειν τον φιλοσοφον , τῳ ἀπορρηξαι της ὑλης |
τουτοις ἡ ἐπανοδος ταχεια και καλη ἐσται , εἰ δε κακοποιοι σκοπει ποτε ἀλλαξουσι τους τοπους και ἀντ ' αὐτων | ||
τῳ ὑπο γην , καθ ' ὁ δε εὑρεθειεν οἱ κακοποιοι του διαθεματος τεθεντος κατ ' ἐκεινο δει το μερος |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
Δηλου εἰς Συρον σταδιους ρνʹ . [ Ἀπο Συρου εἰς Ἀνδρον σταδιους ρνʹ ] . Ἀπο Ἀνδρου εἰς λιμενα Γαυριου | ||
, ἡς ἡγειτο Φλακκος . ἐπει δ ' ἡκον εἰς Ἀνδρον οἱς κτεινειν διειρητο , Φλακκος μεν ἐτυγχανεν ἀγροθεν εἰς |
ἀποφατικως μονως ἐδιδαξεν , την δε γραμμην και ἀποφατικως και καταφατικως . ἀπλατης δε ὡς των ἀλλων καθαρευουσα διαστηματων : | ||
του ὁτι οὐκ ἐστι ταὐτον το ἐν πρωτῳ σχηματι καθολου καταφατικως συλλογιζεσθαι τῳ ὁριζεσθαι , και τα ἑξης . εἰ |
τοσους και τοσους ἀγομενους ὑπο ζυγον χρονον οὐκ ὀλιγον ἀφηκας ἐλευθερους . και νυν τοινυν ὁπως οὑτοσι Λεοντιος μη λαβῃ | ||
. ὁ δε αὐτοις ἐσφορας τε ἐπεβαλε και Ξανθιων τους ἐλευθερους ἀπεδιδου τῃ πολει και το ναυτικον το Λυκιων ἁμα |
περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
γαιας , φιλτατων παιδων φονον φευγουσα και τλας ' ἐργον ἀνοσιωτατον . οὐ γαρ γελασθαι τλητον ἐξ ἐχθρων , φιλαι | ||
ἡρωων ἐφοδους . Καθαρμοισι τε χρεονται και ἐπαοιδῃσι , και ἀνοσιωτατον γε και ἀθεωτατον ποιεουσιν , ὡς ἐμοιγε δοκεει , |
ἐφελκει αὐτο . Ὁκοταν ὡδε ἐχῃ , φαρμακον χρη πισαι ἐλατηριον , και λουειν θερμῳ , και πυριῃν : ὁκοταν | ||
ῥιϲιν ἀναγαλλιδοϲ χυλον ἐγχειν ἠ κυκλαμινου ἠ ϲευτλου ῥιζηϲ ἠ ἐλατηριον μετα γαλακτοϲ και νιτρον δε ϲυν μελανθιῳ λειωθεν και |
αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
ὁ δε μαλλον ἐτι μαλλον οὐ κρατουντος : ἠ τῃ στερησει , εἰ τις βουλοιτο την παραβολην ἐχειν , οἱον | ||
τμηθηναι , ἀλλα και το δυσχερως τεμνομενον . ἐτι ἐν στερησει λεγεται και το παντῃ μη ἐχον : τυφλος γαρ |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
τελους των τοιουτων γενικων εἰς το ιδιον μεταλαμβανομενου , κυνος κυνιδιον , ἀρτου ἀρτιδιον , λεγω των μετα συμφωνου ἐκφερομενων | ||
ταυτα , ἐπει και πολλου δει : το γαρ τοι κυνιδιον ὑλακτει τε ἁμα και μεντοι και ταις θυραις τους |
. ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
. . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
ὑγρον και ὑδαρες γινεται το διαχωρημα δι ' ἀσθενειαν της ἀλλοιωτικης δυναμεως , μη ἰσχυουσης ἀλλοιωσαι και χυμωσαι και πεψαι | ||
ἐν ὀξει νοσηματι γενηται , κακον : ἀσθενειαν γαρ δηλοι ἀλλοιωτικης δυναμεως . Θανασιμον δε και το περιτεινεσθαι τα βλεφαρα |
πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
τινος καταγνους τα χειρονα , τουτον ἐπι τοις αὐτοις ὡς βελτιστον κρινει και σωφρονα : και σχετλιασαι καιρος οὑτω : | ||
του χειρονος νικωντος μενει τουθ ' ὁ τινες νυν ὡς βελτιστον εἰσηγουνται , ποσον το μεταξυ χρη δοκειν εἰναι της |
σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
το ὁπλα κεκτησθαι : ὁτ ' ἀν δε το τεκμηριον ἀνακολουθον ᾐ προς το κρινομενον ἐμπεσειται παντως : οἱον ἐπι | ||
, ὁτι και ὁ νομος τουτο λεγει , διεξιμεν : ἀνακολουθον γαρ το μετα τον ὁρον και τον ἀνθορισμον τιθεντα |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
βουλοιτο : κατα ἐθος δε , ὡς ὁ τρεφων τους ἀποκηρυκτους νεος πλουσιος , ἐρει γαρ ἐθος εἰναι τοις εὐπορουσι | ||
ὁσα περ ἀν ἐχοι το προβλημα : αὐτικα τον τους ἀποκηρυκτους τρεφοντα νεον πλουσιον και φευγοντα τυραννιδος ἐπιθεσεως : ὁ |
συγγεγραμμενων . Και πρωτον γε ἐκεινο ἡλικον ἁμαρτανουσιν ἐπισκοπησωμεν : ἀμελησαντες γαρ οἱ πολλοι αὐτων του ἱστορειν τα γεγενημενα τοις | ||
, ὁτι δη ἐμυησαν αὐτον ἡκοντα Ἐπιδαυροθεν ὀψε μυστηριων . ἀμελησαντες δε οἱ πολλοι του μυεισθαι περι τον Ἀπολλωνιον εἰχον |
ἀμεσων συνισταμενη , λεγομεν δε ἀποδειξιν κἀκεινην την ἐκ τοιουτων συνισταμενην ἁ ἐκ πρωτων και ἀναποδεικτων ἀποδεικνυται , ἐπι του | ||
ἐαν μιαν τινα των πλευρων προσεκβαλλῃς , την ἐκτος αὐτου συνισταμενην γωνιαν εὑρησεις μειζονα των ἐντος και ἀπεναντιον ἑκατερας . |
ἡ μεν ὀδυνη περιττοτερα προσουσα και πυρετοι τινες γινομενοι φλεγμονας ἀποφαινουσι τοις ἑλκεσιν ὁμου εἰναι : ἀποντες δ ' οἱ | ||
τα τοιαυτα . ὁσοι μεν οὐν ἰδιωμα του χαρακτηρος αὐτο ἀποφαινουσι του Δημοσθενους , ὀρθως λεγουσι : κεχρηται γαρ αὐτῳ |
οὐδεις σε βλαψει , ἐχθρον οὐχ ἑξεις , οὐδε γαρ βλαβερον τι πεισῃ . τηλικουτων οὐν ἐφιεμενος μεμνησο , ὁτι | ||
το ἀσεβες , το ἀνοσιον , το ἀσυμφορον , το βλαβερον , το φιλαυτον . και ἐτι προς τουτοις ἀλλοτριον |
και τυμβωρυχιας κρινομενος : ἐνταυθα γαρ του κατηγορου τυμβωρυχιαν ἀποδειξαι σπουδαζοντος , του δε φευγοντος τοὐναντιον οὐκ εἰς ταὐτον ἀμφοτερα | ||
ὁ ἀμετακινητος ἀπο του στεμπω το μετακινω . ἐπειγομενοιο : σπουδαζοντος , διωκομενου ὑπο του φοβου . βαρυνει : ὁ |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
, ἐασαντες το λοιπον των σπασμων . δυναμενου δια της ἀμετρου κενωσεως ξηραινειν τε και διαφορειν τοσουτον , ὁσον ἡ | ||
φοινικων και κροκου και ψιχιων καταπλασματι χρηστεον . πυρωσεως δε ἀμετρου παρουσης και ἐσχαρας οὐσης , ὡστε και νεμεσθαι τα |
λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
μετα του μηνισκου . τα μεν οὐν περι του Χιου Ἱπποκρατους μαλλον ἐπιτρεπτεον Εὐδημῳ γινωσκειν ἐγγυτερῳ τοις χρονοις ὀντι και | ||
το τελος . ἑλκος γαρ γινεται : κατα δε τον Ἱπποκρατους νομον , ἑλκεα ξυμπαντα οὐ χρη ἐπιτεγγειν πλην οἰνου |
ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
στρατευμα συν τουτοις κατακοπτει . τοις εὐηργετημενοις δε την ἀμοιβην λαμβανει ἀξιαν και καταλληλον της τουτων δυστροπιας . πλοιῳ σαθρῳ | ||
ποταμου ἐς τα ἐρημα . Ἀλεξανδρος δε την τε πολιν λαμβανει και την λειαν πασαν ὁσην οἱ Γεται ὑπελιποντο . |
, ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
' ὁμως , καιτοι ἀπροσπελαστους ὀντας κατα την μαχην και φοβερους , ἡ του Αὐσονιων βασιλεως , τουτεστι του Νερωνος | ||
τουτου δια το ἀτεκμαρτον δεος και δια το ἠδη † φοβερους παροντας Ἀθηναιους , κατ ' ἀμφοτερα ἐκπλαγεντες , και |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
οὐ μαλλον , ὡς ἐφαμεν , παρακειμεναις αὐταις το τοιουτον παρακολουθει ἠπερ συντεθεισαιςδευτερον ; , εἰπερ καθο προθεσεις εἰσιν , | ||
ἐλλαμψις . Ἡ μεν οὐν προσοχη και διανοια της ψυχης παρακολουθει τοις γιγνομενοις , ἐπειδη τουτων το θειον φως οὐκ |
και ποταμους ἱστησιν ἀφαρ κελαδεινα ῥεοντας , ἀστρα τε και μηνης ἱερας ἐπεδησε κελευθους . της μεν , ἀπο μεγαροιο | ||
προοιμια , ἀρχην ἐχοντα ” ἀμφι μοι ἠελιοιο περικλειτοιο τε μηνης / ἑσπετε μοι Μουσαι ” , τινα δε των |
Ἀλεξανδρος φιλα εἰδως ἑδριαει , Περσαισι βαρυς θεος αἰολομιτρας . ἀντια δ ' Ἡρακληος ἑδρα κενταυροφονοιο ἱδρυται στερεοιο τετυγμενα ἐξ | ||
αἰδω μεθεις . διομαι μεν χαρισασθαι , διομαι δ ' ἀντια φασθαι , λεξας δυσλεκτα φιλοισιν . ἀλλ ' ἐπει |
κατα την ἰδιαν οἰκιαν : οὑς ὑστερον ἐνιοτε παιδων παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους | ||
μεν δανειζωνται και οἰωνται δια την δοξαν πιστευεσθαι δειν , εὐπορησαντες δε μη ἀποδιδωσιν , ἀλλ ' ἀποστερωσιν . Ὁσων |
ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |
του τελευταιου ε εἰς η . Ἑκαλη , δημος της Λεοντιδος φυλης . ὁ δημοτης Ἑκαλιος . τα τοπικα Ἑκαληθεν | ||
του ρ εἰς το λ . Κρωπιδαι γαρ δημος της Λεοντιδος φυλης . ἐπαιξεν οὐν παρα το κλεπτειν . ΓΘ |
εἰ τις οὐν καθεψησας φακην ἠ κραμβην ἠ τι των θαλαττιων ζῳων ὡν εἰπον , εἰθ ' ἡδυνας το ἀφεψημα | ||
και δικαστηριων και πανηγυρεων και Πειραιως και ἀποικιων και τροπαιων θαλαττιων τε και χερσαιων ἐπεισηγμενων οὐδ ' ἀν εἱς ἐπ |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
οἱον τους ὑλης καθαρους θεους , προς ἀλλους δε το κλητικον δια των ζῳων ἀποδεδοται τους ἐπιβεβηκοτας των ζῳων και | ||
ἀλλο μεν γαρ τι του λογου εἰδος , οἱον το κλητικον , ἐνδεχεται δηλουσθαι και δια μιας μονης του ὀνοματος |
ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
γυμναστικην ὑγειαν ἐν σωματι . ἡ ποικιλια . κατα μεν μουσικην ἀκολασιαν ἐμποιει ταις ψυχαις , κατα δε γυμναστικην νοσον | ||
και παραδωσω τῳ ἑταιρῳ Σωτηριχῳ , ἐσπουδακοτι οὐ μονον περι μουσικην , ἀλλα και περι την ἀλλην ἐγκυκλιον παιδειαν : |
κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
γαρ των κακων ἠ αἰσχρων , ἐπειδη στερησει μαλλον και ἀποστασει των εἰδων ταυτα παρυφισταται τῃ φυσει , διο και | ||
ἐν αὐτῳ τον ἀγωνα ποιουμενη , το δε ἑτερον ἐν ἀποστασει δι ' ὑποστολης ἐχουσα . Παρεμβολη δε ἐστιν , |
οὐκ ἀρετη , ὁτι μηδε κατα το αὐτων ἰδιον ταυταις κοινωνει . ἀρετη ἀρα , οὐ τεχνη ἡ φρονησις . | ||
καλειται ὁμωνυμα : ὁσα δε ἀναπαλιν κατα μεν τον λογον κοινωνει , μονην δε την κατα τοὐνομα ἰσχει διαφοραν , |
. Της παρρησιας ὡσπερ ὡρας , ἐν καιρῳ ἡ χαρις ἡδιων . Ἐστιν ὡσπερ τριβωνα ῥυπαρον ἀμπεχομενον εὐεκτειν , οὑτωσι | ||
, τροφην ἀξιολογον διδωσι τῳ σωματι . Γλυκυτερος δε και ἡδιων ἐστι και λιπαρωτερος ὁ ἐν τοις ὀστεοις εὑρισκομενος μυελος |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
ἑλκεται ὑπο των δικαστων : ἀντικειται γαρ τῳ εὐθει το σκολιον και τῳ λειῳ το τραχυ και τῳ εὐδιοδευτῳ το | ||
μεν ἠδη γεγονε , και πινοντες εἰσι πορρω . και σκολιον ᾐσται , κοτταβος δ ' ἐξοιχεται θυραζε . αὐλους |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
κατα μικρον ἑλκουσαι τους ἁλοντας ἐσθιουσι . συνεχως δε τους τραχηλους κινουσιν , ὡς οἱ των ἀνδρων διαδεχομενοι τε και | ||
ὑαινας και λυκους , περισκεπειν αὐτων τους λαιμους και τους τραχηλους ὡσπερ θωραξι σεσιδηρωμενοις και καθηλωμενοις κεντροις δυο δακτυλους ἀπ |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
: ὁσῳ γαρ μειζονα ἐστιν ἡμικυκλιων , τοσουτῳ την ὀρθην ἐλαττοι . ὁμοιως και τα ἐλαττω των ἡμικυκλιων την ὀρθην | ||
, Καθως ἀγαθοι κρασιν ἐσχον ἀστερες : Βιον δ ' ἐλαττοι καταβιβαζων παλιν , Ἐξ ἰδιων δε πασαν ἐξοδον φερει |