| νεανιας ἐν τῃ προς την Χιμαιραν συμπλοκῃ διεφθαρη ἐπιτιμιον σωφροσυνης ὑποσχων και της προς τον ξενον αἰδους ὑπο μαχλου γυναικος | ||
| ἀμηχανουντα ς ' ὁ Ζευς οἰκτιρει , νεφελην δ ' ὑποσχων νιφαδι γογγυλων πετρων ὑποσκιον θησει χθον ' , οἱς |
| ἐχεις ἐτι και αὐτος και οὐδεν ἐλαττον γεγονε σοι των μαθηματων . τα δ ' ἀλλα ὡν ἐξ ἀρχης ἐπιθυμων | ||
| ἀληθειαν : ὑπερφυως ἀρα ὡν ζητουμεν , ὡς ἐοικε , μαθηματων εἰη ἀν τουτο . και τἀλλα δε ὡσαυτως χρησιμα |
| ἐμεινεν ἐν τῃ πατριδι : ἐκεισε γαρ φησιν ὁ Ἀχιλλευς ὑποσχεσθαι τῳ Μενοιτιῳ καταξειν τον Πατροκλον ἐκ της στρατειας ἐπανελθοντα | ||
| ἀν ἐθελησαι παρακαταθηκην κειμενην ἐχειν ; Ἀλεξανδρον δη τοις Ἐφεσιοις ὑποσχεσθαι τα γεγονοτα και τα μελλοντα ἀναλωματα , ἐφ ' |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται : αἱ δε ἀντωνυμιαι εἰς διακρισιν προσωπου ἐπινοηθεισαι ἐν μεν ταις πλαγιαις πτωσεσιν | ||
| οὐκ ἀπο του τ ἠργμενουἐτι . αἱ κτη - τικαι ἀντωνυμιαι ὡς ὀνοματα καθ ' ἁπαν εἰς τα γενη και |
| το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
| Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
| πεπραχθαι παιδαριων πολυ προ ἡβης ἐπι παντα πετομενων , ὀξεως ἀναβαινοντων , καταβαινοντων , ἀπ ' ἀλλων ἐπ ' ἀλλα | ||
| ἐλπιζει ἠν ἐπιδειξῃ ὡς οὐδεν χειρων ἐστιν των τας ἱππους ἀναβαινοντων ὀνων . αὑτη γαρ , ὠ ἑταιρε , φιλοσοφιας |
| παντων ἀπο του ἡλιου και των ἀστρων . Φαινεται γουν συμπασχειν οὐ μονον τα ἐπι γης ἀλλα και τα ὑπο | ||
| οἱ παλαιοι και περι ταυτα ἠσχολημενοι ἐπραττον δυναμενοι ἐξομοιουσθαι και συμπασχειν . ἀλλα νυν ῥᾳδιως μεν τουτων τις των την |
| γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη αὐτος ὁ θεος ἀνεσπασεν | ||
| ἐμου ] ? ἱνα εἰπῃς τηι ἀδελφηι [ ] μου ἀντιλαβεσθαι [ μου ] ? ; ὁ σωτηρ ἐφη [ |
| ἐπ ' αὐτοις , πολλα δε των ἀναιμων τε και καθαρων καθαγισας τους μεν ἑταιρους ἐκελευσεν ἐπι την ναυν χωρειν | ||
| των φιλαργυρων : φιλοκερδεις γαρ οἱ Ἀθηναιοι . Ἀταρ ἐκ καθαρων ἀχυρων τετρυγηκας σιτον : ἐπι των μηδενος ἀγαθου μεταλαγχανοντων |
| δυνατωτερον : αὐτο δε παντων και ἀπεριοριστον και ταχυτατον και δυνατωτατον . και οὑτω νοησον ἀπο σεαυτου , και κελευσον | ||
| , ὑποταξαι τε αὑταις το Ἀτλαντικον ἐθνος , ὁ ἠν δυνατωτατον των της Λιβυης . Ζηνοθεμις δε αὐτας φησιν ᾠκηκεναι |
| κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
| , ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
| λιμεσιν ὀνοματι πορθμειου , πειρατηριον συγκροτων . οὑτος τῃ ἐκκομιδῃ παρατυχων ἐπωφθαλμισε τῳ χρυσῳ και νυκτωρ κατακλινεις οὐκ ἐκοιματο λεγων | ||
| ἀδελφεος τε ἐων Ξερξεω και του ναυτικου στρατου στρατηγος , παρατυχων τε τῳ λογῳ και δεισας μη ἀναγνωσθῃ Ξερξης ποιεειν |
| παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
| και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
| τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
| ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
| ἐν τῳ ἐδαφει , ἐαν δε πλεθρον ἠ ἐτι πλεον ἀποσχων ἀφῃ ἀνωθεν , ἰσχυραν πληγην ποιησει . και ἀλλο | ||
| την ἀρκουσαν καταλιπων : και αὐτικα της πολεως σταδιους τετταρακοντα ἀποσχων κατεστρατοπεδευσε περι τας καλουμενας Κλοιλιας ταφρους . μαθουσι δε |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
| ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
| ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
| ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
| : δι ' ὁ και την κοινην κατα παντος ὀνοματος ἀντωνυμιαν παραλαμβανει . . Ἑξης ῥητεον και περι συνταξεως της | ||
| . ἡνικα μητε ἀρθρον θηλυκον δηλοι το τῃ , μητε ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και |
| ἐστι , το δε καλον και ἀγαθον ἐν οὐδενι ἐστι καταλαβεσθαι των ἐν τῳ κοσμῳ : παντα γαρ τα ὀφθαλμῳ | ||
| ἀπολλυνται . ὁσοι δ ' αὐτων συνεστηκοτες ἠσαν προθυμουμενοι τι καταλαβεσθαι χωριον ἀσφαλες και προς τα ὀρη σπευδοντες εἰς ἑτερον |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| περι Κυρηνην πολεων και δυναμεως ἁδρας περιεβαλετο ταις ἐλπισι μειζονα δυναστειαν . τοιαυτην οὐν αὐτου διανοιαν ἐχοντος ἡκεν ὁ παρ | ||
| ποτοις εὐτραπελιαν κατανοησας των μεθυοντων τους ἀλλοτριως τα προς την δυναστειαν ἐχοντας παρελαβεν αὐτους ποτε κατ ' ἰδιαν παλιν ἐπι |
| ἱερευς του Ἀπολλωνος δειπνιζει τους προ αὑτου ἱερευσαμενους , και παρατιθησιν ἑκαστῳ τρυβλια : τουτο δε ἐστι κεραμεουν ἀγγος , | ||
| ἐν ἑορταις οὐτε ἐν γαμοις οὐτ ' ἐν ἀλλῃ συνοδῳ παρατιθησιν οὐδεν : καιτοι πολλακις τον Ἀγαμεμνονα ποιησας δειπνιζοντα τους |
| ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
| τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
| και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
| και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
| της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
| μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| , μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
| δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
| του Ἑρμου κελευοντος και ἑλκοντος , το δε των ἑλκοντων ὑπακουοντων . Γ ὁ Ἑρμης ἐπιταττει τοις ἑλκουσι , και | ||
| μεγαλα εὐεργετησεν . ἀντι γαρ δειλων και ἀδυνατων και ἀλλοις ὑπακουοντων πρωτευειν ἐποιησεν ἐν τοις Ἑλλησι και της ἡγεμονιας ἀντιποιεισθαι |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| λελιπασμενην εἰς το βαθος δει καθιεναι και ἐπι ποσον το χοριον ἐκλαβειν , εἰ δε προσπεφυκος ᾐ τῳ της ὑστερας | ||
| γενομενον προτεινῃ πανταχου την μητραν , και δηλονοτι και το χοριον τε τηνικαυτα στενοχωρουμενον ἀλλα μηδε τῃ ἐκ της μητρας |
| και προσεταξεν ἀπο τιμησεως εἰναι το πολιτευμα και τους μεν κεκτημενους πλειω δραχμων δισχιλιων κυριους εἰναι του πολιτευματος και της | ||
| λεγομεν ἠ πως ἀλλως δειν κατασκευαζεσθαι ; μων ὁμοιους παντας κεκτημενους και μη διηκριβωμενους ἐστιν οὑς τραφεντας τε και πεπαιδευμενους |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
| νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
| τον ξυοντα ἀντιξυειν : ἀνθρωποι δ ' ἀρα ὑπο θεων ἀγομενοι θεους οὐ νομιζουσιν , ἠ περι αὐτους τι φαυλον | ||
| , ψυχαγωγια δε τις ὑπεισιν αὐτους . ὁταν γε μην ἀγομενοι της ὀχθης πλησιον ἀφικωνται , τηνικαυτα και τον ἐνταυθα |
| εἰτα δικαιους συν ἀνδρειοις ποιει : δι ' ὡν γαρ φιλοτιμειται τα γενη , περι ὡν ἀνθρωποι δικαια πραττουσι δεισαντες | ||
| κακιας ἀφιγμενα , ὡστ ' ἐπ ' ἐκεινοις οἱς οὑτος φιλοτιμειται και τους ἐχθρους αἰσχυνεσθαι . ἐγω μεντοι , ὠ |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| το ὁμηρικον δευρο νυν ἠ τριποδος περιδωμεθα . εἰ μη τετραμετρον : προς το “ τετραμετρον ” ἀπηντησεν . το | ||
| δ ' ἀναπαιστικον , ἀμφω διμετρα , ἠ το συμπαν τετραμετρον ἀναπαιστικον : και ἐπ ' ἀλλων δε μετρων ταὐτον |
| ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
| , ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
| φλεγματωδη περιττωματα δια το της φυσεως ἀσθενες , χρεια των τεμνοντων και της λεπτυνουσης διαιτης : μη χρονιζειν δ ' | ||
| Βαρκαιους ἐπι σπονδας : και στας μετα των τα ὁρκια τεμνοντων ἐπι της κρυπτης ταφρου ὠμοσεν , ἐφ ' ὁσον |
| συμβαινον εἰς ῥωμην : οὐ γαρ δη προς ὑγειαν μονον διαλειμματα και τινας ἀναπαυλας ἀπο των ἐργων τους ἰατρους προσταττοντας | ||
| ἐν ᾡ τας τε πρωτας ἁμαξας ὑπεξηγον και κατα τα διαλειμματα αὐτων ὡς ἑκαστοις προὐχωρει ἀτακτως προσεβαλλον : ἀλλα και |
| λεγων : ” ἐμφανισον μοι σαυτον ” , μονον οὐ κατασχεθεις και ἐκβοων ἀντικρυς , ὁτι „ του μεν εἰναι | ||
| δυο στρατιωτων ὡς προς πραξιν ἀπορρητον . Ὡς δε ἀφικετο κατασχεθεις ὑπο των προπεμφθεντων ἱππεων και στρεβλωθεις ἐξηγγειλεν τους κοινωνους |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ἐστιν . ὁτι δε διαφερουσιν οἱ καιροι των τε ὁλων νοσηματων και των ἐπι μερους παροξυσμων , δηλον ἐκ του | ||
| και ἀκμαζει και παρακμαζει . τα μεν γαρ ὀξεα των νοσηματων , ὡς ἡ ἀποπληξια , ἁμα τῃ προσβολῃ την |
| ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
| των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| σωμα : ἡ τε γαρ νομοθετικη τοις δογμασιν ἀποσκευαζει των ἁμαρτηματων ἡμας ἡ τε δικαστικη τῃ τιμωριᾳ διορθουται τα πταισματα | ||
| ἑαυτων οὐρανον ἀσπασεσθε . εἰ δ ' ἀρα τινων μειζονων ἁμαρτηματων ἐσεσθε ποιητικαι , οὐ μετα τελους καθηκοντος των πλασματων |
| τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
| τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
| ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
| , μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
| ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
| τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
| ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
| ὑπαρχειν : “ νεμεσησε δε ποτνια Ἡρη ” φησιν ἡ ποιησις : φθονος δε ἐξωθεν θειου χορου παντος . τα | ||
| τεχνης ἱκανος ποιητης ἐσομενος , ἀτελης αὐτος τε και ἡ ποιησις ὑπο της των μαινομενων ἡ του σωφρονουντος ἠφανισθη . |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
| κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
| ἐστιν . εἰ οὐν τῳ ὀντι περι παντων των ὀντων διαλεγομενοι οὐχ ὑπετιθεντο και ἀσωματον ἀρχην , τῳ ὀντι καλως | ||
| : τοιαυτα μεν οἱ κατα την ἀγοραν Μαγνητες ὀντες ἀλληλοις διαλεγομενοι ἐλεγον . προτροπαδαν : ἀντι του ἐπτοημενως . ὁ |
| μελιτος , κρομμυον μεθ ' ἁλων και πηγανου , τεφρα κληματων μετ ' ἐλαιου , ἠ σκορδιον , κοφοξυλεας φυλλα | ||
| ἐν τῳ οἰκειῳ τοπῳ ἐατεον ἠ μεταφυτευτεον . δυο γαρ κληματων ἐν ἑνι βοθρῳ ἐαθεντων , και αἱ ῥιζαι στενοχωρουνται |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
| ἐπιτλας ] ὑπομενων ἠμασιν ] ἡμεραις και ἀκροσφαλες το ἀκρως σφαλερον ἰηλαι ] γραφεται ἐρεισαι ἰηλαι ] ἐπικαμψαι πτοιητον ] | ||
| και τοὐναντιον νοσωδες νοσερον νοσηρον ἐπινοσον , ἐπικηρον , ἐπισφαλες σφαλερον , ἐπικινδυνον κινδυνωδες , φθινωδες , δυσωρον , βαρυ |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| ἡψατο των παρακειμενων . φασι δε και Ἀριαμνην τον Γαλατην πλουσιωτατον ὀντα ἐπαγγειλασθαι ἑστιασαι Γαλατας παντας ἐνιαυτον και τουτο συντελεσαι | ||
| δηπουθεν ἀπεβη προς το λῳον , ὁτι ἠδυνατο δεξασθαι τον πλουσιωτατον ἐκ της Ἀσιας ξενον , ἀλλος δε οὐδεις ἱκανος |
| ὁρας γαρ οὐδεν : ὁ γαρ το των σωφρονουντων ὀμμα διαφευγειν συμβεβηκεν , τουτο κατα την πλανην τοις μαινομενοις * | ||
| θαυμασαι πλουτον , ἐπαινεσῃ δε την σοφιαν , ᾑ πειραται διαφευγειν ἁ μη νομιζει καλα , μακαριον δε ἡγησῃ της |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| αὐτας ἐπ ' ὀλιγον οἱ του Πομπηιου διωξαντες ἐπι τας ὑπολοιπους ἀνεστρεψαν , και τωνδε τας μεν ᾑρουν ὁμοιως , | ||
| : προ του οὐν παραδουναι ἡμας το εἰδος και τας ὑπολοιπους φωνας πως ἠδυναμεθα εἰπειν ἐπι του γενους γενος ἐστιν |
| ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
| το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
| δ ' ἐν τωι ὀρει θηρευθηναι ὑπο αἰπολων τινων και παραδοθηναι μετα του βρεφους τωι Λυκαονι : μετα χρονον δε | ||
| τον κινδυνον εἰναι διαφορων , ἀλλ ' ὑπερ του μη παραδοθηναι παλιν ὠμῳ και παντος χειρονι θηριου τυραννῳ , τις |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| . ὁ δε τοσουτον ἀπεκρινατο ἐπισκωπτων ὁτι των φιλων αὑτῳ τελευταιος ἐντυγχανοι . Νυκτος δ ' ἀφνω δοξης γενομενης , | ||
| οἱ δε στιχοι εἰσιν ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι σαʹ , ὡν τελευταιος “ ἐγω δε φευξομαι γε τους Ἀχαρνεας ” . |
| . , . τους ἀνθρωπους φησιν Ἀ . δια τουτο ἀπολλυσθαι , ὁτι οὐ δυνανται την ἀρχην τωι τελει προσαψαι | ||
| τι δη κλυει και οὑτως τα πολλα γιγνεσθαι τε και ἀπολλυσθαι , ἐξ ὀντος ἀει εἰς ὀν μεταβαλλοντος ταις εἰρημεναις |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| προειρηκοτες ἐν τῃ πρωτῃ βυβλῳ το διλογειν περι των αὐτων παρησομεν . διελθων δε τα Βαραθρα μετα της δυναμεως ὁ | ||
| γαμηλιον . ἡμεις δε τα μεν τοιαυτα θεοις και Ποσειδωνι παρησομεν : ἀφ ' ὡν δε εἰκος τε και χρη |
| ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
| δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
| στρατευμα ἐποριζετο σιτον , ὁπως ἐδυνατο , ἐκ των ὑποζυγιων κοπτοντες τους βους και ὀνους : ξυλοις δε ἐχρωντο μικρον | ||
| ἐκεινο , οἱον το των μεταλλεων : οὑτοι γαρ που κοπτοντες την γην , ὀρυσσοντες τον χρυσον , οὐχ ἱκανοι |
| δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
| προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| τῳ στατῳ θωρακι το λεγομενον ζωμα , καθηκον μεχρι των γονατων ἀπο των λαγονων . . . . δια μεν | ||
| εὐοχῳ μεν , μαλθακῳ δε : προσδησαι δε κατωτερω των γονατων και ἀνωτερω : προσδησαι δε και τα ἰσχια : |
| βουλης κρινεσθαι ; και προς τουτοις ἰδωσιν ἐστεφανωμενον , και ἐπικληρων και ὀρφανων κυριον γεγενημενον , ὡν ἐνιοις αὐτος ὠν | ||
| θανατῳ οὑτοι εἰσαγουσιν . ἀλλα παρα τῳ ἀρχοντι ; οὐκουν ἐπικληρων και ὀρφανων και των τοκεων τῳ ἀρχοντι προστετακται ἐπιμελεισθαι |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| ἑκκαιδεκατῳ μολις ἐτει της Ἰταλιας ἐξηλασαν , ἡ ἑξης βιβλος ὑποδεικνυσιν , ἡ τα ἐργα Ἀννιβου τα ἐν Ἰταλιᾳ παντα | ||
| ων πενης ἀποπληκτος θ ' ἁμα [ ] ς ? ὑποδεικνυσιν εἱς σωτηριαν . [ ] ! λοιπον ἐστιν ἡμιν |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| κοιτην , πτερυσσομενης της μητρος και λοιπον ἀναχωρουσης , την τελευταιαν ἐκδεχομενοι τροφην . ὀρταλιχοι : οἱ νεοσσοι . ἠ | ||
| δε πολυτρητοις κολποις ἐνσχεθεντα των λινων , ὡστε ὀλεθριον και τελευταιαν αὐτῳ γενεσθαι την διαναπαυσιν . και μην κἀκεινο σοφον |
| , θερμοτερα δε δια την θερμασιαν : ἐπι μεντοι των θυμουμενων οὐκ ἐστιν οὑτως εὑρειν , ἀλλα θερμα μεν ἐστιν | ||
| ἀει κινησεσι παντων της καρδιας κεχρημενων , μηθ ' ὡσαυτως θυμουμενων τε και δειλιωντων , ἀλλα καθ ' ἁς ἀν |