τε κακον εὐ φερειν και τἀγαθον . αἰτω δ ' ὑγιειαν πρωτον , εἰτ ' εὐπραξιαν , τριτον δε χαιρειν | ||
και πλουτου και ἐρωμενης οὑτως ἐγκρατης γινεται τις , και ὑγιειαν περιποιουσιν αἱ ἀλγηδονες . οὐκ ἀρα ὁ πονος φυσει |
ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
: και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
: ἐν τουτῳ γαρ πολλοι μεν των ὁμολογουντων ἱππευειν οὐκ ἐνεισιν , ἐνιοι δε των ἀποδημουντων ἐγγεγραμμενοι εἰσιν . ἐκεινος | ||
ἐπαινετα μεν παντ ' ἐστιν τα τοιαυτα , ὁπου τινες ἐνεισιν καρτερησεις , ὁπου δε ἀνεινται , βλακικωτερα : ταχυ |
γαρ ὑπελαμβανε Ζηνων ὁ Κιτιευς βασιλικωτεραν εἰναι της ἀγχινοιας την εὐπειθειαν . ἰσχυροτερα γαρ ἡ ἀγαθη γνωμη ψηφισμασι πλειοσι βεβαιουμενη | ||
. ἐμοι δε και Ζηνων ὁ Κιτιευς λιαν ἀρεστος την εὐπειθειαν ἀποφηναμενος της ἀγχινοιας ἀρετην εἰναι βασιλικωτεραν και την ταξιν |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
, ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
προς το διπλακα , πορφυρεην : , διπλαξ , , παραλελειφθαι το κυριον , την χλαιναν . χλαιναν Διπλην ἐκταδιην | ||
ἐχει ἐκ του παντα εἰρησθαι τα συμβαινοντα , και μη παραλελειφθαι μηδεν . Και ἡ ἱπποδρομια δε ἡ ἐπι Πατροκλῳ |
ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
, τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
μισειν τον ἰασονα ἑτερᾳ συνελθοντα ἡ δε κνιζεται ὁτι μη συνεστιν αὐτῳ : ἀ . . ? . θ . | ||
' ἐστι συγγενες τι λυπη και βιος ; τρυφερωι βιωι συνεστιν , ἐνδοξωι βιωι παρεστιν , ἀπορωι συγκαταγηρασκει βιωι . |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
' ἡν παρεληλυθας ἐπι το λεγειν , ὁτι συγγενης των γαμουντων , ὁτι παρακληθεις ἠλθον ἐπι τον λογον , ὁτι | ||
τοποις . ταυτα δε χρη στοχαζεσθαι ἐπι των ἐγγυς ὑποπτων γαμουντων , σκεπτεον δε ὁμοιως και τους γαμικους κληρους τοτε |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
το αὐτο γαρ αἱ δυο λεξεις δηλουσι , και ἐστι πολυωνυμον . οὐδε το ἀρετη και σπουδαιος δια το μη | ||
κικλῃσκουσι και αἰολιην . Νικανδρος : ἠ σκαρον ἠ κιχλην πολυωνυμον . καπρος και κρεμυς . ἀνοδοντα και λεια , |
, νη την Ἀθηναν . Νη Δι ' , οὐχι πειστεον . Ἡξουσι καὐθις , ἠν ἐχωμεν την Πυλον . | ||
παρα τινι των νεωτερων κωμῳδων , οἱς και αὐτοις οὐ πειστεον . Ἐντεχνως : πανυ αἰτιωνται τοὐνομα και φασι τεχνικως |
της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
ἐπιγνωσιν ἀθανατους τιμας ἀπονειμαι : μεταγαγειν δ ' αὐτου την προσηγοριαν ἐπι τον κοσμον , ἁμα μεν τῳ δοκειν οἰκειως | ||
. Θερμωδων ποταμος ἐστι [ της ] Σκυθιας , την προσηγοριαν εἰληφως ἀπο του συγκυρηματος : ἐκαλειτο δε προτερον Κρυσταλλος |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
το ὁραν , πεποιηκεναι δε το ἑωρακεναι ὡς κατα την προφοραν . εἰ δε ταυτα , κἀκεινα . ψευδος δε | ||
των ἀκρων ληφθῃ , μετωνομασμενος μεντοι και ἀλλως κατα την προφοραν ἐκφερομενος , οἱον ὡς εἰ τις μελλων δειξαι ὁτι |
λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
λελιπασμενην εἰς το βαθος δει καθιεναι και ἐπι ποσον το χοριον ἐκλαβειν , εἰ δε προσπεφυκος ᾐ τῳ της ὑστερας | ||
γενομενον προτεινῃ πανταχου την μητραν , και δηλονοτι και το χοριον τε τηνικαυτα στενοχωρουμενον ἀλλα μηδε τῃ ἐκ της μητρας |
Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
” . εὐσωματει γαρ και σφριγᾳ : ἐκ του ἐναντιου συγκατατιθεται : δεον γαρ ἀν μανθανειν τοιουτον ὑγιαινοντα . εἰ | ||
ἠ περαινοντα ἠ περαινοντα ἁμα και ἀπειρα , ὁπερ μαλλον συγκατατιθεται εἰναι , ἐκ περαινοντων ἁμα και ἀπειρων συνεσταναι τον |
: και κατασκευαστικον των περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων | ||
δις . ἐν τῳ ἀγωνι νικησας ἠδη δευτερον , ἐσχεν ἡδειαν ἀναπαυσιν ὁ θειαιος των πονων . εὐφορων δε λεγει |
περι Κυρηνην πολεων και δυναμεως ἁδρας περιεβαλετο ταις ἐλπισι μειζονα δυναστειαν . τοιαυτην οὐν αὐτου διανοιαν ἐχοντος ἡκεν ὁ παρ | ||
ποτοις εὐτραπελιαν κατανοησας των μεθυοντων τους ἀλλοτριως τα προς την δυναστειαν ἐχοντας παρελαβεν αὐτους ποτε κατ ' ἰδιαν παλιν ἐπι |
, ταυτα ἐστιν . Ἡ δε ἑξης διαφορα περι την μεταχειρισιν ἐστιν : ὡσπερ γαρ ἐν τῳ πολιτικῳ λογῳ ἐστι | ||
την ἑαυτου φυσιν μεθοδευσει τον λογον οὐ προς την ἑαυτου μεταχειρισιν . εἰ δε και διενοηθησαν τινες ἐπιγραψαι τους χαρακτηρας |
των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
, και ἐδει αὐτους πανστρατιᾳ ἀπαντησαι τοις Ἀθηναιοις ἐς την μεσογειαν : ὀντες γαρ ὁμοροι τοις Αἰτωλοις και ὁμοσκευοι μεγαλη | ||
, κατα δε Μεμφιν στενωτατη αὑτης : ἐπειτα δε εἰς μεσογειαν ἀπο Μεμφεως ἰοντι πλατυτερα , κατα δε το ἀνωτερον |
λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
ποσιν , το σκληροδιαιτον χαλωντες εἰς τε ψυχης εὐθυμιαν και εὐπαθειαν σωματος . και οὐ δηπου διδασκαλοι ῥᾳθυμιας και τρυφης | ||
ἠ ἐλαττω κατα τε το των παθων μεγεθος και την εὐπαθειαν τε και εὐαισθησιαν τἀνθρωπου . Δει δε παντως ὡδε |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
, ὡν ἐβασιλευεν Ἀντιοχος , μετα Παραυαιων ξυνεστρατευοντο Ὀροιδῳ Ἀντιοχου ἐπιτρεψαντος . ἐπεμψε δε και Περδικκας κρυφα των Ἀθηναιων χιλιους | ||
τῳ του θεου μαντειῳ . του δε θεου τῳ συμβαντι ἐπιτρεψαντος , ἀδιαφορον λοιπον νομισαι το γιγνομενον . Αἰγα δ |
νομος ἀπειδεν , ἀλλα τῳ βουλομενῳ της τελευτης παρεχει την ἀδειαν : ἐπαξεις δε και παραδειγματα . οἱον εἰ τις | ||
τοις δε μη δεχεσθαι , οἱ μεν δια της πολεως ἀδειαν εὑροντο , οἱ δ ' οὐκ εἰχον ὁπως μη |
ἠκολουθησεν . . , , : ὁ δ ' Ἡρακλης καταντησας ἐπι τον Πορθμον κατα το στενωτατον της θαλαττης , | ||
? τωι αὐτωι χρονωι Πυρρος ὁν Νεοπτολεμον ἐκαλουν ? / καταντησας ? ? ? [ ] ? ? εὑρισκει τον |
αὐτων ἐλεγε μη δεδωκεναι δικην αὐτους , ὁτι οἱ ὀνυχες ὑγιεις εἰεν . ἐγω μεν γαρ φημι πολυ [ αἱ | ||
καλως ἀν ταυτα παντα ποιοιεν , εἰ γ ' ἀλλως ὑγιεις και μη κακοι εἰεν . τους γε μεντοι ὑποπτας |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
γυμνον ἐν τῃ εὐνῃ ὀνταῥιψαι ἑαυτον εἰς την θαλασσαν και καταλαβοντα τον Δαμωνα ἠδη ἀπαγορευοντα φαινεσθαι γαρ ἐπι πολυ ταυτα | ||
τοτε γαρ και ἡ γυνη θερμοτερα γινεται . το δε καταλαβοντα το πυρ ἐν τουτοις εἰτα ἀποσβεννυειν ἑαυτῳ αἰτιον ζημιων |
Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
τα δε κατα το ποιειν και πασχειν , ὡς το θερμαινον και θερμαινομενον : τα δε κατα την της δυναμεως | ||
ξηρον πανυ την οὐσαν ἐν γῃ ὑγραν ἐξεοι φυσιν , θερμαινον εἰς θαλπος δε το ψυχος φερει , οὑτως τε |
: την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
, ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
προηται . και την παρα των μελιττων δε του καρπου παραληψιν ἐκ των πονων ἡμων γιγνομενην κοινην ἐχειν προσηκει και | ||
ἐνεργειαν δι ' ὁλων ἐντεχνον . Οὐ γαρ ἐκβιβαζειν την παραληψιν των ὑλικων ἀρχων της εἰλικρινειας του καλου την εὐδαιμονιαν |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
. ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
ἐχεις ἐτι και αὐτος και οὐδεν ἐλαττον γεγονε σοι των μαθηματων . τα δ ' ἀλλα ὡν ἐξ ἀρχης ἐπιθυμων | ||
ἀληθειαν : ὑπερφυως ἀρα ὡν ζητουμεν , ὡς ἐοικε , μαθηματων εἰη ἀν τουτο . και τἀλλα δε ὡσαυτως χρησιμα |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
ἑλληνικου : ἠτοι ψυλλεον . κοριον ἠτοι κολιανδρον λεγομενον . κενταυριον το μεγα ἠτοι ῥεον βαρβαρικον . κενταυριον ἠ κεστρον | ||
χλωραϲ φυλλα ἠ γλαυκιαϲ ἠ κοπροϲ ἰβεωϲ ἠ λυκιον ἠ κενταυριον . ἀντι ἀϲφαλτου πιϲϲα ὑγρα Βρυττια . ἀντι ἀκονιτου |
ἀπο ῥιζης ἀρχομενος του πρωτοπαθουντος μοριου φερηται ταχεως εἰς τα παρακειμενα . διατεινοντες δ ' εἰσιν ἑκατερωσε των νευρων οἱ | ||
ὑπο των ἐντασεων , και ἐφ ' ὡν δριμεα τα παρακειμενα , ὡς ἐφ ' ἑλκωσεων ἐντερων ῥευματισμους ἐπιφεροντων , |
δει ἐπεγνωσθαι , ἱνα δε τουτο καταληφθῃ , την καταληπτικην φαντασιαν βεβαιον εἰναι , ἑκατερον δε δια θατερον ἐστιν ἀπιστον | ||
των παθηματων γινεσθαι . και προς τουτοις ἡ αἰσθησις κατα φαντασιαν τινα γενομενη τηρει πως ἐν ἑαυτῃ τα φαντασματα και |
τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
. . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
. μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
πολεμοις λαβωσι , θυειν τοις θεοις τους αἰχμαλωτους . εἰ αὐταρκειαν ἀσπαζῃ , φιλοσοφε , τι οὐ τους Πυθαγορικους ζηλοις | ||
παντα τἀμα κινηματα τερπνα νομισας ἐκ νεου . ἐζηλωσαμεν την αὐταρκειαν οὐχ ὁπως τοις εὐτελεσι και λιτοις παντως χρωμεθα , |
ὁ δαμος ὁ Ἀθαναιων ἐν τε τοις προγεναμενοις καιροις εὐνοεων διατελει Βυζαντιοις και τοις συμμαχοις και συγγενεσι Περινθιοις και πολλας | ||
σωτηριαν βιου , ὁ καλουσιν οἱ ἀνθρωποι νουν , ᾡ διατελει σωζομενον , και τας ἀποριας ἐξιωμενον του βιου , |
οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
: εἰ δ ' ἐλαιον εἰη , καταχεισθαι αὐτων και ἀλειφεσθαι : ἁπασαν δε πλουσιαν οἰκιαν ἀνεισθαι αὐτοις μεχρι γυναικωνιτιδος | ||
, ἐγω δε τοις λογοις ὀνος ὑομαι . Ἐπειτ ' ἀλειφεσθαι το σωμα μοι πριω μυρον ἰρινον και ῥοδινον , |
ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
δ ' ἐχων τον μαρμαρον , κἀπειθ ' ἁμαρτων βαλοι Κρατινον . Ὠ δμωες οἱ κατ ' οἰκον ἐστε Λαμαχου | ||
, ἀλλα μονον ἐγγυη ἀτη : και παρεχονται μαρτυρα τουτου Κρατινον τον νεωτερον λεγοντα εἰς ἐγγυας τρεις εἰσπεσων ἀνῃρεθην . |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
δ ' ἐν τωι ὀρει θηρευθηναι ὑπο αἰπολων τινων και παραδοθηναι μετα του βρεφους τωι Λυκαονι : μετα χρονον δε | ||
τον κινδυνον εἰναι διαφορων , ἀλλ ' ὑπερ του μη παραδοθηναι παλιν ὠμῳ και παντος χειρονι θηριου τυραννῳ , τις |
του αἰσθητου ἀλλα τινα γενικην . και δει τον μετιοντα καταστοχαζεσθαι των πραγματων : μονοι γαρ οἱ ἐνθουσιωντες προλεγουσι και | ||
συνοπτικον εἰδος ὁμοιοτροπως μαλιστα ταις γενεσεσι την ἐπισκεψιν ποιησαμενος . καταστοχαζεσθαι δε ἐστι και ἀπο τουτων : την τε γαρ |
. . . . . ἐφεξης ὁ χρονος κατα τας ἀναφορας του οἰκειου κλιματος . Ἀπο του ὡροσκοπου το πληθος | ||
της ὑποσχεσεως μερος χωρωμεν . ἐλειπετο δε και περι της ἀναφορας της ἐν τῳ ζῳδιακῳ κυκλῳ διελθειν , ἀποσταντας των |
, οἱηπερ ὀλιγῳ προσθεν εἰρηται . Καταναγκασιν δε συν τῃ κατατασει οὐδεμιην ἐχω , ἡτις ἀν γινοιτο , ὡσπερ τῳ | ||
κατακλιναι τον ἀνθρωπον : οὑτως κατατεινειν : ἁμα δε τῃ κατατασει χρη τῃ σανιδι καταναγκαζειν τον αὐτον τροπον ὡσπερ τα |
ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |
ἠ ὀξυς ἠ κακωδης ἠ τας ἀλλας ἐχων διαφορας νυν πειρατεον θεωρειν . Ἁλμυρος μεν οὐν γινεται διοτι το ἀλλοτριον | ||
ἠ ποιησαντες ταυτ ' ἐχουσιν ἐν τῃ λεξει τἀγαθα . πειρατεον δη και περι τουτων , ἁ φρονω , λεγειν |
αὑτου , ποιητης ὁ θεος σοφος οὑτως ὡστε και ἀλλον ποιησαι : πας γουν ποιητης γιγνεται , ” κἀν ἀμουσος | ||
διωκειν προπετως λυπας ἐστι θηρευειν . διοπερ Ὁμηρος ἐπονειδιστον βουλομενος ποιησαι την ἡδονην και των θεων φησι τους μεγιστους οὐδεν |
τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
, ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
ἁ διδωσιν αὐτοις ὁ νομος : και ἐποιησεν οὑτως . γραφεντος δε του προβουλευματος , και μετα ταυτ ' ἐπικυρωσαντος | ||
τας ἐκκειμενας τηρησεις του ἐπικυκλου κεντρον το Ε , και γραφεντος περι αὐτο του ΖΗ ἐπικυκλου ἠχθωσαν μεν ἀπο του |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
ἀπεκτειναν ἀπειθουντας προς την ἐκδοσιν , ἐν οἱς και των βασιλικων ὑπηρχον Σκυθων , οἱ ὑπο Ἀττηλᾳ ταττεσθαι ἀνηναμενοι παρα | ||
. Ὁνωρια , ἀδελφη Βαλεντινιανου . ἡτις και αὐτη των βασιλικων εἰχετο σκηπτρων . Εὐγενιῳ δε τινι την ἐπιμελειαν των |
διαπερασασα γενος καουσα ἐλυσεν τα της ψυχης αὐτοθεν οἱον νεως πεισματα μεθηκεν τε ἐλευθεραν , ὁταν δ ' ἐλαττων ᾐ | ||
ἀκρην : οἱ δ ' ἀρα , λυσαμενοι Ἱερης ἐκ πεισματα Πετρης , ἠρεσαν ἐς λιμενα Θρηικιον , ἀν δε |
ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
αὐτου τας νησους αἰτει και λαμβανει συνθεμενος δη και δασμον ἐτησιον ὑπερ τουτων ἀποφερειν τῳ βασιλει τρισχιλιους χρυσινους συμπαροντος γε | ||
τυχειν ὁμηρους τε δοντες και πιστα ἠ μην δασμον τε ἐτησιον ἀποφερειν τῳ βασιλει παιδας τε ῥητους και βοσκηματων ἀγελας |
ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
μεν τελειος , ὁ δε ἀτελης ἐστιν . Ὁθεν προσηκει στοχαζεσθαι της του παιδευομενου δυναμεως . ‖ Ἀκουσαι δει πρωτον | ||
ἡ ῥητορικη οὐθ ' οἱον , ὡς οὑτωσι φαναι , στοχαζεσθαι , οὐδ ' , εἰ μετεχει τεχνης , εὑρημα |
και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |