τελειος κακος εἰς τους φιλους και που δεον τον ἱκετην ὑβριζειν τον ἱκετευομενον . θεραπευεται δε το ἐπος τῃ συνταξει | ||
τα τοιαυτα ποιειν και εἰς τον τυχονθ ' ὑμων ἀδεως ὑβριζειν ἠ μη . εἰ τις οὐν ὑμων ἀρα και |
ἀγχειν , ἀποπνιγειν , πυξ παιειν , λαξ ἐναλλεσθαι , λακτιζειν . ἐπι δε τουτων εἰποις ἀν ὡς εἰσι παμμαχοι | ||
εἰρηται ἐκ μεταφορας των βοων . βοηθει . προς . λακτιζειν . ἐστιν . ἐπικινδυνος . ὁδος . Ὀλισθηρος οἰμος |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
φθονησαντας τηι δια την εἰρηνην εὐτυχιαι εἰτε και συνεργους ἑξειν νομισαντας προς το καταλυσαι τον Φειδωνα , ἀφηιρημενον αὐτους την | ||
και φιλοθεῳ καταχρησθαι προς τας των ἀσεβων ἀπαραιτητους κολασεις , νομισαντας αὐτους ὑπο του καιρου τα παντα γεγενησθαι , βουλευτας |
πανυ παλαιας ἐνιας αὐτων . οἱ δε κεκραγασιν ἁπανταχοθεν και ἀγανακτουσιν και την δικην ἐπιβοωνται κἀμε της βραδυτητος αἰτιωνται , | ||
τουτων τους λογους ἐνεβαλες , και δη λεγω . πανυ ἀγανακτουσιν , ὠ πατερ , και σχετλιαζουσιν και εἰς το |
. βαρυ δε και κουφον τῳ μεν ἀνω και κατω διοριζειν οὐ δειν , οὐ γαρ εἰναι τοιουτων φυσιν : | ||
εἰδος και τα ἑξης . Την ἀγρυπνιαν ἀπο των εἰρημενων διοριζειν τινα , οὐ χαλεπον . ἐχει μεν γαρ τι |
ἀντιθεσις : και τα τοιαυτα : ἀλλ ' αἰσχρον ἡγησαμην ἀναληφθηναι κατ ' ἀναγκην δο - κειν . ΛΥσεις τῳ | ||
' ἱνα ἀπολογησηται τῳ πατρι . τῳ δε παιδι σκοπος ἀναληφθηναι και μετα την δωρεαν ὑπο του πατρος , ἱνα |
ἐς το λεξαι τι ἠ μη , θαμα ἠρειδε την ἐρωτησιν , ὡσπερ οὐδεμιᾳ προγνωσει ἐς αὐτον κεχρημενος , ἀναθαρσησας | ||
την ἀνομως γινομενην τιμωρειται ὁ θεος . ἠ κατ ' ἐρωτησιν ἀναγνωστεον ἀντι του : ἀποδεχεται ὁ θεος και τιμᾳ |
, ἀρεται ὑστερον ἐκλαμπουσιν . ἐνιοτε γαρ τις γεγονεν ἀπο πρακτικου τινος ἀνδρος , εἰθ ' οἱ ἐκεινου ἀπογονοι ἀπρακτοι | ||
γαρ λεγωμεν εἰναι θανατου μελετην την φιλοσοφιαν , ἐκ του πρακτικου τελους αὐτην ὁριζομεθα , ὁταν δε γνωσιν των ὀντων |
τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
αὑτη κυριως ἐστιν ὀν , μετα δε ταυτα και τοις συμβεβηκοσιν , ὡσπερ και ὁ ὁρισμος των συμβεβηκοτων οὐχ ἁπλως | ||
ψυχης ἀτελες και διορθωτον ἀπεργαζεται τοις περι το ποιητικον ἑαυτης συμβεβηκοσιν οἰκειως . Ἐπι δε την ἑξης δεκαετιαν την παιδικην |
το αὐτο περας ἀσυστατον : νομος τους παιδας ἐξ ἰσου κληρονομειν : δυο τις ἐχων παιδας ἀπεκηρυξε τον ἑτερον : | ||
τα μεν μεγαλα ὑπαρχοντα και ὑπαρκτα , ἁ τῳ γνησιῳ κληρονομειν ἐφειται μονῳ , τα δε μικρα δοματα , ὡν |
σπουδαιοτερα του πεττευειν . Ποια ταυτα ; Οἱον και το ἑλληνιζειν παρα τουτων ἐγωγ ' ἐμαθον , και οὐκ ἀν | ||
την Θετταλιαν της Ἑλλαδος οὐδε τους Θετταλους Ἑλληνος ἀπογονους ὀντας ἑλληνιζειν ἐπι τοσουτον εἰρησθω . Την δε Ἑλλαδα ἀφορισαντες ἑως |
καλως τουτο ἐκπαλαι δεδογμενον το μη μονον τους συγγενεις φιλους νομιζειν , ἀλλα και εἰ τις βεβαιος την διαθεσιν : | ||
ὁτι ὁσα περι ἐναιωρηματος και νεφελης εἰρηται , τοσαυτα χρη νομιζειν εἰρησθαι και περι ὑποστασεως : τῃ θεσει γαρ μονον |
: και σοι γαρ ἀλλος συμπαθησεται παθων . Τῃ γῃ δανειζειν κρειττον ἐστιν ἠ βροτοις , ἡτις τοκους διδωσιν οὐ | ||
. ἐνεχυρα λυσιμα , κατενεχυριαζειν . ὀφειλειν , δανειζεσθαι , δανειζειν , προϊεσθαι ἀργυριον . ὑποθηκην θεις ὁ δανειζομενος , |
, ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
προκοπτικους , εὐκτημονας , τιμωμενους ἐν πολεσιν , ἡγεμονας , ἐπιτευκτικους ποιει , και μαλλον ἐν οἰκειοις τοποις ὀντες ἁμα | ||
χωρις της προς Κρονον θεωριας ἀγαθους τους χρονους σημαινει , ἐπιτευκτικους και πρακτικους και δοξαστικους και συστασιν ἐχοντας προς ὑπερεχοντας |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
αὐτον καθαρῃ του μυσους ; ἐαν , φησιν , ἡ πατρια γη πιῃ το αὐτων αἱμα . ἐνθεν και αὐτοχθονας | ||
ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , κατα μεν τα πατρια ἐθη και τους νομους λεγων εἰναι θεους και παν |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
την συνταξιν συμβαλλεται ἡμιν , δηλονοτι και εἰς το μη σολοικιζειν συμβαλλεται : ὡς γαρ ἐμαθομεν το περι την συνταξιν | ||
ὡς ἐνιοτε λεγοντες ἐν τῃ στοᾳ περιπατειν τον Σωκρατην , σολοικιζειν δοκουμεν , εἰγε το μεν ἐν τῃ στοᾳ στασιν |
τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
ὁπλα ἐκειτο . Ἐτυχον δε τουτον τον χρονον Λακεδαιμονιοι ἐξω τεταγμενοι . Τους μεν δη ὡρα γυμναζομενους των ἀνδρων , | ||
καλλιων ὁ των ἱππεων . οὐ γαρ ἐνεκλινον οἱ τῃδε τεταγμενοι Οὐιεντανοι την ἐφοδον ὑπο της Ῥωμαϊκης ἱππου καταπλαγεντες , |
ἀχροα , και μη κατα τα αὐτα αἰει γινομενα , καθαρσιος δεισθαι σημαινει . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ , ἠν | ||
ἰατρομαντις δ ' ἐστι και τερασκοπος και τοισιν ἀλλοις δωματων καθαρσιος . ἀναξ Ἀπολλον , οἰσθα μεν το μη ἀδικειν |
και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
, ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
' εὐκυκλοις ὀχοις , ἑκηβολοις τοξοισιν ἐξηρτυμενοι : οἱς μη πελαζειν , ἀλλ ' ἁλιστονοις ποδας χριμπτουσα ῥαχιαισιν ἐκπεραν χθονα | ||
ἡ μεν γαρ δορα ἐν χειμωσι τοις σφοδροτατοις τον κρυμον πελαζειν οὐκ ἐᾳ νομευτικοις και ὑλουργοις ἀνδρασι : κερατα δε |
θυοντες θυσιας τινας . φρατορες . εἰς τουτους τους τε κορους και τας κορας εἰσηγον , και εἰς ἡλικιαν προελθοντων | ||
, ἐδεξαμεθα αὐτους ὑποφορους . Και ἠσαν διδοντες ἡμιν πυρου κορους διακοσιους , ἐλαιου βεθ φʹ , οἰνου μετρα χιλια |
. . . ἑορτη ἐστι παρ ' Ἀθηναιοις , ἡν ἀγουσι Πυανεψιωνι ἐφ ' ἡμερας δ , ὡς φασιν οἱ | ||
ἀπολυεται , των δ ' ἱερεων οἱς ἐστιν ἐπιμελες , ἀγουσι τον μοσχον το μεν πρωτον εἰς Νειλου πολιν , |
ἐπιμελειαν υἱου παρηκα ; ποτε ἀποκοιτος ἐγενομην ; τινας ποτους ἀκαιρους , τινας κωμους ἐγκαλεις ; τις ἀσωτια ; τις | ||
τουτων ἀκριβολογιαν . ἐνοχλησεις δε πανυ εἰκοτως εἰπε σοφιστικας τας ἀκαιρους αὐτων ἐνστασεις , πραγματειωδες μεν οὐδεν ἐχουσας , ὀχλον |
προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
. οὐ γαρ ὁτι κολασεις , ἀλλ ' οὐδ ' ὑπερβαλλουσας και ἀκρατους εὐεργεσιας χωρησαι δυναμεθα , ἁς ἀν αὐτος | ||
δε το ἐγρηγορεναι δοκειν νυκτος κατακεκλιμενον ἐν τῃ κοιτῃ φροντιδας ὑπερβαλλουσας τινας τοις εὐπορουσι προαγορευει , πενησι δε και τοις |
διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
ἀκοντιστων και τοξοτων και των καταπελτικων βελων . του δε Πολυπερχοντος ἀνακαθαιροντος παντα τον τοπον του πτωματος και τοις θηριοις | ||
προσεθεντο . μιας δ ' οὐσης αὐτῃ βοηθειας της παρα Πολυπερχοντος συνεβη και ταυτην συντριβηναι παραδοξως : ὁ γαρ ὑπο |
ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
ἐν τοις Κιμωνιοις μνημασιν . και καταγιγνωσκειν εὐηθειαν ἐφη των νομιζοντων αὐτον ἐκτος μεν τετελευτηκεναι , ἐπι γης δε της | ||
το παθος ἀνθρωπων τοις ὀμμασι μονοις πεπιστευκοτων , κἀκεινο μονον νομιζοντων το ἀληθες , οὑ ἐστιν ἐπιδραξασθαι ταιν χεροιν , |
στατας και ὑπερεισεις αὐτους ταις καταζυγισιν . καταστησαμενος δε το πλινθιον οὑτως σφυραν συμμετρον λαβων εἰσελαυνε τους σφηνας ἐναλλαξ ἑκαστον | ||
αὐτους μετριως , και το τηνικαδε θεις ἐπι κροταφον το πλινθιον ἐπι στερεου τινος ὑποθεματος τυπτε μειζονι σφυρᾳ και εἰσωθει |
ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | ||
αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας |
νησος ἐν δεξιᾳ τα Γαδειρα κειμενη τυγχανει , ἐνθα τας Ἡρακλειους στηλας εἰναι συνεστηκεν . Οἱ μεν γαρ κατα Καλπην | ||
. κατα τουτο δε και ὁ κατα τας στηλας τας Ἡρακλειους πορθμος ἐστι , περι οὑ πολλα εἰρηται . ἐξω |
παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
εὑρισκηται ἀδυνατος ἡ της ἀποδειξεως , ἀναμφιλεκτως και ἡ της ὑπαρξεως ἐλπις ἀποκοπτεται . δυειν οὐν οὐσων ἀποδειξεων , της | ||
λογου χρωμενου αὐτου . και ὁτι το μεν ὀνομα της ὑπαρξεως και της οὐσιας ἐστιν σημαντικον , το δε ῥημα |
και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
. . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
μεν δεδανεισμενον , μικρα δε ἀποδεδωκοτα , των δ ' ἀγοραιων πολλοις αἰτιον θανατου γενομενον τας τιμας ὡν ἠσθιε δωσειν | ||
χωραν ἐργαζομενους [ τε ] και τους ναυτικους μαλλον των ἀγοραιων προτιμῳεν : οὑτω γαρ οἱ μεν πλουτουντες ἑκοντες τῃ |
ἑτερων ἀπεδεικνυ Μαγνος ἐτι νοσουντας . οἱ δε ὑγιαινοντες και ἐρρωμενοι χαριν ὡμολογουν τοις θεραπευσασιν : ἀλλ ' ἐκρατει των | ||
, τιμωμενοι , [ παλιν ] ὑγιεινοι , πιονες , ἐρρωμενοι , ἁβροδιαιτοι , θρυπτομενοι , πονον οὐκ εἰδοτες , |
λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
, και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
, ἀφες , και μη βοα , μηδε λοιδορου τοις φιλτατοις , μηδε ἐνοχλει την Λημνιων γην . Ὠ θανατε | ||
ἡττον τιμιοις και φιλουμενοις μαλλον ἀποδωσομεν ἠ τοις τιμιωτατοις και φιλτατοις , οἱον τῳ πατρι παντα πειστεον , ὁ τι |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
της ἀπο των θηριων τωι περισωζεσθαι αὐτην , εἰτα χωρησαντες καταλαμβανουσι ? ? ? ? ? ? το θηριον και | ||
γαρ μονης ταυτης των ὑφ ' ἡλιῳ πολεων ἠρισαν και καταλαμβανουσι την ἀκροπολιν ὡσπερ ἐπι μοναρχιᾳ σχεδον ὡς εἰπειν οἱ |
. Ῥωμυλος μεν οὐν τον χρονον τουτον τυγχανει ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις των κωμητων πεπορευμενος εἰς τι χωριον Καινιναν ὀνομαζομενον , | ||
αὐτηι Σικελιαι , καθαπερ ἐν ὀξυβαφωι , συγκριτος φανηι τοις ἐπιφανεστατοις των ἡρωων , κἀν αὐτος ὑπερ Ἰταλιας μονον και |
ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
τελειον του δεδομενου ὁρισμον . δηλον δε , ὁτι και ἐξισαζειν ἠτοι ἀντιστρεφειν αὐτον δεησει προς το ὁριστον : και | ||
και αἱ δευτεραι διανοιαι ὁροι τε και συλλογισμοι δια το ἐξισαζειν ἐκλειπουσιν , ἀντιθεσει συγγνωμονικῃ ἠ ἀντιστατικῃ , μεταληψει , |
] | ” . εἰτα δειξας [ ] το | μανικον οἰκειως [ ] της | ὑποληψεως . τοτ [ | ||
μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως των φαινομενων ἐκκαλουμενων , μανικον και οὐ καθηκοντως πραττομενον ὑπο των την ματαιαν ἀστρολογιαν |
δια μελιτος ἠ της Σεραπιωνος μηλινης ἠ της Μνασεου , μαλακτικον μεντοι . Κηρου οὐγγιας ιστ , ἁλος κοινου , | ||
ἐϲτι δε και λεπτομερεϲ την οὐϲιαν , και δια ταυτα μαλακτικον τε ἐϲτι μετριωϲ και διαφορητικον ὡϲαυτωϲ και δηλονοτι ϲυμπεπτικον |
; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
φησιν , αἱ Νεφελαι παλιν ἑαυτας ἀπεικασειαν , ἐαν ἀφομοιωσασθαι θελωσιν ἑαυτας Σιμωνι διαρπαζοντι και νοσφιζομενῳ τα κοινα ; κατιδωσι | ||
Δικαι ' ἐλεξας : ἀλλ ' ἀναγκασαι θεους ἁν μη θελωσιν οὐδ ' ἀν εἱς δυναιτ ' ἀνηρ . Τα |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
ἡμεις φαμεν , οὑτω λεγει , ἐν μεν τῳ ἑνι συνταγματι τον τροπον τουτον : ” ὑπο δε το Κητος | ||
ἡμεις φαμεν , οὑτω λεγει , ἐν μεν τῳ ἑνι συνταγματι τον τροπον τουτον : Ὑπο δε το Κητος ὁ |
ἐλασαι ὡς γαλαθηνα θοινασθαι βρεφη . ὁτι θησθαι ἐστι το θηλαζειν γαλα . Ὁμηρος : γυναικα τε θησατο μαζον , | ||
κατα γε φυσιν : του δε προ ὡρας γινεσθαι το θηλαζειν αἰτιαται . . . Γ . των δ ' |
ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
Ὀικλεα παραγινεται , ἐκειθεν δε εἰς Ψωφιδα προς Φηγεα . καθαρθεις δε ὑπ ' αὐτου Ἀρσινοην γαμει την τουτου θυγατερα | ||
ἐσηκοντιζον . Ἐνθα δη ὁ ξεινος , οὑτος δη ὁ καθαρθεις τον φονον , καλεομενος δε Ἀδρηστος , ἀκοντιζων τον |
τῳ αὐτῳ ἀναπαυομεναι ὁ τι περ πονηρον του χρωτος τῳ πλησιαζειν τε και ἐκθερμαινειν ἐπαυξουσιν : ὡστε ψωρας ἐμπιμπλασθαι το | ||
και τον Ἀλκιβιαδην αὐτον οὐ προς ὑβριν φαναι τῃ Τιμαιᾳ πλησιαζειν , ἀλλα φιλοτιμουμενον βασιλευεσθαι Σπαρτιατας ὑπο των ἐξ ἑαυτου |
ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
ἑκουσιον γνωμην αἱρηται τα βελτιστα , μετα κολασεως οὐκ ἠξιωσε θεσπιζειν , οὐκ ἀσυλιαν τοις ἀδικοπραγουσι διδους , ἀλλ ' | ||
, προσκαλουμενων κατα ταξιν των χρησμωνπρο μιας δε τουτο του θεσπιζειν ἐγιγνετοκαι ἐρομενου του κηρυκος εἰ θεσπιζει τῳδε , ἀνειπεν |
καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος σκελους την ἰδιως και ἰδιαιτατα καταγει : κοινον γαρ ἐχουσι | ||
' ἱππου θεοντος ἐκπηδαν ἐκ της τυραννιδος , ἀλλα του σκελους ἑλκομενον ἐκπιπτειν . ᾡ προσσχων ὁ Διονυσιος ἐκρινε παν |
ἱππικης και ἀλκης της ἐν πολεμῳ και δικαιοσυνης της ἐν συμβολαιοις , εἰκος και ταυτα παντα δια φιλονικιαν ἐντονως ἀσκεισθαι | ||
, και ὁπως ἐπικρατησῃ ἐπικαλεισθαι ἀπο Ἡφαιστιωνος , και τοις συμβολαιοις καθ ' ὁσα οἱ ἐμποροι ἀλληλοις ξυμβαλλουσιν ἐγγραφεσθαι το |
σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
, τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
ἁ δε ἐπιζητεις νυν , ἀρκει και δια των εἰρημενων ἀποκεκρισθαι μετριως . Καλλιας ὁ δᾳδουχος ἠν αὐτῳ γενει προσηκων | ||
των πολεων ἑνεκα συνεμαχουν τοις Ἑλλησιν , οὐ δια το ἀποκεκρισθαι ὑπο Ἀλεξανδρου το καλλος αὐτων , ὁπερ οὐκ οἰδεν |
; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |
οἱον ἐπι των μη ὀντων ὁλως ξυλων οὐχ οἱα τε ἀκολουθειν . εἰπομεν γαρ , ὁτι ἡ ἁπλη ἀποφασις και | ||
ἐστω μη προηγουμενως μεν οὑτως ἑνεκα του ὁραν γεγονεναι , ἀκολουθειν δε τῳ οὑτως ἐχειν ἐξ ἀναγκης . Δια τι |
: θηλυκως ὁ ἀραχνης . Πλατων Ἑλλαδι εἰξασιν ἡμιν οἱ νομοι τουτοισι τοισι λεπτοις ἀραχνιοις , ἁν τοισι τοιχοις ἡ | ||
παλαι κεκριται , ὡστ ' οὐδε μαρτυρειν ἀκοην ἐωσιν οἱ νομοι , οὐδ ' ἐπι τοις πανυ φαυλοις ἐγκλημασιν , |
ἑκαστῳ μοιραρχῃ και ἀρχοντι ταγματος τους ὑπ ' αὐτους τελουντας παρασκευαζειν αὐτους ποιειν , καθως δηλουνται ἐν τῃ προκειμενῃ γνωσει | ||
αὐτην την συνουσιαν , νομιζοντες και το πλειονα των ἱκανων παρασκευαζειν περιττον εἰναι , μη μελλοντα γε προσφερεσθαι . „ |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
μην ἀλλ ' ἐνιοι των Ἑλληνων ἐπετιμων τοις νομιμοις ὡς ἀγριοις οὐσι και χαλεποις . Ὁ δ ' Εὐμενης ἀπο | ||
ταυτα Κεφαλοι τε και Ἱππολυτοι και εἰ τις ἐν ὀρεσιν ἀγριοις θηρια μετελθειν δεινος ἑτερος ἠ αὐ παλιν των ἐν |
των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
: Οἰταιον τινα φημι Μυσωνα ἐνι Χηνι γενεσθαι σου μαλλον πραπιδεσσιν ἀρηροτα πευκαλιμηισιν . ὁ δε ἐρωτησας ἠν Ἀναχαρσις . | ||
Οἰταιον τινα φημι Μυσων ' ἐνι Χηνι γενεσθαι σου μαλλον πραπιδεσσιν ἀρηροτα πευκαλιμῃσιν . ὁ δ ' ἐρωτησας ἠν Ἀναχαρσις |
αὐτοις ψιλοις τοις ἁλσιν : το γαρ ἀνατρεπτικον αὐτης και κακοστομαχον ἐπανορθουσιν οἱ ἁλες . διδοται και μετα μελιτος ἑφθου | ||
τουτῳ χρηστεον . Θερμον δε ὀν και οὐκ ἐμφανως βουτυρωδες κακοστομαχον μεν , καλως δε πεφθεν , αἱματος γεννητικον , |
τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
λογος κοινωνων τοις ἀλλοις ἁπασιν εἰδεσι του λογου κατα το σημαντικος εἰναι τινα ποτε ἐχει φυσιν και πῃ των ἀλλων | ||
νου και ἐπιστημης δεκτικον . οὑτος δε ὁ λογος ὁ σημαντικος των ὑποκειμενων πραγματων ἠ ἐκ των κατ ' οὐσιαν |