γιγνεται . Ἀιδει ὁ Δημοδοκος ἐν τῃ Φαιακων δαιτι νεικος Ὀδυσσηος και Πηλειδεω Ἀχιληος : Ὀδυσσευς παρων , ἀκουων της | ||
κακορραφιῃσι νοοιο : σφας γαρ παρθεμενοι κεφαλας κατεδουσι βιαιως οἰκον Ὀδυσσηος , τον δ ' οὐκετι φασι νεεσθαι . νυν |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
ἐκεινο ἀποδεδεχθαι του ποιητου , εἰ ὁμως ἐν σαρξι και νευροις και ὀστεοις ὀντα κατελαβε τῳ λογῳ , ὡστε και | ||
συνεπομενον ἀει και μηδαμῃ ἀπολειπομενον ἐκεινης , ἀνθελκειν τοις ἀλλοις νευροις ἑκαστον , ταυτην δ ' εἰναι την του λογισμου |
* * : ἀπτησι , ἠ μη ἱπτασθαι δυναμενοις , μικροις , . , . , + . . Ἀπτερος | ||
πασι γαρ τα ἀλλα παντα ἐστι , και ἐν τοις μικροις και ἐν τοις μεγαλοις και ἐν τοις καθ ' |
ἀπολιπειν ἀγαθον : ὁποιοι εἰσιν οἱ την κατα σαρκα ἡδονην ἀσπαζομενοι . και ἱνα μη δοκωμεν νυν ἐπι πλειον ἐκτεινειν | ||
εἰς δικελλας νυν και δρεπανας , και τον Ἀρην πορρωθεν ἀσπαζομενοι προσευχονται Δημητρι και Διονυσῳ . Πολλα τοιαυτα και προτερον |
ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |
μυελον ἐλαφου . [ Προς δυσεντερικους . ] Ἐπι δε δυσεντερικοις εἰδεναι ἀναγκαιον ὁτι ἐξαιρετον δυσεντεριας ἐστι φαρμακον , ὀλιγοσιτια | ||
ῥυπαρα εἰη ἑλκωσις ὡς τρυγωδη εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις |
ἐνεγκουσης ἐπι τας Ἀθηνας ἐμφανιζωμεν ὁτι δυσχεραινομεν την ἀπολειψιν , ἐνδεικνυμενοι † τους ἀνιωμενους † : εἰτα ἐκ μεθοδου ἡξομεν | ||
τε πεμψειν κατα ταχος ἀγγελους . Ἐπιτηδες ὠν ἐποιευν , ἐνδεικνυμενοι τοισι Λακεδαιμονιοισι την ἑωυτων γνωμην . Ὡς δε ἐπαυσατο |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
τοιουτων οὐδεν . το γαρ αὐτο εἰδος του διπλασιου και τριπλασιου ἐν τε τοις ἐλαττοσι και ἐν τοις πλειοσιν ἀριθμοις | ||
δε πως γινεται ἐπι τε του διπλασιου ὑποδειγματος και του τριπλασιου . τινες δε αὐτην ἁρμονικην καλεισθαι νομιζουσι . θελει |
ἐγω δε παρεληλυθα σημερον συντελεσων τῃ πανηγυρει , οὐκ ἀχρι κενης φιλοτιμιας , ἀλλ ' ὁ τῳ κοσμῳ και χρειαν | ||
ἐντιθησιν . ἀλλα γαρ ἐπετειχισθη τοις ὠφελουσι τα ἡδεα της κενης δοξης ἀλειμματα , εἰς ἁ και μυρεψοι πονουσι και |
διακοσιους ἱππεας και τοξοτας τοσουτους ἑτερους κατεστησαμεν , και το τειχος το μακρον το νοτιον ἐτειχισθη . Ταυτα ἐκ της | ||
δη τινα μαλλον ἠ ἀριθμησαι την στρατιαν , και κατασκευασαμενος τειχος μυριανδρον προς μετρον ἠριθμει . και ὁ μεν οὑτω |
ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
, ὡς προειρηται . ἠμαρ ] ἡμεραν . μελαγχιμου ] μελαινης . μυριας πολλης . βραβευς ] ἡγεμων . στυφλους | ||
θεαμασιν ζωσαν γραφην ἐφαινε , χρωμα δ ' ὀμμασιν λευκον μελαινης ἐργον ἀντηυγει σκιας . ἀλλη δ ' ἐγυμνου καλλιχειρας |
τῳ δημῳ ὠν ἐνθα παντες ἐχθροι τυραννιδος , ἠδυνω τισιν ἀνακοινωσασθαι : ἐγω δε οὐκ ἠδυναμην τῳ τυραννῳ συνων και | ||
στοχαστικην ἀντιθεσιν θησεις ἀλλην μεταληψιν : ὁτι ἐδει τῳ δημῳ ἀνακοινωσασθαι . ΛΥσεις τῳ ἀδυνατῳ : ὁτι οὐχ οἱον τε |
διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
διοτι οὐδε ἑν ὀρνεον δυναται αὐτην παραπετασαι δια το εἰναι σκοτεινην και μεγαλην . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει | ||
ἡλιῳ . Ξ ἀναλιον ] σκοτεινην . ἀναλιον ] την σκοτεινην , ἡν οὐδ ' ὁ ἡλιος ὁρᾳ . ἀναλιον |
λιθους διαιρει . το δε της ῥιζης ἀφεψημα και προς δυσεντεριαν και διαρροιαν και προς αἱματος ἀναγωγην ὠφελιμον ἐστιν , | ||
: και οἱ ἀπει - ροι θεωμενοι πλανωνται , νομιζοντες δυσεντεριαν το παθος : και τῃ ἀληθειᾳ , εἰ μετα |
κρατουσιν . Ὡς αἰει : γνωμη : ὡς αἰει της δικαιοσυνης ἀποκειται παρα πασι και ἀνθρωποις και κτηνεσι πρεσβεια , | ||
Αἰγιναιον Εὐρυβατον πανουργοτατον , οὑ μνημονευει Ἀριστοτελης ἐν α Περι δικαιοσυνης . Δουρις . . . ἀπο του Ὀδυσσεως ἑταιρου |
δ ' ἀν τις ποιησαιτο του τε συντομου και του ἀκριβους ἁμα φροντιζων : οἱ γαρ ὁρισμοι συντομοι παντως ὀφειλουσιν | ||
ἀπαριθμησιν των κατηγοριων , ἀρξηται δε το δευτερον αὐτης της ἀκριβους διδασκαλιας : ὡσπερ γαρ οἱ ἀριστοι των γραφεων προ |
, στη δ ' Ἰθακης ἐνι δημῳ ἐπι προθυροις ' Ὀδυσηος , οὐδου ἐπ ' αὐλειου : παλαμῃ δ ' | ||
μνηστηρες πυματον τε και ὑστατον ἠματι τῳδε ἐν μεγαροις ' Ὀδυσηος ἑλοιατο δαιτ ' ἐρατεινην , οἱ δη μοι καματῳ |
ἑτερου προς την οἰκειαν ἀναγνωσιν . τι οὐν λεγει τα γραμματα ; εἰς πολιαν , φησιν , ἀφικοιτο βασιλευς : | ||
γραμματα γραψας ὁτι εὐνουςνομος δε ἐστιν ὁ κωλυων ψευδη εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι |
ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
καθημενον βαδιζειν και μη γραφοντα γραφειν . προσκειμενον μεν γαρ σημαινοι ἀν ποτε δυνησεσθαι τον καθημενον βαδισαι , ἐλλελοιπος δε | ||
, δεικνυσιν ἀρα τι σημαινει τοὐνομα . το αὐτο ἀρα σημαινοι ἀν τῳ ὀνοματι , ὡς εἰναι ταὐτον ἀνθρωπον εἰπειν |
εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
ἐμπτωσεως , και ἀναπληρωσεων και μονων , και παραλλαξεων , ἀκολουθουντων παντων ἀλληλοις , τῳ γαρ μεγιστῳ διαφορῳ των ἀποστηματων | ||
την ἀναφοραν . ἠ οὑτως . αἱρεσις ἐστι συστημα δογματων ἀκολουθουντων ἀλληλοις τε και τοις φαινομενοις ἠ νομιζομενων ἀκολουθειν . |
, λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
: Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
των πολιορκουντων ἀπεκτεινον και κατετραυματιζον , συνεργον ἐχοντες την της ἀκροπολεως ὀχυροτητα : ὡς δ ' ἡ μεν των ἀναγκαιων | ||
τοις δε πιστοτεροις ἐν τῳ μικροτερῳ τροχῳ και προς της ἀκροπολεως μαλλον ὀντι διετετακτο ἡ φρουρα , τοις δε παντων |
δε και Δημητρος ἐν Τεγεᾳ και Κορης ναος , ἁς ἐπονομαζουσι Καρποφορους , πλησιον δε Ἀφροδιτης καλουμενης Παφιας : ἱδρυσατο | ||
δ ' ἐχοντα ὁλον οἱον ὁ κυανος , ὁν δη ἐπονομαζουσι Στυγιον , και την λιμνην ἡν ποιει ὁ ποταμος |
ὁρους αὐτων , νυνι δ ' ἐρημου της πλειστης χωρας γεγενημενης και των κατοικιων και μαλιστα των πολεων ἠφανισμενων , | ||
ποσον ἰατρικης ψαυσασιν . Της των ῥαφων διαστασεως ἐκ ῥευματισμου γεγενημενης , τα πρωτα ἐργα γινεσθω ὁσα εἰρηται ἐπι των |
πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
. φαινεται δε ὁτι και την ἐλαιουργιαν και μελιτουργιαν πρωτος ἐπενοησεν ἀρισταιος . τουτον και του μελιτος εὑρετην εἰναι λεγουσιν | ||
προνοουσα του μηδε ταυτας κινδυνῳ περιπεσειν , δια της καθαρσεως ἐπενοησεν το περιττον ἀποχετευειν . ἐνθεν στραγγοτερας γινομενης καθαρσεως παρακολουθει |
ἀρχην του νομου Λεπτινης εἰπεν φησιν , ὁπως ἀν οἱ πλουσιωτατοι λῃτουργωσιν , ἀτελη μηδεν ' εἰναι πλην των ἀφ | ||
εὐπορωτερους αὑτων . τοὐναντιον γαρ ὑμεις μεν και προτερον ἠτε πλουσιωτατοι των Ἑλληνων και νυν ἐτι μαλλον ἐστε : ἐκεινους |
και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
δ ' ἀν ἐπικνισθῃ τεταρταια πεττεται : τουτων δ ' ἀφαιρεθεντων παλιν ἀλλα φυεται και ἀλλα και ἐκ του αὐτου | ||
αὐ παντων ἐπιγνωμονας εἰναι και ἐπιμελητας των νομοφυλακων , πεντε ἀφαιρεθεντων των πρεσβυτερων , τους ἑξης δωδεκα . Περι δε |
. οὐ χειρον δε και εἰς την ῥινα παροχετευειν τον καταρρουν , ὀσφραντοις μεν τῳ μελανθιῳ και τῳ ἀνησῳ , | ||
το πολυ κενουσθαι , λοιπον δε και τῳ προηγησασθαι ἠ καταρρουν ἠ ἁλμυρων και πανυ δριμεων προσφοραν ἠ λυπας ἀμετρους |
ἀφησομεν , εἰ και αὐτονομους ἐχοντες ἐσπεισαμεθα , και ὁταν κἀκεινοι ταις ἑαυτων ἀποδωσι πολεσι μη σφισι [ τοις Λακεδαιμονιοις | ||
εἰσελθωσι συμπινουσιν μετ ' αὐτου , οὐ τον αὐτον οἰνον κἀκεινοι , και οἱ μεν χαμαι καθημενοι , ὁ δ |
δε ἀναγκη του μετρου της ταυτολογιας αἰτια : ὁ Νεοπτολεμος ἐνεκαλει τῳ Ἀπολλωνι ὑπερ του φονου του Ἀχιλλεως , οὑ | ||
ἀπαλλαγειης , οὑτως οὐδε των ἐν τῳ βιῳ ; “ ἐνεκαλει τοις ἀνθρωποις περι της τυχης , αἰτεισθαι λεγων αὐτους |
πολεις δυο , ἡ μια Φωκιδος , ὡς Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . | ||
πολεις δυο : ἡ μια Φωκιδος , ὡς Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . |
' ἀν των ἐμπλεοντων και ἐμπορος . ἀλλης δε χρειας τριηραρχος , πεντηκονταρχος , ναυαρχος , ἐπιστολευς : οὑτω γαρ | ||
προσεταξεν ὁ στρατηγος , ἀποκρινεται αὐτῳ Ποσειδιππος ὁ κυβερνητης ὁτι τριηραρχος τε ἐγω της νεως εἰην και ὑπευθυνος , και |
πλουτον [ τον ] των ὑπηκοων , τας μεν ἐκεινων συνεκροτει κτησεις , τας δε βασιλικας παρα φαυλον ἐποιειτο . | ||
παππου , το μεν βρεφος ἀνεγελασε προς τους βουλευτας και συνεκροτει τω χειρε , ἡ βουλη δε ἐπικλασθεισα προς αὐτο |
αὐτο κεκλιμενῃ : ἐνταυθα δ ' ἐστιν ὁ φοινικων , μεμιγμενην ἐχων και ἀλλην ὑλην ἡμερον και εὐκαρπον , πλεοναζων | ||
Ἡλιον φασεις ἀναλογως και την ἐν τοις ἐνεργημασι συγκρασιν λαμβανων μεμιγμενην ἐκ των κεκοινωνηκυιων φυσεων την περι το ἀποτελουμενον ἰδιοτροπιαν |
τους ἀριστους ἡγεμονας , τους δ ' ἀλλους παραλαβων αὐτος προσεπεσεν ἀφνω τῳ Βυζαντιῳ και πολιορκιαν ἰσχυραν συνεστησατο . οἱ | ||
ὑπερεπυρριασε σου . Οἰμοι , ποθεν μοι τα κακα ταυτι προσεπεσεν ; Τιν ' αἰτιασομαι θεων μ ' ἀπολλυναι ; |
ἐπι την ἀκροστιχιδα και παντως εὑρησομεν την προς τον περισσαρτιον κοινωνιαν ἐπι του ἀρτιοπεριττου , ὁ μεσος ἡμισυς ἠν των | ||
φαγοι τις ἐντος ἑξηκοντ ' ἐτων , ὁποτε γυναικος λαμβανοι κοινωνιαν , στρεφοιθ ' ὁλην την νυκτα , μηδε ἑν |
γυμναζεσθαι και καταχρηστικως ἐκφερεται ἐπι πασης παιδειας λογικης τε και πρακτικης : και γυμναζομαι τις εἰπων οὐ τουτο ἁπλως ἐρει | ||
ἀγαθον και κακον : της δε θεωρητικης διανοιας και μη πρακτικης ἐργον ἐστιν ἡ ἀληθεια και το ψευδος . και |
: πραγματος δε ὡς ἐπι του συνεχως κεχρημενου τοις ἀνδροφονων καθαρσιοις , και κρινομενου φονου : ἐνταυθοι γαρ ἐξ ὑπονοιας | ||
ἀπολογουμενος λεξει ὡς τοσουτον ἀπεχω της ἀνδροφονιας ὡστε και συνεχως καθαρσιοις προσιεναι θεοις παλαιων ἀσεβηματων ἐμαυτον ἐξαντη καθιστας : φονων |
τετταρες των Ἀγαμεμνονος νεων ἐξεπεσον περι Καλυδναν , και τοις ἐγχωριοις καταμιγεντες κατῳκησαν . οἱ δε την Νισυρον το παλαιον | ||
ἀν ποιων κρατησειεν των πολεμιων . Και αὐτῳ θεσπιζεται τοις ἐγχωριοις ἡρωσι σφαγιασαι παρθενον . Ἀκουσας δε του χρηστηριου Κυδων |
ἀπειλητικως . δειπνοπιθηκος : ὁ δειπνου ἑνεκα πιθηκιζων και ὑποθωπευων κολακος τροπον . διατοιχειν : το εἰς τον ἑτερον τοιχον | ||
, οὐτε ἀγροικος τροπος εἰς ὁμιλιαν . Πιθηκου ὀργην και κολακος ἀπειλην ἐν ἰσῳ θετεον . Του βιου καθαπερ δραματος |
ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
κατα τινα ἀναγκην , ἡν ὁποια ἐστιν οὐ διασαφει . Δημοκριτος Ἡγησιστρατου , οἱ δε Ἀθηνοκριτου , τινες Δαμασιππου Ἀβδηριτης | ||
περιεχον δε πασας τειχους δικην στερεον ὑπαρχειν . Λευκιππος και Δημοκριτος χιτωνα κυκλῳ και ὑμενα περιτεινουσι τῳ κοσμῳ . Ἐπικουρος |
† ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
ἐπιστημῃ διϊστησι της φρονησεως , δια τουτο ταυτα προστιθησιν , ἀποδιδους τας αἰτιας περι ἀμφοιν , δι ' ἁς και | ||
' ἐστι το δικαιωμα . ὁ μεν γαρ την παρακαταθηκην ἀποδιδους δικαιοπραγει , ὁ δε τῳ μη ἀποδιδοντι ἐπεξιων δικαιοι |
δε βουλει , περιοδος καταληκτικη ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαϊκης καταληκτικης . το βʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ χοριαμβου και | ||
το αʹ περιοδικον καταληκτικον , ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαικης καταληκτικης : το βʹ ἰαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το γʹ |
ὁμου πα . το δε ἀπο της ἡμισειας και της προστεθεισης ἠγουν των θ μοναδων τετραγωνον ὡσαυτως μοναδων πα . | ||
μο θ ↑ Ϟων Ϛ , ὡστε κοινης της λειψεως προστεθεισης , γινεται δυναμις μια Ϟων Ϛ μο ιβ ἰση |
ἰϲχυρωϲ τε ἁμα και ἀδηκτωϲ . τραυματα οὐν τα μεγιϲτα καταπλαττομενη κολλᾳ , κἀν νευρα ἐπιτεμνομενα τυχῃ , και ταϲ | ||
' ὀλιγον . ἐξωθεν οὐν δια τε μαρϲιππων πυριουμενη και καταπλαττομενη ξηραινειν πεφυκεν . Κεδροϲ ἡ τε θαμνωδηϲ ὁμοια ταιϲ |
ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | ||
, ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
, και τῳ τυπῳ μη κωνοειδη φαινεσθαι , καθαπερ ἡμεις δοξαζομεν , ἀλλα κιονι τον τυπον ἐχειν ἐμφερη , μικρον | ||
και περι των ἐσομενων οὐκ ἀπεικοτως προς τοις εἰρημενοις χρηστα δοξαζομεν . Ἡ μεν γαρ ἐπ ' εὐπραγιᾳ ἐλπις θαρσος |
. : σκωπευματων : σχημα της χειρος προς το μετωπον τιθεμενης ὡσπερ ἀποσκοπουντων . ‖ ὑποσκοπον χερα : Αἰσχυλος . | ||
παροξυτονως ὀνομαζειν , ἀλλα Περσας , ἐπι τελους της περισπωμενης τιθεμενης . Ὁτι τα κατα τον Περσεα εἰς ψευδος και |
του δημου τοσηνδε ἀνατρεψαι , ᾡ τι και παρενδουναι προθυμουμενῳ δημαρχον ὀντα ἡρμοζε , και μη αὑτου την ἀρχην ἀφαιρουμενην | ||
ψυλλαν οὐδε κοριν νυν φησιν , ὡς τινες οἰονται τον δημαρχον λεγειν , ἀλλα την των χρεων ἑνεκα μεριμναν την |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
ἀποδημιαν ἐκπεσῃ και τους βιους ὁλους και τας ἀναστροφας ἐπι ξενης ποιουσιν . ἀγαθοποιων μεν οὐν ἐπιθεωρουντων τους τοπους τους | ||
ἐχοντος . ὁταν ὁ τους χρονους ἐχων εἰς τον περι ξενης τοπον ἠ κληρον ἐφεστως εὑρισκηται ἠ του περι ξενης |
την ἐαρινην ἰσημεριαν , συνεχεις ἐσονται χαλαζαι . οἱ δε τραχεις τοποι μαλλον οἰσουσι καρπον . ὁ δε ἐνιαυτος ἐσται | ||
ἀναπεπταμενοις τοποις , ἀλλα και εἰς ὑψηλους και δασεις και τραχεις , ἐφ ' ᾡ συν ἐλασιᾳ τουτους διαβαινειν , |
ἐν τῳ δευτερῳ των σποραδην ὑπομνηματων φησιν ὁτι ὁ Περικλης παρηγαγεν αὐτον ἐπι το δικαστηριον διερρυηκοτα και λεπτον ὑπο νοσου | ||
ἐτυγχανε παρα των ἐν Φιδηνῃ ξενων και τον κομισαντα αὐτας παρηγαγεν . ἀναγνωσθεισων δε των ἐπιστολων και του ἀνδρος ἐξηγησαμενου |
ἀποθεω . . . Διομηδεια , πολις Δαυνιων , κτισμα Διομηδους . και νησος ἡ Διομηδεια , ἐν ᾑ οἱ | ||
και αἱ νομισθεισαι τιμαι . δοκει δε και ὁ Σιπους Διομηδους εἰναι κτισμα διεχων της Σαλαπιας ὁσον τετταρακοντα και ἑκατον |
οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ βουλεται ὁ δημος , πεπαυμενους της | ||
Πλημηνιος . ἡ δε συγκλητος ἀπεστειλε πρεσβευτας ἀγορανομον και δυο δημαρχους , εἰ μεν εὑρωσιν ἀπο της Σκιπιωνος γνωμης γεγενημενην |
ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
ἐφ ' αὑτου , και Ἁρμοδιος και Ἀριστογειτων οἱ τον Πεισιστρατου παιδα Ἱππαρχον ἀποκτειναντες , ῥητορες τε Ἐφιαλτης , ὁς | ||
δε ἀκουσαντα παραυτικα ἐπεισε ὁ λογος οἱα ἀχθομενον τε τῃ Πεισιστρατου ἀρχῃ και βουλομενον ἐκποδων εἰναι . Αὐτικα δε ἐσταλη |
. και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
και προς ἑτερον Τμημα τριτον περιεχον λογους δεκα αʹ Περι ἀναγνωσεως ἐτων και του τοπου του μερισμου και του ἐπιμεριζοντος | ||
βιβλιον ὁπερ ἠσαν αὐτῳ συνταξαντες τινες των φιλων , ἐξ ἀναγνωσεως ἐλεξε τοιαδε : „ ἀπιστα μεν οἰδα και παραδοξα |
ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
, διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
δε μελαθρων ἐντοςὀφθηναι κοραις πικρονφιλημα δουσα δεξιαν τε μοι , μελλουσα δαρον πατρος ἀποικησειν χρονον . ὠ στερνα και παρηιδες | ||
: ἀπο νυμφιδιων : ἀπο των νυμφικων στεγων σχοινιον ἐδησε μελλουσα ἀπαγχεσθαι : ἁψεται ἀμφι βροχον : ἡ ἀμφι προς |
συνιστασιν . οὐ φαυλον δ ' ἰσως παραθεσθαι και την Φερεκρατους λεξιν ποταμοι μεν ἀθαρας και μελανος ζωμου πλεον δια | ||
παλιν ἀγανακτησῃς δηκοκταν μου λεγοντος , δειξω . κατα γαρ Φερεκρατους Ψευδηρακλεα εἰποι τις ἀν των πανυ δοκησιδεξιων . . |
εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
διατασιν ἠ πονον ἐφηβαιου τε και βουβωνων παρακολουθειν , ἠ ἀνατροπην στομαχου και ὑπτιωσιν ἠχον τε των ὠτων και παραποδισμον | ||
ἐπιπαττων ὑδατος κυαθοις τετταρσι διδωσι , την ἐκ του μελιτος ἀνατροπην προσγινομενην τῳ στομαχῳ δεδιως . προς δε τας παρακμας |
και κοινωνιαν , ὑπο δε του ἀνομοιου δια την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του | ||
συγγενειαν ἡ ἐπιβουλος πλεονεξια παρευημερησασα διεσεισεν , ἀντ ' οἰκειοτητος ἀλλοτριοτητα και ἀντι φιλιας ἐχθραν ἐργασαμενη . φιλοσοφιας τε το |
γαρ κοινωνειν δοκει . Ἰστεον δε , ὁτι πασαι αἱ νομικαι μονοειδεις εἰσιν , ὡσπερ αἱ τε ἀντιθετικαι και ἡ | ||
ἁπλως τα γεγραμμενα : καιτοι οὐ παντων νομιμων . Ὁμως νομικαι καλουνται τῳ τον νομον κυριωτατον και τιμιωτατον ἐν τοις |
Λακεδαιμονιοις ἠρχετο και Λακεδαιμονιοι συνιεντες οὐκ ἀξιομαχοι προς Ἀχαιους εἰναι πρεσβειαις ἐχρωντο προς τας πολεις αὐτων και ἰδιᾳ προς τον | ||
καταδεεστερον της ἐπι του πατρος γενομενης οἰκονομιας : ἐπειτα ταις πρεσβειαις χρηματισας φιλανθρωπως παρεκαλεσε τους Ἑλληνας τηρειν την προς αὐτον |
τα παιγνια , τι εἰκος πραξαι τον ἀνδρα ἐκ τοιουτου δικαστηριου αὐταις ψηφοις και καταδικαις αὐταις ; Οὑτω και ὁ | ||
περας σχοιης των κακων . εἰς ἀγοραν : Εἰς συναθροισιν δικαστηριου . . ἐπι του τροχου : Τροχος τις ἠν |
το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
σοφον και χαριεν το ἐπιτηδευμα : της ὡρας ἠδη της χειμερινης ἐπελθουσης , δενδρον τι κλαδοις τε και φυλλοις ἀλλοτριοις | ||
ποτε και το ναρδινον μυρον ἐπι ψυχρας ἡλικιας και ὡρας χειμερινης . προ δε της του φαρμακου χρησεως ἀνατριψις παραλαμβανεσθω |
ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
της ὑπεροχης , ἐπειδη τα κοινα προηγουνται των ἰδικων και κοινοι μεν πασης τεχνης και ἐπιστημης ὁρισμοι οἱ ἐκ του | ||
δειχθῃ γενος εἰναι του ὁριστου : ὡν γαρ οἱ ὁροι κοινοι , τουτων και τα πραγματα τα αὐτα . δια |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
, τεχνιτων των ἐπισημοτατων χορῳ μεγαλῳ και παντοιοις ὀργανοις και συμφωνιαις παρεπεμπε το σωμα . Δικαιαρχος δ ' ἐν τοις | ||
τον χρονον ] ἐν τε κιθαραις και αὐλων ταις ποικιλαις συμφωνιαις δια παντος του χρονου . μελεταν δε σοφισταις Διος |
ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και σωτηριαν και ἐλευθεριαν δυναμενον κτησασθαι οὐ μονον ὑμιν ἀλλα και τοις ἀλλοις ἁπασιν Ἑλλησιν | ||
θεων τινος καιρος παραγεγενηται , ἐαν δεομενοις βοηθησητε Λακεδαιμονιοις , κτησασθαι τουτους εἰς τον ἁπαντα χρονον φιλους ἀπροφασιστους . και |
συμβαλλεσθαι τινας ἡδονας , ὁταν ᾐ ἡ ὑποκειμενη ὑλη των θαυμαζομενων ὑπο της ἀνθρωπινης φυσεως . ὁ δη πεπονθεναι δοκει | ||
, ἱνα εἰδῃς ὁτι μηδε των παλαιων μηδεις μηδε των θαυμαζομενων δια παντος του χρονου τηλικαυτης τιμης παρα των πολιτων |
ἀπηλασεν αὐτος ἀντιλεγων ὑπερ του Τισσαφερνους ὡς οἱ μεν Χιοι ἀναισχυντοι εἰεν πλουσιωτατοι ὀντες των Ἑλληνων , ἐπικουριᾳ δ ' | ||
Θρασυμαχος , ἡττον δε αὐθαδεις ἠ Πωλος , ἡττον δε ἀναισχυντοι ἠ Καλλικλης , τυχον δε και ἡττον μεν ῥᾳδιουργοι |
, διαφερουσι δε ἐν τουτῳ , ὁτι τα μεν ὁριστικα βραχυτερους ἐπιδεχονται χρονους : το γαρ τυπτεις ὁριστικον και το | ||
πλειονας ἠ ἐλαττονας , ἀλλ ' ἀπο του μειζονας ἠ βραχυτερους εἰναι τους κοκκους συμβαινει . Ἡ ῥοια διαφορως ἐμφυλλιζεται |
δε ἐγγυς της πηγης πικρα τε και φαρμακωδη , σπασμον ἐμποιουντα και ἰλιγγον τοις πιειν ἐκ της χροας ἀπατηθεισι . | ||
λαζομαι ἐλαζομην και συναρχομενως λαζετο . Λαθικηδεα : τον ληθην ἐμποιουντα τοις παισι των κακων ⌊ παντων ⌋ . Λαισηια |
ὑμιν και ταυτῃ , της πρωην ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου , | ||
λοιπον συνεχεται , και το λειπομενον της φυσικης δυναμεως αὐθις ἀναλαμβανει και ἀναζωπυρει , και ἑτεραν αὐθις ἀποθησαυριζει της γης |
Λαοδαμειαν ἐσχεν Ὀρχομενον , Ἀγλαον , Καλαον . των δε Ἡρακλειδων κατασχοντων Πελοποννησον ἐχρησεν ὁ θεος αὐτους μεν ἀποστηναι Λακεδαιμονος | ||
ἑξηκοντα . οἱ δε περι Κρατητα και προ της των Ἡρακλειδων καθοδου λεγουσιν αὐτον γενεσθαι , ὡς οὐδε ὁλα ἐτη |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
προσηκουσι καταχωσαι , το δε δαιμονιον της των ἱκετων σωτηριας καταλυθεισης ἐπεσημηνε : των γαρ Λακεδαιμονιων περι τινων ἀλλων ἐν | ||
, και τα τοιαυτα . Τυραννος τα γεννωμενα ἐπωλει , καταλυθεισης της τυραννιδος , ἀξιουσιν ἐπι των ἀμφικτυονων οἱ πατερες |