| την μεν πρωτην ὀνομαζοντα φιλοσοφιαν , την δε φυσικην , ὁση περι το κινουμενον φθαρτον τε και ἀιδιον : ὁπως | ||
| οἱ δε ὀξεις την αἰχμην και ἐς πολυ ἀνεστωτες , ὁση δε ἡ κεφαλη σκολιου και ὑγρου του αὐχενος ἐξιουσα |
| . ἀναμεστα ] πληρη . , πεπληρωμενα , γεγεμισμενα , ἐμπλεα . και . . . Βουφονιων ] ἁπαντα φλυαριαι | ||
| και γαρ και τοιϲι κακοχυμοιϲι ἱερειοιϲι τα κρεα χαλαζηϲ ἐϲτι ἐμπλεα . ἠν δε πολλον αἰρηται ἀπο των ἐνδοθεν ἡ |
| και προϲϲτελλει τα οὐλα πλαδωντα . το δε τηϲ ἐλαφου κεραϲ μετ ' οἰνου λειουμενον , εἰτα περιπλαϲϲομενον , ὀδονταϲ | ||
| κλιβανων πυτιαι παϲαι κοπροϲ ῥυποϲ ϲαρκεϲ ἐχιδνων κεφαλαι ταριχηρων μαινιδων κεραϲ ἐλαφου και αἰγοϲ καϲτοριον ὀϲτα κεκαυμενα ἱκανωϲ τριχεϲ κεκαυμεναι |
| μοιραις . το αὐτο δε και ἐπι των λοιπων ἀποκλιματων νοεισθω . Ἀπο δε ὑψωματος εἰς ὑψωμα παραδοσις γινομενη ἀγαθοποιων | ||
| ἀναιρειν : το δ ' ὁμοιον και ἐπι των ἀγαθων νοεισθω . Τουτων οὑτως ἐχοντων δει και τους ἀνεμους ὑποταξαι |
| ξυνεχομενους τους ἀνθρωπους ἐν τῃδε τῃ φρουρᾳ και τῳδε τῳ δεσμωτηριῳ μενειν τον τεταγμενον ἑκαστον χρονον , και μη πριν | ||
| κατηγορος διανοιας το ῥητον , ὁτι δεσμωτας λεγει τους ἐν δεσμωτηριῳ οὐ τους ἐν ἰδικῃ οἰκιᾳ : διαφερει δε του |
| ἐμον αὐχενα τριψει . ” Λυκος τις ἁδρος ἐν λυκοις ἐγεννηθη , λεοντα δ ' αὐτον ἐπεκαλουν . ὁ δ | ||
| προχοαις : τριτων ποταμος Λιβυης , ἐν ᾡ ἡ Ἀθηνα ἐγεννηθη [ ἀφ ' οὑ και Τριτογενεια ὀνομαζεται ] . |
| διεφθειρε , νυν μεν ἀθροον ἐπιων , νυν δε ἀντωπος ἠρεμα ἐς τα ὀπισω ὑποχαζομενος . ἐξον δε αὐτῳ και | ||
| ; Ἀλλα τι οἰει , ὠ Σωκρατες ; Ἐχε δη ἠρεμα , ὠ φιλε ἑταιρε : ὡς φοβουμαι τι ποτ |
| . . . . . . ἡμεις δε των προκειμενων ἐχωμεθα . ] Πρωτον και δευτερον ὁ Μουρατης πεπραχως , | ||
| : ὁτι καιρου νικης και εὐφροσυνης παραπεσοντος των παρα ποδας ἐχωμεθα . δολιος γαρ αἰων ἐπ ' ἀνδρασι κρεμαται : |
| καλος ἠν και ἀστικος και ἡλικιωτης Χαιρεου ; Ἀλλ ' ἠπειλησε Χαιρεας ἀποσφαξειν ἀμφοτερους , εἰ λαβοι με ποτε μετ | ||
| ἀνακτι : ἐπι δε ὀργης : αἰψα δ ' ἀναστας ἠπειλησε μυθον . το δε εὐχομαι παρα τας † ἀπελλας |
| ; διοτι φυλην περιμενω σφοδρα φιλονεικουσαν λαχειν τιν ' : οἰδα γαρ ὁτι παντα πραγματ ' ἀνατριαινωσω κροτοις . τι | ||
| ” Ὁ αὐτος εἰπε : „ μονον οἰδα ὁτι οὐκ οἰδα „ . Εὐριπιδης ὁ των τραγῳδιων ποιητης εἰπεν ὁτι |
| κατα θωρακα ϲυμπεττει τε και παρηγορει και ταϲ τραχυτηταϲ τηϲ ἀρτηριαϲ καταλεαινει . προκριτεον δε το νεον του παλαιου και | ||
| τοιϲι κανθοιϲι : ϲικυην τῃ κορυφῃ προϲβαλλειν , ἐκκοπτειν ταϲ ἀρτηριαϲ , ξυρειν την κεφαλην , φοινιϲϲειν , φλεγμα ἀγειν |
| χωριζομεν , ἀλλα τουτο ἡμων το τιμιωτατον και τον ἀνθρωπον τιθεμεθα και οἱον εἰσδυομεθα εἰς αὐτο . Χρη γαρ τα | ||
| δε το ὀν ἐν αἰσθητῳ θεμενοι και το πανταχου ἐκει τιθεμεθα , και μεγα νομιζοντες το αἰσθητον ἀπορουμεν , πως |
| ἐν θερει και θαλπει ϲφοδρῳ ϲυνθετοϲ ἡ διαθεϲιϲ ἐϲτιν ἐκ θερμοτητοϲ τε και ξηροτητοϲ , ὡϲτε εἰκοτωϲ αὐτοιϲ ϲυνθετον ἐϲτι | ||
| ἠ ὀμφακομελιτι ἐπι των ϲφοδρα κενωθεντων . εἰ δε και θερμοτητοϲ αἰϲθηϲιϲ περι τον ϲτομαχον μετα τροφην γενοιτο , θερμῳ |
| προς την ἀκοην δυσχερειαννοσηροτερον , ὁθεν και νοσηρον χωριον και νοσωδες χωριον : το γαρ νοσακερον ἐσχατως κωμικον . ἀσθενως | ||
| . ἀνευ δε τουτων ὁ μεν ἀλυπου και καθαρας και νοσωδες ἐχουσης οὐδεν ὑγειας αἰτιος ἁπασι γινεται , ὁ δε |
| ἐκεινο ᾡ δει θεωμενου και συνοντος αὐτῳ ; ἠ οὐκ ἐνθυμῃ , ἐφη , ὁτι ἐνταυθα αὐτῳ μοναχου γενησεται , | ||
| δε μετριως γ οὐ γενησῃ ποτε βιοπραγος δ ἀγορασεις ὁ ἐνθυμῃ και πωλησεις φυρασας ε ἐαν ἀρτι πωλησῃς , βλαβησῃ |
| ὡς ἐς Σκυθας , ὁτι ἐς Σκυθας καταπεφευγεναι Σπιταμενης αὐτῳ ἐξηγγελλετο , αὐτος δε ξυν τῃ λοιπῃ στρατιᾳ ἐπιων της | ||
| ὁτι και ταυτα ἐθνη των προσχωρων τῃ Περσιδι μαχιμωτατα εἰναι ἐξηγγελλετο . ἡκε δε αὐτῳ και Φιλοξενος στρατιαν ἀγων ἀπο |
| ἐτελεσεν την διακονιαν ὀρθως . παρα τοις οὐν ἀνθρωποις ἡ πτελεα δοκει καρπον μη φερειν , και οὐκ οἰδασιν οὐδε | ||
| και ἡ κρανεια , των δε ἀλλων οὐχ ἡκιστα ἡ πτελεα , δι ' ὁ και τους στροφεας , ὡσπερ |
| ' εὐπροσωπον λοπαδα του θαλαττιου γλαυκου φερουσαν εὐγενεστερον * * λαβρακα θ ' ἑφθον * * ἁλμῃ μιαν . Ὠ | ||
| ἀλκη γυιοις , ἀλλα δολοισι και ἀλκιμον ὠλεσαν ἰχθυν , λαβρακα , σφετερῃσιν ἐπικλεα λαβροσυνῃσιν . οἱ μεν γαρ σπευδουσι |
| . Ἀπροσδοκητον οὐδεν ἀνθρωποις παθος : ἐφημερους γαρ τας τυχας κεκτημεθα . Ἐμε μεν οὐχ ὁρᾳς πεπωκοτα ἠδη τ ' | ||
| διηγουμενος . οὑτω γαρ και οἱ ἀνθρωποι οὐδεν των τῃδε κεκτημεθα ἰδιον : ἀλλα ζωντες μεν προς ὀλιγον ἐπιπλαστῳ σεμνυνομεθα |
| : και εἰ τουτο , ματην ἀρα και την ἀρχην ἐκινηθη . ἀλλ ' οὐδεν ματην ἡ φυσις ποιει , | ||
| ταυτην καταλυσαντων Μακεδονων , πολλα των πατριων τοις Ἰουδαιοις νομιμων ἐκινηθη . οὑτως μεν κἀνταυθα φησιν περι των παρα Ἰουδαιοις |
| . τρις μεν ἐπειτ ' ἐπορουσε ποδαρκης διος Ἀχιλλευς ἐγχεϊ χαλκειῳ , τρις δ ' ἠερα τυψε βαθειαν . ἀλλ | ||
| αἰρομενης της δεξιας στεγαστεον ἐγγυς του θωρακος ἠ μοσχειῳ ἠ χαλκειῳ : εἰ δε μη , ἐν τῳ ἐπικαιροτατῳ ἀφυλακτον |
| προτασεων παντος του προτεθεντος προβληματος . δει , ὁταν τι βουλωμεθα ὑπαρχον τινι ἠ μη ὑπαρχον κατασκευασαι , πρωτον ἐκλαβειν | ||
| ὑμετεροις . Ὡσπερ γαρ ἐν τῃ τεκτονικῃ , ὁταν εἰδεναι βουλωμεθα το ὀρθον και το μη , τον κανονα προσφερομεν |
| οὐκ ἀλλο τι ἠ ἡ της ψυχης ἀπο του σωματος ἀπαλλαγη , και ἐστι τουτο το τεθναναι , χωρις μεν | ||
| ' ἀριστα διαπονουμενου . νυν δ ' εὐτυχης γενοιτ ' ἀπαλλαγη πονων εὐαγγελου φανεντος ὀρφναιου πυρος . ὠ χαιρε λαμπτηρ |
| θεοις . Τρις γαρ ὡς ἀληθως μυριοι εἰσιν ἐπι χθονι πουλυβοτειρῃ οὐκ ἀθανατοι , ἀλλα λιθινοι και ξυλινοι δεσποται ἀνθρωπων | ||
| τουτων ποιητων : ἁρματα δ ' ἀλλοτε μεν χθονι πιλνατο πουλυβοτειρῃ , ἀλλοτε δ ' ἀϊξασκε μετηορα : τοι δε |
| δορασιν : ἀσπις μεν οὐν ἐστιν ἡ ἀριστη χαλκη , Μακεδονικη , οὐ λιαν κοιλη , ὀκταπαλαιστος : δορυ δε | ||
| Ὁτι ὑπο Γαλατων Πτολεμαιος ὁ βασιλευς ἐσφαγη και πασα ἡ Μακεδονικη δυναμις κατεκοπη και διεφθαρη . Κατα δε τους χρονους |
| ταυτα δ ' ἠτοι φοινιξιν ἀναλαμβανεσθω ἠ συν αἰρινῳ ἀλευρῳ ὀξυμελιτι ἡψησθω . εἰ δ ' ἀνευ νομης φλεγμαινοι , | ||
| αἱ δι ' ἁλων . κατα δε της ἐμπλαστρου σπογγον ὀξυμελιτι ἠ ὀξυκρατῳ ἠ οἰνῳ διαβροχον ἐπιβαλουμεν : ἐπιδησομεν δε |
| διδου δια παντοϲ ἀντι του μελικρατου : εἰ μεν δη θεροϲ εἰη και ψυχροποτηϲ ὁ καμνων , ψυχρον τουτῳ διδοναι | ||
| μεν ἐαρ ἐπιτηδειον . ἀθετον δε το φθινοπωρον και το θεροϲ . ἀλλ ' οὐδε ὁ χειμων ἐϲτιν ἀγαθοϲ τῳ |
| δ ' ἀρετα γραφειν και ῥανθεισα και συνταττειν οὑτω : Μεγαλη δ ' ἀρετη ἐστιν ἐκεινη ἡ ῥανθεισα ἠτοι κοσμηθεισα | ||
| ὁ Ἑλισσων το ὑδωρ δεχεται κατερχομενον . εἰ δε ἡ Μεγαλη πολις προθυμιᾳ τε τῃ πασῃ συνοικισθεισα ὑπο Ἀρκαδων και |
| ἀλλα και ἡ ἀγρυπνια ἡ ἐπιτεταμενη οἰδε διαφορησιν ποιειν και νεκρωδες ἀπεργαζεσθαι το προσωπον . και ὁ λιμος οὐν , | ||
| δε καθ ' ἡπαρ πληγεντι ἀκοντιῳ εὐθυς το χρωμα κατεχυθη νεκρωδες : τα ὀμματα κοιλα : ἀλυσμος : δυσφοριη : |
| τε στεροπην τε και αἰθαλοεντα κεραυνον , πληξεν ἀπ ' Οὐλυμποιο ἐπαλμενος : ἀμφι δε πασας ἐπρεσε θεσπεσιας κεφαλας δεινοιο | ||
| . ἐπι μεν του πρωτου “ βη δε κατ ' Οὐλυμποιο καρηνων χωομενος , ” ἐπι δε του ἀνιωμενος και |
| ἀνθρωπων ὁρᾳς . [ ⌊ Συ δε ⌋ συν ] χιτωνι μουνῳ ⌊ παρα την ⌋ φιλην γυναικα φευγεις ⌊ | ||
| , και προσετι τῳ ἀμφιβληστροειδει σωματι και τεταρτῳ τῳ χοριοειδει χιτωνι : το γαρ ἰσχυροτατον ἐν αὐτοις και μαλιστα στηριζειν |
| ἐχοντα ὁμοιως ἐκεινοις ἑξει το ἑν . ᾡ ἀτοπον ἑπομενον ἐπηνεγκε το μηδε το αὐτοεν και αὐτοον ἑν κατ ' | ||
| ϲπαϲμα γενομενον ὀδυνην τινα περι τον θωρακα ἐν τῳ βαθει ἐπηνεγκε , νιτρον ὀξει και ἐλαιῳ κυπρινῳ ἐμβαλλεϲθω και καχρυ |
| και αἰτει το γερας : ἡ προβολη : ἐπαυσα την τυραννιδα και δει λαμβανειν με την δωρεαν : τουτο δε | ||
| μεν οὐν και ἀριστοκρατιαν και δημοκρατιαν ἐφιεσθαι του ὀρθου : τυραννιδα δε και ὀλιγαρχιαν και ὀχλοκρατιαν του φαυλου . Γιγνεσθαι |
| ' ἀρχας ἠναγκαζον τοις νομοις χρησθαι , και ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ και ἐν τῃ βουλῃ μετα των προεδρων ἐκαθηντο , | ||
| ἀπειριαν : το δ ' αὐτο τουτο και ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ διεπραξατο ἐπιψηφισθηναι και γενεσθαι δημου ψηφισμα , ἐπ ' |
| και ἡμας αὐτους οἰσθα που και αὐτος ἀκουων οἱοις νομοις ἐχρωμεθα προ του περι τους ἀποθανοντας , ἱερεια τε προσφαττοντες | ||
| ταπεινοτερου κατασταντος . σημαντικωτατον δε της Φιλιππου ταπεινοτητος και το ἐχρωμεθα . καθ ' ὡν γαρ ἐξουσιαν ἐχομεν ὁ τι |
| ἡμας βουλεσθε οὑς ᾐτησατο δεκα ῥητορας ; εἰ συμφερει , λογισασθε . τουτο μεντοιγε ὑμιν προμηνυω , ἀνδρες Ἀθηναιοι , | ||
| ' αὐτος μη ἐπιορκησειεν . ἐξ αὐτου δη του πραγματος λογισασθε , ὠ ἀνδρες δικασται , παρ ' ὑμιν αὐτοις |
| και εἰ καυθειη , ὀστρεον , πιτυος φλοιος συν κηρωτῃ μυρσινῃ , κισσου ἀνθος μετα κηρωτης , κρινου ἡ ῥιζα | ||
| παχεος ἰσχηται χυμου , ἐρεβινθοι , θερμων πικρων ἀφεψημα συν μυρσινῃ και μελιτι προστιθεμενον και το ἀλευρον καταπλασσομενον , θυμα |
| ἐπι τουτοις τον κληρον του πατρος , το παν τουτο νομῃ δικαιοτατῃ δασαμενους . Δια μεν σχειν τον τε οὐρανον | ||
| αὑται πλησιον των μελισσων , ὁπως ὑδροφορουσαι μη καμνωσι . νομῃ δε θυμου μαλιστα χαιρουσι , και ἀφθονως τουτου νεμομεναι |
| των πυλεων και της ἀνοδου , τῃ δη οὐτε τις ἐφυλασσε οὐτ ' ἀν ἠλπισε μη κοτε τις κατα ταυτα | ||
| ἀλοκα δαιμονων βιᾳ . λαβων δε τον χρησμον και ἀπελθων ἐφυλασσε μη συνευνασθαι τῃ ἰδιᾳ γυναικι . ἐν μιᾳ δε |
| τας ψυχας ἡμων ἐπεισιοντα μη παραδεχεσθαι . ἀκολουθει γαρ τῳ ἀμετρῳ πλουτῳ και ἀκολαστῳ συνημμενη και ἰσα , φασι , | ||
| πεποιημενων , οἱς ἡδυνεται ποιησις , εἰς κορον ἐγκαταμιγεντων τῃ ἀμετρῳ λεξει , ὁ ποιουσιν ἀλλοι τε πολλοι και οὐχ |
| και ῥᾳθυμιᾳ ἐπειρωντο το χωριον ἀβατον φυλαττειν . Ἀριστοτελης ὁτε ἀπελιπε τας Ἀθηνας δεει της κρισεως , προς τον ἐρομενον | ||
| τοιουτῳ συνων σωματι τινα ἡγουμεθα εἰχε ψυχην ; Διογενης ἡνικα ἀπελιπε την πατριδα , εἱς αὐτῳ των οἰκετων ἠκολουθει ὀνομα |
| αὐξανω . παρα το μολω γινεται παραγωγον μολισκω , ὡς γελω γελισκω και γαμω γαμισκω : και μεταθεσει του μ | ||
| και ἡ δευτερα το α ὡς το ἀκροω ἀκροασω , γελω γελασω : τεως δε ὡς ἐπι το πλειστον τῳ |
| λυκου πτερα σιτοβολια τροφιμον ἐγω μεν ἠδη μοι δοκω , νη τους θεους , ἐν τοις κυκλοις ἐμαυτον ἐκδεδυκοτα ὁραν | ||
| ; Πολυ γε . Ὁμηρος δε ἀμεινον ; Ἀμεινον μεντοι νη Δια . Οὐκουν , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , |
| τοις καλοις , διδωμι τουτο : ἑπεσθω , ἀλλ ' ἡγεισθω το καλον πανταχου : εἱς κοιρανος ἐστω , εἱς | ||
| οὐ γαρ ἐμος ὁ μυθος . Μηδεις δε με ταυτα ἡγεισθω λεγειν ἁπασης κατα - γινωσκοντα της ἐγκατασκευου και ἐξηλλαγμενης |
| ἡλιον . Δια μεν των σφοδρως ἑλκοντων φαρμακων ἡ τε μυρμηκια και ἀκροχορδων ἀποσπασθησεται , δια δε των σηποντων νεκρωθησεται | ||
| , περιφερηϲ κατα το πλειϲτον : ἀλλ ' ἡ μεν μυρμηκια πλατειαν ἐχει την βαϲιν και προϲ ταϲ ἀποϲφιγξειϲ ὁμοιαν |
| ἐμαυτου οἰκου δεσποζω . φαινεται δε ὁτι παρηξεν αὐτον ἡ κτητικη συνταξις και ἡ προσθεσις του ἀρθρου , ἁπερ οὐκ | ||
| παραδεξασθαι την ἐμειο , καθο κυριωτερα λεξις , λεγω ἡ κτητικη ἀντωνυμια , δυναμενη και ἑνεκα μετρου και ἑνεκα λογου |
| ποτιμων ἡμιν ὁ λογος γενεσθω , ἁ πεφυκε τα μεν τραχεα ὁμαλυνειν , τα δε περιττωματα διαφορειν , τας δε | ||
| δε τῃ κατα τα ἀγκη πορειᾳ , ὁτι δυσπορα και τραχεα και λασια ὀντα ἰσχει του ἰεναι . ἐντευθεν οὐν |
| λεγομενα σμηγματα ἐπιτηδεια , οἱον ἁλες συν γληχωνι ἠ κερατι ἐλαφειῳ ἠ σηπιας ὀστρακον ἠ ὠων κελυφα λελεασμενα . Αἱ | ||
| γῃ , ἀλλα τελευτᾳ . Τουτου οὐν ἡ καρδια ἐν ἐλαφειῳ δερματι περιαπτομενη σεληνιαζομενους ἰαται . ἐν δερματι δε ἐποπος |
| μεταβαλλειν , εἰπερ ὁμοιαν ἠ παραπλησιαν δει την ἐνταυθα τῃ φυσικῃ νομιζειν . ἐστι δε , ὡσπερ και μιλτος ἡ | ||
| τας ἐμφραξεις : ἀπεψιαι δε ἐμποιητικα τυγχανουσιν ὡσπερ ἀπομαχομενης τῃ φυσικῃ της νοθου θερμοτητος : ταυτα δ ' ἀν ἰσως |
| Ἀθηναζε , καθ ' ὁτι ἀν ἐπαγγελλωσιν Ἀθηναιοι , τροπῳ ὁποιῳ ἀν δυνωνται ἰσχυροτατῳ κατα το δυνατον : ἠν δε | ||
| και τα ἀλλα ὡς ἐχει φυσεως εὐ μαλα φαινεται . ὁποιῳ οὐν παθει ἐοικε , κατα τουτο χρη φυσιογνωμονειν . |
| ἡ Ἑκαβη οὐ δυσχεραινει . λεγει γουν ὁ Πριαμος : ἐννεακαιδεκα μεν μοι ἰης ἐκ νηδυος ἠσαν , τους δ | ||
| και δεκατην τε ὁ λιψ προσεπιπνεει : προς δε τας ἐννεακαιδεκα Ὑαδες μεσαι δυνουν , την εἰκοστην δε του μηνος |
| οὐν αὐτο , το πορσω , διωξω και τουτου μειζον ζητησω , του Ὀλυμπιακου ἀγωνος . νυν δε : ἀντι | ||
| ἀχθεσθεις ἀπεκναισας εἰπε και οὐδεν ἡττον ἐπιθησομαι τωι λογωι και ζητησω την αἰτιαν , ὡς ἀν οἰκειου και συγγενους οὐσης |
| Ἠν δε χολωδης ᾐ , κολοκυνθιδας δυο ἀποβρεξαι ἐν γαλακτι ὀνειῳ ἑφθῳ ὁσον τεσσαρσι κοτυλῃσι , και ἀπηθησαντα κλυσαι , | ||
| γραφει : καππαρεωϲ τον φλοιον τηϲ ῥιζηϲ ἑψε ϲυν γαλακτι ὀνειῳ μεχρι το τριτον λειφθῃ , και λεαναϲ καταπλαττε εἰϲ |
| ἀντιτυπον : ἐπι δε των σχηματισμων , ἐν οἱς μαλιστα ἐβουληθη διενεγκαι των προ αὐτου , πλειστην εἰσενεγκαμενος σπουδην . | ||
| μαλιστα ἐπιτυγχανηται , λυπει την ἀκοην τῳ κορῳ , ποικιλην ἐβουληθη ποιησαι την γραφην Ὁμηρου ζηλωτης γενομενος : και γαρ |
| πασι . Αὑτη ληφθεισα εἰς ὀνομα του πασχοντος και συμμαλαχθεισα ἐμπλαστρῳ μετα ἐλαιου και ἐπιτεθεισα μετωπῳ και κροταφοις τριταιον ῥιγοπυρετον | ||
| δ ' ἑψομενον το φαρμακον ἀμολυντον γενηται , αὐτῳ μεν ἐμπλαστρῳ χρησῃ κατα τε των ἐναιμων τραυματων και των δυσεπουλωτων |
| και γινεται ἀπο του οἰω το κομιζω . ἐλαυνει : ἐλαυνω ἐπι σιδηρου , ἐπι τοξου , ἐπι συνουσιας , | ||
| περισπαται : ἐρευνω θοινω χαυνω κοινω οἰνω , χωρις του ἐλαυνω . Τα εἰς ΝΩ ὑπερδισυλλαβα παραληγομενα τῃ ΕΙ διφθογγῳ |
| ὀξυτερον , εἰ δε βουλει , μακροτερον , ποιαν πολιν Ἑλληνιδα ἠ βαρβαρον ἐν τῳ παντι χρονῳ κατελαβε τοιουτον ; | ||
| Θεοδοτος , Ὑψικρατης , Μωχος . Τουτων τας βιβλους εἰς Ἑλληνιδα κατεταξε φωνην Λαιτος , ὁ και τους βιους των |
| : ἀλλ ' ἀνυσον : οὐ μελλειν ἐχρην , ὡς ἀγορασω ἁπαξαπανθ ' , ὁς ' ἀν κελευῃς , ὠ | ||
| εἰ συναλλαξαι συμφερει μοι ιθ εἰ εὐτυχης εἰμι κ εἰ ἀγορασω το προκειμενον κα εἰ γαμησω και συμφερει μοι κβ |
| * οὐτε γαρ ὑγιεινα ταὐτα πασιν ὑπαρχει οὐτε θρεπτικα ἠ φθαρτικα οὐτε τα τουτοις ἐναντια , ἀλλα ταὐτα τους μεν | ||
| , κατα μερος δε τα μεν προηγουμενα αὐτου καυσωδη και φθαρτικα , τα δε μεσα εὐκρατα , τα δε ἑπομενα |
| ποιησας , ἐτι δε τας χειρας διατεταμενας ποιων , εἰκοτως ἐθαυμαζετο παρα τοις ἀνθρωποις : οἱ γαρ προ τουτου τεχνιται | ||
| . . Κ ἡ παλαι μουσικη και μεχρι των Πυθαγορειων ἐθαυμαζετο καλουμενη καθαρσις . . . . βουλομαι δε ἀνωθεν |
| : οὐδετερου γαρ ἡ χαρις εὐνοιαν γεννᾳ . Ἐν μεν εὐδιᾳ σπανιον το ναυαγησαι , ἐν δε εὐβουλιᾳ το ἀτυχησαι | ||
| μετα της ἀγουσης ὁλκαδος , ὁ δε πολυ τοὐναντιον ἐν εὐδιᾳ τε δια - περαιωθηναι , ὡς φασι , παρεσχεν |
| , κωμῳδει αὐτον . εἰχε οὑτος ὁ Παμφιλος και τινα κολακα παρασιτον βελονοπωλην καλουμενον , ὁς ἐμελλε παραπολαυσειν τῳ Παμφιλῳ | ||
| συναπελαυσαν , και θανατῳ περιεπεσον . Τῳ οὐν διακρινουμεν τον κολακα του φιλου ; μητε τῳ τελει , μητε ἡδονῃ |
| , . , . . Ἀμφικαυτις : ἡ † ὀρεινη κριθη , ἡν ἡμεις εὐστραν καλουμεν : και οὑτω μεν | ||
| οὑτοι και τας εἰρεσιωνας διεκοσμουν . ἀμφικαυστις : ἡ ὡριμη κριθη , ἡν ἡμεις εὐστραν καλουμεν . παρα δε τοις |
| του κωνου μειζων ἠ τριπλασιος τῳ ΡΣ στερεῳ . και ἐγγεγραφθω εἰς τον ΑΒΓΔ κυκλον τετραγωνον το ΑΒΓΔ , και | ||
| Η , Θ γωνιων της προς τῳ Ζ , και ἐγγεγραφθω εἰς τον ΑΒΓΔΕ κυκλον τῳ ΖΗΘ τριγωνῳ ἰσογωνιον τριγωνον |
| νυξ ' , οὐδε χρο ' ἱκανεν : ἐρυτο γαρ ἐνδοθι θωρηξ : Τυδεϊδης δ ' ἀρ ' ἐπειτα ὑπερ | ||
| ' ἐγκλιδον ὀσσε βαλουσα νεκταρεον μειδησε , χυθη δε οἱ ἐνδοθι θυμος αἰνῳ ἀειρομενης : και ἀνεδρακεν ὀμμασιν ἀντην , |
| : προϲωπα ῥυϲα : γαϲτηρ ξηρη : διαχωρηϲιεϲ πυκιναι : κορυφη δε των κακων ὑδρωψ . ἐπι τῳ ὑδρωπι , | ||
| , ὡσπερ θρονος θεου ἀπο λιθου φουκα , και ἡ κορυφη του θρονου ἀπο λιθου σαφφειρου : και πυρ καιομενον |
| ὑστερον παρα Ῥωμαιων ἐκ της Κιλικιας τοις προ Ἀρχελαου και ἑνδεκατη στρατηγια , ἡ περι Κασταβαλα τε και Κυβιστρα μεχρι | ||
| ' ἀγε νυν ἐπιμεινον ἐνι μεγαροισιν ἐμοισιν , ὀφρα κεν ἑνδεκατη τε δυωδεκατη τε γενηται : και τοτε ς ' |
| ὑδατοϲ κυαθουϲ δυο ἠ τρειϲ διδοναι ἐϲ τε την τηϲ κοιλιηϲ ϲτυψιν , ὁκωϲ ἐπιϲχῃ την παλιρροιαν , ἠδε τον | ||
| τι ϲηπεδονα ὑπαγει , τροφη ἀπεπτοϲ διεκθεει ὑπ ' ἀκραϲιηϲ κοιλιηϲ τε και ἐντερων : οὐ πεπτει γαρ αὐθιϲ εὐ |
| ἐχθρον , ἀλλ ' αὐτος παρελθων τα βραβεια και τον φοινικα ἀναδος και στεφανωσον , εἰ θελει , και ταις | ||
| Ὁτι ἀναθηλαι λογος ἐστι Δηλιος φυτα ἐν Δηλῳ ἐλαιαν και φοινικα , ὡν ἁψαμενην την Λητω εὐθυς ἀποκυησαι , τεως |
| , ὡσπερ ἠν , διοτι πολλων δ ' ἀνθρωπων ἰδεν ἀστεα και νοον ἐγνω και πολλα δ ' ὁγ ' | ||
| ἀλλας ὁδους στραφεντα φερεσθαι δια της ἐρημου , ἱνα οὐτε ἀστεα οὐτε πατος ἀνθρωπων , θηρες δε νομον ἐχουσι και |
| εὐωχια . οἰνοϲ μεν οὐν ἐϲτω κιρροϲ τῃ χροιᾳ , λεπτοϲ δε τῃ ϲυϲταϲει , ἀρτοι καθαροι ἰπνιται προϲφατοι , | ||
| δε ἐϲτω τῳ πληθει τα λαμβανομενα παντα . οἰνοϲ δε λεπτοϲ και λευκοϲ και μη πανυ παλαιοϲ . μη ἀθροον |
| την τεχνην συν ταις νοσοις . Φερε και ἐπι γεωργιας θεασωμεθα , εἰ τουτον αὐτοις ἐχει τον τροπον , ὁνπερ | ||
| Σωκρατη φησι κρινειν δικαιον . οὑτω τοινυν και Περικλεα δη θεασωμεθα , πως αὐτος εἰχε προς χρηματα και ποιον τινα |
| ὡν φλεχθεις ὠλετο . Ῥυτηρα : ῥυστην , βοηθον , φυλακα . Τυφαονιον : του Τυφωνος . ὀλετηρα : φθορεα | ||
| λωβαις , οὐδε χωρις ὀντ ' ἐμου : τοιον πυλωρον φυλακα Τευκρον ἀμφι σοι λειψω τροφης ἀοκνον ἐμπα , κεἰ |
| ἐτι νεοπαγηϲ ὁ πωροϲ εἰη , τοιϲ ἀγαν ϲτυφουϲιν χρηϲομεθα φαρμακοιϲ δια ἐπιδεϲεωϲ προϲτυπουντεϲ : ἐϲθ ' ὁτε δε και | ||
| διηθηϲαϲ ἐψε ἑωϲ μελιτωδουϲ ϲυϲταϲεωϲ , και οὑτωϲ ἐμβαλλε τοιϲ φαρμακοιϲ : ποτιζων δε το φαρμακον το προειρημενον , ϲπογγουϲ |
| ὑδωρ : ὁ δε Ἀπολλων ἐπιγνους τα γενομενα τῳ μεν κορακι ἐν τοις ἀνθρωποις ἐπιτιμιον ἐθηκεν ἱκανον τουτον τον χρονον | ||
| ὑδωρ : ὁ δε Ἀπολλων ἐπιγνους τα ὀντα τῳ μεν κορακι ἐν τοις ἀνθρωποις ἐπιτιμιον ἐθηκεν ἱκανον τον χρονον τουτον |
| , εἰτα παραγραφος . στροφη ἑτερα κωλων ζʹ . + χοριαμβικα κωλα ὁμοια τοις ῥηθεισιν ζʹ , εἰτα παραγραφος και | ||
| . ἀνδροκμητας ] στροφη ἑτερα . τα δε κωλα εἰσι χοριαμβικα ὁμοια τοις ῥηθεισι ιβʹ . ταδε τοι χωρᾳ ] |
| το ἐπικατηγορουμενον ὀνομα μη κολαζειν πριν ἠ τἀληθες ἐπ ' ἀκριβειᾳ καταμανθανειν , ἡμας δε προλημματι λοιδοριας ἀνεξεταστως μεμισηκεναι ; | ||
| ἀμεινον . τῳ τε γαρ τροπῳ της ἀπαγγελιας και τῃ ἀκριβειᾳ των διανοηματων πανυ συνηθεις ποιει . λεγω δε οὐχ |
| τεκτονες οὑτως . τα δε μοχθηρα σιδηρια δυναται τεμνειν τα σκληρα μαλλον των μαλακων : ἀνιησι γαρ ἐν τοις μαλακοις | ||
| σωφρονιστης και ἐπανορθωτης : ἀπο γαρ των λοιπων τα μεν σκληρα τα δε μαλλον προς ἑτερα , πλην του ἐπιτιμητου |
| οὐδεν των προς ἡμας καθορωσιν . ἀλλ ' εἰ νυν φοβουμεθα αὐτους ἀν μη ἀδικωμεν , πως οὐ πολυ μαλλον | ||
| ἀλλα τῃ θιξει , ἐπειδη νευρωδες ὀν το οὐς , φοβουμεθα μη πληγῃ ὑπο της ψυξεως . λαβων οὐν ἐριον |
| ἠσαν , ἰωνικως . παρος : προτερον , ἐμπροσθεν . Διωνυσοιο : ἀττικως , μεγα το ω , μικρον δ | ||
| ὀπωρην ] σταφυλην . σταφυλη , ὁ διαβητης Σιληνοι κεραοιο Διωνυσοιο : οὑτοι δε , οὑς ἡμεις Σατυρους λεγομεν , |
| ὑπο του τυραννου , τινες εἰσιν οἱ μαλιστα ἐπιβουλευοντες τηι τυραννιδι αὐτου , τους δορυφορους ἐδειξεν : ὁ δε πεισθεις | ||
| ὁπλα παρασκευαζεται : οὐ μην ὁ πας ὁπλα κεκτημενος ἐπι τυραννιδι προσποιειται : ἀλλ ' ἐτι και δι ' ἀλλην |
| , ὁπως ἐργῳ ' φιαλουμεν εὐξαμενοι τοισιν θεοις . Σπονδη σπονδη : εὐφημειτε εὐφημειτε . Σπενδοντες εὐχομεσθα την νυν ἡμεραν | ||
| βλεπεις ; σπονδη : φερ ' ὠ παι Σωσια : σπονδη : καλως . ἐγχει . θεοις Ὀλυμπιοις εὐχωμεθα Ὀλυμπιαισι |
| μεταξυ ὁ Ἀραιθος και το Δωτιον , ἐχουσι δε την Ἑλλαδα πασαν , καθο το μεν Δωτιον ἐν Μακεδονιᾳ , | ||
| κατεστρεφετο και Χερρονησον ὠχυρου και Λυσιμαχειαν ἠγειρεν ἐς τε την Ἑλλαδα διελθων ἐδου - λουτο τους Ἑλληνας ὑπο Ῥωμαιων ἀρτι |
| Πλατων κατα το συμποσιον και Ξενοφων . παρα δ ' Ἐπικουρῳ οὐκ ἀπαρχη θεοις , οὐ σπονδη , ἀλλ ' | ||
| ἡ δε του ἀλγουντος ὑπεξαιρεσις , ὡς εἰρηται παρ ' Ἐπικουρῳ , δοκει αὐτοις μη εἰναι ἡδονη : οὐδε ἡ |
| μη λειπεσθαι : τον Παυσανιαν δηλονοτι . αὐτῳ : τῳ Παυσανιᾳ . την διαβολην : την κατηγοριαν . ʃ την | ||
| ποιει . ἐχθρος μεν ἐστι τοις γονευσι , φιλος δε Παυσανιᾳ τῳ πορνῳ : και θρασυνεται μεν ὡς ἀνηρ , |
| , ἁπερ ἀμεινον αὐτου ἰσασιν : ὁτι πολλαι εἰς Ἀθηνας γλαυκες . Γερων βους ἀπενθητος ἐν δομοισιν . Δικην ὑφεξει | ||
| ἐραστης Σμικρινης τι ποιει Ἀρχιππη χαριεντως ἐφη : ὡσπερ αἱ γλαυκες ἐπι ταφον καθηται . ἀλλα μην και Ἰσοκρατης Μετανειραν |
| ἁρπαγες γαρ και οἱ λυκοι . Κλεωνυμον ] ἠ τον Κλεωνα λεγει ἠ ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . | ||
| , ἠ οἱς ἀν ἐπικτησωμεθα πριαμενοι . Παφλαγονα ] τον Κλεωνα λεγει . Παφλαγονα ] τον Κλεωνα . νεωνητον ] |
| οὐκ ἐθελουσαν ἀνηγαγον ἐς Διος οὐδας , παρφαμεναι μυθοισιν ὁσοις βαρυ πενθος ὑπεικει , και περ ἐτ ' ἀχνυμενην . | ||
| βουλομαι . Νη Δια , ἀκολουθησατε και ὑμεις : οὐ βαρυ γαρ μιαν δικασαι δικην , και ταυτα περι των |
| θυμος ἐνι στηθεσσιν ἐωλπει οἰον ἐμε φθισεσθαι ἀπ ' Ἀργεος ἱπποβοτοιο αὐτου ἐνι Τροιῃ , σε δε τε Φθιην δε | ||
| ὁτι ἀντι . . φθισθαι ἐνι Τροιῃ , ἑκας Ἀργεος ἱπποβοτοιο : σημειουνται τινες ὁτι την ὁλην Πελοποννησον : το |
| το δημοσιον : διο τους ἐπιδιδοντας ἠ ὑπηρετουντας τι τῳ δημοσιῳ λειτουργειν λεγουσιν . Λογισται και Συνηγοροι . Ἀριστοτελης ἐν | ||
| μισησαιτε , και δικαιως . φησι γαρ πολλους ὀφειλειν τῳ δημοσιῳ , τουτους δ ' ἁπαντας ὁμοιους ὑπαρχειν ἑαυτῳ . |
| δια Τυανων : κατα μεσην δε την ὁδον κειται τα Τυανα , διεχει δε Κυβιστρων τριακοσιους σταδιους . χρωνται δε | ||
| Ἐπει δε τεθνεωτα τον πατερα ἠκουσεν , ἐδραμεν ἐς τα Τυανα , κἀκεινον μεν ταις ἑαυτου χερσιν ἐθαψε προς τῳ |
| Ἀρτεμιδι και Ἐνυαλιῳ και ἀλλοις θεοις , ὡν χαλεπον ἐξειπειν Ἑλλαδι γλωττῃ τα ὀνοματα , ἐν ἁπασαις τε ταις κουριαις | ||
| ζωγραφημασι , και ἀνδριασι , και ὑφασματων ποικιλιαις , ἐν Ἑλλαδι και βαρβαρῳ κατα πολιν ἑκαστην εὐδοκιμουντα ; τουτων οὐν |
| μεν λαβων πλεον μεν ἐχει και ἀδικα ἐποιησεν , οὐκ ἠδικησε δε , εἰ μη δωροις ἠ ἀλλῃ τινι πειθοι | ||
| ἀχρηστα ; τι σοι κακον ἐποιησεν φιλοσοφια ; τι σε ἠδικησε Χρυσιππος , ἱν ' αὐτου τους πονους ἐργῳ αὐτος |
| και μαλιϲτα το καϲτοριον . κἀν ταιϲ ἀνεϲεϲι δε ϲικυαζεϲθωϲαν ἐναργωϲ κατα μεταφρενου και ῥαχεωϲ . ἐπιμενουϲηϲ δε τηϲ νοϲου | ||
| την πρωτην : ὁθεν και θυμιωμενη ἐπ ' ἀνθρακων ὀνινηϲιν ἐναργωϲ τουϲ δυϲπνοικουϲ , δεχομενων αὐτων τον καπνον δια χωνηϲ |
| δυο βιβλιοις και ἐν τοις ἀλλοις δυο τοις μετα ταυτα Ἀναλυτικα αὐτα ἐπεγραψεν . ἀλλ ' εἰποι τις , οὑ | ||
| ἐπιχειρηματων οἱον τε εὐπορειν : προς δε την κρισιν τα Ἀναλυτικα προτερα και ὑστερα . δια μεν οὐν των προτερων |
| σοφιστην λεγουσι ποιειν . ἑκαστου γαρ των προσιοντων λεγοντος ὠ Πρωταγορα , ποσου με διδαξεις ; ἀπεκρινατο φοιτων παρ ' | ||
| εἰ οὐν εἰποι : ” Ἀληθη ὁδε λεγει , ὠ Πρωταγορα ; συ φῃς οὐκ εἰναι το ἑτερον μοριον οἱον |
| πως ἡ αὐτη ὑλη , πασιν ὑποκειμενη κοινως , και ἰδιᾳ ἑκαστῳ ὑποκειται . οὑτω και ἐπι του ζῳου ἐχει | ||
| , ὁ δε ἀνθρωπος οὐκ ἀθανατον , θνητον ἀρα . ἰδιᾳ μεν οὐν ζῳον εἰληπται , ἰδιᾳ δε συνηκται λογικον |
| ἀλλ ' οὐν δια το μη ἐν πολλῃ εἰναι χρησει ἀφεισθω ὁ περι τουτου λογος . δει γαρ το εὐχρηστον | ||
| και ἀλλοτε ἀν τυχῃς μαθων , ὡσθ ' οὑτος μεν ἀφεισθω , μη πανυ χρεων ὀν αὐτον εἰρησθαι : ἡμεις |
| και ταλαιπωρεειν : ἠν δε μη , τῃ αὐτῃ διαιτῃ χρεεσθω , λουεσθω δε πολλῳ και θερμῳ , ὁκοταν μελλῃ | ||
| ἑφθον , και οἰνῳ αὐστηρῳ ὡς παλαιοτατῳ και ἡδιστῳ μελανι χρεεσθω , περιπατοισι δε μετριοισι , πλην ταυτα πυρετου μη |
| δε δυω πεδιον το Ἀρηιον ἀμφινεμεσθαι ταυρω χαλκοποδε , στοματι φλογα φυσιοωντε , τετραγυον δ ' † ἐπι τοισιν ἐφιετο | ||
| δια τουτο γαρ και ὁ οἰνος ὁ χεομενος ἐπι την φλογα καθαπερ τοις σπενδουσιν ἐκλαμπει και ἡ θαλαττα , ὁταν |
| , ὁσον ἐμοιγε φαινεται . τρεχ ' εἰς τον οἰνον ἀμφορεα κενον λαβων των ἐνδοθεν και βυσμα και γευστηριον , | ||
| το μερος αὐτου ἐν τῳ μερει , ἐπει και τον ἀμφορεα του οἰνου φησαιμι ἀν εἰναι ἐν ἑαυτῳ , ὁτι |