| οὐδε ὁτι γε καλος οὐκετι καλῳ και ἐρωντι οὐκ ἐρων ὁμιλει , φιλησει αὐτον . οὐδε γαρ ὁ παις τῳ | ||
| ὁτι κατα την ἐπιφανειαν ἐστι το χρωμα , καθο πρωτως ὁμιλει τῃ ἐπιφανειᾳ . † καθο ἐστι τουτο ἐπι του |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| της δε δευτερας παραφθορας ὁ Λυσιας ἐν ἀστει διαγων και πολιτικοις καλινδουμενος πραγμασιν . Ἐτι και οὑτως ῥητεον : πεντε | ||
| λογων καλλιστος ἐν λεξει πεζῃ , οὐχ ὡς ἐν ζητημασι πολιτικοις ἀλλ ' αὐτο τουτο πανηγυρικος , ὁς οὐδε πολιτικος |
| το μεντοι Μητρας Ἡρας τετρας βορρας περισπαται . το δε τετρας τετραδος συστελλεται . Τα εἰς ΑΣ συνθετα παντα βαρυνεται | ||
| και κεισθω ἐν τῳ ΒΓ δυας μεν ὁ ΓΔ , τετρας δε ὁ ΓΕ : και ἐπει ὁ ΑΒ ὠν |
| ἀναδοχος : ὀδυνη μ ' ἐχει , ὁταν ἀναμνησθω ὡς κατεφιλει ' πιβουλως μελλων με καταλιμπανειν ἀκαταστασιης εὑρετης χὠ την | ||
| προς την παρθενον . ὁ μεν οὐν Χαιρεας προσδραμων αὐτην κατεφιλει , Καλλιροη δε γνωρισασα τον ἐρωμενον , ὡσπερ τι |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| το δειλον , ὁπου φοβειται , δεδουλωται , και το μαχιμον , ἐν οἱς θαρρει , παρωξυνται : ἀμφοτερα δε | ||
| Χιμαιραν νοητεον , ὡς Ὁμηρος ὑπεμφαινει μικρον τους Σολυμους ἐθνος μαχιμον , οὑς εἰκαζει και λεοντι δια το κατα προσωπον |
| κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | ||
| καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| . θαλλει το δενδρον καρποις : οὑτω και ” βρυων μελιτταις “ : του ἀγρου γαρ ἐστι το ἐχειν πληθος | ||
| κατα τους μεγαλους ἀρχοντας : ἐαν δε ᾐ λῳον ταις μελιτταις μεταστηναι , τηνικαυτα και ὁ ἀρχων ἀπαλλαττεται : και |
| ἐν αὐτῳ ἠδη ὀντες , χαλεπον την ἀκριβειαν αὐτην των λεχθεντων διαμνημονευσαι ἠν ἐμοι τε ὡν αὐτος ἠκουσα και τοις | ||
| . Ὁ σκοπος των νυν λεγομενων προφανης ὑπαρχει δια των λεχθεντων : βουλεται γαρ ὁ Ἀριστοτελης ἐκθεσθαι τας των παλαιοτερων |
| ἀγκυλοχειλου : τα δε ὀξυτονα εἰς ους , κυκλοτερος κυκλοτερης κυκλοτερους , Δ αὐταρ ἐπειδη κυκλοτερες μεγα τοξον ἐτεινεν . | ||
| ἰσαζωνται . ἐπαινουμεν δε και την ἑτερομηκη πεδην μαλλον της κυκλοτερους . ἡδιον μεν γαρ οὑτως ἀν στρεφοιτο ὁ ἱππος |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
| τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
| αὐτο το Ζευς εἰναι καταλιπων , ὁπως μη φαινοιτο τοις παιδικοις ἀηδης , ἑτερου τινος ὑποκρινεται σχημα , και τουτου | ||
| , βιαζομενος , χρεμετιζων , ἑλκων ἠναγκασεν αὐ προσελθειν τοις παιδικοις ἐπι τους αὐτους λογους , και ἐπειδη ἐγγυς ἠσαν |
| ψυχης οὐδε προαιρετικως ἠ κατ ' οἰκειαν ὁρμην τε και βουλησιν , την δε τοπικην μονην και καθο ἐμψυχα και | ||
| τις ἀδικειται , ὁτε τι πασχει ἀδικον παρα την αὑτου βουλησιν : το γαρ πασχειν τι παρα την ἑαυτου βουλησιν |
| γινονται . δει οὐν παραχρημα της θεραπειης φροντιζειν . και καθολικωτερον μεν ὡς ἐστιν εἰπειν δει παραχρημα κενωσιν ἠ δια | ||
| ἐστι δε και ἀλλως εἰπειν ὁτι δυναται το αὐτο και καθολικωτερον εἰναι του ὑποκειμενου και ἰδικον αὐτου : ἰδου γαρ |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
| και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
| ' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
| δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
| ἠγον ὁ μεν ὡν ἐκρατει Μακεδονων την δυναμιν και των ἐνοικουντων Ἑλληνων ὁπλιτας , ὁ δε προς τοις αὐτου περιλοιποις | ||
| και μεγαλους παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
| νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
| δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| συνηθως ἐν Ἀλεξανδρειᾳ , ᾡ κεχρημαι , ἐστι τουτο : μελιλωτων , κυπερων , κελτικης σμυρνης ἀνα δραχμας δεκα , | ||
| ῥοδων ξηρων ⋖ δ , κροκου ⋖ α : ἀναλαμβανε μελιλωτων ἀφεψηματι ἠ γλυκει . Τας δε τοις πρεσβυταις εἰωθυιας |
| βιον τον ἀνθρωπινον : ταχυ γε μην ἐπιλαβον γηρας ὁντινουν ποιησει ' ἀν μηποτ ' ἐθελησαι παλιν ἀναβιωναι , λογισαμενον | ||
| μεν ἀλλ ' ὁσα λυμανειται και χειρον ἐχειν τα κοινα ποιησει , κυριος εἰ γενησεται , ταχα δη καθ ' |
| ἀπο του ἐζευγνυν ἐπηγνυν ἐαν ζευγνω και ἐαν πηγνω μετα περισπωμενης εἰναι : καθολου γαρ ὡν ἡ μετοχη εἰς ς | ||
| ἐν τῳ οὐ μεν σφας ἐτ ' ἐολπα περιεγραφετο της περισπωμενης . Σφε . Εἰρηται ὡς μονως ἐγκλιτικη ἐστι , |
| λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
| μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
| ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
| με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
| παππος αὐτων ἀπατορα και ἀπολιν ὀντα με παραλαβων ἐξεθρεψεν οὐδεν ἐνδεεστερον ἀγων των αὑτου τεκνων και την ἑτεραν των θυγατερων | ||
| διακειται το σωμα , και ἐπιπονως ἐχω του σωματος , ἐνδεεστερον διακειμαι το σωματιον , ἐνδιδωσι μοι το σωμα ὑπ |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| ἀνιχνευειν μηδε τυγχανειν ; Ἀλλ ' εἰ μεν δια το ἀνευρισκειν μαλλον δυνασθαι , ἐσται και τοις μη λογον ἐχουσιν | ||
| εἰ ἐθος ἐστι το θλιβον , προς ἐκεινο την βοηθειαν ἀνευρισκειν πειρατεον . τι οὐν προς ἐθος ἐστιν εὑρισκειν βοηθημα |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| : ἐμοι γαρ , φησιν , ὁ νομος συμφθεγγεται δωρεαν ἀπονεμων τῳ κτειναντι τυραννον , οὐ δυναστου παιδιον . οὐκ | ||
| μη ἐριζειν τῳ βασιλευειν προκρινομενῳ . και πρεποντα ἑκατερῳ ἐπαινον ἀπονεμων , τῳ μεν ὡς πλειονων βασιλευοντι , τῳ δε |
| και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
| ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
| παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
| με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
| . το χρημα των νυκτων : ἡ ὑπαρξις νυν των νυκτων , οὐ πραγμα οὐδε το νομισμα . το χρημα | ||
| εἰρηκασιν , ὡσπερ Ἐφορος , τον γε περιπλουν ἡμερων και νυκτων πεντε . , : ἠσαν γαρ των βαρβαρων οἱ |
| ἁμαρτηματα καλουνται . Θεοφραστος μεντοι τα ἀτυχηματα οὐχ ὑπαγει τοις ἀδικημασιν : ἐοικε δε μηδε Ἀριστοτελης . τινα δε τα | ||
| μεν γαρ ὀφθησεσθ ' ἐπι τοις οὑτω φανεροις και μεγαλοις ἀδικημασιν ὀργιζομενοι και τιμωρουμενοι , δοξετε τουθ ' , ὁπερ |
| μεσοτητος οὐδαμως . το δε οὐδαμῃ , ὡς ἀπο θηλυκου παρακειμενη του οὐδαμος , ὡς ἀλλος ἀλλῃ . ὁθεν ἐχει | ||
| την εἰσβολην του Ταυρου , ἡ καλειται Χερρονησος Ταυρικη , παρακειμενη τῳ στοματι της Μαιωτιδος ἐκ δυσμων : πολλα δε |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| μακρον τι ἀναμετρησας πελαγος , ἀχθεσθηναι ἀν τῃ γῃ και δεισαι το ἐν ὁρμῳ εἰναι . „ και ἁμα εἰπων | ||
| προς δε τους ἀπο Σπαρτης ἀγγελους ταδε : Το μεν δεισαι Λακεδαιμονιους μη ὁμολογησωμεν τῳ βαρβαρῳ καρτα ἀνθρωπηιον ἠν : |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
| πεφυκεναι οὐδεν ἡττον ἠ ὁ ἐν τῳ σμηνει φυομενος των μελιττων ἡγεμων : ἐκεινῳ τε γαρ αἱ μελιτται ἑκουσαι μεν | ||
| τα δε μετα ταυτα μελισπονδα : τουτον γαρ ἑτοιμον παρα μελιττων πρωτον ἐλαβομεν τον ὑγρον καρπον : εἰτ ' ἐλαιοσπονδα |
| Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
| ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
| . και κεφαλης πονος ἐν ταυτῃ παραχρημα μειουται , και κοπον ἐξελασαι δυνατη τριφθεισα μετ ' ὀξους χοιραδας ἀντιαδας τε | ||
| ἀνθων ϲκευαζομενον ἐν βαλανειῳ χριομενῳ : προϲ γαρ τῳ τον κοπον ἀποθεραπευειν μεταβαλλει τῃ εὐωδιᾳ το αὐχμηρον τηϲ ψυχηϲ εἰϲ |
| εἰναι , φερεσθαι δε τας τοιαυτας φορας ἀβουλητους τε και ἀναιτιους οὐσας . Ἠ γαρ το βουλητοντουτο δε ἠ ἐξω | ||
| Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρῳαν οἰκιαν , |
| τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
| προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
| ἀερα λογῳ πηγης ἠ παντως ἑν τι του παντος των ὁμιλουντων αὐτῳ ; ἐπει οὐν συνεχης ἐστι τουτῳ κατα κορυφην | ||
| δημιουργων , και περι θεων προς ἀλληλους και προς ἀνθρωπους ὁμιλουντων , ὡς ὁμιλουσι , και περι των οὐρανιων παθηματων |
| και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
| . ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
| , αἰγιβοτος μαλλον ἠ ἀστικη , δυσχειμερος δυσθερος , δυσχερης χειμωνος ὑπο των νιφετων , θερους ἀσκιος . και ἀλλως | ||
| οὑτως κἀγω ταυτῃ φανησομαι , τουτεστι : του περιεχοντος αὐτην χειμωνος ἀπαλλαξω . ὁ γαρ οὐριος ἀνεμος ὀπισθεν πνεων εὐκταιος |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| σταις κατακαῃ . Ἁλος ἀχνη ἐφιζημα ἐστιν ἁλος ἀφρωδες , εὑρισκομενον ἐπι των πετριδιων , δυναμιν ἐχον την αὐτην τοις | ||
| την εὑρεσιν προεισι , παν δε το ζητουμενον τε και εὑρισκομενον εἰς τεσσαρα τα εἰρημενα ἀναγεται , των δε τεσσαρων |
| ῥομβου : ῥομβος ἐστι τροχισκος , ὁν τυπτοντες ἱμασι και στρεφοντες ποιουσι περιδινεισθαι και ψοφον ἀποτελειν : ῥυμβον δε αὐτον | ||
| ὀντα του Ῥαδαμανθυος : ταυτι γαρ και αὐτος ἐπεισθης . στρεφοντες δε το πραγμα μαθειν δυνανται οὐδεν : οὐτε γαρ |
| Ὀδυσσευς Καλυψοι ξυνων ἐκλαθεσθαι καπνου Ἰθακησιου και οἰκου . „ περιβαλων δ ' αὐτον ὁ Δημητριος και τι και ἐπευφημησας | ||
| πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς ἐκκλησιαν εἰσελθων ἀνδρες , ἐφη , πολιται , |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
| κοινος ἠν ὁ φοβος των τε ἠδικηκοτων των τε οὐχ ἁμαρτοντων , ὡς ἐν τοις τοιουτοις κακοις κοιναι των πολεων | ||
| ' αὐτο και παρακαλουμεν . ἐστι δε των μεν οὐδεν ἁμαρτοντων δικαιολογια , των δ ' ἁμαρτοντων παρακλησις . ἐφ |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
| ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
| ' αὐτην , ἐπισειουσα τον λοφον ἐκπληττει με και ὑποτρομος γινομαι και ἀπορρει μου τα τοξευματα ἐκ των χειρων . | ||
| , ὠ ἑταιρε Μασουριε , πολλακις και αὐτος ἐν ἐννοιᾳ γινομαι , μουσικης ὠν ἐραστης , περι της μαγαδιδος καλουμενης |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| ἐαν μεν μηδεις των ἀγαθοποιων συσχηματιζηται τοις τα αἰτια ποιουσι κακοποιοις ἠ τοις κεκεντρωμενοις φωσιν , ἀνιατα και ἐπαχθη τα | ||
| συναπτουσιν οἱ σημαντικοι ἀστερες και τοποι τοις τε ἀγαθοποιοις και κακοποιοις : και δια τουτο ἀνονητος ἐστιν ἡ των χρονων |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| ἀνισχοντος μεν , προς χειμερινας δυσεις ἡ ἀποκλισις γινεται των σκιων , δυομενου δε , προς χειμερινας ἀνατολας , ὡς | ||
| πη ἀχρηστον . ἐπει δε περι των ἀφ ' ἡλιου σκιων ὁ λογος ἐστιν , ὁ δ ' ἡλιος προς |
| χρυσου συνελεχθη . ὁ δε Δ . οὑτος ὡδε ἐκ Κροτωνος ἀπιγμενος Πολυκρατει ὡμιλησε . πατρι συνειχετο ἐν τηι Κροτωνι | ||
| κατα και ἀλλην παροιμιαν το , γλυκυς ἀγκων . Ὑγιεστερος Κροτωνος : ἐπι των πανυ ὑγιαινοντων . Ὑπερ τα ἐσκαμμενα |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| ταυτα ἀσυστατα ἐστιν τα δε και ἑνος μονου των τεσσαρων ἀποδεοντα κανονων ἐν τοις ἀσυστατοις τεταχθαι δικαιον . [ , | ||
| Προσθειναι δε κροκον και σμυρναν και λιβανωτον ἐν ῥακει λιναιῳ ἀποδεοντα ξηρον ἰσον ἑκαστου , ξυμμισγοντα χηνος ἀλειφα , περιχριοντα |
| . ἐστι δε ὁ λογος τοιουτος , ὡς των εἰρημενων ἀπορωτερον ἐστιν , εἰ τινος ἀγαθου ἠ ἐναντιου οἱ τετελευτηκοτες | ||
| οὑτως ἐστιν ἀπορον τοις προειρημενοις ἀνδρασιν : πολλῳ δε τουτου ἀπορωτερον το μη κατ ' ἀθρουν γινεσθαι μεριστον διαστημα , |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| του Φορκου τας Γοργονας ἠφανισε της εὐπαραου Μεδουσης την κεφαλην ἀποτεμων , και ὀλεθριωτατον ἐρανον τῳ Πολυδεκτῃ ἐθηκε , και | ||
| . μαθησῃ δ ' ἐναργεστερον οὑτως τουτο ἐχον , ἐαν ἀποτεμων ἐντευθεν αὐτο και κατα μηδεν ἀλλο μερος ἠ τρησας |
| , ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
| , καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
| , οὐδε τῳ σωματι κινδυνευων , ἀλλ ' ἀπο χρηματων συνετελει τοις πραγμασι πολλων εὐπορων , και ὑπαρχον κατεπεμψεν ἀν | ||
| Ἐμπεδοκλης ἀποστειλας την νεκραν ἀνθρωπον ζωσαν , φησιν ὁτι θυσιαν συνετελει προς τῳ Πεισιανακτος ἀγρῳ . συνεκεκληντο δε των φιλων |
| καμνοντος φυσεως και διψους σφοδρου προκεκενωμενου του παντος σωματος και ἀπεριττου γενομενου , εἰ γε ἐθος ἐχει ψυχροποτειν , σπλαγχνων | ||
| αἰτιων διαφορουμενων , μηδενοϲ ἐτι ἐπιρρεοντοϲ τοιϲ πεπονθοϲι μοριοιϲ , ἀπεριττου του ϲωματοϲ παντοϲ γενομενου : ἀφυλακτωϲ δε διαιτωμενοιϲ αὐθιϲ |
| δ ' ἀν τις τους φιλους ἰσχυροτερους ποιῃ , τοσουτῳ ἰσχυροτερος αὐτος γιγνεται . [ ὁρα δε ὁτι των μεν | ||
| κληρου : εἰ μεν γαρ τῳ ὡροσκοπῳ προσνευσει ὁ διωκων ἰσχυροτερος ἐσται , εἰ δε τῃ δυσει ὁ φευγων . |
| την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
| ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
| ἐγκαλουσιν ἀλληλοις . ὁταν μεν οὐν διαψευσθῃ τις και ὑπολαβῃ φιλεισθαι δια το ἠθος , μηδεν τοιουτον ἐκεινου πραττοντος ἠ | ||
| ἑξης την αἰτιαν , δι ' ἡν οἱ πολλοι βουλονται φιλεισθαι μαλλον ἠ φιλειν . δια γαρ την φιλοτιμιαν τουτο |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἀναγειν αἱματωδες πυον και ἀφρωδες ἐξ αὐτης της οὐσιας του πνευμονος διαβιβρωσκομενης : ἐστι δε ὁτε βρογχον ἀναγουσι σηπομενον . | ||
| δευτερα και ἐμβρυα ἀγει . ἀναγει δε και τα ἐκ πνευμονος μεθ ' ἁλος και μελιτος ποθεισα και σπωμενοις βοηθει |
| ὁτι και περι τἀγαθου , ἐπειδη φησι : τον δε ὑπερουρανιον τοπον οὐτε τις ὑμνησε ποιητης ἀξιως , και ἐτι | ||
| ἐρωτος ἐπι τους ἐγκοσμιους θεους και τον οὐρανον και τον ὑπερουρανιον τοπον και τα θεια και ἀτρεμη θεαματα , και |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| . ἐπεγειρας δε προς ἀρετην ἰδιωτας και ὁσα χρην ἀρχοντας ἀκουσαι διηλθεν εἰδως μεν οὐ λιαν ὀνησων , προσηκειν δε | ||
| τα των ἀλλων , ὁσα γεγονοθ ' ἡμιν ἐστ ' ἀκουσαι , μικρα ποιησας ἐγω ; τουτ ' ἐτολμησας συ |
| ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
| τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | ||
| ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ |
| και Παιονων ἐσχον εὑρειν : ἐν δε τοις ὑπομνημασι του δευτερου Καισαρος , του κληθεντος και Σεβαστου , παλαιοτερον μεν | ||
| - ] δε αὐτου λουσασθαι ? [ ] παλιν ἐκ δευτερου ὠφθη αὐτῳ εἰκων ἀνδρος ἐκ της πηγης ἐκεινης λεγουσα |
| μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε καθ ' ἑνα πορευομενοις ἐπιβαλλουσι τας χειρας , παραδοξοις ἐγχειρουντες τολμημασιν . ὁταν | ||
| ἀει . Πολεμων δε ὁ Ἀκαδημαικος παρῃνει τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το |
| ἐς τα ἑαυτων ἠθη . Καταμεινασι δε αὐτοις και την ἐπιουσαν , οὐ γαρ μεθιετο σφων ὁ Ἰνδος , διδωσι | ||
| τε λοιπον ἐκεινης της ἡμερας μερος ἐπιταλαιπωρων και οὐδε την ἐπιουσαν νυκτα ἀναπαυσαμενος . οἱ δε Τυρρηνοι ταις συνεχεσι κακοπαθειαις |
| παραπλησια ταις ἰδεαις μεγαλοις σπογγοις . ταυτα συναγοραζοντες ἐμποροι και μεταβαλλομενοι κομιζουσιν εἰς τε Δικαιαρχειαν και εἰς τἀλλα ἐμπορια . | ||
| δε , ὡς ἀφ ' ὡν ἐκριναμεν , ταχεως αὐθις μεταβαλλομενοι . Και οὐπω λεγω το μειζον ἐγκλημα , ὁτι |
| οὐ δια τουτο μαχεται Πλατων τῳ Παρμενιδῃ κατα γε το ἀληθεστατον , ἀλλ ' εἰσιν ἀμφω μεν ἀληθεις οἱ λογοι | ||
| γενομενος ὁ ἀστειος ἐν οἱς ἁπασιν ἐζητησε τουθ ' εὑρεν ἀληθεστατον , χαριν ὀντα θεου τα παντα , γην , |
| ἐν τῳ Ὑδροχοῳ . μετα τον Ἀρη παραληψεται Ἀφροδιτη τους καθολικους χρονους ἐπι ἐτη ηʹ και ὁμοιως ἐπιμερισει ἐξ αὐτων | ||
| των τελικων κεφαλαιων ἡ μεθοδος κοινη , το ποτε μεν καθολικους ἀφορισμους προθεντα περι των προκειμενων , οὑτως ἐπαγειν τας |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| ἠτοι της ἡλιακης ἠ της ταυτην διαμετρουσης κατα την ἐγγυτεραν ὁποτερας αὐτων διαστασιν , εἰσοισομεν και ταυτας εἰς τους ἐν | ||
| ΒΓ διχα κατα το Δ , και τῳ ἀφ ' ὁποτερας των ΒΔ , ΔΓ ἰσον παρα την ΑΒ παραβεβλησθω |
| Το ἐγγεισωμα διαιρεσις ἐστιν ὀστεου του κρανιου μετα του το κατεαγος ὀστεον ὑποκεχωρηκεναι κατω και ὑπεληλυθεναι τῳ κατα φυσιν . | ||
| σφαλειης . , . . , . ἀγανον : το κατεαγος . ἡ πρωτη ὀξεια . και τουτο τραγικωτερον το |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
| ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |