εἰς ἑν συναχθεντος και τοις μερεσι διδον ἑαυτο και τοις ὁλοις . Ὁταν δε ἑν τι και ὁμοιομερες καταλαβῃ , | ||
ποιησαι μειζω την Ῥωμαιων δυναμιν και το μη περι τοις ὁλοις δεδοικεναι δια τουτου κερδαναι ; το δε μεγιστον , |
ὁν Ὑδροχοος τε και Ἰχθυς . Οἰκοις μεν δη παντες ἑοις παρεοντες ἀριστοι ἀστερες ἐν γενεθλῃ , ἐπει ἐσθλοδοται μεν | ||
, τοτε δ ' ἀνδιχα χωρην / , δασσατο παισιν ἑοις Ὑπεριονος ἀγλαος υἱος : / ἡν μεν ἐχ ' |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
ταχειαν πλοκην του ὀνοματος . ὡν : των πατερων . ἐπιγιγνομενοις : παισιν ἡμων δηλονοτι . Γνωμῃ : βουλῃ . | ||
ἀκροπολει παρα τῃ θεῳ , ἱνα σῳζηται ἡ δωρεα τοις ἐπιγιγνομενοις και ᾐ ἐξελεγξαι ὁτου ἀν ἑκαστος ᾐ συγγενης . |
και ταχυ ξυμβηναι ; ἡμιν τε πως οὐ βλαβη δαπαναν καθημενοις δια το ἀξυμβατον και , ἠν ἑλωμεν , πολιν | ||
ἐστιν ὀφθαλμων πανηγυρις . ἐν αὐτοις δε τοις λειοις και καθημενοις ἀλση τε ἐστι ποικιλα και ὑποδρομαι συνεχεις , ἐν |
προ του εἰδικωτερου και μερικωτερου : καθαπερ γαρ ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἀει τα πολυδυναμωτερα και ὁλικωτερα προηγειται των μερικωτερων | ||
και συνεμφαινει τα καθ ' ἑκαστον , και τα μεν ἀυλοις και καθαραις ἐνεργειαις χρηται τα δε συμμεμιγμενην ἐχει την |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
ὀνομασιν ἐν τοις ἀοριστοις ὑποκειμενοις και τοις ῥημασιν ἐν τοις ἀοριστοις κατηγορουμενοις ποιησῃ των ἁπλουστερων τινας ὑπολαβειν ὁτι και αὐτα | ||
πρωτος ἀοριστος του τιθημι ἐθηκα ἐστι κατα παντα τοις ἀλλοις ἀοριστοις παρομοιος : αὐξησιν τε γαρ ἐπιδεχεται και εἰς α |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
ἱνα ἐχωσι τοπον συνελθειν και ἐκλυσαι το βελος : και ἡλοις πλατυκεφαλοις προσηλουσθωσαν ὑπερεχουσι , και λιπαρᾳ γῃ πηλουσθω το | ||
ὁ ποιητης ἀπεικαζει δια το τους ἀστερας περιφερεις εἰναι τοις ἡλοις ὁμοιως και ὡσπερ ἐμπεπηγεναι τῳ οὐρανῳ , καθως και |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
πολλοις ἀπιουσιν ὡς θεασαιντο και αὐτοι : ᾠοντο γαρ ἐτι καταληψεσθαι ζωντα αὐτον . και γαρ και τοδε τῃ προτεραιᾳ | ||
πλειω : την γαρ οὐσαν μοι ποτε κατασκευην της οἰκιας καταληψεσθαι : ἀλλ ' ὑπο των λῃτουργιων και των εἰσφορων |
. το δε ὑδωρ ὑπο ἑκατον εἰκοσι τριγωνων συμπληρουται , ἰσοις και ἰσοπλευροις εἰκοσι περιεχομενον , εἰκαζεται δε εἰκοσαεδρῳ , | ||
ΣΧ , και ἐπεζευχθω ἡ ΧΦ . και ἐπει ἐν ἰσοις ἡμικυκλιοις τοις ΒΞΔ , ΚΞΝ ἰσαι ἀπειλημμεναι εἰσιν αἱ |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
των Καρων δεεσθε τα αὐτα ὑμιν ποιεειν : εἰ δε μηδετερον τουτων οἱον τε γινεσθαι , ἀλλ ' ὑπ ' | ||
μαλλον ἠ ἡττον ὁτιουν ἀν ποιοι ἠ πασχοι , ᾡ μηδετερον τουτων προσειη ; Ἀδυνατον . Ἐπειδη τοινυν κερδη μεν |
ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
λεγων ” παρεστιν ἡ κρισις : ὁ γαρ προπετης ἐγω συντομον ἐδωκα προθεσμιαν . τι οὐν μελλομεν πραττειν ἑωθεν ; | ||
σκουταριοις : ὠθησεις ἐν ταις μαχαις , δια το προς συντομον φυγην ὁρμαν και μη εἰδεναι τας αἰφνιδιους ὑποστροφας κατα |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
δε κακος ἀκων τοιουτος . ἀκουσιως δε ἑκουσιον οὐκ ἐχει πραττεσθαι ποτε λογον : ἀκων οὐν ἐκεινῳ φαινοιτ ' ἀν | ||
δυναμιν : τοις δ ' ἐπι τουτων κατασταθεισι προσεταξαν δεκατην πραττεσθαι τους ἐκ του Ποντου πλεοντας . μετα δε ταυτα |
λεγοντος φοβουμενος οὐδεν ὁ τι οὐκ ἐφθεγγετο περι της σης ἀπουσιας . ἐγω μεν οὐν εἰσειμι τον Ἑρμην ἀντι σου | ||
ἀμφι τον τυραννον τῃ τε Ἀμεινιου φιλιᾳ πιστευοντες και της ἀπουσιας της Ἀντιγονου καταφρονουντες οὐκ ἀκριβως ἐφυλαττον τα τειχη . |
Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
, την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
μακροτερα ξυνεπιπτεν . Ἀμφημερινοι δε και νυκτερινοι , και πλανητες πολλοισι πολλοι , και πουλυν χρονον παρεμενον , ὀρθοσταδην τε | ||
ἐνθα ἠν ἱρον Ἀπολλωνος πλουσιον , θησαυροισι τε και ἀναθημασι πολλοισι κατεσκευασμενον : ἠν δε και τοτε και νυν ἐστι |
ἀλληλοις ἐν κυκλῳ , κοινωνιας δ ' εὑρον ἀρχην . καταβαντες δε ἐκ των ὀρων ἀλλοι κατ ' ἀλλα μερη | ||
ἐς μακραν των αἰχμαλωτων οἱ συγγενεις ἀπο Λυδιας και Φρυγιας καταβαντες μεγαλα λυτρα ὑπερ των οἰκειων κατεβαλον . τοτε ἡ |
ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
δαμεις ἐν δηιοτητι . οὐδ ' ἐλαθε : καθ ' ὑπερβατον , οὐκ ἐλαθε δε . . ? . Χ | ||
αὐτην χωρισει τις περι ἡν γινεται των προ αὐτης ῥηθεντων ὑπερβατον ἐστιν : ἡ γαρ λεξις φησιν ἡ ποιουσα την |
κεκρατηκοτα τοις ὁπλοις , και την κοινην τυχην ἰδιοις τοις πονοις ἐπανορθουμενον προνοιᾳ τῃ κρειττονι , ἡν τοις θεοις διηκονησατο | ||
τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και πονοις ἐκδους ἑαυτον και μαθημασι , την των ὀνειρων ἐπιλυσιν |
και εἰς τα ἀπορα , και οἱον εἰπειν και τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρων . ψαυουσι γαρ και των ἀψαυστων οἱς λιχνοι | ||
τα πραγματα κατορθουντων . Ἀδυνατα θηρᾳς : ἐπι των τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρουντων . Ἀδεες δεος : δηλη ἡ παροιμια . |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
γεννηθεντων και μηδεπω πετεσθαι δυναμενων , ἀλλα ἐν τῃ καλιᾳ καθημενων . ἠ λεχεων δυσευνητειρα ἡ μη ἀναπαυομενη τοις λεχεσιν | ||
δει λεγειν ; Προς τα εἰρημενα , εἰπε τις των καθημενων . Οὐκουν λεγω , ἐφην , ὁτι οὐθεν ἀληθες |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
και τους σεβομενους αὐτον ἐδιωξαν και το καθ ' ἡμεραν διωκουσιν . οὐ μην ἀλλα και τοις εὐφωνως ὑβριζουσι τον | ||
' ἐπιδειξαι . οὑτοι γαρ γεγραφασιν εἰς ὁ νυν ἐγκλημα διωκουσιν , ὀφειλειν ἡμας το ἀργυριον κομισαμενου του πατρος και |
μεν οὐν ὀφθαλμον οὑτω φασιν αὐτον ἐκκοπηναι , την δε κλειν την δεξιαν ἐν Ἰλλυριοις λογχηι τον Ἰλλυριον Πλευρατον διωκοντα | ||
ἀγων , τον ὀφθαλμον ἐκκεκομμενον , την [ δε ] κλειν κατεαγοτα , την [ δε ] χειρα και το |
πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
κατα τον μεγαν δακτυλον , και το μεν φθασαι και καταδυναι αὐθις εἰς τον φωλεον , τον δε οἰμωζειν ἀπολλυμενον | ||
: τον δ ' οἰω και μεμαωτα θυμῳ δεισεσθαι Δαναων καταδυναι ὁμιλον . Ὡς ἐφαθ ' , οἱ δ ' |
ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
. Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ||
πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
το πραγμα ἐφαινετο : οὐ γαρ εἰναι ῥᾳδιον ἐδοκει τοις ἁπτομενοις αὐτου πρωτον εὐθυς ἀθροα τα ἐν αὐτῳ παντα καθοραν | ||
φυει θαττον αὐξηθησεται τε ὁμοιως . φανειται δε δηπου και ἁπτομενοις θερμοτερα και πιμελης ἡττον ἐχοντα , τῃ χροᾳ δ |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
του ξυλου , τριτον ἀπο του φλοιου οἱον ἐν τοις ὀστοις μυελος . καλουσι δε τινες τουτο καρδιαν , οἱ | ||
σφακελον ὀνομαζουσιν . συμβαινει δε τουτο το παθος και τοις ὀστοις , ὁταν ἡ περικειμενη σαρξ αὐτοις μοχθηρους ἰχωρας γεννωσα |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
ἐργαζεται των περιττων . ὁταν οὐν ἐτι πυκνον ὑπαρχῃ των λουομενων το δερμα , κατεχομενα ταυτα και ἀθροιζομενα δακνειν ἀναγκαζεται | ||
ἐμπιπλαμενων των ἀνθρωπων και διαιτουμενων ἀργως , πολλακις δε και λουομενων ἐπι τροφαις : ὁτι δε και των ἐδεσματων αἱ |
βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
κἀν ὑποδεικνυωμεν παθος το συμβεβηκος περι τινας των οἰκειων του κρινομενου ἠ του τεθνεωτος : Ὑπερειδης ἐν τῳ κατα Ἀρχεστρατου | ||
ταυτα ἐστιν ” : ἐν δε τῃ ἀντιληψει ἐπι του κρινομενου ζωγραφου ἡ προβολη : τα ναυαγια γραψας την πολιν |
κληρου και της ὡρας , ἐτι δε και τῳ της προγενομενης συνοδου και τῃ προς ἀλληλους τε και τα φωτα | ||
ἐπαν δε ὁ κυριος των ὁριων και του ζῳδιου της προγενομενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου την αὐτην μοιραν ἐχοντες εὑρεθωσι |
κἠν γαρ ἐκραγῃ κοτε το ὑδωρ αὐτοματωϲ ἐξω , ἠ ταμων τιϲ το ὑποχονδριον ἐκχεῃ , ἐφ ' ἑδρηϲ ἐαϲι | ||
πολλη ἐστι παρελκουσα ἡ προ : ” νωτου ἀπο προ ταμων ” : „ ἡ δε δια προ Πηλιας ἠϊξε |
ἀρετην , ὁσον των φυσει καλων σωματων τα συνερανιζομενα κοσμοις ἐπιθετοις . πεφυκε γαρ ἡ Λυσιου λεξις ἐχειν το χαριεν | ||
ἀετος , ἀπο - θνησκειν ἐνιαυτῳ . ταυτα μεν οὐν ἐπιθετοις ἐοικεν , ὡσπερ εἰρηται . τροποι δ ' οὐκ |
των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
, οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
εὐπεπτος , εὐαναδοτος , εὐκοιλιος . τουτων δε ὁ προσφατος ὑποπτος , ἐπει τους θαλαττιους λαγως σιτειται . διο και | ||
εὐπεπτος , εὐαναδοτος , εὐκοιλιος . τουτων δε ὁ προσφατος ὑποπτος , ἐπειδη τους θαλαττιους λαγως θηρευοντες σιτουνται : διο |
, ὁπου και ὁσα αὐτος μη ἐπετηδευσε , ταυτα οἱ ἐπιγενομενοι ἐν τοις ποιημασιν αὐτου κατενοησαν ; και χρωνται μεν | ||
. τινες δε σπερμα πολυ θερμον ἀθροιζοντες , εἰτ ' ἐπιγενομενοι προς ἀφροδισια και ἀποκριναντες αὐτο , το τε σωμα |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
τραγῳδοι φασιν , οἱς ἐξουσια ἐστι λεγειν ἁπαντα και ποιειν μονοις . Τιμοκλης δε ὁ κωμικος φησιν : ἀνθρωπος δε | ||
γαρ δη και τῳ ζῳῳ και τῳ ἐμψυχῳ , ἀλλα μονοις τοις εἰδικωτατοις εἰδεσιν , οἱον ἀνθρωπῳ και ἱππῳ και |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
ἀλλην την προσηκουσαν ἰασιν σκληροτητας ἠ μελανοτητας ἐν τοις μερεσιν ὑπολειπομενας ἐχουσι , τουτων ἀπαγειν του αἱματος οὐδεν ἀτοπον : | ||
, Στιλβων τρεις , ἐννεα Θουρος , τας δ ' ὑπολειπομενας δισσας Φαινων λαχε μοιρας . κατα δε Πτολεμαιον : |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
δειλων , σοφων ἀμαθων , πραων ὀργιλων . ἐξεστιν οὐν καταλιποντας τα ὀνοματα , ἐκλαβοντας τα ἠθη φιλοσοφησαι τα του | ||
γυμνους ἐπιβαινειν χρη τα περιττα ταυτα παντα ἐπι της ἠϊονος καταλιποντας : μολις γαρ ἀν και οὑτως δεξαιτο ὑμας το |
τοσουτο μερος της ἑσπεριου γης κατοικουντας : και τα μητε γενομενα παρ ' αὐτοις ἐθη μητε λεγομενα γραφειν ὡς ἐκεινων | ||
οἱ παροντες : ἠν δε αἰσθανωνται σε ἀλλα ἠ τα γενομενα λεγοντα , νομιουσι σε και αὐτον καταδικαζειν σεαυτου παντα |
ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
προεστησαντο ἡγεμονα εἰναι και Σολωνα ἐξ Ἀθηνων ἐπηγαγοντο συμβουλευειν : χρωμενοις δε σφισιν ὑπερ νικης ἀνειπεν ἡ Πυθια : οὐ | ||
περιου - σιᾳ και αὐτῃ τῃ του πολεμου ἀφορμῃ νομιμωτερον χρωμενοις το τελος ἀλλοκοτον ἀπηντησεν . ὡστε και ἡνικα ἀν |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
ποιειν λογον τον των ὀκτω προς τα τρια , μητε ἐπιμοριον ὀντα μητε πολλαπλασιον . Γραμμικωτερον δε προσαγοντες εἰς ταὐτον | ||
. ἀδυνατον ἀρα τον Δ του Γ ἠ πολλαπλασιον ἠ ἐπιμοριον εἰναι . Ἐαν διαστημα δις συντεθεν το ὁλον μη |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
και ὁσα ὁμορα σφισιν ἐθνη ὡσαυτως αὐτονομα , και ταυτα παρακαλειν ἐς το ἐργον : εἰναι δε την τε πολιν | ||
τους ὑπο Ἡρακλεους εὐεργετηθεντας , πρωτους δε τουτους κελευσαι Αἰγειδας παρακαλειν . ὑπολαμβανοντας δε ταυτα εὐλογως προστεταχεναι τον θεον ἐλθειν |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
ἐθελει καλος κἀγαθος καμηλον ὡστ ' ἐποχεισθαι οὐτε μελεταν ὡς πολεμησων ἀπο τουτων . οὑτω δη ἀπολαβουσαι παλιν το ἑαυτων | ||
διακοσιας δεκα , και εἰς τα Δρεπανα προς Καρχηδονιους ἀπηλθε πολεμησων αὐτους . και ἡττηθη ἀπολεσας ναυς ἑκατον ἑπτακαιδεκα και |
δεξιας , και δρομον ἀπεραντον ἐνετιθουν τοις χρωμασιν ἐν οὐ κινουμενοις ποσιν . οἰδα κηρῳ δησας τον Ἀρεα , και | ||
και πνευματι , σωμα ὁμοιον ἡ ψυχη φυσει λαβουσα συγκινειται κινουμενοις και πνευματος τε ἐμμελως και ἐρρυθμως ἠχουντος τῳ παρ |
' οὑτως και την διαιταν ἐξαλλαττειν : μη κρινουσαι δε νομιζονται ἐντος της κηςʹ αʹ , βʹ , ηʹ , | ||
Ἀναγυρασιοις δε Μητρος θεων ἱερον : Κεφαλησι δε οἱ Διοσκουροι νομιζονται μαλιστα , Μεγαλους γαρ σφας οἱ ταυτῃ θεους ὀνομαζουσιν |
ἐξογκωμασιν τιμιον ἀναξει πας ' Ἀθηναιων πολις . καλος γαρ ἀστοις στεφανος Ἑλληνων ὑπο ἀνδρ ' ἐσθλον ὠφελουντας εὐκλειας τυχειν | ||
ἀμηχανον ἀμπεχε πενθος : οὐδ ' ἐτι κικλησκουσιν ἐπειθετο πολλακις ἀστοις νησαιοις , οὐ βρωσιν ὀρεγνυμενην ἐθελεσκε δεχνυσθαι , μαλα |
κωλυσωσιν : Ἐξ ὡν πρωην αὐτος μη βουλομενος την οὐσιαν καταθειναι ἐπηρωτα . εἰς το αὐτο . . εἰς δικαστηριον | ||
ἠδη δε και το χρυσιον φερων ὁ Κορνηλιος ἑτοιμος ἠν καταθειναι την του χωριου τιμην . συ δε προσπεσων ἐξαιφνης |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
ἐν τῳ Φαληρικῳ ἀπεχοντι σταδιους εἰκοσι . φασι δε αὐτην ἀπεραντον βαθος ἐχειν , το δε ὑδωρ ἁλμυρον . ἐπαιξε | ||
ὑπερ παντα Σωκρατη εἰρημενον προς Εὐρυβιαδην και μυρι ' ἑτερα ἀπεραντον ἀν εἰη λεγειν . ὡς δ ' ἀντελεγε μεν |
παρα την αὑτης φυσιν διανιστανται , αὐτο ἐκεινο το των μεθυοντων παθος : ἡ πλησμονη ἐπεγειρασα τα ἐνδον νοσηματα , | ||
, οἱ δε περισπωσιν : ἀλογοι γαρ αὐτων λυπουμενων ἠ μεθυοντων φωναι , καθως εἰρηται : χαμαι : τουτο ὀξυνεται |
θαυμαστον , εἰ παλαι πολυ και καθαρον ἠν ὡστε και ποτιμον εἰναι , μετεβαλε δε ὑστερον ; ἐν μεν οὐν | ||
ἐπι του φρεατος ” , ἐκδεχομενος τι ὁ θεος ἀνομβρησει ποτιμον τῃ διψωσῃ και ποθουσῃ ψυχῃ το ἀγαθον . ἀναχωρει |
; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
. Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
Ἀλλ ' ἐκ παντων των τεκμηριων των ἐοντων ἐν τουτεοισι σημαινεσθαι , και τοισιν ἀλλοισι πασιν . Ὁκοσοισι δε ἀποστασιες | ||
. Ἀσκῳ μορμολυττεσθαι : ἐπι των ματην φοβουντων . Ἀστροις σημαινεσθαι : ἐπι των ἐκ μακρου τι ὑπονοουντων . Ἀπο |
ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
αἱρετα ἀλλ ' ἀει δι ' ἑτερα οἱον θεραπειαι τομαι καυσεις , ἁπερ ἁπαντα δια την ὑγιειαν ἐστιν αἱρετα . | ||
ἐμπροσθεν παντα ἀποδιδωσιν : ταυτα δ ' αὐ περι τας καυσεις και τομας του σωματος γιγνομενα ἐστιν καταδηλα . Και |
δι ' ἐλευθερων ἑκαστα των νενομισμενων ἀνδρων τε και γυναικων ἐπιτελειν , και οὐχ οἱων ἀν τυχῃ , ἀλλα βιον | ||
πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' ἑαυτου τουτῳ πραττειν ἐπεσκηπτεν , οὐ |
η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
πεντε . οὑτοι δε διῃρουντο εἰς δεκαδαρχιας πεντε των προεδρων λεγομενων , οἱ ἡμερας ἑπτα διῳκουν τα πολιτικα , και | ||
δε και ἀκουσεται , ἀντι του τοιουτων ἀνεξεται εἰς αὐτον λεγομενων σκωμματων οἱς αὐτος κεχρηται . οὐ γαρ εὐσχημον των |
ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
οὐν κεφαλαιον των προϋπηργμενων ἐστιν , ὁτι σχεδον ἁπαντων ἀνθρωπων οἰομενων τῳ σῳ πατρι συναποληξειν την της πολεως εὐδαιμονιαν οὐκ | ||
και μετα ταυτα οἱ ὑπατοι κοινῃ γνωμῃ χρησαμενοι των πλειστων οἰομενων τον Ἀππιον ἀποδειχθησεσθαι δικτατορα , ὡς μονον ἐπικρατησαι της |