| το ἑν ποτε πολλα φαινεται : λογιστικη δε και ἀριθμητικη ὁλκος και ἀγωγος προς ἀληθειαν . ἁπτεον δε λογιστικης μη | ||
| των πολυλιτανευτων Ἰβηρων ἀπηλθεν . Ὁς δε ἀπληρωτος και ἐπιμηκης ὁλκος ἠ το πληθος των Ἀψυρτιδων νησων ἐφεξης πορευομενῳ προς |
| ὀλιγωτερον , ὡς ἀν της ὑλης δια την εὐτροφιαν του συγκριματος ἀναλισκομενης , ταις ἰσχνοτεραις δε και ἀσαρκοις πλειον : | ||
| και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται , ὁτι τους φωλεους του συγκριματος διοιξας ἐπικεχηνε πασι τοις ἐκτος , εὐχομενος δι ' |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| της Κιμμεριων γης ἐπι λαμπρον αἰθερα ἐξελθουσα , ἐλευθερα μεν γενομενη σαρκων , ἐλευθερα δε ἐπιθυμιων , ἐλευθερα νοσων , | ||
| το ξυλαριον και παυεται . ἀλλο . ὀξυσχοινος ἐντεθεισα και γενομενη κηρυκου σχημα του ὀξεως ἐκκριθεντος εἰς την κοιτην ἐπιτιθει |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| τα περι την ἐκφοραν βασιλικως ἐφιλοκαλησεν . Κλεοπατρα μεν οὐν περιμαχητος γενομενη παρα τοις ἐπιφανεστατοις ἡγεμοσι προ του συντελεσθηναι τον | ||
| νυν ἰσοθεος ἐστι ταις τιμαις , κἀν φανῃ που , περιμαχητος εὐθυς . και ταυτα εἰδως βασιλευς ἀλγει μεν ὑπερ |
| δ ' οὐ ῥᾳδιον : κοιλη γαρ , ὀρεσι ” περιδρομος , τραχεια τε δυσεισβολος τε πολεμιοις , ” την | ||
| και σκολιον , φωνη βαρεια μαλακη , των τριχων ὁ περιδρομος ἀναθρωσκων . Ὁ εἰρων και ἐναντιοβουλος τους ὀφθαλμους ἁμα |
| χειρος : δια μεσου δε του ἀγκυλιου το ἑτερον της καιριας ἀνασπαται χαλασμα , εἰτ ' ἐπιστρεφεται δια των ἀγκυλων | ||
| ἐν τουτῳ ὁ ἐπιβουλευων τῳ Γαδατᾳ παιει αὐτον , και καιριας μεν πληγης ἁμαρτανει , τυπτει δε αὐτον εἰς τον |
| δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
| : σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
| οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
| ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
| ταις ἀποτυχιαις . ἀλωπηξ και πιθηκος ἐν ταὐτῳ ὁδοιπορουντες περι εὐγενειας ἠριζον . πολλα δε ἑκατερου διεξιοντος ἐπειδη ἐγενοντο κατα | ||
| : παν γαρ το ἐλευθερον καλον . εἰ τις τοινυν εὐγενειας βασανος , ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ μαλιστα ἐνεστιν . |
| Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
| παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
| και ἡγεμων της ὀψεως γιγνομενος , την δε νυκτα ἑτεροις παριεις : ἀργων δ ' ὁμως οὐδ ' οὑτως , | ||
| τουτους δε συ καλλιων εἰδεναι ; και πως ἀν σοι παριεις εἰδεναι βελτιον ὀρθως ἀν φρονοιην ; και μην το |
| ὁ θυμος : οὐ μην ὁ μετα θυμου δρων παντως ἀνδρειος ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον | ||
| μερους οὐσιαις , ὁταν ὁ μεν εἰπῃ καλως ἐποιησεν , ἀνδρειος ἐστιν : οὐ , ἀλλ ' ἀπονενοημενος . ἐνθεν |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
| μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
| ἐπιστημην , ἐστι δε και ὡς ἑνα αὐτους τῳ λογισμῳ περιλαμβανειν : ἐπειδαν γαρ ὡς παρ ' ἀλλου και ἀλλοτρια | ||
| την λειοτητα των φθογγων λυμαινομενας ἐξισταται περιοδῳ τε και κυκλῳ περιλαμβανειν τα νοηματα πειραται ῥυθμοειδει πανυ και οὐ πολυ ἀπεχοντι |
| και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
| και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
| τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| ἐφορουν και ἀντι ἀσπιδων πελτας : οἱ δε και τον μαστον λεγουσιν ὁτι μειονα εἰχον τον δεξιον , ὁν δη | ||
| . : [ Ὠ φιλταθ ' Ἑκτορ . . . μαστον ἠδη πολλακις νοθοισι σοις ] Τουτο παρ ' ἱστοριαν |
| χρονον , ἐσηλθεν ἡμας μη λυθεντες οἱ ξενοι κτανοιεν αὐτην δραπεται τ ' οἰχοιατο . φοβωι δ ' ἁ μη | ||
| εἰναι δουλους : κατα γαρ την των ἐγχωριων διαλεκτον οἱ δραπεται βρεττιοι προσηγορευοντο . το μεν οὐν των Βρεττιων πληθος |
| βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
| των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
| γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
| Ἀτρευς . ] Ἀτρεως δε ὁ κλεινος , εἰ δη κλεινος , Ἀγαμεμνων ἐφυ Μενελεως τε Κρησσης μητρος Ἀεροπης ἀπο | ||
| ταις περιεχουσαις : ἡνικα Πυθαγορης το περικλεες εὑρατο γραμμα , κλεινος ἐφ ' ᾡ κλεινην ἠγαγε βουθυσιην . ἠν δε |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
| στυγνον περ ἐοντα , μηδε διαλεγεσθαι , ᾡ οὐκ ἐχρησαντο ἐκεινοι . φαινεται δε οὐδ ' αὐτος κεχρημενος : δυναται | ||
| μητε εἰδος μητε τοπον ἐν ᾡ εἰη ; προτερον γαρ ἐκεινοι ὁμολογησατωσαν τε και συμφωνησατωσαν , ὁτι τοιοσδε ἐστιν ὁ |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| δε διπλασιαζεται . παλιν δε και ὁ δυο ἀριθμος και συντιθεμενος και πολυπλασιαζομενος ὁ αὐτος μενει . ὡστε οὐχ ὑπαρχουσιν | ||
| γαρ παραλληλογραμμα και ἰσογωνια , και ὁ των πλευρων λογος συντιθεμενος μενει ὁ αὐτος τῳ ἐξ ἀρχης λογῳ δια το |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
| , ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
| ἠ και μενουσης ἐτι συχνης : οἱ δ ' ἐτι μενουσης της ὑγροτητος γινομενοι το σωμα της καρδιας καταλαμβανοντες ἐντευθεν | ||
| ἰουσης , της δε τεχνης αὐτης ἐξω ὑλης ἐν ταυτοτητι μενουσης και τον ἀληθη ἀνδριαντα και κλινην ἐχουσης . Οὑτω |
| μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
| μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
| ἡς ἀνυει το συναμφοτερον : και εἰς την της ἀποκηρυξεως μετανοιαν ἀγει τον πατερα και ἀποτρεπει πολλῳ μαλλον δουναι το | ||
| ἠρξεν . Οἱ δε περι τον Ἰονιον οὐπω την Τυρρηνων μετανοιαν ἐγνωκοτες μυριους και πεντακισχιλιους ὁδον ἀτριβη και μακραν ἐς |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| : ξενος πατρῳος : ἐν ἠθει και εἰρωνειᾳ εἰπεν ὁ πατρικος μου φιλος κατ ' ἀντιφρασιν : † ξενος πατρῳος | ||
| χρη συμβουλευειν . δικαιος δ ' εἰ : και γαρ πατρικος ἡμιν φιλος τυγχανεις ὠν : ἀει γαρ ἐγω και |
| εἰς το ἐντος της σφαιρας περας ] . ὁ δε μεσημβρινος παρεληφθη , ἱνα τα ἀπο της ἀνατολης μεχρι της | ||
| εἰρηκεν Ἱππαρχος πιστευσας Πυθεᾳ , ὁ δ ' αὐτος και μεσημβρινος ἐστιν ὁ δια Βυζαντιου τῳ δια Βορυσθενους , ὁπερ |
| μεχρι της ἑω . ἐγω δε δι ' ὁλης της νυκτος ἀγρυπνων ἐκλαον παρακαθημενος και βλεπων ἐλεγον τα δεσμα : | ||
| ἀνηρ Περσης : τουτον ἐφη αὐτον , εἰ ἐλθοι της νυκτος συν τριακοσιοις ἀνδρασι , λαβειν ἀν και αὐτον και |
| ὁ βος ἐστιν ʂ α Μο κ , ὡν ὁ βος ἐστιν Μο κε , λοιπος ἀρα ὁ αος ἐσται | ||
| . Ὁμοιως ὁ αος τεταχθω κυβικων ʂ η , ὁ βος ΔΥ α Μο α ἀει , και γινεται ὁ |
| ταγματων λοχαγοι πολλην δυναμιν ἐπαγομενοι , ἀλλοτριως μεν ἐτι παλαι διακειμενοι προς τους ἐκει στρατηγους , ἐξ οὑ Σικκιον τον | ||
| τι ἀποβεβηκε και πως ἀνθρωποι περι τα ἐν βιῳ πραγματα διακειμενοι , ὁποιοι ἀποβεβηκασιν , ἠ και πως τοις ἀνθρωποις |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
| μορον ἀπιων . ὡς δ ' εἰς την οἰκιαν ἀφικοντο μεταστηναι τους ἀλλους κελευσας μονωθεντα τον Ῥωμον ἠρετο τις εἰη | ||
| τε νομον και το δικαιον ἐμβασιλευειν τοις ἀνθρωποις και οὐδαμῃ μεταστηναι ἀν αὐτα : φυσει γαρ ἰσχυρα ἐνδεδεσθαι ταυτα . |
| ' αὐτεων γινεται , ἐπην χωρεωσιν ἐς ἑδρην την σφεων αὐτεων : ἐπην δε κατελθωσιν , ἐστιν ὁτε ἡ γαστηρ | ||
| τε και ἰσχυρον , και δια τουτο ταρασσομεθα ὑπ ' αὐτεων , ὡσπερ και ὑπο των ἐν τῳ σωματι ἀποκρινομενων |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
| και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| δε τους πανηγυρικους των λογων οὐ σφοδρα ἐπιτηδειως ἐχωντον γουν ἐπιταφιον αὐτου τινες αἰτιωνται ὡς παρα την ἀξιαν του ῥητορος | ||
| πασχοντας ἑωρων , ἀπηλθον μακρα χαιρειν φρασας θανατιωντι σοφιστῃ τον ἐπιταφιον ἑαυτου προ τελευτης διεξιοντι . Πλην το γε τοσουτον |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
| ' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
| εἰδη ὀρνιθοειδη τε και θηριοειδη , οὐ παντελως , ἀλλα τροποις ἐξεικασμενα του μεν πλεον , του δε ἐλασσον του | ||
| των ἐπιδεσμων τε και ἐπιδεσεως τεχνολογιαν : και δη ἐν τροποις ἰδωμεν τινι διαφερουσιν ἀλληλων οἱ ἐπιδεσμοι , ὑλῃ , |
| περιοδους ποιευμενοι και κινησιν ἀορατον πλανησιν ἀπνευματι του πνευματος ἰσχυν ποιευμενοι : ἀρχη μεν οὐν ‖ ἀνεμων ὁθεν οὑτοι πεφυκασιν | ||
| και οὐδε ἐπανεϲιαϲ μακραϲ , ἀλλα βραχειαϲ και ἀϲημουϲ κουφιϲμουϲ ποιευμενοι . ἠν δε προ τηϲ ξυμμετριηϲ ἀπαυδηϲῃ ὁ νοϲεων |
| γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
| μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
| ὡς οἱ ἐδοκεε εὐ ὑποτιθεσθαι : αἰνεσας δε πολλα και ἐντειλαμενος τοισι δορυφοροισι τα Κροισος ὑπεθηκατο ἐπιτελεειν , εἰπε προς | ||
| το ἐπιτασσομενον ἐπετελεον . Ξερξης δε ἐκ της Ἀκανθου , ἐντειλαμενος τοισι στρατηγοισι του ναυτικου στρατου ὑπομενειν ἐν Θερμῃ , |
| τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
| Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| κελευσω σε ἱνα γραφῃς τας ἁμαρτιας ψυχης ἐξιλεουμενης , και εἰσελευσεται εἰς την ζωην : και ἡ ψυχη ἐαν μη | ||
| βασιλειαν μεν ὀψεται του θεου , εἰς αὐτην δε οὐκ εἰσελευσεται . Οἱ λιθοι δε , φημι , κυριε , |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
| την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| δε λοιπον προς την θαλατταν , ὁθεν οὐδεν ὑπωπτευε . παραπλεοντες δε τινες και τουτο στοχασαμενοι αὐτης κατετοξευσαν . ἡ | ||
| αὐτους ἀλωπηξιν . τουτο δε φησι , παρ ' ὁσον παραπλεοντες οἱ ναυται ἐξορμωσιν , ἐπειτα ἐπειδαν παριωσιν ἀμπελους , |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| αὐτο καλων . και ὁ μεν Ἡγησανδρος ταυτα λεγει . εἰδομεν δ ' αὐτο και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Δελφοις ὡς | ||
| ἠλθομεν ὡς ἐκελευες ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εἰδομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα . τα γαρ ἀλληλων |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| ἀνθρωπους ἁπαντα μεν τον βιον ταραττομενους , ἁπαντα δε ἀλληλοις ἐπιβουλευοντας , ἀει δε ἐν κακοις ὀντας μυριοις , μηδεποτε | ||
| ὁσῳ παρεον αὐτοισι ἀποκτειναι τους Πελασγους , ἐπει σφεας ἐλαβον ἐπιβουλευοντας , οὐκ ἐθελησαι , ἀλλα σφι προειπειν ἐκ της |
| αὐτον και ὁτι πολλακις και τας ἡμερους ἐκκαλουνται φυσεις οἱ προσκειμενοι τε και παροξυνοντες , ἐδεισε περι τῳ Πολεμωνι , | ||
| ἀσιτοι διηγαγομεν , ὁταν ἐνεργουντες τι μεθ ' ἡδονης και προσκειμενοι προς το ἐργον δια μεν την ἡδονην μη καμνωμεν |
| Εἰ δε μη λεγω γ ' ἐγω τἀληθες , ἀξιω θανειν . Ὠ προσπολ ' , οὐχι δεσποτῃ ταδ ' | ||
| ' ὁς εὐχεται θανειν : κακως ζην κρεισσον ἠ καλως θανειν . ὠ τλημον Ἑλενη , δια σε και τους |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| παροντος του δυνασθαι , νυν τε χαιρομεν νεον τε δεξαμενοι γενναιον και ἐπιστολην θειου χρηστου . ἐγω δε ῥᾳθυμος μεν | ||
| οἰκωι χρημασιν λελειμμεθα , ἡ δ ' εὐγενεια και το γενναιον μενει . ὀχληρος , οὐ δοκων με κοιρανους στυγειν |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| βουλομενος τι μαθειν ἠρωτησεν : ἀποσιωπησαντος δε του νεανισκου τι λεγεις ; εἰπεν ἠ ταυτ ' ἐστι τἀν δελτοισιν ἐγγεγραμμενα | ||
| ] εγγην ? ? ! ! ! ! [ ἀγαθα λεγεις ! ! ! ! ! ! ! ! [ |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| ἑταιραις παρασχουσα ἐκδοτον , ὡς μηδε μικρον αὐτῳ της αἰδους ὑπολειπεσθαι . και ἁ γε ὑπερ ἑαυτης λεγεσθαι μικρον ἐμπροσθεν | ||
| κἀνταυθα συναπτεσθαι μεν τῳ ἐπι εʹ τον ἐπι ιδʹ , ὑπολειπεσθαι δε κατα τον ἑπομενον τοπον τον ἐπι κζʹ . |
| ὑπεραιωρουμενον ; και εἰ δοξειε μοι , προσθεμενος ἀν τοις ἡττημενοις κοιμισας τους κρατουντας νικαν παρειχον τοις φευγουσιν ἀνα - | ||
| , οἱ μεν περι τον Λεωτυχιδην και Ξανθιππον ἐπικειμενοι τοις ἡττημενοις κατεδιωξαν τους βαρβαρους μεχρι της παρεμβολης , συνεπελαβοντο δε |
| , τα δε λοιπα κοινα . μετα τοινυν τα ἐπιτηδευματα διαιρησεις τας πραξεις εἰς τεσσαρας ἀρετας . δικαιοσυνην : ἐν | ||
| ἑτερῳ ὑπευθυνον ἑαυτον καθισταναι . Τουτον ὁμοιως τοις διπλοις στοχασμοις διαιρησεις . Δει , φησιν , ἐπι των τοιουτων διπλῃ |
| του κρατιστευσαντος . γινεται δε τουτο κατα τινα ὡραν του ἐτους . νεοττευουσι δ ' ἐπι γης οἱ ἀρρενες και | ||
| φοβου γενεσθαι τοις δ ' ἐμπειροτεροις : τοις Ἀθηναιοις ὡρᾳ ἐτους περαινεσθαι : κατα καιρον γενεσθαι τους δε ἀνθεστωτας . |
| εἰς τας φλεβας ἀναδοθηναι : και εἰπερ φθασειεν ἀνευ της τοιαυτης μεταβολης ἀναδοθηναι , παντως ἐν γε ταις φλεψι μεταβαλλεται | ||
| : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει δε και αὐτα , ὁταν παρῃ : |
| ἐπει δε ἠλθον , Σευθου τουτουι πολλους ἀγγελους προς ἐμε πεμποντος και πολλα ὑπισχνουμενου μοι , εἰ πεισαιμι ὑμας προς | ||
| μυρρινας . Ἀλλ ' οὐ γαρ ἐμαθε ταυτ ' ἐμου πεμποντος , ἀλλα μαλλον πινειν , ἐπειτ ' ᾀδειν κακως |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
| ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
| λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
| θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
| κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
| οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
| ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
| παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
| ὡν ἐφυγον , ἀλλ ' αὐτης , ὁτι και ἐν μεσοις λῃσταις ἐμεινε παρθενος και τον μεγαν ἐνικησε λῃστην , | ||
| ποριμα και δυνατα ἀποφηναι βουλωνται , Ὀδυσσεας τε νηχομενους ἐν μεσοις τοις ἐρημοις πελαγεσι και νεους ἐκ γεροντων και καλους |
| Το ποιον ; Εἰ τις φαιη μη λεγειν μηδ ' ἀντιλεγειν , ἀλλα ποιειν και δραν μιᾳ τεχνῃ συναπαντα ἐπιστασθαι | ||
| ἐνταυθα τον Ὑπερβολον ὡς διδοντα δωρα ῥητορσιν ἐπι τῳ μαθειν ἀντιλεγειν ταις διαλεξεσιν . ταλαντου ] ἑνεκα , τιμης . |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
| μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
| , [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| δε και ” σακιονἡ “ ἀσπιςποδιον ” , ὁριον , ὀρειον “ και τα ὁμοια . οὑτω και ” θυριον | ||
| , οἱον εὐθυς το μητε ὑπτιαν εἰναι δια πασης μητε ὀρειον παντελως , ἀλλ ' ἐσχηματισθαι προς την ἑκατερου χρειαν |