ὑπο της ῥωμης της τοτ ' ἐκεινης , ὁποταν μονον ὀρθριον ᾀσῃ , ἀναπηδωσιν παντες ἐπ ' ἐργον , χαλκης | ||
μυρου ; οὐ δη ταλαιν ' ἐγωγε . πως οὐν ὀρθριον ᾠχου σιωπῃ θοἰματιον λαβουσα μου ; γυνη με τις |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
. και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
πλειονων εἰσαφικνουμενων και ζηλουντων ἐκεινους κατα το ὁμοφυλον , πολλας κατοικιας γενεσθαι , ὡν αἱ πλειους ὁμωνυμοι των ποταμων ἐγενοντο | ||
κελυφος : γραφεται και κελυφον . κυμβος : κοχλου , κατοικιας , ὀστρακου , οἰκιας , μυλου . μονης : |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
ἐμπλησαι , ἑστιαν δ ' αὐτον και μυρτοις ᾠετο και παραθεις ἀν των ῥοδων ἠ των ἰων κομιδῃ ὀλιγα . | ||
ἐμε ἐξηπατησας ἐν τῃ νομῃ των κρεων ὀστα πιμελῃ κεκαλυμμενα παραθεις και την ἀμεινω των μοιρων σεαυτῳ φυλαττων , τι |
οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
ἀκρου δε σπαρτιῳ δεδεμενον ἐσω εἰς το ἐπισπασθαι , ἠ καστοριον λειον συν ὑδατι ἀνηλειμμενῳ ἐριῳ ἐντιθεναι ὁμοιως τῳ δακτυλῳ | ||
ταριχηρων μαινιδων κεκαυμεναι , κερας ἐλαφου και αἰγος κεκαυμενα , καστοριον , ὀστα κεκαυμενα ἰσχυρως , τριχες , σηπεας ὀστρακον |
ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
θυειν . ποιησαι δε σφισι το ἱερον Σπαρτιαται λεγουσι Πρακα ἀπογονον τριτον Περγαμου του Νεοπτολεμου . προϊουσι δε Ἱππου καλουμενον | ||
το εἰκος , ἐπιθεμενον τῳ ἱερῳ . του δε Μαχαιρεως ἀπογονον Βραγχον φασι τον προστατησαντα του ἐν Διδυμοις ἱερου . |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
. τα δε ὀστα αὐτου καεντα και λειωθεντα ἐχε ὡς ξηριον και ἐπιπασσε . ἰαται γαρ ὠτων ἑλκη ἐπιπασσομενον , | ||
ϲπληνιον ποιηϲαϲ χρω . ποιει και το δι ' ὀροβων ξηριον μετα μελιτοϲ . Ἀλλο . χολην χοιρου ὑπερ καπνον |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
, ἰσον ἑκαστου , και καταπλασσειν , και γαλα πιπισκειν βοειον , ἠ ἑφθον , ἠ ὠμον , προς το | ||
φησιν , ἐκωλυε κεκτησθαι , δηλον ὁτι προβατειον ἀν και βοειον πλουτον ἐλεγεν . Ἀλλα γαρ ἁλις ὑπερ της εἰς |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
των ἐπιστημων το ἀψευδες τε και ἀληθες , οὐδε τουτο ἀνοικειον . ταις γαρ ἐπιστημαις οὐδεν ἁρμοδιωτερον οὐδε σκοπιμωτερον ὡς | ||
, ἠμελλεν τρεις εἰναι ὁμου και δυο , ὁπερ ἐστιν ἀνοικειον πληθυντικου ἀριθμου : ὁ γαρ δυο ἀριθμος οὐκ ἐστιν |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
ταυτ ' ἐπιθετα τῃ φυσει κακα . τυφλον γε και δυστηνον ἀνθρωπου βιος . ὁ παντα βουληθεις ἀν ἀνθρωπος πονειν | ||
ἀλλαι δε θυρσους ἱεσαν δι ' αἰθερος Πενθεως , στοχον δυστηνον , ἀλλ ' οὐκ ἠνυτον . κρεισσον γαρ ὑψος |
κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
Ἀρνης πλησιον και [ των Ἀφετων ] : και το Ἀστεριον δ ' οὐκ ἀπωθεν τουτων ἐστι . Συνεχεις δε | ||
δε ὁ ταυρος ὡς ἀληθινῃ βοϊ συνηλθεν . ἡ δε Ἀστεριον ἐγεννησε τον κληθεντα Μινωταυρον . οὑτος εἰχε ταυρου προσωπον |
, ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
. εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
: πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
τον τε δυναστην ὑποχειριον λαβων ἀπεκτεινε και το ἐθνος * ὑποχειριον ἐποιησεν . ἑξης δ ' εἰς την Πορτικανου δυναστειαν | ||
των Θρᾳκων εὐνουστατον ὀνθ ' ὑμιν , τουτον ἠξιως ' ὑποχειριον λαβων τοις ὑμετεροις ἐχθροις Καρδιανοις ἐγχειρισαι , πως οὐ |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
ψυχη ἐν τῳ σωματι : οὐ γαρ ἐχει αὐ το δεκτικον αὐτης : οὐ γαρ ἀν ἀπεθανε . Τα δε | ||
του ἀμολγεως πληρη τον ἀμολγεα ποιει . ἀμολγευς δε ἀγγειον δεκτικον γαλακτος . ὑπερ κεφαλας δε ἀντι του : ἑως |
ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
πασι ποιεισθαι τοις ζῳδιοις , ἐτι δε , δια το παραλλαττειν , ὡς φαμεν , τας ὁμολογους κινησεις και κατα | ||
συγκατεστρεψεν ἐπι τα προειρημενα , ὡστε τοις καιροις μη πολυ παραλλαττειν ἐς το τελος την γραφην . [ . . |
δε καρηβαρια , ὀδυνη της κεφαλης ἐκ των τεινοντων και δακνοντων και βαρουντων γινομενη , ἡτις ὀντως ἐστι καρηβαρια . | ||
νιτρον και ἀξουγγιον χοιρειον ἑνωσας χρω . Ἀρχομενοι περι των δακνοντων ζῳων γραφειν , την ἀρχην ἀπο των ἀνθρωποδηκτων ποιησομεθα |
ἐρημιαν , ὡς φασιν , ἀναβοωσα και ᾀδουσα το καλουμενον νομιον , ἐν ᾡ ἐστιν : μακραι δρυες , ὠ | ||
ἐκλεψεν . ἀκουω δε και τον Πανα θεον τουτον τον νομιον , μειζον ἐμπνευσαι τῃ συριγγι , ὁτε την Ἀριαδνην |
θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
. Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
μη οὑτως ἐχοντες . των δε συνακτικων οἱ μεν εἰσιν ἀληθεις οἱ δε οὐκ ἀληθεις , ἀληθεις μεν , ὁταν | ||
φιλοσοφων , ἐπει φησι πασας τας φαντασιας και τας δοξας ἀληθεις ὑπαρχειν και των προς τι εἰναι την ἀληθειαν δια |
τῳ θαυμαστῳ τουτῳ πλοκανῳ , το δ ' ἀλλο παν ὀρθιον , ὡσπερ ἐξ ἀρχης ἐγενετο , δια του θωρακος | ||
ἀλλους δε περι την ὀσφυν ἰθυτενως περιεδεσμουν , μιμουμενους αἰδοιον ὀρθιον , οὑς και ἰθυφαλλους ἐκαλουν , ὡς εἰναι των |
' ἀφλοιοι , ἐτι δε αἱ μεν στρογγυλαι αἱ δε προμηκεις και αἱ μεν ἐδωδιμοι αἱ δ ' ἀβρωτοι . | ||
? ἐστιν ὁ τρια και ὁ ? πεντε ? , προμηκεις ? εἰσιν ? ? : ἀδυνατοι γαρ ἰ - |
ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
δεσποτας των κατα την Ἀσιαν . ἐτι δε Καμβυσην και Δαρειον και τους ἀλλους τους ἐφεξης , τον μεν Καμβυσην | ||
Καμβυσης Πηλουσιον ἑλων εἰσω της Αἰγυπτου παρηλθεν . Οἱ περι Δαρειον ἑπτα σατραπαι τους μαγους ἀρχοντας Περσων καταλυσαντες ἐβουλευοντο της |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
καλουμενας και των ἐκει περιγενεσθαι . Χρονῳ δε ὑστερον τον Τυριον Ἡρακλεα ἐλθειν εἰς Δελφους χρησομενον τῳ μαντειῳ : τον | ||
: ἡδονη δε τις γυναιξι μηδεν ὑγιες ἀλληλας λεγειν . Τυριον οἰδμα λιπους ' ἐβαν ἀκροθινια Λοξιαι Φοινισσας ἀπο νασου |
. Ἐντευθεν δεικνυσιν ὁτι ἑκαστον αἰτιον ἱκανον ἐστι σοφιαν ἐμποιησαι γινωσκομενον , ὡς εἰρηται αὐτῳ ἐν τῳ μειζονι Α . | ||
οὑτως τοινυν , ὡς ἐρρεθη , δυνατον κρειττονως γινωσκειν το γινωσκομενον ἠ κατα την φυσιν αὐτου , ὡς ἐπι Σωκρατους |
αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
και ὀλιγοχρονια , τοισι δε παραμενειν ἐς το γηρας τα νουσηματα και συναποθνησκειν , τους δε ἀπολλυσθαι δι ' ὀλιγου | ||
ἠ πανυ πρωϊ , ἠ ὀλιγῳ ὑστερον : ἑτερα δε νουσηματα ἐστιν , οἱσι καιρος θεραπευθηναι ἁπαξ της ἡμερης , |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
πορφυρανθη . Φιλινος δε το ΚΡΙΝΟΝ ὑφ ' ὡν μεν λειριον , ὑφ ' ὡν δε ἰον καλεισθαι . Κορινθιοι | ||
τον προσηνη , δια της ΕΙ διφθογγου , παρα το λειριον , ὁ σημαινει το ἀνθος . εἰ δε τον |
: και δια ταυτ ' ἀν τις ἀποκτεινῃ φησι τον ἀνδροφονον . εἰτ ' εἰπων ὡν εἰργομενον , ἐπι τῳ | ||
ὑποδεδεγμενον τινα φυγαδα ἐδεικνυεν , ὁν οὐ χρη , ἠ ἀνδροφονον , ἐδει τον ἀρχοντα ἐπαγεσθαι και ἐπιδεικνυειν . Και |
και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
, βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
ταις ἀπαντησεσι ταις προς τας ἀντιθεσεις ἠ και ἀλλως χωρις καταστασεως ταχειαις χρησθαι , οἱον ποι δη προσορμιουμεθα ; ἠρετο | ||
πολιτην ὑβρισεν , οὑτος ἐγραφετο : ποιησεις την εἰςαγωγην της καταστασεως παθητικην , ὡς ἐθος ποιειν Πολεμωνι : ἐν οἱς |
ἐπι του Παριος Θετιος : ἀλλα και ἐπι ῥηματων , πεινης διψης ζης [ ἀλλα ] και τα ὁμοια , | ||
ἐπειγοντες † τα ταυτηι ἀποκληρωθεντα , ἐκεινων και προνοουμεν : πεινης παραγενομενης ἀκροδρυοις και λαχανοις τοις ἐκ της προνοιας ἡμιν |
αὐτοι τους χαρακας ἀπῃεσαν εἰς την πολιν : εἰτ ' ἀρκουμενοι τῳ παρα της τυχης δοθεντι ἀγαθῳ , εἰτ ' | ||
βουληται , ὡς ποιουσι πολλακις οἱ συγγραφεις : οὐ γαρ ἀρκουμενοι ψιλαις μοναις ταις του προκειμενου δεικτικαις προτασεσιν ἐξωθεν τινας |
] ἐμην [ ψυχην . [ Βαρβαρον ] ἀναγω χορον ἀπλετον , θεα Σεληνη [ ] , προς ῥυθμον ἀνετον | ||
μοθοι νομιοι τε χαμευναι . τλησιπονων δ ' ἀνδρων χρεος ἀπλετον ἀειδωμεν , ἀμφοτερον κρατερον τε μενος και ἐπιφρονα βουλην |
πλην κερδους ἀπληστου . „ Ὁ αὐτος νεανισκου τινος αὐτον παρακαλουντος γραψαι ἐγκωμιον αὐτου , χαριν γαρ αὐτῳ ἑξειν , | ||
ὑμων δε τοιαυτα ψηφιζομενων , του δε στρατηγου Βυζαντιους τε παρακαλουντος και διαγγελλοντος προς ἁπαντας , ὁτι πολεμειν αὐτῳ προσταττετε |
κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
νεων , ἱππεας δε ἐς πεντακοσιους , Σωσιγενην ? τον Ῥοδιον ἐπιταξας ναυαρχον και ξεναγον ἐπι ? τωι ξενικωι Μηδιον | ||
και Κῳον οἰνον , και οὑτως αὐτον ἐκαλουν : και Ῥοδιον , κατα τα αὐτα ὀνομαζοντες . τι δε ; |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
: τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
: ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
, παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
, ὁταν συγκινηθεις ὁ ὀφθαλμος ἐπιπολαιως και μετριως ἐπι το ἐρυθροτερον καταστῃ τελεως . ὀφθαλμια δε ἐστιν , ὁταν το | ||
θερμαινομενον ἐπι πλειον , εἰ μεν ἠν ἐμπροϲθεν ὠμοτερον , ἐρυθροτερον τε και ξανθοτερον γινεται , εἰ δε τοιουτον εἰη |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
τον λογον ὀρθωσας θεωρημα λαμπροτητος καλλιστον ἡμιν παραδιδωσι προς τας καταστασεις : ὁταν γαρ καταστατικως εἰσαγωμεν τον λογον τῳ κατ | ||
εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ μεν ταξις και τασις |
ἀσθενη δειξειν , ἀλλα και ἰσχυροτατα : ἠ ὁποταν του ἐναντιου δοκουντος ἰσχυριζεσθαι τινι κεφαλαιῳ λεγῃς ἐπαγγελλομενος , οὐ προς | ||
ἐν Κρητι φησι και ἐν Ὑποβολιμαιῳ . ἐκ δε του ἐναντιου εἰς γεροντα εἰπε νυμφικον . ἠκουσας αὐτης του θρασους |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
. κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
, εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
προτεροις , ἀπαγορευων ἡμερᾳ τῃ αὐτῃ | συγκαταθυειν μητερα και ἐγγονον : και γαρ εἰ θυτεον , ἀλλ ' οὐν | ||
, μαλλον δε τα βʹ δια του κ ἐκφερω . ἐγγονον δε ἰχθυν τον γονην ἐχοντα και γυναικα και ἀνδρα |
πριν ἀν μυδροι τε ὑπερ θαλαττης πεσοιεν και δενδρα ἠρι θαλλοντα παυσηται : ἀρχοντα τε τον μεγαν και παιδας τουτου | ||
παρεχομενα την εὐωδιαν παραδοξως δι ' ὁλου του ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . |
νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
, ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
οἱδε οὐδε ἑν . γηρᾳ δε παρειμενον ἐλεφαντα ἠ νοσῳ κατειλημμενον οὐκ ἀν ποτε οἱ συναγελαζομενοι καταλιποιεν , ἀλλα πιστως | ||
και την γην διαξαινων το μεν οὐραιον βλεπων τῃ ψαμμῳ κατειλημμενον , το δε ἡμιτομον το ἐκ της γαστρος ἐς |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
ἀπαθων , τουτεστι των ἀτομων , οἱ δε περι τον Ποντικον Ἡρακλειδην και Ἀσκληπιαδην ἐξ ἀνομοιων μεν , παθητων δε | ||
φασι και τα θρεμματα . ἀηρ διαλλαττων δε παρα τον Ποντικον ἐστιν ὑπερ αὐτους , καιπερ ὀντας πλησιον : οὐ |