φιλοσοφον προσαγορευσαι . . . . . των δ ' ὀμβριων το εὐτρεπτον αἱ σηψεις κατηγορουσιν , εὐσηπτοτερα γαρ ἐστι | ||
μεν των πηγαιων ὑδατων ὡδε ἐχει . Περι δε των ὀμβριων , και ὁκοσα ἀπο χιονος , φρασω ὁκως ἐχει |
ἁπαξ , ἀπηλασαν δε με οἱ σοι παιδες ἀπο των οἰκειων οὐ σχολην ἀγειν σε λεγοντες , ἀλλ ' ἑτερα | ||
ἐνεγκατε ψηφον ἐμφαινουσαν ὑφ ' ὁτου μαλλον ὁ νεως των οἰκειων κοσμειται , ἀπορον εἰναι φησουσι τουτο το τεχνημα : |
ἐχθρου εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια | ||
: ὁτι ὀλιγος μισθος ἐδιδοτο τοις Ναυπακτον φρουρουσι , των ἐπιτηδειων πολλου πιπρασκομενων . * * ὁτι Φιλιππος ἑλων τον |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
τελος μεταπεσειν : και δηλοι την μνημην ὁμωνυμῳ βλαστηματι . Ἀριων ὁ Μηθυμναιος προς κιθαρας ἠσκειτο τεχνην : Περιανδρῳ δε | ||
κυνα . ἀναθηματα δε ἀλλα τε ἐστιν ἐπι Ταιναρῳ και Ἀριων ὁ κιθαρῳδος χαλκους ἐπι δελφινος . τα μεν οὐν |
και περιπατουσης και ἱσταμενης της παραταξεως δυναται γινεσθαι των δυο κερατων ἐπι τα ἐξω νευοντων , εἰτε μερος ἑν , | ||
εὐρωστως ὑπομενειν το δεινον , οἱ τ ' ἐπι των κερατων ἱππεις , ἁπαντες ἐπιλελεγμενοι κατ ' ἀρετην , ἡμιλλωντο |
ἐναντιουται . ὡν ἀποστερων ἐκεινους οὑτος , αὐτος ἀν της ἐπιτιμιας δικαιως νυν στερηθειη , και ταυτην ὑπερ των προγονων | ||
ἡ χειρ ἀλλ ' ἀπῳκιζετο . και της πρωτης ἐμνημονευεν ἐπιτιμιας ὁ πολεμαρχος της ἀλγηδονος μη αἰσθανομενος . ὠ δεξια |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
νυκτος πρεσβειαν προς Ἀντιγονον , ἐπαγγελλομενοι τον Ἀλκεταν ἠ ζωντα παραδωσειν ἠ τετελευτηκοτα . ἠξιουν δ ' αὐτον ἐφ ' | ||
ὁρκους ἀποκτειναντα κατεστρατηγησεν . ὁ μεν τυραννος [ ὡμολογησε Τιμολεοντι παραδωσειν ἑαυτον ἐφ ' ᾡ τε ] κριθηναι παρα Συρακουσιοις |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
ἐν παραβυστῳ κρινομενος , και μανδραγοραν πεπωκοτων ἡμων ἠ οὐκ εἰδοτων , τι μεν ὑπερ ἡμων , τι δε καθ | ||
αἰτιον ἐνταυθα κατασκευαζεσθαι . του μεν γαρ τινας των μη εἰδοτων , ἠτοι των ἐμπειρικων , ἐνιων εἰδοτων , ἠτοι |
περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
γενεσθαι ἀλλως ; Εἰ οὐν εἰς την πολιν οὐ δυνῃ εἰσελθειν εἰ μη δια της πυλης ἡς ἐχει , οὑτω | ||
μαστιγωσαι ἑαυτον : και της ῥινος και των ὠτων ἀποστερησαντα εἰσελθειν εἰς την Βαβυλωνα : και πιστευθεντα δια ταυτην την |
βλεποντες οὑτω ποιεισθαι την διαστασιν των τονων προτεθυμηνται , οὐδεν εἰρηκασιν . ὁτι δε ἐστιν ἡ καταπυκνωσις ἐκμελης και παντα | ||
] . . . , . ὁσοι , φησιν , εἰρηκασιν το παν ὑπο του νου κεκινησθαι , και οὑτοι |
Ϛʹ , ἑνωσον ἐντος πατελλιου παχεως ὑαλινου , ἀνατριβων και λειων καλως μετα τριβιδιου ὑαλινου , ἀρδευων τῳ λευκῳ ζωμῳ | ||
ὑδατι και νιτρῳ προαποσμηξας θειον ἀπυρον μετ ' οὐρου ἀνθρωπειου λειων χρω Λιθαργυρου . . . . . δραχ . |
: και γαρ ἐπι των προσφερομενων ἐλεγε μοσχων τε και κριων και χιμαρων , ὁτι δει ταυτα ἐκ βουκολιων και | ||
δε των τραγων χειριστη , ἐφεξης δ ' ἡ των κριων , εἰθ ' ἡ των ταυρων : ἐν πασι |
αἱμα βʹ : το γενος . και το συνηθες . αἰνειν βʹ : ἐπαινειν . και συγκατατιθεσθαι . αἰνος δʹ | ||
σχημα το ἐρρειν ἐαν , ὡς το νη ' ὀλιγην αἰνειν , ἀντι του ἐρρειν ἐα την μικραν νηα , |
ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
. μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
. και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
. τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
νουν ἐχει και σωφρονει , νομιζω παντα τον βιον ὑμιν ἀναθησειν και θεραπευσειν ὑμας οὐχ ἡττον ἐμου . τινος γενομενου | ||
ἀν μη παρελθωσιν ἐφ ' οἱς ἀρχουσιν χρυσην εἰκονα αὐτων ἀναθησειν ἐν ἀστει , ἐν Πυθοι , ἐν Ὀλυμπιᾳ . |
ἀδελφοκτονησαι . μιασματος ] του φονου . μιασματος ] της παρανομιας . εἰ ὁλως τις ἀτυχει , καλον το διχα | ||
σκαφη κατασκευαζοντες ἐλῃστευον τους πλεοντας , μιμουμενοι τας ἀγριοτητας και παρανομιας των ἐν τῳ Ποντῳ Ταυρων : μετα δε ταυτα |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
, ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
: ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
, το δε της περι τον θυμον ἱλεω πραοτητος . ἐνοικειν γαρ αὐτον λογος ἐχει τοις στηθεσιν , ἐπειδη χωριον | ||
των ἀλλων : τα δε νηκτα , δειλα ὀντα , ἐνοικειν ἐδωκε στοιχειῳ ἐν ᾡ το φως οὐδετεραν ὡν ἐχει |
Στησιχορος μεν ἐν Ἐριφυλῃ εἰπων ὁτι τινας των ἐπι Θηβαις πεσοντων ἀνιστᾳ , Πολυανθος δε ὁ Κυρηναιος ἐν τῳ περι | ||
ἀφθονου συλλογην . το δε λοιπον πνευματα γινεται και ὀλιγων πεσοντων εἰς τα πολλα κοιλωματα , διαδοσεως τουτων γινομενης . |
πραγματων μεταβολας , μη τῳ ἀηθει της αὐτουργιας προκαμνοντες τοις ἐπιταγμασιν ἀπαγορευωσιν , ἀλλ ' εὐκινητοτεροις χρωμενοι τοις του σωματος | ||
ἑκοντες ἑλκομεθα . κἀν το στιφος ἡμων τοις του πατρος ἐπιταγμασιν ἀδυνατουν ὑπηρετειν ἁλισκηται , συμμαχον οὐδεν ἡττον ἑξει την |
ὑμας δ ' οἰμαι δειν οὐκ ἐκ των του κατηγορου διαβολων περι ἐμου δικαζειν , ἀλλ ' ἐξ ἁπαντος του | ||
ὀν ἐργον εἰτε Φιλαδελφου εἰτε των ἐς Μηνοδωρον παρα Πομπηιου διαβολων , ὁ Καισαρ οὐκ εὐθυς μεν , ἐδεξατο δ |
νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
, κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
μονονουχι γαρ και τας Νηρηιδας ὠψωνηκει . και τις των παρασιτων και κολακων ἐφη τον Ποσειδω πεμπειν τῳ Νιττουνιῳ ἡμων | ||
φασκων ἀρχην γενεσεως εἰναι την φυσιν : ὡστε ἡμων των παρασιτων οὐδεις ἐτι λογος : το γαρ θεαμα και την |
τους αὐτους τοπους τας πολεις ἱδρυσαμενοι ἱερα κατεσκευασαν ἀπο κοινων ἀναλωματων : Ἰωνες μεν ἐν Ἐφεσῳ το της Ἀρτεμιδος , | ||
γεωργουντων και ποιησον ἀμφοτεροις λαμπροτεραν την πολιν και μηδετερον των ἀναλωματων φυγῃς , ὁπως ἡμιν μεν ὡς περι πολιτου διαλεγεσθαι |
φονευειν , μαρτυρειν , ὁς ' ἀν μονον τυχῃ τις εἰπων , ταυτ ' ἀπροσκεπτως ποιειν ἁπαντα . και καλουσι | ||
, της χρωμενης τῳ σωματι . Περι ἐπαινων και ἐγκωμιων εἰπων τισιν ὑποκειμενοις ἁρμοζουσιν , ἐπει μη καθ ' αὑτο |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
, δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
? [ [ γοργωπα ] ? ? λευσσων [ πηληκα σειων , οὑ φοβ ? [ ποιμενες ? ? ? | ||
Ἐνθ ' ἀπο τριποδων θεοκτητων , χλωροτομον [ ] δαφναν σειων , μαντοσυναν ἐποιχνεις , ἰη ἰε Παιαν , φρικωεντος |
και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
ἐστι ταὐτα , πολλα παραγαγοντες καθ ' ἑκαστα και ἑνι παραβαλοντες ὁτῳουν και τῃ προς ἐκεινο ταὐτοτητι , και ἀλληλοις | ||
εὑρηκαμεν ἡμερας ε , και τα ὑπολειφθεντα λεπτα μζ ὁμοιως παραβαλοντες παρα το ὡριαιον μεσον δρομημα της Σεληνης εὑραμεν ὡραν |
: και χρυσου δε φησιν ἀποβαμμα ἠ ἀργυρου πινομενον ὠφελει νεον ] προσφατον θαλψας ] καυσας ἀργυρεον ] ἀργυρεον βαρος | ||
ἀγρωστιν εὑρες , ἡν Κρονος κατεσπειρεν μηνη το καλον οὐρανου νεον σιγμα στενον καθ ' Ἑλλησποντον , ἐμπορων χωρην , |
ταγματων λοχαγοι πολλην δυναμιν ἐπαγομενοι , ἀλλοτριως μεν ἐτι παλαι διακειμενοι προς τους ἐκει στρατηγους , ἐξ οὑ Σικκιον τον | ||
τι ἀποβεβηκε και πως ἀνθρωποι περι τα ἐν βιῳ πραγματα διακειμενοι , ὁποιοι ἀποβεβηκασιν , ἠ και πως τοις ἀνθρωποις |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
και των ὑπατων ἐπιτηδες ἐν τῃ πολεμιᾳ γῃ τας δυναμεις κατασχοντων , ἑως ὁ της ἀρχης αὐτοις παρελθῃ χρονος . | ||
οἰκαδε παλιν Ἐλευσινα κατεσχε . των δε μετα Κλεομενους Ἐλευσινα κατασχοντων Ἀθηναιοι τας οἰκιας κατεσκαψαν και τας οὐσιας ἐδημευσαν , |
σχεδοθεν δε οἱ ἠλθεν Ἀθηνη ἀνδρι δεμας ἐικυια νεῳ ἐπιβωτορι μηλων , παναπαλῳ , οἱοι τε ἀνακτων παιδες ἐασιν . | ||
ὀπωρας δε λαμβανετωσαν δορακινα , περσικων δε και κερασιων και μηλων και ῥοιων , τουτων ὀλιγακις . πινειν δε αὐτους |
ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
. το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
ἀμοιρος ἀκληρος ἐτυχθην . . . . . . . δωματων γαρ εἱλομαν ἀνατροπας , ὁταν Ἀρης τιθασος ὠν φιλον | ||
, προπαροιθε των νομιμων γαμων διαμειψαι και διελθειν στυγεραν ὁδον δωματων ὠμοδροπων και ὠμως δρεψαντων [ . . . . |
. . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | ||
τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ |
το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
' Ἡρακλεους ἀναιρεθεισων κληθεισα . πεσειν γαρ φησι τας μαλιστα διαφερουσας , Τραλλαν τε και Ἰσοκρατειαν και Θιβαν και Παλλαν | ||
κοὐχ ἑταιρας ἀρραβων . ἐνδοξους δε ἑταιρας και ἐπι καλλει διαφερουσας ἠνεγκεν και ἡ Ναυκρατις : Δωριχαν τε , ἡν |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
, πειρατεον προσφερειν . το μεν οὐν τας μαθηματικας ὑποθεσεις εἰσαγειν και φυσικας εὐ λεγεται , και ὁτι εἰ σφαιροειδης | ||
αὐτου τας φαντασιας και κολαζοντα τας παραλογους ἐννοιας . οὐκ εἰσαγειν οὐν εἰς δικαστηριον , ἀλλα νουθεσιαν και ἐπιπληξιν ἐφ |
, ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
ἐχαρησαν . ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : | ||
: το γαρ ἐστι μονον ἐκ θεων : εὑδει δε πρασσοντων μελεων , ἀταρ εὑδοντεσσιν ἐν πολλοις ὀνειροις δεικνυσι τερπνων |
: ἀπο γαρ των εἰρημενων εὑρησει τις και τας ἀλλας ἐνεργειας αὐτης . εἰ δε μη εὐποροιη τουτων , τοις | ||
των παιδων οὐν ἐχοντων πολυ το ἐμφυτον θερμον και τας ἐνεργειας ἰσχυρας το παχος της ὑλης κεχυμενον εἰς τους νεφρους |
ὑπερ του και το χωριον ὀνησαι και προς μηδενος των ἰδοντων μεμφθηναι : βουλεται γαρ οὐχ ἑτερωθεν ποθεν , ἀλλ | ||
φασματι , θεσπεσιον και λαμπρον ἀποδειξας , ὡς μηδενα των ἰδοντων δοξαν ἑτεραν ἐτι λαβειν ῥᾳδιως . ἀρ ' οὐν |
μακρονοσιαν μεν και φθισιν προαγορευουσι , το δε μη ἀποθανειν διαβεβαιουνται : ἀνευ μεν γαρ ὀδοντων οὐκ ἐστι χρησασθαι ὑγιεινῃ | ||
Κιγκιον οὐδεν τοιουτον λεγουσι γεγονεναι , ἀλλα φυλαξαι την κορην διαβεβαιουνται τας περι την προδοσιαν συνθηκας : τα δε ἑξης |
ἀγαθου τε και του κακου : ἀλλ ' οὐδε ὁ προκοπτων ἐκ μιξεως του σπουδαιου τε και φαυλου , οὑτος | ||
πρωτην ἡλικιαν εὐτυχησει οὐκ ἀνευ κοπου και της ἑαυτου ἀνδρειας προκοπτων και περιττευομενος και αὐξομενος πλην μετα βραδυτητος . ἐν |
ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
ἐχοι Σωκρατη ἐπαινεσαι και θαυμασια : ἀλλα των μεν ἀλλων ἐπιτηδευματων ταχ ' ἀν τις και περι ἀλλου τοιαυτα εἰποι | ||
οὐκ ἀν ποτε λεγοιμεν , ἀλλα ἀμφισβητησιμον , περι καλων ἐπιτηδευματων και μη , νικην τε και ἡτταν λεγοντες μαχης |
ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
, Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
Ἀντρων : σημαινει την πολιν : παρα † κοπτομενους λιθου ἐπιτηδειου . . . . ἀνυω : παρα το ἀνω | ||
' ἀνδρος και λεγειν δεινου και πρωτου Γαλατων και ἡμιν ἐπιτηδειου . συ δ ' ὁτι μεν αὐτον ἐμελλες τιμησειν |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
ἀρχης τε οὑτω πεφυκος και δια τινα φλεγμονην ἠ σκληρων φυματων και ἀνεκπυητων πιεζοντων ἠ τισιν ἀλλοις ἐμφραγμασι , τουτοις | ||
λειχηνος και λεπρας . τα οὐν διαφορητικα και συμπεπτικα ἐπι φυματων και παντος ἀποστηματος τοιουτου ἁρμοζει . διαφορητικαι δε εἰσιν |
δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | ||
τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος |
οὐκ αἰσθανονται . ἀνευ γαρ σωφροσυνης και δικαιοσυνης λιμενων και νεωριων και τειχων και φορων και τοιουτων φλυαριων ἐμπεπληκασι την | ||
εἰ φῃς , ὠ Πλατων , ὁτι οὐ τριηρων οὐδε νεωριων αἱ πολεις δεονται , ἀλλ ' εὐβουλιας και σωφροσυνης |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
καταπεμπει και καταδυει τἀνομημα . Ὁπῃ νου και αἰσθησεων νηψει θειων λογιων ᾐδετο μελη και συνᾳδοντες ἠσαν ἀνωθεν νοες , | ||
τας φρενας βλαπτουσης μοιρας και του χωρισμου του ἀπο των θειων αἰτιον ἠν το αὐτεξουσιον κινημα παρα φυσιν διατεθεν , |
. ὁ δ ' αὐτος και δικαιουμενον τον κολαζομενον . Κριτιας δε ἀποδικασαι ἐφη την δικην το ἀπολυσαι ἠ νικωσαν | ||
ἀληθως γεγονοτα παθη Ἀ . Ἀληθειας α . . διοπτευειν Κριτιας [ ] και Ἀ . , Ἀ . δε |
ἠ και μενουσης ἐτι συχνης : οἱ δ ' ἐτι μενουσης της ὑγροτητος γινομενοι το σωμα της καρδιας καταλαμβανοντες ἐντευθεν | ||
ἰουσης , της δε τεχνης αὐτης ἐξω ὑλης ἐν ταυτοτητι μενουσης και τον ἀληθη ἀνδριαντα και κλινην ἐχουσης . Οὑτω |
παρα των θεων [ και ] ἀλλως μετεχεται παρα των μετεχοντων . Οὑτως και της Ἡλιακης θερμης μιας οὐσης , | ||
και ἡττον οἰκεια , ὁταν ἑνι τινι ὀντα λαμβανηται των μετεχοντων αὐτων : τα δε ἰδια μονων ἐστιν των ὡν |
δεινον , ὠ Ἀθηναιοι , εἰ τις κατ ' ἀνδρος πολιτου , οὐχ ἑαυτου , ἀλλ ' ὑμετερου , τουτο | ||
οἰκοι τον ἀνθρωπον οὑτω παιδευσαι και ἡμερωσαι ὡστε ἀντι κακου πολιτου χρηστον ἀνθρωπον ἀποφηναι . ἠπιστατο γαρ , ὡς ἐοικεν |
ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
δεινῳ περι κατω τετραμμενῳ . Ἀρχεδικος δ ' ἐν Διαμαρτανοντι παραγων οἰκετην τινα περι ἑταιριδων διαλεγομενον φησι : Νικοστρατην τιν | ||
γιγνομεθα . Ἐγω μεν οὐν δεδιως ταυτα , εἰς ὑμας παραγων τον ἀσεβησαντα καθαρος των ἐγκληματων εἰμι : ὑμεις δε |
μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
αὐτῳ δαιμονων δεικνυσι τις : οὐδεις γαρ ἀνδρων , οἱ παρημεν ἐγγυθεν . Δεινον δ ' ἀϋσας , ὡς ὑφηγητου | ||
. και τουτω ἑνεκα και τα ἀλλα των ἀγαθων δει παρημεν . στρατευματος μεν γαρ ἁγειται στρατηγος , πλωτηρων δε |
, ἀκριβως τας παραφυλακας ποιεισθαι δια τας νυκτερινας των ἐχθρων ἐπιθεσεις . Μαλλον δε σπουδαζειν γυμνῳ και ἡπλωμενῳ και ὑψηλοτερῳ | ||
δε ὁδου ἀρξασθαι και πλου , οἰκετας παραφυλασσεσθαι και ἐχθρων ἐπιθεσεις , γαμειν οὐκ αἰσιον οὐδε γυναικι ἐκτιτρωσκειν . ἐν |
στροφοι περι τον ὀμφαλον , και ὀδυναι ἐστιν οἱσιν ἀπο πρασων , ἀταρ και σκοροδου τουτου ὑστερον . κηʹ . | ||
παντα καλλιω και μειζω γινεται : και γαρ τα των πρασων μεγεθη και τα των ῥαφανιδων ἐκ μεταφυτειας . μαλιστα |
το ἡσυχῃ ἀντι του νοθρως ἐκδεχομενος δηλος εἰ σοφιστευων την ἐπιχειρησιν . στλεγγιδα . στλεγγις το ἐν τῃ συνηθειᾳ ξυστρον | ||
ἐνεστιν ἀδικειν κατηγορειν , οὐκ ἐχοντας ᾡ δυνατον ἐλεγχειν την ἐπιχειρησιν : δυνασαι δε και ἀντεγκληματικῳ νοηματι χρησασθαι : οἱον |
ἀσθενης ἐῃ , ὑποκλυσαι . Προ δε του φαρμακου της ποσιος , ἠν πυρεταινῃ , ἑωθεν μεν διδοναι μελικρητον ὑδαρες | ||
πυρετῳ ἠν τε ἀνευ πυρετου , ὀπου σκαμμωνιης πεμπτον μερος ποσιος ἠ σεσελιος ἠ ἀλλου τινος των εὐωδεων , και |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
της Κιμμεριων γης ἐπι λαμπρον αἰθερα ἐξελθουσα , ἐλευθερα μεν γενομενη σαρκων , ἐλευθερα δε ἐπιθυμιων , ἐλευθερα νοσων , | ||
το ξυλαριον και παυεται . ἀλλο . ὀξυσχοινος ἐντεθεισα και γενομενη κηρυκου σχημα του ὀξεως ἐκκριθεντος εἰς την κοιτην ἐπιτιθει |
ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
τουτον πωλεις ; “ ὁ δε ἐφη ” σκωψαι μου παρει την ἐμποριαν . “ και ὁ Ξανθος ” δια | ||
χαιρε πολλα , Φαιδιμε ] ! γ ' ἀκουϲαϲ ὁτι παρει : εὐθυϲ ] ? . οὐ μη μοι προϲει |
πλευραν του τρια , ὁπερ ταὐτον ἐστι τῳ μερισθῃ , εὑρεθησεται ἐκ του ἐπιμοιρασμου το πλατος . του μεν οὐν | ||
εὑρεθησεται . Σεληνης Λεοντι : το κλαπεν ἀμφισβητησιμον ἐστι ποτερον εὑρεθησεται ἠ οὐ . Σεληνης Παρθενῳ : το κλαπεν χρονῳ |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
σωζειν ἐν πολεμοις , και ὁτι παντες ἀνθρωποι τους ἱκετας αἰσχυνονται , και ὁτι και ἐν πολεμῳ και ἐν εἰρηνῃ | ||
οἱ τας παρ ' ἐκεινου δωρεας οἰκαδε λαμβανειν νομιζοντες οὐκ αἰσχυνονται Φιλιππωι ζωντες , οὐδ ' αἰσθανονται παντα και τα |