: ἐγω δ ' ἐπι πενθεϊ τῳδε δακρυχεων τεον οἰτον ὀδυρομαι . εἰ δυναμαν δε , ὡς Ὀρφευς καταβας ποτι | ||
συμπραξῃς , ἐτι σωζειν οὐκ ἐνεστι . τι οὐν τηναλλως ὀδυρομαι , της συμφορας ἐμαυτῳ γενομενος αἰτιος , κινησας ἐχθρον |
ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
. Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
διωκειν : ἐπι των κατα τροπον ὀφειλοντων γινεσθαι . Λαλιστερος χελιδονος : και : Λαλιστερος τρυγονος . Λεοντα ξυρειν : | ||
και της κοτυληδονος ἡ ῥιζα . το δε αἱμα της χελιδονος περιχριομενον θαυμαστως παρηγορει ποδαγρικας ὀδυνας . Ὁταν ἀρχην ἰδῃς |
, διηγησατο και ὡς κατα παντων ἡ αὐτην αὐτωι μελετη σπουδαζεται , ἀνεδιδαξε τε και το της Κυνανης ἐκτραγωιδησας παθος | ||
ἑτερομαλλον . τα δε μεταλλα νυνι μεν οὐχ ὁμοιως ἐνταυθα σπουδαζεται δια το λυσιτελεστερα ἰσως εἰναι τα ἐν τοις ὑπεραλπειοις |
, χαλεπαν δε λυσον ἐκ μεριμναν , ὀσσα δε μοι τελεσσαι θυμος ἰμερρει , τελεσον , συ δ ' αὐτα | ||
ἐειπες . και μεν δη που τις μελλει βροτος ἀνδρι τελεσσαι , ὁς περ θνητος τ ' ἐστι και οὐ |
των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
ἀκοντιστων και τοξοτων και των καταπελτικων βελων . του δε Πολυπερχοντος ἀνακαθαιροντος παντα τον τοπον του πτωματος και τοις θηριοις | ||
προσεθεντο . μιας δ ' οὐσης αὐτῃ βοηθειας της παρα Πολυπερχοντος συνεβη και ταυτην συντριβηναι παραδοξως : ὁ γαρ ὑπο |
και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
. τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
και κοιλαινονται : ἐπι δε τῃ πρωτοπαθειᾳ των κενεωνων οὐκ εἰκουσι τα ἐπαρματα τῃ ἁφῃ , ἐπειδη ὑπο παχεων πνευματων | ||
τα χειρω φιλονικησαι : ὡς οἱτινες τοις μεν ἰσοις μη εἰκουσι , τοις δε κρεισσοσι καλως προσφερονται , προς δε |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
μεντοι τι κατα το σωμα , ὑπομεινειεν ἀν ὡστε ἐθελειν ἀσπαζεσθαι . Μανθανω , ἠν δ ' ἐγω : ὁτι | ||
νεικειν , ὁ δε κακος ἀνομοιος , ὁν οὐ δει ἀσπαζεσθαι . μηδε πολυξεινον μηδ ' ἀξεινον : εὐκαταφρονητον το |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
ἀληθεσιν ἀπεβη . Πανυ μεν οὐν δοκει μοι , και ἀποδεχομαι τα ῥηθεντα οὑτως . Ἀποδεχου δη και ἑτερον δημιουργον | ||
: εἰ μεν ταυτα λεγεις ἀλλαττομενος κακον κακου , οὐκ ἀποδεχομαι της εὐχης : εἰ δε ἡγει τῳ ὀντι τον |
τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
εἰσδεχεται . ἀει μεντοι ἀπ ' ἀλλου ἐνδιδοται ἡ τοιαυτη μετουσια του παθους : κἀν ποτε δε δοκῃ τι ἀφ | ||
μιχθεντες τοις οἰκοις οἰκειοι λεγονται . και ἀγχιστεια . ἡ μετουσια της οὐσιας . Ἀριστοφανης . ἀγχιστιδην : τα κατ |
ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
: κἀν τα ἐλαχιστα , κἀκεινη ὡστε και ἀναλογως ἡ προσθαφαιρεσις αὐτων γινεται , ὡς δια ταυτην την ταξιν ἠδη | ||
ὁμαλαι ια ∠ ʹ ἐγγιστα , ἡ μεν της διευκρινησεως προσθαφαιρεσις εὑρισκεται κατα την της α μοιρας ἐπιβολην ἑξηκοστων β |
καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος σκελους την ἰδιως και ἰδιαιτατα καταγει : κοινον γαρ ἐχουσι | ||
' ἱππου θεοντος ἐκπηδαν ἐκ της τυραννιδος , ἀλλα του σκελους ἑλκομενον ἐκπιπτειν . ᾡ προσσχων ὁ Διονυσιος ἐκρινε παν |
, ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
τηρησαι τα καθ ' ἡμεραν γινομενα , τας δ ' ἐνιαυσιους περιοδους ἐκ των ἁπαξ συμβαινοντων κατ ' ἐτος τηρησαι | ||
φερηται ἐκ της καθολικης ὑποστασεως , οἱ μεν ἀγαθοποιοι τους ἐνιαυσιους χρονους λαβοντες ἠ ἐπεμβαντες ἀσθενεστεροι εἰς το εὐεργετειν γενησονται |
βλαβης και τυφλωσεως : † ποι πα φερομαι : ποι φερομαι λιπων τα τεκνα μου ταις βακχαις του Ἁιδου , | ||
. Αἰαι , αἰαι , δυστανος ἐγω , ποι γας φερομαι τλαμων ; πα μοι φθογγα διαπωταται φοραδην ; ἰω |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
, οὐ ναυτης οὐδ ' ἐργατης , ἀλλα πολλην τινα ἀσθενειαν του σωματος ἀσθενειν ἐοικας ἀπο της ἰσχνοτητος . ἐγω | ||
, και Ἱππωναξ μνημονευει . ἐστι δε και την μεν ἀσθενειαν ἀφρῳ παραπλησιος , μελας δε την ἐπιφανειαν , θανασιμος |
τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
. . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
περι των μετ ' αὐτους ἐπι πλειστον αὐξησαντων την ἀνατομικην θεωριαν , ὡς Ἡροφιλος τε και Εὐδημος ; μετα δε | ||
συμπλοκη των σωματων . ] Την παρα τοις Ἑλλησι τακτικην θεωριαν ἀπο των Ὁμηρου χρονων την ἀρχην λαβουσαν , αὐτοκρατορ |
οὐσαν , ἐπαυσαντο της προϋπαρχουσης βαρυτητος και ταις πολεσι φιλανθρωπως προσεφεροντο . τοιαυταις δ ' ὁμιλιαις και εὐεργεσιαις χρησαμενοι εὐνουστερους | ||
ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις φιλανθρωπιαις τους ἀλλοτριωτατους αὐτων ἐθεραπευον . |
ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
. Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
και οἱδε μεν προς σε δυο συγγραφας ἐποιησαντο ὑπερ του συμβολαιου , ὡς ἀν οἱ μαλιστ ' ἀπιστουντες : συ | ||
δυσι λογοις . Βησαιης : Λυσιας ἐν τῃ προς Φιλοκρατην συμβολαιου ἀπολογιᾳ . δημος της Ἀντιοχιδος ἡ Βησα . Βιαιων |
τῳ δεσμωτηριῳ τοσουτον ἀρετης μεγεθος ἐπεδειξατο , ὡς και τους πονηροτατους των ἐκει τεθηπεναι και καταπληττεσθαι και παρηγορημα των συμφορων | ||
γενει προσηκοντας , τους ἀτυχουντας των πολιτων , οὐχι τους πονηροτατους , ὁ ἐστιν ἐκ της του ἀκολουθου ἀπαιτησεως , |
της ἀπο των θηριων τωι περισωζεσθαι αὐτην , εἰτα χωρησαντες καταλαμβανουσι ? ? ? ? ? ? το θηριον και | ||
γαρ μονης ταυτης των ὑφ ' ἡλιῳ πολεων ἠρισαν και καταλαμβανουσι την ἀκροπολιν ὡσπερ ἐπι μοναρχιᾳ σχεδον ὡς εἰπειν οἱ |
ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
φαινομενους σοφιστικους ἐλεγχους : εἰσι δε φαινομενοι σοφιστικοι ἐλεγχοι οἱ σφαλλομενοι και κατα τον ὁρον του συλλογισμου ἀλλα δη και | ||
. διο και τινες την ψυχην αἱμα νομιζουσιν εἰναι , σφαλλομενοι την φυσιν , οὐκ εἰδοτες ὁτι πρωτον δει το |
, πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
ἠ δια την φυσιν των γινωσκομενων ἠ δια την των γινωσκοντων . ἡ περι της ἀληθειας οὐν θεωρια , τουτεστιν | ||
οὐκ εἰσιν , γνωριμοις . , σοφοις , ὑπο των γινωσκοντων , ἐπισταμενοις ἡμιν δηλονοτι . ἠ , ἠ μην |
εὐποιϊαις . ἐπει τοι γε οὐδε πολλη χαρις τοις εὐγνωμοσι προσενεχθηναι μετριως : ἀλλ ' ἀνδρος ἐργον και πολλης ἀξιον | ||
τον τε Ἀθω και Σαμοθρᾳκην , χειμωνι περιπεσειν , και προσενεχθηναι της Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων |
. Σισυφειου οὐν του Ὀδυσσεως : τινες γαρ αὐτον Σισυφου γενεαλογουσι . του Ὀδυσσεως . εἰπον την ἱστοριαν την του | ||
δε ἐμπαλιν τον Ὀρχομενον Μινυου , ἐνιοι δε ἀμφοτερους Ἐτεοκλεους γενεαλογουσι , Διονυσιος δε τον Μινυαν Ἀρεος ἀναγραφει , Ἀριστοδημος |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
οὑτως ἐτυγχανε παρα του Δημητριου . Και μεχρι μεν ὡρας ἐνατης τα της συνεδρειας ἐγινετο : μετα δε ταυτα περι | ||
μεχρι της ὀγδοης ξ μα , ἡ δε μεχρι της ἐνατης , τουτεστιν ἡ ὁλου του τεταρτημοριου , τοις ἐκ |
δυςτυχηματα ; μικρα τα Κιθαιρωνος παθη προς τας ἐκει νυν παραβαλλομενα συμφορας : οὐκ ἀν ἐνεγκοι τις την ὑπερ - | ||
Ὁμηρου αἰνιγματα πορρω πανυ εἰναι της αἰτιας , τοις ἐκεινου παραβαλλομενα . Αὐτικα και ὁ μεν περι του Διος τοιαυτα |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
: [ δανειστης Πασιας : ] μαρτυς : ἑτερος ⌈ δανειστης . [ δανειστης Ἀμυνιας : ] ⌈ Χαιρεφων . | ||
παντες . ξυρεισθαι : οὐδε ξυρασθαι λεγουσιν . ὀβολοστατης : δανειστης ἐπ ' ἐνεχυροις : στησασθαι γαρ το δανεισασθαι . |
τα μεν ἀλλα ἱκανος και προς λογων ἐνιοτε μεγεθος οὐκ ἀφορος , πολυιστωρ , ἐπινοητικος , πλην ἀλλοτριων μεν ἐλεγκτικωτατος | ||
, και κινδυνευσει ἀποθανειν , ἠν δε και περιγενηται , ἀφορος ἐσται . Ἐστι δε ᾑσι κατα το αἰδοιον ῥηγνυται |
τινα δια την ὀλιγοτητα των συνοντων ὑπεκρινετο φιλοφρονως τε τους ἐντυγχανοντας ἐξεδεχετο και την πολιν περιιων του καλλους ἐθαυμαζε και | ||
προσδεχθεντες ὑπο των πολεμιων δια την ἀγνοιαν , ἐκτεινον τους ἐντυγχανοντας , και συντεταγμενοι τοις τεθορυβημενοις συμπλεκομενοι πολλους ἀνῃρουν . |
δι ' ἀλλας τινας τοιουτοτροπους αἰτιας , αἱς χρωμενοι κακοις συμβουλοις , οὐδεν περι της διαθεσεως και του ἠθους της | ||
' ἑαυτῳ δυνασθαι τα ὀρθα λογιζεσθαι μητ ' ἀλλοις ἑπεσθαι συμβουλοις ἐθελειν : μεση δε τουτων ἡ του συνορατικου μεν |
οἱον διαμπαξ ἀλληλων τας πλευρας τρωσαντες : ἑκατερος γαρ των μονομαχουντων το ἀριστερον πλευρον του ἀντιπαλου τιτρωσκειν βουλεται . οἱον | ||
ἀποτυμπανισθηναι . Ἑρμιππος δ ' ἐν αʹ περι νομοθετων των μονομαχουντων εὑρετας ἀποφαινει Μαντινεις Δημωνακτος ἑνος των πολιτων συμβουλευσαντος , |
λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
, το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων των ἰδιον τι ἐχοντων | ||
καινον εἰ και της εἰσεπειτ ' ἀσφαλειας ὑπερ του κοινῃ λυσιτελουντος ἐδεηθη Λεπτινης ; ἀλλ ' οὐ περι τῳ νομῳ |
ἑαυτου μηδενος ἐπιμελεισθαι πριν ἑαυτου ἐπιμεληθειη ὁπως ὡς βελτιστος και φρονιμωτατος ἐσοιτο , μητε των της πολεως , πριν αὐτης | ||
ἡνιοχος παντος καλου , ἀδωροδοκητος , ἀγαθων ἀγαθωτατος , φρονιμων φρονιμωτατος . ἐστι δε και πατηρ εὐνομιας και δικαιοσυνης , |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
πολλα της βουλης ἀπειλουσης και παραινουσης μη λυειν συνθηκας ἀρτι γεγενημενας . οἱ δε και ταις συνθηκαις ἐπεμεμφοντο ὡς ἀδικως | ||
ἱππεις , ἐπι το πλειον ποιων την ἀπουσιαν προς τας γεγενημενας χρειας , ὁμως πεζοι μεν ἀπολειφθησονται τετρακισμυριοι δισχιλιοι , |
. ὀνομαζονται δε δια το φυκων εἰναι πληρεις . οἱ νησιωται Φυκουσσαιοι ἠ Φυκουσσιοι . Φυλακη , πολις Θεσσαλιας . | ||
αὐτοις ὁτι οὐκ Ἰωνες ταδε εἰσιν οὐδ ' Ἑλλησποντιοι και νησιωται , οἱ δεσποτην ἠ Μηδον ἠ ἑνα γε τινα |
ἀλλην ἐναντιωσιν τα κατα την δειλιαν προς τα κατα την ἀκολασιαν . ἡ μεν γαρ δειλια αὐτη ἀλυπος : οὐ | ||
τουτο , ἀλλα νυν ἐμφαινει κατα τοὐνομα ἡ μοιχεια την ἀκολασιαν και την ἡτταν των ἡδονων και την παρανομιαν , |
οἱ ἐμοι λογοι . και τουτο οὐκ ἀν τις φαιη κολακειαν μαλλον ἠ ἀληθειαν . ὡν γαρ ἰσμεν αὐτοκρατορων ἠ | ||
, λογοις ἐθελγετο , λογοις ἐτεγγετο : λοιπον ἀπεγνωκυια την κολακειαν κνηστικοις αὐτην λογοις ἐρεθιζει , φασκουσα : ἰσθι ὁτι |
πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
, ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
παλαιοι περι αὐτης . χρηται δε ὡσπερ εἰωθε και ἐνδοξοις πιστεσιν : ἐνδοξα δε τα τοις πολλοις φαινομενα και τα | ||
κεφαλας . πολλοι δε και των συστρατευσαντων βαρβαρων ἀλλοι ἀλλαις πιστεσιν ἐξαπατηθεντες ἀπωλοντο . πολυ δε και ταδε χειρονες νυν |
τα παρυφισταμενα δια δυο αἰτιας οἰμαι συνιουσας . Τῃ γαρ περιουσιᾳ φυσικης ὑγροτητος , τῃ τε ἐκ της ἀσθενους πεψεως | ||
ὑστερικης , εἰ γε ἡ μεν ἀπνοια γινεται ἐπι σπερματος περιουσιᾳ σηπομενου , και τινας μοχθηρας ἀναθυμιασεις πεμποντος παρα την |
και κυβερνητης πειρας και της ἀπο της των πραγματων τριβης ἐμπειριας . ὁτι ἀρχη τον ἀνδρα δειξει : εἱς οὑτος | ||
ἀπο των καθολου καταβαινων . οὑτος δε ὁ νους ἀπο ἐμπειριας περιγινομενος ἐν τοις πρεσβυτεροις εὑρισκεται : δια τουτο δει |
και πινειν και ἀφροδισιαζειν οἱ παντες φαυλοι εἰσι και τοις ἀλογοις συμφοροι . Ἐμεμψαμην και Διονυσιῳ και Περδικκᾳ , λεγω | ||
ὁ Καλχηδονιος [ . ] οὐκ ἀπελπιζει και ἐν τοις ἀλογοις , Δ . δε , κἀν μη θεληι , |
περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
της μιγνυμενης οὐδεν ἡττον μαθησεται . θεῳ δε ἠ θεᾳ μιγηναι ἠ ὑπο θεου περανθηναι νοσουντι μεν θανατον σημαινει : | ||
αὐτου τον τροπον τουτον : Ἡφαιστον ἐρασθεντα Ἀθηνας βουλεσθαι αὐτῃ μιγηναι , της δε ἀποστρεφομενης και την παρθενιαν μαλλον αἱρουμενης |
το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
, το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
βοη , βοηθος : ζωη , ζωηφορος : νικη , νικηφορος : στρωμνη , στρωμνηφορος . Τα ἀπο των εἰς | ||
των ἐντοπιων ἡρωϊδων συνηθροισμενων το πληθος προσκαλειται προσελθειν ἠτοι ὁ νικηφορος ἠ ὁ Ἀπολλων , ἠ ἡ Μελια , ὁ |
ἀνταποδιδοντες ἀλληλοις [ εὐλαβηθητι ] , και μη βουλου με ἀναγκασαι λεγειν ἐκεινο το ” εἰ ἐγω , ὠ Σωκρατες | ||
Κρεοντα δεσποζοντ ' ἐμου οὐδε σθενοντα μειζον , ὡστ ' ἀναγκασαι δραν τας Ἀθηνας ταυτ ' : ἀνω γαρ ἀν |
και ἐκ της ἀλλης πολιτειας . ἐγω γαρ τα ἐμοι προστεταγμενα ἁπαντα προθυμοτερον πεποιηκα , ἠ ὡς ὑπο της πολεως | ||
' οἱς κονις μεν , ὁποιαν εἰρηκα , γυμνασια δε προστεταγμενα , γυμναζει δε ὁ Ἑλλανοδικης οὐ τῃ προῤῥησει , |
τῃ δε εὐωνυμῳ κατεχουσαν κρανος , και φορουμενος μετα το τελεσθηναι τον φορουντα ποιησει περιγινεσθαι παντων ἐχθρων και ἀντιπαλων , | ||
δε τῃ περι Ἀλεξανδρου προρρησει συνεβη και την περι Σελευκου τελεσθηναι κατα τας των ἀνδρων τουτων ἀποφασεις : περι ἡς |
και ὡς ἱππευκοτος αὐτου ἐπι των τριακοντα τοὐνομα ἐν ταις σανισιν ἐνεγεγραπτο , και ἀνευ κατηγορου ἀν αὐτον ἀπεδοκιμαζετε : | ||
κατ ' ἐκεινους τους χρονους ξυλοφρακτος ἀνευ σιδηρου δεδεμενη ταις σανισιν αὐταις , ἡν και μεχρις ἐμου τοιαυτην φυλαττουσι Ῥωμαιοι |
. . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
τας ὀψεις των ἀναγκαιων τοις ἀκουουσιν παραγουσιν , ἀγων δε δικανικος μεμετρηται προς την χρειαν . και οἱ μεν ποιηται | ||
ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος , και λεπτος και πυκνος |
των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
λογου τουτου ἠτοι ἀγαθος ἐστιν ὁ πλουτος ἠ κακος ἠ ἀδιαφορος : οὐτε δε κακος ἐστιν οὐτε ἀδιαφορος : ἀγαθος | ||
. Το αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος γʹ . ἀδιαφορος γαρ ἐστιν ἡ αʹ συζυγια . ἁ δε περι |
, ὡς των μεν οἰκων ἐπιμελουμενους , των δε ἐνοικων ἀμελουντας . Ἐν ἀλλοτριοις παραδειγμασι παιδευε σεαυτον , και ἀλλοτριος | ||
μη διδοντα τα χρηματα , ὁ δε δημος ἐκεινους ὡς ἀμελουντας κατα τους πολεμους . αἰτιωμενων ] εἰς τους ῥητορας |
ἐπι φρεαρ ἀγαγων και δειξας αὐτῳ την ἐν τῳ ὑδατι σκιαν ἠρετο , Τοιουτους ἀρα τους ἀντιποδας εἰναι λεγεις ; | ||
ἡμερας , ἀποτελει τον ποδισμον , τουτ ' ἐστι την σκιαν σου , ποδα τον ἑνα ἡμισυ και γνωριμον τυγχανειν |
' ἀγεθ ' ὁπλιζεσθε και ἐξελθωμεν ἐπ ' αὐτους σωματα κοσμησαντες ἐν ἐντεσι δαιδαλεοισιν . Ταυτ ' εἰπων ἀνεπεισε καθοπλιζεσθαι | ||
ἀλλα και δια πρεσβειας ἀπειποντων τῃ πολει μη πεμπειν , κοσμησαντες ὁμου τους τε θεωρους και τους ὁπλιτας ἀπεστειλαν , |
ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα σχετλιαστικα ἀντι του φευ λεγομενα , ποποι δε και τοτοι ἐπιρρηματα δηλουντα το που | ||
ἐχῃ το πραγμα παθος . Κοινα δε ἀμφοιν τα τελικα λεγομενα κεφαλαια : τελικα δε εἰρηται , ὁτι ἐπι τελει |
ἐπι πασης γενεσεως τον περι δουλων τοπον σημαινουσι δια το κοσμικον : ὡροσκοπουντος γαρ Καρκινου ὁ περι δουλων ἐν τουτοις | ||
δυναμιν , ποτερον ἐνεργως τυγχανουσι διακειμενοι κατα τε αὐτο το κοσμικον και το κατα την γενεσιν ἠ το ἐναντιον : |
λαμβανουσα το ς και ἀποβαλλουσα τα μη δυναμενα συν αὐτῳ ἀκουσθηναι στοιχεια , την δοτικην των πληθυντικων ποιει , οἱον | ||
τουτοις οἱς ἐπῃει κατωρθωσε , πριν ἀγγελθηναι παρων , πριν ἀκουσθηναι φαινομενος , κατα τους σκηπτους ἠ τας βροντας , |
θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
ἀνδρα χρησιμον πεφυκεναι , μη παρθενους φθειροντα και μοιχωμενον , κλεπτοντα και σφαττοντα χρηματων χαριν : . + Τἀλλοτρια βλεποντα | ||
του κητους τα μεν ὑφαλα διαφαινεται το ἀκριβες της ὀψεως κλεπτοντα τῳ βαθει , τα δε ἀνισχει νησιδες ἀν τοις |
νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
τεθναναι : ὁ δε παις ἀξιοι χρηματα ἐκτινειν κατα τον κελευοντα νομον , εἰ τις ἀποπεμψαμενος την γυναικα και αὐθις | ||
σιωπωμενων και σιωπης ὀντως ἀξιων δια το νομον εἰναι τον κελευοντα μηδενα των τελεσθεντων και μυηθεντων τα μυστηρια δημοσιευειν την |
, και ἐπορνευσαν και ἀπεπλανηθησαν και ἠφανισθησαν ἐν πασαις ταις ὁδοις αὐτων . Σεμιαζας ἐδιδαξεν ἐπαοιδας [ ] και ῥιζοτομιας | ||
, τους χιλιαρχους ὀξεως ἐπεστησε ταις εἰς τον λοφον ἀγουσαις ὁδοις , κωλυειν τους δι ' αὐτων φερομενους και μεταδιδασκειν |
ἐν τοις Κιμωνιοις μνημασιν . και καταγιγνωσκειν εὐηθειαν ἐφη των νομιζοντων αὐτον ἐκτος μεν τετελευτηκεναι , ἐπι γης δε της | ||
το παθος ἀνθρωπων τοις ὀμμασι μονοις πεπιστευκοτων , κἀκεινο μονον νομιζοντων το ἀληθες , οὑ ἐστιν ἐπιδραξασθαι ταιν χεροιν , |
κατηγορων , κεκλησθαι δ ' οὑτω παρ ' Ἀθηναιοις πρωτον εὑρεθεντος του φυτου της συκης , και δια τουτο κωλυοντων | ||
τουτεστιν της του ἀστερος , διεστηκασι : του τοιουτου γαρ εὑρεθεντος , ἐξ ὡν ἐδειξαμεν , ἀναγκη το μεταξυ των |
δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
. ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
ἐλαττον κρειττον ἐσται σοι πολυ . ἀνοια θνητοις δυστυχημ ' αὐθαιρετον : τι σαυτον ἀδικων την Τυχην καταιτιᾳ ; χαλεπον | ||
. ἐπισμυγερως ἐπιπονως : “ ἐπισμυγερως ναυτιλλεαι . ” ἐπισπαστον αὐθαιρετον : “ ἠ ταχα Ἰρος ἀειρος ἐπισπαστον κακον ἀξει |
εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |