ἐρυθρινον καλειν . Ἑρμιππος δε ὁ Σμυρναιος ἐν τοις περι Ἱππωνακτος ὑκην ἀκουει την ἰουλιδα : εἰναι δ ' αὐτην | ||
και αὐτοχρημα το ἡδεσθαι δηλοι ποτε , δηλον ἀπο χρησεως Ἱππωνακτος , ἡν Ἡρακλειδης προφερει , εἰποντος ” ἁδηκε βουλη |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
ἐχθρους ποιουνται . και τηνικαυτα αὐτοις οὐ μονον ὁ ἀγρος τιμιωτερος του υἱεως , οὐδε το ἀργυριον οὐδε το χρυσιον | ||
μειζονως . παρα σου γαρ ἡκει μοι νυν του παππου τιμιωτερος . Ἀλλ ' εἰ και βραδεως , ὑπηρετηκα γε |
ἀρχην ἀφικνουνται , ὡς οὐδεν δεον παρεχειν τα ὠτα κωμοις γυναικειοις και σκιρτημασι σατυρικοις καταβαντας ἀπο των ἐλεφαντων , οἱ | ||
συντροφιαν : ὁς ἐκ παιδος το μειρακιον ἐν τρυφῃ και γυναικειοις ἐπιτηδευμασι συνεχων διεφθειρεν αὐτου την ψυχην . Ὁτι ὁ |
ἀποπειρασαι του Πειραιως του λιμενος των Ἀθηναιων : ἠν δε ἀφυλακτος και ἀκλῃστος εἰκοτως δια το ἐπικρατειν πολυ τῳ ναυτικῳ | ||
ἀρχομενοι : ἀδιοπος γαρ , φασιν , ὁ ἀναρχος και ἀφυλακτος , ἐπει διοποι οἱ βασιλεις και οἱ διεποντες . |
γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
φωναι , κυριως τα ποιηματα των ποιητων , ἠτοι της παιδευσεως αἱ φωναι . Ἑρμειης : ὁ λογος : ἐστιν | ||
οὐ μαλλον την γλωτταν ἠ τους τροπους ἀγαθος ὑπο της παιδευσεως γεγενηται . και δη και τοδε της παιδειας : |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
ἐν τοις δεσμωτηριοις του Νερωνος , ὁν φασι τελεωτατα ἀνθρωπων φιλοσοφησαι , και φανερως μεν οὐ διελεγοντο ἀλληλοις παραιτησαμενου του | ||
ὑστερον ἀποχωρησαι , και τον μεν Ζηνωνα κατ ' ἰδιαν φιλοσοφησαι , τον δε Ἀναξαγορου διακουσαι και Πυθαγορου : και |
ὀλιγον . Τῳ Αὐγουστῳ μηνι τας πεπανθεισας σταφυλας ἐν τοις θερμοτεροις τοποις τρυγασθαι προσηκει , τας μεντοι μηδεπω πεπανθεισας μετριως | ||
, και τουτων τοις θερμαντικωτεροις . γυμνασιοις δε χρηστεον τοις θερμοτεροις και ἱκνουμενοις τε και ἱκανωτεροις , εὐλαβουμενους κοπον δια |
ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
οὐ φιλουντων τον ἀνδρα , ὁτι οὐδεν αὐτωι ἐμελησεν ὁπως πιθανος ἐσται ὁ Ὀδυσσευς οὐ γιγνωσκομενος ὑπο του Φιλοκτητου . | ||
. ἀστειος και ἀστικος διαφερει . ἀστειος μεν γαρ ὁ πιθανος και χαριεις ἠ καθολου ἐπιδεξιος ἐν πολιτικῃ ὁμιλιᾳ : |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
τας ἀτομους και τα εἰδωλα , Περι αἰσθητηριων , Περι Ἡρακλειτου πεντε διατριβων , Περι της ἠθικης διαταξεως , Περι | ||
και ἀλλο τοιονδε [ . . ] : μη ταχυς Ἡρακλειτου ἐπ ' ὀμφαλον εἰλεε βυβλον τοὐφεσιου : μαλα τοι |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
ἐδοκει μετριωτατος εἰναι , ὑπο Κερκυραιων δολοφονηθεις τροπῳ τοιῳδε . Περιανδρος βουλομενος , τελευτησαντος αὐτου , μενειν τοις ἐκγονοις την | ||
, οἱσι διδωσι θεος : και γαρ ἀθυμησας ὁ σοφος Περιανδρος ἀπεσβη , οὑνεκεν οὐκ ἐτυχεν πρηξιος , ἡς ἐθελεν |
πολιτην αὐτης τον Ἀλεξανδρον . ἡμετερα + οἱ μεν γαρ ὑπεστησαν φονον , οἱ δε περισωθεντες δια πασης αὐτων της | ||
ὀκτακοσια συν χρονῳ , τους δ ' αὐτομολους αἰτουντος οὐχ ὑπεστησαν οὐδ ' ἀκουσαι , ἀλλ ' ἀπρακτοι διεκριθησαν . |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
, ἀλλα πρυτανει καθο ἐπρυτανευεν : ἐτυχε δε ἐπι της παιδικης ἡλικιας ἀθλων . διο δη και ὡς πρυτανευοντος την | ||
, οὐδε ἀλλης ἀρετης οὐδεμιας , ὁλον δε τουτο ἀρετης παιδικης : ἠ οὑτως οὐν ἀκουσομεθα ἠ ὁτι ὁ μεγαλοπρεπης |
οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
μνημα ἐν Σπαρτῃ , εἰτε ἀγαθου τα προτερα ἀνδρος εἰναι νομισθεντος εἰτε και κρυφα οἱ προσηκοντες θαπτουσιν αὐτον . ἐπι | ||
ἐπι της ἐρωμενης ὑβριζεσθαι και ταυτα προς ἀνδρος ἀντεραν ἰσα νομισθεντος : το δε μη πασχουσῃ κακως ἐπαμυνειν ἐσχατης εὐνοιας |
: εἰ δ ' αὐτοι μονοι μονῳ τουτον τον τροπον ἀποδεδωκεναι λεγοιεν , ἐνομιζον οὐκ ἐλεγχθησεσθαι . δια τουτο τουτον | ||
οὐδενος ἐλαττον τεκμηριον , ὁτι οὐδεπω τοτ ' ἐφησεν Φορμιων ἀποδεδωκεναι το χρυσιον Λαμπιδι . Τουτο το ἐγκλημα ἐγραφον ἐγω |
το ἐχθρᾳ και το ἀναγκῃ : το μεν ἀναγκῃ διοτι ἀπαραι - τητον ἐστι το ἐκει δικαστηριον : το δε | ||
ἀπο των ἀγρων πορευεσθαι εἰς την πολιν : θελων γαρ ἀπαραι ἀπο των σωματιων ἐζητει ἀπο των ἀγρων κτηνη μισθωσασθαι |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
, ὡς τοισιν εὐ φρονουσι συμμαχει τυχη τροπος δε χρηστος ἀσφαλεστερος νομου : τον μεν γαρ οὐδεις ἀν διαστρεψαι ποτε | ||
ζητησιν και περι της ὑπαρξεως τουτων σκεπτεσθαι . ταχα γαρ ἀσφαλεστερος παρα τους ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , |
, ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
γαρ τα ΑΗ , ΔΖ παραλληλογραμμα . ἐπει οὐν δυο παραλληλογραμμων των ΑΗ , ΔΖ περι τας ἰσας γωνιας ἠ | ||
δυο ἰσας παρ ' ἑκατερα ἀποτελει . των δε ὀρθογωνιων παραλληλογραμμων ἑκαστον περιεχεσθαι λεγεται ἰδιως ὑπο των την ὀρθην γωνιαν |
φερειν οὐ δια τον τροπον ἀλλα δια το πολλην οὐσιαν κεκτησθαι : τοις γαρ πλουσιοις πολλα παραμυθια φασιν εἰναι . | ||
παι τοκεων ἀγαθων Ἡρακλεις , ἐξεστι διαπονησαμενωι την μακαριστοτατην εὐδαιμονιαν κεκτησθαι . οὑτω πως διωικει Προδικος την ὑπ ' Ἀρετης |
τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
γαρ ἀνευ τεχνης και δη - μιουργου νομιει την οἰκιαν ἀποτελεσθηναι , τον αὐτον δε τροπον και ἐπι πολεως και | ||
ταυτης μεγαν και πολυμοχθον : τουτον οὐν ἐν μιᾳ νυκτι ἀποτελεσθηναι ἀδυνατον . Ἀλλα τελεσιουργειτω μεν ἀγαθῃ τυχῃ . ταυτα |
Ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου . ὁ δε τροχαιος μαλακωτερος τουτου και ἀγεννεστερος , οἱον Θυμε θυμ ' ἀμηχανοισι | ||
μετριον ἠθος φανειη , κατασκευαζων . περι δε τα παθη μαλακωτερος ἐστι και οὐτε αὐξησεις οὐτε δεινωσεις οὐτε οἰκτους οὐθ |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
ὁ βορειοτατος των ἐν τῃ δεξιᾳ πτερυγι ἐσχατος δε ὁ νοτιωτατος των ἐν τῃ ἀριστερᾳ πτερυγι . Μεσουρανει δε ἀστηρ | ||
ὑπο τους ὀπισθιους ποδας ὡς ἐπ ' εὐθειας δ ὁ νοτιωτατος . . Διδυμων ι νο ξα ∠ ʹ δʹ |
αὐτον , διαπαιζειν δε τα διαλεκτικα : ὡστε Ἀλεξινου ποτε ἐρωτησαντος εἰ πεπαυται τον πατερα τυπτων , “ ἀλλ ' | ||
ὁ Ἡρακλης οὐ προσηγορευσεν αὐτον . του Διος θαυμασαντος και ἐρωτησαντος τον Ἡρακλη , δια τι τουτο , ἀπεκρινατο , |
Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
: ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
. ἐκ δε τοὐναντιου δειλος , ἀποδειλιων , ἀθαρσης , ἀνανδρος , ἐπιδεης καταδεης , συνεσταλμενος , κατεπτηχως , ἀγεννης | ||
ἐστεφανουτο ἐριῳ . ἐνοει δε τουτο το στεφανωμα αὐτῳ ὁτι ἀνανδρος ἐστι και γυννις και ἐς γυναικας μαχλος . και |
ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
πολιτευσομεθα . ὁ μεν οὐν φευγων δια των τοπων τουτων κατασκευασει το παραγραφικον , ὁ δε διωκων ἀνατρεψει αὐτο λογισμοις | ||
οὐδε γενικη ἐστιν , εἰ δε οὐκ ἐχει , οὐδε κατασκευασει τι , πολυ δε μαλλον οὐδε την ἑαυτης ὑπαρξιν |
τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
φονον : δευτερον δε , ὁτι τοις μεγαλοις και εὐκατασκευαστοις θαλαμοις του Διος την γαμετην Ἡραν ἐπειρα τε και ἐνηδρευε | ||
νυν ἀλοχους τε περιφρουρευε φυλασσων , ὠ ταλαν , ἐν θαλαμοις τε μενων ἐπιτερπεο νυμφαις : οὐ γαρ τοι μια |
προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
πολεως . τινες δε : ποτε των πεπλων και των στεφανων των ἡμετερων και κεφαλοδεσμιων ἁψομεθα , και ταυτα ῥηξασαι | ||
ἀγωνων , τον ἑαυτων ἐκοσμησαν οἰκον , των της νικης στεφανων μεταλαβοντες . λαμπει δε σαφης ἀρετα : ἀντι του |
ᾐσθομεθα ἁμα ὀντων ἐπι του μελιτος ἀμφοτεραις περι αὐτο ταις αἰσθησεσιν ἐνεργησαντες τῃ ὀψει και τῃ γευσει , και ἐτελευτησαν | ||
λεγουσιν ὡς εἰσι πως πλειους αἱ ἀντιθεσεις κἀν ταις ἀλλαις αἰσθησεσιν . οὐ γαρ μονον ὀξυτης και βαρυτης ἐν ἀκοῃ |
πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
ἐπι τῃ νικῃ χαιροντες , ὁσον ἐπι τῳ πληθει των ἀπολωλοτων ἀχθομενοι και , εἰ δεησειεν αὐτοις ἑτερας μαχης , | ||
της κατηγοριας ὑποθεσις : τουτο της εἰςαγγελιας το γνωρισμα : ἀπολωλοτων Θηβαιων , ὠ συκοφαντα , κατηγορεις : και γραφην |
εἰ τις οὐν καθεψησας φακην ἠ κραμβην ἠ τι των θαλαττιων ζῳων ὡν εἰπον , εἰθ ' ἡδυνας το ἀφεψημα | ||
και δικαστηριων και πανηγυρεων και Πειραιως και ἀποικιων και τροπαιων θαλαττιων τε και χερσαιων ἐπεισηγμενων οὐδ ' ἀν εἱς ἐπ |
ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
ὁ γε δωματ ' ἐναιε συν αἰδοιῃ παρακοιτι νοσφιν ἀτερ φιλοτητος ἐφιμερου , οὐδε οἱ ἠεν πριν λεχεων ἐπιβηναι ἐυσφυρου | ||
τα εἰς της θηλυκα μονογενη δια του τος κλινεται , φιλοτητος κακοτητος . τῃ φιλοτητι , την φιλοτητα , ὠ |
συναισθεται . λυπας μεν οὐν και ὀργας και ἐπιθυμιας ἀλλας ὁμολογεισθαι , ἐρωτα δ ' ἐπικρυπτεσθαι προς των σωφρονων . | ||
κακῳ οὐσῃ ἐναντιον ἐστιν ἡ ἡδονη και οὐ κακον , ὁμολογεισθαι ἀναγκη αὐτην ἀγαθον εἰναι . ἠ εἰποιεν ἀν οὑτως |
τεχνικον διαιρειται : ὡν του μεν φυσικου το μεν ἐστιν ἀριθμητικον , το δε ὁμωνυμον τῳ γενει , ὁ και | ||
εἱως και εἱαντο και εἱλη . σεσημειωται και το εἱς ἀριθμητικον . Ἡ ΟΥ ἐν ταις ὑπερ μιαν συλλαβην λεξεσι |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
. , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
μετα του μηνισκου . τα μεν οὐν περι του Χιου Ἱπποκρατους μαλλον ἐπιτρεπτεον Εὐδημῳ γινωσκειν ἐγγυτερῳ τοις χρονοις ὀντι και | ||
το τελος . ἑλκος γαρ γινεται : κατα δε τον Ἱπποκρατους νομον , ἑλκεα ξυμπαντα οὐ χρη ἐπιτεγγειν πλην οἰνου |
δε προϊουσης εἰς την του ἐπιλησθεντος ἀναληψιν δια της κατα αἰσθησιν γνωσεως , Ἀριστοτελης δε ἐκ του δυναμει εἰς το | ||
φρονησιν ἀπορησειεν , εἰ γαρ των αὐτων ποιει και την αἰσθησιν . και γαρ ἁπαντα μεθεξει του φρονειν . και |
οὐτε οἰνου οὐτε της ἀλλης τροφης ἀξιολογου μεταλαμβανουσιν , οὐτε ἐσθητας λαμπρας περιβαλλονται . των δε ταφων τρεις ὑπαρχουσι ταξεις | ||
οὐτε οἰνου οὐτε της ἀλλης τροφης ἀξιολογου μεταλαμβανουσιν , οὐτε ἐσθητας λαμπρας περιβαλλονται . των δε ταφων τρεις ὑπαρχουσι ταξεις |
ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
κατεπειγεις και κακοδοξιᾳ περιβαλειν θελεις . ἐασον ὑπο των ὁμοτεχνων φθονεισθαι . ἐαν δε με ἀποκηρυξῃς παλιν , ἐγω μεν | ||
οὐν αὐτον των μεν ἐπαινεισθαι , δια δε ταυτα μη φθονεισθαι . παντως και παρ ' ὑμιν οἱ πρεσβυτεροι τας |
ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
οὐ σεμνος : ἀντι του ὁ ἐπιτυχων και εὐτελης . καινως πανυ εἰρηται παρα Ἀριστοφανει . . , . ἀνθρωποειδες | ||
μετοπισθεν της εὐσεβιας χαρις ἐσθλη . διοπος οὐρανος ὑπερ ἡμας καινως φοτων ἑδος δαιμονιον τοδ ' ἐν μεσῳ του οὐρανου |
δε ὑπομενει : κἀν τροφην ἐμβαλῃς , ἀσμενως ληψεται Λαγως θαλαττιος ἀλλ ' οὑτος γε ἐοικε τῳ χερσαιῳ παντα παντη | ||
σοφιᾳ φυσικῃ το ἐνδεον ἀνακουμενος ὁ λυκος . Ὀνος ὁ θαλαττιος ἐν τῃ γαστρι την καρδιαν ἐλα - χεν ἐχειν |
τινι ἑτερῳ τοιουτῳ ἐπιχειρηματι : ἐπειδη , φασιν , αἱ ἀπροσδιοριστοι προτασεις ὑλῃ ἀναλογουσιν αἱ δε προσδιωρισμεναι εἰδει , διοτι | ||
τῳ ζωῳ : τινι γαρ ζωῳ ὑπαρχει : αἱ γαρ ἀπροσδιοριστοι ἰσοδυναμουσι ταις μερικαις . οὐκετι δε ἀληθες εἰπειν , |
ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
παντων ἠ παλιν κακοποιων , σπανιως δε δια το της ἀνθρωπινης φυσεως , ἀτελες μεν προς ἑκατεραν των ἀκροτητων , | ||
ἐσχατιαν : μεχρι του ἐφικτου και του ἐσχατου τελους της ἀνθρωπινης ἀρετης ἐρχομενος . προς ἐσχατιαν ἀρεταισιν : εἰς ἀκρον |
, ἀφες , και μη βοα , μηδε λοιδορου τοις φιλτατοις , μηδε ἐνοχλει την Λημνιων γην . Ὠ θανατε | ||
ἡττον τιμιοις και φιλουμενοις μαλλον ἀποδωσομεν ἠ τοις τιμιωτατοις και φιλτατοις , οἱον τῳ πατρι παντα πειστεον , ὁ τι |
κεινται δε βασιλεις ἐν αὐτῳ Ῥωμαιων . Σικελιωτας δε Σελινουντιους ἀνεστησαν μεν Καρχηδονιοι πολεμῳ : πριν δε ἠ την συμφοραν | ||
οὐ μονον τα τροπαια ἐπεμψαν εἰς Ῥωμην ἁ κατα Ῥωμαιων ἀνεστησαν ποτε , ἀλλα και παιδας ἐπιστευσε Φραατης τῳ Σεβαστῳ |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
αὐτον χρονον , δηλον ὁτι τα διαιτηματα ἐστιν αἰτια ἑκαστα ἑκαστοισι , και την θεραπειην χρη ποιεεσθαι ἐναντιουμενον τῃ προφασει | ||
τα τριηκοντα σταδια , κατα δη τουτους μετρησας φορους ἐταξε ἑκαστοισι , οἱ κατα χωρην διατελεουσι ἐχοντες ἐκ τουτου του |
τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
φησι , θελησειε ξενος την πατριδα φευγειν και μετα των ἀσθενεστερων , τουτεστι Λακεδαιμονιων , ἀγωνιζεσθαι δια μισθον ὀλιγημερον . | ||
και τιτανος ἀσβεστος , των σφοδρων δηλονοτι θραυομενων τῃ των ἀσθενεστερων μιξει . τα δε λεπτυνοντα τας τριχας ῥυπτικα κατα |
μετεπειτα : Ὑστερῃ δε γενεῃ κατα Πανυαν ἀρχοντα ὁ των Ἀργοναυτων στολος ἐπλευσεν ἐπι τε Φασιν και Μηδειην την Κολχιδα | ||
τους γαμους ἀχθηναι , Διονυσιος ὁ Μιλησιος ἐν βʹ των Ἀργοναυτων ἐν Βυζαντιῳ φησιν , Ἀντιμαχος δε ἐν Λυδῃ ἐν |
ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
περι ἁπλων χρωματων τον λογον ποιουμενοιἐπι τουτοις γαρ μονοις ὀνοματων ἀπορησομεν οἰκειων τε και γνωριμων , ἀποδειξαντες , τισι μαλιστα | ||
. και παλιν ἐαν φωμεν ἑπεσθαι το δυνατον τῳ ἀναγκαιον ἀπορησομεν εἰκοτως : το γαρ [ το ] του δυνατου |
αὐτονἐφη : Ἀφες : ὁταν ἐλθῃ λαβειν την τυλην , κρατουμεν αὐτον οἱ δυο . Ὀκνηρῳ υἱῳ ἐκελευσεν ὁ πατηρ | ||
, ἡττηθημεν οὐδ ' ἀδικειν ἐδοξαμεν , ἀλλα παντων πανταχου κρατουμεν και περιεσμεν τῳ λογῳ . ἀρ ' οὐν δια |
ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |