| την ἰδιαν ἀδελφην Φαιδραν Θησει . μετα δε τον γαμον Ἱππολυτον μεν τον ἐκ της Ἀμαζονιδος γενομενον υἱον ἐπεμψεν εἰς | ||
| φιλοτης . Ἰσος πολεμον οὐ ποιει . Ἰλιας κακων . Ἱππολυτον μιμησομαι : ἐπι των σωφρονως βιουντων . Ἱππεας εἰς |
| τακτεον κατα τον ποιουμενον , ἀλλα κατα τον ποιουντα , ἀπολυτον την ποιησιν αὐτου τιθεμενοις , και οὐχ ἱνα ἀλλο | ||
| ἠ ὁτι προϋφεστωτων των ῥηματων και ἀναπληρουντων το της εὐθειας ἀπολυτον προσωπον εἰς οὐδεν χρειωδες ἐπενοουντο αἱ της εὐθειας ἐγκλιτικαι |
| ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
| εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | ||
| οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| μεγαν τε , τετρασιν ὀφθαλμοισιν ὁρωμενον ἐνθα και ἐνθα , ἀκαματον δε οἱ ὠρσε θεα μενος , οὐδε οἱ ὑπνος | ||
| ὀμμα γαρ αἰθερος “ δακτυλικον διμετρον : το ιβʹ ” ἀκαματον σελαγειται “ δακτυλικος τριμετρος : το ιγʹ ” μαρμαρεαισιν |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| ἐπιβουλευουσιν . διο αἱρετωτερον νυν εἰναι προς ἀσθενεις αὐτους ὀντας διαπολεμειν ἠ μετα ταυτα προς ἰσχυρους διαγωνιζεσθαι . ἁμα δε | ||
| γαρ ἡ πολις ἐστι τοις βουλομενοις ἐχειν ὁρμητηριον προς το διαπολεμειν περι των ὁλων . ὁ δ ' οὐν Πτολεμαιος |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| δε λοιπον προς την θαλατταν , ὁθεν οὐδεν ὑπωπτευε . παραπλεοντες δε τινες και τουτο στοχασαμενοι αὐτης κατετοξευσαν . ἡ | ||
| αὐτους ἀλωπηξιν . τουτο δε φησι , παρ ' ὁσον παραπλεοντες οἱ ναυται ἐξορμωσιν , ἐπειτα ἐπειδαν παριωσιν ἀμπελους , |
| Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
| ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |
| διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
| μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
| προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
| Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
| δεινων ὡς οὐδενος ἀξιων ὀντων . και εἰ του θανατου προσδοκωμενου , ὁσα γε δη τα ἀνθρωπινα , ὠλιγωρει τουτου | ||
| Λιβυες ἠσαν , πελτασταις τε πολλοις και ἐλεφασιν ἐς τριακοντα προσδοκωμενου παρεσεσθαι συν Ἰοβᾳ τῳ βασιλει , και τῳδε ἀγοντι |
| ἀλλ ' ἡνικ ' ἀν αὐτοις δοκῃ , και οὐ χρησεσθαι περι τουτου συμβουλοις Θηβαιοις . και ταυτ ' ἀπεκριναντο | ||
| δη δει θεωρους γιγνεσθαι τους μελλοντας περι φυσεως εἰκοτι λογῳ χρησεσθαι . Κινησεως οὐν στασεως τε περι , τινα τροπον |
| κακα , τον δ ' αὐ θανοντα και πονων πεπαυμενον χαιροντας εὐφημουντας ἐκπεμπειν δομων . εἰ μεν γαρ οἰκει νερτερας | ||
| ἐπι χρηματων ἀποβολῃ ἠ φιλου λυπουμενους ἠ ἐπι τῃ κτησει χαιροντας οὐτε σωφρονας οὐτε ἀκολαστους λεγομεν . φαινεται οὐν περι |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| ὀντων τῳ Ἑκτορι , δυο μεν δεξιων , δυο δε ἀριστερων , προς την ταξιν ἀκολουθως ἐπηνεγκε νυν μοι την | ||
| ὁδον οἱ κατα την Μεροην Τρωγλοδυται του Νειλου . ἐξ ἀριστερων δε της ῥυσεως του Νειλου Νουβαι κατοικουσιν ἐν τῃ |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| ἀποθανοντων : προς τον Κρεοντα ἀποστρεφει τον λογον : τι διωκεις τον πατερα : τι ἀπαγορευεις την ταφην του Πολυνεικους | ||
| προσηυδα Φοιβος Ἀπολλων : τιπτε με Πηλεος υἱε ποσιν ταχεεσσι διωκεις αὐτος θνητος ἐων θεον ἀμβροτον ; οὐδε νυ πω |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| δε το Α , και ἐστω καθετος ἡ ἀπο του ὁρωμενου ἐπι το ἐνοπτρον ἡ ΑΓ . οὐκουν ἐπει ὑπεκειτο | ||
| τας ἐνεργειας μετα σωματος ἀποδιδωσιν , ἠ τουτου γε του ὁρωμενου , ἠ ἑτερου τινος ἀφανεστερου , παντως δε σωματος |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
| γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
| : παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
| γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
| το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
| προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
| οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | ||
| γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως |
| τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
| λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| Κασσιε Μαξιμε , τον ἐπιβαλλοντα λογον ἀποχρωντως και ὡς μητε ἐνδειν τι των ἀναγκαιων μητε ὑπερβαλλειν τι των δεοντων ἀπειληφεν | ||
| , και τελει περιλαβειν την πραγματειαν , ᾡ δοξει μηδεν ἐνδειν : ὡν οὐδετερου προνοιαν αὐτον πεποιησθαι την προσηκουσαν . |
| ἠ και μενουσης ἐτι συχνης : οἱ δ ' ἐτι μενουσης της ὑγροτητος γινομενοι το σωμα της καρδιας καταλαμβανοντες ἐντευθεν | ||
| ἰουσης , της δε τεχνης αὐτης ἐξω ὑλης ἐν ταυτοτητι μενουσης και τον ἀληθη ἀνδριαντα και κλινην ἐχουσης . Οὑτω |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| ἰφι ἰφιος , πρωι πρωιος , οὑτως οὐν και ἀντην ἀντιος κατα τονον μονον ἡμαρτηται και οὐ κατα γραφην , | ||
| ' ἐκ ποντοιο , τα δ ' ἐκποθεν ἀλλος ἀητης ἀντιος ἀιξας μεγαλῃ περι λαιλαπι θυων ὠσεν ἀπ ' ἠιονων |
| Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων τεταρτῳ . Τινες δε δια του ι γραφουσιν , ὡς εἰρησεται μοι ἐν τῳ ι . : | ||
| παραχρουν ἠ ἑτεροσχημον μηδεν . οὐ γαρ ὡσπερ οἱ ῥητορες γραφουσιν , ἀλλα τα μεν λεχθησομενα ἐστιν και εἰρησεται : |
| κρειττον ἐαν την τουτου χρησιν . ὁστις οὐν μη ἐπισταται χρησθαι φαρμακοις , ἀμεινων ἀν εἰη μη χρωμενος , ἀλλ | ||
| κατα φυσιν φθεγγεσθαι , ἀλλ ' ἐπιτηδευειν περιεργοτερον τῳ λαρυγγι χρησθαι οὑτως ἐλεγετο : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| πρωτα μεν κατεσεισε του τειχους ἐπι μεγα , ὡς δε ἀποχρων εἰς πλατος ἐφανη το παρερρηγμενον , τας μεν μηχανοφορους | ||
| δια πασης της πολεως διηκοντες , εἱς αὐτων ὁ τυχων ἀποχρων και συμπασης πολεως κοσμος εἰναι . πολλα μεν δη |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| . Ἐπι τελει δε του ὑπομνηματος οὐκ ἐπαινεσας τους διχα διαιρουντας ἁπαν το των ἀνθρωπων πληθος εἰς τε Ἑλληνας και | ||
| των εἰδων συντιθεντας ἐξευρισκειν τους ὁρισμους ἠ ἀπο των γενων διαιρουντας . ἀλλ ' ὁμως προς το λαμβανειν τα καθολου |
| ὁ τοιουτος στοχασμος , ὁτι ἐκει μεν ἐφ ' ὁ μεθιστησιν ὡμολογηται , οἱον ἐλεος ἠ βασανοι και τα τοιαυτα | ||
| ἡ πιμελη συντακῃ , ἐς ἐλαιωδη μεν χροιαν τα οὐρα μεθιστησιν : ἀκμαζων δ ' ὡδε πη το παθος ὑποσημαινει |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| του κεντρου του κυκλου , ἀφ ' οὑ το εἰκοσαεδρον ἀναγραφεται , και ε τα ἀπο της του ἐν τῳ | ||
| ἀπο της Α ρμδ , ἡ ὑπεροχη πα , ὁστις ἀναγραφεται ἀπο του θ , ὁς ἐστι συμμετρος τῳ ιε |
| ὑπ ' αὐτου : οὑτος δ ' ἀν εἰη κενον πεπληρωμενον . Εἰ δε και εἰς πυρ ἀναλυεται ἡ πασα | ||
| την θηκην του κρανους του τριλοφου . λεκανιον : κρατηρα πεπληρωμενον των λαγῳων κρεων . λεκανια δε και λεκανιδας τα |
| δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
| αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
| τῳ προσωπῳ γαληνης , ἡν εἰ μη θολωσεις , ἀστρον ὑπερτατον ἐν ἁμερᾳ βλεπομενον δοξεις . εἰ δε ἐκ Πινδαρου | ||
| καρδια , κακον , ἐκεινο γ δαψει β πηματων ε ὑπερτατον , δ εὐτ ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος |
| διαιρεσιν της γης οἱ κεκτημενοι και ὡς ἐπι προφασεσι ποικιλαις διεφερον ἐπι πλειστον . και τινες εἰσηγουντο τους συμμαχους ἁπαντας | ||
| , ἀλλα και ἀλλοι πολλοι ποιηται . οὐδεν γαρ συμβουλων διεφερον : ὁθεν αὐτους και διδασκαλους ὠνομαζον , ὁτι παντα |
| Το γαρ τῃ πιεσει και τριψει μιγνυμενον ἑτερον εἰδος . Ἀλλον δε τροπον οἱ μη εὐμικτοι προς την χρειαν ἠ | ||
| κηʹ . Ἑλκεα ἐκθυουσιν , ἠν ἀκαθαρτος ἐων πονηση . Ἀλλον τινα λογον νυνι ἐκτιθεται , και κελευει σοι μηδεποτε |
| πολλοις παραδειγμασιν ἐνταυθα κεχρηται ὁ βραχυλογος και φιλοσυντομος Ἱπποκρατης . Ἑκτον κεφαλαιον ἡ εἰς τα κεφαλαια διαιρεσις . Μενανδριον * | ||
| γʹ , χρονοις δε λε κατα το μνημονευθεν κλιμα . Ἑκτον ζῳδιον Παρθενος , θηλυκον , δισωμον , θερινον , |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| ζῳον : πεπυκνωται γαρ τα στοιχεια , δι ' ὡν διαφθειρεται τα σωματα . αὐτο μεν γαρ το γεωδες ἐστιν | ||
| . τουτον Αἰγευς στελλει μεν ἐπι τον Μαραθωνιον ταυρον , διαφθειρεται δε ὑπ ' αὐτου , ἠ ὡς τινες , |
| ὑπο του Πηλεως πεμφθηναι τῳ Ἀχιλλει μυθων τε ῥητηρ ' ἐμεναι πρηκτηρα τε ἐργων , ὡς τον αὐτον εἰδοτα ἁ | ||
| εἰδος ἀριστε γυναιμανες ἠπεροπευτα αἰθ ' ὀφελες ἀγονος τ ' ἐμεναι ἀγαμος τ ' ἀπολεσθαι : και κε το βουλοιμην |
| ἀστριτζιν ἐπανισχει . τρισκαιδεκατην παλιν δε Πλειαδες και Ὠριων προς ὀρθρον ἐπιδυνουσι και προς τεταρτην ταυτης , την πεμπτην και | ||
| ἐπιδους ὑδωρ , ἑσπερας δ ' ἐασας ὑποστηναι περι τον ὀρθρον ἀπηθησον και λεανε ἐν ἡλιῳ ὡς τροχισκους ἀναπλασσε : |
| δεμας : οὐδε κε φαιης οὐτε ποτ ' ἠελιον σοον ἐμμεναι οὐτε σεληνην . οἱηπερ φυλλων γενεη , τοιη δε | ||
| ἐκεινου ἐπη ῥαψῳδουντα , Μοιραν δ ' οὐτινα φημι πεφυγμενον ἐμμεναι ἀνδρων και το γεινομενῳ ἐπενησε λινῳ , ὁτε μιν |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| . Ἐπι δε των ἀγαν δυσωδων μετα την των προγεγραμμενων χρησιν , ποιει τετραφαρμακος ἠ κατ ' ἰδιαν ἠ ῥοδινῳ | ||
| ὡς ἐλευθεριον ἠ ὡς τῃ πολει χρησιμον μεγαλοπρεπη αὐτου την χρησιν ἑξει . και περι ξενων δε φησιν ὑποδοχας τον |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| ΗΜΑΡ . Ἑβδομη ἐστιν ἠ αἱ ἑπτα σφαιραι , αἱ κινουμεναι ποιουσι παντα τα ὀντα , ἠ ἡ παρθενος Ἀθηνα | ||
| νεφελαι , ἀλλ ' ὑπο του ἀερος ὡδι ἠ ὡδι κινουμεναι † † . νεφελαι . . . ἀληθως ] |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
| . Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| Στελαγμος οἰνου μυριοις χοευσιν ὑδατος οὐ μιγνυται : ἐπι των διαλυομενων και μεταβαλλομενων . Στρατηγου παροντος πασα ἀρχη παυσασθω . | ||
| τοιαυται μετ ' ἀφωνιας και ἀναισθησιας και ἀκινησιας , εἰτα διαλυομενων των αἰτιων ἀρχεται τονουσθαι το σωμα και ἐρευθειν τα |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| : λοιπον ἐν τουτῳ λιαν σε ἐλεουμαι . Πως ταυτα πασχεις και ἀτυχης τυγχανεις ; Ὁ δε προς αὐτην ἐφη | ||
| ' ἱκεσθαι δοιεν , ἐπει δη δηθα φιλων ἀπο πηματα πασχεις . ” τον δ ' ἀπαμειβομενος προσεφη πολυμητις Ὀδυσσευς |
| οἱ περι Πατροκλῳ βεβασαν , φρονεον δε μαλιστα ἀστυ ποτι σφετερον ἐρυειν και κυδος ἀρεσθαι . Ἠτοι τον Ληθοιο Πελασγου | ||
| φρονησεως , αἱ του κρειττονος κινησεις κρατουσαι και το μεν σφετερον αὐξουσαι , το δε της ψυχης κωφον και δυσμαθες |
| ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
| λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
| μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
| ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
| ἐξαγαγων ὡς ἐπι φιλιᾳ και ξυμμαχιᾳ , τηρησας ἀριστοποιουμενους και περιστησας τους ἑαυτου κατηκοντισεν . φοβουμενοι οὐν αὐτον δια τουτο | ||
| δε ἐπεπλει ταις ὀγδοηκοντα ναυσιν ἐσκευασμεναις ἐς το φοβερωτατον και περιστησας τῃ Ῥοδῳ το πεζον ὁμου και το ναυτικον ἡσυχαζεν |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| : ἀλκιβιος ἐκληθη δια τοιαυτην αἰτιαν . Ἀλκιβιον τοὐνομα τινα κοιμωμενον παρα τῃ ἁλωνιᾳ ἐγγυς ὑδατος ἠ ἐγγυς της θημονιας | ||
| και νυκτος του σωματοφυλακος το ξιφος ἑλκυσασα καιριως ἐτρωσε τον κοιμωμενον , ἐγκαταλιπουσα το ξιφος . Του δε σωματοφυλακος ὑποπτευθεντος |
| οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
| ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| ' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
| , Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
| τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
| συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
| . ϲκοπειν δε και ταϲ ἀλλαϲ του παθουϲ αἰτιαϲ και καταλληλον αὐταιϲ ἐπιφερειν την διορθωϲιν . Τα ἐν αἰδοιοιϲ ἑλκη | ||
| νηπιου χρωμεθα καταλληλως . ἐπι δε του ἀπογαλακτισθεντος σιτιον αὐτῳ καταλληλον τῳ παθει συντασσομεν , ἁπερ ἐκ των θεραπευτικων ῥηθησομενων |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| πεντε . οὑτοι δε διῃρουντο εἰς δεκαδαρχιας πεντε των προεδρων λεγομενων , οἱ ἡμερας ἑπτα διῳκουν τα πολιτικα , και | ||
| δε και ἀκουσεται , ἀντι του τοιουτων ἀνεξεται εἰς αὐτον λεγομενων σκωμματων οἱς αὐτος κεχρηται . οὐ γαρ εὐσχημον των |
| ἡ Ἑλλας αὐτον ἐθεραπευε , και ἠν και δια τουτο δικαιοτατος , και νομοθετης ἀγαθος , και Ὁμηρῳ ἐδοκει Διος | ||
| Καλλιροῃ θεραπαινιδας ἡκε προς αὐτην και λεγει “ Διονυσιος ἀνηρ δικαιοτατος ἐστι και νομιμωτατος . ἡκε τοινυν εἰς το ἱερον |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| ἐφειδομην , και ὑμεις του προπετως οὑτως κἀμοι και ἑαυτοις ἐπιβουλευειν , οὐδεις ἀν οὐτε ἐμου κατηγορησεν ὡς ἐκθεσμα δρωντος | ||
| ' ἀναγκη , ἐπειδηπερ ἐν τῳδε καθεσταμεν , τοις μεν ἐπιβουλευειν , τους δε μη ἀνιεναι , δια το ἀρχθηναι |