Παριν τε . νεικειν , . . Δηιφοβον τε και Ἱπποθοον και Διον ἀγαυον : ἡ διπλη ὁτι ὁμωνυμος ὁ | ||
: ἐπει δε ἡμερα ἐγενετο , ἡκον οἱ περι τον Ἱπποθοον και ὁρωσι τον Ἀγχιαλον ἀνῃρημενον και την Ἀνθιαν παρα |
και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
: ἐπι των εὐτελων . Καρικος ταφος : ἐπι των πολυτελων . Κακα τοι φαμα κακκεχυται . ταυτην ἀποθευ ἠ | ||
, οἱον ἀπο στοων και λιμενων και ἀκροπολεως και ἱερων πολυτελων και ἀγαλματων . ἐπαινεσει δε μετα ταυτα και τας |
παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
ἐν τῳ ἐθνει δυναμενους , ἐξηγριωθη τε και ἐργον ἐδρασεν ἀνοσιον . ἠν δε Τυλλος Ἀττιος ὁ τας ὀργας αὐτων | ||
καθηγνισαν , ἠ θηρες , ἠ τις πτηνος οἰωνος φερων ἀνοσιον ὀσμην ἑστιουχον ἐς πολιν . Τοιαυτα σου , λυπεις |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
ὡστε ἀναγκη και τα προς τι πως ἐχοντα ἁμα τε συνυπαρχειν ἀλληλοις και ἀλληλων αἰτια εἰναι . ‖ τω δε | ||
πρωτος κανων . δευτερος κανων ὁτι τα ἐναντια δυνανται ποτε συνυπαρχειν ἑαυτοις ἐν γενει , ὁτι των ζῳων τα μεν |
πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
. το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
ὡς το εἰκος , μονοις τουτοις ἐνεχωρει , εἰπερ ἀληθη ἐλεγον . ἀλλην μεν γαρ εὐεργεσιαν τις εὐεργετηθεις , οἱον | ||
] κακοτυχος . , ἀθλιος , δυστυχης . τον Χαιρεφωντα ἐλεγον και νυκτεριδα δι ' αἰτιας τρεις : δια το |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
ταυτ ' ἐπιθετα τῃ φυσει κακα . τυφλον γε και δυστηνον ἀνθρωπου βιος . ὁ παντα βουληθεις ἀν ἀνθρωπος πονειν | ||
ἀλλαι δε θυρσους ἱεσαν δι ' αἰθερος Πενθεως , στοχον δυστηνον , ἀλλ ' οὐκ ἠνυτον . κρεισσον γαρ ὑψος |
δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
' ἐκεινων παλιν εἰς τους διδοντας ἐπανεισιν , ὡστε δανεισμασι προσεοικεναι το διδομενον μαλλον ἠ φορων ἀπαγωγη . Ἀλεξανδρος μεν | ||
, ὁπως δει αὐτην ἀσκειν ὑφηγησασθαι , την δικαιοσυνην ἐφη προσεοικεναι τῳ σχηματι ἐκεινῳ , ὁπερ μονον των ἐν γεωμετριᾳ |
τας δοκιμασιας εἰναι ἐψηφισαντο , δια δε τους μηδεν τοιουτον πραξαντας τας συνθηκας ἐποιησαντο . τοσαυτα σοι ἐγω ὑπερ του | ||
πριν γε δη τους αὐθεντας και τους το αἱμα χερσι πραξαντας τῃ γῃ καθιερευσαν . ἠν δε ἀρα ὁ Γαγγης |
την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
πανυ τραχεις ἠ κρημνωδεις ἠ δυσβατους και δασεις τοπους τους ἀπαντωντας προευτρεπιζειν πληθους στρατευοντος δια τινων ἐπι τουτο προπεμπομενων και | ||
ἐπει δ ' εἰδε των πολεμιων τους μεν κατα στομα ἀπαντωντας , τους δε κατα νωτου γενομενους , ἀποριᾳ ἠδη |
ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
: αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
Λυσις ὁ προειρημενος . Φησι δε Δικαιαρχος τον Πυθαγοραν ἀποθανειν καταφυγοντα εἰς το ἐν Μεταποντιῳ ἱερον των Μουσων , τετταρακοντ | ||
ἐπ ' ὀλιγον : οἱ γαρ μιν Σελινουσιοι ἐπανασταντες ἀπεκτειναν καταφυγοντα ἐπι Διος Ἀγοραιου βωμον . Συνεσπετο δε Δωριεϊ και |
ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
φαυλη ἐστιν ἑξις . Ἐπειδηπερ ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ἐγκρατης ἐστιν ὁ ἐμμενων τῃ δοξῃ και | ||
φαυλον ἀγοντα . και παλιν ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ὁ ἀκρατης οὐδ ' ὁλως ἡτταται ὑπο |
σφαιραν τῳ ἐν τῃ ΒΓΔ σφαιρᾳ στερεῳ πολυεδρῳ ὁμοιον στερεον πολυεδρον ἐγγραψωμεν , ἐσται ἑκαστη των πυραμιδων των βασιν μεν | ||
στερεον πολυεδρον ἐγγραφῃ , το ἐν τῃ ΒΓΔΕ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον προς το ἐν τῃ ἑτερᾳ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον τριπλασιονα |
ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
ἀν οὑτοι τεταρταιοι πυρετοι . ἀλλα τουτο μεν ἐστι κοινον τριταιοις τε και τεταρταιοις και ἀμφημερινοις . ἐκεινῳ δε μαλιστα | ||
τουτων μεγιστος και παχυτατος και πυκνοτατος , ὡς τοις ἀκριβεσι τριταιοις , ἀλλα παντα μεν μειωμενα ἐχων τῃ του φλεγματος |
δε ῥοπαλῳ και θωρακι : και προς ἀλληλους ἐφιλοτιμηθησαν οἱ προειρημενοι θεοι κατα τας τεχνας , της μεν προς εἰρηνικην | ||
ἠσαν δε και αὐτοι χιλιοι . παντες δ ' οἱ προειρημενοι εἰχον πορφυρας ἐφαπτιδας , πολλοι δε και διαχρυσους και |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
. ἐν γαρ τῳ ὁρισμῳ ἀδυνατον ἐστι μερικωτερον τι του ὁριστου ἐγκεισθαι , ἀλλα παντως ἠ καθολικωτερα θελουσιν ἐγκεισθαι ἠ | ||
ἀναλυσιν ἀπαρτιζοντως ἐκφερομενον , ἀναλυσιν μεν λεγοντες την ἐξαπλωσιν του ὁριστου [ και ] κεφαλαιωδη , ἀπαρτιζοντως δε το μητε |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
ἑαυτου λοιπον οὐσαν . λεγεται δε και πενθησαι τον Ἀλεξανδρον ἀποθανοντα ὁ Πωρος ὀλοφυρασθαι τε ὡς γενναιον και χρηστον βασιλεα | ||
ἰδων τον ὀνειρον εἰς τοσουτον ἡκε πενιας ὡστε τον πατερα ἀποθανοντα δι ' ἀποριαν πολλην αὐτος ὑποδυς ἐβαστασε και ἐξεκομισε |
τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
αἰσθητων ἠ και ἐπι ποσον ἀπαλλαγεντων ἀντιλαμβανεσθαι , μη μεντοι δεισθαι του νου προς αὐτα τα παθη , τουτον δε | ||
προσεχετε αὐτῳ τον νουν : ὁς δ ' ἀν δικαιων δεισθαι δοκῃ , εἰσαγγελλετε προς ἐμε , ἱνα κοινῃ βουλευομενοι |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
Ἀρβηλοις δε συναχθεντας ὁμου παντας . δυνανται δε και τα συναγοντα κωλα και μεσον αὐτων τεθηναι ποτε : ποθεν δ | ||
ὁραν μελιττῃ † ἐοικοτα σμικροτατον , καρφη και συρφετον ἑαυτῳ συναγοντα στεγοποιεισθαι δια τους χειμωνας , βαινειν δε ἀνα τα |
πολει . πορθειν ] ἀφανιζειν . ἐπακτον ] ἀλλοτριον . ἐπακτον ] ξενον , ἀλλοτριον . Ξ ἐπακτον ] ἐπεισακτον | ||
, ἀλλ ' ὁθ ' ἁγνος ἠν , στρατον λαβων ἐπακτον ἐρχεται πολιν την Εὐρυτειαν : τονδε γαρ μεταιτιον μονον |
, και παντας τους ἀλλους κακως ποιειν , ἐαν τοις ἐρωμενοις δοκῃ . λ ' Και γαρ αὐτοι ὁμολογουσι νοσειν | ||
τα προθυρα [ στεφανουσιν αὐτων ] , ἠ οὐ τοις ἐρωμενοις ἀλλα τῳ Ἐρωτι ποιουμενοι την των στεφανων ἀναθεσιν του |
συσταντος την ἡσυχιαν αὐτος ἀγειν εἱλομην ὡς ἀν μη τεχνην ἐπαγγελλομενος μαχης κοινωνειν ἀναγκαζουσαν , οὐτε δωρεας ἀξιος ἠν οὐτε | ||
προχειρως ἐπαγγελλομενων πολλα . Χαρης γαρ ἐγενετο στρατηγος Ἀθηναιος προθυμως ἐπαγγελλομενος . Ἁλιευς πληγεις νουν οἰσει : αὑτη παραπλησιον τι |
πολεις , ἀνιστησι δε και τας ἐλαττους , τας δε μεταγει εἰς καλλος , τας δε ἐξαγει εἰς μεγεθος , | ||
τῳ δια ναπυος καταπλασματι τα ὑποχονδρια φοινιξομεν , ἀκρως γαρ μεταγει την αἰσθησιν ἐπι την ἐπιφανειαν . Ἀλλα ταυτα μεν |
θυειν . ποιησαι δε σφισι το ἱερον Σπαρτιαται λεγουσι Πρακα ἀπογονον τριτον Περγαμου του Νεοπτολεμου . προϊουσι δε Ἱππου καλουμενον | ||
το εἰκος , ἐπιθεμενον τῳ ἱερῳ . του δε Μαχαιρεως ἀπογονον Βραγχον φασι τον προστατησαντα του ἐν Διδυμοις ἱερου . |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
τοιοσδε : προς πολλα των ἰατρικων ἐφασαν τινες τα ἰοβολα συνεργειν , και τους μεθοδευοντας την τεχνην , εἰς ἁ | ||
. προηγμενα δε λεγεσθαι οὐ τῳ προς εὐδαιμονιαν τινα συμβαλλεσθαι συνεργειν τε προς αὐτην , ἀλλα τῳ ἀναγκαιον εἰναι τουτων |
ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
: πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
και γαρ μαλλον τε και ἡσσον φλαται , και ἐς βαθυτερον τε και δια παντος του ὀστεου , και ἡσσον | ||
οὐκ ἀκος το μη συμμιγνυναι μηδε σκεδαννυναι ταυτην ἀλλα τοσουτῳ βαθυτερον τον γυρον ἠ την ταφρον ὀρυξαντα τον τε τροχμαλον |
και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
, μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
βιον αἱρουμενοις , ἀλλ ' οἱ γε τοιουτοι βιοι το ἐπονειδιστον ἐπ ' αὐτοις ἐχουσιν , εἰ και τις ἐπιμενει | ||
' ἐπι του βηματος , και δια τας τουτων ἀπονοιας ἐπονειδιστον ἠδη το πολιτευεσθαι παρα τοις ἐπιεικεσιν ὑμων ἐστιν . |
, του τελους βαρυτονουμενου . προς τῳ και τον λογον ἀπαιτειν , καθοτι βαρυτονοι αἱ εὐθειαι , και το πλειστον | ||
ποιητῃ λογων , οὐδε χρη μαρτυρια τοιαυτα παρ ' οὐδενος ἀπαιτειν . ὁπου γαρ οὐδε των στοιχειων των πρωτων , |
. Νυν εἰς χωραν ἠλθες : ἐπι των προτερον μη ἀνεχομενων ἐλθειν ὁπου δει , ὑστερον δε αὐτοματουντων . Ξυλῳ | ||
ἐστιν ἐχοιεν εἰτε και δυναμει , των μετα τροπου μη ἀνεχομενων της τοιαυτης ἀντιθεσεως ἀλλα κατα τους τροπους αὐτους ἀλληλαις |
συνετος εἰναι . Χαριεν οὐν μη Σωκρατει παρακαθημενον λαλειν , ἀποβαλοντα μουσικην τα τε μεγιστα παραλιποντα της τραγῳδικης τεχνης . | ||
την κεφαλην και την οὐραν ἀποδερειν και τα ἐντος ἁπαντα ἀποβαλοντα πλυνειν τρισιν ὑδασιν , κἀπειτα ἑψειν μεθ ' ὑδατος |
ἐχοντα το στομα ὀκτω σταδιων μαλιστα , τριηρεσι πλαγιαις και πλοιοις και ἀκατοις ἐπ ' ἀγκυρων ὁρμιζοντες , και τἀλλα | ||
, πολεις ἐχοντες εἰς ἁς ἀναπλους οὐ πολυς ἐστι μικροις πλοιοις . ἐκ μεν της Πυρηνης ὁ τε Ῥουσκινων και |
τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
δ ' ὑποκειμενῳ μιαν : εἰ δε καθ ' ὑπεροχην ἀφραστον των ἀπ ' αὐτης γεννωμενων μεγαλων τε και μικρων | ||
ἐπιθετον ἐσχηματισται , ἀλλα παναγνον και ἱλεων ἀνακινων ὀμμα βαθος ἀφραστον ὑπαστραπτει σεμνοτητος αἰδοι μιγεισης . πλοκαμων δε ἑλικες ῥεομενοι |
των ἀγαθων και τιμιων συναπτεται . Μελλων την εὐδαιμονιαν των ἐπαινετων μεν διαστησαι , τοις τιμιοις δε συνταξαι , λεγει | ||
ἡδονην οὐτε δια μεγαλην . ἐπει δε ἡ ἐγκρατεια των ἐπαινετων και σπουδαιων , ἀναγκη τας παρ ' ἑκατερα ἑξεις |
οἱ ἰδιωται δοκουσι , μονα ταυτα ἐχειν νομιζονται , ἁπερ ἐπιτροποις και ἐπιμεληταις ἐγχειρισαιεν , ἀφ ' ὡν και τας | ||
' αὐ εἰκοσι γεγονει και οἱ νομοι αὐτον ὑπειχον τοις ἐπιτροποις . διατριψας οὐν ἐν Αἰγαις παλιν και το ἱερον |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
προτεροις , ἀπαγορευων ἡμερᾳ τῃ αὐτῃ | συγκαταθυειν μητερα και ἐγγονον : και γαρ εἰ θυτεον , ἀλλ ' οὐν | ||
, μαλλον δε τα βʹ δια του κ ἐκφερω . ἐγγονον δε ἰχθυν τον γονην ἐχοντα και γυναικα και ἀνδρα |
και ὁ υἱος αὐτου Διονυσιος τους κολακευοντας , οὑς και προσηγορευον οἱ πολλοι Διονυσοκολακας . οὑτοι δε προσεποιουντο μητε ὀξυ | ||
ἐπιγραφομενα παιγνια δια το ποικιλον της συναγωγης Σαλπην οἱ συνηθεις προσηγορευον . Νυμφοδωρος δ ' ὁ Συρακουσιος Λεσβιαν φησι γενεσθαι |
και το ὁλον ἀτροφιαν . και προς μεν την ἑκατερου τελειωσιν και πεψιν , ταχα δε και των φυτων γενεσιν | ||
ᾑ τεκνον ἐστιν ἰδειν : και κατα την ἐν τριαδι τελειωσιν δια τριων ἡ διαδοχη συγκλειεται δια πατρος , υἱου |
, παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
, ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
Ἑκτορι προ παντων προθυμον μονομαχειν , καιπερ ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου των στρατευσαμενων εἰρηκεν : | ||
Ἑκτορι προ παντων προθυμον μονομαχειν , καιπερ ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου εἰρηκεν : ἐν δ |
ἀλλα και βαλλει αὐτη ἑτερον σπερμα . ἐκ του οὐν ἀνδρειου σπερματος και γυναικειου γινεται το βρεφος : το γαρ | ||
ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον του ἀνδρειου θυμον , οὐχι ἐκστασιν τινα , ἀλλα του λογου |
ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
, ἀφ ' οὑς ἀσπασιος και ἀσπασιως . ἐστι δε παρασυνθετον ἀπο του ἀσπαζω συνθετου , . , . * | ||
ἀγκυλοχειλης συνθετον ἐστιν ἀπο του χηλη , ἀλλ ' ἐστι παρασυνθετον , ὡς ἀνωτερω εἰρηκαμεν . Ἱνα δε μητε τουτο |
. Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
, και ὁ εἰς εὐθυ ἐξακοντισμος του αἱματος , και περονης μετρον , και το σταδιον , ὁπερ ἐν συνθεσει | ||
την συμβολην , δια το ἐπιπολαιως συνηρθρωσθαι . της δε περονης το μεν ἀνω ἀκρον συμπεφυκε κατα του ἀντικνημιου ὑπο |
μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
. προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
εἰπεν ἀντι του ὁποιον και ὁτε το Α τοις Δ ὑπαρχειν ἐδεικνυτο : ὑπαρχειν γαρ ἐδεικνυτο δια μεσου του Β | ||
καθ ' αὑτο εἰναι τι των ἀσωματων και συμπληρωτικον ἀλλων ὑπαρχειν , ἀλλ ' οὐδε το ποιητικον τινων και το |
τας των ἐκγονων τυχας και των φιλων τοις τελευτησασι λιαν ἀφιλον και ταις δοξαις ἐναντιον . χρηται δε τῃ κοινῃ | ||
φθονος : το τε καταμεμπτον ἐπιλελογχε πυματον ἀκρατες ἀπροσομιλον γηρας ἀφιλον , ἱνα προπαντα κακα κακων ξυνοικει . Ἐν ᾡ |
παρα φυσιν ταις γυναιξι μιγνυσθαι : καταχρηστικως δε το ὁπωσδηποτε ἀκολασταινειν . εἰρηται δε ἀπο τινος Ἐλεγηιδος γυναικος Ἀττικης , | ||
Πειρω φασιν εἰναι . εἰρηται δε παρα το ἐλεγαινειν το ἀκολασταινειν : διο οὐδεις αὐτην Ἀθηναιων ἠβουληθη γημαι . . |
περ ταδε τα πεπρωμενα ἀληθη τυγχανωσι , λειπει και το ἐκκριτον πληθος του βαρβαρου στρατου , ἀντι του οἰχεται και | ||
παρ ' αὐτοις νομου δημοσιᾳ ἀποθνησκειν τον μετα νικην ἡττωμενον ἐκκριτον τε νομιζεσθαι προτερον ἠ ἐγγυητας καταστησαι του σωματος . |
ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
, ἐλεγχειη δε σοι αὐτῳ ἐσσεται : ἀλλα φιλος φρονεων πεφυλαγμενος εἰναι . εἰ γαρ κ ' ἐν νυσσῃ γε | ||
δ ' ἐκπονεοιντο ποτι σπορον , ἁνικα τεττιξ ποιμενας ἐνδιους πεφυλαγμενος ὑψοθι δενδρων ἀχει ἐν ἀκρεμονεσσιν : ἀραχνια δ ' |
δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
αὐτῳ συνελεγον ἀφανως . Και ταδε παντα ἐτι ἀγνοουμενα Φουλβια γυναιον οὐκ ἀφανες ἐμηνυε τῳ Κικερωνι : ἡς ἐρων Κοιντος | ||
πατριδα , διατριβων δε Ἀθηνησι παρ ' Εὐριπιδῃ και το γυναιον αὐτου διαφθειρων , συνεργον αὐτον λαβων πειθει τους Ἀθηναιους |
εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
, συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
φιλον και σοι τιμιον . Πιλατος ἠν των ὑπαρχων ἐπιτροπος ἀποδεδειγμενος της Ἰουδαιας : οὑτος οὐκ ἐπι τιμῃ Τιβεριου μαλλον | ||
ἠν των ἐκ του βασιλικου συνεδριου και της Συριας ἁπασης ἀποδεδειγμενος ὑπαρχος . ὁς καταλυσας παρα τῳ Σιμμᾳ και θεωρησας |