| . κειται δε ἐν τῳ κλιματι τῳ της Ἑλλαδος και Ἰωνιας , ἀπομεμερισμενον ἀνεμῳ Νοτῳ . κυριευει δε λαγονων και | ||
| ἡς ἀνεισι το ὑδωρ , καθα δη και τοις ὑπερ Ἰωνιας ἐστιν ὑδασι το αὐτο αἰτιον , ὁποσων ἡ ἀτμις |
| και ἐξ αὐτων των ἀποτελεσματων . και ἐκ μεν της διαφωνιας , ἐπειπερ οἱ τεχνικοι μαχονται τε και εἰς αἰωνα | ||
| λεγοντας προπετως κατειληφεναι το κριτηριον της ἀληθειας , ἀπο της διαφωνιας ἀρξαμενοι . Των διαλαβοντων τοινυν περι κριτηριου οἱ μεν |
| λεγεται γενεσθαι . εἰπομεν δε ὁτι και αἱ καινοπρεπειαι της ἀφελειας εἰσιν : οὐ χειρον οὐν κἀνταυθα παραδειγματι χρησασθαι , | ||
| οἱον παντα μεν χαλκον , παντα δε φοινικα , της ἀφελειας ἐστι , το δε κατα πληθος της περιβολης και |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
| ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| τον λαβοντα . και ταυτα ἐποιει παροντων χρηματων ἀπο της διακονιας ὡν ἐφην , της μεν των οὐκ εἰσπραττοντων ἀπολαυων | ||
| τουτ ' εἰχε το φρονημα ἡ πολις . της μεντοι διακονιας της ἐφ ' ἑκαστοις των πεπραγμενων και ἐμαυτῳ μετειναι |
| δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
| γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
| δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
| ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| . ἀλλως : ἀδυνατον γαρ ἐστι τῳ ἡττονι το των ὑπερεχοντων κρατος ἐκκλιναι . κἀκεινος ἀβουλιαις : ἀντι του ὑστατος | ||
| τοπων πλεονεκτουντων , των δε περι τον Περδικκαν τοις πληθεσιν ὑπερεχοντων , το τελευταιον ἀμφοτερων διημερευσαντων ἐν τοις κινδυνοις ὁ |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
| Πορσιναν οὐκ εἰδως ὁστις ἠν , ὁν ᾠηθη μαλιστα των καθεζομενων ἐοικεναι βασιλει και δη τουτον ἐκτεινε σπασαμενος το ξιφος | ||
| θερμην ἐχοντα , λεσχην δε την γενομενην ἐκει φλυαριαν των καθεζομενων . ἐνιοι δε λεσχην , ἐν ᾑ ἀθροιζονται ἁλις |
| των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
| δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
| ἐαν τα ὁπλα ἀποθωνται και το φρουριον ἐκλιπωσιν . οὐ προσδεξαμενων δε των ἀνδρων τας προκλησεις , ἀλλα τον εὐγενη | ||
| τας ἐν τῃ Βοιωτιᾳ πολεις . ἀσμενως δε των Ἀθηναιων προσδεξαμενων , περι τε των κατα την ἐπιθεσιν διοικησεων διελομενων |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ὀφθαλμοις αὐτα διοριζειν , ὁπως δε χρη διοριζειν , μηκετι προσθεις . ἡμεις δ ' αὐτο προσθωμεν , ὁτι ἐπι | ||
| σημαινει και το ἀοριστον ὀνομα , οὐ παρελκοντως το πως προσθεις ἀλλ ' ὑπερ του ἐνδειξασθαι ὁτι οὐ φυσιν μιαν |
| ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
| μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| φαρμακοις , ἀποδιδουσι τα δεοντα . Και λημαι μεν ὑγροτητος περιττης συμβολα , ἡν ἀντισπαστεον μεν τοις ἐρρινοις και μετοχευτεον | ||
| γαρ ὁ φησιν Ἡγησιας „ ὁρω την ἀκροπολιν και το περιττης ” τριαινης ἐκειθι σημειον , ὁρω την Ἐλευσινα , |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| , ἐξιασατο την νοσον τελειως . Και τινας οἰδα των χρησαμενων αὐτῳ μηκετι ὁλως , ὑπο του παθους ὀχληθεντας : | ||
| ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του ὡροσκοπου χρησαμενων των Χαλδαιων : ἐπι δε τῃ ἀναφορᾳ ὁ συσχηματισμος |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| εἰς τα ὀμματα καταρρυσιν , ἐπει και το προσωπον ἀναγκη καταχριειν , πλειον ὑπο του παθους ἠπερ τα λοιπα μερη | ||
| ψυχειν ψυχρην τε φυϲει και λεπτην ἐουϲαν την κυϲτιν . καταχριειν δε γλευκινῳ ἠ ἀκακιῃ ἠ ὑποκυϲτιδι ξυν οἰνῳ . |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| πλημμελοιη , μαστιγουσθωσαν Λακεδαιμονιοι , ἐπισκωπτων τας παρ ' αὐτοις ἀγομενας μαστιγωσεις , ὡς φησι Χαρικλης ἐν τῳ πρωτῳ περι | ||
| εὐθειαν , ἡτις ἠγμενη ἀπο της καμπυλης γραμμης πασας τας ἀγομενας ἐν τῃ γραμμῃ εὐθειας εὐθειᾳ τινι παραλληλους διχα διαιρει |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| ἐδει δειξαι . Εὑρειν δυο μεσας δυναμει μονον συμμετρους ῥητον περιεχουσας , ὡστε την μειζονα της ἐλασσονος μειζον δυνασθαι τῳ | ||
| περι της εἰς το ἱερον ἁγνειας ἐπερωτωμενος ἀποκρισεις ἐποιειτο δεισιδαιμονιαν περιεχουσας . καταστασιασθεις δε ὑπο του Πομπηιου και μεθ ' |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| τοις δε συνηλγησας . Τοσαυτη δε ἐστιν ἡ της πρᾳοτητος περιουσια ὡστε ἀγανακτουμεν εἰ και σμικρον τις ἀνιαθειη των τα | ||
| πενια πλουτος , δοξα ἀδοξια , δυσγενεια εὐγενεια , ἐνδεια περιουσια , πολεμος εἰρηνη , νομος ἀνομια , εὐφυϊα ἀφυϊα |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| μεν την ἐκκρισιν ἀποσυνεργουντα δει πολλην ἡσυχιαν ἀγειν και ἀναρροπως κατακλινειν και σπογγους ἀποτεθλιμμενους ἐν ὀξυκρατῳ περιβαλλειν ἐφηβαιῳ και ὀσφυι | ||
| ἐν τῳ βαθει μεταφερειν : τα δε πολλα ἐπι πλευραν κατακλινειν , και ὑποστρωννυειν καλαμινθης φυλλα και πηγανου και ἀγνου |
| τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
| Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| το ἡμιτονιον ἐκμελες , ἐπει μηδ ' ἀλλος τις παλιν ἐπιμοριος μεσος ἀναλογον διαιρειται , δεον δε ἐν λογοις ἐπιμοριοις | ||
| ἐαν δε μητε πολλαπλασιος ᾐ ὁ λογος των ἀκρων μητε ἐπιμοριος , μικτος δε τις , το διαφορηθεν διαστημα πολλαπλασιον |
| ὡσπερ ἀνδρα και συνειναι ὑμας οὐκ οἰδ ' ὁ τι ποιουσας μετ ' ἀλληλων . τι τουτο ; ἠρυθριασας ; | ||
| ἀναγκαιου : τας μεν γαρ την ἀντιφασιν ἐπ ' αὐτου ποιουσας προτασεις , οἱον την ἀναγκαιον εἰναι και οὐκ ἀναγκαιον |
| αὐτου οὐ δηπου συνεστιν ἡ στερησις αὐτου : ὡστε τουτο καταφασει μεν ἐστιν ἑρμηνευσαι , ἀποφασει δε τῃ ἀντικειμενῃ ἀδυνατον | ||
| μεριζει το ἀληθες και το ψευδος . παλιν τῃ μερικῃ καταφασει , φημι δη τις ἀνθρωπος βαδιζει , δυο προτασεις |
| καλλιστην σφαιραν ἠ ληκυθον , το μεν δωρον μεγαλοπρεπες και παιδικον προς παιδα , ἡ δε τιμη μικρα και ἀνελευθεριος | ||
| των παι - δικων ἐπελαβομην ἐρεσχηλων σε . λεγεται δε παιδικον και το παιδαριωδες , οἱον το ἁρμοζον παιδι . |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | ||
| ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| και ἀπο της ὑμετερας Ἀσιας των ἐργων λογος βεβαιων τας προσδοκιας . οὐδεν γαρ οὑτω μεγα των ἀγγελλομενων ὀντων ἁπαντων | ||
| δε ὡς ἡμας ἰεναι περι σου λογους βεβαιουντας ἡμιν τας προσδοκιας . ἐμοι δε μεγα μεν ἀν ἠν εἰς τιμην |
| κατα τουτο . τους ἐν τῃ ἀκρᾳ τῃ ἐν Σαρδεσι δεδεμενους ἀνδρας ἠξιωσεν αὐτον ἀφειναι ἐλευθερους αὐτῳ , Ἐχεκρατιδην τον | ||
| λαβειν , πολλῳ δε και μετα την ἁλωσιν συγκεκλεισθαι χρονῳ δεδεμενους ἐν ξυλῳ ὠχρους τε και ἰσχνους και δυσειδεις γεγονεναι |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| . ἀλλα μην ὑπερ ὡν γε τοις εὑρημενοις τας τιμας καταλειπειν φησει , οἱ μεν ἁπλα πανυ και δικαι ' | ||
| ἀπεργαζεται . παισιν δε αἰδω χρη πολλην , οὐ χρυσον καταλειπειν . οἰομεθα δε ἐπιπληττοντες τοις νεοις ἀναισχυντουσιν τουτο καταλειψειν |
| των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
| ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| : ξενος πατρῳος : ἐν ἠθει και εἰρωνειᾳ εἰπεν ὁ πατρικος μου φιλος κατ ' ἀντιφρασιν : † ξενος πατρῳος | ||
| χρη συμβουλευειν . δικαιος δ ' εἰ : και γαρ πατρικος ἡμιν φιλος τυγχανεις ὠν : ἀει γαρ ἐγω και |
| πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
| μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| ἡγειτο ἀνθρωπον εἰναι και εὐχαριστοτατον , ὁτι ἑωρα τους τε ἐπαινουμενους ὑπο τινος ἀντεπαινουντας τουτους προθυμως τοις τε χαριζομενοις πειρωμενους | ||
| , οὑς εἰδετε μεν στρατηγουντας ὑμων πολλακις και ὑπατευοντας και ἐπαινουμενους , ὁρατε δε προς ἡμας ὡς εὐαγεις και δημοκρατικους |
| , πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
| εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
| αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
| , ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
| περι τας Πιθηκουσας ᾠκουν νησους . ἡ συνταξις οὑτως : δεινην μιξαντες λογχης παλην ἐν ὑσμιναιςτισι ; τοις Λιγυστινοις τοις | ||
| ἀγορας ὑπανεχω - ρησεν , ἑως ἐκεινοι κολασθωσι , την δεινην θεαν ἐκτρεπομενος , οὐτ ' ἀνευ προπηλακισμου ἀφηκεν αὐτοις |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| . μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
| και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἐλαιου # ιβ . ἁρμοττει δε και το βασιλικον φαρμακον προσλαμβανον νιτρου ἠ ἀσβεστου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ | ||
| κλινεται τρεπον την ἐσχατην εἰς μαι και ἐν τῃ παραληγουσῃ προσλαμβανον το ω μεγα ὑποτακτικον παθητικον ποιει . . . |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| ὠ κεραυνου φως . προαναφωνει δε τα συμβησομενα αὐτῳ : καυστικον : μεγαλανοριαν : μεγαλοφροσυνην . ἠ μεγαλορρημοσυνην οἱονει μεγαληγοριαν | ||
| του τεθεικα και ἐπι του ὠτειλη και ἀλλων πολλων , καυστικον δε κυνα τον κυναστρον λεγει , οὑ ἀνατελλοντος ἐν |
| φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
| ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
| και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
| φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
| , ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
| κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| οὐν περιζωσασθε αὐτας πριν τελευτησω , ἱνα δυνηθητε θεασασθαι τους ἐρχομενους ἐπι την ἐμην ψυχην , ἱνα θαυμασητε τα του | ||
| ἐβλεπον δε ἑτερους λιθους ῥιπτομενους μακραν ἀπο του πυργου και ἐρχομενους εἰς την ὁδον και μη μενοντας ἐν τῃ ὁδῳ |
| ἐριζεμεναι βασιλευσι . διο και κατειχεν αὐτον ὁ τῳ Περικλει προσομοιος ῥητωρ και οὐκ εἰα λαλειν . συ δε ποιεις | ||
| θαυμα κατεστην . οὐ γαρ ἀν , εἰ μη σοι προσομοιος ἠν , οὑτως εἰχε . πραττε οὐν ἡμιν δι |
| των μεν εἰδων εἰδητικον τι συναιρεμα , των δε γενων γενικον , των δε μερων το ὁλον καλουμενον , των | ||
| γαρ των πραγματων ποιοτητας ταυτας εἰναι συμβεβηκεν , και ἐστι γενικον ὀνομα ἡ ποιοτης , κοινον των ἑνδεκα στασεων των |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| κατορθοι δια της τυχης , ὡστε εἰναι τας δυο τας τελευταιας μερη της πρωτης και καθολικης . δοξειε δ ' | ||
| ὁ Σωκρατης εἰχε και ἀκρας ἐνθουσιαστικας ἐνεργειας και μεσας και τελευταιας , τας μεν τελευταιας δια του ποδος δηλοι : |
| εἰη συγγραψαι τας πραξεις οὑτω λαμπρας οὐσας . ἠδη δε κατιων ἐπῃνει και την πατριδα την Μιλητον , προστιθεις ὡς | ||
| ὀξειᾳ τασει : ἀφ ' οὑ ἀνιων : παριων : κατιων : προϊων . Τα παρα μελλοντα ἠ ἐνεστωτα περισπωμενον |
| δικαιον πραττειν , ἠγουν δυσπραγειν . . περι σχολης και ἀργιας : ὡστε ἡ σχολη μοχθου δηλωτικη . . τουτ | ||
| , και ὁπως γε μη το ἐργον χειρον ἐσται της ἀργιας . συ δ ' εἰ μεν οὐκ ἐγνωκας αὐτον |
| της τραπεζης πηχεων ἐσται τριων , ὡστε τον δειπνουντ ' ἐπαιρειν , ἀν τι βουληται λαβειν . ΑΜΗΣ πλακουντος γενος | ||
| μυων ἀλλοτε ἀλλου τμηθεντος , ἠ καμπτειν ἠ ἐκτεινειν ἠ ἐπαιρειν ἠ καθιεναι ἠ ἐπιστρεφειν ἀδυνατουσι το κωλον . τα |
| πως οὐν ἀναβαινεις νυν ; ὡς μαρτυς ὑπο του θεου κεκλημενος . ἐρχου συ και μαρτυρησον μοι : συ γαρ | ||
| τοι οὐρανον εὐρυν ἐχουσιν . αἰ γαρ ἐμοι τοιοσδε ποσις κεκλημενος εἰη ἐνθαδε ναιεταων , και οἱ ἁδοι αὐτοθι μιμνειν |
| ἐν τουτῳ δε οἱ προς την πολιν αὐτων το πρωτον καταφυγοντες ὡς ἑωρων ταυτα γιγνομενα , αὐτοι τε παλιν ἀπο | ||
| παρα την Κωπαϊδα λιμνην , ἡττηθεντες , ἐς τον Ἑλικωνα καταφυγοντες ἐσπεισαντο τοις Βοιωτοις ἡμερας τινας , ἐν αἱς βουλευσαμενοι |
| μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
| ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| ὑπαρχοντες , ὡς Σατυρος ἐν τοις Περι χαρακτηρων εἰρηκε , κατατρεχοντες τον ἀγρον , διαρπαζοντες την οἰκιαν , λαφυροπωλουντες τα | ||
| ὑπισχνουμενοι , εὐεργεσιαις ἐς την συμμαχιαν προσηγοντο : πασαν τε κατατρεχοντες την Κελτων και Ἰβηρων χωραν , πολεσι τε ταις |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |