| την Ῥοδον δια το ἐχειν τρεις πολεις , Λινδον , Ἰηλυσον και Καμειρον . Ἀσιας ἐμβολῳ : τουτους δε ὑμνησω | ||
| τον ἐκεινου θανατον , οἱ μεν μετα Θορβαντος μειναντες εἰς Ἰηλυσον ἠλθον , οἱ δε μετα Περιεργου , ὁς και |
| σημειων : ἐνδεχεται γαρ ποτε κατα το σπανιον και θηλυ κυουμενον ῥωμαλεωτερον ἀρρενος ἰσχυρας τε ἁμα και πολλας κινησεις κινεισθαι | ||
| Ἐπαν δε κατα γαστρος αἱ γυναικες ἐχοιεν και βουληθειεν το κυουμενον ἐκτιτρωσκειν μη δυναμεναι τελεσφορειν ἁρμοζει της Σεληνης οὐσης ἐν |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| ἐλυτρων ἐξῃρημενα . ἐγω δε προς ταυτα ἑκαστα ἐχθρα βλεπων ἀνεμενον ἐπαφησειν ἐμαυτον ἐγχανων τῳ πλακουντι . οἱ δε και | ||
| μεταστρατοπεδευομενοι και ἐχοντες ἀφθονα τα ἐπιτηδεια και δῃουντες την χωραν ἀνεμενον τους πολεμιους . ἡνικα δε προσιοντες ἐλεγοντο οὐκετι δεχ |
| νυνι δε ὁρος δους τον ὁρισμον δασυνομενον το ὀρος συναγει ψιλουμενον . ὁ μεντοι γε φιλοσοφως συλλογιζομενος οὐδ ' ἐπι | ||
| δασεως το ἐπι της ἁλω πατειν . . . ἀττα ψιλουμενον σημαινει το τινα , δασυνομενον δε το ἁτινα . |
| δε ὁ Νεβρος οὑτος και Καλυδωνιον ἀνδρα παρ ' ἑωυτεῳ τρεφομενον , ὑπερ οὑ το αὐτικα ὁ λογος δηλωσει , | ||
| διδοντας πλεον οὑτως ὠνομασε τον δημον τον ἀπο των κυαμων τρεφομενον . ΓΘ κυαμοτρωξ : ὑπο των κυαμων τρεφομενος . |
| προς ἑπομενον . εἰπε δε οὑτως : οἱ ἡγουμενοι τοις ἡγουμενοις και οἱ ἑπομενοι τοις ἑπομενοις , τουτεστιν ἱνα προταττωνται | ||
| και μαλιστα γε τα ψευδη , ζωσι μονον συμπαραμενει τοις ἡγουμενοις , τελευτησαντων δε ἀναιρειται , και παρεστι πολλους ἐπελθειν |
| ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | ||
| ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| οὐρων παρα φυσιν ἐστι το νεφελωδες παχος ἐν τῃ ὑποστασει θεωρουμενον και το ἐναιωρημα , ἡττον δε ἐστι παρα φυσιν | ||
| ἐν ἑαυτῳ μονον ἀλλα και ἐν πασι τοις ἑαυτου μειζοσι θεωρουμενον . Οὐκ ἀτοπον , εἰ ἐνθυμηθειης ὁτι των ἁπλων |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| Ἀθαναιος δ ' ἐφατ ' ἠμεν . ἠρατο μαν και τηνος ; ἐμιν δοκει , ὀπτω ἀλευρω . παισδεις , | ||
| τοις μελιαμβοις οὑτως : οὐ μαν ὁ παρος γα Σινωπευς τηνος ὁ βακτροφορας , διπλειματος , αἰθεριβοσκας , ἀλλ ' |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| τον νουν ] κατα . διορχησαμενος : ⌈ διορχησασθαι το ὀρχουμενον ἐρεισαι . τις ἐπαυλειοισιν : ὀρχουμενος ὁ γερων . | ||
| οἰκετης , ὡς μονος οὐκ ἐπῃνεις τον της δεσποινης παιδισκον ὀρχουμενον ἠ κιθαριζοντα , κινδυνος οὐ μικρος ἐκ του πραγματος |
| μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
| οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
| ὑποκριταις . ὑποκεισθω γαρ , εἰ δοκει , ὁ μεν ὀρχουμενος την Θησεως γυναικα , ὁ δε την Ἀγαμεμνονος κορην | ||
| πολλου χρονου ἠκουσε τ ' αὐλου , περιχαρης τῳ πραγματι ὀρχουμενος της νυκτος οὐδεν παυεται τἀρχαι ' ἐκειν ' οἱς |
| χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
| μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
| ἡ θερμανσις , αὐτο το προς τι ἐστι , το ἐκφωνουμενον αὐτος ὁ χαρακτηρ του προς τι και ἡ ποιοτης | ||
| κανονιζει αὐτην λεγων , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς ι ἐκφωνουμενον ληγουσα ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην ἰσοσυλλαβον τροπῃ του ι |
| το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
| μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
| γιγνομενον : τουτῳ δε δη τῳ γενει τον τας ἐπωνυμιας θεμενον ἀναπνοην και ἐκπνοην λεγομεν θεσθαι τοὐνομα . παν δε | ||
| το παιδιον τρεφειν ὡς θυγατριον μετα πασης ἐπιμελειας , ὀνομα θεμενον Σεμιραμιν , ὁπερ ἐστι κατα την των Συρων διαλεκτον |
| της περι των χρηματων ἀπολογιας . θεωρων γαρ τον θειον λυπουμενον ἐπηρωτησε την αἰτιαν της λυπης : του δε Περικλεους | ||
| ἡ ψυχη σου . Και μετα ταυτα ἀποκτενουμεν τον Ἰωσηφ λυπουμενον δι ' Ἀσενεθ και τα τεκνα αὐτου ἀποκτενουμεν ἀπεναντι |
| πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | ||
| ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των |
| : πινειν παρα Μηδιῳ αὐτον κωμασαντα : ἐπειτα ἐξανασταντα και λουσαμενον καθευδειν τε και αὐθις δειπνειν παρα Μηδιῳ και αὐθις | ||
| κλαυσαντα ῥᾳδιως Ἀθηναιων εἰδεν , οὐδ ' ἐν βαλανειῳ δημοσιευοντι λουσαμενον , ὡς ἱστορηκε Δουρις , οὐδ ' ἐκτος ἐχοντα |
| . και τους χρησαμενους πολυ ἀπ ' ἀλληλων διεσταναι . προσαγεται Ἀριστοτελην , Φυλαρχον , Πολεμωνα , ὁτι παραπολυ διαφερουσι | ||
| , και διοτι καθαρα προς καθαρους και ἀπαθης προς ἀπαθεις προσαγεται : τα δ ' ἐν τοις καθ ' ἑκαστα |
| και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
| , καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
| ! ! ! ! ! [ ! ! ! ] νος ἐσται [ ] γυμνασιαρχος [ ] , το δε | ||
| κατελαλησα τινος , οὐδε ἐψεξα βιον ἀνθρωπου , πορευομε - νος ἐν ἁπλοτητι ὀφθαλμων . Δια τουτο τριακοντα ἐτων ἐλαβον |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
| ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
| δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
| τις οὑτω φιλοστοργος φονευς , ἠ ποιον μισος ἐστιν οὑτω φιλουμενον ; μη , προς θεων , μη πιστευσητε , | ||
| ἠ οὐ συγχωρεις οὑτω ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το φιλουμενον ἠ γιγνομενον τι ἐστιν ἠ πασχον τι ὑπο του |
| ἀϲαρον και καρπηϲια και ϲαρξιφαγεϲ , το δε ϲιον και ἐϲθιομενον και πινομενον ϲκολυμου τε ῥιζα και ἐρυϲιμον και πριονιτιϲ | ||
| και ἐνιεμενον και ἐπι ὑϲτερικηϲ πνιγοϲ . και ὀξυδερκεϲ ἐϲτιν ἐϲθιομενον και δια τουτο οἱ ζωγραφοι ϲυνεχωϲ αὐτου ἀπογευομενοι ὀξυτερον |
| και ἀγαν διψωδης : ὁθεν οὐ πονηρως ἐνιοι ἀλοῃ μισγοντες προσφερουσιν : οἱ δε θυμου κομῃ και ἁλσιν : οἱ | ||
| ταλαιπωρια , οἱ δε σφισιν , οἱς τεχνη τιθασευειν , προσφερουσιν ἐτι κειμενοις πιτυος της ἡμερου καρπον προεκλεξαντες ἐκ των |
| και καθολου σπουδαιον ἐν πασι : διο και μεγαλης ἀποδοχης ἀξιουμενον ὑπο παντων δια την εὐνοιαν τυχειν της προειρημενης τιμης | ||
| δ ' οὐκ ἐμελλον ὑπο σου τε παραδεδομενον και φροντιδος ἀξιουμενον οὐκ ἐλαττονος ἠ ὁ παις ; εἰ δε και |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| ἐπιτρεψαντος οὐδενος των ἡγεμονων : ἑαλω δε οὐ βιᾳ του ἐρυματος ληφθεντος ὑπο Πολεμωνος και Λυκομηδους , βασιλεων ἀμφοιν , | ||
| ἐκ των πλησιον ὀρων ἐκπιπτοντας : ἀναπλειται δε μεχρι Σαραπανων ἐρυματος δυναμενου δεξασθαι και πολεως συνοικισμον , ὁθεν πεζευουσιν ἐπι |
| κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
| παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| ἡ χαραξ την ἀμπελον : ὁταν ὑπο του σωζοντος το σωζομενον ἀπατηθῃ . Ἐξ ἀμμου σχοινιον πλεκει : ἐπι των | ||
| ὀφελος ἡμιν εὑρισκετο , εἰ μητε τον στρατιωτην ἐχομεν τον σωζομενον , μητε τους αἰχμαλωτους : εἰθ ' ὁτι και |
| ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
| . . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
| Φορκισι . ἐστι δε ὁ ἐκ της ἰδιας ἀλκης ἀσχετα δωρουμενος οἱον βιαιος . ἀττα : σημαινει μεν ἡ φωνη | ||
| οὐ συ γε εὐδαιμων ὡς ἀληθως τοιαυτα διερευνωμενος και τοιαυτα δωρουμενος , μαλλον γε ἠ Ἀν - θεμιων τε και |
| δε του παρακολουθουντος σημαινει το πρωτον , ἐπει ὁ πρωτος προσφατος ἐστι . τις οὐν , φησι , πρωτος ἐλαχε | ||
| προσκορες . Ἀριστοφανης . χλωρος τυρος : ὁ νεος και προσφατος . χθιζινον και χθεσινον : το δε χθιζον Ὁμηρος |
| και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | ||
| καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του |
| , ὀξεως τε ἐπυθοντο , και ἐπαραμενοι πασαν την πολιν ἐπικαλουνται τους βασιλεως ὀφθαλμους , εἰ ἀναπνει ἐτι και τον | ||
| και ὁ Παναιτιος . ΓΘ ἀνδρες ἱππεις ] ὡς συκοφαντουμενοι ἐπικαλουνται προς βοηθειαν τους ἱππεις . προς το δεξιον κερας |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | ||
| κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| ἀσπισιν , τον παρακολουθουντα ψοφον ἐκ των ὁπλων , το παρηγμενον προσωπον κατα την ποιησιν . ἀλλ ' ἰθι νυν | ||
| ἐδει οὐν και τον ἀοριστον τον ἀπο του θησω μελλοντος παρηγμενον ἐθησα εἰναι : ἀλλα σεσημειωται , φασι , το |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| ὀξει . τα δε προϲφατα των ἑλκων το γλαυκιον θεραπευει λυομενον ὀξει και τα δι ' αὐτου κολλουρια και τα | ||
| , οὐδε αἱμα , οὐδε ἀλλο τι σκεδαστεον , ἠ λυομενον , ἠ τηκομενον , ἠ διαρρεον : ἀλλα τις |
| προς τε τους της ῥαχεως σπονδυλους και προς το στερνον συναπτουσιν ἑκατερωθεν . αἱ δε λοιπαι πεντε τῃ μεν ῥαχει | ||
| τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις αἰτιατικας προτερον ἐπιφεροντες τας δοτικας συναπτουσιν : οἱον Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς : Μυρρινην την Ἀμαζονιδα |
| Ῥωμαιων ἀπηχθησαν , και ἡ πολις διαρπασθεισα ἐνεπρησθη . ταυτα διαπραξαμενος ὁ βασιλευς και το τειχος ἐκ θεμελιων κατασκαψας ἀπηγε | ||
| , οὑ ἐχει ἁδελφος οὑτοσι τοὐνομα , πολλα και καλα διαπραξαμενος ἐργα πολεμουσης της πολεως Λακεδαιμονιοις , κατασκαψας την Ἠετιωνειαν |
| βεβαιω , φησιν , ὁτι των ποταμων αἱ πηγαι ἀνω χωρουσιν : ἀνδρασι μεν δολιαι βουλαι : ἀντι του : | ||
| οἱ τολμωντες τοδε τι ποιειν , οὑτως προς τα πραγματα χωρουσιν . Σωπατρου . Ἰσχυροτερα γαρ προς ἐξετασιν ταυτα , |
| μεν γαρ της Πλειαδος μεσον κατα μεν τον Ἱππαρχον βορειοτερον εὑρημενον του ἰσημερινου μοιραις ιε και Ϛʹ , κατα δε | ||
| ζητουμενον εἰσαγαγων ἐν τῃ ἀρχῃ του προοιμιου , νυν ὡς εὑρημενον λαμβανει . και φησιν ὁτι παντες ἀκουσαντες δοκιμασατε γενεσθαι |
| τι και ἐπαινεσαι μοι δωσεις , πανυ ἀστειως ὑπο σου πεπραγμενον , ὁποτε του Τισιου την τεχνην οἰσθα ὡς το | ||
| δε αὐτην Μινουκιανος μεν οὑτως ὁταν ὁμολογων ὁ φευγων το πεπραγμενον την ἐξου - σιαν προβαλληται , ἐχει δε οὐκ |
| ἐπικρατουντος μεντοι του ἑνος γενους , οἱον ἡ χελιδων ὁ ἀετος ἡ κορωνη : και δει γινωσκειν ὁτι ἐκεινα καλουσι | ||
| φυγης ἀρχεται . και ἑως μεν ἐστιν εὐηλατα , ὁ ἀετος ἡσυχος ἐστι και ἐπιποταται παραφυλαττων : ὁταν δε τον |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
| ὠσι και λυπωσι τον λογον , δει το παρα σου εἰσαγομενον ἐπανορθουσθαι το ἀτοπον οὐχ ἁπλως , ἀλλα ταις παρα | ||
| χρωνται . κατοινοι δ ' ὀντες καθ ' ὑπερβολην τον εἰσαγομενον ὑπο των ἐμπορων οἰνον ἀκρατον ἐμφορουνται , και δια |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
| προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
| δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
| Ποσειδωνι μεν ταυρον , Ἀμφιτριτῃ δε και Νηρηϊσι ζωσαν καθιεναι παρθενον : ὀντων οὐν ἀρχηγετων ἑπτα και βασιλεων , ὀγδοου | ||
| ὁ ἐξ ἀνεκδοτου λαθραιως γενομενος , ἀπο του δοκειν ἐτι παρθενον εἰναι την γεγεννηκυιαν αὐτον . παρηορος ποτε μεν προσδεδεμενος |
| ἰοντι . τουτο μεν δη ἐνταυθα ἀνακειται ἐλεφαντος δια παντος πεποιημενον , τεχνη δε Ἐνδοιου : του δε ὑος των | ||
| προς γυναικας , βαρβαρικον μεν εὑρημα , ἐξ ἐλαφων δε πεποιημενον . και τα διαβαθρα δε κοινα ἀνδρων και γυναικων |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
| μετα γαρ της ἀλλης ἐναργειας λελυμενην ἐχει την ἑρμηνειαν και μεθυουσιν ἁρμοττουσαν . δει δε τας λυσεις της ἑρμηνειας ἁρμοττειν | ||
| ὡσπερ εἱλωτων τριακοντα μυριαδας . καθ ' ἑκαστην δε ἡμεραν μεθυουσιν και ποι - ουνται συνουσιας και διακεινται προς ἐδωδην |
| την αἰτιαν . και μαθων ὁτι παν εἰς γαμους συνηγορασται λουσαμενος παρην ἀκλητος ὡς τον νυμφιον . και μετα το | ||
| ὀνειρωξῃ , την ἡμεραν ἐκεινην μηδεν προσφερεσθω των καθιερωθεντων , λουσαμενος δ ' ἐπιγενομενης ἑσπερας χρησθαι μη κεκωλυσθω . παροικος |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| ναων τ ' ἐποχους , ἠτοι λαον ναυτικον ταις ναυσιν ἐποχουμενον , και πιστους και θαρρουντας φρονηματι τοξικῳ , ἠτοι | ||
| ἐπεκεινα ; Ἀτενες γαρ ὀν δια τι οὐ περασει οὐκ ἐποχουμενον ; Εἰ δε δη και τοιουτον οἱον πεσειν , |
| , χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
| ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
| . Θαμινοις : πυκνοις . κυνοδουσιν : γραφεται ὀδουσιν . ἀκαχμενον : ὡπλισμενον . Ἀγασσευς : του . Ἰοντων : | ||
| τοια : θοας ἐφριξεν ἐθειρας και τ ' ὀπισω νωτοισιν ἀκαχμενον ὠκυπετῃσιν ἰθυς ἀκοντιζει μαλερον βελος : ἀμφοτερον δε φευγει |
| μικρου μισουμεν , ἀλλως τε κἀν προς αὐτῳ τῳ στεφανῳ ποιησωνται την ἀπορρησιν : αὐτοι δ ' ἀγωνα τοσουτον ἀραμενοι | ||
| μαθων τουτο ἀνετιμα σημαινων σφι ὡς ἠν μιν πολιητην σφετερον ποιησωνται των παντων μεταδιδοντες , ποιησει ταυτα , ἐπ ' |
| των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν ἐν λιμνῃ νεμομενον . τουτου λεγεται τα αἰδοια εἰς τινας θεραπειας χρησιμα | ||
| ἐξ ὀροβων σκευαζομενον ῥοφημα ἐπιτηδειοτατον τοις ἀνωτερω ἐχουσι το ἑλκος νεμομενον : σκευαζεται δε οὑτως . Ὀροβοι βραχεντες ὑδατι θερμῳ |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| . τουτο δεικτικως . . 〚 ζητεις αὐτῳ περιαψαι : Ἰσον ἐστι τῳ προσαψαι : λεγεται δε το αὐτο και | ||
| αὐτῳ τῳ Β το Δ πεπορισται ἐν δεδομενῳ λογῳ . Ἰσον ἀρα . , ] δια του θʹ του εʹ |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
| γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
| και ἀχρειον οὑτω δι ' οὐρων ἀπωθειται μη χρεων ὀν ἐπεχεσθαι νομισθεν . Ἐπι γε μην του διαβητου μητε χρωννυμενον | ||
| . καλλιον οὐν ἐστι τα πνευματα διεξερχεσθαι και ἐκκρινεσθαι ἠπερ ἐπεχεσθαι : ἐπεχομενα γαρ τα πνευματα μεγαλας ὀδυνας ἐμποιουσι και |
| το εἰδωλον [ ] [ ἀδυνατον - ] ἐστιν ε θειν [ ] πολλας [ ] σωμα [ ] [ | ||
| ? [ . . . . . . ] | θειν προς οὑς τε γαρ ευ ? [ ! ] |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| ὁ δε ἐπανελθων ἐλυσεν αὐτῳ την ἀποκηρυξιν , και διαθηκην θεμενος ἐξ ἰσου κληρονομους ἐταξε τους παιδας : και γραφεται | ||
| διοτι εἰσομεθα , ὡς και αὐτος φησιν ἐφεξης . Παραδειγματα θεμενος της ἀκριβους των ἀποδεικτων γνωσεως , δι ' ἡς |
| Σαρπηδονα μητιετα Ζευς ὠρσεν ἐπ ' Ἀργειοισι λεονθ ' ὡς βουσιν ἑλιξιν . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| λαβοντες χρησμον „ ἀνδρι Γεφυραιῳ φιλος οἰκος „ , ἀκολουθουντες βουσιν ἑως ἀν ἐκεινοι κοπιασωσιν , ὡς ὁ θεος αὐτοις |
| θανουσα σους . σοφως † κελευεις † : μη τρεσηις μιασματος τοὐμου μετασχειν , ἀλλ ' ἐλευθερως θανω , ἐπει | ||
| ] ὁ τουτων προς ἀλληλους φονος ἀνευθυνος ἐστι και καθαρος μιασματος . θ αἱμα ] των ἀλληλοκτονουντων . αἱμα ] |
| γυναιξι δε ψογον , ἀλλοις ἀρρωστιαν δηλοι . Ἀντικνημιον δεξιον ἁλλομενον εὐποριαν δηλοι . Το δε εὐωνυμον ἀποβολην ὑπαρξεσθαι ἠ | ||
| Ἑρμης . και σφαλος δε το δεσμωτικον ξυλον ἐκαλειτο , ἁλλομενον , ᾡ ἐδισκευον ἐκ καλῳδιου ἠρτημενῳ . ἀπο δε |
| ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | ||
| ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| δε αὐτον ἠξιουν διορθουσθαι το ῥημα και μη πραγμα παλαι πεπαυμενον ἐτι νυν εἰναι λεγειν . συ γαρ ὁτι μεν | ||
| ἐρχεται κακα , τον δ ' αὐ θανοντα και πονων πεπαυμενον χαιροντας και συνηδομενους οἰεται δειν ἐκπεμπειν . Ἐστι ταυτα |
| ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
| τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
| , δικαστῃ , και νη Δια τυραννῳ κακοηθει και πονηρῳ ταπεινον ἀπολογεισθαι : πολιταις δε και συγγενεσι και φιλοις , | ||
| εἰναι , και συναγεσθαι τα ἀπο των ὑψηλων εἰς το ταπεινον και ὑπο τας ῥιζας των ὀρεων . ὁθεν και |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
| μεν ἀγριος ἐστι και χαλεπος και ὀλιγον τινα χρονον αὐτῃ συνεσται και τουτον δυσκολως δια τους ἀθλους και τας ἀποδημιας | ||
| πρᾳοτερος ἐσται και ἀμεινον βιωσεται και σοι τον λοιπον ἠδη συνεσται χρονον οἰκοι μενων . ταυτα δε διελεγετο ὁ Κενταυρος |
| . ” και εἰπων ταυτα ἡγειτο τοις κωμηταις ἐς Νυμφων ἀντρον , πλεθρον οὐπω ἀπεχον της κωμης , ἐν ᾡ | ||
| ὑπο μητρυιων ἀδικουνται : μαλιστα δε φυεται παρα Βορεου προσαγορευομενον ἀντρον . Συλλεγομενη δε ἐστι ψυχροτερα χιονος : ὁταν δε |
| . γνωμολογιαν . . . εἰκονολογιαν . το δι ' εἰκονος και δι ' ὑποδειγματος τι δηλουν : γνωμολογια δε | ||
| ἐπη τεινειν διακοσια . ἐπιγεγραφθαι δ ' αὐτου ἐπι της εἰκονος τοδε : τονδε Θαλην Μιλητος Ἰας θρεψας ' ἀνεδειξεν |
| της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | ||
| , και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον |
| ἑλοιτο πενης δοκειν μαλλον ἠ πονηρος ; ἠ το νυνι γιγνομενον ἡττον ὑμιν δοκει τινος αἰσχρον εἰναι , το τους | ||
| ἐρειν ὡς οὐκ αὐ ἐχει οὑτω ταυτα : το δε γιγνομενον οὐκ ἐννοεις , ὁτι οὐδεις των λογων ἐξερχεται παρ |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| ἐνετυχεν ἀπαγομενῳ τῳ παιδι . πληγεις δ ' ἐρωτι και πυθομενος καθ ' ἡντινα προφασιν ἐρχονται , δεινον ἐποιησατο μη | ||
| Περγαμον ἀνεβη , ἱμερον ἐχων θεησασθαι . Θεησαμενος δε και πυθομενος ἐκεινων ἑκαστα , τῃ Ἀθηναιῃ τῃ Ἰλιαδι ἐθυσε βους |