ἀν ' ὑληεν δριος εὐσκιον , ἀγροτα περδιξ , ἠχηεσσαν ἱεις γηρυν ἀπο στοματων , θηρευων βαλιους συνομηλικας ἐν νομῳ | ||
' εὐ καθυπερθε τανυσσατο : δαιε δε φιτρους πυρ ὑπενερθεν ἱεις , ἐπι δε μιγαδας χεε λοιβας , Βριμω κικλησκων |
κρειττων ἠν τεθνεως Περικλης ἐκεινου ζωντος . Παρες οὐν τοις συκοφανταις ταυτα , αὐτος δε παλιν σαυτου τι μνημονευσον . | ||
ἀρι - στεας τους ὑπερ της πολεως κινδυνευσαντας ὑπο τοις συκοφανταις ποιειν . Ἡ ποιοτης και ἡ γνωμη ὡς ἐν |
ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
Ἡλιον , συν αὐτῳ και τον Δια και τον Ἑρμην ἐπικοινον του νυχθημερου λεγω . προσενειμαν δε καλλιστα τα ἐναντια | ||
Ἀργειοισι ἐν Δελφοισι περι σωτηριης της πολιος της σφετερης ἐχρησθη ἐπικοινον χρηστηριον , το μεν ἐς αὐτους τους Ἀργειους φερον |
καταγαγειν αὐθις τῃ πολει , προπινων ἐντευθεν Κτησιππῳ το ταυτης συμφερον . Ἀλλα γαρ το προσγραψαι , φησι , μηδε | ||
και τις ὁ πραττων ὑπερ ὑμων και το τῃ πολει συμφερον ζητων . ἐγω μεν τοινυν ἐγραψα βουλευων ἀποπλειν την |
τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | ||
, ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους |
χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
ἀλλα και ὁποσα οἰκοι ἐπραττον οἰομενοι λανθανειν , Πτολεμαιον μεν συνοντα τῃ ἀδελφῃ , Λυσιμαχῳ δε τον υἱον ἐπιβουλευοντα , | ||
ἀνδρων ἀφικετο ; ἰσως οὐ χειρον ὡς προς παροντα και συνοντα ποιησασθαι τους λογους , ἀναμιμνησκοντας οὑτωσι : ἐφησθα μη |
. Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
και εἰπεν Ἐσδραμ : ζῃ κυριος , οὐ μη παυσομαι δικαζομενος σε ὑπερ το γενος των Χριστιανων : που εἰσιν | ||
δεσποτας του τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ἐσται πατηρ τεκνῳ δικαζομενος ἠ παππος ἐγγονῳ ἠ τοιαυτα προσωπα , ἐαν δε |
, ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
θεσει . ὡστε οὐκ ἐστιν ἀπειρος οὐδεμια κινησις δια τους εἰρημενους λογους , ἀλλα πασης ἐστι τελος δια το ἐχειν | ||
ἡ λειψις , τουτεστιν οἱ ἀριθμοι . Εἰτα προστιθεμεν τους εἰρημενους ε ἀριθμους ταις τ μονασι ταις λειπουσαις ἀριθμους ε |
των δε συμφυλων ἡμιν οἰνος ἀθροος ἠ πολυς ἀπο βαλανειου ποθεις , οἰνος γλυκυς ὁμοιως , ὑδωρ ψυχρον ἀθροως ἀπο | ||
τι ἀν εἰη παθος δικασταις καταγελαστοτατον . Ἐτ ' οὐν ποθεις σκεψασθαι περι Σωκρατους , εἰ ὀρθως ταυτα ἐδρα ἠ |
ἐγενετο , και γλωσσα εὐανθης , και ἀγρυπνος : ἠτρου ἐντασις , ἰσχυρως , ὁμαλως , κατα σμικρον ἐς το | ||
ὑγροτερα και μετριως θερμοτερα ἐστι . ρκηʹ . Ἐγρηγορσις ἐστιν ἐντασις ψυχης και ἀπο της ἀρχης εἰς παντα τα μερη |
, ὁ δ ' ἐτι μεν ἀναγινωσκων διῳδει | και μεστος ἠν ὀργης ἐφ ' ἑκαστῳ σημειουμενος : ὡς δε | ||
ἀκουοντες : ὁ δ ' , ὡς ἀφελης και παρρησιας μεστος , οὐ παυεται . και ταυτ ' οὐκ ἀν |
του βασιλεως εἰς τρια μερη την Ἑλληνικην δυναμιν μερισαντος ἑκαστη μερις εἰχε στρατηγον Ἑλληνα και τουτῳ παρακαθεσταμενον ἡγεμονα ἀνδρα Περσην | ||
ἐπι τῳ Τιγριδι πλησιον Βαβυλωνος . ἡ δ ' ἑτερα μερις ἐστιν ἡ Ἀτροπατιος Μηδια : τοὐνομα δ ' ἐσχεν |
της κατασκευης ; Χαλκον δ ' ἐν πυρι βαλλεν ἀτειρεα κασσιτερον τε . Εἰ μεν Ἀχιλλει κατεσκευασε πανοπλιαν , παντα | ||
μερος αʹ , και ὑδραργυρου μερη βʹ , καθαρισον τον κασσιτερον : οὑτως χωνευσας αὐτον χυσον εἰς ὑδωρ θαλασσιον τρις |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
αἰνως γαρ μ ' αὐτον γε μενος και θυμος ἀνωγε κεις ' ἰεναι ἐπι νηας ἐσω στρατον εὐρυν Ἀχαιων . | ||
φηις ; ὁρα μη θυματων πυρουμενων κατ ' οἰκον ἀτμον κεις ' ἀποσταλεντ ' ἰδηις . ἁπαντα ταυτ ' ἠθρης |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
. Ἀλεξις δ ' ἐν Κουριδι περι τινος πλεον πινοντος διαλεγομενος φησιν : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , οἱον | ||
δε πρωτος ὠνομασε Πυθαγορας και ἑαυτον φιλοσοφον , ἐν Σικυωνι διαλεγομενος Λεοντι τῳ Σικυωνιων τυραννῳ ἠ Φλιασιων , καθα φησιν |
της ει διφθογγου γραφομενα σπανια ἐστιν : ἐστιν γαρ το δεις ὀξυτονον , ὁπερ ἀει μετα της οὐ ἀποφασεως , | ||
δικαιος ] εἰμι διαλυειν . ὁτι μεν οὐν ἠι - δεις ὠ Ἀθηνογενες ] ? ὀφειλοντα Μιδαν [ ? ? |
την ἀρχην του τελαμωνος κατα του ἀκροχειριου τιθετω και την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἀγετω κατα των δακτυλων ἐκτεταμενων , εἰτα κατα | ||
κρηπις . Θεντες την ἀρχην ὑπο το σφυρον ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα σφυρου ὑπο το κοιλον του ποδος λοξην |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | ||
το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
' ἐστι ταυτα ἁπερ οἱ προσενεγκαμενοι ἀν ἐπιπιωσι δηλητηριον οὐκ ἀδικουνται . ἰσχαδες δυο μετα καρυων βασιλικων β και πηγανου | ||
δε [ τουτῳ ] οἱ μεν ὠφελουμενοι [ ] οὐκ ἀδικουνται ? [ - ] [ , οἱ ] δε |
. ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
το της αἱρεσεως φως , ἀλλον δε τινα των ἀστερων ἐπικεντρον και δυναμικωτερον , ἐκεινῳ διδοναι την προτεριαν ὀφειλομεν της | ||
ἡλιος ᾐ ἐν ἀρρενικῳ ἡ δε σεληνη ἐν θηλυκῳ , ἐπικεντρον δε το ἑτερον των φωτων , ἡγεμονες μονον ἐσονται |
τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
τρωθεντα του σωματος . Θεοχρηστον δε Κυρηναιον ἱπποτροφησαντα κατα το ἐπιχωριον τοις Λιβυσι και αὐτον τε ἐν Ὀλυμπιᾳ και ἐτι | ||
Καριας . το ἐθνικον Σαλμακιτης , και Σαλμακευς δια το ἐπιχωριον . Σαλμηνοι , ἐθνος νομαδικον , ὡς Γλαυκος φησιν |
και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
οὐκ ἀν ἐντυγχανοιμεν αὐτοις δεδουλωμενοι την γνωμην , ὡσπερ τοις παλαιοις . ὑπο γαρ του δυνασθαι τι των εἰρημενων αἰτιασασθαι | ||
νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις προς ἑτερον εἰδος μεταβολης , ὡσανει μεταβολικον τι παρ |
ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | ||
ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , |
τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ||
, ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν |
κακιστοι εἰσιν οἱ ἀνδρες οὑτοι . οἱ δε ξηροι ὀφθαλμοι κακιστους και ἀνομους ἀνδρας κατηγορουσιν . εἰ δε μικρο - | ||
ἐχοντες . λεγει δε φαυλους οὐ τους ἀνοσιουργους και πανταπασι κακιστους ἀλλα τους δια την των ὀντως ἀγαθων ἀγνοιαν προς |
ὑπο ΘΕΚ . ὁμοιως δειξομεν ὁτι και πασων των ὁμοιως διαγομενων : ἡ ἀρα ΑΒ μεγιστη ὁραται . Παλιν ἐπει | ||
τε της ΑΒ και ἑκαστης των ἀπο του Β σημειου διαγομενων εὐθειων ἐν τῳ ὑποκειμενῳ ἐπιπεδῳ , ἐτι δε ὁτι |
κατανευσει [ ] , αἱ ἀρκτοι [ ] δυσονται και ἐπιτελουσιν [ ] : οὐ δυνουσιν δε . εἰ δε | ||
ὁ Νομας , ὑστερον δε δια πληθος των ἱερουργιων ἁς ἐπιτελουσιν ἑξ γενομεναι μεχρι του καθ ' ἡμας διαμενουσι χρονου |
μεν πολλαπλασιοι , οἱ δε ἐπιμοριοι , οἱ δ ' ἐπιμερεις , οἱ δε πολλαπλασιεπιμοριοι , οἱ δε πολλαπλασιεπιμερεις , | ||
προς αὐτον γ και τους ἐφεξης αὐτῳ περιττους , τους ἐπιμερεις ποιησεις : οἱον ὁ ε του γ ἐπιμερης , |
και παιδας ἐπι νωτου σημαντορας , ὁπη και βουλομενοις ἐστιν ἀγοντας τε και περιαγοντας και της σφετερας χειρος τῳ νευματι | ||
και των Μηλιων εἰς ἐπιεικη συγκαταβαινοντων αἱρεσιν Ὡςτε δε ἡσυχιαν ἀγοντας ἡμας φιλους μεν εἰναι ἀντι πολεμιων , ξυμμαχους δε |
των γραμματικων οὑτως ὡρισαντο : γραμματικη ἐστι τεχνη των παρα ποιηταις τε και των κατα την κοινην συνηθειαν λεξεων εἰδησις | ||
ποθος γενεσιν οὐκ ἐδεχετο . Βουλει και τουτο συγκεχωρησθω τοις ποιηταις . πως ἠρα θεος και ποθῳ την φυσιν ἐψευδετο |
ὑπεδειχθη , και ἐαν ἀνατολικος ἠ δυτικος ἠ ἐκκεντρος ἠ ἐπικεντρος ἠ και ἐνηλλαχως προς τον του ζῳδιου κυριον και | ||
ζῳδιῳ : οὐ γαρ μικρα δυναται ἡ προγεγονυια συνοδος ὁποταν ἐπικεντρος τυχῃ , και μαλιστα κατα το ὡροσκοπουν ἠ το |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος ἠ οἱ ἀλλοι τον Θασιον οἰνον . κατεγελα | ||
ἀξιωσει γιγνεσθαι ὡς της βουλησεως τουτο δυναμενης ἀει ὑπεκφευγοντος και ῥεοντος του σωματος ἐπιτιθεναι το εἰδος το αὐτο ἀλλοτε ἀλλῳ |
και ἀλληγορικωτε - ρον λελεκται . Ἠ γαρ ἐν τῳ ποιμαινειν περι τον Ἑλικωνα ἐνομευε , και καθευδησας ὁ Ἡσιοδος | ||
γεωμορειν , τους δε υἱους αὐτου ἑνδεκα τον ἀριθμον ὀντας ποιμαινειν , την δε θυγατερα Δειναν και τας γυναικας ἐριουργειν |
τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
δε τα ἑλεα ἐδοξε σφι διωξαι ψιλωσαντας τα πλειστα της δυναμιος , ἐκ δε των ἑλεων ὁρμωμενον μη ἐπιμισγεσθαι τῃ | ||
οὐ μαλα ἐθελει . Ὁρᾳς τα Περσεων πρηγματα ἐς ὁ δυναμιος προκεχωρηκε . Εἰ τοινυν ἐκεινοι οἱ προ ἐμεο γενομενοι |
ὁ δε ζητητικος των προσωπων . των μεν οὐν Πλατωνος διαλογων ὑπαγονται τῳ μεν φυσικῳ ὁ Τιμαιος , τῳ δε | ||
μη χειρον . Θεοπομπος οὐν φησι : τους πολλους των διαλογων αὐτου ἀχρειους και ψευδεις ἀν τις εὑροι : ἀλλοτριους |
ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
νουν ἐχων και προνοιαν , ὁπως γινοιτο , και γινομενων ἐπιστασιαν και ταξει διοικων και περιοδους ἑλιττων πολλας ἠδη και | ||
τυραννιδα συντονωτεραν οὐσαν , ὡστε καλως ἐχειν ἐλευθερωι ἀνδρι την ἐπιστασιαν τε και δεσποτειαν [ μη ] ὑπομενειν , οὑτως |
ἀντιπαρεσκευασμενῃ οὐκ ἐθαρρησεν ἐπιθεσθαι . Σελευκος των Δημητριου στρατιωτων ἀθυμως διακειμενων τους ἀνδρωδεστατους των ὑπασπιστων ἐπιλεξαμενος και προταξας ἐλεφαντας ὀκτω | ||
εὐεργετουντων . Ὡς παιδα φιλουσιν ἐρασται : ἐπι των ἐρωτικως διακειμενων . Ὡσπερ παλαιαν εἰρεσιωνην καυσεται : ἐπι των ἰσχνων |
ἐν τῃ ποιοτητι εἰρηκαμεν , ὁτι μεταξυ ἀγωνων ἐστι και ἐπιλογων , οὑτω και ἐπι της γνωμης εὑρισκεται : τας | ||
τεχνης τους ἀντιλεγοντας εἰληφε ἐπι τῳ παρ - οξυσμῳ των ἐπιλογων και τους τε εὐπορους και τους νεους φαινεται ἐπ |
. φθονουσι : και ἡ ὁδος οὐχ εὑρισκεται : σοφοι ζητουνται , και αἱ γραφαι ἀδιαγνωστοι : και πολλη ὑλη | ||
μαλλον εἰσιν ἀγαθαι , διοτι ὑπο των θηριων και παιδων ζητουνται . σημειον γαρ του εἰναι αὐτην , ἠτοι την |
δ η . και ἐφεξης οὑτω παρ ' ἑνα ποτε ἀρτιον ποτε περιττον πολλαπλασιαζων , ποιησεις τους διπλασιους . τριπλασιοι | ||
] ἑδραιοι . ἀπαρτιζει ] τελειοι . Ξ ἀπαρτιζει ] ἀρτιον και ὁλοκληρον ποιει και εἰς το καθεστηκος ἀγει . |
ἑν , ὑδατος ξεστας τρεις , λωτου του δενδρου φλοιου πρισματος οὐγκιας ὀκτω και ἡμισειαν ἑψει και διδου πινειν ὁσον | ||
και του κυλινδρου ἡμισυ , ὁς κυλινδρος ἐλαττων ἐστι του πρισματος ὡς περιεχομενος . εἰ γαρ ἐστι και του κυλινδρου |
χρησιμον εἰναι δοκιμαζεται , ἐντευθεν ἀρξασθαι του πραγματος , και προθειναι περι τουτων τῳ βουλομενῳ γνωμην ἀποφηνασθαι . ὡς οὑτως | ||
ὠν τοισι ἀνδρασι των προβατων ἀφειδεως πολλα κατακοψαντας και σκευασαντας προθειναι ἐν τῳ στρατοπεδῳ τῳ ἡμετερῳ δαιτα , προς δε |
φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | ||
σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι |
. ἀνακλαυϲομαι τε μεγαλα κἀνοιμωξομαι . ἀμφορη ἀνθρωπ ' , ἀπολεις με : των γαρ ἐκ της ποικιλης στοας λογαριων | ||
. , καιει . θοιματιον ] το ῥουχον . . ἀπολεις ] ἡμας δηλονοτι δηλον . , ἐμε ἠ ἡμας |
τοιον ἐμισγομεθα ” ἀντι του τοιως ὡς νυν . . τοιον . . . . . β . . γ | ||
εὐτε διεκ πετρας φυγεειν θεος ἡμιν ὀπασσε , μηκετι δειδιθι τοιον , ἐπει μετοπισθεν ἀεθλους εὐπαλεας τελεεσθαι Ἀγηνοριδης φατο Φινευς |
λαος Ἀχαιων , τυμβον δ ' ἀμφ ' αὐτην ἑνα ποιεον ἐξαγαγοντες ἀκριτον ἐκ πεδιου , ποτι δ ' αὐτον | ||
ἐπι του χειλεος του ἐξω της ταφρου σκηνας σφιν ὀρυκτας ποιεον - ται , και δια τουτεων ὀπας ὑπολειπονται , |
εἰ μοι γενοιτο παρθενος καλη τε και τερεινα . Ἐστιν ἐπισημον ἐν τοις ἀκαταληκτοις και το χωλον καλουμενον , ὁπερ | ||
Ἰακωβ ἐστιν , ὁς ἐπιστατει της ἐπισημου ποικιλης ἀγελης : ἐπισημον δε παλιν και ποικιλον ἐν μεν τοις ὁλοις το |
ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | ||
. Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος |
ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
ἐφ ' ἡμιν δηλονοτι , ὁ μετα την βουλην ὀρεγομεθα δυναμενοι τουτο ποιησαι , φανερον , ὁτι ἡ προαιρεσις εἰη | ||
τοιουτῳ κατοχοι παθει , μηδ ' ὁτιουν μελος αὐτων κινησαι δυναμενοι . φευγειν δε φασιν αὐτους , των δακτυλων σωρευθεντων |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
μεν Ἰοκαστη ὡς ἀκριβως εἰδυια εἰπε [ ] σιδηρας τας περονας : αὑται δε ὡς βαρβαροι οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : | ||
οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : περοναις ἐπισαμον : τουτο δια τας περονας λεγει αἱς ὑστερον ἑαυτον ἐτυφλωσεν : οὐ γαρ ταις |
και ὁτι , παρα τα ἑτερα των ζῳων εἰς χειμωνα ποριζομενος ἑαυτῳ τροφας , οὐ διαμαρτανει του τοπου , ἀλλ | ||
δ ' ἐκ της πατριδος ἐφυγεν , ἰδιᾳ την σωτηριαν ποριζομενος , οὐδ ' ὑπερ της ἰδιας ἑστιας ἀμυνεσθαι τολμησας |
] λειπει ὁ και . ἐπεξηγησατο ὀμφαν : ἑαυταις δε παρακελευονται . λιτανα ] λιτανευτικα . και τελεα δε μοι | ||
μεν εἰωθασι λεγειν , ἀει δε ὁποταν μελλωσι μαχεσθαι [ παρακελευονται τοις αὑτων ὡσπερ τα Τυρταιου ἐν Λακεδαιμονι ἐλεγετο ] |
θʹ ἡμερας αὐτῳ συνεστιωμενος ἠν την δεκατην δε το γραμμα διαδεξαμενος ἐπει μηδε αὐτος εἰχεν αὐτον ἀνελειν δια το συμφαγειν | ||
δε τοις κατα τον θειοτατον Ἰουλιανον ἀκριβεστερον ταυτα εἰρηται . διαδεξαμενος δε ὁ Κωνσταντιος την βασιλειαν και κληρωθεις ὁσα γε |
και πολεμιους Αἰγυπτιων , το μεν ποιμενας ἀκων εἰπεν , ἐλεγχομενος ὑπο της ἀληθειας : ἠσαν γαρ ὀντως ποιμενες οἱ | ||
και ἑτερῳ τῳ κατα συνθεσιν . ἐστι δ ' ὁ ἐλεγχομενος λογος αὐτων ὁ τιθεμενος ὁρον εἰναι της εὐ πολιτευομενης |
εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
καλειται . και αὐτοι δ ' οἱ Λακωνες ἐν τοις πολεμοις τα Τυρταιου ποιηματα ἀπομνημονευοντες εὐρυθμον κινησιν ποιουνται . Φιλοχορος | ||
πειρᾳ δυνασθαι συμφορωτατους γενεσθαι . Ἐπεσκεμμαι δε ὡς ἐν τοις πολεμοις το ἀνδρειον μετα μεν ἐμπειριας ἰσχυρον , ἀνευ δε |
ἀθρησαιμι φιλην ὑπο δουρασι πατρην δυσμενεων : οὐ γαρ τι κακωτερον ἐλπομαι ἀλλο πημα μετ ' ἀνθρωποισιν ὀιζυροισι τετυχθαι . | ||
φορβη τε φιλη και λιχνος ὀλεθρος . ὡς οὐδεν λιμοιο κακωτερον οὐδε βαρειης γαστερος , ἡ κρατεει μεν ἐν ἀνθρωποισιν |
πυραυγη φαντασματα ὁρωσι προ των ὀφθαλμων και τα τοιαυτα . Δευτερον κεφαλαιον ἐστιν ἐν ᾡ ὑποτιθεται την ὑλην την δριμειαν | ||
των πλευρων . ἐντος ἀρα : ὁπερ ἐδει δειξαι . Δευτερον λημμα . Ἐστω τριγωνον το ΑΒΓ και καθετος ἡ |
τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
τους δε ἐφεστηκοτας τῃ των ἐργων ἐπιμελειᾳ οἱ μεν Ἀττικοι ἐπιστατας ἐργων λεγουσιν , Ἐπιχαρμος δε και ἐργεπιστατας . κολλεψης | ||
πεπαιδευμενοι ] και παρορωντες εἰς ἀλληλους , ὀνομαζοντες παραστατας , ἐπιστατας , λεγοντες πολυ το Ἀγετ ' ἀνδρες φιλοι , |
, περιειπε , και τιθεται αὐτῳ το του Αἰγυπτιου Διονυσου πατριον ὀνομα . Ἀλεξανδρος δε ὁ Ἀφροδισιευς ἐν τοις Φυσικοις | ||
γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ ' οὐν γε την πατριον ἐσῳζον ἀπηχησιν της φωνης : ὡς Σοφοκλης Ἑλενης ἀπαιτησει |
τομης : ὡστε και ἐφαπτομενας ἐφ ' ἑκατερα . ἠχθωσαν ἐφαπτομεναι αἱ ΔΒ , ΔΑ , και ἐπιζευχθεισα ἡ ΒΑ | ||
, ἡ δε δια του κεντρου ἡ ΖΓΕ , και ἐφαπτομεναι των τομων αἱ ΖΗ , ΕΔ , τῃ ΖΗ |
, : οἰκιστης δε του Μεταποντιου Δαυλιος ὁ Κρισης τυραννος γεγενηται της περι Δελφους , ὡς φησιν Ἐφορος . , | ||
δικην διδοναι . Ἁπασι γαρ Μυτιληναιοις ἀειμνηστος ἡ τοτε ἁμαρτια γεγενηται : ἠλλαξαντο μεν γαρ πολλης εὐδαιμονιας πολλην κακοδαιμονιαν , |
, εὐμηχανωτατον δ ' ἀλλως και συνετωτατον και του βελτιονος αἰσθανομενον . και δη κατα τον ποιητικον λογον “ γαιαν | ||
- φιος , αὐτικα ὁμιλησας φλογι . Ταυτα προς οὐδεν αἰσθανομενον παιζων ἐρει . Τας κιχλας δε ῥᾳδιως τοτε ἐστιν |
ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
πειθονται . Ὁταν ἀλοητος ᾐ , και στρεφωνται περι τον δινον οἱ βοες , και πεπληρωμενη των δραγματων ἡ ἁλως | ||
τι πηλινον ⌈ εἰχε / [ ἐφερε ] καλουμενον ⌈ δινον . [ δινος . ] χυτρεουν ] πηλινον . |
προτερα τεθειμενα μετα των προστεθεντων αὐτοις . ταυτα μεν ἐπαγωγῃ γνωριζονται , αἰσθησει δε ὡς τας ἑκαστου των πρωτων στοιχειων | ||
: οἱ γαρ ἐριφοι ἐν τοις αἰπολιοις ἀπο των μητερων γνωριζονται . ἀπο πατερων γαρ ἀδυνατον . τιγγαβαρι : μιλτος |
, κἀν τοις προσωποις κἀν τοις των ἱερειων εἰδεσι , προσωποις μεν ἀρχιερεως και του συμπαντος ἐθνους και ἀρχοντος ἐν | ||
Ἀξιον ἐπιστασεως ἐκεινο , ὁτιδηποτε τα μεν ῥηματα κινουμενα ἐν προσωποις κατα το τελος κινειται , αἱ δε ἀντωνυμιαι οὐκετι |
δε και οὑτοι κατα κωμας : ἐστι δε και αὑτη εὐλιμενος . Ἐνταυθα ἐστι λιμην , ᾡ ὀνομα Ἐλαια . | ||
τον Ἀδριαν : ἀπο Βρεντου του Ἡρακλεους . ἠ ὡς εὐλιμενος οὐσα : ἑνι γαρ στοματι λιμενες πολλοι συγκλειονται , |
δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
, γινηται βπλ . αὐτου . λοιπον ἐστιν και τον βον παρα του αου λαβοντα Μο ν , γινεσθαι αὐτου | ||
και λελυται μοι ὡστε τον ἀπο του αου ⃞ονπροσλαβοντα τον βον ποιειν ⃞ον . δει δε και τον ἀπο του |
, συνθετον εὐθειαν γενεσθαιἈλλα . προς μεν τους την γραφην μεμφομενους ἐκεινο ἀν εἰποιμεν , ὡς ἡ ἀφαιρεσις του ς | ||
παρακαταθεμενοι τον Ὠρωπον μεχρι δικης . Καταμαθων δε ὁ Λυκομηδης μεμφομενους τους Ἀθηναιους τοις συμμαχοις , ὁτι αὐτοι μεν πολλα |
τε πολυουσια και πολυτροφα και τα ἀθροως ἀναδιδομενα προ της τελειας πεψεως , και τα βαρεα ταις ποιοτησι και τα | ||
Ἰσαακ ἐγεννησεν ὁ κυριος : αὐτος γαρ πατηρ ἐστι της τελειας φυσεως , σπειρων ἐν ταις ψυχαις και γεννων το |
. ὁ γαρ τους πλειστους λογους ἐχων προς ἀμφοτερους τους ἐκκειμενους τοπους τον τε της ἐκλειψεως και τον του ἑπομενου | ||
ιαʹ και τον ιβʹ , τους δε ἐφεξης λογους τους ἐκκειμενους . προτασσομενων δε κἀνταυθα των μειζονων λογων γινεται τετραχορδον |
τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |