| , τικτῃ δ ' ἐμπεδα μηλα , θαλασσα δε παρεχῃ ἰχθυς ἐξ εὐηγεσιης , ἀρετωσι δε λαοι ὑπ ' αὐτου | ||
| πετρῃσιν ἁλικλυστοισι μεμηλως , ξανθος ἰδειν , κεστρευσι φυην ἐναλιγκιος ἰχθυς , τον μεροπων ἑτεροι μεν ἐπικλειουσιν ἀδωνιν , ἀλλοι |
| εἱς ἐστιν ὁ βοηθων ἐτι . ἐπει κατα γε τουτο λεγετωσαν μηδεν εἰναι χαλεπον μηδε το τους ὀρφανους βλαπτειν τους | ||
| δε ταρασσονται δια την ὁμοφωνιαν , μηδε το ὁς ἀρθρον λεγετωσαν ὑποτακτικον , ὁτι και συναρθρον ἀντωνυμιαν σημαινει , και |
| γενναιοτερου πως ὀντος των Λυσιακων ἐν πλειοσι μεν ἠ τριακοντα Δειναρχου λογοις παραδειγματα εὑρειν ἐστιν , οὐχ ἡκιστα δε και | ||
| κατα Μειδιου , και ἐν τῳ Κατα των Πατροκλεους παιδων Δειναρχου . . . . , . , . Προς |
| ἀποδειξις . και δη προδηλος μεν προδηλου οὐ δυναται τυγχανειν ἀποδειξις , ἐπει το προδηλον οὐ χρῃζει ἀποδειξεως , ἀλλ | ||
| εἰ ἐστιν ἀποδειξις , ἐστιν ἀποδειξις : εἰ οὐκ ἐστιν ἀποδειξις , ἐστιν ἀποδειξις : ἠτοι δε ἐστιν ἀποδειξις ἠ |
| κἀκεινος . ἐπει δε συνηλισθησαν , ἐνεφυσησε μεν αὐτοις ὁ Βαβυλωνιος , τα δε αὐτικα μαλα κατεκαυθη ἁπαντα ὑπο τῳ | ||
| πατριδι διεφθαρησαν . ταὐτα εἰρηκεν περι αὐτων και Διογενης ὁ Βαβυλωνιος ἐν τωι α των Νομων . . . Νοτιον |
| μεν αἱμα πλειον τε και ὑγροτερον , αἱ φλεβεϲ δε μαλακωτεραι : οὑτωϲ δε και το ϲυμπαν ϲωμα , πλην | ||
| φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων [ ] , αἱ δε μαλακωτεραι το μεν ἀει ταυθ ' οὑτως ἐχειν ἐχαλασαν , |
| ἀπολεσθαι αὐτους . ἠ και συγχωρησωμεν τον γενναιον ἀνδρα και μεγαλοφρονα το των κυνων τε και ἱππων και ἀλλων θηριων | ||
| : αὐξομεναν δ ' ἀρατο δουλοσυναν . ὡν ἑνεκεν Τεγεα μεγαλοφρονα Κραυγιδος υἱον στασεν , ἀμωμητου κραντορ ' ἐλευθεριας . |
| κατω σπατανην . Δημητριος δε ὁ Σκηψιος φησι Λακωνα τινα κληθεντα ἐπι θοινην παρατεθεντων ἐχινων ἐπιλαβεσθαι ἑνος , οὐκ εἰδοτα | ||
| , Ὁμηρος δε ἐν τραπεζῃ ὑπ ' Αἰγισθου προς εὐωχιαν κληθεντα . και παλιν φησιν ὁτι Αἰγισθος καλεσας τον Ἀγαμεμνονα |
| το μεταβεβληκος , ὁτε μεταβεβληκεν , ἐτι μεταβαλλειν εἰς ὁ μεταβεβληκεν ; φανερον τοινυν , ὁτι και το γεγονος , | ||
| ἠν ἐχθιστος ἁμα και κακιστος , τημερον δ ' ἀφνω μεταβεβληκεν εἰς ἀρετην και γεγονεν ἐκ ῥυσου και ὠχρου και |
| καθ ' ἡμας μετα τον ἐπ ' ἀκρας της νοτιου πτερυγος της Παρθενου , ἐπειχεν δε κατα το αʹ ἐτος | ||
| των Ἀρκτων Ὀφεως , της δε Λυρας και της δεξιας πτερυγος του Ὀρνιθος τα ἀνωθεν , του δε Κηφεως το |
| παντα ποιησαντος και ἑνος μονου , τῃ δε αὐτου θελησει δημιουργησαντος τα ὀντα : τουτο γαρ ἐστι το σωμα ἐκεινου | ||
| τα δε [ τινα ] τουτοις ἀνομοια κεκτημενος θεληματι του δημιουργησαντος πνευματος μετειληφεν ὑλικου . τα δε καθ ' ἑκαστα |
| . βλαβη ] λυπη . ἀνιαρος ] λυπηρος . , βλαβερος . λυσανιας ] ἐλευθερωτης , λυων τας λυπας , | ||
| τον τοιουτον ἐραστην , και δειξαι ὁτι και κακος και βλαβερος ἐστι , και ὁτι αἰσχρος , και λοιπον ὁτι |
| . δουλους δε ἐλευθερους ποιει : ἡλιον γαρ και την ἐλευθεριαν καλουσιν ἀνθρωποι . τοις δε λοιποις εἰς ἐπικτησιν ὠφελιμος | ||
| μεγαλην ἡγεμονιαν κατεργασεσθαι , ἐαν ἡγησωνται τοις Ἑλλησι προς την ἐλευθεριαν και το σωθηναι . Λακεδαιμονιους δε , ὡσπερ οἱ |
| , και κατεξανασταντα του παθους εἰπειν , ὡς οὐκ ἀν ἐγενηθησαν ἀθῳοι τηλικαυτα ἁμαρτησαντες , εἰ μη ἐτυχεν ὀργιζομενος . | ||
| οἱ δε των Ἀθηναιων στρατηγοι των τε νεων ἁπασων ἐγκρατεις ἐγενηθησαν και πολλους μεν αἰχμαλωτους , ἀναριθμητον δε πληθος λαφυρων |
| κοινων νομην τοις πολιταις ἐκεινο το δικαιον και προς την γεωμετρικην ἀναλογιαν ἐστι νεμομενον , ὡς δεδεικται . ἀν τε | ||
| δυο γαρ τετραγωνων συνεχων εἱς μονος εὑρισκεται μεσος ἀναλογιαν σωζων γεωμετρικην , προλογος μεν προς τον ἐλαττονα , ὑπολογος δε |
| καχαλω καγχαλω . παρα το ἐν χαλασματι εἰναι την ψυχην χαιρουσαν , εἰ γε το ἐναντιον ἐν τῃ λυπῃ συνεσταλται | ||
| με παρα το εἰωθος και τῳ προσωπῳ και τοις ὀφθαλμοις χαιρουσαν ὠ Γλυκεριον ἠροντο , τι σοι τηλικουτον γεγονεν ἀγαθον |
| ἐν τισι δε † Εὐπολιδος μεμνηται και των εἰς Ὑπερβολον κωμῳδιων . ταυτα ἀπο των προτερων Νεφελων : τοτε γαρ | ||
| εἰναι θεατας δεξιους και ταυτην σοφωτατ ' ἐχειν των ἐμων κωμῳδιων πρωτους ἠξιως ' ἀναγευς ' ὑμας , ἡ παρεσχε |
| σφοδρα τ ' εἰχε προχειρα ταυτι : ” φυσις ἡ συνεχουσα με και διαλυσεται δη . “ ὁ μεν οὐδεν | ||
| δυναμις και ἐπ ' αὐτης της ἀοριστου και ἀλογου φυσεως συνεχουσα το σκεδαστον αὐτης και εἰς ὁρον πως τιθεισα . |
| δ ' ἐν Κιλικιᾳ , τινες δ ' ἐν Συρια πλαττουσι τον μυθον τουτον , οἱ δ ' ἐν Πιθηκουσσαις | ||
| ἀετωδες και την κεφαλην ὁποιαν οἱ χειρουργουντες γραφουσι τε και πλαττουσι . φλογωδεις δε τους ὀφθαλμους φησιν αὐτου . νεοττιας |
| βηματος κραυγη τε παρα παντων ἐξαισιος ἐγινετο και δεησεις μεμιγμεναι δακρυσιν , ἱνα μενῃ τε και διακατεχῃ τα πραγματα μηδενα | ||
| πεμψαντος ; ὠ δεινοι λογοι . κατεδακρυσα και βλεφαρον ὑγραινω δακρυσιν : ἁ Διος μ ' ἀλοχος ὠλεσεν . Ἡρα |
| λαβοντα ἀποχωρειν . και μηδεις νομισῃ ὡς ἐγω ὑπερ ἐμαυτου ἀγανακτων ταυτα εἰρηκα μαλλον ἠ ὑπερ ὑμων δεδιως μηποτε ἀρα | ||
| ἐπι τῃ τυραννιδι αἰτιαν σχων και φυγῃ ἀιδιῳ ἐλασθεις , ἀγανακτων τ ' ἐπι τῃ συμφορᾳ και τιμωριαν παρα των |
| τῳ Β ἐνδεχεται , παντων ἀρα των μερων αὐτου κεχωρισται ἐνδεχομενως : ἑν δε των μερων του Β το Γ | ||
| ἐπει δε λεγεται ἐνδεχομενον και ὁ ὑπαρχει μεν ἠδη , ἐνδεχομενως δ ' ὑπαρχει και οὐκ ἀναγκαιως , λεγεται δε |
| εἰς την ψιλην κιθαρισιν πρωτος εἰσενεγκειν και πρωτος μαθητας των ἁρμονικων ἐλαβε και διαγραμμα συνεστησατο . ἠν δε και ἐν | ||
| περιοδους ἐγκυκλιους τε πασας εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ |
| ἀπεικαζει τους βασιλεας , θυμῳ δε τους στρατιωτας , ἀλλα προλαβουσα ἡ Ῥωμαιων φωνη και ὁ θεσμος της πολιτειας την | ||
| μελλουσης λεγειν ὁτι [ οὐ ] δει ἀντιποιεισθαι λεχους , προλαβουσα την ἀπολογιαν της Ἑρμιονης φησιν : οἰδα ὁτι χειρον |
| Σκαμβον ξυλον οὐδεποτ ' ὀρθον : προς τους ἀκαμπτους και σκληρους . Σκυτη βλεπει : ἐπι των ὑφορωμενων πεισεσθαι τι | ||
| και ἀλφους δε διαφορει συν ὀξει και χοιραδας και ὀγκους σκληρους διαφορει , τοις ἐπιτηδειοις προς ταυτα φαρμακοις μιγνυμενος . |
| πεδαις δεσμευων εἰς τας συνεργασιας ἐνεβαλλε , τους δε νομεις ἀποδεικνυων οὐτ ' ἐσθητας οὐτε τροφας ἐχορηγει τας ἁρμοττουσας . | ||
| , ὁ δε διωκων ἀδικον αὐτο δια των ἐναντιων λογισμων ἀποδεικνυων . ἐν μεν γαρ ἀντιληψει λεγοντος του φευγοντος εἰ |
| προτερον δε Λακεδαιμονιοι και Μακεδονες , ἀλλους δε τιαραν και ἀναξυριδας , καθαπερ οἰμαι Περσαι τε και Βακτριοι και Παρθυαιοι | ||
| . μοιραν μιαν ἐταξε γυμνα τα σωματα , μοιραν ἑτεραν ἀναξυριδας , κανδυς , στρεπτα και ὁσα τοιαδε . οἱ |
| ἀπο βουλησεως , ἀπο δυναμεως , ἀπο της των ἐλεγχων ἀπαιτησεως : τουτῳ γαρ και πανυ ἰσχυει ὁ φευγων , | ||
| ὁμοιως στοχαστικη τοις ἐμπιπτουσι πρωτοις τοποις ἐκ της των ἐλεγχων ἀπαιτησεως . οἱον , οὐκ εἰ τις παρεστιν ἁπλως , |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| του αὐτου δη πνευματος πεφυκοτος , διαφοραι αἰσθητικων πνευματων ταις ἀναλογιαις των αἰσθητηριων γινονται . Ἠ δηλονοτι και τουτο της | ||
| ναυς και καταδυειν , μετροις τισι και σταθμοις προτερον και ἀναλογιαις ἀπευθυνουσι τε και διευθετουσιν αὐτοις προς τας ὁλκαδας την |
| του χαιρειν , ὡς το ” ἠ ἀλυεις ὁτι Ἰρον ἐνικησας „ . μεση γαρ ἡ λεξις . . . | ||
| ἀντιφρασιν το χαιρειν σημαινει : “ ἠ ἀλυεις ὁτι Ἰρον ἐνικησας τον ἀλιτην . ” ἀλυσκανε ἐξεκλινε : “ Τερπιαδης |
| , προς Ἱμεραιους καταψευσομαι σου , κἀν ἐτι παραστῃ . χαλεπωτερον δε σοι οἰμαι και τουθ ' , ὁπερ προπεμπειν | ||
| , ἀλλα χαλεπωτερον γε ἐκεινου και ποικιλωτερον : πως δε χαλεπωτερον και ποσαχως συμβαινει και πως προς αὐτο ἐνστατεον , |
| γενομενοι ἀστρο - λογοι διωρθωσαντο το πλεοναζον της ἡμερας και συνεστησαντο την ἑκκαιεβδομηκονταετηριδα συνεστηκυιαν ἐκ δ ἐννεακαιδεκαετηριδων , αἱτινες περιεχουσι | ||
| μηνας και ὁλας ἡμερας και ὁλους ἐνιαυτους . Πρωτην δε συνεστησαντο την περιοδον της ὀκταετηριδος , ἡτις περιεχει μεν μηνας |
| ἐλαβεν οὐν ἐκ μεν του εἰ ἐπιστητα , ὁτι και ἀποδεικτα , ὁπερ ἐστι ψευδος : ἐκ δε του εἰ | ||
| ἀρχης κειμενων ἐστιν . οὐκ ἀρα δι ' ὁρισμου τα ἀποδεικτα ᾑ ἀποδεικτα ἀλλα δι ' ἀποδειξεως μονης γινωσκεται . |
| , εἰπων δε το ζῳῳ εἰναι ἐσημανε καθ ' ὁ χαρακτηριζεται , τουτ ' ἐστι το εἰδος : το γαρ | ||
| τῳ θεῳ , δηλον ἐντευθεν : οἱς γαρ το θειον χαρακτηριζεται , τουτοις και ὁ τελειος φιλοσοφος χαρακτηριζεται : και |
| ποσον συμβαλλεται εἰς την ὑποστασιν αὐτου , ἀλλ ' ἐστιν ἀμεριστως περι τα σωματα μεριζομενος : ἐν γαρ πλειοσι τοις | ||
| θεος παρα τους διῃρημενους τροπους της μαντειας , ἀλλ ' ἀμεριστως ἁπαντας ἀπεργαζεται : οὐδε κατα χρονον διῃρημενως ἀλλοτε ἀλλους |
| ἀποδειξιν και πιστιν των ψιλως διηγηθεντων , εἰτα την παρεκθεσιν ἀποδειξιν οὐσαν του κρινομενου βιου : ἐσκοπει γαρ ὡς ἐπι | ||
| μιας ἐστι και ὁλης φιλοσοφιας θεωρειν : μεταχειριζεται δε την ἀποδειξιν οὑτω . το ὀν και το ἑν μια φυσις |
| ὑποτοπησαντες εἰρησθαι νυνι συμβολικως αἰσθησιν τε και νουν , τα νενομισμενα καθ ' ἡμας αὐτους εἰναι κριτηρια , τοπον δε | ||
| των πλουσιων , ἱνα και χορηγωσι και φιλοτιμωνται ταυτι τα νενομισμενα δαπανηματα , δει δε και κολακων ἀνδρων , ἱνα |
| μηδεν παθουσας . παρδαλεως δε ποτε ὀξυτατῳ δρομῳ τον ἐκκαλουμενον καταλαβουσης φθασας τῳ ἀκοντιῳ μελλουσαν δηξεσθαι , την μεν ἀπεκτεινε | ||
| ὁσον εὐγενειας χαριν πολυ των εὐπατριδων ἀπελειπετο . ἡμερας οὐν καταλαβουσης κατηλθεν ἐπι το συνεδριον της βουλης οὐτε το πυρ |
| ποιουντες : ἐαν δ ' ἐκ των νεων αὐθαδεια και ἀναιδεια ὑμιν ἐμποδων γενηται τους καδισκους ἀνατρεποντων ἠ τας ψηφους | ||
| τῃ ληγουσῃ της γενικης του ἀρσενικου δια το εὐσεβεια και ἀναιδεια και εὐγενεια : ταυτα γαρ συνεσταλμενον ἐχουσι το α |
| ὑπο ἡγεμονι Ὑλλῳ τῳ Ἡρακλεους Ἀχαιοι περι ἰσθμον τον Κορινθιων κρατουσι μαχῃ , και Ἐχεμος ἀποκτιννυσιν Ὑλλον μονομαχησαντα οἱ κατα | ||
| ' εὐρυνωτοι φωτες ἀσφαλεστατοι , ἀλλ ' οἱ φρονουντες εὐ κρατουσι πανταχου . Μεγας δε πλευρα βους ὑπο σμικρας ὁμως |
| , ὁσσα μηδεις των ἐμων τυχοι φιλων . Εἰ δε πικρους , ἀναξ , Ἀτρειδας ἐχθεις , ἐγω μεν , | ||
| μεν ἑκαστα τουτους ἐχει λεγω δ ' οἱον γλυκεις ἠ πικρους ἠ λιπαρους την πρωτην αἰτιατεον συστασιν ὑπερ ἡς οἱ |
| . ” βελτιον δε δια την ἐπιφαινομενην κατ ' ἰσον λειοτητα των σταχυων . ληϊβοτειρης της το ληϊον , ὁ | ||
| πυρος ἑκατερου κοινωνιας ἀλληλοις , ἑνος τε αὐ περι την λειοτητα ἑκαστοτε γενομενου και πολλαχῃ μεταρρυθμισθεντος , παντα τα τοιαυτα |
| μεν και ταις ἀλλαις ἀρεταις γινεται χωρα και τοπος , ἀπουσης δε οὐδε ὁτιουν ὀφελος οὐδ ' ἐκεινων οὐδεμιας . | ||
| και κινησει κινειται . Ἐνταυθα δε κινησει μεν κινειται , ἀπουσης δε ἠρεμει ἐστερημενον της ὀφειλομενης κινησεως . Ἐπειτα δε |
| . οὐκ ᾐδειμεν δε παραπλησιοις ἐν αὐτῃ των πρῳην ὁμιλειν χαλεποις , ἠ και χειροσι , και δια ταυτα γε | ||
| . . α . , . Ἀταρτηροις : σκληροις και χαλεποις : παρα την ἀτην , ὁ σημαινει την βλαβην |
| ἐκεινην ποιητεον εὐθυ μετα πλειαδος δυσιν : τοτε γαρ εἰναι συνεστηκοτα τε μαλιστα και ἡκιστα τεμνομενα δακρυρροειν και ῥηγνυσθαι . | ||
| αὐτῳ λεγοντι : ” μετα ταυτα ἐστιν ἐπιγνωναι τα τε συνεστηκοτα των ζητηματων και ὁσα μη συνεστηκε „ : τα |
| μυθος δια φιλαδελφιαν , την δε ἀρετην φιλανθρωπον ὁ λογος ἀποδεικνυει . Το περιβλεπεσθαι τας μεν ἑταιρας ποιει πλουσιας , | ||
| δε τῳ πενητι της τελευτης ἐστιν οὐχ ὑπευθυνος ; οὐκ ἀποδεικνυει κρινομενος : εἰτα προσθες ἐνθυμημα : ἠ γαρ οὐκ |
| ποιῳ , και ἐν τοις προς τι δη ποιοτης ἡ σχεσις του διπλασιονος και του ἡμισεος , και ἐν τῳ | ||
| , εἰτ ' ἀλλου ἐστιν , ἀλλ ' ὁ ἡ σχεσις ἀπογεννᾳ οὐδενος ὀντος ἀλλου παρα την σχεσιν καθο λεγεται |
| ὀρθοτης , οὐ μεντοι γε ὀρθη οὑτως , ὁτι οὐκ ὠφελιμος , και παραδειγμα τιθησι τον ἀκρατη και τον φαυλον | ||
| και καυσωδεις και σφυγμοι ἐπῃρμενοι και ἀτακτοι : τουτοις οὐν ὠφελιμος ἐσται ἡ του αἱματος ἀφαιρεσις . ἐαν δε ἀγαθοποιος |
| δουλοις , ἀλλα των περιοικων ποιησαμενοι πολιτας τους ἀριστους , συνῳκισαν τας γυναικας : ἐδοκουν δε και τουτους ἀτιμαζειν και | ||
| ἐποιησαν . ὑστερον δε ἐτεσιν ὀκτω προς τοις πεντηκοντα Θετταλοι συνῳκισαν , και μετ ' ὀλιγον ὑπο Κροτωνιατων ἐξεπεσον [ |
| ἐξ ἰδιων προδοσιας και οἰκειων θορυβους και φιλων ἐχθρας και αἰφνιδιους συμφορας ἐγειρει . ἐπι νυκτος δε μετρια τα φαυλα | ||
| ἐκ παρασκευης ὑπομενοντων τους κινδυνους , μαλλον δε των τους αἰφνιδιους ἀνεχομενων ; ἠ δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| ἐλθειν ἐπειγεσθαι , δεδιεναι δ ' ὡς ἐν νυκτι και θεραπαιναις το ὑποπτον , μεθ ' ἡμεραν ἡξειν ἐφη . | ||
| , την Περσεφονην * ἐβλαψε : ἐπετρεψεν θεραπναις ἠγουν ταις θεραπαιναις ἠ τοποις προς ξενιαν ἐπιτηδειοις . * ὑλην : |
| ἀν λαβοις ὁτι παντες οἱ ἀνεπιστημονως ζωντες ἀβουλητως και ἀκουσιως ἐνεργουσι : ᾡ ἑπεται το και τα ἁμαρτηματα παντα ἀκουσια | ||
| ψογοι και οἱ ἐπαινοι παρακολουθουσιν ; ἀρ ' οὐχι τοις ἐνεργουσι και δρωσι ; κατορθουντες μεν γαρ ἐπαινον , ψογον |
| πλην της τελευταιας , ἐφ ' ἡς τον τεταρτον παραλαμβανει παιωνα : ἐσθ ὁτε δε και ἐπι της παρατελευτου κεχρηται | ||
| : το μεντοι κωλον της ἀντιστροφης τον δευτερον ἐχει ποδα παιωνα δευτερον . το ιαʹ παιωνικον τριμετρον βραχυκαταληκτον ἐκ παιωνος |
| διαφυγων αὐτις μεγας παρα βασιλεϊ γενηται , Ἀρταφρενης τε ὁ Σαρδιων ὑπαρχος και ὁ λαβων Ἁρπαγος , ὡς ἀπικετο ἀγομενος | ||
| . Ἀπιγμενον δε αὐτον ἐκ των Σουσων εἰρετο Ἀρταφρενης ὁ Σαρδιων ὑπαρχος κατα κοιον τι δοκεοι Ἰωνας ἀπεσταναι . Ὁ |
| ἐξαψαι τας ὁρμας ἀνεχαιτισαν αὐτων : οὑ γενομενου , ἐδοκει ἀποχρωσαν φυλακην ἐγγιστα των τειχων της πολεως καταλειφθηναι , μη | ||
| και ἀστεϊσμων . , . . ἐνεβη ἐνεβη δε ναυν ἀποχρωσαν τοις ἑταιροις . εἰς Ἀθηνας και Προκλον ἀπαιρει ἐτι |
| ὁ Ὑακινθος φιλουσιν ; Ἀλλα ἡ Δαφνη κἀκεινον ἐφευγε καιτοι κομητην και ἀγενειον ὀντα . εἰ δ ' ἐθελεις ἐπεραστος | ||
| νηϊ . Τον παιδα φης , ὠ Σαμιππε , τον κομητην . κἀκεινος οὐν ἐστω ἐμος . ὁποσος δε ὁ |
| δη ἀλλο Ἀρκαδικον οὐτε τι παρελυε του κοινου δογματος και συνελεγοντο ἐς την Μεγαλην πολιν σπουδῃ : Λυκαιαται δε και | ||
| γαρ ταγματων ὀντων ἑκαστου ταγματος οἱ πεσοντες εἰς ἰδιαν πυρκαϊαν συνελεγοντο : εἰπεν ἐν ταις Θηβαις ὁ υἱος του Ταλαου |
| . : δια το προνοειν του τε σωματος και της κτησεως ἐθελοι ἀν και την πολιν εὐτυχειν ὁ τοιουτος . | ||
| λυπηθησεται κατα πολυ και δεινοις περιπλακησεται και ἀπολεσει τινα της κτησεως αὐτου και ζημιωθησεται μεγαλας ζημιας δι ' ἁς και |
| τῳ σοφῳ , ὁς βαδιζει μεν ἐπι τους ἀρρωστουντας και ἀνιστησι , δεχεται δε τους παρ ' αὑτον ἰοντας ἐπι | ||
| ποιουμενος τον ἀριστον των ὑπο τον ἡλιον και σωζει και ἀνιστησι . λογων δε ἐπιθυμων μεν το σαυτου ποιεις , |
| ἡμων . το δη μετα τουτο οὐ πολλης ὑπελαμβανον ὑμιν διδαχης δεησειν , ὁτι καλλιον τε και δικαιοτερον περι της | ||
| ἐοικεν , οἱ μεν των χρηστων ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνονται , διδαχης χαριν του τινα τροπον ὁμιλουντες ἀλληλοις ἀν φιλοφρονως οἰκοιεν |
| ' ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . | ||
| ῥοδη δε το φυτον . σταχυς βραχεως το ἑνικον , ἐκτεταμενως το πληθυντικον . σχισται τα ὑποδηματα . σχιστας ἐνεργειν |
| χωρᾳ τῃ προς τῃ πολει : ἐς δε την ὑστεραιαν Νεαρχον τε και Ἀντιοχον τους χιλιαρχους των ὑπασπιστων ἐκπεμπει : | ||
| καλως ἐδοξε τα ἐν Ὠροις κοσμησαι . ἐπι τουτοις δε Νεαρχον ἐπι τῳ περιπλῳ τῳ ἐκ της Ἰνδων γης κατα |
| αὐτον Ἱππαρχον εἰκαζεται λεγεσθαι ὁσον χιλιων σταδιων , ὡστε την συμπασαν κατ ' Ἐρατοσθενη κεφαλαιουσθαι ἐννακισχιλιων ἑξακοσιων : αὐτος συντετμηκε | ||
| , ὡς φησιν Ἀσκληπιαδης ὁ Μυρλεανος . Ῥωμαιοι δε την συμπασαν καλεσαντες ὁμωνυμως Ἰβηριαν τε και Ἱσπανιαν το μεν αὐτης |
| θαυμασαι ἀν τις οὐ μονον την ἐν ὑπονοιαις πραγματειαν και φυσιολογιαν αὐτου , ἀλλα και την ῥητην προς πονου και | ||
| ὁ Ἀθηναιος προς τουτους [ ̈ ] ἐξεδημησαν θεολογιαν και φυσιολογιαν ἀκριβεστεραν μαθησεσθαι παρ ' αὐτων ἐλπισαντες . . . |
| ἀκατασχετων . τινες δε ᾠηθησαν ἐπι καρδιᾳ φλεγμαινουσῃ γινεσθαι το παθημα και δια ταυτην του τονου την ἐκλυσιν καρδιακην ἠτοι | ||
| δε το δευτερον ἀσωματον μεν ἡ ψυχη ἐγινετο . Και παθημα μεν ὀν θαυμαστον οὐδεν εἰχε μιαν ποιοτητα γενομενην ἐξ |
| και των ὀρνεων τας φωνας συνιεμεν , των κορακων ἠ κολοιων και των ἀλλων ζῳων , οἱον βατραχων ἠ τεττιγων | ||
| μεν προθεντας ταυτα εἰτα ἀναχωρειν . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα |
| τρις την γην του ἐτους καρπον , ὡς τελειων ἀγαθων ἀπολαυουσι των τροφιμωτατων ἐκ των ζωογονων δυναμεων των ἐπι της | ||
| σθενος ὁραν του φωτος : ὁ ἐστιν : οὐ πασης ἀπολαυουσι της του φωτος ἡδονης οἱ πενητες . σημειωσαι γνωμην |
| ἐν παθεσιν ᾐ τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , συγγνωμονικον ὑπαρξει το χρωμα , ὡς ἐπι της δακρυουσης νυκτωρ | ||
| διαφοραν αὐτων δεικνυσιν : λεγω δε το παραγραφικον , το συγγνωμονικον : ἐκει μεν γαρ ἐφαμεν τα του δικαιου μορια |
| τριμετρον ἀκαταληκτον , κατα την τριτην χωραν της μεν ᾠδης ἀμφιβραχεος , της δ ' ἀντῳδης κρητικου κειμενου . το | ||
| . το ιζʹ χοριαμβικον καθαρον διμετρον καταληκτικον ἐκ χοριαμβου και ἀμφιβραχεος . ἐπι τῳ τελει της τε στροφης και ἀντιστροφης |
| ' ΑΥΤΕΥΝ . Πλημνη ἡ του τροχου τρυπη , ἡ πληρουμενη ὑπο των ἀξονιων , ἠ πλημναι αὐτα τα ἀκροξονια | ||
| και ψυχομενη , και ὑπο ἀναθυμιασεων των ἐκ της κοιλιας πληρουμενη , και ἀπο των ἐξωθεν , των καρωδων και |
| Τρωες δ ' ἐρριγησαν ὁπως ἰδον αἰολον ὀφιν κειμενον ἐν μεσσοισι Διος τερας αἰγιοχοιο . δη τοτε Πουλυδαμας θρασυν Ἑκτορα | ||
| κε . . . . . ἐλσαν δ ' ἐν μεσσοισι μετα σφισι πημα τιθεντες : ἡ διπλη ὁτι Ζηνοδοτος |
| προσηκουσα μοιρα κομισῃ : ἀμελησαντας δε ὑμας και κακισθεντας οὐδεις εὐμενως ὑποδεξεται . τοις μεν οὐν παισι ταυτ ' εἰρησθω | ||
| χωριον . ὁ δε νους : ἐν δε τῃ Κρισᾳ εὐμενως ὁ Ἀπολλων ἐθεασατο τον Ξενοκρατην , και ἀγωνιζομενῳ την |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| ὀντα και ἐχοντα ἀμεταβολον προ του η και προ του ἀμεταβολου ἑτερον συμφωνον : ἀλλα μην δια του τος οὐκ | ||
| δε τα ἀμεταβολα ἐκτεινουσιν : ὁτι , φασι , του ἀμεταβολου ἡ ὑγροτης σχεδον ὁμοια ἐστι τῃ του φωνηεντος : |
| κακα . δυσηλεγεος . ἐν τῃ Χ της Ὀδυσσειας ὁ Ἀρισταρχος “ ὁταν μεν λεγῃ τον θανατον τοιουτον , σημαινει | ||
| διωρθωσαντο . τας δε γε ποιητικας Ζηνοδοτος πρωτον και ὑστερον Ἀρισταρχος διωρθωσαντο . καιτοι τας ὁμηρικας ἑβδομηκοντα δυο γραμματικοι ἐπι |
| του ἑλκε δ ' ὁμου και νευρην μεν μαζῳ πελασεν συνιστησι την ἐντασιν γεγενημενην , εἰθ ' ἑξης λεγει , | ||
| ἀνευ του ἑνος , ὡστε και την ὑπαρξιν ἡ μεθεξις συνιστησι , τουτο δε ἐστι , την διακρισιν ἡ ἑνωσις |
| ὁπερ εἰπον , εἰρηκει προτερον , ἀναστας τῃ προτερᾳ των ἐκκλησιων ἐν αἱς περι της εἰρηνης ἐβουλευεσθε , ἠρξατ ' | ||
| ἠδη βεβουλευσθαι . Εἰρηκε δε ὡς ἐν τῃ προτερᾳ των ἐκκλησιων δημηγορησαντος Φιλοκρατους , ὑστερον ἀναβας ἐγω κατεμεμψαμην ἡν εἰσηγειτο |
| . ἰσως δε παλιν ἀν εἰπε τις , εἰ ἡ μεταβολη παντων ἡδονη ἐστιν , ὁ δε θεος οὐ μεταβαλλεται | ||
| , αὐξησις , μειωσις , ἀλλοιωσις , ἡ κατα τοπον μεταβολη . ἑξ δε εἰδη εἰσι δι ' αἰτιαν τοιαυτην |
| : τι γαρ μοι τον ποτην ἡπτες λυχνον . Ἀει κολοιος παρα κολοιον ἱζανει : ἐπι των ὁμοιοις προσομιλουντων ⋮ | ||
| ἱρηξ , τα τ ' ἀλλ ' ὁμοιως . και κολοιος ἐγνωσθη . [ Ὠ παι , σεαυτον κοσμον οἰκειον |
| και συλλογισμον τελειον εἰργασατο , ἀποδεικνυς ὁτι ταὐτον ἐστι το ἐρωτησαι τῳ αἰτησαι : δι ' ὡν φησι : καιτοι | ||
| δε ἀποκρινομενος , οὐ συλλελογισται τον σολοικισμον , ἀλλα δει ἐρωτησαι τον ἀποκρινομενον : και εἰ διδωσι , οὐ λεγεται |
| τῃ των ἀγαθων ἐταξαν συστοιχιᾳ , οἱς δη και Σπευσιππος ἀκολουθησαι δοκει . ἡ δε συστοιχια των ἀγαθων , ἡν | ||
| ' οὐχ ἑπῃ τουτο δρωντι : ἐπει ὀφελον και νυν ἀκολουθησαι δυνησῃ . Θαυμαστα λεγεις , εἰ μη δυνησομαι καταμαθειν |
| γυναι , δια την λαλιαν : περας γαρ αὐλειος θυρα ἐλευθεραι γυναικι νενομιστ ' οἰκιας , το δ ' ἐπιδιωκειν | ||
| ' ὡν γονεις τε ὑμων ἐσωθησαν και ἀδελφοι και πατριδες ἐλευθεραι ἀφιενται . αἱ μεν δη γυναικες ὡς ταυτ ' |
| τοις ἀλλοις μηχανημασι χρησθαι , τυχον τοις ἀποκρουστικοις και τοις στυφουσι και τοις συμπεττουσιν , ὁποια ἐστιν ἀκανθα αἰγυπτια και | ||
| κατ ' ἰξιν της ῥινος πασχουσης : χρηστεον δε τοις στυφουσι τε και τοις την αἱμοῤῥαγιας ὁρμην κωλυουσι . [ |
| και εἰπον ἀνωτερω της μαχης τον τροπον . Λεγει δε Κλειταρχος πιθηκων ἐν Ἰνδοις εἰναι γενη ποικιλα την χροαν , | ||
| προ ὀφθαλμων και τα παρα Θηβαιοις δειπνα , περι ὡν Κλειταρχος διηγουμενος ὁτι ὁ πας αὐτων πλουτος εὑρεθη μετα την |
| ἀνακεκλισθαι τους ἀνθρωπους ἐν τῳ ὑγιαινειν : δηλοι γαρ ἠ παραφροσυνην ἠ μεγιστην ὀδυνην των περι την γαστερα χωριων , | ||
| και σφυγμος ἐνειη ἐν τῳ ὑποχονδριῳ , θορυβον σημαινει ἠ παραφροσυνην [ . . ] : τινα των ἀντιγραφων “ |
| τοὐπισω πεπλεγμενοις , κατ ' ἀνακλασιν πεπλεγμενοις . ἁλοντα : κρατηθεντα . Ὑπεξεκλεψε : κρυφιως ἠλθεν . ἐξειρυσεν : διεσωσεν | ||
| Και τα μεν οὑτω καιρια των μοριων ἐφ ' οἱῳδητινι κρατηθεντα παθει ῥᾳδιως ἀν τα οὐρα ἀλλοιωσει τῃ καιριοτητι , |
| ἀλλων ὑπεροχην , και το κρατιστον κατα την προς τα κρατουμενα δυναμιν , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και | ||
| την συστασιν χωρει τα χυματα , μη ῥᾳδιως τῃ ἐμφυτῳ κρατουμενα τε και πεττομενα θερμοτητι . Δια τα αὐτα δ |
| Ἀθηναιοι μεν Κελεον και Μετανειραν ἱδρυνται θεους , Λακεδαιμονιοι δε Μενελεων και θυουσιν αὐτῳ και ἑορταζουσιν , Ἰλιεις δε οὐδε | ||
| μετα του φωνηεντος της εὐθειας ἠ μειζονος ἀντιστοιχου . Τον Μενελεων . Εἰρηται ὁτι πασα εὐθεια εἰς ς ληγουσα , |
| και ἑξης οὑτως , και τουτον τον τροπον παντα εὑρησεις ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι του γενους κατηγορουμενα . | ||
| σημειωσεων οὐδεν ἐστι τελειοτερον . πασαν γαρ την περι αὐτων ἀνελλιπως ἐν τουτοις παραδεδωκε τεχνην . Τους μεν οὐν μετα |
| φανῃ τουτο ἀπροφασιστως ποιων , τουτον ὁρω παρα Κυρου τιμης τυγχανοντα : το τε προς τους πολεμιους ἀλκιμον εἰναι οὐ | ||
| δια του ω μεγαλου γραφονται , ὀξυτονα τε και βαρυτονα τυγχανοντα : λωρος : χωρος : Ὠρος ὀνομα κυριον : |
| σφοδρυνῃ , και θρασυνῃ ἐν οὐδαμινῳ σοφισματι και μη δυναμενῳ ὠφελησαι . ὁ εἰπε περι του Διος . και ματην | ||
| ἀπο δε πανσεληνου προς Κρονον ἐνεργεις δε γινονται προς το ὠφελησαι ἠ βλαψαι οἱ ἀπο πρωτης ἠ δευτερας διχοτομου λυομενοι |
| Δημοσθενης . . ἐπι Παλλαδιῳ ] ἐπι τουτῳ ἐκρινοντο οἱ ἀκουσιοι φονοι . οἱ δε ἐν τουτῳ τῳ δικαστηριῳ δικαζοντες | ||
| κοινωνειν αὐτῳ της ἐπι τῳ πολεμῳ τυχης ἀρξαμενοι οὐδε ἡμιν ἀκουσιοι πολεμιοι φανεισθε . Ἐδηλωσαμεν σοι και προτερον περι Δολοβελλα |
| ὁσιοτητος διττος τροπος : ἠ γαρ περι την ἐκφοραν των τετελευτηκοτων αἱ τιμαι γινονται ἠ περι τα νομιζομενα κατα τα | ||
| φυσει . φυλαξαμενος οὐν γυμνοις ὀνομασι καλεσαι γονεις ἐπι παιδων τετελευτηκοτων κληρονομιαν , ὑπερ του μη δοκειν ἀπευκτην ὠφελειαν προσνεμων |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| ὑδατι , και ἐντιθεναι τους μολιβδους : μετεπειτα δε ἁλος χονδρους και σμυρναν ἐς τρυχιον ἀποδησας και την πισσην την | ||
| σικυον ] ἀπο εὐθειας της ὁ σικυος . Γ ἠ χονδρους ἁλος : οὑτως οἱ Ἀττικοι : πολλοι δε ἠσαν |
| και Ἀπολλωνος εἰσι Προοψιου . και ἐν Παρνηθι Παρνηθιος Ζευς χαλκους ἐστι και βωμος Σημαλεου Διος : ἐστι δε ἐν | ||
| κρωμακισκος οὑτοσι γαλαθηνος . Ἡνιοχος Πολυευκτῳ : ὁ βους ὁ χαλκους ἠν ἀν ἑφθος δεκαπαλαι , ὁ δ ' ἰσως |
| ἐμβαλων τῳ ἀργυρῳ περιαπτε : φορειτωϲαν δε ἀει περι τον ϲτομαχον τον χλωριζοντα ἰαϲπιν . Προϲ φλεγμοναϲ ὀφθαλμων . Λυκιον | ||
| ὠφελει δε και ταϲ καθ ' ἡπαρ και κοιλιαν και ϲτομαχον φλεγμοναϲ . Ϲχοινου λειαϲ . Ἡ μεν ὀξυϲχοινοϲ ὀνομαζεται |
| φαυλως ἐχειν δοκει περι θεων , οὐ δια τοιαυτης ἀπολογιας θεραπευσομεν ; Ταξις δε μοι γενησεται των λογων ἡ των | ||
| και τοις καρποις γινομενων την μεν χειρουργιαν ἀπαγορευειν χρη . θεραπευσομεν δ ' αὐτο κατα τροπους δισσους : ἠ γαρ |
| βυρσαν ἐξεδειρεν ἠ δρομευς δισσους διαυλους ἱππιους διηνυσεν , κἀνειτο λαγονας . ἱερα δ ' ἐς χειρας λαβων Αἰγισθος ἠθρει | ||
| του στοματος εἰς την κοιλιαν του κητους , αὐτου τας λαγονας διεφθειρεν . ὁ δε Λαομεδων ὑπαλλαξας θνητους διδωσιν ἱππους |