| γαρ ἀλλοι ἡμιν τἀγαθα διδοντες οὐδεν τουτων εἰς το ἐμφανες ἰοντες διδοασι , και ὁ τον ὁλον κοσμον συνταττων τε | ||
| παρην ἀφθονος τροφη , ἀρτι φαινομενης ἀθροον ἐπ ' αὐτην ἰοντες βιᾳ ἡρπαζον και ἀφῃρουντο τους ἐχοντας , και μετα |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| δε Λακεδαιμονιων οὐκετι ἐπεκθειν , ᾑ προσπιπτοιεν , δυναμενων , γνοντες αὐτους οἱ ψιλοι βραδυτερους ἠδη , συστραφεντες και ἐμβοησαντες | ||
| ἀνδρας , ἀνειλον δε εἰκοσι και πεντε χιλιαδας . Τουτο γνοντες οἱ Καρχηδονιοι πεμπουσιν ἑτεραν αὐτῳ στρατιαν , δωδεκα μεν |
| αὐτων , τους μεν ὀρθους τῃ ῥυμῃ τῃ των ἱππων παιοντες ἀνετρεπον , τους δε πιπτοντας κατηλοων και αὐτους και | ||
| τῳ ἐργῳ ἀνεστρεφον αὐθις και τοις καθ ' ἑαυτους ἐπεκειντο παιοντες και διωκοντες , και δι ' ὀλιγου χρονου τους |
| δε βοη πλειων τε ἐγιγνετο και ἐγγυτερον και οἱ ἀει ἐπιοντες ἐθεον δρομῳ ἐπι τους ἀει βοωντας και πολλῳ μειζων | ||
| δε οὐκ ἀνιεσαν οἱ Μακεδονες , ἀλλοι ἐπ ' ἀλλοις ἐπιοντες , οἱ δε προσθεν ἀναπαυομενοι , μογις δη ἀμφι |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
| χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| ἰωμενπρῳ γαρ ἐστινἀλλα δευρο ἐξαναστωμεν εἰς την αὐλην , και περιιοντες αὐτου διατριψωμεν ἑως ἀν φως γενηται : εἰτα ἰωμεν | ||
| δε αὐτων οἱ και μαλιστα δεινοι τα θηρατικα μετα κυνων περιιοντες ἰχνηλατουσιν , εἰ που τῳ θηρι περιτυχοιεν . Οἱ |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| , πολλακις δ ' ἀνεκοπησαν ὑπ ' ἐκεινων οἱ θρασυτερον ἐπεξιοντες . και τουτο δι ' ὁλης της ἡμερας ἐγινετο | ||
| φυσεως εἰ τουτο δεξομεθα σημειον , ἱνα μη παντ ' ἐπεξιοντες μηκυνωμεν . Το ποιον δη λεγεις ; Ὁπος ' |
| , ἡ στενη και ῥοωδης θαλασσα , ἡν γεννᾳ μεν ποντος Εὐξεινος , σχιζων τας ἠπειρους τῳ ῥευματι , διαχειται | ||
| ἰχθυων ὁμου ἐπι ποντον ὁρμωσι τον Εὐξεινον , Εὐξεινος δε ποντος ἐστιν εἰς την μεγαλην θαλασσαν περι την Μαιωτιδα λιμνην |
| φωσφορον ἀκτινεσσι βαλῃ Κυθερηιδος αἰγλης , τας τ ' αὐγας ἐπεχοντες ἐν οὐρανῳ ἀστεροεντι δωδεκατημοριων σχωσιν βασιν εἱλικα , θνητους | ||
| και ἠδη τινες των ἀπειροτερων διημαρτον , ὡς ἐπι πλοια ἐπεχοντες . ταυτῃ δε και των ἁλων ἐστι το πληθος |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
| ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
| ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
| και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| τι των πραγματων ἐξ ὁμιλιας δυνατον προσαγαγεσθαι και τι βιας προσδειται , των ἐφεστηκοτων [ στρατηγων ] ἐργον ἐστιν . | ||
| το ὀρθως συγγραφειν οὑτος προειληφεν , μαλλον δε ὀλιγων ἐτι προσδειται , εἰ γε ἀληθες ἐκεινο φησιν ἡ διαλεκτικη ὡς |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| ' αὐτων τετραγωνα τα κε και μθ οὐ κοινῳ χωριῳ μετρουνται . Ἰστεον , ὁτι , ὁταν αἱ των τετραγωνων | ||
| οἱ ΔΖ , Θ . οὑτοι οὐν ὑπο μοναδος μονης μετρουνται κοινου μετρου . ἀφελε ἰσον τῳ Θ τον ΗΖ |
| ὠφθαλμιασε δε ἰσχυρως : και γαρ μιᾳ εὐχῃ ὁ θεος ἀρκουμενος το ἑτερον ἠρνειτο . Ἐδοξε τις φευγων γραφην δημοσιων | ||
| τις αὑτη φλυαρια ; πως ἐτι ὀρθα δογματα ἐχω μη ἀρκουμενος τῳ εἰναι ὁς εἰμι , ἀλλ ' ἐπτοημενος ὑπερ |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| Του δε ὡροσκοπου και των ἐν τῳ ὡροσκοπῳ γινεται ὁ περιπατος δια των ἀναφορων της πολεως ἐν ᾑ τις ἐγεννηθη | ||
| της νικης μηνας δ ἡμερας κδ : και καταντᾳ ὁ περιπατος εἰς τον κληρον της φρονησεως και της συνεσεως μετα |
| κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
| , ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
| την μεγιστην ἐπιτιθεναι , οὑτως ἀξιω ὑμας , γιγνωσκοντας ὁτι ψευδονται , πονηρους τε αὐτους νομιζειν , χρησθαι τε τεκμηριῳ | ||
| ; Ἀλλα τι μην βουλομενοι , ἐφη ὁ Κυρος , ψευδονται ; Τι δ ' ἀλλο γ ' , ἐφη |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| πηχυαιᾳ , ὁταν μη τον πηχυν ἐχωμεν προκειμενον ἡμιν ὡς μετρον και κανονα , ἀλλ ' , εἰ τυχοι , | ||
| λογαοιδικον . ἐξ ἀναπαιστων δε ἠ δακτυλων συγκειται τουτο το μετρον , ἐνταυθα δε ἐκ σπονδειων , πλην της τελευταιας |
| των παραλληλων ἠ του αὐτου των παραλληλων ἐφαπτομενοι , ἰσας ἀποληψονται περιφερειας ἀπο του μεγιστου των παραλληλων τας μεταξυ αὐτων | ||
| γενομενων σημειων και του πολου μεγιστοι κυκλοι γραφωσιν , ἀνισους ἀποληψονται περιφερειας του μεγιστου των παραλληλων , και μειζονα ἀει |
| ἐκ της Νεμεας και ἐξ Ἐπιδαυρου και ἀπο Μεγαρων . ληματος : φρονηματος . ἡ δε ἀπο κατα κοινου : | ||
| προαποσταλεντες ὑπο των ἀλλων ἀρχομενης ἐτι της καταστασεως , νεανιαι ληματος πληρεις ἀπο ῥυτηρος και μετα μαστιγος ἐλαθεισι τοις ἱπποις |
| τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
| προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| . ἐπειτα τῳ βραχιονι ὁ καρχησιος βροχος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεται , οὑ αἱ ἀρχαι ἀγονται κατω και ἀποδιδονται τῳ | ||
| . τουτου δε γενομενου , καρχησιος βροχος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεται τῳ μηρῳ κατα τα ἀποληγοντα μερη , οὑ αἱ |
| δ ' ἀπηγγειλαν οἱ πρεσβεις ταυτα τοις Ἀθηναιοις , ἐπεμψαν αὐτους εἰς Λακεδαιμονα . οἱ δ ' ἐπει ἠσαν ἐν | ||
| ψυχας αὐτων προς το βελτιον ῥυθμιζειν δυναται : ἐτι οὐν αὐτους ἁπαλους ὀντας ἀξιουσι ταττειν . τι δε βουλεται αὐτῳ |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| φαιην , ὁτι και ὡραν φερουσιν . ἀγνοεισθων δε μη παροντες τῳ παιδι ἐς την κρισιν , εἰ ὑγιως βασανιουμεν | ||
| αὐτος και ἡ ἀκρα του Διος , εἰ μη χηνες παροντες ἐτυχον : οἱ μεν γαρ κυνες προς την ῥιφεισαν |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
| δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
| . : οἱον τε πως ; ] Ἐρωτησις ἐχουσα το ἀλυτον : οἱον τε πως ἐστιν οὑτω νοηθηναι ; και | ||
| προδοσιας ; τις μαρτυρια ; τις ἐλεγχος ; τι τεκμηριον ἀλυτον ; που τοις πολεμιοις ὠφθησαν κοινολογουμενοι , δωρα ἐχοντες |
| και παραλαβοντων την ἀρχην , οὑτω δη ὁ Θηρας δεινον ποιευμενος ἀρχεσθαι ὑπ ' ἀλλων ἐπειτε ἐγευσατο ἀρχης , οὐκ | ||
| βασιλευς Ἀμασις ἐξαναστησας ἐνθευτεν κατοικισε ἐς Μεμφιν , φυλακην ἑωυτου ποιευμενος προ Αἰγυπτιων . Τουτων δε οἰκισθεντων ἐν Αἰγυπτῳ οἱ |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| , τελεως εἰσιν ἀνοητοι : οὐδενα γαρ ἐχει νουν το εὐθειαν εἰναι γραμμην την ἰσομεγεθη τοις ἑαυτης μερεσι και μητε | ||
| ἀχθῃ ἐπι την δια της ἁφης και του κεντρου ἠγμενην εὐθειαν παραλληλος τῃ ἐφαπτομενῃ , δυνησεται το παρακειμενον ὀρθογωνιον παρα |
| διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
| : οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
| αὐτηϲ . ὁπωϲ δε ῥωννυναι την κεφαλην χρη , ἠδη προειρηται ἐν τῳ περι κεφαλαλγιαϲ τοπῳ , ϲμηγματων διαφορων ϲυνθεϲειϲ | ||
| και τουτο μεχρι μονης ὠδινος , και ὁσα περι τουτου προειρηται , ἐπει οὐδε τῃ ἑνιαιᾳ γνωσει παντη γνωστον , |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| . προσπεσων δε τοις γονασι μετα δακρυων πασαν δεητικην φωνην προεμενος εἰς συμπαθειαν ἠγαγε τον Σκιπιωνα . ὁ δε παρακαλεσας | ||
| γε ὠν και διδασκαλος , και ὁτι με - ταγνωσεται προεμενος τον παροντα καιρον . και παραδειγματι χρηται τῳ κατα |
| οὐδεν ἐστιν ἐν θνητῳ βιῳ . βιοι γαρ οὐδεις ὁν προαιρειται τροπον . οὐκ ἐστ ' ἀναιδους ζῳον εὐθαρσεστερον . | ||
| ' ἀριθμον ἀγειν ἐν τῃ συνταξει τῃ μετα τα Φυσικα προαιρειται : ἐπι μεντοι της ψυχης της ἀνθρωπινης και των |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| πλοιου καταδυντος . ὁ και μεγιστον ἐστι σημειον του μηδεν προσηκειν αὐτῳ . τις γαρ ἀν τον ἑαυτου σιτον ἐπειθε | ||
| ἠ πεμπε μηδ ' οἰου λαμβανειν σοι μαλλον ἠ διδοναι προσηκειν μηδε σφοδρα δικαιος ὠν ἑν τουτο ἀδικον ποιει . |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| ἐλαιον ἐνιζηϲιϲ . ὁ δε τροποϲ αὐτεηϲ ἐν τοιϲι χρονιοιϲι εἰρηϲεται . Θεραπεια παροξυϲμου ἐπιληπτικων . Τηϲ ἐπιληψιηϲ ὀλεθριη μεν | ||
| διαχωρηματων και των οὐρων και πτυϲματων προγνωϲεωϲ μετ ' ὀλιγον εἰρηϲεται . Ἐκ τεϲϲαρων διαγινωϲκεται του νοϲηματοϲ ὁ χρονοϲ , |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| ' ὑπερβη λαϊνον οὐδον χρησομενος . τοτε γαρ ῥα κυλινδετο πηματος ἀρχη Τρωσι τε και Δαναοισι Διος μεγαλου δια βουλας | ||
| μικρῳ : λειπει ἡ ἀντι , ἱν ' ᾐ ἀντι πηματος . τουτο δε εἰπε δια τον Ἐργοτελη : και |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| ἠδη ἐχοντας , και αὐτου ἡσυχαζων ἐς μεν την Παλληνην ἀδυνατος ἠδη ἐνομιζεν εἰναι διαβας τιμωρειν , την δε Τορωνην | ||
| λεγεται ἡμαρτες , ἠρασθης : ταυτα γαρ της φυσεως . ἀδυνατος γαρ εἰ λεγειν : οὐ γαρ δυνατος εἰ λογοις |
| , ὁπερ ἐστι στρατιωτικης τεχνης . τε βαλωσι : γραφεται περιβαλλονται . Ἀνδρας τ ' ἀγρευτηρας : λανθανουσι τε τους | ||
| ἐσθησι γραψεις , ἀντι του περιαγουσι νοησεις οὑτως , ὁποσαι περιβαλλονται και περιαγουσιν ἐν ταις ἐσθησι στροφον και ζωνην . |
| θηρι βιην ἀταλαντον , ἀφαρ προεηκεν ὀιστον ἰθυνων ἐς φωτα περικλυτον . Οὐδ ' ἀφαμαρτεν ἀνερος , ἀλλα οἱ οὐ | ||
| τις πελεν : αἰψα δ ' ἀνακτι τοιον ἐπος κατελεξε περικλυτον ἀνδρα πιφαυσκων : Ὠ ἀνα , Δηιφοβοιο πελει στρατος |
| σωματι , συνεχει δε αὐτη το σωμα : και Χριστιανοι κατεχονται μεν ὡς ἐν φρουρᾳ τῳ κοσμῳ , αὐτοι δε | ||
| ἀνθρωπων γενεσθαι και ὁτι μαινονται τηι Ῥεαι και προς Κορυβαντων κατεχονται , ἠγουν κορυβαντιωσι δαιμονωντες : ὁταν δε κατασχηι αὐτους |
| τις ἐλεγχος ἑστηκε , δουλος ἠ ἐλευθερος ; και τοι προσηκον ἐστιν ἐλεγχους ἐν ἁπασιν ὑπαρχειν τοις δικαστηριοις , κἀν | ||
| των λογων οἱ θαυμασιοι τους ἀληθεις κατισχυειν εἰωθασιν . Ὁτι προσηκον ἐστι τιμασθαι την ἀρετην , κἀν ᾐ παρα γυναιξιν |
| του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
| και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| και μηδεποτε τυγχανειν αὐτους συγγνωμης ἀγωνιζομενους παρ ' ὑμιν : προελομενος γαρ ἑκαστος αὐτων τον ἐκ του διαμαρτυρησαι κινδυνον , | ||
| οὑτως ὀψει και κενουμενον ἰδων οὐκ ὀδυνησῃ , και χρασθαι προελομενος ῥᾳδιως δυνησῃ και μη ἐχων οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα |
| : θανων γαρ οἰκον ὀρφανον λειψω πατρος . ἐρεις : Ἀδυνατον . αὐτο τουτο : τους φιλους ἐν τοις κακοις | ||
| . ὁμοιως δε και ἐπι του οἰκετου του Μενωνος . Ἀδυνατον ἐστι γνωριζειν τα πραγματα μη γνωριζομενων των ἀρχων . |
| ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
| γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| ὁτι δε το μαλλον φυσικον μαλλον συγγνωστον , δηλον . ἐγκαλουμενος γαρ τις ὁτι τυπτει τον πατερα , ἀπελογειτο φυσικον | ||
| , ὁ ἐγκαλων νικᾳ , ἐπι δε των ἀρτιων ὁ ἐγκαλουμενος . ααʹ ὁ ἐγκαλων νικᾳ και ὁ νεωτερος . |
| , νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
| , αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| ὀνοματος μνημονευει . καλλισται μεν γαρ αἱ Γαλλικαι , οὐκ ἀπολειπονται δε αὐτων οὐτε αἱ ἀπο Κιβυρας της Ἀσιατικης οὐτε | ||
| δε και θωραξ ἐν μεσῳ των εἰρημενων εἰσιν , ὁσον ἀπολειπονται γαστρος και ἡπατος , τοσουτον των ἀλλων πλεονεκτουντες . |
| τοις ἡδεσιν , ἑκατερον ἐν ἑκατερῳ φυρομενον : ἀναγκη δε αἱρουμενον θατερον και του ἀλλου μετεχειν εὐθυς : ἁτε γαρ | ||
| , μηδεν ἐπαναγκες ἐστω . και την προβολην δη τον αἱρουμενον ἐκ των ἐμπειρων ποιητεον , ἐν τε τῃ δοκιμασιᾳ |
| δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
| τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
| , ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
| στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
| και ἐν ταις ἀποδειξεσι τοτε ἡμας οἰεσθαι ἀποδειξιν ἐχειν του προκειμενου , ὁταν γνωμεν τον ὁρισμον και τον λογον του | ||
| εὑρισκεται δε και προχειροτερον το ὡριαιον μεγεθος λαμβανομενης ἐκ του προκειμενου των ἀναφορων κανονιου της ὑπεροχης των παρακειμενων ἐπισυναγωγων , |
| δ ' ἐφ ' ᾡ εὐλογως ἐπαιρομεθα , οὐδε του προηγουμενου μη ὀντος ἀγαθου το ἐπιγεννημα ἀγαθον εἰναι . ἱνα | ||
| τοπον τα ζωα , ἡν πολλακις ὠνομασαμεν ὀρεξιν εἰτε λογισμου προηγουμενου εἰτε ἐπιθυμιας εἰτε θυμου : ὡσπερ γαρ οὐδεν ἐκωλυε |
| , και ἐπειδαν ἱκανως ἑψησεως ἐχῃ το ἐλαιον , αὐτο ἐνιεται . Γινεται δ ' ἀλλη κατα τας ἐσχατιας του | ||
| οἰνῳ , ὡς ἀν ἡ χρεια κελευῃ , και οὐκ ἐνιεται δε μονον , ἀλλα και πινεται . και μην |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| νηπιου ἐοντος του παιδιου : ἐπαϊουσι γαρ αἱ μητραι του ῥευματος χωρεοντος ἐκ της κοιλιης . Και ἠν ταλαιπωρησῃ ἡ | ||
| δεσμων ἐμποδιζοντων οὐτε των θηριων παραβλαπτοντων , ἀλλα παραπεμποντος του ῥευματος : φερομενος δε εἰς τας ἐμβολας ἐρχεται τας εἰς |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
| δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| και το μεσον : ψυχεται γαρ αὐτη ἡ σαρξ και θερμαινεται . ὡσπερ οὐν ὁ την ἀσπιδα πληξας ἁμα πληττει | ||
| ἐᾳ πιειραν γενεσθαι δια ταδε : κινευμενου του ἀνθρωπου , θερμαινεται και το σωμα και τα σιτια : ἑλκει οὐν |
| ἀποδιωθουνται ὡς πολεμιου του λιπους ὀντος : διο δη ἀλιπεις πειρωνται προσαγειν αὐταις , ἐν Αἰγυπτῳ δε και ἐξυρημενοι τας | ||
| μη ἐχειν , ὡς ἐσται δηλον . αὐτοι μεν οὐν πειρωνται το προκειμενον δεικνυειν οὑτως . ἐστωσαν γαρ δυο φθογγοι |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| δε Ὀδυσσεα προς Ἀλκινουν περι των ἐν Ἁιδου και ἀλλα διηγουμενον και ὁτι Θησεα ἰδειν ἐθελησαι και Πειριθουν προτερους ἀνδρας | ||
| ἐγραψαμην δε δη οὑτωσι τον λογον , οὐκ ἐμοι Σωκρατη διηγουμενον ὡς διηγειτο , ἀλλα διαλεγομενον οἱς ἐφη διαλεχθηναι . |
| φρασις ἐκ του ῥηματος γινεται : το δε εἰδος του προβληματος ἐκ των ἐν τῳ ζητηματι εὑρισκομενων προσωπων και πραγματων | ||
| δικαιου στοχαστικη . Φθανει μεν οὐν ἠδη περι τουτου του προβληματος διειληφεναι , ἀλλ ' ἐκει μεν οὐ καθολου ἐζητει |